H.WEGELING
Draag en Jïanbod
DRUKKERIJ
I
I
DE WENTELTRAP
EERSTE BLAD
WEEK-OVERZÏCHT
DRUKKERIJEN
WEEKBLAD VOOR WALCHEREN
Onze Postabonné's
LOUIS DOBBELMANN,
32e JAARGANG
VRUDAG 16 JULI 1926
No. 28
van de
die qoed werk
leveren,it
EEN DER BESTE
Bureaux van Uitgave
DRUKKERIJ H. WEGEL2RQ
Nooczdstsaat 44 Tb. no VttsaanB
pootrekhhdtq MtX 5MD7
DRUKKERIJ DB LANQB JAM
Lamos Deur B u4 mamtBrn
ABONNEMENTSPHJS 40 CENT PER 3 MAAMDEN,
FRANCO PER POST 95 CENT
LOSSE NOMMBBS CEWT
I __L
60
IB
PERRBOEL
BQ CONTRACT AA«MEKKEI<pr
Is
beschikbaar
voor
Advertentie
5.- per
plaatsing.
Bij meerdere
plaatsing,
speciaal tarief.
verzoeken wij beleefd hun abonnementsgeld per giro te
voldoen. Dit is de goedkoopste wijze en kost U slechts
5 cent voor verzenden. Giro-biljetten worden door ons
niet meer ingesloten, daar dit voor ons te omslachtig is.
Men storte dus op onze postrekening no. 51407 vóór
Zaterdag 31 Juli a.s. 55 cent.
Over abonnementsgelden vóór dien tijd niet betaald
wordt met bijtrekking van 15 cent incassokosten be
schikt De Administratie.
Z e 1 f m o o rjd in de c e l.| Onlangs heeft de recht
bank te Amsterdam een man wegens doodslag in de
Lange Niezel aldaar tot 7 jaar gevangenisstraf veroor
deeld. Dezen gevangene, die zich nog in het Huis van
Bewaring bevond, heeft men levenloos in zijn cel aan
getroffen. Door ophanging heeft hij zich van het leven
beroofd.
Valuta-concurrentjie. Zonder het te merken
zijn we opnieuw in een valuta-periode terecht gekomen,
zegt de correspondent van de „Msb." te Maastricht.
Toen Duitschland, nu België. Luik begint voor Zuid-
Limburg te beteekenen wat destijds Aken was de groote
inkoop-centrale. Eiken avond kan men uit de te Maas
tricht arriveerende treinen stoeten van met allerlei pak
ken beladen koopers zien arriveeren. De treinen komen
te laat binnen, want de douanen te Eijsden hebben nu
druk werk. De Luiksche magazijnen en café 's hebben
af en toe haast evenveel Limburgsch als Waalsch publiek.
De z.g. vrije markt te Maastricht, welke op Woensdag
wordt gehouden, is plots tot enormen bloei gekomen.
Op dit punt toont zich de Belgische valuta-concurrentie
veel gevaarlijker dan de Duitschë, want de Belgen ko
men zelf hun waren brengen. Woensdags in den vroegen
morgen komen ze met Fordjes en karretjes, met groote
koffers en kisten naar Maastricht. Ze rukken aan van
Verviers, Luik, Visé, Tongeren, Hasselt, Maeseyck, met
schoenen, garen en band, stoffen (een mansbroek voor
een guldenen keukengerei. In den Iaatsten tijd zien
we een waar koek-offensief. Peperkoek en wafels be
ginnen een specialen hoek van het geheel met kraam
pjes en uitstallingen gevulde enorme marktplein in te
nemen. De peperkoek wordt verkocht van 40 cent per
kilo, de wafels van 6 voor een kwartje. In alle talen
schreeuwen, zingen en gillen de verkoopers, den lof hunner
waren. In echt „Vlomsch", Waalsch, Fransch, waarnaast
zich '1 joods-Hollandsch toch nog immer gelden laat
Het Limburgsch hoort ge nauwelijks meer onder de
verkoopers, want het inneemsche element bij de venters
verdwijnt tusschen al dat vreemde. Om de kakalbont-
heid te completeeren leuren er nog wat Algerijnsche of |2
Turksche „Chouks" hun kleedjes, negers (hier Krabbia's
genoemd) hun „goed-voor-de-borst" en enkele Chineezen
of japanners hun papierknutserijen.
Voor toeristen die Zuid-Limburg bezoeker, kunnen
we een wandeling over de z.g vrije markt wel aanbe
velen het is een bont, groot en zeer levendig schouwspel.
De middenstand is er natuurlijk minder door gesticht.
De winkeliers ondervinden groote schade en zinnen op
een actie tot wering dezer concurrentie. De groote bak
kerijen, die peperkoek leveren, hebben vanwege deze
valuta-concurrentie reeds een tiental arbeiders moeten
ontslaan.
De minister van Arbeid, Handel en Hijverheid is be-
reid, met spoed een nader onderzoek naar een mogelij-
ken abnormalen invoer uit België en Frankrijk en daar -
van ondervonden nadeelige gevolgen te doen instellen
en het resultaat daarvan aan de Kamer mede te deelen.
Een attentie voor Prinses u 1 i a n a. Uit Ge-
nève seint men aan het „H.bld."
De Geneefsche „Société d'art et d'histoire" heeft Prinses
Juliana tijdens haar verblijf te St. Beatenberg een aar
dige verrassing bereid door haar een fraai uitgevoerd
album te doen toekomen, waarin een aantal documenten
zijn verzameld, die betrekking hebben op de historische
banden tusschen Genève en ons vorstenhuis.
Het plan is daartoe uitgegaan van den historicus
Guillaume Fatio, die hier kort geleden lezingen hield
over Genève et les Pays Bas, waarvan hij een speciale
studie had gemaakt.
Het album bevat de acte van staatsburgerschap ten
same der Prinses, geteekend door den president en de
kanselier van den Staatsraad der republiek en het kan
ton Genève. Verder een historische toelichting, waaruit
blijkt dat de Prinses recht heeft op het staatsburger
schap krachtens haar afstamming van Frédéric Fran
cois van Mecklenburg Schwerin, die in 1815 het staats
burgerschap verwierf. Een zeer fraai uitgevoerde en met
wapenschilden geïllustreerde stamboom toont duidelijk
aan, dat Koningin Wilhelmina afstamt van de graven
van Genève.
In een korte opdracht aan de Prinses verklaart bo
vengenoemde vereeniging uitdrukking te hebben willen
geven aan de dankbaarheid, die de Genevois nog steeds
vervult voor den steun, dien ons land aan Genève in zijn
strijd om de onafhankelijkheid heeft verleend.
Het album werd der Prinses door tusschenkomst der
Hederlandsche legatie te Bern aangeboden.
Wal ui ld if reisverhaal dus is He leeren?
(eder Leqreep ketal Lij Lef Legm:
'f LLje D.Z.f\.,Jaar kan ie Lij zweren,
T fiam Leel Je wereld reeds fang voorzich in.
Een typhus bacillendraagster. De ont-
smettingsdienst te Deventer heeft een gevaarlijken ty-
phushaard ondekt, welke men thans tracht onschadelijk
te maken. De dienst werd in het naburige Twello ont
boden voor een ontsmetting wegens het voorkomen
van thyphus. Daar was, in Maart 1926, een man ziek,
werkzaam in een der fabrieken. Wegens typhusgevallen
ROTTERDAM.
in zijn familie dacht rrienj eerst aan familie-infectie, totdat
men, door het voorkomen van gevallen te Apeldoorn
en Deventer bi) menschen, die wel eens aan de fabriek
kwamen, de fabriek in het oog b'e'd. Een onderzoek
leidde tot de ontdekking, dat een 68-jarige vrouw, bij
den fabrikant inwonend, bacillendraagster was, vermoe
delijk reeds 50 jaren lang, wat was af te leiden uit het
steeds voorkomen van typhusgevallen in haaromgeving.
Zij zelve had op 19-jarige leeftijd aan thypus geleden.
Te Twello zijn thans nog twee typhuspatiënten. De
ontsmettingsdienst heeft den ontsmettingshaard geducht
onderhanden genomen. De bacillendraagster is opge
nomen in de barakken te Deventer, waar pogingen in
het werk worden gesteld, haar te bevrijden van haar
gevaarlijke baeilien.
Aardbevingsverschhijnselen. Uit Rome
wordt gemeld, dat naar de meening van professor Ben-
dandi van het seismologisch station fe Faenza de aard-
DE BESTE OMROEPER
IS EEN UITROEPER
I I
MARY ROBERTS—RIHEHART.
15
„Dus het lijkt u onwaarschijnlijk dat hij hier vannacht
gekomen is om iets te halen dat hem toebehoorde
„Dat lijkt mij bijna onmogelijk" antwoordde hij. „Om
u de waarheid te zeggen, juffrouw lnnes, kan ik mij ab
soluut niet begrijpen, wat hij hier is komen doen. Jarvis
heeft mij verteld, dat hij de laatste weekin het clubge
bouw gewoond heeft, maar dat verklaart alleen maar
hoe hij hier gekomen is en niet waarom. Het is een
zeer ongelukkige familie".
Hij schudde somber het hoofd en ik begreep dat dit
kleine uitgedroogde mannetje een heeleboel wist, dat hij
mij niet verteld had. Ik deed geen verdere pogingen om
iets uit hem te krijgen en wij gingen samen naar het
slachtoffer kijken, voor het lijk naar de stad werd ge
bracht. Het was op het biljart gelegd en er was een
laken overheen gelegd, maar overigens was er niets
aangeraakt. Er lag een slappe hoed naast en de kraag
van zijn smoking was nog omhoog geslagen. Het knappe,
min of meer verboemelde gezicht van Arnold Armstong
was nu alleen nog maar droevig om te zien. Toen we
naar binnen gingen kwam juffrouw Watson aan de deur
van het speelzaaltje.
„Kom binnen, juffrouw Watson", zei de notaris. Maar
zij schudde het hoofd en verdween, ze was de eenige
in het huis die den doode scheen te betreuren en ook
zij was eigenlijk meer geschrokken dan' bedroefd.
Ik liep naar de deur aan den voet van de wenteltrap
en opende die. Als ik nu Halsey maar met zijn gewone
roekelooze snelheid had zien aankomen, als ik de motor
maar gehoord had, dan zou 'ik geweten hebben dat al
mijn zorgen voorbij waren. Maar er was niets te be
kennen. Het landschap zag er zonnig en rustig uit en
achter in de oprijlaan liep meneer jamieson langzaam
heen en weer en bukte af en toe alsof hij den weg on
derzocht. Toen ik weer van het raam weg ging, droogde
meneer Harton stilletjes zijn oogen af.
„De thuiskomst van den verloren zoon, Juffrouw lnnes",
zei hij. „Wat moeten de kinderen toch vaak boeten voor
wat hun vader misdreven heeft I"
Ik begreep er niets van.
Voor meneer Harton heen ging, vertelde hij mij het
een en ander over de familie Armstrong. Paul Armstrong
de vader, was tweemaal getrouwd geweest. Arnold was
een zoon uit het eerste huwelijk. De tweede mevrouw
Armstong was een weduwe met een dochtertje gefeest.
Dit meisje, dat nu ongeveer twintig jaar kon zijn, had
den naam van haar stiefvader aangenomen en heette
dus Louise Armstrong. Ze was op het oogenblik met
haar familie in Californiê.
„Waarschijnlijk zullen ze wel dadelijk terug komen",
eindigde hij, „en mijn bezoek hier heeft ook ten doel u
te verzoeken om ten behoeve van hen uw huur op te
zeggen".
„We doen beter met af te wachten of ze hier willen
komen", zei ik. „Het lijkt mij heel onwaarschijnUjk en
mijn huis in de stad wordt verbouwd". Daarop liet hg
het onderwerp rusten, maar later kwam het helaas weer
voor den dag.
Om zes uur werd het lijk weggehaald en om half acht
vertrok meneer Harton. Gertrude w is niet beneden ge-
tomen en er was npg geen bericht van Halsey. Meneer
amieson had kamers gehuurd in het dorp en ik had
hem na den middag met meer gezien. Ongeveer om
negen uur werd er gebeld en werd hij in de huiskamer
gelaten.
„Ga zitten", zei ik een beetje boos. „Heeft u een spoor
gevonden waarmee u mijn schuld kunt bewijzen, meneer
jamieson
Blijkbaar vond hij dat geen prettige opmerking. „Neen"
zij hij, „als u meneer Armstrong vermoord nad, zou u
geen sporen hebben achter gelaten. Daar zou u te slim
voor geweest zijn".
Daarna schoten we beter met elkaar op. Hij zocht
wat in zijn zakken en na een oogenblik haalde hij er
twee stukjes papier uit. „ik ben naar het clubgebouw
geweest", zei hij, „en bij de bezittingen van meneer
Armstrong vond ik deze papiertjes. Het eene is eigen
aardig, het andere onbegrijpelijk".
Het eerste was een velletje postpapier van de cluh,
waarop van boven tot onder geschreven stond „Halsey
B. lnnes". Het leek pree es op HaUey.s handteekenin£
maar het was toch een beetje stijve'. Onder aan oe
bladzijde waren ze beter dan bovenaan.
Meneer Jamieson lachte om mijn verbaasde gezicht
„Een oude truc van hem", zei hij. „Dit is alleen maar
eigenaardig maar dit andere is, zooais ik zei, onbegrij
pelijk"
(Wordt vervolgd.)
NOORDSTRAAT *4
TELEFOON No. ISO
VLISSINQEN
Wege/ino's Hieuwsblad
<Z'!>\ïs
Naar het Amerikaansch
van
KWALITEIT CIGARETTEN en de naam
zijn synoniem
