WILHELMUS
NEERLANDS VOLKSLIED
mii
■T"
JL. I
Wilhelmus van Nassouwe
Wien Meerlandsch bloed door d'adren vloeit,
Ben ick van Duytschen bloet
Wien 't hart klopt fier en vrij,
Het Vaderlandt ghetrouwe
Wie voor zijn volk van liefde gloeit;
Blijf ick tot in den doet
Verheff' den zang als wij
Een Prince van Orangiën
Hij roem' met allen, welgezind,
Ben ick vrij onverveert
Den onverbreekb'ren band,
Den Coninck van Hispaengiën
Die Neêrland en Oranje bindt
Heb ick altijd gheëert.
Vorstin en Vaderland, (bis.)
Mijn schilt ende betrouwen
Bescherm, o Godbewaak den grond,
Syt Ghy, o Godt myn Heer
Waarop onze adem gaat,
Op U soo wil ick bouwen,
De plek, waar onze wieg op stond,
Verlaet mi nimmermeer
Wellicht ons sterfuur slaat.
Dat ick doch vroom mach blyven
Wij smeeken van Uw Vaderhand,
U dienaar taller stont,
Met blijden kinderzin,
De tyranny verdryven,
Behoud voor 't lieve Vaderland
Die my myn hert doorwont.
Voor land en Koningin (bis.)
Oorloff myn arme schaepen,
Dring luid van uit ons feestgedruisch
Die syt in grooten noot,
De beê uw hemel in
U Herder sal niet slaepen
„Blijf met ons oud Oranjehuis
Al syt ghy nu verstroit.
„Het volk steeds één gezin
Tot Godt, wilt U begheven
Vorstin en Prins prijze onze zang,
Syn heilsaem Woordt neemt aen,
En 't klinkt van allen kant
Als vrome Christnen leven,
„Bewaar het vorstlijk stamhuis^lang
Tsal hier haest syn ghedaen.
„En 't lieve Vaderland" (bis.)