Algemeen Weekblad
voor WALCHEREN
IJsco „WALCHERIA"-
DE BEDELAARS
31e Jaargang
VRIJDAG 26 JUNI 1925
No. 2!
EERSTE BLAD
Agentschappen op Noord-Beveland
WEEK-OVERZICHT
Een Uitroeper in de krant
Helpt U uit den brand 11
Bureaux van Uitgave i
DRUKKERIJ H. WEGELINQ VLISSINGEN
Noordstraat 44 Telefoon 130 Po#tr?l^^lng 61407
DRUKKERIJ DE LANGE JAN U; MIDDELBURG
Lange Delft
Advertentieprijs 15 oent per regel. Ingezonden Mede-
deellngen 60 oent per regel (dubbele kolom).
BIJ contraot aanmerkelijk verminderd tarief.
Abonnementsprijs 40 cent per 3 maanden,
franco per post 55 cent. Losse nummers 5 cent.
Te Cats de heer C. J. de Waard, no. 43.
„Wij hadden, zegt-Amundsen, geen roden om aan te
JE versnapering
(Wordt vervolgd.)
Wegeling's Vraag en Jianbod
Te Colijnsplaat de heer Kr. v. d. Hoven, Achterkerkbuurt
Te Cortgene de heer J. Welleman, N. Achterweg I i8.
Te Geersdijk de heer W. v. Goudswaard, C 15.
Te Kamperland de heer Clement.
Te Wissekerke de heer A. Visser.
H a n d i|g oplichter. De vertegenwoordiger te
Parijs van een firma in paarlen te Bombay is het slacht
offer geworden van een behendig oplichter, die kans
heeft gezien hem voor een waarde van ruim 600.000
francs aan paarlen te ontfutselen. Een Russisch make
laar had hem in kennis gebracht met een klant, een
Amerikaan, die voorgaf Benjamin Silver te heeten, en
zijn keus liet vallen op een partij paarlen van de boven
aangegeven waarde. De kostbare waar werd in een
enveloppe gedaan, echter op verzoek van. den kooper
niet in een enveloppe van de firma maar een van hem
zelf. Zelf lakte hij de enveloppe dicht, plaatste er zijn
zegel op en legde haar ook zelf in de brandkast van
den vertegenwoordiger der firma uit Bombay. Den vol
genden dag zou hij' komen betalen en zijn aankoop
meenemen.
Maar de volgende dag blééf de volgende dag en „mr.
Silver from New-York'" verscheen niet.Ongerust ge
worden haalde de verkooper de enveloppe uitzijn brand
kast, opende haar en constateerde, dat zij slechts een
collier bevatte ter waarde van nog geen 60 francs 1 De
Amerikaan heeft blijkbaar kans gezien om in tegen
woordigheid van zijn slachtoffer en nog twee personen
de enveloppe te verwisselen voor een andere. In het
vïr- door htm opgegeven hotel *bleek htj-onbekefid te f*
Een f a m i 1 i"e uitgemoord. Te Ygiercz in het
district Lodz is de vijf leden tellende familie van den
joodschen doodgraver Feldon, en wel vader, moeder,
doohter en twee aangenomen zoons, vermoord. De lijken
van de slachtoffers waren door de moordenaars open
gesneden en ook hun gezichten waren op vreeselijke
wijze verminkt. De moordenaars hadden tevens een
hond, een kat an alle kippen die zich in den tuin be
vonden, omgebracht. Vijf personen zijn in verband met
dit misdrijf in hechtenis genomen.
Amundsen's Pooltocht. Aan een relaas, dat
da „Voss. Ztng." van Amundsen over zijn tocht ont
ving, kan nog een en ander worden ontleend, wat on
zen lazers niet bekend is. Hi) verteld, waarom hij niet
verder naar het noorden vloog.
nemen, dat de toestand van het ijs zoodanig was, dat
em landing verder noordelijk mogelijk zou zijn. In dit
geval evenwel zou ook een landing aan de Pool on
mogelijk zijn, en eveneens elke gelegenheid tot het ver
richten van waarnemingen en peilingen. Wij achten 't juist,
alleen dun over de Pool te vliegen, wanneer wij daar
prec:ese waarnemingen zouden kunnen doen, die alleen
op het ijs mogelijk zijn. Daar andere waarnemingen
zonder werkelijke beteekenis zouden zijn geweest, was
't niet de moeite waard, dien gewaagden tocht te onder
nemen Wij kwamen derhalve overeen, onze route voor-
loopig verder noordelijk te nemen en de route terug
verder oostelijk, om over 'n tot dusver nog niet ontdekt
gebied te vliegen, de dagelijksche rantsoenen werden
van den eersten dag af tot 300 gram per hoofd ver
minderd. Om het vliegtuig N. 25 uit het ijs los te maken,
hebben wij al ónze krachten moeten inspannen en de
volgende 24 dagen beleefden wij moeilijkheden van al
lerlei aard, veroorzaakt door de onberekenbare luimen
van de onstuimige Arctische Oceaan. Het vliegtuig N
25 kon slechts met groote moeite vrijgemaakt worden.
Wij sleepten het uit het pakijs naar. de start-plaats, die
wij op eenigen afstand in gereedheid hadden gebracht.
Toen begonnen onze talrijke zware beproevingen en zor
gen. Op 14 Juni vertoonde het ijs groote scheuren. Op
15 Juni werd een startpoging met sterk verminderde la
ding gedaan bijna alle bagage werd achtergelaten,alleen
de voorraad benzine en levensmiddelen werd medegeno
men. Om 10 uur 40 konden wij onzen koers vaststellen
en na een opwindende vlucht, gedeeltelijk door een ne
vel, bereikten wij land ten oosten van de Noordkaap na
8 uren en 35 minuten vliegen. Daar landden wij en wacht
ten op gunstige winden voor de Voortzetting van on
ze vlucht. Wij hadden nog 120 liter benzine over om
een plaats binnen het patrouille-gebied van de „Hobby"
te bereiken. Ten gevolge van den^ nevel kónden wij op
den terugweg slechts gedeelten waarnemen van de aard
oppervlakte waarover wij vlogen. Wij schatten het op
ongeveer §0.000 vierk. K- M, zpodat de expeditie iJVJSLr
taal een gebied van l60.000 vierk. K M. tot dusver on
bekend land heeft waargenomen. Onmiddelijk na onze
landing passeerde de Noorsche robbenvanger „Sjoeniv"
uit Baatsfjord, koers zettende naar het westen. Wij praai
den direct het schip wij gingen aan boord en de„Sjoeniv"
sleepte het vliegtuig een eind mee. Tegen den nacht
stak een storm opwij waren daarom genoodzaakt land
aan de westzijde van Franklinbocht op te zoeken, waar
wij den nacht doorbrachten. Daar op 16 Juni geen tee
kenen van beter weer waren te bekennen, werd het
vliegtuig op het landijs in genoemde bocht vastgelegd
de leden van de expeditie voeren naar King's Bay om
brandstof in te bemen en later het vliegtuig te halen.
Wij kwamen ongeveer 1 uur 's morgens in King's Bay aan.
Door de geestdriftige bevolking is hij met vreugde
ontvangen. Amundsen en zijn gezellen waren doode-
lijk vermoeid en door de schrale voeding gedurende vier
weken zeer uitgeput Alleen zeor geleidelijk konden wij
de eerste berichten over hun ervaringen van hen te hooren
krijgen. In het kort, het was een vo rtdu ende strij I met
den dreigenden Ie dood. Twee van de leden der ex due,
Dietrichson en Omdal waren reeds bij de moeilijk vo>r-
bereidingen voor het weer opstijgen direct met den dood
door verdrinking bedreigd. Zij waren in't ijskoude water
gevallenEllsworth redde hen. Amundsen en Larssen
hoorden aan de andere zijde van de groote ijsmassa
weliswaar de hulpkreten, maar konden wegens het drijf-
ijs niet te hulp komen. Hun laatste krachten hebben de
leden der expeditie moeten inspannen bij de talrijke po
gingen om het vliegtuig van het ijs, waarop zij geland
waren en waarop het vliegtuig was vastgevroren, vrij te
krijgen. Van de 6 mannen die hebben deelgenomen aan
d,e Poo tocht toont Amundsen, zoo wordt aan de „Times"
gemeld, tie meeste sporen van de harde ervaringen der
expeditie. De andere leden verklaren, dat dit dan ook
het gevolg is van het feit, dat Amundsen hard heeft
gewerkt voor allen.
Amundsen verklaarde zelf, dat hij op zijn expeditie
naar de Zuidpool geen enkele ondervinding heeft gehad,
die te: vergelijken valt met wat hij op dezen tocht heeft
moeten ondervinden. Hij zeide het niet mpgelijk te heb
ben geacht dergelijke ervaringen als van de laatste drie
weken, ooit te zullen beleven. Hij hoopte dat niemand
anders ooit iets dergelijks zou ondervinden.
Uit Oslo wordt aan de „Tel." gemeld, dat naar Amund
sen tèlegrafisch aan de directie van de Noorsche lucht
vaartmaatschappij heeft medegedeeld, hij hoopt binnen
drie weken te Oslo terug te zijn, om een nieuwe Noord-
pool-expeditie te organi?eeren.
Ter viering van Amundsen's terugkeer in Spitsbergen
prijkt de geheele stad Oslo in rijken vlaggentooi. Een
Jjroot aantal felicitatie-telegrammen* is Amundsen toe?
gezonden. De zitting van het Storting werd heden ge
opend met een rede van president Lykke, waarin hij
Amundsen huldigde. De afgevaardigden hoorden deze
rede staande aan en besloten daarop een gelukwensch-
telegram naar Amundsen te zenden. Ook de koning
heeft Amundsen gelukgewenscht.
Uit Berlijn wordt gemeld, dat de Rijksdagpresident
Loebe ondér instemming van het geheêle huis heeft
medegedeeld, dat hij uit naam van den Rijksdag en van
het Duitsche volk Amundsen een telegram heeft gezon
den, waarin hij hem gelukwenscht met zijn behouden
terugkeer.
Vier jaren waren na het voorgevallene verloopen, toen
ik, wegens handelszaken genoodzaakt was, mij naar een
afgelegen gedeelte van het vaderland te begeven, waar
een aanzienlijke soms gelds in gevaar was voor mijn
handelshuis verloren te gaan. Aan het behouden daar
van was mij zeer veel gelegen,*daar mijn patroon mij
bi) het afscheid gezegd had„Nu, Willemga heen en
behartig uwe lelangen als de mijne. Zoo ge mij uwe be
kwaamheid bewijst, door deze som te redden, schenk
ik u mijn Louise tot vrouw en het geld tot bruidschat
bovendien."
Ik was geheel verrukt. Van mijn eigen pogingen hing
het dus nu af, of ik de zoo vurig, en zoo lang vruchte
loos beminde, eens de mijne zou mogen noemen. Met
den besten.moed gewapend, door een heimelijken kus
mijner Louise aangevuurd, begaf ik mij naar de diligence.
Tot mijne blijdschap bevond ik mij alleen in de kabno-
let, er stoorde dus geen vervelend gesnap mijn verliefde
overpeinzingen. Achterin zat een zestal kooplieden, die
met hunne goederen naar een jaarmarkt trokken. Hoe
snel de diligence ook voortrolde, ging ze nog Vóel te
langzaam, om de plaats te. bereiken, waar het lot mijns
levens zou beslist worden. Gewis, in zulke omstandig
heden is een ijzeren spoorweg onbetaalbaar. Niet zoo
rustig als in mijn kabriolet, was het echter bij de koop
lui. Door hun luidruchtig geschreeuw en gesnap werd
Ik niet weinig in mijn gewichtige medi'aties gestoord
Toornig bonsde ik van tijd tot tijd tegen het houten be
schot, om hen tot zwijgen te brengen. Dit hielp in liet
eerst eenige oogenbiikken, doch de indruk werd Hoe
langer hoe minder, totdat tenlaatste mijn herhaald en
hevig bonzen geen ander gevolg had, dan dat ik een
van hen tot zijn makkers hoorde zeggen „het schijnt
alsof die mijnheer, voorin de boel afbreekt Verdrie
tig gaf ik alle verdere pogingen, om hen tot zwijgen te
br.engen, op. en ging stil in een hoek zitten, hiij«an de
overdenking van mijn toekomstig geluk overgevende.
Ik verbeeldde mij Louise, als zij de tijding zou hooren,
dat de zaak geheel naar genoegen uitgevallen wasik
zag haar in inijn verbeelding reeds als mijn vrouw onze
kleine huishouding besturen: ja, ik dacht reeds aan mijn
lieve kinderen, die om mij.heen zouden huppelen, mijn
pijp stoppen, als ik 's avonds, vermoeid van de dage
lijksche bezigheden in de huiskamer trad hoe mijn Louise
mij zou vervroolijken, en mij de zorgen, zoo ik die
mocht hebben, van het voorhoofd kussen hoe wij in
stil en ongestoord geluk ons leven zouden doorbrengen
toen een verschrikkelijke schok van het rijtuig de voort
zetting dezer droombeelden verhinderden, en mij vrij on
zacht in de anderen hoek wierp met mijn elleboog door
het glas van het portier.
De diligence was omgevallen. Ik hoorde achterin een
vreeselijk lawaai en getier, doch haastte mij uit mijn hol
te kruipen. De kooplieden lagen open onder elkander,
terwijl zij al schoppende en trappende een opening zoch
ten. Toen wij hun het portier openden, kwamen zij er
al scheldende en tierende, uitkruipen, terwijl hunne goe
deren voo»-, met en na hen kwamen aanrollen. Toen zij
eindelijk weer op de been waren, zei een hunner tegen
een ander, op mij wijzende„Kijk. daar heb je nou mijn
heer de bonzer 1" Ik had de man wel een oorvijg wil
len geven, doch, stelde dit vooreerst maar uit, daar de
andere kooplieden mijn aandacht tot zich trokken. Ze
stonden bij hunne goederen te schreeuwen en te wisten
en een handgebaar te maken als bezetenen. Hunne
goederen, namelijk, waren door den schok van het rij
tuig door en tegen elkander gevallen, en door deze ge
beurtenis was menig stuk gebroken en beschadigd. Het
gebrokene nu wilde niemand hebben, terwijl ieder bij
zijn ziel en zaligheid bezwoer, dat het heel geblevene
het zijne was. Daar de ruzie hoe langer hoe heviger
werd, zoodat zij het met elkander niet konden-eens wor
den en wij slechts een kwartier van het naaste dorp, het
doel onzer bestemming, verwijderd waren, stelde ik voor
den burgemeester te laten halen, en dien het pleit op
de plaats zelve te laten beslissen. Dit voorstel werd
goedgekeurd en de conducteur als ambassadeur heenge
zonden. Ik wilde mij ook verwijderen, maar de koop
lieden wilden mij niet laten gaan, daar ik des noodig,
voor getuige moest dienen. Geduldig ging ik dus op het
gebroken wagenrad zitten, en beschouwde nog eens
met stoïcynsche onverschilligheid dezen gruwel der ver
woesting, terwijl ik den komst van den geroepene af
wachtte. Het duurde niet lang of onzen ambassadeur, aan
zijn glimmende knoopen kenbaar, zagen wij in de verte
met een ganschen zwerm vreemden naderen. Hij
had den burgemeester niet thuis gevonden, zoodat hij
diens secretaris medebracht, wien verscheidene nieuws
gierige dorpelingen, als vrijwilligers, vergezelden. De se
cretaris bracht niet zonder moeite, de twistende koop
lieden eenigzins tot bedaren. Welhaast gelukte het hem
ook een bevredigend vergelijk te treffen Daar hij mi)
niet eerder had opgemerkt, trad hij nu naar mij toe, en
wide vragen of ik mijn goederen reeds had maar hij
werd eensklaps .doodsbleek, zijn woorden bestierven
hem op de lippenhij scheen als van het onweer ge
troffen. Na zich een weinig hersteld te hebben, verzoch-
hij mij hem naar zijn huis te volgen. Dit gedrag be
vreemde mij niet weinig, echter voldeed ik aan zijn vert
zoek.