UraagenJtanbod v.ROSSEN'1 ZEEPAARD I5« DE KEER VAN W00ENBL0CK Roos op het hoofd MIJNHARDT'S WEEKBLAD VOOR WALCHEREN EERSTE BLAD Zenuwstlllend 85e JAARGANG VRIJDAG 5 APRIL 1929 DRUKKERIJ H. WEQELINQ VLISSINGEN DRUKKERIJ DE LANGE JAN MIDDELB. ABONNEMENTSPRIJS 40 CENT PER 3 MAANDEN FRANCO PER POST 45 CENT LOSSE NUMMERS 5 CENT ADVERTENTIEPRIJS 20 CENT PER REGEL INGEZ. MEDEDEEL. 40 CENT CONTRACTEN SPEC. TARIEF Uitgave :ctf. Wegellng, Noordstr. 44, Telef. 130, Vllssingen. BijkantoorDrukk. De Lange Jan, Noordstr. C 34, Middelburg No. 14 DRUKKERIJ H. WEGELING VLISSINGEN DRUKKERIJ DE LANGE JAN MIDDELB. zenuwtabletten Wij zorgen voor nette uitvoering van uw Drukwerk en zijn toch het laagst In prijs I WegelingsTlieumsblad ■sa Ook op het gebied van Kantoor- en Schrijfbehoeften ïljn wij goed en goedkoop I F.r bestaat in ons land ©en stichting „Het Hooge Land", een vereeniging tot stichting en instandhouding van arbeidskolonies. Het is wellicht niet onbekend, dat te Beekbergen een dier arbeidskoloniën gevestigd is, en dat aldaar ontslagen gevangenen, zwervers, alcoholisten en maatschappelijk ongeschikten, een rustig tehuis vinden, om krachten te verzamelen voor hun weder-intrede in de maatschappij. Velen hebben hun behoud aan den arbeid dier nuttige inrichting te danken. Onder den titel „Levenstragiek" nemen wij een interessant ge sprek op, dat de directeur, een jiitnemend man, had met een der verpleegden en dat ons we der een kijkje geeft in het leven van sommi gen onzer medemenschen. LEVENSTRAGIEK Zoo was er eens iemand, die om zijn aan houdende mopperij naar boven werd gezonden, en dien avond niet weer in de conversatiezaal mocht terugkeeren. Den volgenden morgen komt de directeur hem tegen en zegt hem na tuurlijk vriendelijk goeden morgen. „Dag mijn heer, 'k ben slecht te spreken", was zijn ant woord. „Zoo, zeker om de moppers, die je gisteravond had verdiend?" „Waarom heb ik die verdiend", was zijn antwoord. „Kan ik het soms helpen, dat mijn moeder een publieke vrouw was. Dat ik raijn vader nooit heb ge kend? Dat ik niet weet of ik ooit een vader heb gehad, dat ik in een bestedelinghuis ben grootgebracht, en vandaar uit ben gevoerd naar een café? Daar moest ik dienen als glaasjes- wasscher en likte ik ze eerst uit, voor ze het water ingingen. Daar heb ik het drinken ge leerd. Op 14-jarigen leeftijd ben ik verkocht aan een kermisreiziger, die mij voor zijn bedrijf exploiteerde. Daar moest ik leeren het stelen en het bedelen. Is dat nu alles mijn schuld? Waarom ben ik niet onder andere levensom standigheden geboren, gelijk U en andere men- schen? Herhaaldelijk ben ik opgepakt weigens landlooperij en bedelarij, en nu ben ik hier in de kolonie, zonder vrijheid, zonder vrinden". „Maar", zeide de directeur, „dat laatste is toch niet waar". „Ben ik je vriend niet? Je weet toch wel beter? En je leven is hier niet doelloos. Integendeel. Je hebt hier bij ons een roeping te vervullen. Je bent hier kamerwacht, en moet op de kolonie blijven. We kunnen je niet missen, en je kunt andere mannen nog tot een zegen zijn. Wij hooren bij elkaar, en laten je niet meer los". Na een poosje stil gezwegen te hebben was zijn antwoord: „Och ja mijnheer, het is zoo. 'k Ben voor de maatschappij ongeschikt, en het is hier goed, al krijg je dan ook moppers. Ik had ze trouwens verdiend. Ik heb nu in elk geval nog een dak boven mijn hoofd en eten en kleeren". „En een roeping", zei de directeur. En kerel, er kunnen voor jou ook nog wel weer betere tijden aanbreken. Hier beneden is het alles moeite en verdriet, zoo goed voor mij als voor U". En na nog een tijdje ernstig en vriendelijk met hem te hebben gesproken, was die arme stakker voor dat oogenblik weer terecht. Dat zijn menschen, die kunnen daar zelf niets aan doen. Wanneer deze vrij rondloopen in de maatschappij, dan gaan ze drinken, ten koste van alles. VLISSINGEN. De Minister van Defensie, de heer Lambooy, vergezeld van den inspecteur- generaal van het loodswezen, bracht een be zoek aan het loodswezen alhier. Met de „Coert- zen" vertrok de minister weder. Ook kreeg onze stad bezoek van een aantal Engelsche journalisten, een gezelschap van ongeveer 100 personen, die hun intrek namen in het Grand Hotel „Britannia". Allerlei bezienswaardighe den werden in oogenschouw genomen, waarna per auto-car een tocht door Walcheren werd gemaakt. De trekhonden in onze gemeente zijn ge keurd. Het bleek, dat-,ï9 honden moesten wor den afgemaakt. Er zijn nu nog 28 trekhonden over. Aan slechts één trekhondenhouder is vergunning gegeven, om te zitten op de hon denkar, op grond van zijn gebrekkigen toe stand. Wrijf met de vingertoppen wat Purol in Uw hoofdhuid en wasch daarna Uw hoofd met warm water en gewone zeepof nog beter met Purolzeep. Herhaal dit zoo nu en dan. Uw hoofdhuid wordt daardoor roosvrij, het haar schoon en zacht en valt niet uit. Op den Prins Hendrikweg reden twee auto's tegen elkaar. De bestuurder van een der auto's beweerde, den ander niet te hebben ge zien. Een auto werd ernstig beschadigd. Met het oog op de mogelijkheid van toe- nemenden mist, werden de 96 passagiers van het stoomschip „Malines" van de Harwichlijn bestemd naar Antwerpen, alhier ontscheept, om de reis verder met den mail trein voort vte zetten. Op de haven is aangekomen het En gelsche stoomschip „Everleith" van Mexico komend van Antwerpen, om een gedeelte van de lading petroleum te lossen. Het Nederl. stoomschip „Jagersfontein" raakte het anker spil onklaar en verloor daardoor het bakboord anker met circa 120 vadem ketting. Het Belgisch lichtschip „Westhinder" is door een Engelsch stoomschip aangevaren. Het werd naar Oostende gesleept. Een sleperspaard schrok voor een orgel, dat in de Scheldestraat speelde en kwam in de etalage van de Firma Albert Hein terecht, na eerst een daarvoor staande fiets te hebben stukgetrapt. Er was alleen materieele schade. Bij de Avondschool voor Nijverheidson derwijs alhier zijn bevorderd van de eerste naar de tweede klasse 64, niet bevorderd 20, van de tweede naar de derde 58 en 9, van de derde naar de vierde 37 en 4, en van de vierde naar de vijfde 38 en 6. De heer A. J. Lavooy, onderwijzer aan de Chr. School te Breda is benoemd tot onder wijzer aan de Herv. School alhier. Tot onderwijzeres aan de Chr. School te Driewegen (Neuzen) is benoemd Mej. J. J. de Koster. De Chr. Vereen, voor Kunst, Wetenschap en Ontwikkeling besprak in een comité-verga dering het a.s. winterprogram. Voorloopig stel de men vast, zoo mogelijk in September een stedenavond, met uitzending via Huizen te organiseeren, in Octobereen filmavond, zoo mogelijk de „Eeuwige Stilte", in November een Hullebroeck-avond, later een lezing van Ds. de Hartog. Februari een feestavond. Maart een Bunyan-avond, met als spr. Ds. Barky Wolf en April een declamatie-avond. Gedurende de kermisweek zullen een drietal anti-kermisavon den worden georganiseerd. In beginsel werd overgegaan tot oprichting van een sportclub. In het Concertgebouw leidde de voorzittre van A. G. O., den heer D. van Bombeek in, die over het onderwerp „De Dessah" een be langrijke lezing hield. Een serie lichtbeelden verduidelijkte het gesproken woord. Onze gemeente zal uit het te vormen „Ge meentefonds" de som van f283.351 on'vangen in tegenstelling met de som van f71.341 welke zij nu volgens de wet van 1847 krijgt. Voor an dere plaatsen zijn de volgende cijfers: Middelburg f283.730 en f63.128. Souburg f35.911 en f8.345. Ritthem f3.846 en f 1.591. Biggekerke f4.554 en f 1.869. Westkapelle f6.350 en f5,655. Domburg f 11.605 en f2.773. Zoutelande f2 959 en f 1.686. Koudekerke f16.209 en f5.336. MIDDELBURG. In café ,,de Koophandel" ontstond een schoorsteenbrand. Met veel moei te en na lang werken mocht het de politie en een gemeentewerkman gelukken, uitbrei ding te voorkomen. In het Dpmburgsch Schuitvlot schrok een paard door de welluidende klanken van een orgel, een wielrijds^er schrok van het paard sprong van haar fiets, welke door het paard duchtig werd bewerkt. Op den Dam botsten een wiel rijdster te gen het rijwiel van een boerinnetje, dat twee melkkannen met zich droeg. Gelukkig on'stond slechts materieele schade. In de St.-Janstr. liep een jongetje tegen een auto aan en werd verwond, zoodat geneeskundige hulp moest in geroepen worden. Op de begraafplaats had de teraardebe stelling plaats van wijlen den heer J. H. Deibei in leven directeur-hoofdredacteur van de „Middelburgsche Courant". Achter den lijkwa gen volgde een rijtuig met tal van bloemstuk ken, w.o. van de Nederlandsche Dagbladpers en van de locale pers. Verschillende toespra ken werden gehouden. Dr. H. van der Kamp, sprak namens den raad van hoofdcommissaris sen, en personeel van redactie en administratie, de heer J. P. Ph. Doorenbos namens den Ned, Journalistenkring, de heer H. J. G. Hartman als vriend. Een zwager van den overledene dankte voor de groote belangstelling. In de Sociëteit St.-Joris is de algemeene vergadering gehouden van de Coöp. Melkin richting en Zuivelfabriek „Walcheren". De wer king van deze coöperatie stemt tot tevreden heid. Besloten werd, de vergoeding voor vroege leverantie af te schaffen, zoodat met ingang van 1 Mei voor alle leden dezelfde prijs geldt. In den loop van dit voorjaar zal met de kaas bereiding een aanvang worden genomen. In het 30ste jaarverslag van de N. V. Verpleeghuis, wordt herinnerd aan het aftreden van Zuster van Schagen-Langejan, in wie de vereeniging een zeer gewaardeerde zuster ver loor. Zij werd opgevolgd door Zuster Van Rijn. De Zusters brachten samen 7910 bezoeken in 145 gezinnen. Mevrouw Evers-Keg trad toe als bestuurslid. De rekening wijst een batig saldo van f 833.69. en zenuwsterkend is de werk'n" van Glazen Buisje 75 ct. Bij Apoth. en Drogisten BIGGEKERKE. De afd. der vereenigmg „Rij wielpad Walcheren" vergaderde onder voor zit'erschap van den burgemeester. U t het jaar verslag bleek, dat deze afd. 45 leden telt. Het pad bij VaHtenlsse is veel verbeterd. Aan con- 'ribu,ie was ontvangen f63.45 en aan gemeente subsidie f20. Donderdagavond bad de eindles plaats '•an den door den heer Spin^aaij gegeven land- bouwwintercursus. Alle 15 dee^emers kon den tot het tweede gedeelte van den cursus worden toegela'en. De heT Stevens sprak de 'eTling-m toe evenals d~ heT S'monse, voorz. van de Commissie van Toezicht. Dienzelfden avond vergaderde de afd. „Patrimonium", waar de vertegenwoordiger van bet gewest, den heer Den Hollander, op bezoek was. De lieer C. S'uij leverde een inlei ding over „Werkstaking". In de p'aa's van den secrétaris, de heer G. Geschiere, die onze woonplaats veria'en gaat, werd gekozen de heer W. Geschiere. KOUDEKERKE. In de Chr. school op Ger. grondslag werd openbare les gegeven in tegen woordigheid der ouders. Met veel belangstel ling werd het werk der kinderen bezien, voor al de collectie handwerken. De burgemeester zeide, het op hoogeu prijs te stellen, dat deze school er is. Donderdag vergaderde de An'i Rev. kies- vereeniging „Nederland en Oranje". Men stem de in met het program van actie. Voor de te (Naar het Engelsch) 1. Ieder, die in Rotterdam geweest is en zich niet alleen het genoegen gegund heeft met de Rotterdammers kennis te maken, maar zich ook op de hoogte heeft willen stellen van de merkwaardige gebouwen der Maasstad, moet ook kennis gemaakt hebben met het huis van den heer Turningvoort. Dit huis staat aan den buitenkant van de stad, dichtbij den waterweg, die naar Den Haag en Delft voert. Jaren ge leden werd het bewoond door een der meest vindingrijke kunstenaars, die ons land ooit heeft opgeleverd. De heer Turningvoort woon de er toet zijn eenige dochter, een van |de liefste meisjes, welke in Nederland te vinden waren. Doch, het is ongelukkigerwijs niet over de mooie Blanche, dat we veel vertellen zul len, al zou er alle aanleiding zijn het vele goede te vermelden, waardoor zij zich onder scheidde van haar vrouwelijke stadsgenooten. Zij deelde in de beroemdheid van haar vader, den ouden heer Turningvoort. Deze oefende het beroep uit van heelkundig instrumentma ker. Zijn roem had hij hoofdzakelijk te danken aan de bedrevenheid. waarmede hij houten en kurken beenem, kunst- beenen dus, wist te vervaardigen. Zijn goeden naam op dit gebied van menschelijke kunst en wetenschap was zoo groot, dat zij, die zulk een noodzakelijk lichaamsdeel als eeij been nu eenmaal is, misten in grooten getale strompe lend en hinkend bij hem kwamen. En, hoe wanhopig hun geval ook mocht zijn geweest, zij waren, zooals het spreekwoord zegt, spoe dig weer op de been geholpen. Menigeen, die kreupel was en gemeend had altijd invalide te zullen tooeten blijven, vond zich door mijnheer Turningvoort zoo mooi en zoo netjes opgeknapt, dat hij haast begon te twijfelen of een been van hout of kurk eigenlijk niet verre te verkiezen was boven een gewoon been, van vleesch en bloed. Inderdaad, wie gezien had, hoe keurig de 'beenen door den bedreven kun stenaar gemaakt waren, zou moeilijk antwoord hebben kunnen geven op de vraag, wat voor het dagelijksch gebruik beter was. een gewoon been of een kunstbeen, dat den bezitter vrij waarde tegen jicht en eksteroogen. Op een morgen was meester Turningvoort juist bezig de laatste hand te leggen aan een kuit en een enkel, toen een man zijn werkka mer binnentrad. Deze man verzocht hem, of hij onmiddellijk wou meegaan naar de woning van den heer Wodenblock. De heer van Wo- denblock was de rijkste koopman in Rotterdam en een man van invloed en gezag, Meester (Tur ningvoort wist dit. Hij wilde dadelijk aan het verzoek van mijnheer van Wodenblock vol doen. Hij zette zijn mooiste pruik op en ver trok, zijn driekantigen steek in de eene en zijn wandelstok met zilveren knop in de andere hand. Wat zou de reden zijn, dat de heer van Wodenblock hem ontboden had? Eenige dagen tevoren had deze bezoek gekregen van een arm bloedverwant. Daar hij in den regel op vrij slechten voet stond met zijn vele min der gegoede bloedverwanten, was het familie lid, dat hem dezen keer kwam lastig vallen al even onvriendelijk ontvangen als velen van zijn voorgangers. De man was meedoogenloos buiten de deur gezet, en wel op vrij hardhan dige wijze. Een poging van den heer van Wo denblock om zijn familielid van de trappen te gooien, had tot gevolg, dat hijzelf het even wicht verloor en hals over kop naar beneden tuimelde. Toen hij onder aan de trap was aan geland en na eenige oogenblikken weer tot zichzelf was gekomen, bemerkte hij, dat hij zijn rechterbeen gebroken had en dat de val van de trap hem drie tanden kostte. Door welwillende buren werd hij weer naar boven gebracht. Op zijn bed had hij gelegenheid over het gebeurde na te denken. Aanvankelijk was hij van meening. dat hij aan zichzelf verplicht was den armen bloedverwant wegens moord of poging tot moord bij den rechter aan te klagen. Maar zijn ongeluk maakte hem barmhartig; hij liet ten slotte den man slechts in de gijzeling zetten wegens een oude, onbetaalde schuld. Zoo barmhartig was de heer van Wodenblock evenwel niet, of hij verkneukelde zich bij de gedachte, dat vrouw en kinderen van den ge gijzelde tijdens diens afwezigheid alle kans en gelegenheid zouden hebben van honger om te komen. Een tandarts viel het genoegen ten deel den ongelukkig edrie tanden in den mond te mogen zetten,welke hij kort geleden uit den mond van een armen dichter had moeten verwijde ren. Aangezien de heer van Wodenblock zeer riik bekend stond, werd de prijs van drie gul den per tand speciaal voor hem vertienvou digd. Dit wat de tanden betreft voor het ge broken been werd een chirurg geroepen Deze onderzocht het been nauwkeurig en, zich herinnerende dat hij voor zijn heelkundige studie juist een been noodig had. gaf hij als zijn fneening te kennen, dat het been er af moest. Hij amputeerde het volgens de regelen der kunst en nam het mee in zijn rijtuig om het op het college met zijn studenten te be handelen. Mijnheer van Wodenblock was nu zijn been kwijt en daarom liet hij onzen vriend Turningvoort roepen, wien hij dp levering van een kunstbeen wilde opdragen. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Nieuwsblad/Wegeling’s Nieuwsblad | 1929 | | pagina 1