üraagenJïanbod
DE TROTSCHAARD
WEEKBLAD VOOR WALCHEREN
r—T
EERSTE BLAD
wM
vROSSEM's ZEEPAARD I5cr fHCPATEN TV*:VpAKK?NC
85e JAARGANG
VRIJDAG 26 APRIL 1929
DRUKKERIJ
H. WEGELING
VLISSINGEN
DRUKKERIJ
DE LANGE JAN
MIDDELB. A
ABONNEMENTSPRIJS
40 CENT PER 3 MAANDEN
FRANCO PER POST 45 CENT
LOSSE NUMMERS 5 CENT
ADVERTENTIEPRIJS
20 CENT PER REGEL
INGEZ. MEDEDEEL. 40 CENT
CONTRACTEN SPEC. TARIEF
Uitgave H. Wegeling, Noordstr. 44, Telef. 130, Vllssingen. BijkantoorDrukk. De Lange Jan, Noordstr. C 34, Middelburg
No. 17
DRUKKERIJ
H. WEGELING
VLISSINGEN
DRUKKERIJ
DE LANGE JAN
MIDDELB.
=4
Na het proeven van
KING pepermunt I
blijft U de aangename,
krachtige smaak in her. I
innerinc
Wi] zorgen voor
nette uitvoering
van uw Drukwerk
en zijn toch het
laagst in prijs I
We geling sïïieuwsblad
Ook op het gebied
van Kantoor- en
Schrijfbehoeften
zijn wij goed en
goedkoop I
Wat een bonden en vereenigingen zijn er te
genwoordig niet. Soms zou men zeggen: veel
te veel, en toch, als men hun aller doel na
gaat, komt men onder den indruk van zooveel
noodig werk. Op allerlei terrein. Mooi werk
is, wanneer men het belang van anderen op
het oog heeft, zooals het comité, dat zich met
de belangen der vogels bezig houdt.4 Men weet,
dat om vogels te mogen schieten, men een
jachtakte noodig heeft en dan zijn er nog
beperkingen aan verbonden. Maar die beper
kingen gaan dit comité niet ver genoeg. ITet
vindt dat er èn te veel doellooze wreedheid
plaats heeft, en het onverstandig is, vanwege
het nut, dat vele vogels doen. Zelfs uit eigeft-
belang moest de mensch er tegen opkomen,
dat zulke vogels worden afgemaakt, en waar
door sommige vogelsoorten zullen worden uit
geroeid, als er niet tijdig tegen wordt gewaakt.
Aldus: Spaar de vogels. Een ander comité wJl
de belangen behartigen der groole gezinnen.
Een even sympathiek idee. Wat heeft het
groote gezin veel voor. De kinderen voeden el
kaar op en het worden mensch en, met wie is
om te gaan. Niet verwend, niet veel-eischend
niet buitenissig. En de Staat, de maatschappij
wordt er door opgebouwd. Maar het comité
weet, dat er toch voor groote gezinnen, on
danks het mooie, veel moeilijkheden zijn, voor
al in verband met de woningkwc-siie. en met
de dienstbodenkwestie. Woningverhuurders |en
dienstboden verschrikken als zij hooren van
een groot gezin. In theorie lean men het
mooi vinden, maar in de praclijk? En daarom
wil dit comité, onlangs opgericht, helpen en
het roept: Spaar de groote gezinnen. Maar dan
komt de Vrouwen-Vredebond, en waarschuwt
tegen geheime diplomatie, waardoor het moge
lijk is, dat groote gezinnen zóó uit elkaar wor
den gerukt.Deze Vredebond mikt hoog, hoo-
ger dan zij. die zich voor vogels interesseeren,
hoe uitnemend ook, omdat het hier gaat om
menschen. Maar het zou ons niet verwonderen,
als juist onder de vogelvrienden óók de vredes-
menschen schuilen, want wie geor -pen is door
de liefde van het mindere, zal zeker ook gegre
pen zijn door de liefde voor het meerdere.
In dit geval: de mensch. De Vrouwenvrede
bond doet uitnemend werk, als zij zegt: Spaar
de menschen, de volken en als zij opkomt te
gen het oorlogsgedoe der laatste tijden. Groote
gezinnen uitnemend, maar niet om door
oorlogsverdwazing klein gemaakt te worden.
In een lang artikel zegt deze Bond: „Zoolang
er geheime diplomatie beslaat, zoolang er geld
magnaten zijn, van wie de een of andere regee
ring afhankelijk is, en die uit een oorlog voor
deel kunnen halen, zoolang kan ieder oogen-
blik de bom losbarsten. Hoe krachtiger de
vredeswil zich openbaart in een volk, hoe meer
een regeering zich wel dubbel en dwars zal
bedenken, eer zij een oorlog durft ontketenen.
Laat het volk daarom niet werkeloos de toe
komst afwachten, maar begrijpen, dat het zelf
daarmede verantwoordelijk voor is. De laatste
oorlog heeft het ons nu toch wel genoeg ge
leerd, dat het niet de volken waren, die elkaar
haatten, en den oorlog wilden, maar dat het 't
volk is, dat altijd weer het gelag moet betalen.
Onverschillig of een oorlog tenslo.te gewonnen
of verloren wordt, het volk verliest altijd en
wat het ergste is, het volk verliest ook altijd
aan zedelijke kracht. Niets demoraliseert meer
dan een oorlog. Daarom menschen, voelt uwe
verantwoordelijkheid. Ook hier geldt weer:
„Wie niet voor ons is, is tegen ons". Er is
maar één Godsdienst: die van de Liefde. Er
is maar één vaderland: de geheele wereld. Er
is maar één volk: de Menschheid. Dat is de
boodschap, die wij op de wereld moeten bren
gen. Tot zoover de roep van den Vrouwen-Vre-
desbond. Dus: Spaar de menschheid. Wij ho
pen zoo van harte, dat ieder dezer Bonden hun
arbeid gekroond mogen zien met gunstig resul
taat. En dat almeer de Liefde het moge win
nen van het geweld zoowel in de vogelen,
als in de menschenwereid.
VLISSINGEN. De heer Dr. H. L A. v. Unen.
alhier geboren, is benoemd tot burgemeester
van Salatiga (Ned.-Indië).
Aan onzen burgemeester is met ingang
van 23 April een ziekteverlof van 8 weken ver
leend, tot herstel van gezondheid.
De heer J. do Geus. loeraar aan de Zee
vaartschool is benoemd tot lid .van do Commis
sie. belast met het afnemen van eind-examens,
aan de van rijkswege gesubsidieerde zeevaart
scholen
De heer A. P. de Bree is benoemd tot on
derwijzer aan een Chr. School te Goedereede.
De Engelsche motorschoener „Renmis"
is van Middelburg verlrokken naar Antwerpen
na lossing van een lading ijzerafval.
De bouw van den ke'der voor de verwar
ming der Groote Kerk, is gegund, eyenals de
levering van het verwarmingstoestel. Op 1 Oc
tober moet de geheele installatie voor het ge
bruik gereed zijn.
Het café-restaurant „Metropole*' is aange
kocht door den heer H. Beneker q.q. voor
f16500.
In het gebouw Palings'raat werd een ge
combineerde ouderavond gehouden, vanwege
de scholen aan de Bloemenlaan en de Wage-
naarstraat. Ds. de Voogd hield een openings
toespraak en leidde punt 2 der agenda in: De
financieele toesland der School vereeniging. De
heer De Jager sprak over het Chr. onderwijs in
de oude tijden, de heer Belger over: „Als onze
kinderen groot worden". De heer Groenenberg
bracht een tweetal liederen ten gehoore.
Worth
3TRON&
Overgeplaatst met 1 Mei bootsman J. C.
Wolf van „Hertog Hendrik" naar wachtschip
Vlissingen.
Zaterdagavond gaf de Dames-Gymnastiek-
vereeniging „Lichaamsontwikkeling" een jaar-
lijksche uitvoering, en werd door haar het
Kernturnsters-korps van het Kon. Ned. Gymn.
Verbond ontvangen. De muzikale begeleiding
van het turnen was toevertrouwd aan het or
kest Höfelein-Bekker. De heer De Graaf, voorz.
van den Zeeuwsch-Brabantschen Turnkring,
sprak een woord van hulde aan de Holland-
sche turnsters bij de Olympische Spelen.
De polltic nam een rijwiel in beslag, dat
van geen plaatje voorzien was. hield een sche
peling aan. die onder invloed van den drank
uit een café een papegaai had medegenomen
en het dier zoo heeft behandeld, dat het niet
lang te leven meer had, arresteerde een ande
ren schepeling, die met zijn collega's ruzie
zocht, verwijderde uit een woning den zoon,
die zijn vader een klap in het gezicht gegeven
had. bij een hoogloopende ruzie en stelde een
onderzoek in, naar wie het wa'er in een regen
bak door carbolineum verontreinigd had, zoo
dat hel onbruikbaar was geworden, verder ver
leende zij medewerking bij het blusschen van
geeft menige huisvrouw en dienstbode ruwe
en roode werkhanden. Deze worden wederom
spoedig gaaf, zacht en blankdoor Purol.
schoorsteenbranden in de De Ruylerstraat en
in de Clijverstraat. Ook in de Aagje Deken
straat werd een schoorsteenbrand gebluscht,
waarvoor echter het gebruik van een minimax
overbodig was. Aan de Buitenhaven kreeg een
werkman een steen op den voet, de man viel
en werd ernstig gewond, zoodat hij naar het
St.-Josephziekenhuis moest worden gebracht
MIDDELBURG. De heer Jhr. Mr. F. H. van
Kinschot, commies ter Prov. Griffie van Zee
land, is benoemd tot burgemeester der ge
meente Zuidlaren.
Het Burgerlijk Armbestuur heeft aan den
Raad voor de vacature Mr. J. A. Fokker de
volgende aanbeveling gezonden: Mej. Mr. A.
Bolle en Mr. F. B. Evers.
De Zeeuwsche vereeniging voor dialect-on
derzoek hield hare jaarvergadering. Het be
stuur werd met 6 leden uitgebreid, een ont-
werp-reglement werd aanvaard, terwijl men te
zijner tijd rechtspersoonlijkheid wil aanvragen.
In geval van ontbinding der vereeniging zal heit
dialect-archief aan de Prov. Biblio heek van
Zeeland worden afgestaan. De vereenigng telt
80 werkende leden en 19 begunstigers.
„Handelsbelang" deelt mede, dat in een
adres van den Kon. Ned. Middenstandsbond
aan de Staten-Generaal, wordt aangedrongen,
het aanhangige wetsontwerp der financieele
verhoudingen tusschen rijk en gemeen e tc amen-
deeren, in den zin, dat van betaling van perso
neel e belasting (naast fabrieken en werkplaat
sen) ook zullen worden vrijgesteld winkels,
hotels en koffiehuizen en voorts zoo mogelijk
alle lokaliteiten dienende tot uitoefening van
een beroep of bedrijf.
De afdeeling Walcheren der Ned, Chr.
Rcisvereoniging vergaderde in het Schu t rahor
Zij telt ruim 100 leden. Allerlei zomerplannen
werden besproken, De heer L. van Wallenburg
vertelde iels over het voormalige dorp Nieuw-
lande, waarvan de fundamenten bij laag waler
nog duidelijk te zien zijn.
In het gebouw der Vereen'ging lot bevor
dering van het Vreemdelingenverkeer werd de
jaarvergadering gehouden. Aan het verslag van
den secretaris onlleenen wij. dat het resultaat
van de in 1928 ondernomen reclame-campagne
niet aan de verwachüng voldeed hoewel de in
directe reclame toch groot was. Aan ongeveer
1700 reisbureaux is een speciaal vervaa digde
folder verzonden. Verspreid werden 1500 ex.
(Naar het Duitsch).
1.
De zon was nog niet op. Boven de Vesuvius
hing een dikke, grijze nevel, die zich in de
richting van Napels uitstrekte en de kleine
plaatsjes aan de kuststreek verduisterde. De
zee lag stil. In een smalle inham in de rotsach
tige oever van Sorrenlo waren reeds visschers
met hun vrouwen bezig, om de booten met
netten, die 's nachts uitgeworpen waren, met
dikke touwen aan land te trekken. Anderen
tuigden hun booten op, heschen de zeilen en
sleepten roer en raderen uit de groote, met
tralies gesloten kelders, die, diep in de rotsen
gelegen, 's nachts het scheepsmateriaal bewa
ren. Men zag niemand leegloopen, want ook
de oudjes, die niet meer ter vischvangst gin
gen, hielpen mee met trekken om de netten aan
wal te brengen; hier en daar stond een oud
moedertje met haar kleinkinderen te praten,
terwijl de dochter haar man hielp.
„Zie je, Ra chela? daar loopt onze pastoor",
zei een oudje tegen een klein ding van 10 jaar.
„Aanstonds zal hij op ons schip komen, An-
tonino zal hem naar Capri overvaren. Lieve
help, wat ziet de eerwaarde heer er slaperig
uit", en zij groette met de hand een kleine
vriendelijke priester, die in de boot plaats ge
nomen had nadat hij zijn zwarte rok zorgvul-
vuldig opgetild en over de houten bank Uitge
spreid had. De anderen op het strand lieten
hun werk eventjes rusten om hun pastoor te
zien wegvaren, die naar links en rechts vrien
delijk groette.
„Waarom moet hij naar Capri, grootmoeder"
vroeg het kind. „Hebben de menschen daar
geen pastoor, dat zij den onzen noodig hebben?"
„Wees toch niet zoo onnoozel", zei het oudje.
„Ze hebben er genoeg en de mooiste kerken
en zelfs een kluizenaar, zooals wij hen niet
hebben. Maar daar is een voorname Signora,
die lang hier in Sorrento gewoonnd heeft en
zeer ziek was, zóó, dat de pastoor dikwijls bij
haar moest komen, wanneer men meende, dat
zij den nacht niet zou doorkomen. Nu. de hei
lige Maagd heeft haar geholpen, zoodat zij
weer gezond geworden is en zij eiken dag in
zee baden kon. Toen zij van hier naar Capri
ging, heeft zij heel veel geld aan de kerk en
de arme menschen gegeven en men zegt, dat
zij niet van hier heeft willen gaan, zonder dat
de pastoor h^ar beloofd had, haar daar te
komen bezoeken om haar de biecht af te ne
men. Want het is verwonderlijk hoe zij op hem
gesteld is. En wij moeten blijde zijn dat wij
iemand tot pastoor hebben, die gaven heeft
als een aartsbisschop. De heilige Maagd zij, met
hem", en met deze woorden knikte zij naar
het scheepje, dat juist van den wal afzette.
„Zullen wij mooi weer krijgen, mijn zoon",
vroeg de kleine priester en zag bedenkelijk
den kant van Napels op.
„De zon is nog niet door", antwoordde de
jonge man. „Dan zal dat beetje nevel wel op
trekken".
„Vaar dan door, dat wij vóór de hitte aanko
men".
Antonino greep naar de lange roeiriem, om
de boot in het vaarwater te krijgen, toen hij
plotseling' ophield, en naar het hoogste punt
van den steilen weg zag, die Van het stadje
Sorrento naar den zeekant liep.
Een slanke meisjesgestalte werd boven zicht
baar, die vlug den steenigen weg afliep en
met een doek zwaaide. Zij droeg een pakje on
der den arm; haar kleeren zagen er armoedig
uit. Toch kon zij op een bijna trotsche wijze
haar hoofd in den nek werpen en de zwarte
vlechten, die zij om haar hoofd gewonden had,
stonden haar als een diadeem.
„Waar wachten wij op", vroeg de pastoor.
„Er komt daar nog iemand aan, die ook, naar
Capri wil. Als U het goed vindt, pastoor, het
zal hierdoor niet veel langer duren; het is
een jong ding van nauwelijks achttien jaar".
Juist kwam het meisje van achter den muur
te voorschijn, die den slingerweg afsloot. „Lau
rella", zei de pastoor, „wat moet zij in Capri
doen?" Antonino haalde de schouders op. Het
meisje kwam met1" haastige passen naderbij en
zag recht voor zich uit.
„Goedendag, l'Arrabiata", riepen eenigen van
de jonge schippers. Zij zouden nog meer ge
zegd hebben, als de tegenwoordigheid van den
pastoor hen niet weerhouden had, want de
trotsche manier, waarop het meisje hun groet
aannam, scheen den moedigsten te prikkelen.
„Goedendag Laurella", riep nu ook de pas
toor. „Hoe gaat het? Wil je mee naar Capri?"
„Als het mij vergund is, pastoor".
„Dat moet je aan Antonino vragen, die is.de
baas van de boot. Ieder toch is baas over zijn
eigendom en God is baas over ons allemaal".
„Hier is een halve karlin (kleine Napolitaan-
sche munt) zeide Laurella zonder den jonngen
schipper aan te zien. „Als ik daarvoor mee
kan".
„Jij kan het beter gebruiken dan ik", zei de
jonge man zachtjes en verschoof een paar
manden met sinaasappels, zoodal er plaats vrij
kwam Hij wilde .ze in Capri verkoopen; want
het rotseiland bracht niet genoeg_op voor de
behoeften der vele bezoekers.
„Ik wil niet voor niks mee", zeide het meisje
en zij fronste haar zwarte wenkbrauwen.
„Kom kind", zei de pastoor „hij is een brave
jongen en wil niet rijk worden van jou ar
moede".
„Kom, stap in", en hij stak zijn hand toe,
„kom naast mij zilten. KJjk, hij heeft zijn buis
voor je neergelegd, dan zal je zachter zilten.
Voor mij is hij zoo goed niet geweest. Maar
jong volk doet altijd zoo. Voor één kleine vrou
wenkamer wordt beter gezorgd dan voor tien
geestelijken. Neen, neen, verontschuldig je
maar niet. Tonino. Onze Lieve Heer heeft het
zelf zoo ingesteld".
Laurella was intusschen in de boot gestapt
en was gaan zitlen; maar eerst had zij de jas,
zonder een woord te zeggen, op zijde gescho
ven. De jonge schipper liet ze liggen en zeide
zachtjes wat in zich zelve. Daarna zette hij
krachtig van de kant af en de kleine boot vloog
in de golven vooruit.
„Wat heb je in dat pakje?" vroeg de pastoor,
terwijl zij over het water voeren, dat door de
eerste zonnestralen beschenen werd.
..Zijde, garen en brood", eenvaarde. De zijde
verkoop ik aan een vrouw in Capri, die koord
maakt en het garen aan een andere".
„Heb je het zelf gesponnen?"
„Ja, heer".
„Als ik me goed herinner, heb je ook ge
leerd koord te maken".
„Ja heer pastoor. Maar met mijn moeder
gaat het weer minder, zoodat ik 'niet lang van
huis kan en een weefstoel kunnen wij niet be
talen.
„Gaat het minder. Och, och, toen ik met Pa-
schen bij jullie was, zat ze toch op".
„Het voorjaar is altijd de slechtste tijd voor
haar. Sinds wij die hevige stormen en aard
schokken hebben gehad, heeft zij van de pijn
moeten liggen".
„Vergeet niet te bidden tot de hei'ige Maagd.
En wees braaf en vlijtig, opdat je gebed ver
hoord worde". Na een poos gezwegen te heb
ben, zei de pastoor: „Toen je op het strand
aankwam riepen ze je toe: Goedendag l'Arra
biata. Waarom noemen ze je zoo? Het is voor
een Christin geen mooie naam, want die moet
zacht en deemoedig zijn".
Het meisje kreeg een roode gloed over heel
haar gezicht en haar oogen fonkelden.
„Ze bespotten mij. omdat ik niet dans en zing
en veel praat, zooals andere meisjes. Zij moeten
mij mijn gang laten gaan; ik doe hen toch ook
niets". (Wordt vervolgd).
