H.WEGELING
Draag en dan bod
IJsco „WALCHERIA"
HET EENE ONRECHT
DRUKKERIJ
Agentschappen op Noord-Beveland
r
DRUKKERIJEN
WEEKBLAD VOOR WALCHEREN
EERSTE BLAD
WEEK-OVERZICHT
Een Uitroeper In de krant Wk
Helpt U uit den brand II
31e JAARGANG
VRIJDAG 17 JULI 182B
No. 28
EEN DER BESTE
Bureaux van Üjtoave
DRUKKERIJ H. WEOELINQ
Noordstraat 44 Tel. 130 vussmash
Post reken i no No. 51407
DRUKKERIJ DE LANQE JAN
Langf Djslet B 144 Mdoclbuso
MENTSPR1JS 40 CENT PER 3 MAANDEN,
FRANCO PER POST 55 CENT
LOSSE NUMMERS 5 CENT
Advertentieprijs
Van 1—4 rboels 60 cent,
INGEZONDEN MEDE DEELING EN 60 CENT PER REGEL
BIJ CONTRACT AANMERKELIJK VERMINDERD TARIEF
Is
beschikbaar
voor
Advertentie
ff 6.- per
plaatsing.
Bij meerdere
plaatsing,
speolaal tarief.
Te Cats de heer C. de Waard, no. 43.
Te Colijnsplaat de heer Kr. v. d. Hoven, Achterkerkbuurt
Te Cortgene de heer J. Welleman, N. Achterweg 138.
Te Geersdijk de heer W. v. Goudswaard, C 15.
Te Kamperland de heer J. Clement.
Te Wissekerke de heer A. Visser.
De vriend des volks. Iemand, die kort geleden
uit Petersburg naar Parijs is gekomen en de residentie
van Zinojew goed kent, vertelt aan de „Posljednieja No-
wosti" de volgende bijzonderheden over de levenswijze
van Zinowjew, den „vriend des volks", zooals zijn hie
lenlikkers hem bij voorkeur noemen.
Zinowjew woont in een alleenstaand huis (een „osob-
njak") aan de Petersburgkaja Storona, naast het huis,
waar vroeger de gevierde danseres Krzesinski heeft ge
woond. Rond zijn huis houden voortdurend eenige reche-
cheurs de wacht. Bij het verlaten van het huis rijden
steeds achter elkaar drie volkomen gelijk-uitziende auto's
en niemand weet, in welke van de drie het hoofd van
de Derde Internationale zit. Dit wordt gedaan om Zinow
jew te beveiligen tegen mogelijke aanvallen.
Hij is een groot liefhebber van het tooneel en vooral
van het ballet. Zijn Schouwburgbezoeken worden als
volgt georganiseerdEerst komt in den Schouwburg de
speciale garde aan, die belast is met het bewaken van
het leven van den communistischen leider; daarna
wordt aan het huis van Zinowjew een telegram gezon
den, dat hij kan vertrekkenuit het huis wordt op de
zelfde wijze meegedeeld, dat Zinowjew zijn osobnjak heeft
verlaten en zich naar den schouwburg heeft begeven.
Zijn auto rijdt naar den ingang,'die vroeger was gere
serveerd voor den keizer, zijn loge betreedt hij op het
zelfde oogenblik als het gordijn wordt gehaald (de werk-
liedeft op het tooneel krijgen van een der bedienden van
Zinowjew bericht, wanneer zij kunrten halen). De aan-
f;renzende loges worden bezet door bewakingstroepen,
n de entre-acten blijft Zinowjew nooit in zijn loge zit
ten, maar trekt hij zich terug naar de voor hem gere
serveerde vertrekken.
Dergelijke voorzorgsmaatregelen werden zelfs niet ge
troffen voor den tsaar. De „bloeddorstige tyran", zooals
de bolsjewiki Nicolaas II plegen te noemen, was minder
bevreesd voor aanvallen dan de „vriend des volks".
bloed dadelijk door den angel vergiftigd. De beklagens
waardige man leed versehrikkelijke pijnen en trots de
aangewende tegenmiddelen, overleed hij binnen het uur.
Misgerekend. Een waronghoudster te Lima-Kaoem
bij Fort van der Cappellen (N.-Indië), werd op een nacht
wakker geklopt; een vreemde stem vroeg haar deur te
openen, de bezoeker wilde-wat petroleum koopen. De
vrouw antwoordde dat artikel niet in voorraad te heb
ben, waarop de stem vroeg, dan maar wat van de pe
troleum uit haar lamp te mogen hebben.
Zij maakte toen open, maar plotseling drong een man
naar binnen, die haar beetgreep enpoogde, haar met
haar eigen haren te wurgen. De bandiet had echter het
ongeluk, zijn wijsvinger in den mond der vrouw te ste
ken zij beet toe en taste tegelijkertijd naar het mes,
dat de man in zijn gordel droeg. De gebetene trachtte
zijn vinger los te rukken, maar het gebi der dappere
dame was zoo stevig, dat de punt van den vinger to
taal afgebeten werd 1
De dief zette het op een loopen en den volgenden
dag werd ijverig gezocht naar iemand met een afge-
knotten wijsvinger. De man werd gevonden, maar ver
klaarde, dat hij het ongeluk opgeloopen had bij het vis-
schen Doch omdat de politie niet wilde gelooven aan
die bloedige hengelpartij, bekende hij ten slótte. Het bleek
een pas ontslagen veroordeelde te zijn.
Een avontuurlijke tocht. De variété-zange
res, Adrienne Solser, is, om met haar tijd mede te gaan,
filmartiste geworden en werkt op het oogenblik aan een
nieuwe film, die onder den titel „Bet wint de 100:000",
begin januari in circulatie zal komen. Adrienne speelt er
de hoofdrol,in en heeft voor de opname een reis naar
Afrika moeten maken waarvan zij uit Marseille eenige
bijzonderheden aan het „Rott. Mbld." schrijft:
Met de heeren André Boesnach, directeur van de
Eureka Belgika Filmfabriek en Henk van Alsem, opera
teur, was zij in een Fordje van Haarlem naar Marseille
gereden en van daar per boot naar Algiers overgesto
ken, waar opnamen moesten worden gemaakt in de
Sahara. Dat was een gewaagde onderneming, die voor
hen nog geen Hollandsche filmartisten hadden aange
durfd en dat het goed is afgeloopen is te danken aan
den directeur van een groot bioscoop-theater te Algiers.
Zij waren n.l. zoo voorzichtig geweest hem het doel
van hun woestijntocht mede te deelen en er bij te zeg
gen, dat zij den volgenden dag terug zouden zijn. Zij
kwamen echter den volgenden dag niet terug, want zij
verdwaalden in de woestijn en zwierven 2 dagen op die
barre zandvlakten rond, zonder eten. De bioscoop-di
recteur had echter reeds gewaarschuwd, dat de reizi
gers niet op tijd terug waren en Algerijnsche soldaten
trokken te paard uit om hen te zoeken, hetgeen hun
gelukte en zoo werden zij weer behouden in do bewoonde
streken gebracht. Inmiddels zijn alle opnamen goed ge
slaagd en Dinsdagmorgen zou het gezelschap weer met
de Ford de thuisreis aanvaarden.
JE versnapering
Een verstrooi deprofessor. Een Australische
professor, die te Londen is aangekomen om daar het
Empire Universites Congress bij te wonen, kwam tot de
min-aangename ontdekking dat hij een jaar te vroeg is 1
Het congres heeft pas plaats in juli 1926.
Indertijd is in de circulaire, waarmee het congres
werd aangekondigd, abusievelijk het jaar niet vermeld.
Er werd nog een extra-bericht verzonden en het orga
nisatie-comité te Londen ontving-kort daarop uit Sydney
de mededeeling, dat alle Australische deelnemers op de
hoogte waren gebracht. Alleen de hoogleeraar in quaes-
tie schijnt te zijn vergeten, of zijn gedachten toefden verre,
toen hem verbeterd bericht werd gezonden.
De geleerde heeft besloten, naar Australië terug te
keeren om 't het volgend jaar nog eens over te doen.
Het misverstand heeft hem intusschen genoopt een
overbodige reis van 24.000 mijlen te maken.
Sic transit... Het mooie kantoor der Hanzebank,
dat voor eenige jaren aan de Koornmarkt te Delft op
luxueuse wijze werd gebouwd e« ingericht, ten koste
van vele duizenden guldens, zal op 27 dezer, krachtens
rechterlijk bevel worden verkocht.
Een krank zinnige. Toen de arbeider B. te Hoorn
om 4 uur 'smorg: naar zij i werk giiig in een van de
naburige dorpen, ontmoette hij bij het spoor een half
ontkleeden man, die op hem afkwam en hem op den
grond wierp.
B. stond op en nam do vlucht naar zijn huis, achter
volgd door zijn aanvaller, die nog eenige malen kans
zag hem neer te slaan.
Toen de politie kennis van het geval kreeg, gelukte
het deze den ongelukkige, de uit Berkhout afkomstig
bleek, naar het ziekenhuis te transporteeren.
Een aanranding. Te Zierikzee is een dame, dl
bezig was zich aan het strand in een tentje aan te kleeden
overvallen door een jongeman, die eerst het tentje weg
trok en daarna het verschrokken meisje bij de keel greep*
waarop een worsteling ontstond. Het meisje wist zich
los te rukken en naar buiten te loopen, waarop de aan
rander het hazepad koos. Als verdacht van deze aan
randing is aangehouden de 24-jarige S. v. d. D.
Een vreemde wilsbeschikking. De „Gooi
en Eemlander" meldt, dat een ongewone begrafenis te
Vreeland heeft plaats gehad.
Wat ik u verhalen wil, viel voor in een dorp dat in
Het dorp i
gezicht op die huizen,
rP
de "*edzame Kempen gelegen is. Het dorp is
mair er is iets tooverachtig in het
klein,
welke vertrouwelijk rond den ouden toren gelegen zijn j
er is iets schilderachtig in de hoeven, rond welke de
wijngaard zijne takken kronkeltIn die oude kastanje-
boomen, met hunne pyramidale bloemtrossen j er Is iets
streelends In die akkers In die welden en bosschen,
welke met de kleine beek, eenen krans rondom liet
dorpke makener is iets aanlokkends in de kinderen
van het dorp, die blij en blozend, met bloote hoofden
en voetjes, op den oever der beek spelen.
In dat dorp heb ik vertoefd en er de geschiedenis
vernomen die ik u verhalen zal, eenvoudig zooals zij is.
Ik heb het vervallen huis van meester Ivo gezienik
heb, ter herinnering eene der zuivere, witte bloemen ge
plukt, die tegen het vervallen kruis, op het graf van
Clara groeie.i.
Ginds, ter zijde van den weg, half onder den ouden
vlierboom verborgen, staat het huis van den school
meester Ivo. De wind heeft het rieten-dak verstrooid,
de muren gescheurd of verbrijzeld, en akelig doet hij
nog de glasruiten kletteren. Het landmeisje gaat er des
avonds biddend voorbijwant zij denkt geesten te zien
geesten, die aan den zonderlingen meester Ivo, of
aan zijne schoone en treurende dochter Clara, gelijken.
Vrees echter niet, dat ik u in gezelschap van twee
wezens brengen zal, die op aarde zoo boos leefden, dat
zij. volgens de denkwijze der dorpelingen, hier, na den
dood, moesten terugkeeren tot boete hunner zonden
neen I Meester Ivo was een braaf en zachtaardig man,
die ongelukkig stierf, nadat hij het lijk van Clara naar
hot kerkhof vergezeld had, en Clara was een lieve en
deugdzame maagd, een engel, die uit den hemel was
neêrgedaald, om hier te troosten en te beminnen.
Luistergij zult" glimlachen met de vrees der dorpe
lingen en ik weet zeker, dat gij liefde zult opvatten voor
den gueden schoolmeester en zijn kinddat gij van bel
den droomen, dat gij voor beiden bidden zuTt, als gij
de vervallene woning en het brokkelige kruis moogt be-
zocKcn,
huizing, In steen opgebouwd, met pannen-dak en met
tnangbord
afspanning. Ten tijde dat meester Ivo, in den zomer-
een geschilderd uitr
versierd Het Is thans eene
avond, onder den vlierboom van den vermoeienis van
dien, dag uitrustte, woonde daar de deurwaarder Hikpik,
een driftig en kwaadaardig manneke, voor wien de
arme dorpeling beefde als een riet, en die door zijn geld
een aanzienlijken invloed in het dorp had.
Ivo en Hikpik verschilden niet alleen in geldelijk ver
mogen maar ook nog hemelsbreed in karakter. Het
waren twee tegenover elkander staande uitersten. Zoo
menschlievend, zoo mededeelzaam de een was, zoo hard
en eigenbaatzuchtig was de andere. Voor de dorpelingen,
maar vooral voor de kinderen, lag er een afgrond tus-
schen beide. De kinderen hadden Ivo innig lief, en zij
schoven bevend langs de muren, als zij het nijdige, ge
rimpelde gelaat van den zwarten 'Hikpik zagen (want
dien naam gaf men hem, om zijne zwarte kleeding).
Maar Ivo was ook goed en welwillend hij streelde hun
de blozende wangen, zag hen met liefde spelen, werd
zelf somtijds kind en ^regelde het spel; terwijl Hikpik
met zijnen schaterlach en zijne vonkelende oogen, hen
meer dan eens ver van ziine woning gedreven had,
Waar men den jubelkreet der kinderen niet duldt, daar
is dikwijls een kwaadaardig man meester
Hikpik had een zoon, soms wel wat wild en onbe
zonnen, maar toch niet boos van inborst. Tony, zoo was
zijn naam, kwam dikwijls aan het huis van den school
meester, en koesterde voor de schoone Clara eene in
nige liefde. Doch, hij zag het well een. andere had de
dierbare plaats, In Clara^s ziel ingenomen.
Als Tony haar de schoonste rozen u!t den hof schonk,
hield zij d o slechts in de handmaar als die andere,
als Frans, haar eene nederige veldbloem meêbracht, dan
stak zij die op het hart. Den blik dien zij Frans gaf,
was zoo verschillend van den glimlach dien Tony ont
ving I En waarom zag zl] zoo wachtend de weg op, die
naar de woning der weduwe Martha geleidde, als zij des
avonds voor het huls van den schoolmeester gezeten
was Het was omdat haar hart van ongeduld klopte,
om Frans te zien
Dan ging Tony peinzend heen en een gevoel van min
nenijd sloop, als een brandend vergif, in zijn hart. Hij
had zooveel gegeven voor de liefde van Clara Clara,
die zoo zoet spreken, zoo vroom bidden, zoo lief zingen
kon I
Frans het kind eener arme weduwe, was ook de lie
veling van den schoo meester. De twee kinderen waren
even oud, waren onder dezelfde leiding van Ivo opge
groeid en de dorpel der beide huizen, de knie of de kus
van Martha en van den schoolmeester, waren voor bei
den hetzelfde geworden. Clara vond in Martha eene
goede moeder, Frans vond in het huis van den school
meester een braven vader terug. De kinderen hoorde
elkander toe, en dachten zelfs niet dat het ande -> we
zen kon.
(Wordt vervolgd.)
VAN DK
DIK QOKD WIRK
LEVEREN,IS
NOORDSTRAAT 44
TELEPOONlNo. 130
VLI8SINQEN
Wegelingsïïieuwsblaci
iedere regel meer 15 cent.
(DUBBELE KOLOM)
Door bijen doodgestoken. De stationschef te
Trelsdorf, bij Wesermunde, werd aan zijn bijenkorf aan
gevallen en gestoken door zijn eigen bijen. Vermoedelijk
heeft een der etefe een slagader getroffen en is zijn
Met verre van- Ivo's woning staat eene burgelljke
