niet-onverstandigen, slechts door de O. W.-bofferij,
met al den aankleve van dien, ietwat-bedwelmde
wel
Genezen was meneer Dirksz nog lang niet
„Ik kan je dan vertellen", hervatte hij, in het
gesprek met gade, hierboven vermeld, „dat onze
vriend Jameson wel degelijk geparenteerd is aan het
oude, hoog-adellijke Engelsche geslacht der lords
Wittington, nauw verwant aan de Douglas', aan de
hertogen van Dorinshourt, enzoovoorts. Willy heeft
het recht om zich Sir William te noemen, zooveel
als jonkheer bij ons, maar hij wil juist eens zien,
of-ie een meisje vindt, dat hem neemt om z'n per
soon Niet om z'n stand of z'n geldPrecies
iets voor onzen Willy!Ik doorzie den jongen. Ik
heb onmiddellijk dien indruk van hem gekregen!"
Meneer Dirksz had zich reeds lang vóór de we
reldbrand uitbarstte beschouwd als een psycholoog
van groote gaven, een geboren-menschenkenner.
En in zijn nieuwen levensstaat was dat besef aller
minst verflauwd
Aan de stamtafel van het café, waar hij, in af
wachting van zijn geballoteerd worden in de deftige
soos, aan welke naderende gebeurtenis hij, niet
zonder ontroering door angst, welke hartklopping
veroorzaakte, kon denken, zat sinds korten tijd
een autenthieke, ras- en was-echte jonkheer. Die met
zeer-bijzondere onderscheiding werd bejegend door
de beide andere stamgasten, Dirksz en zijn ouden
vriend, den gewezen directeur van eene in
Naaml. Vennootschap omgezette snel-wasscherij
Welke op zichzelf gansch-eervolle antecedenten
steeds uiterst-behoedzaam waren verborgen gehou
den voor den jonkheerEn 't was deze hoogst-
welgeboren nieuwe „sobat", die meneer Dirksz op
de hoogte had gesteld van wat mr. William Jameson,
- hierboven genoemd, „in de melk had te brok
ken" Hem de gegevens verstrekt, in 't gesprek
met gade genoemd.
Meneer en mevrouw Dirksz waren 't niet altijd
met elkaar eensVóór en na de O. W.-periode
deed deze „incompatibilité" zich voor.
Maar, de echtgenootelijke overeenstemming
was volmaakt ten aanzien van de vraag, of 't geluk
van Lize* de jongste dochter, niet zou worden opge
voerd tot een paradijs-toestand, wanneer 't mocht
geschieden dat zij de wettige gade werd van mr.
William Jameson, van Willy, die-gaandeweg
huisvriend was gewordenVan den hoog-adel-
lijken Engelschman, toonbeeld van eenvoud, die
misschien eenmaal den hertogs-titel zou mogen
voeren
Mevrouw de hertogin Douglas of Dourinshourt,
geboren Dirksz Die namen saamgekoppeld
Gade van rentenier zag zich reeds dank zij in
vloed van schoonzoon genood op Buckingham-
palace, bij hunne Engelsche majesteiten Met
zoo'n statie-hofrobe aan, met „ruischende sleep
Zooals zij 't had gezien, zoo dikwijls, op de plaatjes
van „Graphic" en-zoo-meer
Het zaakje was bekokstoofd.
Slechts trok 't de aandacht, dat Lize, de dochter,
het aanstaande bruidje, zich weinig uitliet
over het „hertogelijk perspectief". Wanneer mama,
in vroeger dagen „moes" genoemd, een arm
om Liesje heen-sloeg en haar iets toe-fluisterde, in
verband met huisvriend WillyDan glimlachte
het meisje ietwat-geheimzinnig.
En moeder was dan niet heelemaal gerust
Want er was toch noch altijd neef Fer, eenige
zoon van oome Kees, van het zeer bloeiende meu
belmagazijn.
Fer Dirksz, hij heette precies-zoo als het hoofd
van renteniers-gezin, werd slechts geïnviteerd als
er geen jonkheerlijke gasten warenMaar de
oude, dikke, genoeglijke oome-Tijs, die best wist
dat Fer en Lies 't al lang met elkaar eens waren
Hij genoot altijd echt-intens als-ie merkte, hoe pret
tig neef en nichtje 't vonden, na zoo'n „familie
avondje" samen te kunnen vertrekken.
Pa en Ma Dirksz merkten daar niets vanOf:
wilden 't niet zien De afstand tusschen Sir Willy
en neef Fer was al-te groot.
sjc
Van den Kerst-avond had men zich héél wat voor
gesteld.
Onder de „mistle-toe" zouden Willy en Lize el
kaar vinden
Het Kerst-diner zou schitterend worden.
De plum-puddings waren voorbereid naar hoog
tij n-echt-Engelsch recept.
Toch was 't voor sensitieven, of er iets vreemds,
iets drukkends was in de atmosfeer van Kerstavond-
voorbereiding.
Naast de eetzaal stond de groote, prachtige boom,
beladen met geschenken, welke straks zou pralen
en schitteren en glanzen
Met het sein van „opdienen" was getalmd
De gastvrouw keek verstoord, geagiteerd.
De gesprekken stokten
Meneer Dirksz keek telkens op pendule of hor-
loge.
Willy was er nog niet.
En evenmin de jonkheer, de vriend-van-stamtafel,
de autenthiek-adellijke.
Meneer Dirksz dacht aan het bezoek, dat boezem
vriend van Willy hem gisteren had gebracht.
Toen-ie even, voor vier-en-twintig uur,
drieduizend gulden moest hebben...
Morgen, bij komst voor Kerstdiner, kreeg hij het
geld terug.
10
