H.WEGELING
en Aanbod
Kwam U er nog tekort
HET EENE ONRECHT
DRUKKERIJ
EERSTE BLAD
WEEK-OVERZICHT
DRUKKERIJEN
DRUKKBRfl DB LANOEjMi WEEKBLAD VOOR WA L C H E R E N
Drukker)] H. WEGELING
Drukkerij De Lange Jan
Een Uitroeper in de krant HM
Helpt U uit den brand IH
SI* JAARQANO
DONDERDAG SI DEOEMMMfM
No. SS
VAN Dl
Oil «OIO WlltK
LIVIREN, IS
EEN DER BESTE
NOORDSTftAAT 44
TKLKFOON No. ISO
VLISSINQKN
Bureaux eau UrroAVH
DRUKKERQ H. WEOEUNQ
Noordstraat 44 Til. 1301
PotnanKWO Na 51407
LanquDUTBI
40 CENT PER I MAAMDBM»
WM -FRANCO PER POST 85 CENT
UggvlOSSB MUMMERS ft GSM
I
Tm |—4 okkls 00 cent,
meer 15 c8mt.
INGEZONDEN MEDEDEEUNOEN 00 CENT PER REQEL
BQ CONTRACT AANMERKEUJK VERMINDERD TARIEF
Is
btsohlkbMr
voor
Advertentie
IS.- per
pleetelnfl.
Bi) meerdere
plaatsing,
speciaal tarief.
Een v e e r ti e n|j a r i g e bja n d i e t. In de bosachen
bij Yellville (Arkansas, Vereen. Staten), la een 14-|arige
jongen aangehouden die in 5 dagen drie personen ge
dood, verscheidene anderen gekwetst en gewapender
hand eenige diefstallen gepleegd had.
Het jonge monster, een kleine tengere knaap, was
het thuis beu geworden en ging op avontuur uit. Daar
hij honger kreeg, trok hij binnen bij een boer. Hij trof
er niemand aan en vertrok weer met een geweer en
17 dollar.
Den volgenden nacht pleegde hl] inbraak in een win
kel van Yellville en stal er twee revolvers en een me
nigte kógels, 's Anderendaags werd hij verrast in een
landhuis, waar hij voedsel zocht. Den dag nadien be
gaf hij zich in de woning van Mrs. Tom Boyd. Hij ver
moordde de vrouw. Haar dochtertje schreide en de jonge
bandiet sloeg het meisje neer. Toen hij 'thuis verliet
schoot hij een jager neer en beroofde hem van zijn
wapens, schoenen, hoed en geld. Bij zijn aanhouding
vond men in zijn bezit vier revolvers en een 100-tal kogels.
G e v a a r 1 Ij k kinderspel. Een driejarig meisje
ait Rijnsburg heeft haar broertje van 1 jaar met een
gloeiende pook in de oogen gestoken. Een oog moet
als verloren worden beschouwd, voor het behoud van
het anders wordt gevreesd.
Ramp op de Seine. Andermaal heeft zich op de
Seine, dicht bij Rouaan, naar gemeld is, een ramp af
gespeeld met een overzetveer. Terwijl de stormen dezen
zomer het pontveer van Caudebec hadden omgeslagen,
waarbij een aantal menschen het leven verloor, Is het
nu tegenover St. Adrien, dat de ramp heeft plaat gehad.
Daar de hevige storm op een gegeven oogenblikwas
«*®an liggen, doch het water nog zeer bewogen was.
iad de veerman geen gebruik gemaakt van de ponton
van den waterstaat, maar van een kleine bark, die vas
ter op het water lag. Hij begaf zich op den stroom met
•en negental passagiers, waarvan de meeste van een
fabriek in de nabijheid huiswaarts keerden.
Middenop den stroom, in de nabijheid van oen klein
eilandje, kwam opnieuw een hevige stootwind opzetten,
waarbij de bark geheel in ontredderden toestand kwam
te verkeeren, weldra omsloeg en zonk.
De schipper, die zijn eigen zoontje bij zich had, kon
alleen het kind grijpen en trachtte zwemmend het eilandje
te bereiken. Toen hij evenwel aan den oever kwam,
zakte hij van uitputting in elkaar, zoodat het kind op
nieuw met de golven wegsloeg.
Ook de andere passagiers zijn alle omgekomen. On
der hen bevond zich een moeder met twee dochters,
van wie een enkele dagen geleden gehuwd was en voorts
een man vader van zeven kinderen.
De lijken zijn alle met den stroom weggedreven.
Een vrelemde geschiedenis. Een vreemde
ontvoeringsgeschiedenis zou te parijs san het licht ge
komen zijn. De bolsjewiki hebben er de hand in gehad
aldus deelt de „Daily Telegraph" mee. De hoofdfiguur
van deze affaire is kolonel prins Mkerdzi van Georgië,
die in 1924 de erkende leider was vsn het Georgische
anti-bolsjewistische leger, doch die, na vele heldhaftige
gevechten te hebben verloren en vele ernstige wonden
te hebben ontvangen, gedwongen was zfjn land te ont
vluchten en een onderkomen te zoeken in Frankrijk.
Toen hij zich in Parijs had gevestigd, werd de Prins
al spoedig het middelpunt van een groep Georgische
anti-bolsjewiki en organiseerde een intensieve propa
gandacampagne, totdat een hersenziekte hem noopte
zijn werk neer te leggen.
Een tijdlang werd hij in een ziekenhuis verpleegd,
maar hij werd daaruit ontslagen, voordat hij volkomen
hersteld was en op dat moment werd hij dooreen bol
sjewistische organisatie ontvoerd en in een huis op de
boulevard Diderot gevangen gehouden, onder bewaking
van een terroristisch agent.
Door partij te trekken van zijn geestelijke gesteldheid,
gelukte net den bolsjewisten hem er toe te krijgen een
lange reeks artikelen en manifesten te teekenen waarin
het werd voorgesteld alsof hij tot een vurig aanhanger
der sovjets bekeerd was. Zij gingen zelfs naar beweerd
wordt zoover, hem op een goeden dag naar het sovjet
gezantschap te escorteeren, waar hij, zich niet precies
bewust vsn wat hij deed, zijn onderwerping aanbood
aan de vertegenwoordigers van Moskou een daad,
die grooten indruk maakte op zijn anti-bolsjewistische
landslieden, die niet op de hoogte waren van de juiste
toedracht der zaak en hem altijd beschouwd hadden
als haar nationalcn held en den waren strijder voor
hun zaak.
Zijn vrienden In Parijs besloten daarop de bolsjewiki
op hun eigen terrein aan te tasten en toen zij ontdekt
hadden, waar de prins gevangf-n genomen werd, be
stormden zij de veste en sleepten den gevangene uit
handen van zijn terroristischen cipier, neittegenstaande
de protesten van den laatste, die verklaarde, dat hij met
zijn leven voor deze ontsnapping zou moeten boeten.
De prins is nu weer In een sanatorium waar hij be
waakt wordt door zijn vrienden tegen een tweeden bol-
sjewistischen aanslag.
Een noodlottige vechtpartij op een
sc h I p. Eene ernstige vechtpartij brak 22 December
uit aan boord van 't stoomschip „Benkalis", even na
het vertrek uit Muntok (Bangka) naar Batavia, tusschen
veertig Makassaarsche contractanten eenerzijds en twin
tig scneepskoelies, gesteund door tien lnlandsche pas
sagiers, anderzijds.
Zelfs de Makassaarsche vrouwen aamen aan den
strijd deel.
De scheepsofficieren grepen zoo krachtig mogelijk in,
doch reeds waren vier vechtersbazen gedood, waarvan
van onze prima kwaliteit Visite
kaarten. Nu als U direct bestelt,
helpen wi] U nog heden en kunt
U ze nog intijds verzenden. Vlug
dus naar het goedkoope adres
Noordstraat 44 Vllssingen
Langs Delft B 144 Middelb.
er een de hals radicaal was doorgesneden.
Er waren voorts tientallen gewonden, waarvan zeven
vrfi ernstig.
De „Ben
Je „Bengkalis" keerde terug naar Muntok waar de
assistent-resident, de dokter en de politie direct san
boord kwamen.
Alle Makassaarsche koelies werden van boord gehaald
terwijl de passagiers, die in het bezit bevonden werden
van bebloede messen, werden gearresteerd, waarop de
„Benkalis" naar Priok stoomde.
De Russische Rijkskroon. Dezer dagen komt
te New-York de Russische rijkskroon san de markt,
die óf in haar geheel, óf in gedeelten, aan den hoog-
sten bieder zal worden verkocht. De kroon weegt on
geveer 25 K. G beyat diamanten tot een gewicht van
4000 karaat en ie ongeveer 36,000.000 gulden waard.
Tegelijk met deze kroon komen ook andere sieraden
uit het tsarenpaieie ter veiling, waaronder de gouden
keizerlijke scepter, die den beroemden Orlofdiamant
bevat, welke 189 karaat weegthet gouden en diaman
ten embleem van den keizerlijken staat, dat een saffier
van 157 karaat bevat; twee kroontjes, die de keizerin
placht te dragen, elk waarvan uit diamanten bestaat ter
waarde van ongeveer tien millioen gulden en twee
groote diamanten kettingen van den tsaar ter waarde
van ruim tien millioen gulden. De geheele collectie, die
ten verkoop wordt aangeboden, wordt geschat op een
marktwaarde van zeshonderd millioen gulden.
De rijkskroon werd vervaardigd voor keizerin Katha
rine de Groote,
Oud genoeg voor filmster, te jong voor
bioscoopbezoekster. Een niet alledaagsche
filmgebeurtenis speelde zich te Berlijn af toen de 16-
jarige filmactrice Cilly Ferndt door de politie verboden
werd naar het filmwerk „De circusprinsss" te gaan kij
ken, waarin zij zelf de hoofdrol vervult. De bioscoop
commissie had de film ongeschikt verklaard voor kin
deren beneden de 18 jaar. Dus mocht de jeugdige film
ster ook niet tot de vertooning ervan worden toegelaten.
26
„Zij zal het niet weten", zeide de schoolmeester, dat
Frans dubbelplichtig is en wat ik haar straks wilde
toevertrouwen, zal ik diep, zeer diep in het hart ver
bergen. Die slag zou al te zwaar zijn voor mijn arm
Wat was dat geheim 9
Des morgens had de schoolmeester bemerkt, dat de
porceleinen pot, die zijn kleinen schat bevatte, was leeg
geroofd en alleen Frana kon de dief zijn.
X
De nacht snelde heen de dag brak aanandere dagen
volgden en Frans keerde niet weer. De smart was diep
en treffend in de familie van den aohoolmoester.
Clara verkwijnde zichtbaar. Er nestelde zloh eene
ziekte in haar, die zich met snelheid van haren levens
bloei meester maakte. ZIJ gevoelde dat zij om Frans
leed; maar zij zou hem toch niet vergeten. Zij had het
aan Tony gezeld zij zou hem liefhebben tot In den dood I
De otfdo schoolmeester zag zijn kind door den worm
der ziekte wegknaaenmaar hoe diep hem dit ook lijden
deed, mompelde hl) immer i „God heeft gegeven, aan
Hem ook het nemen," En toch wae het wel] hard voor
den ouden Ivo. Allen die hem Hef waren, ontvielen hem
beurtelingsMartha was gestorven, Frane had hem ver
laten, en zQne Clara stierf langzaam onder zijne oogenweg.
De teering zette zich vasti een pijnlijke kuon deed
den schoolmeester voor den naderende dood vreezen.
Zij echter vermoedde het niet; want als de kinderen
In hunnen eenvoud haar vroegen, wanneer zij in de
school terugkomen, zingen en gelukkig zijn zou. zeide
zij: „Weldra I" Z| wilde zeggen AlsfFrans zal terugge
komen zijn." Als zij des morgens had gevraagd„Is Frans
nog niet weergekeerd en de vader„Neen, kind
geantwoord had, liet zi) er stil op volgen: „Dan zullen
wij wachten tot dezen avond,"
Arme Clara; hoe wreed bedriegt u de hoop!
Uren lang zat de vader naast Clara, hare hand <n de
zijne gedrukt houdende, en niet zelden vergat hij dat de
kinderen in de school hem wachtten. Als Clara hem
zeideVader, die arme kinderen verlangen naar u
dan stond hij bedrukt op, en een klein meisje uit de
•chool, kwam huppelend aangevlogen om in zijne plaata
Clara gezelschap te houden. Nauwelijks was het dag
werk afgedaan, of hl) keerde terug en ging weer op dis
plaata zitten, welke hi) eenigen tijd te voren verlaten had.
Armoede was er in Ivo's huis niet. De zieke had wel
Ie waar hartversterkende middelt noodig, en deze kost
ten meer dan de schoolmeester verdienen kon; maar
zi) werden hem toegereikt door Iemand, die echter nooit
gegeven had, die nooit een gevoel van meelijden In het
nart had voelen opwellen door Hikpik.
De zwarte man was onrustig; de wroeging knaagde
hem aan het hart en deed hem bi) dag en bij nacht
schrikbeelden zien. De hongerige Martha met haren
rooden mantel, met haren vonkelenden blik, met hare
beenderige hand, die zij dreigend ophief, dreef gedurig
door zijne gedachte, en altijd meende hij haren vloek
te hooren.
In de laatste dagen zijne levens wilde hfj weldoen.
Hij vreesde nu die ongekende toekomst, waarmee hij
dikwijls gespot hadhij wilde zich verzoenen met God,
die de God der lijders is en daarom ook bracht hij
een deel van tijnen overvloed aan de ongelukkigen.
Clara werd na eenige weken bedlegerig en de Be
diening volgde weldra. De buren beklaagden haar, de
kinderen treurden, nu zi) de goede Clara niet meer zagen
de oude vader zat atil en gelaten aan het ziekbed.
Des avonds bad men in de buurt reeds voor Clara,
en die godsdienstige plechtigheid ie dikwijle een smar
telijk voorteeken.
Het was een herfst-avond. De laatste zonnegloed
straalde op de toppen der linden- en kastanjeboomen
langs de akkervlakte heen, om ginds verre de glas
ruiten in de hoeve, ale een mozaYk van kleuren te doen
tintelen. Clara had door het venster gestaard, haar oog
laten rusten op de bloemen, die buiten tegen den muur
3roeiden en droomend naar binnen blikten; op de kin»
eren die wat verderop in de straat speeldenop den
molen, die nog verder, met zijne gestrekte armen In
den avondgloed stond te droomen.
„Wat schoons avond I" had zij gemurmeld.
Terwijl zij daoht aan Gods lieve schepping, vol leven
en bloei, naderde de dood met verhaasten stap.
Ivo zag hst welmaar hij durfde dien laataton droom
niet storen.
Nu eens sprak zf) van haren vader, van Frans, van
Marthadan mengde al) een gebed tuaschen dis dier
bare namen en hare verbeelding riep allen, die zil be
minde, rond hare legerstee. De schoolmeester leed veel,
toen hij zooveel liefelijke woorden van Clara's lippen
hoorde vloeien.
De vtder hield den arm om het middel zijner doehter
geslagen en zag, met inhoudende adem, met onrustig
jagend hart, het brekende oog der jonge iljderee
jagend hart, het brekende oog der ionge iljderee
„ik lijd meer I" had deze traag en pijnlijk gemurmeld.
„Het klamme zweet breekt mij uit. Vader, ia dat nu
sterven 9Sterven tzonder Frana gezien te hebben,
zonder hem te zeggen, dat alles vergeten en vergeven is/'
(Wordt vervoigd.)
Wegeling'sWeumsblad
(dubbels kolom)
