4e IS lad, fflegeling's Tlieuivsblad
if ST.-NICOLAAS-NUMMER
Prettig vindt elke jongen en meisje
Gouden en Zilveren Werken
Horloges, Regulateurs,
Schoorsteengarnituren
Barometers, Binocles,
Vulpenhouders, Brillen en
Pince-Nez, Enz. Enz.
KOO HARINCK
Groote Nieuwe Reclame I
Geschikt voor
St. Nicolaasgeschenken
Sigaretten
C. J. VAN DEN HEMEL I
van Vrl|dag 27 November 1925
No. 47
GEBRS. WEIJENS
C. J. VAN DEN HENIKL
Wilt gl] een nuttig 5t. Nicolaas-Cadeau
DE SURPRISE.
Een man, met een ongunstig bleek gezicht, een pet
diep over zijn oogen getrokken en een ronde doek om
zijn hals geknoopt stond voor de geopende brandkast
|u st zou hij zijn hand u tsteken om een stapeltje hank*
biljetten, dat voor de hand lag, te rijpen, toen Willem
Andersen zich op hem wierp. De dief schrok hevig. Met
DRUKKERIJ H. WEGELING I Drukkerij De Lange Jan
Willem Andersen kon geen woord uitbrengen en tot
eenig antwnoid greep hij de hand van aijn vroegeren
chrf, nu zijn compagnon en drukte d'e.
Dit wat Willem Andersen's St. Nieolaae-eurprlee.
aovbwtkntiKn
BORKHANDKL f>. LANDSMAN
Romim-, Jongani-, Malijat- an Klndarbaakan
Swan- an andara Vulpanhaudari
M00I1 oomotli Aardawark. XilinAn, Oooiu Poit m Oartii.
zié ward ar SI. Nleelaaa-Staiao* binnan,
Bellamypark 20 11 Vllsslngen
GROOTE KEUZE
St. INicolaas-Cadeaux
in „De Kleine Concurrent"
ra
■norma eorteerlng luxe Dooxen
DagelE|ksoh versche Boterletters,
Sprltsletters, Speculaas, (wit 811 bruin)
Borstplaat Bonbons
Bakkerij BLOK. L. Delft. M'turq Telef. 530
srllkelttn koopt wordt ten BOU uitgereikt, H
waarop aan litter vermeld ama»,
leder die van deia lellen den naam
Inlevert, ontvangt een mooi geschenk,
au Geleefd aanbevelend,
Kleine Merkt Vlleelna«ri
koopt dan In de
Rijwielhandel Korte Noordstraat, Middelburg
een mooie Kleotrleohe Rijwiel-, of Zaklamp,
Carbid- of Kaarelanfaern, Handbaooharmoro,
24S Boonkeppon, Spatlappon, om.
Hierin hebben we ruime keuze, ook In de afdeellng
KMAILLE hebben we groote eorteerlng aan good*
koop# prljaon. Aanbevelend,
O* MINST.
L-
Oorspronkelijk verhaal door SirolY.
(Madruk verboden).
Het spijt me erg, meneer Andersen, maar ik kan er
niets aan doen. Do zaken gaan zoo slecht, zooals U zelf
wel zult hebben gemerkt, dat er mets anders op zit,
dan u den dienst op te zeggen. De zaak kan het vrij
hooge salaris dat u hier verdient niet meer opbrengen
en er i^t niet voldoende werk meer voor u. Ik zal u een
maand salaris extra meegeven en dan
Willem Andersen keek verslagen zijn chef aan. Een
paar minuten geleden had meneer Dideriks hem in het
p ivé-kantoor laten roepen. En nu, op 30 November,
stond hij daar en hoorde dit hij zijn ontslag had. Hoe
was dat mogelijk. Zes j tar was hij nu al bij de firma
Dideriks, groothandel in specerijen en Indische produc
ten. Zoo van der. H B.S. af was hij daar gekomen. Hij
had er hard gewerkt, en nu, na 6 jaar, verdiende hij een
mooi salaris. Sedert een jaar was hij verloofd en als
alles goed ging, zouden ze in het voorjaar trouwen.
Greet en hij. Als alles goed gingEn nu had hij zijn
ontslag.
Bleek, zonder een woord te zeggen, verliet hij lang
zaam het vertrek, waar zoo juist aan al zijn mooie
toekomstplannen den bodem was ingeslagen. Ontslagen
Nu kon hij weer van voren af aan beginnen op een
ander kantoor, met veel minder salaris natuurlijk, als
hij al wat vond. Er liepen er zoo veel rond. Een mooie
St. Nicolaas zou dat worden. Och wat, van feestvieren
kwam nu toch niets met deze beroerdigheid. Wit zou
Greet, zijn lief moedig meisje wel zeggen. O, zé zou
hem niet laten blijken, hoe neel, heel erg teleurgesteld
ze was. Doch hij wist wel, dat ze het vreeselijk zou
vinden. Want ze hadden al een huisje op het oog, dat
tegen het voorjaar juist klaar zou zijn. Maar nu was
alles voorbij. Neergesabeld, met één slag
Dien avond liep Willem Andersen nog laat langs de
straat. Hij had het thuis niet uit kunnen houden. Zijn
broertje en zijn twee zusjes waren druk bezig met al
lerlei geheimzinnige voorbereidselen voor St. Nicolaas.
Er heerschte een vroolijke opgewonden stemming in
huis. En om die niet te verstoren, had hij nog maar
niet gezegd, dat hij ontslagen was, dat kon wel wach
ten tot na St. Nicolaas. Maar eindelijk was het hem
toch te machtig geworden en was hij de straat opge
loopen. Hij ging nog een straatje om, hij had hoofdpijn,
zei hij. En nu liep hij, langzaam doelloos slenterend
door de reeds verlaten straten der stad. Hoe lang>hij
zoo geloopen had, wist hij niet, maar opeens kwam hij
tot de ontdekking, dat hij voor zijn kantoor stond, zijn
oude kantoor, waar hij zes jaar van zijn jonge leven ge
sleten had. Maar nu was het voor hem gesloten, hij zou
er 's morgens nooit meer om 9 uur naar binnen stap
pen, dat was uit.
Kijk, daar stond de naam Dideriks, waarnaar hij zoo
dikwijls van binnen af had gekeken.Met grooteletters stond
het op de horren voor de breede ramen geschilderd.
Van binnen af las je altijd Skiredid, in spiegelschrift
natuurlijk. Even naar binnen gluren. Kijk, daar stond
zipi oude lessenaar, en daar, In den hoek de copieerpers,
waaraan hij in zijn jongste-bediende-tijd gedraaid had.
Maar, wat was dat? Het was net of er heel achterin,
in het privé-kantoor licht brandde. Maar nee dat kon
toch niet. Hij keek op zijn horloge. Het was half één.
Zoo laat in den nacht was meneer Dideriks er toch
niet meer. Door een onweerstaanbaien drang voortge
dreven g<ng hij naar de voordeur. Die stond aan.
Voorzicht g, zonder gerucht te maken, kroop hij naar
binnen. Den weg naar het bediendenlokaal vond hij
blindelings. Met kloppend hart sloop hij op zijn teenen
door lut duiste e lokaal naar liet pnvékantoor. Er was
Iets niet piuis. Voor de deur I leef hij staan en luisterde.
D.iMf binnen was iemand bezig. Mij. hoorde duidelijk dat
er aan liet lette'slot van de brandkast gedraaid werd.
„Klik" Inorde hij. Dat was hetgeluicL als de brandkast
open sprong, Zachtjes duwde hij da deur open en keek
n.i«r binnen.
en
genatander van zich al. En" In zijn Angst greep hij een
breekijzer en sloeg er mee naar Willem, die hlpeg
het, om met St. Nicolaas een
doos van onze priina kwaliteit
Visitekaarten, zoo mooi met
hun naam bedrukt cadeau te
te krijgen. Denkt eraan, nergens
zóópi ima.nei gens zóógoedkoop
Noords'raM 44 Vestingen Unas Delft 144 Middelburg
een woedende vloek epnng hij op en schudde zijn te
af. En In
ig
het voorhoofd raakte. Met een doffe plof sloeg Willem
Andersen naast de brandkast neer, terwijl Het bloed uit
een breede wonde aan zijn voorhoofd gulpte. Een oogen-
blik itond de dief stijf van schrik over zijn daad. Een
dief wat hij, goed, maar een moordenaar... Waanzin
nig van angst rende hij het vertrek uit, het lokaal door,
naar buiten. In zijn vaart wierp hij een tafeltje onderste
boven, dat met een luide slag neerviel. In een oogwenk
was hij echter in de duisternis verdwenen. Doch het
geraas had de aandacht van een patrouilleerenden agent
f[otrokken, die kwam kijken wat er gebeurde. Cu even
ster stond hij in het privé-kantoor van den heer Dide
rlka en keek naar den bleeken jongeman op den grond,
die hevig a<«n lu t hoofd bloedde. In ten oogwenk had
hij de situaties overzien. Ingebroken, en op het moment
dat hij zijn slag zou slaan, van iets geschrokken, tegen
den stalen brandkast geslagen met zijn hoofd en zoo
op de plaats van den misdaad in elkaar gezakt. Na
deze sch-andere, voor de hand liggende verklaring belde
hij onmiddellijk het bureau op, waarschuwde telefonisch
ook den heer Dideriks en deed den nog steeds bewus-
teloozen jongeman de koude stalen braceletten aan.
Even later snorde een auto de straat in. Opgewonden
sprong de heer Dideriks er uit en rende het kantoor
binnen. Daar vond hij den agent die het hoofd van een
man verbond. „Andersen", schreeuwde de heer Dideriks,
„jij, dat had ik nooit van je gedacht, een dief, een in-
breker, bah I"
Willem Andersen keek op. Hij voelde zich flauw en
slap. „Maar laat u mij och even uitleggen" begon hij
„Zwijg, dief", schreeuwde de heer Dideriks hem toe.
Toen drong zwak tot de gepijnigde hersenen van Wil
lem Andersen door dat men hem van den inbraak ver
dacht en met een zucht sloot hij de oogen. Hij was
weer bewusteloos. Eenige minuten later reed een politie
auto met den gewonden arrestant naar het bureau.
5 December, St. Nicolaasavond. In de huiskamer van
de familie Andersen was de heele familie bijeen. Vader
moeder, het broertje, de twee zusjes, Greet, het meisje
van Willem. En In het hoekje bij den kachel, zat heel
bleekjes, met een groot verband om het hoofd, Willem.
Dien middag was nij uit de hechtenis ontslagen. Eerst
had men aan zijn verhaal geen geloof willen hechten.
Praatjes, andera niet. Hl) alleen kende het letterslot,
als vertrouwde van den heer Dideriks. Nu was hij ont
slagen en had hij zichzelf schadeloos willen stellen.
Maar eindelijk, toen men de vingerafdrukken van den
kast had genomen, bleek het, dat die niet van Willem
waren. Integendeel, die bleken aan een berucht inbreker
te behooren. En een paar uur later, toen deze gepakt
was en een volledige bekentenis aflegde, was Willem
ontslagen.
Nu zat hij weer in de huiskamer, In den familiekring
waar ieder trachtte hem het geleden leed te doen ver
geten. De kleintjes hadden hun St. Nicolaaspresentjes
al gekregen en speelden er luidruchtig mee. Maar de
groote menschen waren stil, nog onder den indruk van
de emoties der laatste dagen.
Er werd gescheld, hard, of er brand was. Greet deed
open. „Een meneer om Witlem te spreken", zei ze.
„Laat maar binnenkomen", zei Willem mat, „zeker nog
van de politie, om informaties",
Even later stapte een heer van middelbaren leeftijd
de kamer binnen. „Meneer Dideriks" vloog Willem op.
Meneer Dideriks boog. Met uitgestrekten hand kwam hij
op Willem toe. „Meneer Andersen", zei hij, „Ik kan u
niet zeggen, hoe zeer het me spijt, dat ik u van 200
iets slechts verdacht heb. Ik ben u onuitsprekelijk veel
dank verschuldigd Want door uw kranig optreden ben
ik voor een groot geldelijk verlies, dat mijn ondergang
zou zijn geweest, bespaard gebleven.
En ik hoop, dat ik u eenigazins hel getedene mag
verzachten, door u te verzoeken mij voortaan als com
pagnon in mijn zaken te willen bijstaan, Wilt 11 mijn
comnagnnn worden, meneer Andersen? Uw Inkomen
wordt dan zeker het drievoudige van wat u eerit var-
diende, nuf
„En dan heb Ik nog een kleine itiprlae meegebracht.
H t Is toch van avond St NlcoUfte nietwaar.11 Hij reikte
Willem een pnkle over. „Maar dat moogt u eerst openen
als ik weg hen." f n met een vronillk goeden avond
verl'et de hoer Dideriks «nel het vertrek en liep de trap
af Toen ze de atraatdeur hoorden dicht slaan, maakte
Willem het pak|e noen, Pn In een keurig ver
zegeld couvert vond hl| een bl |et van I tOuO met een
napierfje, waarop dt woorden «tonden 1 Voor de huwe-
!!|k«rei«,
•T. 4&OOBSTRAAT 10 VLI««INQKN
240 Qrootc Sorteering; 1
IgTuiüSaijngaücgüüaguïigrilïrgTitn^iTi 1^1 iijyit11iTrt11iT?fTiliTTiitTguiiiïSüTffiTtitïï V
Als gewoonlijk kunt gij uw
In Sigaren, Sigaretten, Tabak en Rook*
artikelen het beste en voord ttllgste koopen
ST. JACOBSTRAAT 6 OLISSINQEN
Lees dit aandachtig I Bij aankoop van 100 Sigaren
fO procRnt Korting*
hel goedkoopst adres voor alle soorten
In groote en kleine verpakking
ÏTMÏTTH ilriTHiilrSmn^int^f iTIfiTi iT7?uiii7irt UTO i^unfffTuiiTTriiTr
172
IAan ieder die voor SO e*nt A«n Tabaka- BK
