üraag en Aanbod v.ROSSEM'* ZEEPAARD ISer. DEHEERVANWODENBLOCK Ontvellingen PUROL Schoonmaak WEEKBLAD VOOR WALCHEREN EERSTE BLAB 80!» JAARGANG VRIJDAG*12 APRIL 1920 DRUKKERIJ H. WEOELINQ VLISSIN OEN Wl] zorgen veor nette uitvoering van uw Drukwerk en zijn toch het laagst in prijs i DRUKKERIJ DE LANGE JAN MIDDELB. ABONNEMENTSPRIJS 40 CENT PER 3 MAANDEN FRANCO PER! POST 45 CENT LOSSE NUMMERS 5 CENT Uitgave4fjl Wieling, Noordstr. 44, Telef. 1JD, Vlissingen. Bijkantoor: Drukk. De Lange Jan, Noordstr. C 34, Middelburg ADVERTENTIEPRIJS 2 20 CENT PER REGEL INGEZ. MEDEDEEL. 40 CENT CONTRACTEN SPEC. TARIEF DRUKKERIJ H. WEOELINQ VLISSINGEN Ook op het gebied van Kantoor- en Schrijfbehoeften zijn wij goed en goedkoop I DRUKKERIJ DE LANGE JAN MIDDELB. KIN» pepermunt worden geen kunstmid. I delen toegepast -van» ilneele WegelingsTlieuwsblad Zk±Li Er wordt wel eens geklaagd over de duurte ▼an verschillende artikelen. Misschien met recht, maar dat neemt niet weg, dat niet alle klaagtoonen gerechtvaardigd zijn, en dat men Goms wonderlijk ophoort, als men zich oens laat uitleggen, met welke moeite en met welk levensgevaar soms, de „te dure" artikelen ver kregen worden. Wie hier lets over hooren wil, leze, wat we vonden in een schrijven aan de „Amsterdammer" uit de dagen, toen het wa ter overal in Ijs was verstold. TE.... DUUR. Men schrijft ons uit visscherskringon „Te duur", zegt U dat wel, lezer of lezeres. Te duur. Ja maar, dat is niet de 15 et, die gij betaalt voor een pond spiering. Dat is niet de prijs.... dat is een kleine vergoeding, anders niet. De prijs betaalt gij niet, lezer, veelal Is die betaald en wat hoog soms. Gij vindt die niet onder „Marktberichten",, neen gij vindt die onder „Gemengd Nieuws". Geen ijsver maak" neen „ljsleed". Daaronder kunt gij den prijs vinden, den prijs van despiering. Gij moet eens gaan kijken op die troostelooze onafzienbare ijsvlakte op de Zuiderzee. Gij moet ze daar zien werken, de vaders van huis gezinnen, de broeders, blootgesteld aan den ijzigen, ondragelijken kouden Oostenwind, ner gens geen beschutting, niets om zich inwendig eens mee te verwarmen. En dit niet één uur, ook geen twee, geen vijf uur, neen..., 20, 25, Ja zelfs 28 uren. Acht-en-twlntig uur. En.,,, nog ls dit de prijs niet. Nu hakken zij bijt na bijt, schakel (net) na schakel wordt uitgezet, steeds weer de ver kleumde handen in het ijskoude water, en dan... wat is de vangst? Opnieuw probeeren, want vrouw en kinderen wachten, soms in doods angst, want het ijs zet af. Zij zien dat wel, maar vader of broeder op het ijs zien het niet. Het verraderlijke „afzetten". Dan gaat het ijs verder en verder van den wal af, de verbinding met den wal is verbro ken, de verbinding met vrouw en kinderen. Dan zijn deze visschers genoodzaakt zich door "ie! ijskoude water aan land te begeven, soms tot aan hun schouders in het water, het is de eenige kans om niet van koude om te komen en de groote kans om een doodelijke ziekte op te loopen. Gij hoort niet het hulpgeroep van hen, die steeds verder van den wal afdrijven, verder van vrouw en kind, vader en moeder. Gij hoort niet het klagend geluid van den misthoorn, om de visschers bij mist te waarschuwen. Mis schien is het wel de vader, die blaast, de va der. die zijn zoon roept, die In levensgevaar verkeert, ennog is dit de prijs niet. Gij zaagt niet de beide zoons, uitgeleide ge daan door den vader, 's morgens de schaatsen onderbinden en met vlugge slagen op hun doel, het spieringveld afgaan. Neen, niet het spie- ringveld, doch het graf van den oudste. Beiden reden zij het verraderlijke wak inéén werd gered, één zoon verdronk, een geliefd kind, een offer aan de zee. Gij ziet niet de slede terug komen met een lijk, gij ziet niet den vader, die de slede tegemoet gaat, vol van smart. Hij had het ge hoord, doch hij hoopte nog. Gij ziet niet de ontzettend groote smart dier ouders, die als wezenloos bij het lijk van hun dierbaren zoon zitten. Voor hen is er maar Aéén troost, de troost dat hun kind tot God gegaan is. Tus- schen het laagje ijs en de bodem der zee kan de weg naar God liggen.... VLISSINGEN. In de Lutherscho Kerk werd door Dr. J. G. Geelkerken een lezing gehouden over het bestaan van God. In het Conoertge- Oeschaafde Huid, Schrammen en Schrijnende Plekken, Huidwondjes. Brand- en Snijwonden genezen met Dooi 30-60-90 ct. Tube 80-ct. By de bereiding van Worth a crown smaak. bouw had de jaarlijksche uitvoering plaats van de Padvinders afd. der C. J. M. V. Ten raadhuize werd de algemeene ledenvergadering ge/houden van de afd. Vlissingen van het „Groene Kruis". Het ledental bedroeg 2115. Aan Zuster Oldenhave werd een woord van dank gebracht, voor alles wat zij gedaan heeft. In 1928 werden 7858 ziekenbezoeken afgelegd. Het aantal kraam verplegingen, bedroeg 89 Voor het Prov. Groene Kruis heeft onze afd. ook over 1928 den ontsmettingsdienst geleld en In totaal 60 oven- en 7 huisontsmettingen. De totale ontvangsten bedroegen f8503.29, de uit gaven f7630.37, Het voordeelig saldo A f872.02 werd gevoegd bij het fonds voor oen derde ver pleegster. In de vacatures Duyvis en De Ko ning werden gekozen de heeren Grippeling en De Greef. In de zaal van het Concertgebouw gaf de Ver. C. K. O. W. haar laatsten avond in dit seizoen. De heer Siebesma uit Voorburg declameerde. De heeren Fret en Van Tatenhove zorgden voor het muzikale gedeelte- In „De Oude Vriendschap" werd een demonstratie ge geven vanwege de Oliefabrieken Calvé te Delft, welke met groote belangstelling werd gevolgd. De officier van den marine-stoomvaart dienst le klasse F. B. Crane, is geplaatst aan boord van Hr. Ms. Wachtschip te Vlissingen. Een automobilist, rijdend over hét ver boden gedeelte van den boulevard Evertsen, gleed met zijn auto van den dijk. Persoonlijke ongelukken kwamen niet voor, maar de auto kreeg belangrijke schade, hetgeen ook het ge val was met een auto die tegen een boom reed in het Bellamypark. Op den Nieuwen Vlis- singschen weg had een aanrijding plaats, tus- schen een auto en een bodeswagen. De boom van den wagen brak. De paarden geraakten tusschen de tramrails. Hierdoor had een aanrij ding plaats tusschen de tram en de paarden, waardoor een der paarden zoodanig werd ge wond, dat het dier moest worden afgemaakt. De tram ondervond groote vertraging. De heer C. Heeres slaagde als derde stuur man. De heer W. Huson WLzn. is gegund het maken van een kantoorgebouw met twee bo venverdiepingen op een terrein van de Electr. Centrale. In de Breewaterstraat vond de politie een man op straat liggen, die aan het hoofd ver wond was. Hij deelde /nede, met een man en een vrouw uit geweest te zijn, daarna in hun huis te hebben gedronken, waarna deze van hem geld yorderden, waarop mishandelingen volgden. Zondag arresteerde de politie een Middelburgschen jongeman, die onder drankin vloed, opstootjes veroorzaakte. t— De heer G. Munnik slaagde voor het exa men als machinist diploma C. Zondag verbond zich de nieuwe Doopsge zinde leeraar Ds. O. L. v. d. Veen, gekomen van Wieringen aan de gemeente alhier met de woorden uit Hand. 4 32. MIDDELBURG. In de vergadering van „Kin- derzorg" werd In plaats van den heer A. J. van Schelven, gekozen Ds. S. H. J. Voors te Zierikzee. Een gift werd ontvangen, .groot f 150 voor extra onkosten van de Diaconie te Bier vliet. De collecte aan de koffietafel bracht op f41.83. Ds. O. Norel Jr. van Leeuwarden sprak over: „De wereld, het kind en God". Na af loop werd de stichting bezocht en tevens de tentoonstelling van voorwerpen van handwer ken en slöjd, die in een der zalen waren ge- etaleerd ten verkoop. Woensdagavond hield de afd. Middelburg van den Alg. Ned. Chr. Ambten aarsbond haar 6e jaarvergadering. Het ledental bedraagt 25. De heer Vermeulen, bondssecretaris sprak over „De cultureele taak onzer Vakbeweging,". Met de „Staatscourant" no. 65 zijn ver zonden statuten der N. V, Puddingfabriek Van der Kleijn Co. alhier. Het bestuur van de Schoolonderwijzers- Weduwenbeurs In de provincie Zeeland, hield in de sociteit „St.-Joris" een vergadering, waarin door den rentmeester verslag werd uit gebracht over den stand der „Beurs", waar uit bleek, dat het aantal leden met 2 was ver minderd en met 3 vermeerderd, zoodat het thans 30 bedraagt. Het aantal weduwen be draagt 19. Aan 18 weduwen werd f 137.50 uit gekeerd, aan 1 weduwe der 2e klasse f68.75. Men herdacht den heer Brandsma en begroet te den heer Wit, die ambtshalve zitting in het bestuur nam. Tot voorzitter werd benoemd de heer Abeleven, tot vioe-voorzitter de heer Wit, De bewoners van een woonwagen, die aan de puinplaats alhier heeft gestaan, hébben on der toezicht der politie hun wagen verbrand, omdat de vrouw in die wagen overleden was. Voor de verpleegden van het oude man nen- en vrouwenhuis was het feest, dank zij vooral de medewerking van de mondharmo- nica-vereeniging „Crescendo". De heer E. H, P. Peek hield een toespraak. De heer Willem» speelde piano. Gulle tractatie volgde. geeft menige huisvrouw en dienstbode ruwe en roode werkhanden. Deze worden wederom spoedig gaaf, zacht en blank door Purol. De heer C. M. de Rijke, schoenmaker al hier. behaalde de vorige wsek het Rijksdiplom» A Schoenmaker. Hij was de eenige geslaagde uit geheel Zeeland. Beroepen bij de Geref. Kerk In H. V, alhier Ds. P. S. Vermeer te Oudemirdum (tweede beroep). Alhier vergaderde de afd. Middelburg van het Ned. Roode Kruis. Zij heeft een batig saldo van -f 283.651/2- In de bestaande vacatures wer den tot bestuursleden gekozen, de heeren Mr. R. M. van Dusseldorp en H. Bierman. Medege deeld werd. dat de algemeene vergadering van het Hoofdbestuur dit Jaar alhier cal worden gehouden op 20 Juni e.k. Vrijdag werd in het Militair Tehuis een Chr. Mandolinevereeniging opgericht. Namen» het oomilé. benoemd door „Patrimonium" wel ke afdeeling het initiatief had genomen, werd doel en beteekenis uiteengezet. Als bestuur werd gekozen de heeren: L. de Koning, vooix, R. de Jong, secretaris. Zondagnacht had bij de WInterstraat Ben vechtpartij plaats, waarbij de politie tegenwer king ondervond en een agent enkele klappen opliep. Natuurlek ia daarvan proces-verb aal opgemaakt. ARNEMUIDEN. Ds. E. van Aseh heeft voor zijn benoeming tot bestuurslid der Chr. School bedankt. MELISKERKE. Even buiten de kom der ge meente kwam de timmerman J, met zijn fiets in botsing met een vrachtauto. De fiets werd erg gehavend, de man kwam er goed af. (Naar het Engelsch) Na een vlugge wandeling, trad meester Tur- ningvoort de deftig gemeubileerde kamer van den rijken koopman binnen. Deze lag op een rustbed. Het linkerbeen zag er nog even ach tenswaardig uit als vroeger; van het rechter been was slechts een stomp over, in zwachtels gewikkeld, weggekropen, alsof hij zich bewust was van, en zich schaamde over zijn eigen kleinheid. „Turningvoort", zoo begon de heer van Wodenblock, „je hebt natuurlijk al van mijn ongeluk gehoord. Het heeft mij de koorts bezorgd en daarenboven heel Rotterdam in de war gebracht. Maar: laten we daarover zwij gen. Gij moet een been voor mij maken, het beste been, dat ge ooit in uw leven gemaakt hebt". Turningvoort boog diep. „Het geeft niet wat-het kost". Turningvoort boog nóg dieper. „tk stel de voorwaarde, dat het been alles overtreft, wat ge tot heden gemaakt hebt. Ik houd niet van die houten spillebeenen. Maak m ij n been van kurk, maak het vooral licht en elastisch en stop het zoo vol met veeren en raderen als een prima horloge. Ik ben niet op de hoogte van je vak, dus kan ik niet duidelijk in mijn aanwijzingen zijn. Onthoud goed, wat ik je zeg: Ik moet een been hebben, dat mtasten» «man goed is als kat fr*—dat ik v*m- loren heb. Ik weet, dat zooiets te krijgen moet zijn; als ge het mi(j bezorgt, heb ik er vijfdui zend gulden voor over". Meester Turningvoort verklaarde al buigend, dat hij gaarne aan het verlangen van den heer van Wodenblock zou voldcen en dat hij zijn uiterste best zou doen, beter werk te leveren, dan ooit tevoren door menschelijk vernuft was tot stand gebracht. Ik sta er voor in, mijn- heer van Wodenblock dat U het been binnen zes dagen thuis hebt en dat het zoo naar uw zin zal zijn, dat U zult lachen om de gewone beenen van gewone menschen, ja, dat het U zal spijten, dat uw waardig familielid U niet de beide beenen gebroken heeft". Deze ver zekering was geen ij dele snoeverij. Turning voort, was een man van theoretische en prac- tische wetenschap. Sinds lang koesterde hij de lievelingswensch; de opdracht van den heer van Wodenblock zou hem in de gelegenheid stellen dien wensch in vervulling te doen gaan. Evenals alle andere makers van kunstbeenen had hij ondervonden, dat de grootste moeilijk heid bestond in de schijnbare onmogelijkheid gewrichten te vervaardigen, die door den eige naar naar diens believen geregeld en bewogen konden worden. Reeds vele jaren lang had hij getracht dit gewichtige probleem op te lossen. Ongetwijfeld had hij grooter vorderingen ge maakt dan een van zijn collega's. Doch het was pas sedert een paar dagen, dat hij hel groote geheim ontdekt meende te hebben. Aan den heer van Wodenblock zou de groote eer te beurt vallen, dat zijn been het eerste zou zijn, dat op de pas gevonden wijze vervaardigd zou worden. Op den avond van den zesden dag maakte Turningvoort weer zijn opwachting bij den hoopvollen en ongeduldigen van Wodenblock. Het tooverbeen droeg hij zorgvuldig ingepakt bij zich. Er was een trotsche glinstering in Turningvoort's grijze oogen, die schenen te zeggen, dat hij de vijfduizend gulden, die hij bestemd had als huwelijksgift voor Blanche al verdiend had en daarenboven nog beroemdheid en onsterfelijke glorie. Hij maakte zijn kostbaar pakje los en bracht eenige uren door met aan den verheugden koopman het inwendige me- kaniek te verklaren. De avond ging voorbij met gesprekken over radertjes en veeren, die op elkander werkten. Toen het tijd was om naar bed te gaan, waren beiden voldaan over de voltooiing van het werk. Op vurig verlangen van den heer van Wodenblock stemde de kun stenaar er in toe *s nachts te blijven om' dein volgenden morgen vroeg het been aan te pas sen en te toonen, dat het aan de eischen vol deed. Den volgenden morgen vroeg reeds was alles gedaan wat noodig was en mijnheer van Wodenblock wandelde in opgetogenheid dé straat op, de vindingrijkheid zegenende van iemand, die zoo'n uitmuntend been kon maken. Inderdaad dwong het been bewondering af. Alle deelen vervulden hun taak zonder de hulp van eenige spier. Niemand kon Iets on gewoons zien in de manier van loopen van den koopman. Als er geen lichte trillende bewe ging geweest was, die veroorzaakt werd door de snelle draaiing van eenige tientallen veer tjes binnenin en geen voortdurend tikken even als van een horloge, ofschoon wat luider, zou van Wodenhloak a*2f vatyeéaa hij met een kunstbeen rondliep. Hij wandelde voort, tot hij by het stadhuis kwam. Toen zag hij toevallig bij het bordes, dat toegang gaf tot den hoofdingang zijn ouden vriend, mijn heer van Outeren, die op hem wachtte, Hij ver snelde zijn pas en beiden staken hun handen op, bij wijze van groet. Eindelijk waren de vrienden bij elkaar. Maar hoe groot was de verbazing van mijnheer van Outeren, toen hij zag, dat Wodenblock, ofschoon h\j zijn hand opstak, snel doorliep en zelfs niet even ophield om goedendag te zeggen. Dit schijnbare gebrek aan beleefdheid was echter niet de schuld van onzen held. Zijn eigen verbazing was duizendmaal groo ter, toen hij bemerkte, dat hij nog niet wist wanneer en waar hij zijn been tot stilstand moest brengen. Hij had stil willen staan om met den heer van Outeren te spreken, maar zijn been ging verder en hij had zich genood zaakt gezien het te volgen. Vele malen pro beerde hij zijn vaart te verminderen, maar elke poging daartoe was vergeefsch. Hij greep de leuningen, muren en huizen vast, maar zijn been trok zoo hevig, dat hij bang was zijn ar men te ontwrichten. Hij was wel verplicht ret- der te gaan. Hij begon zich ernstig ongerust fee maken, als hij dacht aan de gevolgen, die deze onverwachte wending van zaken hebben moest. Zijn eenige hoop was dat de verbazingwekken de en onbekende krachten, schuilende in (ie ingewikkelde samenstelling van het been, spoe dig uitgeput zouden raken. Maar hiervan vlei nog geen enkel teeken te ontdekken.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Nieuwsblad/Wegeling’s Nieuwsblad | 1929 | | pagina 1