2e BLAD Walcheren's Bazuin Vrouwepolder. Maandagmorgen j.l. voltallige open bare Raadzitting. De boeken en de kas van den gem. ontvanger waren 22 MaaH j.l. nagezin en in orde be vonden. Tot onderwijzeres in de nuttige handwerken aan de O. L. te Vrouwepolder werd met 5 tegen 2 stemmen benoemd mej. Beekes uit Middelburg, terwijl tevens eer vol ontslag werd verleend aan mej. Verweer uit dezelfde betrekking. De burgerwacht te Gapinge verzocht de toe gekende subsidie ovèr 1926 te verhoogen, na langdurige bespreking werd besloten er f5.— bij te doen. De ver. „Groene Kruis" hadverzocht het subsidie voor de verpleegster met f200 te verhoogen, waarop afwijzend werd beschikt. Het verm. cijfer voor den dienst 1926— 1927 werd gesteld op 3°/o. Vtforts werd nog gesproken over uitbi eiding der straatverlichting en het aanvragen om zand te mogen halen uit de zandput te Seróoskerke. Kortgene. Donderdagavond openbare Raadszitting5 leden aanwezig. De gemeente wil de jaargarantie ter electrificatie van den middengroep garandeeren, echter niet hooger dan tot f 25.per aansluitbaar perseel en voer straatverlichting ad. hoogstens f 0.40 per jaar per inwoner. De prijzen voor het aankoopen van graven vooV kinderen van 12 jaar of jonger worden gesteld op de helft van de bedragen voor die van volwassenen nl. f 20, le^klasse en f 8, 2e klasse. De verordening op het hef fen van haven- en liggeld werd aldus gewijzigd, dat dit voortaan met ingang- van 1 Sept. «a.s. zal bedragen, voor bietenvervoer 25 en voor andere vaartuigen 15 cent per ton. Het verm. cijfer over'26—,27 werd vastgesteld op l1/*, evenals 't vorige jaar. Hierna richtte de voor zitter nog eenige zeer waardeerende woorden tot dhr. Markusse, die deze gemeente binnenkort als notaris en als we.th. gaat verlaten. Niet alleen voonden gemeente raad aldus spr. doch voor de heele gemeente, ja, voor geheel N. Beveland is dit vertrek een groot verlies. Voor den Raad ook om het feit, dat er hier zoo weinig personen zijn, die zich meer voor het Raadslid- WEGELING'S NIEUWSBLAD VAN 30 APRIL 1926 Haarlem is ongetwijfeld de stad der oprechtheden, ten minste, men zou dit bijna met wiskundige zekerheid mogen zeggen, gelet op het vele dat voorzien van het etiket „oprecht" Haarlems wallen uitgaat of te wel bin nen hare veste blijft. Men neemt bijv. een portie ijs niet hinderlijk voor minnaars van een „biertje", noch stootelijk voor geheelonthoudersgevoelens in ,,'t Haar lemmerhout", of onze aandacht wordt terstond gevestigd op de kapitale kopletters van de „oprechte Haarlemmer courant", voor zoover onze geschiedenis- en journalis tieke memorie ons in dezen geen parten speelt, het oudste nieuwsblad in ons land. Als trouw sociëteit- en clublid, die nergens het saamhoorigheidsgevoel verliest, neemt ge het bewuste blad van „stok" om met den eersten oogopslag een klinkende reclame de Haarlemmers weten ook precies wadr ze moeten adverteeren, in welk blad en op welke plaats, evenals onze advertèerders van dat zoo precies weten, van de „oprechte Haarlemmerhalletjes" te lezen, verkrijgbaar St. jansstr. No. zooveel en zooveel. Als degelijk, ouderwetsch hüis- vader, die uit elke bezochte stad een kleine versnape ring, liefst „lekkers" voor de achterblijvende huisge- nooten meebrengt, stapt ge naar de bedoelde patisserie. Op het zachte klingelen eener windgong verschijnt een oprechte Haarlemsche winkeljuffrouw, die onmiddellijk aan uw spraak hoort daUze met geen ingeborene te doen heeft, wat niet behoeft te verwonderen, door het eerste het beste taalboek zooiets uit de serie „wat iedereen van den oorsprong, het ontstaan in het gebruik der Nederdietsche d.i. van de Hollandsche taal weten moet" U leert, dat ons Nederlandsch in Haarlem en deszelfs omgeving het meest oprecht wordt gesproken. Op uw vraag of „oprechte Haarlemmer halletjes" echt lekker zijn, krijgt ge het meest bevestigend antwoord, evenwel met een bijgevoegde aanbeveling, dat de „op rechte Haarlemsche meisjes" toch nog de kroon span nen, omdat ze mogelijk duurder, alzoo de winstmarge grooter kan zijn. Met voorzichtigen tred om de licht- breekbare „oprechte meisjes" toch vooral héél thuis te brengen, schrijdt ge over de Groote Markt, in de vroeg- zomersche avondschemering tusschen 9 en V 10, om te kunnen genieten van de ruischende melodie der oprechte Domiaatjes en nog even te staren op het ijskoude ge vaarte, dat de oprechte uitvinder der boekdrukkunst moet voorstellen. Na veel omzwervens komt ge ten slotte midnacht, na een lange, saaie en dure spoorreis in uw „Heimat" aan, waar de heele familie u in spanning heeft gewacht om te zien of ge ook hebt gedacht aan het je opgedragen verzoek, n fleschje van de „op réchte Haarlemsche olie" mee te brengen, daar al de andere nog nooit heeft geholpen, omdat ze misschien ook niet zoo oprecht, als nu, had kunnen zijn. Nu is genezing van welk soort ze ook is in den regel meer afhankelijk van de juiste toediening, dan wel van de s ór t van het middel. Zoo vertelde ons laatst onze boezemvriend Baron vanPuffelen dat hij een bediende had, die immer te laat op zijn werk verscheen. Bedrei ging noch andere soorten strafmiddelen hadden geholpen 's mans leven te verbeteren, tot de Baron op de lumi- neuse gedachte was gekomen, zijn knecht, den volgen den morgen eens zonder standjes, doch langs den weg der stilzwijgendheid tot inkeer te brengen. Als deze dan wederom te laat verschijnt houdt van Puffelen hem zijn gouden horfoge voor den neus, waarvan de wijzers ver over negen uur wijzen. Met stomme verbazing kijkt de nalatige dan het horloge, dón zijn meester aan, tot de laatste, rood van woede, uitbrultkijk eens, waarde vriend„Voorwaar, wat een prachtig uurwerk", luidt het kalme antwoord: „ik wist niet dat u vandaag uw verjaardag vierde", kijk zie, zoo iets is nu net geschikt om alle geduld te verliezen, al was men dan de gedul digste, nuchterste Engelschman in eigen persoon. Men vrndt daar bij onze overzeesche buren, de meest uit- gezochtste mannetjesputters tot zelfs in de dameswereld. Lady Mills, een Engelsche dame, is reeds wereldberoemd geworden inzake haar reizen door de ongeëffende wegen der Sahara en van Koerdistan, doch haar laatste avon tuur zal haar wis en zeker voor altoos aan de vergetel heid ontrukken. Vorigen Woensdag is deze reislustige welgemoed weergekeerd van een uitstapje, geheel alleen in de Negerrepublietf Liberia. Ze vertelt hier van aan een verslaggever van de „Daily Mail" dat zij niet alleen de eerste blanke vrouw was, die geheel Liberia door kruiste, maar dat zij bovendien in vele streden de eerste blapke was ooit door de inboorlingen aanschouwd. Vijf weken lang reisde zij door een gebied, bewoond door Kannibalen, die een afkeer hebben van alle vleesch tenzij het menschenvleesch is. In de binnenlanden, voer zij voort, heerscht een vreese- lijk genootschap, genaamd „De Menschelijke Luipaar den", De leden daarvan vermommen zich zóó, dat zij er zeer luipaardachtig uitzien. Op hun rug hangen zij geel vlechtwerk, waardoor hun zwarte huid roofdierachtig vlekt. De borst wordt wit geschilderd, aan de handen dragen de heeren ijzeren klauwen en zij bootsen met zorg den gang en het gegrom der wilde beesten na. De leden van dit genootschap liggen den heelen dag te wachten tot iemand in hun buurt komt, die dan wordt doodgeslagen en opgegeten. Ook boven het opeten van hun naaste familie achten zij zich niet verheven. Op een strook van 30 K- M. breedte langs de kust na, is geheel Liberia oerwoud, vochtig en heet en vol prach tige orchideeën en vlinders. Dagenlang zag Lady Doro thy den hemel bijna niet. Vele inboorlingen schrokken danig als zij verscheen en vluchtten ijlings het bosch in. Op haar tocht was zij vergezeld door een zwarten tolk-en-gids die slechts in het donker kon zier* De critiek van een degelijk stukje avontuur laten we gaarne aan het oordeel onzer lezers, evenals over het volgende voorval te Amersfoort, waarvan we o.a. lazen in de M. C." van Vrijdag j.l. In het Volk van gisteravond gaf majoor D. j. Brusse een uitvoerige uiteenzetting van de feiten. Er was in de kazerne geld uit broekzakken van soldaten gestolen zonder dat men den dader kon vinden, wat tot veel onderlinge argwaan aanleiding gaf. Op een der volgende nachten kwam een der manschappen rillend en bevend aan den wachtcommandant mededeelen, dat er een burger tusschen twfèe kribben te slapen lag. Daar bleek werkelijk iemand te liggen: maar ook, dat de 24 soldaten van de zaal zoo door angst en schrik bevangen waren, dat ze niet uit hun bed haddtn durven konjeTl, wij cursiveeren Red. -f I en zelfs niet te bewegen .waren dien zoogenaamd slapenden burger wakker te maken. De majoor noemt dat „een misselijke houding". Bij het verhoor den volgehden dag bleek die burger de diefstallen van de vorige dagen te hebben gepleegd, en ook nu weer met hetzelfde doel te zijn binnengedron gen. De majoor geeft toe, dat hij tegenover die 24 sol daten „in een beetje krachtige termen" uitdrukking heeft gegeven aan zijn misnoegen over hun laffe houding. Een misnoegen, dat wij* ons alleszins kunnen verklaren ja, er gebeuren tegenwoordig soms rare dingen, niet alleen in ons land, maar ook daarbuiten. Zoo blijkt uit een bericht van de „Echo de Paris", dat daar een be kende danseres zich eiken morgen regelmatig baadt in een badkuip, waarin de melkboer eerst 200 L. volle melk heeft leeggestort. Het blad vraagt dan met klim mende verontwaardiging of het toelaatbaar is, dat de melk, na dit gebruik, weer voor de consumptie wordt verkocht Aanleiding tot deze vragen zijn de volgende feiten Een bekende Pórijsche danseres neemt eiken ochtend in haar weelderige badkamer een melkbad. Zoo tegen zes uur komt een melkwagen voor haar deur, en twee mannen zetten e^n stuk of tien kannen van 20 liter elk in de gang. De melk wordt in de badkuip gegoten en electrisch verwarmd, waarna de danseres instapt. Nu heeft een dienstmeisje verklapt, dat zoo tegen twaalven de melkboer terugkomt en de kannen terug haalt, die gevuld zijn met de vloeistof, die hij 's ochtends afleverde. De eenige vraag is nuwat gebeurt er dan met die melk? De politie zal onderzoeken of des melkboers koeien zich er aan vergasten of de Parijzenaars zelf. Nu moet de Seinestad altijd wat extra 's leveren, anders zou Parijs geen Parijs meer zijn. En als de grenzen van het verstand dan eenmaal zijn overschreden, wordt het verstandeloos. Al zien wij dan ook geen zwevende dan seres, gewasschen in de zoete melk, desniettemin ge nieten we meer van een eenvoudig mondorgelconcert, dan heel de mondaine van de „stad der lichten", van het onzinnige vertoon van een danseres, ja, dat was Zaterdagavond in het schuttershof te Middelburg be paald mooi. De sedert 4 maanden opgerichte mondorgel- vereeniging „Crescendo" onder leiding van dhr. Lijnberg, gaf voor een stampvolle zaal haar eerste uitvoering. We kunnen niet anders zeggen dan dat de 45 leden de verschillende nummers uitstekend hebben voorge dragen, we wisten eerlijk niet dat er in een mondorgel nog zooveel schoons huisde. Ook de Vllssingsche har- monicavereeniging onder dezelfde leiding deed zich we derom hooren en 't was, evenals eerder te Vlissingen wederom een schitterend succes. Zoo valt er door on derlinge samenwerking veel te bereiken. Reeds gerui- men tijd was het bijv. aan de politie te Middelburg be kend, dat op verschillende plaatsen, vooral aan den Kanaaldijk, steeds gedobbeld werd om geld. Meermalen had de politie in vereeniging met die uit de omliggende gemeenten getracht hieraan een einde te maken, doch telkens wisten de spelers uit de handen van den hei ligen Hermandad te blijven, door het uitzetten van „posten". Zondagmiddag j.l. evenwel is het haar gelukt op de Nadorst eén troep dobbelaars op heeterdaad te betrappen en werd tegen een 8-tal personen, proces verbaal opgemaakt, terwijl tevens de centjes werden opgestreken. Dat zal den spelers wel niet meegevallen zijn. Toch juichen we een dergelijk ingrijpen van harte toe evenals we het een kloeke daad vinden van de „Vereeniging ter bevordering van het Vreemdelingen verkeer te Zoutelande", die voor den tijd van 10 jaar volgens een bericht in de N. R. C van het Rijk een strook strand gehuurd heeft van 1000 Meter lengte om te voorkomen dat ongewenschte exploitatie zou plaats grijpen. Voor liefhebbers van een gratis bad, zal de gelegenheid dan open blijven. Doch er gebeuren meer goede dingen op ons bescheiden eiland. Zoo ver nemen we, dat oorspronkelijk op initiatief van Ds. Reus te Westkapelle, door Mevr. Schutten-Puttein uit Hoorn, geheel belangeloos, aldaar een tweede les In kantklos sen is gehouden, waaraan in totaal door ongeveer 30 meisjes is deelgenomen, teneinde door middel van deze huisindustrie, gedurende de werklooze winterdagen eeni ge bijverdienste te bekomen. Als 't een weinig meeloopt, kan dit in de toekomst een aardige bron van inkomsten vormen, vooral in deze Zeeuwsche omgeving. We gaan een stapje verder en willen ook hier nog even wijzen op de laatste interressante „winterlezing" te Domburg, gehouden door Dr. Vaandraher aldaar. De inleider had tot onderwerp„De beteekenis van geringe „tekorten" voor de gezondheid." Spr. wees zijn hoorders vooral op de macht van het kleine in ons lichaam, wat bijv. blijkt uit een klein te veel of te weinig van de afschei ding uit de schildklier. Ondanks het „zware" van zulk een onderwerp bleek uit het warmen langdurig applaus, dat de spreker inderdaad de vergadering had weten te boeien door zijn heldere uiteenzetting. Nu we eenmaal in Dombu/g aangeland zijn, denken we tevens aan de vergadering van het Polderbestuur van Walcheren j.l. Zaterdagmorgen, waar de voorgestelde subsidie van f 200 aan de N V. „Stoomtram Walcheren" zoo in den wandel „Domburgsche tram" geheeten ter spra ke kwam. De voorzitter dhr. Mr. Lantsheer legde hierbij een adres van de Autobusonderneming Middel burgDomburg over, waarin de N.V. er op wijst, dat deze subsidie, eigenlijk een indirecte steuning is van de binnenkort in te leggen autobussen van de tram. Dhr. jeronimus is principieel tegen het verleenen van elke subsididie aan tramwegen, spr. gelooft dat deze maat schappijen blijde zullen zijn als ze deze koorden door kunnen snijden, ze behoeven zich dan ook niet meer te houden aan bepalingen als bijv. Zondags niet rijden. Wat het vervoer betreft meent spr. dat het goederen en postvervoer op deze lijn afneemt, terwijl het per sonenvervoer toeneemt, waaruit valt te besluiten dat van een concurentie met den autodienst niets is te vreezen. Dhr. Dumon Tak vindt de tram gemakkelijk als er bijv. eens wat gaat haperen aan den Westkapelschen dijk, waarop de vorige spr. antwoordt dat het tegenwoordig met vrachtauto's vlugger gaat; als 'tnoodig was, zou den de eigenaars hun auto 's best hiervoor willen geven. Dhr. Groosman zegt dat de wegen hierdoor zwaar zul len lijden, wat dhr. Huson beaamt. De voorzitter deelt mede dat de bussen reeds in bestelling zijn, waarop het v.oorstel zonder hoofd, stemming wordt aangenomen Over autobussen en trammen zullen we 'tnu eens niet hebben, doch we willen nog wel eens een oogenblikje wijzen op het „autogevaar" nude tijd van het „toe-toet- toe" weer aanbreekt. Autobestuurders moeten nooit ver geten dat ze niet alléén heer en meester zijn op den weg en de rest van rij- en voertuigen, mitsgaders voet gangers, hebben evenmin dit „recht." 't Komt hier vooral opaan, dat men elkaar goed begrijpt, althans wïl be grijpen. Een automobilist, die 't werkelijk goed wil ver staan, zal 'tniet in z'n hoofd halen om als een onbe suisde langs de wegen te rennen, terwijl zijn mede-weg- genoot, eveneens z'n best behoort te doen, door flink opletten, de gevaren zooveel mogelijk te voorkomen. Over 't algemeen is 't anders in ons land treurig gesteld met de auto-sport. Rijp en groen kruipen maar achter 't stuur, zonder dat ze soms een syllabe verstand van 't heele ding hebben. „De Nederlander" bevatte vorige week de volgende ontboezeming over dezen tak van sport. De automobiel de moderne verschrikking. Bijna geen dag gaat er om, of wij lezen van de ver woestingen, die deze verschrikking aanricht op den weg. Zijn gang door hel leven is waarlijk maar al te dikwijls een marche funèbre voor tal van stervelingen. Te Kampen werd laatst een jongmensch tegen den grond gereden en meters ver meegesleurd. De chauf feur bleek van de stuurinrichting nog niet eens de ele mentairste kennis tè bezitten. Toen hij wilde remmen, drukte hij met den vpet op het gaspedaal met het ge volg, dat de wagen nog harder ging en de verongeluk te fietser zoo goed als gemangeld werd. Bij Lisse in de buurt bleef een chauffeur tegen den regel in midden op den weg rijden en veroorzaakte zoo een botsing met een motorrijwielGevolgeen jong leven werd wreed afgesneden. Dat zijn twee voorbeelden. Men kan er in éën week misschien wel twintig bij elkaar halen. Dikwijls is de drank de oorzaak, heel vaak ook de zucht den auto branie uit te hangen, die zoowat alles kan. Maar zeker is het, dat het op die manier levensge vaarlijk wordt, zich op den weg te wagen, waar zulk een autobandietisme zich uitleven mag. Zou het geen tijd worden, dat men draconische maatregelen ging ne men, om ieder, die zoo lichtvaardig met het leven van zijn medemenschen speelt, voor goed het rijden als au tobestuurder onmogelijk te maken. Strenge boeten alsjeblieft. En helpt dat niet, dan maargevangenisstraf. Inderdaad, zoo is het jammerlijk genoeg. -4- 1 KORTE KLANKEN.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Nieuwsblad/Wegeling’s Nieuwsblad | 1926 | | pagina 5