VraagenAanbod
Op 2e Paaschdag
naar Antwerpen
v.ROSSEM'* ZEEPAARD 15».
WALCHEREN's BAZUIN
PUROL er op I
HET SLOT DYMECK
VRIJDAG 10 MAART 1020
Wl] zorgen voor
nette uitvoering
van uw Drukwerk
en zijn toch het
laagst In prijs I
Uitgave KH. Wegellng, Noordstr. 44, Telef. 130, Vlissingen. BijkantoorDrukk. De Lange Jan, Noordstr. C 34, Middelburg
WEEKBLAD VOOR WAL[CHER EN
No. 11
Ook|op het gebied
van Kantoor- en
Schrijf behoeften
zijn «rQ goed en
goedkoop I
EERSTE BLAD V
u
Groots attractie voor onze
abonné's
n t
Me JAARGANG
DRUKKERIJ
H. WEOELINQ
VLISSINGEN
DRUKKERIJ
DE LANGE JAN
MIDDELB.
We ge ling sllieumsblad
ABONNEMENTSPRIJS
40 CENT PER 3 MAANDEN
FRANCO PER POST 45 CENT
LOSSE NUMMERS 5 CENT
ADVERTENTIEPRIJS
20 CENT PER REGEL
INGEZ. MEDEDEEL. 40 CENT
CONTRACTEN SPEC. TARIEF
DRUKKERIJ
H. WEGELINQ
VLISSINGEN
DRUKKERIJ
DE LANGE JAN
MIDDELB.
Wat wij nu onzen abonné's aanbieden is
-werkelijk een groote attractie. Vooral omdat
het Weniig kost.
Denkt U eens even in: Met Tweeden Paasch
dag een geheelen dag naar Antwerpen (terug
ook natuurlijk) voor slechts vier gulden per
persoon, waarbij inbegrepen kop koffie en
een prima lunch in een zeer goed hotel. Een
pmchtdag en een prachtgelegenheid dus om
Antwerpen eens te bezoeken.
De reis naar Antwerpen v.v. wordt gemaakt
in een mooie, ruime gesloten autobus,
welke plaats biedt aan 24 personen.
Het reisplan, zooals wij dat denken te orga
niseerden is als volgt:
Vertrek Vlissingen 7 uur, Middelburg 7.20
uur. Na aankomst Antwerpen koffiedrinken,
dan met de autobus door de stad en langs de
dokken, om ca. 12.30 uur lunch, waarna de
deelnemers vrij zijn tot 's avonds 7 uur, op
welk uur de terugreis zal worden aanvaard.
De aankomst te Middelburg en Vlissingen is
ongeveer 10.30 10.45 uur. Dat belooft dus
een mooien dag te worden.
Wat de deelnemers noodig hebben is een
Bewijs van Nederlanderschap wat
op het gemeentehuis in de plaats van inwoning
is te verkrijgen.
Waar het aantal plaatsen slechts gering is,
raden wij de liefhebbers(sters) aan zich tijdig
van een plaatsbewijs te voorzien. Indien het
aantal deelnemers het toelaat, rijden wij met
twee auto's. Men kan zich opgeven, tot 27
[Maart aan onze Bureaux te Vlissingen en Mid
delburg, ook schriftelijk.
DE UITGEVER.
HUISVROUW EN DIENSTBODE.
In „De Kath. Vrouw" worden eenige rake
dingen over deze kwestie gezegd.
Geen enkele wantoestand wordt geboren
zóó maar, vanzelf. Er zijn altijd oorzaken
en gewoonlijk vele uiteenloopende oorzaken.
De tegenwoordige dienstbodennood, het feit,
dat een goed beschaafd meisje met hart voor
het gezin en hart voor haar werk zéér moei
lijk te vinden is, is ontstaan door allerlei
oorzaken. Niet alleen door den modernen
tijdgeest, welke de meisjes genotzucht en ban
deloosheid voor vrijheid en vreugde doet aan
zien, maar ook door de onderschatting van
vele mannen voor het „huiswerk", maar óók
door de verkeerde verhouding en behande'-
ling van de „mevrouw" tegenover het „meisje".
„En nu is het onomstootelijk waar, dat
beide partijen in deze zaak gelijk hebben,
want er zijn nog altijd gezinnen, waarin de
vrouw des huizes haar plicht, die verder
gaat dan loon, voedsel en onderdak, en er
zijn vele, zéér vele meisjes, die meenen, dat
ze katholiek zijn, maar vaak minder begrip
van „de plichten van haar staat" hebben dan
een socialiste.
In de practijk komen w edikwijls voor ge
vallen te staan, dat men te veel van een meisje
eischt, haar onvriendelijk of hooghartig be
jegent of laat bejegenen door de kinderen;
dat men niet zorgt voor haar ontspanning,
wanneer ze haar huis elders heeft, óf dat
men haar ongepaste vrijheid geeft, laat thuis
komen niet opmerkt, niet nagaat, met wien
ze omgaat
Ook komt het voor, dat men de meisjes,
die als hulp in de huishouding gaan of als
kinderjuffrouw in de gezinnen, waar feen
dienstbode is, en die men als huisgenoote
zou beschouwen, absoluut niet behandelt als
huisgenoote.
Maar aan den anderen kant zien we de al
lerbeste huisvrouwen, die het héél goed met
haar meisjes meenen, die zelf een goed voor
beeld geven, niet alleen voor hun lichamelijk
welzijn zorgen, maar ook trachten op te
voeden, tie beschaven, te verheffen, zooals
ze het haar eigen dochters zoudep doen*
machteloos staan tegenover meisjes, die niet
Willen.
Als voorbeelden noemt de schr. dan:
Meisjes, die men geheel vertrouwde als gods
dienstig en degelijk, vertrokken dadelijk, als
er een kleuter bijkwam; dat gebeurde in één
plaats 3 maal binnen de 8 dagen zonder op
zeggen, terwijl zij bij de maand verhuurd
waren.
In gezinnen, waar 4 kinderen waren, kon
men in een andere plaats absoluut geen dienst
bode krijgen. Zoodra ze van 4 kinderen hoor
den, klonk het: „Neen, dén zie ik er van af'.
Zooals in alle problemen, ik zeg het nog
eens, hebben we hier te doen met tweeledige
schuld. En zij, die goed willen aan beide
kanten boeten, zooals het In t leven meer
gaat, voor de anderen.
VLISSINGEN. De C. K. W. O. hield in het
Concertgebouw een feestavond. Het bestuur
is zeer tevreden over den bloei der vereeni-
glng, welke reeds 730 leden telt. In deze sa
menkomst sprak Ds. Blaauwendraad over de
noodzakelijkheid van Chr. wetenschap en ook
kunst. Het orkest bracht enkele nummers ten
gehoore. MeJ. De Hond en MeJ. Versluis
ontvingen een bloemenhulde. In de Luther-
sche Kerk hield Prof. Pont uit Bussum, hoog
leeraar te Utrecht de vierde winterlezing over
„De beginselen van het Protestantisme", [waar
in betoogd werd, dat het voornaamste begin
sel niet moet gelezen zijn in tegenstellingen,
niet in het bestrijden van Roomsche instel
lingen, maar in het positieve beginsel van
volkomen overgave aan God. In het gym
nastieklokaal der Openbare School A, had
een ouderavond plaats, waarin de heer Lem
mers het schoolartsen-instituut besprak, het
welk nog te weinig waardeering ondervindt.
Na de pauze volgde een demonstratie met de
projectie-lantaarn. In „De Oude Vriendschap"
trad declamator Sternheim op voor het In
stituut voor Arbeidersontwikkeling, welk op
treden voorloopig waarschijnlijk voor het
laatst zou zijn, daar de heer S. zich verbonden
had aan het gezelschap van A. van Dalsum
in Arnhem. „Hosanna" «herdacht haar 25-
jarig bestaan in het Concertgebouw. In deze
samenkomst werd aan de vereaniging een
vaandel aangeboden.
Op den Nieuwendjjk en in de Noordzee
straat ontstonden schoorsteenbrandjes, welke
gelukkig konden worden gebluscht In de
Bakkersdorplaan sloeg het paard van een
melkwagen op hol, waardoor nog al eenige
sctfiade werd aangericht door verlies van
frielk en eieren. De luitenant ter zee 2e
klasse G. N. H. baron van Till wordt aan
Als Uw Handen ruw zijn of gesprongen
en Uw Lippen schraal en pijnlijk: maar
Vooral ook bij brand- en snijwonden,
ontvellingen en allerlei huidverwondingen
Het verzaoht en geneest
boord van Hr. Ms. wachtschip alhier ge
plaatst. Hr. Ms. mijnen legger „Medusa",
is van uit Helfevoetsluis teruggekeerd. In
plaati van den heer Harts is tot wethouder
van onderwijs gekozen de heep G« van Westeq,
die deze benoeming aannam.
- De stoomboot „Koningin Wilhelmina" van
den dienst Vlissingen—Rotterdam heeft den
dienst weder hervat.
De „Poelan Bras** zal binnenkort ttt
water worden gelaten. Op de helling zal dan
de kiel gelegd worden voor het motor-vracht
en passagierschip „Dempo". Het Engelschd
stoomschip „Professor", dat te Middelburg |»n
lading hout loste, is naar Middlesbro vertrok
ken. Het Jaagpad langs het kanaal tusschen
Middelburg en Abeele, is tot nadere aankon
diging afgesloten. Hr. Ms. mijnenlegge*
„Medusa" is van Hellevoetsluis teruggekeerd.
Ook Hr. Ms. mijnveger no. 4 is weder naar
hier vertrokken.
Volgens het jaarverslag van den Christ
Besturenbond telt de afd. alhier 885 leden.
De Chr. Metaalbewerkersbond ging met 10G
leden vooruit. Het aantal leden van het Tm-
berculosefonds bedraagt 220 leden.
Zondagavond nam Ds. P. N. Kruïjswijk
Geref. pred. alhier, afscheid wegens vertrek
faar Hilversum, sprekende uit 2 Tim. 11
9 en 10.
Dinsdagavond is hier binnengebracht het
Deensche stoomschip „Herta Naersk" om doof
de Kon. Mij. „De Schelde" te wonden gerepa
reerd. Het schip was in aanvaring geweest
met een Noorsch motorschip, waardoor vkr
boegplaten zijn ingedrukt.
Door de snel opkomende zware mist li
op het vliegveld alhier het postvliegtuig P.H,-
A.E.I. van de K.L.M. gedaald. Do weerberich
ten bleven ongunstig, zoodat de bemanning
heeft overnacht. Woensdagmorgen Is het vlieg
tuig gestart, doch keerde na een half uur weer
terug, omdat de bemanning het door de dikke
mist onverantwoord achtten. Om bijna twaalf
uur, toen de weerberichten gunstiger luidden
is de Fokker vertrokken.
MIDDELBURG. Benoemd tot buitengewoon
opzichter bij den Prov. Waterstaat, arrondis
sement Terneuzen, standplaats Axel, de heer
DOOR
ILZE - DORE TANNER.
22.
Natuurlek had zij geluisterd, en daarbij be*
merkt, dat Henny bij haar tante een groote
nederlaag had geleden, maar dat graaf Role*
neck toch méér gevoel voor het jonge meisje
betoond had.
Ik wilde mevrouw de gravin maar even mel
den, dat juffrouw König gisteren den heer
Eckart von Wackerath ln het boachje heeft
ontmoet en met hem gesproken heeft
niettegenstaande mevrouw de gravin zulks niet
wilde hebben en dit ook uitdrukkelijk aan
juffrouw KönjLg verboden heeft.
Het was Henny in het eerste oogenblik
alsof zij door den bliksem getroffen werd, maar
zij voelde, nu vrijgeworden van haar tante,
moed en kracht genoeg voor den strijd.
De gravin beefde plotseling zoo merkbaar,
dat Henny schrok, „Is dat waar, Henny?"
„Ja, tante Klarissa, het Is waar", zeide zij
ongerust,
„Dus ook dat nog, ondanks mijn streng
verbod heb je het gewaagd, samen te komen
met Wackerath", riep de oude dame bevend
van woede,
„Ik ontmoette mijnheer von Wackerath toe
vallig, en wy spraken een paar woorden met
elkaar het was tegen uw gebod ja
en daarvoor moet ik om vergeving vragen,
maar nu, nu Ik toch Dymeck veriatan moet,
is het toch van geen gewicht, dat ik met den
heer von Wackerath sprak over dingen, die
alleen mij betroffen
„Werkelijk alleen jou betreffende?" vroeg
de gnavin scherp en, naar het Henuy scheen
met een zekere spanning, „sprak hij niet over
de oude vijandschap tusschen Dymeck en
dan Olmenhof?"
„Va—", add* Mmiap, m da»kt* tm stilt*
God, dat zij zoo rustig neen kon zeggen, want
bij de laatste, zoo onharmonisch geëindigde
ontmoeting was immers over die oude vij
andschap geen woord gerept.
„Hoe het dan ook zij dat je tegen mijn
uitdrukkelijk bevel hebt gehandeld, ontslaat
mij van elke verplichting die ik tegenover
je ouders op mij had willen nemen je zult
morgein vroeg om 11 uur Dymeck verlaten
hebben, je hebt mijn goedheid met ondank
beloond ik wil je niet meer zien".
„Tante Klarissa", zei Henny met haar lieve,
innemende stem, „tante Klarissa, is het wer
kelijk zoo héél erg, wat ik misdreven heb?
Ik heb myn levensgeluk verdedigd, toen ik
den graaf het woord teruggaf, dat ik hem
overijld gegeven had en ik heb met een jon
gen man gesproken, die mij, toen ik verdwaald
was, goedhartig geholpen heeft kunt U
mij dat niet vergeven?"
Maar gravin Dymeck, die in de eenzaamheid
van haar burcht als heerschenes harer bezit
tingen, in een soort tyrannes was ontaard,
wendde zich af.
„Ga, Henny, onze wegen scheiden zich hier
voor eeuwig", sprak de harde slem.
Toen hief Henny trotsch haar blonde hoofd
op en ging, zonder Schroth ook maar met een
blik te verwaardigen, de deur uit en naar haar
kamer. Zij viel als verdoofd op haar bed
neer, nu hadden al haar krachten haar ver
laten, Maar haar moed niet Wat moest zij
nu beginnen? Weg van Dymeck moest zij zoo
gauw mogelijk. Daarbij gevoelde ze zich voor
loopig niet in staat, een goeden duidelij'.en
brief aan haar moeder te schrijven om haar
daarin alles mede te deetan. Het beste was
om maar onaangemeld thuis te komen en
alles mondeling uit te leggen.
En toen moest Henny aan den Olmenhof
denken, aan Eckart von Wackerath, dien zjj
nu wel nooit meer zou zien, en de gedachte
riaanaaa d**d kaar qüb-
Van anderen zou hij zeker wel hooren, dat
haar verloving met graaf Roleneck verbroken
was, dat haar tante haar in woede weggejaagd
had, en misschien zou hij dan niet meer zoo
slecht over haar denken.
Hoe meer zij erover nadacht, des te duide
lijker werd het haar, dat zij zóó en niet an
ders had moeten handelen, en een zekere
rust kwam over haar. Zij kon dadelijk be
ginnen de kasten uit te pakken, waarin al
haar bezittingen geborgen waren. De kleeren
die haar grootmoeder haar gegeven had, legde
zij zorgvuldig weer in de kast; zij nam alleen
datgene mee, wat zij zelf meegebracht had.
Toen telde zij haar geld na, het moest voor
de terugreis gebruikt worden.
En thans weg van Dymeck. Zij besloot, nu
om zoo gauw het donker zou zijn gewor
den, naar den tuin te gaan en den tuinman
te vragen, haar koffer weg te brengen.
Ziezoo, nu waren de kasten opgeruimd,
Henny ging naar de commode, en opeens gin
gen haar gedachten weer naar andere rich
tingen. Daar stond immers het kistje, dat
zij achter den lossen steen in het torenka
mertje gevonden had.
m
Zij tilde het deksel op en greep het boven-
opliggende groote geschrift, waarop zij den
naam von Wackerath gelezen had. Het was
erg vergeeld, en onderaan vertoonde het een
groot rood wapenzegel, dat Henny direct als
dat der graven Dymeck herkende. En daar
stond immers ook de naam van den laatsten
graaf Dymeck: „Kaspar graaf Dymeck op slot
Dymeck" in goed leesbare, ouderwetsche let
ters. Dat was immers den naam van den
overgrootvader, van wien Eckart von Wacke
rath haar verteld had. Ineens beefde Henny
van spanning en opwinding, boven het ge
schrift stond-: „Dit behoort bij mijn testa
ment". Met kloppend hart las zij1:
Slot Dymeck.
94 ntcMBb* ltta*
Ik gevoel mij op dezen dag gedrongen, *en
begaan onrecht weder goed te maken. Ik had,
omdat Jürgen von Wackerath mijn li*v»l|ngs-
wensch, nJL mijn beide naaste bloedverwan
ten door een huwelijk verbonden te zien,
weerstreefd had, mijn neef in begrijpedijkeo
toorn onterfd. Daar ik echter gedurende da
laatste jaren de redenen, die mijn neef aanlei
ding gaven tot de verbreking zijner verlo
ving met mijn nicht gravin Klarissa Dymeck.
beter begrepen heb. bepaal ik hierbij het
volgende: Slot Dymeck met zijn landerijen
komt aan mijn neef Jürgen von Wackerath,
onder voorwaarde, dat by de regeering de
vereeniging van namen en wapens officieel
wordt aangevraagd, het naburig landgoed be
houdt mijn nicht gravin Klarissa Dymeck,
Voor het geval, dat gravin Klarissa Dymeck
ongehuwd komt te overlijden, valt ook deze
bezitting aan Jürgen von Wackerath of aan
zijn wettelijke erfgenamen ten deel.
KASPAR GRAAF DYMECK*
Ala getuige,
Notaris BACHMÜLLEfc
Henny beefde van aandoening, de heel*
kamer scheen om haar rond te draaien, z|l
zonk half bezwijmd in den diepen leuning
stoel, niet in staat, ook maar even helde*
na te denken.
Zij sloot een oogenblik haar oogeo. Zou
dat dan werkelijk mogelijk zijn? Volgens dit
geschrift was tante Klarissa de onrechtma
tige eigenares van Dymeck, en de Wacke
rath'*, die sedert tientallen van jaren moei
zaam werkten voor de karige vrachten van
hun klein stukje grond, waren de rechtma
tige eigenaars van deze rijk» bezitting.
