l£egeling's Tlieuwsbfnd
Bijblad van
DIKKE DORUS
Op een warmen zomeravond zat Maria, een arme
wedu we voor het opCn venster van haar nederig hu sje
cn ademde de heerlijke gewen in, d e 'van u;t het land
iot haai kwamen. Haar eenig k nd, Hendrik gena.irnd,
een aardig jongetje van een jaar of acht stond naast
VRIJDAG 16 OCTOBER 1952
No. 41
Wegens ziekte van 'den teekenaar zijn
deze week geen cliché's van Dikke Dorus
ontvangen. We hopen z'n avonturen vol
gende week te vervolgen.
Oplossing van de legpuzzle E
uit het vorig nummer.
NIEUWE LEGPUZZLE G.
Oplossing in het vo gend nummer
VOOR D
Oplossingen der raadsels
uit het vorige nummer.
V JOR (JROOTERE-L
1 Br .ndewifn, w x R^**,
b andBarend, rand
2 LIMBURG.
L
n s
h a M e r
LIMBURG
slUrf
uRn
G
3 LaaT AM GcRust naar
beJ gaan. (Tang-
ti-eft^ die iéne dikke
rnascH ALLE broodkrai-
I vaalf uur
hier zijn. (Gent)
Gaat BrunO SLOten op
de deu-en maken. (Oslo)
JEUGD.
Heeft [acne ME MEL, e-
dat (Memel)
4 Woestijn, ton, w,esten,
Soest, wijn.
VOOR Kleineren
2 v» c él
3 Kar, pet, Karpet.
4 Goed afgesproken dus
ik h EERdCr naa«" huis
en jij haalt mij in. (Peer)
Met den MaKER Stond
zij nog te wachten, het was
reeds p kdoaker. (Kers)
Zij won de wedden
schap, PELgnmstóchien
werden reeds in vroeger
tfden onde-nomen. (Appel)
Ik looP RUIM een kwar
tier reeds op en neer.
(Pruim)
HET GOUDHAANTJE.
haar en keek droevig tot zijn moeder op.
Hoe jong ook, besefte de kleine jongen dat na zijn
vaders dood zijn arme moeder veel zorgen had en be
halve de dagelijksche nooden, haar nog een ander zwaar
leed drukte.
Toen zijn vader nog leefde was het dezen door vlijt
en spaarzaamheid gelukt een sommetje op te sp.i en,
dat hem in staat stelde het huisje waarin zij woonden
met tuin, een stukje land enz. aan te koopen. Alleen
ontbrak er toen nog een twee honderd en vijftig gulden
aan, welke som een heeren-boer, had voorgeschoten,
onder voorwaarde, dat er jaarlijks vijftig gulden zou
worden afbetaald.
Deze aflossing had steeds trouw plaats gevonden, op
de laatste terrrfijn na toen was de brave huisv uier
ziek geworden en gestorven. Maria was de laatste vijftig
gulden schukiig gebleven.
„Een ongeluk komt zelden alléén", zegt het spreek
woord. De boer, die Maria's echtgenoot wist te waar-
deeren en zeker medelijden met de arme weduwe gehad
zou hebben, was plotseling gestorven en nu hadden de
erfgenamen, de dochter van den overleden heerenboer en
haar man, een vordering vn f250 bij den rechter tegen Ma
ria ingediend, welke som gelds Maria's echtgenoot destijds
van den overledene had geleend en nog niet terugbetaald
was geworden. Wel verzekerde de arme weduwe, bij al
wat haar heilig was, dat haar echtgenoot de gcheele som
op f50 na had terugbetaald, maar aangezien zij geen kwi
tantie kon overleggen, werd zij veroordeeld het geheele
bedrag, benevens de onkosten van het proces te betalen.
En dat was de reden, dat Maria en haar kind dien
avond zoo treurig, ja ziels bedroefd aan't venster zaten
„Oh oh, sprak zij, „wanneer mijn huisje en al wat ik bezit
nu verkocht moet worden, waar moeten wij dan heen, waar
moeten wij van eten Ik heb mijn land voor 't laatst ge
maaid voor het laatst de vruchten geplukt en spoedig
hier voor **t laatst onder e gen dak geslapen.
„Moetje", <fi het kind, weet u niet dat valer op ziin
ziekbed zei, dat u nooit schreien eg wanhopen moet en a
er steeds voor goede menschen redding enu..koin*t nomt".
„ja, rr.ijn jongen, dat weet moeder wel; kom laten we gaan
slapen missch en brengt de dag van morgen ons wel uit
komst' Den volgenden morgen was Hendrik in het achter
vertrek bezig een klein goudhaantje te vangen, hetgeen
ïm wet zoo gemakkelijk gelukte, daar het beestje hem
vlug af was en onde» den etenkast verdween.
„MoederMoeder riep'hij, „kijk eens daar zit hij in den
hpek, toe moe, laten we even den eten kast verzetten,
ik wil hem zóö dolgraag hebben". Maria kwam naderbij en
deed wat haar kind haar v oeg. Met vereende kr.»chten werd
d< etenskast van Jen wand getrokken en nu hoo den rij wat
vallen. Moeder.Maria bukte zich, raapte een blikken bu> op
en slaakte een kreet; „O, Hendrik" snikte zij en viel op een
stoel neer. Toen zij van haar schrik bekomen was, opende
zij den bus waarnaar z*i de laatste weken zoo gezocht had
en die, zooals nu gebleken was, van den kast was ge
vallen en tusschen kast en muur beklemd had gezeten
„O kind o kind jubelde zij hem tegen haar borst druk
kend, vader had gelijk toen hij beweerde, dat wanneer de
nood het hoogst gestegen is, de redding nabij is. Eindelijk
heb ik de kwitanties. Wat zijn we voor een ramp !>ehoed
gtble/en. On idJellijk ging zij naar den rechter d !i
indertijd veroordeeld had en toonde hem de bewijzen van
liet aflossen van de oude schuld op f*50. nid e ze»
bekend had schuldig te zijn en zoo spoedig mogelijk
hoopte terug te betalen. Opnieuw werd de zaak onder
zocht en nu luidde het vonnis dat de schuldvordering
onwettig was gebleken en dat de zoon van den boer
ook nog de kosten van het rechtsgeding moest betalen
Eenige rijke lieden die van de zaak gehoord hadden
en een onderzoek naar haar instelden, toonden zich niet
alleen bereid de kleine schuld voor haar te betalen, maar
verschafte haar ook de middelen om voortaan voor
zichzelf en haar kind in hun onderhoud te voorz;en.
En zoo bleek ook thans weer dat kleine oorzaken
soms groote gevolgen kunnen hebben.
31e JAARGANG
rr
1»
en ou
y
EEN PUZZLE.
i
iftlöi.öiiOi
0 0
foi
Plak deze plaat op carton en knip
de verschillende vierkantjes uit. Ge
verkrijgt dan 4 x de getallen l, 2,
3 en 4, doch van verschillende tee-
kening. Probeer nu het volgende
De schijven moeten zoo in het
vierkant gelegd worden dat in hori
zontale, verticale en diagonale rich
ting steeds 10 tot som verkregen
worden, maar ook in diagonale,
(schuin van hoek tot hoek), verti
cale en horizontale richting steeds
4 schijven van verschillende teeke-
ning (achtergrond dus) leggen.
Kom jongelui probeer het eens,
de eerste uren brengen jullie er
zeker mee zoek. Oplossing volgen
de week. OOM THEO.
