WEGELING's NIEUWSBLAD VAM 25 SEPT. 1925. KNUTSELCURSUS. Besfe Meisjes en Jongens, We beginnen nu aa i een heel prettig en gezellig werkje. Op deze plaats komt geruimen tijd achtereen steeds een plaat. Jelui hebben niets anders te doen dan steeds al deze platen op t zelfde dunne carton te plak ken en dan netjes in ee n' doos op te bergenhebben Oom The©. EEN LEVEND VERJAARSGESCHENK. Miep was teleurgesteld. De pop, die zoo prachtig haar oogen open en dicht kon doen, lag op de^tafel en ze keek er niet naar om. Het was wel aardig van oom Koos, om haar die pop voor haar verjaardag te geven, maar ze had al drie oppen en ze had zóó gehoopt, dat ze nu eens een eddy-beer zou krijgen. Met peppen moest je altijd zoo voorzichtig, omgaan, anders braken ze, bfirwfl je eea beer zoo heerlijk kon laten rollen. Met het prentenboek van vader en moeder was Miep nok wel blij, het was tenminste iets beters dan ee» werkmandje, maar ze had toch vandaag geen zia om plaatjes te kijken. Wat zou ze van grootmoeder krijgen? Zon Omoenog komen vanavond Miep had geen broertjes of zusjes en het trof heel ongelukkig, dat haar twee vriendinnetjes juist mazelen hadden, toen ze jarig was. Ze had dus niemand om mee te spelen. Vader zat zijn krant te lezen en moeder was in de keuken bezig. Ringelingging de bel. a Het was grootmoeder. Grootmoeder kuste Miep op beide wangen, wenschte haar toe dat ze een flinke meid mocht worden e» ga* baar een pikje dat er erg groot uitzag. Vlug maakte Miep de touwtjes los. Zou het een beer zijn Zc zou toch zoo graag een beer willen hebben. Een beer was niet zoo stijf als een pop. Het was net of htj leefde en Miep wou zo» heel graag iets levends hebben om mee te spel©». Het was «m vreeselijken teleurstelling toen het pakje opea ging. Een werkmandje kwam er uit Miep ging graag naar school. Ze hielp moeder graag met kopjes wassehen »f atef afnemen, maar ze bad een hekel aan naaien ea baad' werken. „Wat een lief werkmandjezei moeder, na ktn je prachtig vader*» sokken stoppen. Vader te\ niets evenals Miep, maar toen hij even later met Miep alleen in do kamer was vroeg hf«Wat scheelt eraan kindje f Vader begreep altijd zoo goed, wanneer iemand ver driet had over iets. Miep vertelde hem dat zo zoo graag iets levends had willen hebben, tenminste iets dat meer leefde dan een pop, een beer bijvoorbeeld. „O, is het dat?" zei vader. 's Avonds ging vader even uit en toen hij terogkwsm, riep hij Miep bij zich. Er lag iets levends in zijn armen, nog heel iets anders dan een beer. „O. vader is dat voor mij V* riep Miep en ze nan een klein zwart katje van hem over. Dal was nu ©en verjaarsgeschenk naar haar zin. En ze het bot voortaan slapen in baar werkmandje. HBBbi WEGELING's NIEUWSBLAD VAN 25 SEPT. 1925. EEN LEUK SPELLETJE. Plak de nevenstaande plaat op cartoaen knip dan alles zorgvuldig uit De popjes steekt ge op een schijfje carton zoodat ze staan kunnen. Door de basis van het vier kante schijfje met de nummers steekt ge een gepunt luciferstokje. Gij kunt het au opzetten als een tolletje. Valt het ten slotte neêr dan staat één cijfer recht omlaag op tafel. Er kunnen 2 personen te gelijk spe len. De écne neemt het meisje, de tweede de jongen als popie On* beu r tolt men, en het cijfer «n usi £refc n hoeveel vakjes men vooiuit mag gaan. tiet wordt dus een wedren wie het ee st over he? emdpuat komt. Komt men op ae hirce» nissen gemerkt 1 op nieuw oegmnen. Of de hindernissen 21 neui t voorbij later gaan en op de lijn. gewer-1 3mag mei 2 punten vooruitgaan. Die het eerst ove: den e.ndsircep komt is w nn m van der inzet Oom Thco Een oud vrouwtje, dat nog nooit aan zee geweest was, was erg onder den indruk, toen ze die voor het eerst zag. Ze besloot een flesch met zeewater mee te nemen en toonde die vol trots aan tr»ar echtvriend Maar waarom heb je die flesch niet vol gedaan? vroeg deze. Nou, dat is ook wat, stomkop, was 't antwoord, ik moest toch ruimte over laten voor als bet vloed wordt Mevrouw Owee vertelde in kleuren en geuren aan een vriendin de romantische geschiedenis van den vorigen avond, toen er ingebroken was: Natuurlijk, zet ze» aten we soep O, maar dan heeft niemand van jullie natuurlijk iets gehoord, zei de vriendin. Neb je je behoor! ijk" gedragen in éc kerk, vroeg tante aan Hen ld. Natuurlijk, zes Henk, ik hoorde de dame achter mij zeggen, dat zij nog nooit een kind had meegemaakt, dat zich zoo gedroeg als ik. DE GIERIGAARD* In een stad in Zuid-Frankrijk woonde eens een man, die door iedereen voor een gierigaard gehouden werd. Hij leefde van bedelarij en haalde daarmee net zooveel op, dat hij het leven er mee rekken kon. Op straat raapte hij alles opspijkers en eindjes touw, roestige stukken ijzer, flesschen, kortom alles wat een ander versmaadde. Dat trachtte hij dan te verkoopen. Hij werd dan ook algemeen veracht. De kinderen op straat riepen hem na en sommige jongens wierpen hem zelfs met steencn. Doch toen hij stiei f, was de gansche stad ver baasd te hooren, dat de man, dien zij vijftig jaar lang hadden bespot en beleedigd, een plan had gemaakt, dat allen beschaamd moest maken. Geen stad in Zuid-Frankrijk was zee slecht van water voorzien de hoeveelheid was zeer gering en het gehalte zoo slecht en ongezond, dat er telkens besmettelijke ziekten in de stad uitbraken. Door een dezer ziekten werd onze gierigaard, toen nog een rijk en gevierd-man, beroofd van alles wat hem dierbaar was. Zijn vrouw en kinderen bezweken aan de besmetting en toen hij hij het graf stond waarin al zijn geluk begraven werd, vatte hij het besluit op om anderen voor zulk een ramp te bewaren. Hij wilde een watertoreno pde naburige heu velen bouwen, zoodat ieder plein en iedere straat van zijn geboorteplaats van een fontein zou kunnen worden voorzien, waaraan iedereen zuiver en frisch water kon putten. Maar de kosten zouden groot zijn, veel grooler dan het fortuin dat hij bezat Hg wilde dit niet in den handel steken, omdat hij het. dan zou kunnen veriieaen en besloot bet dus bij de rijkspostspaarbank te beleden, zoodat zijn kapitaal ieder jaar met de rente zou vergroot worden. En toen hij stierf, kwam men tot de ontdekking dat bijna al het benoodigde geld ter volvoering van bet plan bij elkaar was. Spoedig werd het nu ook ten nil voer gebracht en na korten tijd was de stad van hot heerlijkste drinkwater voorzien en als gevolg daarvan bleven de besmetteljke ziekten voortaan ook weg. Zoo werd een grootsch plan, dat tot aller welzijn strekte, uitgedacht en door groote zelfopoffering mogelijk ge maakt door iemand, die jaren aaneen werd bespot en uitgelachen. Maar de burgers waren n:et ondankbaar: toen zij hun dank niet meer hg zijn leven konden be tuigen richtten zij hun weldoener een grootsch stand beeld op en plaatsten dit op de Groote Markt we alle cartonnen bij elkaar dan gaan we beuwon. Wat het dan worden zal? Wel een heel mooi gemousiloord poppenhuis 1 Leuk hé Hoe jelui het in elkaar moeten zetten, vertel ik jelui dan als alle* compleet is. t VROCLIJK HOEKJE

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Nieuwsblad/Wegeling’s Nieuwsblad | 1925 | | pagina 10