üraag en Aanbod
v.ROSSEM'* ZEEPAARD ISer.
DEHEERVANWODENBLOCK
Ontvellingen
PUROL
Schoonmaak
WEEKBLAD VOOR WALCHEREN
EERSTE BLAB
80!» JAARGANG
VRIJDAG*12 APRIL 1920
DRUKKERIJ
H. WEOELINQ
VLISSIN OEN
Wl] zorgen veor
nette uitvoering
van uw Drukwerk
en zijn toch het
laagst in prijs i
DRUKKERIJ
DE LANGE JAN
MIDDELB.
ABONNEMENTSPRIJS
40 CENT PER 3 MAANDEN
FRANCO PER! POST 45 CENT
LOSSE NUMMERS 5 CENT
Uitgave4fjl Wieling, Noordstr. 44, Telef. 1JD, Vlissingen. Bijkantoor: Drukk. De Lange Jan, Noordstr. C 34, Middelburg
ADVERTENTIEPRIJS 2
20 CENT PER REGEL
INGEZ. MEDEDEEL. 40 CENT
CONTRACTEN SPEC. TARIEF
DRUKKERIJ
H. WEOELINQ
VLISSINGEN
Ook op het gebied
van Kantoor- en
Schrijfbehoeften
zijn wij goed en
goedkoop I
DRUKKERIJ
DE LANGE JAN
MIDDELB.
KIN» pepermunt
worden geen kunstmid.
I delen toegepast -van»
ilneele
WegelingsTlieuwsblad
Zk±Li
Er wordt wel eens geklaagd over de duurte
▼an verschillende artikelen. Misschien met
recht, maar dat neemt niet weg, dat niet alle
klaagtoonen gerechtvaardigd zijn, en dat men
Goms wonderlijk ophoort, als men zich oens
laat uitleggen, met welke moeite en met welk
levensgevaar soms, de „te dure" artikelen ver
kregen worden. Wie hier lets over hooren wil,
leze, wat we vonden in een schrijven aan de
„Amsterdammer" uit de dagen, toen het wa
ter overal in Ijs was verstold.
TE.... DUUR.
Men schrijft ons uit visscherskringon
„Te duur", zegt U dat wel, lezer of lezeres.
Te duur. Ja maar, dat is niet de 15 et, die gij
betaalt voor een pond spiering. Dat is niet de
prijs.... dat is een kleine vergoeding, anders
niet. De prijs betaalt gij niet, lezer, veelal Is
die betaald en wat hoog soms. Gij vindt die
niet onder „Marktberichten",, neen gij vindt
die onder „Gemengd Nieuws". Geen ijsver
maak" neen „ljsleed". Daaronder kunt gij den
prijs vinden, den prijs van despiering.
Gij moet eens gaan kijken op die troostelooze
onafzienbare ijsvlakte op de Zuiderzee. Gij
moet ze daar zien werken, de vaders van huis
gezinnen, de broeders, blootgesteld aan den
ijzigen, ondragelijken kouden Oostenwind, ner
gens geen beschutting, niets om zich inwendig
eens mee te verwarmen. En dit niet één uur,
ook geen twee, geen vijf uur, neen..., 20, 25,
Ja zelfs 28 uren. Acht-en-twlntig uur. En.,,,
nog ls dit de prijs niet.
Nu hakken zij bijt na bijt, schakel (net) na
schakel wordt uitgezet, steeds weer de ver
kleumde handen in het ijskoude water, en dan...
wat is de vangst? Opnieuw probeeren, want
vrouw en kinderen wachten, soms in doods
angst, want het ijs zet af. Zij zien dat wel,
maar vader of broeder op het ijs zien het niet.
Het verraderlijke „afzetten".
Dan gaat het ijs verder en verder van den
wal af, de verbinding met den wal is verbro
ken, de verbinding met vrouw en kinderen.
Dan zijn deze visschers genoodzaakt zich door
"ie! ijskoude water aan land te begeven, soms
tot aan hun schouders in het water, het is de
eenige kans om niet van koude om te komen
en de groote kans om een doodelijke ziekte op
te loopen.
Gij hoort niet het hulpgeroep van hen, die
steeds verder van den wal afdrijven, verder
van vrouw en kind, vader en moeder. Gij hoort
niet het klagend geluid van den misthoorn, om
de visschers bij mist te waarschuwen. Mis
schien is het wel de vader, die blaast, de va
der. die zijn zoon roept, die In levensgevaar
verkeert, ennog is dit de prijs niet.
Gij zaagt niet de beide zoons, uitgeleide ge
daan door den vader, 's morgens de schaatsen
onderbinden en met vlugge slagen op hun doel,
het spieringveld afgaan. Neen, niet het spie-
ringveld, doch het graf van den oudste. Beiden
reden zij het verraderlijke wak inéén werd
gered, één zoon verdronk, een geliefd kind,
een offer aan de zee.
Gij ziet niet de slede terug komen met
een lijk, gij ziet niet den vader, die de slede
tegemoet gaat, vol van smart. Hij had het ge
hoord, doch hij hoopte nog. Gij ziet niet de
ontzettend groote smart dier ouders, die als
wezenloos bij het lijk van hun dierbaren zoon
zitten. Voor hen is er maar Aéén troost, de
troost dat hun kind tot God gegaan is. Tus-
schen het laagje ijs en de bodem der zee kan
de weg naar God liggen....
VLISSINGEN. In de Lutherscho Kerk werd
door Dr. J. G. Geelkerken een lezing gehouden
over het bestaan van God. In het Conoertge-
Oeschaafde Huid, Schrammen en
Schrijnende Plekken, Huidwondjes.
Brand- en Snijwonden genezen met
Dooi 30-60-90 ct. Tube 80-ct.
By de bereiding van
Worth
a crown
smaak.
bouw had de jaarlijksche uitvoering plaats
van de Padvinders afd. der C. J. M. V. Ten
raadhuize werd de algemeene ledenvergadering
ge/houden van de afd. Vlissingen van het
„Groene Kruis". Het ledental bedroeg 2115.
Aan Zuster Oldenhave werd een woord van
dank gebracht, voor alles wat zij gedaan heeft.
In 1928 werden 7858 ziekenbezoeken afgelegd.
Het aantal kraam verplegingen, bedroeg 89 Voor
het Prov. Groene Kruis heeft onze afd. ook
over 1928 den ontsmettingsdienst geleld en In
totaal 60 oven- en 7 huisontsmettingen. De
totale ontvangsten bedroegen f8503.29, de uit
gaven f7630.37, Het voordeelig saldo A f872.02
werd gevoegd bij het fonds voor oen derde ver
pleegster. In de vacatures Duyvis en De Ko
ning werden gekozen de heeren Grippeling en
De Greef. In de zaal van het Concertgebouw
gaf de Ver. C. K. O. W. haar laatsten avond
in dit seizoen. De heer Siebesma uit Voorburg
declameerde. De heeren Fret en Van Tatenhove
zorgden voor het muzikale gedeelte- In „De
Oude Vriendschap" werd een demonstratie ge
geven vanwege de Oliefabrieken Calvé te Delft,
welke met groote belangstelling werd gevolgd.
De officier van den marine-stoomvaart
dienst le klasse F. B. Crane, is geplaatst aan
boord van Hr. Ms. Wachtschip te Vlissingen.
Een automobilist, rijdend over hét ver
boden gedeelte van den boulevard Evertsen,
gleed met zijn auto van den dijk. Persoonlijke
ongelukken kwamen niet voor, maar de auto
kreeg belangrijke schade, hetgeen ook het ge
val was met een auto die tegen een boom reed
in het Bellamypark. Op den Nieuwen Vlis-
singschen weg had een aanrijding plaats, tus-
schen een auto en een bodeswagen. De boom
van den wagen brak. De paarden geraakten
tusschen de tramrails. Hierdoor had een aanrij
ding plaats tusschen de tram en de paarden,
waardoor een der paarden zoodanig werd ge
wond, dat het dier moest worden afgemaakt.
De tram ondervond groote vertraging.
De heer C. Heeres slaagde als derde stuur
man.
De heer W. Huson WLzn. is gegund het
maken van een kantoorgebouw met twee bo
venverdiepingen op een terrein van de Electr.
Centrale.
In de Breewaterstraat vond de politie een
man op straat liggen, die aan het hoofd ver
wond was. Hij deelde /nede, met een man en
een vrouw uit geweest te zijn, daarna in hun
huis te hebben gedronken, waarna deze van
hem geld yorderden, waarop mishandelingen
volgden. Zondag arresteerde de politie een
Middelburgschen jongeman, die onder drankin
vloed, opstootjes veroorzaakte.
t— De heer G. Munnik slaagde voor het exa
men als machinist diploma C.
Zondag verbond zich de nieuwe Doopsge
zinde leeraar Ds. O. L. v. d. Veen, gekomen
van Wieringen aan de gemeente alhier met de
woorden uit Hand. 4 32.
MIDDELBURG. In de vergadering van „Kin-
derzorg" werd In plaats van den heer A. J.
van Schelven, gekozen Ds. S. H. J. Voors te
Zierikzee. Een gift werd ontvangen, .groot f 150
voor extra onkosten van de Diaconie te Bier
vliet. De collecte aan de koffietafel bracht op
f41.83. Ds. O. Norel Jr. van Leeuwarden sprak
over: „De wereld, het kind en God". Na af
loop werd de stichting bezocht en tevens de
tentoonstelling van voorwerpen van handwer
ken en slöjd, die in een der zalen waren ge-
etaleerd ten verkoop.
Woensdagavond hield de afd. Middelburg
van den Alg. Ned. Chr. Ambten aarsbond haar
6e jaarvergadering. Het ledental bedraagt 25.
De heer Vermeulen, bondssecretaris sprak over
„De cultureele taak onzer Vakbeweging,".
Met de „Staatscourant" no. 65 zijn ver
zonden statuten der N. V, Puddingfabriek Van
der Kleijn Co. alhier.
Het bestuur van de Schoolonderwijzers-
Weduwenbeurs In de provincie Zeeland, hield
in de sociteit „St.-Joris" een vergadering,
waarin door den rentmeester verslag werd uit
gebracht over den stand der „Beurs", waar
uit bleek, dat het aantal leden met 2 was ver
minderd en met 3 vermeerderd, zoodat het
thans 30 bedraagt. Het aantal weduwen be
draagt 19. Aan 18 weduwen werd f 137.50 uit
gekeerd, aan 1 weduwe der 2e klasse f68.75.
Men herdacht den heer Brandsma en begroet
te den heer Wit, die ambtshalve zitting in het
bestuur nam. Tot voorzitter werd benoemd de
heer Abeleven, tot vioe-voorzitter de heer Wit,
De bewoners van een woonwagen, die aan
de puinplaats alhier heeft gestaan, hébben on
der toezicht der politie hun wagen verbrand,
omdat de vrouw in die wagen overleden was.
Voor de verpleegden van het oude man
nen- en vrouwenhuis was het feest, dank zij
vooral de medewerking van de mondharmo-
nica-vereeniging „Crescendo". De heer E. H,
P. Peek hield een toespraak. De heer Willem»
speelde piano. Gulle tractatie volgde.
geeft menige huisvrouw en dienstbode ruwe
en roode werkhanden. Deze worden wederom
spoedig gaaf, zacht en blank door Purol.
De heer C. M. de Rijke, schoenmaker al
hier. behaalde de vorige wsek het Rijksdiplom»
A Schoenmaker. Hij was de eenige geslaagde
uit geheel Zeeland.
Beroepen bij de Geref. Kerk In H. V,
alhier Ds. P. S. Vermeer te Oudemirdum
(tweede beroep).
Alhier vergaderde de afd. Middelburg van
het Ned. Roode Kruis. Zij heeft een batig saldo
van -f 283.651/2- In de bestaande vacatures wer
den tot bestuursleden gekozen, de heeren Mr.
R. M. van Dusseldorp en H. Bierman. Medege
deeld werd. dat de algemeene vergadering van
het Hoofdbestuur dit Jaar alhier cal worden
gehouden op 20 Juni e.k.
Vrijdag werd in het Militair Tehuis een
Chr. Mandolinevereeniging opgericht. Namen»
het oomilé. benoemd door „Patrimonium" wel
ke afdeeling het initiatief had genomen, werd
doel en beteekenis uiteengezet. Als bestuur
werd gekozen de heeren: L. de Koning, vooix,
R. de Jong, secretaris.
Zondagnacht had bij de WInterstraat Ben
vechtpartij plaats, waarbij de politie tegenwer
king ondervond en een agent enkele klappen
opliep. Natuurlek ia daarvan proces-verb aal
opgemaakt.
ARNEMUIDEN. Ds. E. van Aseh heeft voor
zijn benoeming tot bestuurslid der Chr. School
bedankt.
MELISKERKE. Even buiten de kom der ge
meente kwam de timmerman J, met zijn fiets
in botsing met een vrachtauto. De fiets werd
erg gehavend, de man kwam er goed af.
(Naar het Engelsch)
Na een vlugge wandeling, trad meester Tur-
ningvoort de deftig gemeubileerde kamer van
den rijken koopman binnen. Deze lag op een
rustbed. Het linkerbeen zag er nog even ach
tenswaardig uit als vroeger; van het rechter
been was slechts een stomp over, in zwachtels
gewikkeld, weggekropen, alsof hij zich bewust
was van, en zich schaamde over zijn eigen
kleinheid. „Turningvoort", zoo begon de heer
van Wodenblock, „je hebt natuurlijk al van
mijn ongeluk gehoord. Het heeft mij de koorts
bezorgd en daarenboven heel Rotterdam in de
war gebracht. Maar: laten we daarover zwij
gen. Gij moet een been voor mij maken, het
beste been, dat ge ooit in uw leven gemaakt
hebt".
Turningvoort boog diep.
„Het geeft niet wat-het kost".
Turningvoort boog nóg dieper.
„tk stel de voorwaarde, dat het been alles
overtreft, wat ge tot heden gemaakt hebt. Ik
houd niet van die houten spillebeenen. Maak
m ij n been van kurk, maak het vooral licht en
elastisch en stop het zoo vol met veeren en
raderen als een prima horloge. Ik ben niet op
de hoogte van je vak, dus kan ik niet duidelijk
in mijn aanwijzingen zijn. Onthoud goed,
wat ik je zeg: Ik moet een been hebben, dat
mtasten» «man goed is als kat fr*—dat ik v*m-
loren heb. Ik weet, dat zooiets te krijgen moet
zijn; als ge het mi(j bezorgt, heb ik er vijfdui
zend gulden voor over".
Meester Turningvoort verklaarde al buigend,
dat hij gaarne aan het verlangen van den heer
van Wodenblock zou voldcen en dat hij zijn
uiterste best zou doen, beter werk te leveren,
dan ooit tevoren door menschelijk vernuft
was tot stand gebracht. Ik sta er voor in, mijn-
heer van Wodenblock dat U het been binnen
zes dagen thuis hebt en dat het zoo naar uw
zin zal zijn, dat U zult lachen om de gewone
beenen van gewone menschen, ja, dat het U
zal spijten, dat uw waardig familielid U niet
de beide beenen gebroken heeft". Deze ver
zekering was geen ij dele snoeverij. Turning
voort, was een man van theoretische en prac-
tische wetenschap. Sinds lang koesterde hij
de lievelingswensch; de opdracht van den heer
van Wodenblock zou hem in de gelegenheid
stellen dien wensch in vervulling te doen gaan.
Evenals alle andere makers van kunstbeenen
had hij ondervonden, dat de grootste moeilijk
heid bestond in de schijnbare onmogelijkheid
gewrichten te vervaardigen, die door den eige
naar naar diens believen geregeld en bewogen
konden worden. Reeds vele jaren lang had hij
getracht dit gewichtige probleem op te lossen.
Ongetwijfeld had hij grooter vorderingen ge
maakt dan een van zijn collega's. Doch het
was pas sedert een paar dagen, dat hij hel
groote geheim ontdekt meende te hebben. Aan
den heer van Wodenblock zou de groote eer
te beurt vallen, dat zijn been het eerste zou
zijn, dat op de pas gevonden wijze vervaardigd
zou worden.
Op den avond van den zesden dag maakte
Turningvoort weer zijn opwachting bij den
hoopvollen en ongeduldigen van Wodenblock.
Het tooverbeen droeg hij zorgvuldig ingepakt
bij zich. Er was een trotsche glinstering in
Turningvoort's grijze oogen, die schenen te
zeggen, dat hij de vijfduizend gulden, die hij
bestemd had als huwelijksgift voor Blanche al
verdiend had en daarenboven nog beroemdheid
en onsterfelijke glorie. Hij maakte zijn kostbaar
pakje los en bracht eenige uren door met aan
den verheugden koopman het inwendige me-
kaniek te verklaren. De avond ging voorbij
met gesprekken over radertjes en veeren, die
op elkander werkten. Toen het tijd was om
naar bed te gaan, waren beiden voldaan over
de voltooiing van het werk. Op vurig verlangen
van den heer van Wodenblock stemde de kun
stenaar er in toe *s nachts te blijven om' dein
volgenden morgen vroeg het been aan te pas
sen en te toonen, dat het aan de eischen vol
deed. Den volgenden morgen vroeg reeds was
alles gedaan wat noodig was en mijnheer van
Wodenblock wandelde in opgetogenheid dé
straat op, de vindingrijkheid zegenende van
iemand, die zoo'n uitmuntend been kon maken.
Inderdaad dwong het been bewondering af.
Alle deelen vervulden hun taak zonder de
hulp van eenige spier. Niemand kon Iets on
gewoons zien in de manier van loopen van den
koopman. Als er geen lichte trillende bewe
ging geweest was, die veroorzaakt werd door
de snelle draaiing van eenige tientallen veer
tjes binnenin en geen voortdurend tikken even
als van een horloge, ofschoon wat luider, zou
van Wodenhloak a*2f vatyeéaa
hij met een kunstbeen rondliep. Hij wandelde
voort, tot hij by het stadhuis kwam. Toen zag
hij toevallig bij het bordes, dat toegang gaf
tot den hoofdingang zijn ouden vriend, mijn
heer van Outeren, die op hem wachtte, Hij ver
snelde zijn pas en beiden staken hun handen
op, bij wijze van groet. Eindelijk waren de
vrienden bij elkaar. Maar hoe groot was de
verbazing van mijnheer van Outeren, toen hij
zag, dat Wodenblock, ofschoon h\j zijn hand
opstak, snel doorliep en zelfs niet even ophield
om goedendag te zeggen. Dit schijnbare gebrek
aan beleefdheid was echter niet de schuld van
onzen held.
Zijn eigen verbazing was duizendmaal groo
ter, toen hij bemerkte, dat hij nog niet wist
wanneer en waar hij zijn been tot stilstand
moest brengen. Hij had stil willen staan om
met den heer van Outeren te spreken, maar
zijn been ging verder en hij had zich genood
zaakt gezien het te volgen. Vele malen pro
beerde hij zijn vaart te verminderen, maar elke
poging daartoe was vergeefsch. Hij greep de
leuningen, muren en huizen vast, maar zijn
been trok zoo hevig, dat hij bang was zijn ar
men te ontwrichten. Hij was wel verplicht ret-
der te gaan. Hij begon zich ernstig ongerust fee
maken, als hij dacht aan de gevolgen, die deze
onverwachte wending van zaken hebben moest.
Zijn eenige hoop was dat de verbazingwekken
de en onbekende krachten, schuilende in (ie
ingewikkelde samenstelling van het been, spoe
dig uitgeput zouden raken. Maar hiervan vlei
nog geen enkel teeken te ontdekken.