ONS KINDERHOEKJE.
VROUWENRUBRIEK
EtN EENVOUDIG JAPONNETJE
MET KLOKROK
3ti£
V
„WENKEN VOOR DE HUISVROUW".
Vochtige schoenen moeten zorgvuldig
behandeld worden.
De reiniging van albast.
Ti .-rr-i yr.-mzni'r
Nikkertje en Dikkertje in Sprookjesland.
Het zakgeld der kinderen.
Maakt eiken dag een goeden dag.
V\ v,; Li>G's NIEUWSBALD VAN 28 MEI 1926.
i.
Bit aardige, eenvoudige japonnetje, dat heel vlug ge
maakt kan worden voor de mooie vacantiedagen aan
breken, zal zonder twijfel bij alle vrouwen en meisjes
m de smaak vallen, zeker bij hen, die gewoonlijk hunne
kleeren zelf vervaardigen. Het afgebeelde modelletje is
bijzonder geschikt om gemaakt te worden van toile de
soie of bedrukte waschzijde. De fijne, geruite vyella's, die
dit seizoen heel veel gedragen zullen worden, rijn heel
practisch voor gewone daagsche jurken of huisjapon-
netjes Voor warme dagen zijn de nieuwe zeph^ra en de
bedrukte shantungs aan te bevelen. Iedere vrouw zal
verstandig zijn, dit eenvoudige en toch elegante japon
netje van verschillende stoffen te maken een van chan-
tunn en een van vyclla, zoodat ze voor iedere weersge
steldheid een jurk klaar heeft.
Zonder de lange mouwen, welke echter heel aardig
staan bij dit modelletje, kan dit ontwerpje ook heel goed
gebruikt worden voor tenn.sjurk of anderszins (zie het
kleine teekeningetje
„Het is verschrikkelijk zoo veeleischend de dienst
boden tegenwoordig toch zijn. Ik gaf Marie een van m'n
oude japonnetjes voor een schoonniaak-presentje, maar
ze trok er haar neus voor op. En het was toch niet
ouderw'etscher dan jij daar aan hebt."
(London Opinion)
De aanzetting van de blouse en den rok wordt ge
maskeerd door een ceintuur. Het lijfje wordt aan de
voorzijde ongeveer 15 c.M. ingeknipt, zoodat men er ge
makkelijker in kan komen.
Het patroon bestaat uit zeven deeleneen half voor
pand, een half rugpand, twee rokpanden, een mouw,
een halve kraag en een halve ceintuur. Het knippatroon
kan besteld worden in de maten, 42, 44,46 en 48 onder
opgave van No. 381B. Kosten 55 cents.
Als ^schoenen niet alleen vochtig zijn, maar geheel
doorweekt, stopt men zacht papier in de schoenen. Het
papier zal ze helpen drogen door het vocht af te schei
den. Het zal van tijd tot tijd moeten worden vernieuwd.
Wanneer de schoenen half-droog zijn, kunnen de leesten
er in worden gezet en die, welke bestaan uit een buig
zaam stuk staal met een houten voorschoen aan het
eene eind en een houten hiel aan het andere, verdienen
de voorkeur De schoenen moeten n et bij het vuur
worden geplaatst doch worden gedroogd in een warme
kamer. Indien ze een beetje hard geworden zijn, wrijft
men ze met een beetje warme olijf- of castorolie in,
waarna het leer weer zacht en soepel wordt.
Nu dat er zooveel albasten lampen en schalen wor
den gebruikt voor electrisch licht is het nuttig op te
merken, dat deze dezelfde behandeling noodig hebben
als marmer met een papje van gelijke hoeveelheden pot-
asch en bleekpoeder, dat eenigen tijd op het voorwerp
moet blijven liggen en dan met warm zeepwater worden
afgewasschen. De lampen en schalen moeten zorgvuldig
wot den gedroogd en daarna met een zeem worden na-
gewreven.
Het gebruiken van zeeprestjes.
De restjes van toiletzeep moeten nooit worden weg
geworpen, maar worden gesmolten tot een zachte massa
met kokend water. Als alle stukjes zijn opgelost en
tot zachte zeep geworden zijn, giet men dit papje in
theekopjes en laat het hard worden. Nu zijn er weer
kleine stukjes zeep ontstaan, die voor alle doeleinden
kunnen worden gebruikt, bijvoorbeeld voor het wasschen
van fijn lingerie of wollen goederen. De zeep moet in
de kopj s blijven totdat ze n et alleen hard is doch ook
droog De stukjes zullen dan veel langer kunnen worden
gebruikt.
Dame (dienstbode engageerende)En in bijzondere
gevallen, wanneer je eens een extra uitgaansavond w I
hebben, wü ik je altijd zooveel mogelijk tegemoet komen."
Meisje „Het is erg vriendelijk van u, mevrouw, maar
dan komt mijn'galant rr.e altijd tegemoet."
(Tit-Bits.)
Wl GELING's NIEUWSBLAD VAN 28 MEI 1926
-JBK*
Toen de twee kleine poppenvrienden elkaar weer terug ge
vonden hadden, hoorden zij plotseling een gil. Deze scheen van
dichtbij te komen, misschien we! van de dichtbijzijnde hooge
rotswand. „Laten wij gauw gaan kijken", zei Dikkertje," want
ik heb het gevoel, of er een meisje in angst verkeert." En als
twee galante ridders renden zij naar de plaats waar het geluid
vandaan kwam.
En wat zagen zij daar?
Een aardig klein meisje vluchtte weg voor een leelijke groot
spin, die naast Jiaar was komen zitten terwijl zij bezig was van
de heerlijk rijstebrei te eten.
Haar naam was Miesje, en zij was gaan zitten op een groote
rotsblok waarop de spin nu ook was neergedaald, maar toen de
spin Nikkertje en Dikkertje hoorde aankomen, maakte hij vlug,
dat hij uit het gezicht verdwenen was.
Het kleine meisje was zoo geschrokken van de leelijke, oude
spin, dat zij niet langer op haar geliefkoosd plekje op het rots
blok wilde blijven zitten, maar liever gauw weer naar huis ging.
In de haast vergat ze de schaal met rijsteb ei mee te nemen
tot groote vreugde echter van Nikkerjte en Dikkertje, want zij
hadden intusschen honger gekregen en zoo'n lekker h.tpje lokte
hen wel aan.
Nikkertje nam de groote schaatoop zijn knieën en om beurten
namen zij een hapje, net zoo lang, tot de geheele schaal leeg
was. Toen zij alles op hadden, voelden zij zich zoo stek, dat
zij wel honderd spinnen durfden trotseeren en vol «goeden moed
vervolgden zij hun avontuurlijken techt door Sprookjesland.
(Wordt v, vól"
VARIA.
De rijkste man ter wererd, john. D. Rockefeller
jr. vertelde kort geleden„Toen mijn kinderen
den leeftijd van tien jaar hadden bereikt, gaf ik
hun dertig cent zakgeld per week. Daarvan
mochten zij tien cent verteeren, voorts moesten
zij tien cent in hun spaarpot doen en de over
blijvende tien cent moesten zij aan de kerk geven.
Elk jaar kregen zij vijf cent per week erbij,
maar ik gaf hun nooit meer dan een gulden. Geld
is slecht voor kinderen als zij er teveelvan krijgen."
Deze opvatting is mooi. Het kan van de Rocke
fellers niet gezegd worden, dat zij „gierig" waren,
want vader en zoon hebben aan de armen niet
minder dan zevenhonderd en-vijftig millioen gul
den geschonken in den loop der jaren. Maar zij
brachten hun kinderen groet in matigheid en
eenvoud en dat is goed. In onzen tijd van vrije
jongens en meisjes, die vaak een wuft leventje
leiden en de waarde van het geld dikwijls veel
te laat leeren beseffen, zou het voor menig vader
een nuttig ding zijn de voorbeelden van de
Rockefellers te volgen.
Heifetz, de groot violist, heeft eens gezegd
dat de zwaarste taak in het leven van een kun
stenaar niet is om goed te werden, maar om
altijd en overal even goed te werken als voor-
Jieen. De eenige manier om dat te kunnen, zegt
hij, is oefenen voortdurend oefenen. Er is veel in
de woorden van dezen Rus, dat de moeite van
het overdenken waard is. De mensch die veel be
reikt in het leven is niet diegene, die een zekere
opdracht meesterlijk volbrengt. Het is ook niet
die mensch, waarvan wij af en toe met bewon
dering opzien en zeggen „Wel, Wel, dat heeft
hij hem weer geleverd Neen, zij, die slagen
in de maatschappijzij, die groot worden en het
verdienen, dat zijn de menschen, die nimmer
verslappen, d:e iederen morgen hun taak aan
vatten als ware het een nieuwe taak, die van eiken
dag een goedendag maken en steeds „oefenen".
Spanning
Ziezoo de laatste voorbereiding n zijn klaar,
"lie maatiegelen getrofftn, het grooie v\eik kan
voor de zooveelsie maal beginnen. Het is wel
heel belangrijk, de ontdekking van Mars en het
groote gebeuien zal nu in Augustus plaatsvin
den. Men heeft nu vastgelegd, dat het gcweld'ge
hemellichaam ergens in het wereldruim rond
zweeft op een afstand van ongevter 35000000
Engelsche mijlen. Om dezen afstand ru wat te
bekorten en om dus wat „dichterbij" te komen,
hebben de onderzoekers besloten huns waarne
mingen te verrichten vanaf den top van de
„jungfrau", waardoor dus alweer een paar kilo
meters gewonnen worden.
het gaat om de belangrijke vraag of Mars
al dan niet door levende wezens wordt bewoond.
Maar wij hebben zoo het idee, dat het den
gewonen man heel wat meer belang inboezemt
te weten of dat aardige huisje, waai op hij al
zoo lang eer. oogje had, veel huur doet of n et
en of er kans bestaat, dat het gauw bewc-ond
zal raken. De mogelijke aanwezigheid var. tien-
schen op Mars laat hem volkomen koi.d, wart
hij weet. evengoed als de ernstige denkers oi c er
ons, dat het eenigste wat wij kunnen doen s,
de Marsmenschen uitnoodigen een bezoek* aan
de aarde te brengen of ze net lidmaatschap aan
te bieden van den Volkenbond1
