üraagenJïanbod v.ROSSEM's ZEEPAARD I5cr WEEKBLAD VOOR WALCHEREN EERSTE BLAD tabletten HET SLOT DYMECK 38o JAARGANG VRIJDAG 18 JANUARI 192)9 drukkerij H. wegelino vlissinoen drukkerij de lange jan middelb. No. 3 drukkerij h. wegeling vlissingen abonnementsprijs 40 cent per 3 maanden franco per post 45 cent losse nummers 5 cent advertentieprijs 20 cent per regel ingez. mededeel. 40 cent contracten spec. tarief Ultgavfl^!; I). Wegellng, Noordstr. 44, Telef. 130, Vlisslngen. BijkantoorDrukk. De Lange Jan, Noordstr. C 34, Middelburg middelb. drukkerij ANGE LICHTE MARYLAND BAAI A IN PATENTVERPAKKING. f MIJNHARDT'S bij Griep en Influenza ilze - dore tanner. 15. WIJ zorgen voor nette uitvoering van uw Drukwerk en z(Jnktoch het laagst in prijs}! fflege/ingsIheuMsbliii Gok op het gebied van Kantoor- en Schrijfbehoeften zijn wij goed en goedkoop In de „Delftsche Crt." van 3 Januari kwam een merkwaardig hoofdartikel voor, dat we verdient in meerdere kringen te worden ge lezen, waarom wij het hier onverkort over nemen. Het gaat over de onze oude cultuur, waarvan velen zeggen, dat die verdwijnen gaat, maar die dan toch maar telkens weer word' gezocht in kringen, welke buiten onze cultuur staan. Men oordeele zelve: Er wordt op onze oude cultuur veel ge scholden en de Europeanen zelf doen er graag aan mede. Zij kunnen met een zeker dédain een sneer uiten over die beschaving „zooge naamde beschaving', zeggen ze dan bij voor keur, op een wijze alsof zij die zoo spreken Ter boven die „zoogenaamde" zip geste'd en van een veel fijnere samenstelling zijn dan het overige profanum die slechts dragers der „zoogenaamde" zijn. Toch is d|e oude West-Europeesche be schaving blijkbaar nog wel een gezocht arti keL Japan is vele jaren geleden al begonnen zich op Europeesche leest te schoeien. China Is nog in de barensweeën en hoe fel de haat ook is tegen de buitenlanders, men wil niette min in het Hemelsche Rijk dolgraag de produo- ten van die vreemdelingen aankoopen of over nemen. Rusland dat voor enkele jaren met zijn cultuur niet veel verder gevorderd was dan W.-Europa in de 16e eeuw, heeft die eeu wen welke het was achtergebleven niet alleen willen inhalen, maar heeft beproefd ook een voorsprong te maken. Aangezien, echter iemand van het jaar 1929 niet kan weten hoe er in 2129 geleefd zal worden, hebben ze er daar maar een slag naar geslagenen toen bleek het dat zij er vamen naast geslagen hadden. In Turkije was 't nog erger. Daar was men geen 400, maar wel 600 jaren achter bij West- Europa. Ook de Turksche hervormers zijn met tjver en haast aan 't werk getogen om die zes eeuwen In eenige jaren bij te werken. Alle oude zeden en gebruiken werden met eenige haast afgeschaft, maar men was daar tenmin ste zoo verstandig niet verder te willen gaan dan het gekozen voorbeeld en niet zooals Rus- land te beproeven om met een bijl den groei >ran een plantje te bevorderen. Daarom ook leeft de bevolking die plotselinge veranderin gen en die sprongsgewijze ontwikkeling veel >eter doorstaan dan in Rusland. Opvallend s in die staten de buitengewone aandacht die de hervormers hechten aan uiterlijkheden. Het ;chijnt dat zij meenen dat de beschaving eigen lijk vooral zit in de kleeding en ceremonieën. De Turken brachten die veranderingen althans nog met kennis en begrip van zaken aan, dat ■Je Russische hervormeis, meestal vreemdelin gen, niet konden. 2 Nu is er weer een land onderworpen ge worden aan een met den hamer en domme- racht ingedreven West-Europeesche bescha- ing: Afghanistan. De koning en de koning n van dat land hadden hier rondgereisd als leer lingen in Europeesche cultuur en waren a's .beschaafden" teruggekeerd. De koning vond die nieuwe levensstaat zóó plezierig, dat hij ^en koninklijk besluit uitvaardigde waarin be- olen werd dat alle onderdanen zich eveneens zouden beschaven. Zoo'n bevel is wel in strijd met „de" be schaving maar dat wist de koning nog niet, Zijn onderdanen weigerden afstand te doen van hun tradities, kwamen in opstand en de nieuwe beschaving werd ingewijd met 400 doo- den en 1000 gewonden. VLISSINGEN. Was het ijs eerst weinig be trouwbaar, waarom op den Spuiboezem de zwakte pelskken waren afgezet, en zakten ook op andere plaatsen zelfs nog rijders door het ijs, zoodat de heele Spuiboezem door de po litie werd ontruimd, op de banen der IJs club „Vlissingen" had toch een welgeslaagd ijs'eest plaats. Wedstrijden werden gehouden voor leden boven de 18 jaar over 400 M., voor dames en heeren en wedstrijden ook in het schoonrijden voor paren. Door "het optreden van den brandwacht J. C. van Beers is een schoorsteenbrand in de Bouwen Ewoutstraat ontstaan, gebluscht, even als een brand in een perceel in de Verkuyl Quakkelaarsfraat, welke door omwonenden met emmers water werd gebluscht. In Antwerpsche scheepvaartkringen klaagt men over het gebrek aan rivierloodsen alhier. Verschillende schepen zijn genoodzaakt op de reede te wachten, hetgeen groote schade ver oorzaakt. Namens den VHastngschen Oranjebond werden ter gelegenheid van het 50-jarig ver blijf van H. M. de Koningin-Moeder de zie ken in het gemeenteziekenhuis en in het St.- Tosephziekenhuis, alsmede de verpleegden in het gasthuis en de weezen op versnaperingen onthaald. In het Militair Tehuis was voor de bezoekers van leger en vloot een gezelligen avond georganiseerd, om te luisteren naar de uitzending van het jubileum-programma via Huizen. Ook hier werden de aanwezigen ont haald en sprak de heer P. G. Laernoes over de beteekenis van dezen dag. In het gemeentelijk ziekenhuis zijn in 1928 verpleegd 380 patiënten me. 19.053 ver- pleegdagen w.o. 22 patiënten uit het gesticht met 1651 verpleegdagen. Er hadden 129 ope raties plaats, terwijl 140 foto's werden ge nomen. La .ooral op den naam Sanapirin daar d«te tabletten m op den naam Sanapirin wettig bcécbertnd lijn tegen namaak en vervaliching Prij» 25. 40 en 75 ct Ds. H. A. Wiersinga te Medan, tijdelijk te Buss urn en alhier beroepen bij de Geref, Kerk, ontving ook aldaar een beroep, Voor Tiet doorlaten van het motorschip ..Kota Baroe" is de Schipbrug verleden Maan dag enkele uren weggenomen en was de pas sage aldaar gestremd. Zondagmiddag is het nieuwe Vincentius- gebouw met bewaarschool aan de Brouwe- naarstraaf door den Zeer Eerw. Heer Deken P. G. W. J. van der Aa ingewijd. Daarna werd het gebouw bezichtigd. De heer J. J. Tromp behaalde op de n'ilionkle tentoonstelling te Dordrecht in de zangklasse van kanarievogels in de klasse van vier vogels eigen kweek, Sen derden prijs en een eere prijs met 297 punten. - Cand. S. van Wouwe, ontving een beroep niar de Geref. kerk te O verschild. Sergeant- konstabel C. Pieterse wordt met 1 Februari overgeplaatst van het wachtschip alhier naar de „Van Meerlant". Daar de arbeidstijd in den scheepsbouw *an 52 tot 48 uur is teruggebracht, worden de uurloonen van de bij leden van den Metaal- bond werkende arbeiders verhoogd met 4 pCt* MIDDELBURG. Op de Markt werd een jon gen door een auto over den voet gereden, die daardoor verwond werd. Ook had aldaar een aanrijding plaats tusschen een autobus van de stoomtram „Walcheren" en een particu liere auto uit Zuid-Beveland, welke au'o's bei den beschadigd werden. Tegen den bes uurder der particuliere auto is proces-ve baa' opge maakt, daar hij zijn beslagen voorruit niet schoon had gehouden. In de algeraeene vergadering van de R.-K. kiesvereeniging werd candi 'aat geste1 d voor de Tweede Kamer voor de kwaliteitszetel van den middenstand de heer Emile Lockefeer te Hulst en als plaatsvervanger de heer J. Lam- bermont alhier. De gymnastiek- en scherm vereen. „Me- dioburgum" gaf haar iaarlijksche uitvoering waar de heer Chr. J. Mazure werd gehuld gd die juist 25 jaar voorzi'ter der ve-een. was. Zaterdagmiddag werd in de groote zaal van het Schuttershof de algemeene vergade ring gehouden van de vereeniging Schoolmu seum, in welke samenkomst de heer Dr. K. Huizenga sprak over China's ontwaken, ^pn waarin de heer 'S. Brandsma afscheid nam. erschillende sprekers voerden het woord. In een perceel op de Vlasmarkt heeft zich, door het laten openstaan van een gas- kraantje, een geval van gasbedwelming met iloodelijken afloop voorgedaan. Een oude vrouw en haar 12-jarigen kleinzoon werden bewusteloos in bed gevonden. Naar het gast huis vervoerd, zijn bidden daar overleden. Op 78-jarigen leeftijd overleed de emeri tus-predikant, Ds. J. van den Bergen, die ook de gemeente Westkapelle gediend heeft. T ZAND. Donderdagavond hield de Anti- Rev, kiesvereeniging een openbare vergadering waar aan de orde kwam de bespreking over de advieslijst van het Centraal Comité in ver band met de a.s. verkiezing van de leden der Tweede Kamer. Met een drietal namen werd deze lijst aangevuld, n.L oud-minister v« Dijk, Ds. Severijn en Mr. Dambrink. BIGGEKERKE. De kolenvereeniging „Helpt Elkander" kwam in openbare vergadering bij een. Deze vereeniging telt nu 139 loden. In be ginsel werd besloten het geheele bestuur een jaarlijksche vergoeding te geven. DOOR „Vijandschap tusschen twee families is Iets verschrikkelijks, juffrouw Henny, U kunt niet gelooven, hoe men daaronder lijdt, vooral wan neer, eooals hier nog allerlei andere kleine en grootere g~ensoneenigheden er bij komen". „Ja, maar moest U dan juist zoo in de on middellijke nabijheid van Dymeck bleven?" vroeg Henny. „Vader en wij allemaal zijn hier bijzonder aan de streek gehecht, omdat grootvader de oorspronkelijke bezitter was". „Hoe kwam Jürgen Wackerath dan aan dit land?" „Door de liefde", zeide Eckart eenvoudig. „De vervallen boerderij en het toentertijd woes te landgoed behoorde aan e"n armen, invaliden officier, die er met zijn doch'er woonde. Reeds lang had Jürgens hart warm voor Liesje Ul- mann geklopt, hij ver'oofde zich met haar, trouwde haar en nam zijn intrek op de boer derfj, aan de verwaarloosde landerijen al zijne krachten wijdend." „En wat zei zijn oom, de oude graaf Dy meck?" „Die maakte eerst monde'ins, daarna r h If- telijk Jürgen Wackera h de bitterste verwijt n, waartegen Jürgen zich net kon verdedigen. H i verdroeg ze stilzwijgend. Jarenlang zag of hoorde hij niets van de bewoners van Dymeck, maar later vertelde de oude baker, dat, wan neer rij den kleinen zoon vaa Jürgen, mijn vader, naar het boschje had gereden, he ze.fie dennenbosch je, waarin U, juffrouw König ver dwaald raakte, om daar takkenbo schen of paddenstoelen te verzamelen in het armoe dige huishouden moest men van a"u gebruik maken dat de oude graaf, wanneer zijn wan deling hem toevallig door dat boschje voerde, dikwijls was blijven staan, den blonden jongen aandachtig bekijkend en als hij zich ongezien waande, zijn haren gestreeld had. Eens, kort voor den dood van den graaf, moet ook groot vader, naar aanleiding van een door een bode te paard gebrachten brief, naar den burcht Dymeck zijn gegaan, mijn vader was toen nog maar heel klein, zijn moeder reeds dood, en daarom heeft niemand ooit gehoord, of dat werkelijk zoo was. want grootvader had er met niemand over gesproken. Men beweerde toen, dat graaf Dymeck zich met zijn neef had ver zoend. De oude heer stond later wel geheel onder den invloed van zijn nicht, hij had een beroerte gekregen en was lang ziek en bedle gerig. Na rijn dood heeft niemand zich er ooit over verwonderd, dat Dymeck en de daaibij be- hoorende ui'gestrekte g-ondon, evenals hat groote privé-vermogen aan gravin Kla issa tan deel viel". Henny liep stil en nadenkend naast Eckart von Wackerath voort. Het schoot haar nu Plotseling te binnen, wat zij onlangs aan het diner over dc nalatenschap van tan'e Klarissa had gehoord. Als tante Klarissa nu haar, Hen ny König, tot erfgename van haar vermogen benoemde, dan werd zjj feitelijk bezitster van een landgoed, dat aan andere familieleden ont nomen was. Bij deze gedachte was zij bleek geworden. Wat had Molhagen .toch gezegd: an dere familieleden zijn er niet. Haar recht vaa digheidsgevoel verzette zich In hooge mate daar tegen, maar lege ijker:ijd ;choot het haar te binnen, dat zij niet meer als ©en kind, dat van de wereld niets afweet, in het ouderlijk huis leefde, doch door haar eigen wil in een geheel andere omgeving was geplaatst. In ieder geval wist zij nu, waarom taute Klarissa zoo in toorn was ontstoken, toen zij over den heer WackeraLh had gesproken en waarom rij dezen naam niet wilde hooren. Zij was tante Klarissa's gast en den wil van haar gastvrouw diende zij te respecteeren. Zij wierp snel een Wik om zich heen op den weg was geen mensch te ontdekken niemand had haar dus met Wackerath gezien en als ja als het uitkwam, dat zij hem in de stad had ge sproken, dan moest rij de gevolgen natuurlijk dragen. Zij waren bij de tweede stadspoort aangeko men, Wackerath bleef staan en nam rijn hoed af: „En nu vaarwel, juffrouw König tot weerziens kan ik moeilijk zeggen, want we ken nen immers de zienswijze van de gravin Dy meck. Wij zijn zoo gelukkig geweest, in nood en zwaren arbeid, zonder de rijkdommen der Dymecks en wij zullen het naar ik hoop ook blijven". Een smartelijke trek vertoonde zich onder deze woorden op zijn gelaat. „Maar wij beiden willen van die oude vijandschap niets weten wij kunnen er toch niets aan doen dat er vij andschap tusschen onze voorouders is ont staan". „Stellig niet, mijnheer von Wackerath wilt U mijn beste groeten aan uw moeder over brengen en hartelijk dank voor uw geleide". Zij schudden elkander de hand als twee goede, oude kameraden, daarna b gaf Henny zich door de stadspoort naar „de gouden ster en Wackerath ging den weg terug, dien zij gekomen waren. 2 0 0 0- De herfst had het gebladerte in. 'tDymecker park reeds bonte tinten "egeven en iedere windvlaag waaide een regen van verdorde bla deren voor Henny's voeten, als zij langs de stille paden wandelde. De lucht was scherp en met die eigenaardige geur vervuld, die het sterven der natuur steeds met zich medebrengt. En toch was deze Octobermaand esnig mooi en beider met veel zonnige dagen. Sedert den dag, dal Henny König en Eckart von Wackerath elkander in de stad hadden ontmoet en zij wist, waarom de vijandschap heerschte tusschen Dymeck en den Olmenhof, stond zij dikwijls bij het kleine parkpoortje en keek in de richting van het bosch, waarachter de arme, kleine bezitting lag en waar de Wa- ckerath's door zwaren arbeid de vruchten aait den hun dierbaren grond ontworstelden. En rij moest er telkens opnieuw aan denken, hoe geheel anders het zou rijn, als 7\ daar ginds met deze eenvoudige, openhartige, haar zoo sympathieke menschen vriendschappelijk n-ocht omgaan, hoe veel huiselijker rij zich d »ii op het slot Dymeck zou gevoelen. Want n o- tante Klarissa zou rij nooit echte gene- i'rnheid kunnen opvatten, dat voelde rij wel. Wrscheidene keeren, op tijdstippen, dat zij kcr wist. dat rij niet ontdekt zou worden, h id rij alle vrees en lichte gewetenswroeging wegens haar ongehoorzaamheid op rij gezet, en was weer over het weiland en door het .lonnenbosch gelooo.r. waarin rij de eerste maal verdwaald was. Zij was nu voorzichtig, (f lic nauwkeurig op den weg en maakte zelff nel haar klein zakmesje hier en daar een ken- leeken in de schors der boo men. En dan stond rij in gepeins verzonken te starrn naar de lage. grijze hofstede en de lang werpige stallen, die de binnenp'aats omring den en dacht eraan, dat Eckart von Wackerath die toch eigenlijk haar neef was thans stellig in den omtrek vlijtig aan den arbeid zou zijn en die ly?m zeer zeker geen tijd overliet om pens aan Henny König te denken. Of misschien toch? Op zekeren dag, toen rij juist uit het bosch te voorschijn trad stond hij plotse'ing voor haar en rij bloosden beiden hevig bij de go dachte, dat rij eigenlijk geen van belden hier iels te zoeken hadden. Hij herstelde zich het eerst: „Als de gravin Dymeck mij hier ontdekte, dan zou zij mij stellig direct aanklagen wegens het betreden van haar grond. Het bosch is namelijk al Dy- meck's gebied, de wei hier drie passen verder behoort daarentegen tot den Olmenhof. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Nieuwsblad/Wegeling’s Nieuwsblad | 1929 | | pagina 1