EEN GOEDE SPIJSVERTERING Algemeen Weekblad voor WALCHEREN Krui swoord raadsels 31e Jaargang VRIJDAG 6 MAART 1925 No. 9 EERSTE BLAD WALCHERSCHE ARKADIA l Souburg Concertzaal „DE ZWAAN" - Een Uitroeper in de krant Helpt U uit den brandI Bureaux van Uitgave: DRUKKERIJ H. WEGELING - VLISSINGEN Noordstraat 44 Telefoon 130 Postrekening 61407 DRUKKERIJ DE LANGE JAN MIDDELBURG L'"" Advertentieprijs 15 cent per regel. Ingezonden Mede- deelingen 60 cent per regel (dubbele kolom). BIJ contract aanmerkelijk verminderd tarief. Abonnementsprijs 35 cent per 3 maanden, franco per post 50 cent. Losse nummers 5 cent. Zij die zich met ingang van 1 ApriPtt). op ons biad wenechen te abonneeren, en zich thans opgeven, ontvangen de tot dien datum verschijnende num mers GRATIS. Red. I maken is de geest van dezen tijd. De redactie van -f I begrijpt haar tijd en wilt dan ook niet achterblijven. Volgende of daaropvolgende week maken wij een aan* vang met het uitschrijven van Kruiswoordraadsels. Voor deze le keer wordt f 35.—aan prijzen uitgeloofd. Deze prijzen worden bij de uitschrijving nader bekend gemaakt. Zooals te begrijpen valt, wordt dit Kruiswoordraadsel uitsluitend voor onze abonné's uitgeschreven. Zij die zich nog opgeven als abonné, kunnen hieraan ook meedoen. Red. I geschreven in 1715 door - MATTHEUS GARGON - predikant en rector te vlissingen (in hedendaagsch Nederlandsch overgezet) VII Floris, die de bejegening van Isabella niet vergeten noch verduwen kon, had, terwijl ;dc paarden stapvoets gingen, na wat mijmeren en nagelknabbelen op een stuk papier met een rood potlood eenige versjes ge schreven, die Adolf hem onverhoeds uit de hand nam en luidkeels begon voor te lezen Als ik verrukt door minnelust, U, volgens heulrecht heb gekust, En zocht verkoeling op uw kaken. Voor 't lieflijk vuur, waarin uw oogen mij doen blaken, Heb ik u toen zooveel misdaan, Dat uwe hand mij vinnig dreigt te slaan? Leg, Isabel, uw wrok ter neer, Of neem 't misgunde kusje weer, 'k Wil U in weerzin niets ontdragen; Eigenaar L. SUURMOND Zaterdag 7 Maart Groot afsctieids Bal-Masqué, der Dans clubs „Onder Ons" (Vlissingen) en „Vrijheid" (Souburg). Balletmeester C. AERSSENS. Costumes a/dzaal verkrijgbaar Fraaie prijzen. Aanvang 8 uur. ZEGT HET VOORTZEGT HET VOORT Zondag a.s. van 3.30 tot 7 uur, Groot Bal met Rozengalop/s avonds 8 uur nieuwe attractie. Het IS en BLIJFT je gezelligste BAL X S2 Neem 't weer, of gun het mij, zoo hebt gij niet te klagen. Kan 't zijn, dat gij verbolgen werd? Ik zoek mijn heul bij u, en gij ontrooft mijn hert Misdoet men, als men trouw bemint 't Geen oog en hart beminlijk vindt? Wat doen uw gitten, zoo vol vonken? Wat doen de rozen op uw lelie-witte Verder was Eloris niet gekomen. Ieder vond het niet onaardig op de gelegenheid toegepast. Isabella echter vond er geen behagen in, maar poogde, terwijl zij her haaldelijk bloosde, Adolf het papier uit de hand te ruk ken, zeggende, dat men geen dichters moet gelooven, die gewoon zijn aan verdichtsels en uitdrukkingen, die ze niet meenen. „Neen, neen, Isabella 1" antwoordde Hildegonda al lachende, „gij zult ons niet doen twijfelen aan 't geen we gezien hebben. Doch eerlijke liefde is geoorloofd en een kus wordt hier van oudsher maar als een afvegen geacht." „Laat afvegen, die vuil is," viel Isabella uit, „ik voor mi), haat die dartelheid." „Wat is dat voor een huis, dat zijn torens zoo ver makelijk door 't groen geboomte verheft riep Ewoud. „Het schijnt dat men hier vroeger bijzonder op torens en hoogten gesteld was." „Dat huis wordt „Rhijnsburg" of ,,'t Roode Hof" genoemd en is een abmacht op zich zelf geweest, doch behoort thans aan Serooskerke, ant woordde Herman. „De heer Godin heeft het aldus laten optrekken en aan zijn erfgenamen nagelaten. Of het echter zijn naam ontleent aan het beroemde klooster bij Leiden, zooals sommigen willen, kan ik nief zeggen. Torens zijn hier in dit eiland zeer vele, 't zij men die in oude tijden voor de grootste bouwpracht hield, of dat men hierdoor de hoogte der duinen zocht te overtreffen om in de zee te kunnen zien, of hierdoor de zooge naamde geestelijke huizen trachtte te onderscheiden." ,,'t Gaat nog net eender als bij den torenbouw van Babel," antwoordde Hildegonda, ,,'t is alles om naam is onontbeerlijk voor goede ge zondheid. Als assimilatie van het voedsel alleen op onvolmaakte wijze kan geschieden, verkrijgt het lichaam niet de kracht nood zakelijk voor de instandhouding van zijn normaal evenwicht. De spijsvertering geschiedt door de inwerking der maagsappen op het voedsel. Doch, als door de eene of andere oorzaak, voor namelijk door overmaat van aci- diteit, de samenstelling der maag sappen gewijzigd is, dan volgt slechte of gestoorde spijsvertering onvermijdelijk. Door het gebruik van Gebismureerd Magnesium na de maaltijden wordt overmaat van aciditeit der maag onmid dellijk gestuit en daar de spijs vertering dan op normale wijze geschiedt, wordt het voedsel op volmaakte wijze geassimileerd, ten gunste van het geheele gestel. Gebismureerd Magnesium is ver krijgbaar in alle apotheken. Gebismureerd Magnesium Dépot Jacop Marisplein, 23, Amsterdam. Verkrijgbaar bij alle goede Apo thekers en Drogisten. te maken of om gezien te worden." „Die toren kan bij deze niet vergeleken worden", antwoordde Adoif, „maar was oneindig veel grooter en met een ander doel ge- Karei begon hem te begrijpen. En de goede moest het voor den slechte ontgelden. Dat is altijd zoo geweest. Ga nu weg, ik wil al leen zijn Dat zal je Ik rijd namelijk vannacht niet. Mijn entwege kan de melk zuur worden. Ik rijd nooit meer voor je. Hij meende het in ernst, want hfj had besloten, den volgenden dag met Mia weg te gaan. Als haar man haar uit de echtelijke woning verjoeg, had hij ook geen recht meer op haar. Friedrich trok zich van deze woorden niets aan, Nog maals verhief hij afwerend de hand. Ga nu weg! je zult je nog wel bedenken, want je bent nog in mijn dienst. Dat zal ik niet, ik ben nu evengoed baas als jij, Goeien nacht, tracht je geweten maar totjrust te brengen. Hij liet hem zitten, keek nog eens de straat op en liet de voordeur open staanvoor Mia. Daarna ging hij naar zijn kamer. Toen alles stil bleef, ging Friedrich tegen half twee met de lamp naar achter. Hij wilde zich overtuigen van den stand van het werk want zelfzucht speelde nog altijd de hoofdrol In zijn karakter. Hij begreep dat hij van Karei niets meer te hopen had, en zelf durfde hl) niet inspannen. Daarom kleedde hij zich, ging door de win keldeur weg, sloot die zorgvuldig en sloeg den weg in naar het spoorwegstation. Daar zou hij licht iemand vinden die de volle vaten weg bracht. Karei was in diepen slaap gevallen, want alle tegen stand had hem niets geholpen. Toen hij ontwaakte was zijn; eerste gedachten aan Mia, en toen hij beneden kwam scheen de zon verblindend op de besneeuwde daken en door de ramen van de keuken. De hemel was blauw en gezuiverd van sneeuw. Karei ging naar voren, waar dezelfde leegte nog was. Het is zonder jou ook wel gegaan, zei Friedrich, en wees op de volle vaten. Doet me plezier, antwoordde Karei en ging weg om koffie voor zich te zetten, teneinde spoedig op zoek te kunnen gaan. Zoo vrooliik het buiten was, zoodrpe- vig was het in zijn binnenste. Opeens begonnen heldere kinderstemmen een Kerstliedje te zingen. Het waren de schoolkinderen die onder leiding van de meesters ds ronde deden en geld trachten bijeen te zamelen. Karei werd feestelijk gestemd en bleef onbe weeglijk luisteren. Hij dacht aan Mia en haar kind en streek de hand over de oogen. Opeens hoort hij tus- schen twee coupletten in een heldere meisjesstem roepen Kijk is in dezen stal, daar ligt een kindje in de krib. Een deur knarste. Het werd hem angstig te moede. Hij srgen nog niet in de stal geweest en toen hij nu voorzichtig de schuifdeur opende, zag hij iets dat hem deed huiveren. Het was nog schemerdonker In den stal, want het licht drong nog slechts door de deuropening naar binnen. In de krib lag Mia's kind met een blos op de wangen, in stroo gewikkeld, terwijl zij-zelf met het hoofd tegen een paal geleund lag te slapen. En achter haar stonden de kin deren, schuw en vreesachtig, naar dit tooneel te staren. De lichtstraal viel juist op Üe hoofden van moeder en kind. Het paard wendde rustig het hoofd om en keek met zijn groote oogen eveneens naar de groep. Mia, riep Karei zacht, nog steeds onder de be koring van deri aanblik. Zi) bewoog zich en sloeg ver wonderd de oogen op. Mijn kind en zij verhief zich op de knieën en boog voorover naar het kind. En toen de kleine begon te schreeuwen 'durfden de kinderen nader bij komen en fluisterden onder elkaar. Het zonlicht danste op Mia's hoofd en omgaf haar en het kind als met gouden stralen. Buiten klonk het liedje nog altijd „Daar licht het, het kindjen, op hooi en op stroo". Karei wendde zich om en zag Friedrich staan die niet durfde naderen. Hij ging dus naar zijn ouderen broeder en zei op doffen toon Kom nu eens zien wat je gedaan b-t a hier, zeg ik 'v 4 i iti stal, het is tijd vcjr h je toch gezegd dat alles terugkeert en uc n;jederuêfcU eeuwig blijft bestaan. Friedrich sprak geen woord, maar vol schaamte en afschuw keerde hij zich om en sloop weg. Karei tilde Mia van den grond op en bracht naar bedaard naar binnen, en liet de kinderen die nog steeds niets van het voorval begrepen, medegaan. Maar toen verjoeg hij hen, teneinde met moeder en kind alleen te zijn. En hij wreef Mia's handen en slapen, sprak haar opgewekt toe en zei dat zij en haar kind leefden. Met duurde geruimen tijd voordat zij geheel was blj- [ekomen, want zij sloeg nog telkens wezenloos den lik in het rond. Maar toen zij weer bi) zinnen was en haar gezond gestel do overhand had gekregen, zette hij den kleine in het wagentje en reed er mee heen en weer, teneinde haar wat op te vroolijken. Kom, nu moet hij vergiffenis vragen, zei hl) toen en bracht haar met zacht geweld naar binnen, terwijl hij het wagentje meetrok. Als gewoonlijk, zat Friedrich naast de kachel, maar met het hoofd voorovergebogen, alsof hij sliep. De rechter arm hing slap naar beneden, terwijl het stompje pijp hem uit den mond"was gevallen. Zij naderde hem ,maar hij gaf geen geluid. Eindelijk, als door dezelfde gedachte bezield, zagen zij dat hij voorgoed was ingeslapen. Ter wijl zij elkaar achter in het huis in de oogen zagen, was hier voor de slag gevallen. Was het de gedachte aan nieuwe kwellingen en opwinding die hem zoo diep bewogen had, was het de treffende aanblik in den stal die hem had geroerd en den dood had veroorzaakt? Zij wisten het niet. Nu op den dag van vredelievende verzoening de dood in hun nabijheid was gekomen, wilden zij hunnerzijds niets dan woorden van vergevensgezindheid voor hem overhebben. Mia weende zacht Daarna streek zij de hand over zijn voorhopfd als laatste groet en zeide Alles zij hem vergevenmisschien wist hij niet wat hij deed. Weder begon zij zacht te weenen, en Karei die diep bewogen aanhaar zijde stond, het haar stil begaan. Hwist dat zij nu hem behoorde door de schuld van den rioode. En hij volgde haar voorbed; drukte zijn broeder de koude hand. EINDE. Wegeling s Vraag en Jtanbod Weigert alle vervangingsmid delen. Let er op dat gij het echte Gebismureerd Magnesium krijgt 12

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch Nieuwsblad/Wegeling’s Nieuwsblad | 1925 | | pagina 1