2e BLAD
Brococl
rrraLsie
;rbratal J
WEGELING'S NIEUWSBLAD VAN 1 OCTOBER 1926
Verleden week Donderdag was er te Philadelphia, een
stad in Amerika, iets bijzonders te zien. In het groote
stadion waren bijna 130.000 menschen opgekomen om te
genieten van wat daar vertoond zou worden. Zelfs de vice-
president der ^Ver. Staten, drie ministers en zes gouverneurs
waren aanwezig. Vele uren hebben duizenden die schouw
plaat als het ware belegerd, om maar een plaats te kunnen
krijgen en honderden dollars werden ervoor betaald. De
totaal-ontvangsten bedroegen twee millioen dollars. Onze
lezers zullen zich zeker indenken, dat daar iets verhevens,
iets plechtigs zou afspelen, iets zóó groot en van zulk een
beteekenis, dat men er tijd en geld in overvloed voor over
heeft, en waar de hoogwaardigheidsbekleders in Amerika
vooraanzaten, zal men zich deze gebeurtenis niet licht te
voornaam kunnen voorstellen. .Ontzet u maar niet, o lezers,
of ja ontzet u wel, want dit alles geschiedde om te
zien, hoe twee mannen elkaar met opzet bloedneuzen en
blauwf oogen slaan, hoe twee mannen elkaar met de vuis
ten bewerken. Anders niet. Als een paar menschen ruzie
krijgen en het van woorden tot daden komt, zij elkander
te lijf gaan, dan schrikt de omgeving, dan komt de politie
er bij te pas en als het dan heel erg wordt en bloedneuzen
en blauwe oogen geslagen worden, dan is het slot der
vechtpartij een strafvonnis wegens mishandeling. En wij
vinden zulks maar goed ook. Menschen zijn niet ln de
wereld om elkaar te bevechten. Maar, en is dat niet het
ontzettende van het geval, als er met opzet zal gevochten
worden, liefst net zoo lang, totdat er een is murw geslagen
en als alles netjes is georganiseerd en het geheel den naam
draagt „bokewedstrijd" en het gaat om een wereld4cam-
een stevige hartver
sterking. B Z K wekt
nieuwen moed en doet
vermoeidheid verge
ten. Door de stevig
heid is B Z K 't voor-
deeligst in het gebruik.
^LOUIS DOBBELHANN
pioenschap, d. w. z. wie van alle menschen ter wertld het
best den anderen mensch zal kunnen neerbeuken, dan is
er geen ach en wee 1 geen politie om den vechtersbazen
te doen verstaan, dat zulks In een beschaafde wereld niet
te pas komt, dan komen de kijkers en de hoogwaardig-
heidsbekleeders en zij komen bij duizenden, en met een
variatie op een bekend woord, roepen zij het elkaar toe:
„Menschen, daar is wat moois te zien, daar wordt een
mensch murw gebokst". (Volgens de regelen dar kunst
natuurlijk). En de op brood en spelen verlustigde menigte
komt van alle kanten opzetten, betaalt de entréeprijs met
groot genoegen, om zich te verlustigen in een beestachtig
gedoe en we vragen ontzet ons af: welke mentaliteit
heerscht er toch in deze menigte, en welke is toch de
roeping der overheid, die dat alles billijkt niet alleen,
maar zelfs sanctioneert door hare tegenwoordigheid?
Wel verheffend was het schouwspel daar In Philadelphia
geboden, de menschen zullen er heel wat beter vandaan
gekomen zijn, dan zij er heengingen, dat kan niet anders
nk zulk een stichtelijk tooneel. Hoe achterlijk vinden we
de Spanjaarden, nietwaar, die verzot zijn op hanengevechten,
maar welke middeleeuwsche toestanden worden nog aan
getroffen in een land, dat aan de spits der natiën staat.
Wij gaan ons niet vermeien in den loop van het gevecht
alleen en dat teekent weer de menschen alleen notee-
ren wij even, dat het publiek zeer ontstemd was over een
der twee boksers, omdat hij niet meer de woedende vechter
was van vroeger, maar veel makker. Dat kwam natuurlijk
ook daarom, wijl men in het land der weddingschappen,
HEELElf^DUIM*
FL F L.
qcen toeter fabrikaat!
^^p/raacjb gratis trockure^^
ook op deze zaak had gewed en men aan dien „veel makker"
vechter, de grootste kansen had gegeven. Egoïsme bovenal 1
Of er dan niemand protesteerde Zeker, te voren waren
circulaires verspreid, waarin o.m. werd gezegd„Meer
mannen en vrouwen, dan waarover Generaal Washington
ooit het bevel voerde, zullen hun geld betalen om twee
bruten elkaar te zien toetakelen, terwijl het overige Amerika
met tintelende oogen het gevecht uit de lucht opvangt".
Van den overwonnene wordt verhaald, dat hij later ge
schreid heeft, omdat een sterkere was gekomen, en hij ook
op zijn beurt moest ondervinden, hoe de glans der wereld
vergaat. Na een verhaal, waarin de brute kracht van ge
weld onze aandacht heeft gevraagd, mag die zeker wel
gegeven worden aan een andere kracht, die sterker is, dan
die van de allersterkste vuist de kracht der liefde. In
„Pniël" een blad waaruit meermalen door bladen van
allerlei richting iets wordt overgenomen, om het lezens
waardige dat daarin gevonden wordt, schrijft de redacteur,
Dr. Gunning, in Walcheren geen onbekende.
Dezer dagen las ik een treffend verhaal uit Duitsch-
land. Een officier van justitie schrijft het volgende„Ik
had aan de ouders van een moordenaar, die hier gevan
gen zat, doen weten, dat zij hun zoon een half uur
mochten bezoeken. Niemand dan ik zou er bij dat onder
houd in mijn bureau aanwezig zijn. Daar kwamen zij aan
de brave oudjes. Gebogen en bitter bedroefd zaten zij
daar op hun kind te wachten. Hoe zwaar treft zoo'n slag,
vooral in een kleine plaats, waar elk malkaar als in een
groote familie kent en hoe vreeselijk moest het voor hen
zijn, hun zoon, die nog maar zes weken geleden onver
schillig het ouderlijk huis verlaten had, nu als een moor
denaar weer te zien. Daar ging de deur open. Een be
waarder schoof den man naar binnen en verdween toen
weer. Toen Th. zijn ouders zag, gaf hij een luiden schreeuw
en beefde zóó hevig, dat ik vreesde, dat hij op den grond
zou vallen. Snel schoof ik hem een stoel toe en hevig
snikkend zonk hij daarop neer. Toen stond de moeder
op, schoof haar stoel naast haar jongen, trok hem aan
haar borst en streelde met haar rechterhand de zijne,
waarmee hij den moord had bedreven. En de vader, de
oude,, geachte ambtenaar, zette óók zijn stoel aan den
anderen kant van zijn zoon en streelde diens linkerhand.
Zij spraken geen woord, zeiden geen enkel verwijt tot
den diepgevallene, zij liefkoosden hem alleen.* En de
officier van justitie? Die kon ook geen woord spreken,
maar zijn oogen vulden zich met tranen en in den geest
nam hij zijn hoed af voor deze eenvoudige lieden, die
voor hem, zonder dat zij iets zeiden, een aangrijpende
prediking hielden over de woorden van den Apostel
„de liefde houdt nimmer op, zij wordt niet verbitterd."
Toen fluisterde de zoon zijn moeder iets in het oor,
waarop zij een afwerend gebaar maakte. „Wat heeft hij
daar gezegd? Ik moet dat weten", zei de officier. „Wij
hebben een fotografie, waarop al onze kinderen staan. Hij
zei, dat wij die vernietigen moeten, want hij was niet
langer waardig onze zoon te zijn. Maar ik heb gezegd
„je bent en je blijft onze zoon". Geen verwijt, geen straf,
niets ter wereld zou zóó in staat zijn geweest het harde
hart van dezen jongen man te verbreken dan deze liefde
zijner ouders. Ja, was er maar meer de liefde, hoe zouden
anderen daardoor geholpen worden. Toen de tooneelspe-
lers, die de laatste eer bewezen aan de Lobo's, het echt
paar dat zoo droevig omkwam bij het spoorwegongeluk
bij Leiden, terugkwamen van deze plechtigheid, moesten
zij weer naar het tooneel. Dat is natnurlijk heel wat anders,
dan wanneer wij zouden moeten schrijven, dat zij weer
moesten naar hun veld of fabriek of kantoor. Dat doet het
publiek, de menschen, die zich niet willen indenken, het
groote leed van anderen, en die er geen genot voor missen
willen. In het „Handelsblad" wordt overgenomen, hoe
Sarah Bernhardt, de vermaarde actrice over deze dingen
denkt, en wat zij schreef aan een vriend: „Zij kunnen
niet weten, wat er soms in ons hart omgaat in de uren,
die wij besteden om een zaal vol menschen in spanning
te houden 1 En toch gebeurt het zoo dikwijle, dat juistop
oogenblikken, waarin wij ons heelt wezen, onze heele ziel
moeten geven, onze gedachten afdwalen, verreweg, naar
vrienden, die ongelukkig zijn eft die wij graag zouden
willen troosten. „Over het algemeen valt het ons niet zoo
moeilijk, om de zorgen en beslommeringen, die ons ook
niet vreemd blijven, tijdelijk van ons af te zetten en voor
luttele uren ons te verbeelden, een ander te zijn, onszelf
vergetend. Onmogelijk is dat echter, als wezens, die ons
dierbaar zijn, lijden. Dan houdt onrust ons gevangen en
maakt het ons moeilijk, o zoo moeilijk 1 Dan is het of
onze hersens in boeien zitten, dan moeten wij twee levens
leiden, al dreigt ons hart ook te breken van ellende
Tot zoover deze actrice. Zoo luidt haar kreet, een kreet
om liefde. Ook in de „Tel." werden d.g. klanken ver
nomen. Een zekers W. schreef o.a.„Dan komt de 73-
jarige. Haar verschijning, moe nog, wankelt, wekt een
schaterlach. Haar grijze oogen, die zooeven weenden,
moeten lachen, zooals haar gericht moet lachen, dat nog
tevoren van smart vertrok. Het publiek lacht. Het publiek
amuseert zich, drinkt de geestig gelanceerde woorden van
haar mond. Giert en brult van pret. Ziet daar enkel de
Juffrouw van der Kooy in haar dolste situatie en creatie.
Niemand weet wat het haar kost. Niemand ziet de moe
heid in die trekken....
Lach dan, Paljasso, als je hart is gebroken. En als zij
af isterwijl nog naklinkt de lach dien zij wekte,
zinkt in haar kleedkamer zij neeren weent om Grestje
(Mevr. G. Lobo-Braakensiek.) Actrice van een groot ras
Droeve dingen komen vaak voor. Te Souburg werd
sinds verleden week Maandag een bekend ingezetene
vermist. Alle middelen om hem te vinden bleven vruchte
loos, totdat Vrijdagavond, omstreeks 8 uur, dicht bij de
brug het lijk uit het kanaal is opgehaald. Op den Nieuwen
Vlissingschen weg kwam de graanhandelaar M. uit West-
kapelle met zijn motor in botsing met een rijtuig met
twee paarden. Een dier paarden viel op hem, waardoor
hij ernstig gekneusd naar het St. Joseph-Ziekenhuis moest
worden vervoerd. Zijn toestand was zeer ernstig. Een
ongeval dat bijzonder goed afliep en waarbij vermoedelijk
teveel aan Bacchus was geofferd, had eveneens op dien
weg plaats Tusschen Souburg en Abeele reed een auto
zig-zagsgewijze over den weg en noodzaakte zelfs de
tram om te stoppen, teneinde een aanrijding te voor
komen. Teveel aan Bacchus geofferd had ook een man,
die ter bruiloft geweest was en die er zijn werk van
maakte, midden in den nacht enkele ruiten stuk te slaan.
Meerdere politie-agenten moesten er aan te pas komen,
om hem veilig te stellen in het politiebureau. Het teveel
offeren aan Bacchus een zachte uitdrukking voor
dronken zijn is het niet de oorzaak, dat in allerlei
kringen tegen dezen „god" wordt geijverd? Zoo ook in
Souburg, waar een algemeene vergadering gehouden werd
van de afdeeling Souburg van den Nat Bond voor PI.
Keuze. Op deze vergadering werd de Instructie voor de
correspondentschappen behandeld, welker taak is de uit
breiding van het ledental, het winnen van begunstigers
en het verspreiden van PI. Keuze geschriften. Besproken
werd, welke actie moet worden gevoerd, opdat de afd.
aan haar doel kunne beantwoorden. Met algemeene stem
men werd besloten, reeds in het begin van 1927 een
request op te maken aan den raad der gemeente. De kas
sloot met een batig saldo van f 6.72.
Donderdag 23 Sept. liep te Westkapelle een visschers-
vaartuig uit Heijst, de „H 26", op den zeedijk, doordat
de wind in de zeilen sloeg. Des namiddags kwam het
scheepje weer vlot. Te Oostkapelle ontstond op dienzelfden
middag brand in de duinhelm. Wel 1500 M1 helm ging
eraan, afgezien van het feit, dat zelfs het Oranjebosch
gevaar liep, wat door flink optreden van verschillende
personen nog kon worden voorkomen. Het uitkloppen
van een pijp is vermoedelijk de oorzaak van dezen brand.
Laat men toch voorzichtig wezen. Een klein vuur steekt
een grooten hoop hout aan. Te St.-Laurens werd door
een voorloopig comité, bestaande uit de heeren W.
van 't Hoff, Kwekkeboom, Mattz, L. Davidse en N-
Tramper, aan de werknemers in deze gemeente
een uitnoodiging gezonden tot bijwoning der vergadering
in café Bloemendaal ter bespreking van het werkloozen-
vraagstuk. Eerstgenoemde heer had. de leiding der ver
gadering en gaf uiteenzetting van de bestaande plannen,
daar voor de toekomst noodig is afdoende maatregelen
te nemen. Daar het comité zich op het standpunt stelt,
dat aan de persoonlijke vrijheid van den werknemer, of
hij al of niet wil organiseeren, niet mag worden getornd,
wil het niet aansluiten bij het Werkeloozenbesluit 1917.
En daarom een comité tot bestrijding van de gevolgen
der werkeloosheid, waarbij op den voorgrond stawer
ken, niet steunen. De op te richten werkeloozenkas staat
geheel los van elke vakbeweging. Negen aanwezigen
gaven zich op als lid der werkloozenkas. Anderen wilden
hun toetreden nog overwegen. Te Middelburg gaf het
Middelb. Muziekkorps de laatste muziekuitvoering op het
Molenwater in dit seizoen. Een groot aantal personen
woonden deze bij en met aandacht werd het program
gevolgd.
ln Vlissingen werd Vrijdag raadsvergadering gehouden.
Allereerst werd er gesproken over de politieke richting
der heeren in de commissie voor het havenbedrijf, waarbij
de heer Huson tot de conclusie komt, niet naar bekwaam
heid te vragen, maar naar richting. Ook voor de benoe-
m ng van een regent van het gasthuis, kwam deze kwestie
ter sprake en de heer Berger kwam tot de conclusie,
dat men de S. D. A. P. vreest, omdat er iets niet deugt
bij het gasthuis en zij het zeker aan het licht zouden
brengen. En bij de benoeming van een lid van het bur
gerlijk armbestuur, kwam deze kwestie ten derde male
ter tafel en werd geantwoord, dat de soc.-dem., die aan
bevolen werd, wenschen had, die niet vervuld kunnen
worden. Bij enkele voorstellen kwam discussie, nl. bij
dat om aan j. Loois Azn. en joh. Loois Hzn. een bouw-
crediet groot ten hoogste f44000 om te zetten in een
le hypotheek voor den bouw van 5 gebouwen aan den
Boulevard Bankert, waarvan dë kosten bedragen f 58000
alsmede tot het aangaan van een geldleening groot
f 44000 4Va pet. k pari met de Alg. Friesche Levensver
zekering-Maatschappij te Leeuwarden. Enkele leden mee-
nen, dat dit bouwen niet noodig ls, of dat particulieren
zulks kunnen doen, anderen dat het wel noodig is, waar
reeds 13 marine-officieren in Middelburg kwamen wonen,
omdat zij alhier geen woning kunnen vinden. De heer
M. Laernoes zegt, dat den Minister van Marine toegezegd
is, dat er woningerf zouden komen.
Het voorstel wordt aangenomen met 12 tegen 6 st.
Het tweede voorstel was, om afwijzend te beschikken
op het verzoek van het bestuur der Ver. tot bevordering
van Chr. onderwijs om gelden voor de uitbreiding van
het schoolgebouw in dc Wagenaarstraat nml. f 34000
voor het opbouwen van drie lokalen. Nadat dhr. Hoog
kamer een amendement heeft ingetrokken, Inhoudend
het ter beschikking stellen van drie lokalen aan de
zijden van de Frans Naereboutstr en deze in te richten
waarvoor een maximum van f 5000 noorfip warrit
ROTTERDAM
Wordt vervolgd
