Algemeen Weekblad voor WALCHEREN IJsco „WALCHERIA"- DE BEDELAARS 31e Jaargang VRIJDAG 26 JUNI 1925 No. 2! EERSTE BLAD Agentschappen op Noord-Beveland WEEK-OVERZICHT Een Uitroeper in de krant Helpt U uit den brand 11 Bureaux van Uitgave i DRUKKERIJ H. WEGELINQ VLISSINGEN Noordstraat 44 Telefoon 130 Po#tr?l^^lng 61407 DRUKKERIJ DE LANGE JAN U; MIDDELBURG Lange Delft Advertentieprijs 15 oent per regel. Ingezonden Mede- deellngen 60 oent per regel (dubbele kolom). BIJ contraot aanmerkelijk verminderd tarief. Abonnementsprijs 40 cent per 3 maanden, franco per post 55 cent. Losse nummers 5 cent. Te Cats de heer C. J. de Waard, no. 43. „Wij hadden, zegt-Amundsen, geen roden om aan te JE versnapering (Wordt vervolgd.) Wegeling's Vraag en Jianbod Te Colijnsplaat de heer Kr. v. d. Hoven, Achterkerkbuurt Te Cortgene de heer J. Welleman, N. Achterweg I i8. Te Geersdijk de heer W. v. Goudswaard, C 15. Te Kamperland de heer Clement. Te Wissekerke de heer A. Visser. H a n d i|g oplichter. De vertegenwoordiger te Parijs van een firma in paarlen te Bombay is het slacht offer geworden van een behendig oplichter, die kans heeft gezien hem voor een waarde van ruim 600.000 francs aan paarlen te ontfutselen. Een Russisch make laar had hem in kennis gebracht met een klant, een Amerikaan, die voorgaf Benjamin Silver te heeten, en zijn keus liet vallen op een partij paarlen van de boven aangegeven waarde. De kostbare waar werd in een enveloppe gedaan, echter op verzoek van. den kooper niet in een enveloppe van de firma maar een van hem zelf. Zelf lakte hij de enveloppe dicht, plaatste er zijn zegel op en legde haar ook zelf in de brandkast van den vertegenwoordiger der firma uit Bombay. Den vol genden dag zou hij' komen betalen en zijn aankoop meenemen. Maar de volgende dag blééf de volgende dag en „mr. Silver from New-York'" verscheen niet.Ongerust ge worden haalde de verkooper de enveloppe uitzijn brand kast, opende haar en constateerde, dat zij slechts een collier bevatte ter waarde van nog geen 60 francs 1 De Amerikaan heeft blijkbaar kans gezien om in tegen woordigheid van zijn slachtoffer en nog twee personen de enveloppe te verwisselen voor een andere. In het vïr- door htm opgegeven hotel *bleek htj-onbekefid te f* Een f a m i 1 i"e uitgemoord. Te Ygiercz in het district Lodz is de vijf leden tellende familie van den joodschen doodgraver Feldon, en wel vader, moeder, doohter en twee aangenomen zoons, vermoord. De lijken van de slachtoffers waren door de moordenaars open gesneden en ook hun gezichten waren op vreeselijke wijze verminkt. De moordenaars hadden tevens een hond, een kat an alle kippen die zich in den tuin be vonden, omgebracht. Vijf personen zijn in verband met dit misdrijf in hechtenis genomen. Amundsen's Pooltocht. Aan een relaas, dat da „Voss. Ztng." van Amundsen over zijn tocht ont ving, kan nog een en ander worden ontleend, wat on zen lazers niet bekend is. Hi) verteld, waarom hij niet verder naar het noorden vloog. nemen, dat de toestand van het ijs zoodanig was, dat em landing verder noordelijk mogelijk zou zijn. In dit geval evenwel zou ook een landing aan de Pool on mogelijk zijn, en eveneens elke gelegenheid tot het ver richten van waarnemingen en peilingen. Wij achten 't juist, alleen dun over de Pool te vliegen, wanneer wij daar prec:ese waarnemingen zouden kunnen doen, die alleen op het ijs mogelijk zijn. Daar andere waarnemingen zonder werkelijke beteekenis zouden zijn geweest, was 't niet de moeite waard, dien gewaagden tocht te onder nemen Wij kwamen derhalve overeen, onze route voor- loopig verder noordelijk te nemen en de route terug verder oostelijk, om over 'n tot dusver nog niet ontdekt gebied te vliegen, de dagelijksche rantsoenen werden van den eersten dag af tot 300 gram per hoofd ver minderd. Om het vliegtuig N. 25 uit het ijs los te maken, hebben wij al ónze krachten moeten inspannen en de volgende 24 dagen beleefden wij moeilijkheden van al lerlei aard, veroorzaakt door de onberekenbare luimen van de onstuimige Arctische Oceaan. Het vliegtuig N 25 kon slechts met groote moeite vrijgemaakt worden. Wij sleepten het uit het pakijs naar. de start-plaats, die wij op eenigen afstand in gereedheid hadden gebracht. Toen begonnen onze talrijke zware beproevingen en zor gen. Op 14 Juni vertoonde het ijs groote scheuren. Op 15 Juni werd een startpoging met sterk verminderde la ding gedaan bijna alle bagage werd achtergelaten,alleen de voorraad benzine en levensmiddelen werd medegeno men. Om 10 uur 40 konden wij onzen koers vaststellen en na een opwindende vlucht, gedeeltelijk door een ne vel, bereikten wij land ten oosten van de Noordkaap na 8 uren en 35 minuten vliegen. Daar landden wij en wacht ten op gunstige winden voor de Voortzetting van on ze vlucht. Wij hadden nog 120 liter benzine over om een plaats binnen het patrouille-gebied van de „Hobby" te bereiken. Ten gevolge van den^ nevel kónden wij op den terugweg slechts gedeelten waarnemen van de aard oppervlakte waarover wij vlogen. Wij schatten het op ongeveer §0.000 vierk. K- M, zpodat de expeditie iJVJSLr taal een gebied van l60.000 vierk. K M. tot dusver on bekend land heeft waargenomen. Onmiddelijk na onze landing passeerde de Noorsche robbenvanger „Sjoeniv" uit Baatsfjord, koers zettende naar het westen. Wij praai den direct het schip wij gingen aan boord en de„Sjoeniv" sleepte het vliegtuig een eind mee. Tegen den nacht stak een storm opwij waren daarom genoodzaakt land aan de westzijde van Franklinbocht op te zoeken, waar wij den nacht doorbrachten. Daar op 16 Juni geen tee kenen van beter weer waren te bekennen, werd het vliegtuig op het landijs in genoemde bocht vastgelegd de leden van de expeditie voeren naar King's Bay om brandstof in te bemen en later het vliegtuig te halen. Wij kwamen ongeveer 1 uur 's morgens in King's Bay aan. Door de geestdriftige bevolking is hij met vreugde ontvangen. Amundsen en zijn gezellen waren doode- lijk vermoeid en door de schrale voeding gedurende vier weken zeer uitgeput Alleen zeor geleidelijk konden wij de eerste berichten over hun ervaringen van hen te hooren krijgen. In het kort, het was een vo rtdu ende strij I met den dreigenden Ie dood. Twee van de leden der ex due, Dietrichson en Omdal waren reeds bij de moeilijk vo>r- bereidingen voor het weer opstijgen direct met den dood door verdrinking bedreigd. Zij waren in't ijskoude water gevallenEllsworth redde hen. Amundsen en Larssen hoorden aan de andere zijde van de groote ijsmassa weliswaar de hulpkreten, maar konden wegens het drijf- ijs niet te hulp komen. Hun laatste krachten hebben de leden der expeditie moeten inspannen bij de talrijke po gingen om het vliegtuig van het ijs, waarop zij geland waren en waarop het vliegtuig was vastgevroren, vrij te krijgen. Van de 6 mannen die hebben deelgenomen aan d,e Poo tocht toont Amundsen, zoo wordt aan de „Times" gemeld, tie meeste sporen van de harde ervaringen der expeditie. De andere leden verklaren, dat dit dan ook het gevolg is van het feit, dat Amundsen hard heeft gewerkt voor allen. Amundsen verklaarde zelf, dat hij op zijn expeditie naar de Zuidpool geen enkele ondervinding heeft gehad, die te: vergelijken valt met wat hij op dezen tocht heeft moeten ondervinden. Hij zeide het niet mpgelijk te heb ben geacht dergelijke ervaringen als van de laatste drie weken, ooit te zullen beleven. Hij hoopte dat niemand anders ooit iets dergelijks zou ondervinden. Uit Oslo wordt aan de „Tel." gemeld, dat naar Amund sen tèlegrafisch aan de directie van de Noorsche lucht vaartmaatschappij heeft medegedeeld, hij hoopt binnen drie weken te Oslo terug te zijn, om een nieuwe Noord- pool-expeditie te organi?eeren. Ter viering van Amundsen's terugkeer in Spitsbergen prijkt de geheele stad Oslo in rijken vlaggentooi. Een Jjroot aantal felicitatie-telegrammen* is Amundsen toe? gezonden. De zitting van het Storting werd heden ge opend met een rede van president Lykke, waarin hij Amundsen huldigde. De afgevaardigden hoorden deze rede staande aan en besloten daarop een gelukwensch- telegram naar Amundsen te zenden. Ook de koning heeft Amundsen gelukgewenscht. Uit Berlijn wordt gemeld, dat de Rijksdagpresident Loebe ondér instemming van het geheêle huis heeft medegedeeld, dat hij uit naam van den Rijksdag en van het Duitsche volk Amundsen een telegram heeft gezon den, waarin hij hem gelukwenscht met zijn behouden terugkeer. Vier jaren waren na het voorgevallene verloopen, toen ik, wegens handelszaken genoodzaakt was, mij naar een afgelegen gedeelte van het vaderland te begeven, waar een aanzienlijke soms gelds in gevaar was voor mijn handelshuis verloren te gaan. Aan het behouden daar van was mij zeer veel gelegen,*daar mijn patroon mij bi) het afscheid gezegd had„Nu, Willemga heen en behartig uwe lelangen als de mijne. Zoo ge mij uwe be kwaamheid bewijst, door deze som te redden, schenk ik u mijn Louise tot vrouw en het geld tot bruidschat bovendien." Ik was geheel verrukt. Van mijn eigen pogingen hing het dus nu af, of ik de zoo vurig, en zoo lang vruchte loos beminde, eens de mijne zou mogen noemen. Met den besten.moed gewapend, door een heimelijken kus mijner Louise aangevuurd, begaf ik mij naar de diligence. Tot mijne blijdschap bevond ik mij alleen in de kabno- let, er stoorde dus geen vervelend gesnap mijn verliefde overpeinzingen. Achterin zat een zestal kooplieden, die met hunne goederen naar een jaarmarkt trokken. Hoe snel de diligence ook voortrolde, ging ze nog Vóel te langzaam, om de plaats te. bereiken, waar het lot mijns levens zou beslist worden. Gewis, in zulke omstandig heden is een ijzeren spoorweg onbetaalbaar. Niet zoo rustig als in mijn kabriolet, was het echter bij de koop lui. Door hun luidruchtig geschreeuw en gesnap werd Ik niet weinig in mijn gewichtige medi'aties gestoord Toornig bonsde ik van tijd tot tijd tegen het houten be schot, om hen tot zwijgen te brengen. Dit hielp in liet eerst eenige oogenbiikken, doch de indruk werd Hoe langer hoe minder, totdat tenlaatste mijn herhaald en hevig bonzen geen ander gevolg had, dan dat ik een van hen tot zijn makkers hoorde zeggen „het schijnt alsof die mijnheer, voorin de boel afbreekt Verdrie tig gaf ik alle verdere pogingen, om hen tot zwijgen te br.engen, op. en ging stil in een hoek zitten, hiij«an de overdenking van mijn toekomstig geluk overgevende. Ik verbeeldde mij Louise, als zij de tijding zou hooren, dat de zaak geheel naar genoegen uitgevallen wasik zag haar in inijn verbeelding reeds als mijn vrouw onze kleine huishouding besturen: ja, ik dacht reeds aan mijn lieve kinderen, die om mij.heen zouden huppelen, mijn pijp stoppen, als ik 's avonds, vermoeid van de dage lijksche bezigheden in de huiskamer trad hoe mijn Louise mij zou vervroolijken, en mij de zorgen, zoo ik die mocht hebben, van het voorhoofd kussen hoe wij in stil en ongestoord geluk ons leven zouden doorbrengen toen een verschrikkelijke schok van het rijtuig de voort zetting dezer droombeelden verhinderden, en mij vrij on zacht in de anderen hoek wierp met mijn elleboog door het glas van het portier. De diligence was omgevallen. Ik hoorde achterin een vreeselijk lawaai en getier, doch haastte mij uit mijn hol te kruipen. De kooplieden lagen open onder elkander, terwijl zij al schoppende en trappende een opening zoch ten. Toen wij hun het portier openden, kwamen zij er al scheldende en tierende, uitkruipen, terwijl hunne goe deren voo»-, met en na hen kwamen aanrollen. Toen zij eindelijk weer op de been waren, zei een hunner tegen een ander, op mij wijzende„Kijk. daar heb je nou mijn heer de bonzer 1" Ik had de man wel een oorvijg wil len geven, doch, stelde dit vooreerst maar uit, daar de andere kooplieden mijn aandacht tot zich trokken. Ze stonden bij hunne goederen te schreeuwen en te wisten en een handgebaar te maken als bezetenen. Hunne goederen, namelijk, waren door den schok van het rij tuig door en tegen elkander gevallen, en door deze ge beurtenis was menig stuk gebroken en beschadigd. Het gebrokene nu wilde niemand hebben, terwijl ieder bij zijn ziel en zaligheid bezwoer, dat het heel geblevene het zijne was. Daar de ruzie hoe langer hoe heviger werd, zoodat zij het met elkander niet konden-eens wor den en wij slechts een kwartier van het naaste dorp, het doel onzer bestemming, verwijderd waren, stelde ik voor den burgemeester te laten halen, en dien het pleit op de plaats zelve te laten beslissen. Dit voorstel werd goedgekeurd en de conducteur als ambassadeur heenge zonden. Ik wilde mij ook verwijderen, maar de koop lieden wilden mij niet laten gaan, daar ik des noodig, voor getuige moest dienen. Geduldig ging ik dus op het gebroken wagenrad zitten, en beschouwde nog eens met stoïcynsche onverschilligheid dezen gruwel der ver woesting, terwijl ik den komst van den geroepene af wachtte. Het duurde niet lang of onzen ambassadeur, aan zijn glimmende knoopen kenbaar, zagen wij in de verte met een ganschen zwerm vreemden naderen. Hij had den burgemeester niet thuis gevonden, zoodat hij diens secretaris medebracht, wien verscheidene nieuws gierige dorpelingen, als vrijwilligers, vergezelden. De se cretaris bracht niet zonder moeite, de twistende koop lieden eenigzins tot bedaren. Welhaast gelukte het hem ook een bevredigend vergelijk te treffen Daar hij mi) niet eerder had opgemerkt, trad hij nu naar mij toe, en wide vragen of ik mijn goederen reeds had maar hij werd eensklaps .doodsbleek, zijn woorden bestierven hem op de lippenhij scheen als van het onweer ge troffen. Na zich een weinig hersteld te hebben, verzoch- hij mij hem naar zijn huis te volgen. Dit gedrag be vreemde mij niet weinig, echter voldeed ik aan zijn vert zoek.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Nieuwsblad/Wegeling’s Nieuwsblad | 1925 | | pagina 1