HUIS MARTIN DE WINTER.
FRUITBOOMEN
Nog 3 dagen.
„Het Wapen yan Zeeland"
Dr. Jules De Vos,
Zesde Verloting
Zierikzee,
Openbare Verkooping.
Openbare Verkooping.
Ansichtpostkaarten
Siqarenfabrihan ten,
Houtwaren en Biggen
Manufactuur Tan gemaakte kleedingstukken I H. H. Verkoopers van
tooi- Dames en Juffrouwen. I Prentpostkaarten 1 I
29-31 LANGEMUNT GENT 29-31.
Huis van Vertrou wen29 - 31 Lange munt GentVaste Prij zen
Een WOONHUIS en ERF
Een WOONHUIS en ERF
Iedere 30 loten een prijs
A. F. NEELEMANS, HULST.
Prijs per Lot f 0,50.
het best gekend en hel bestkoopst der Vlaanderen,
De grootste en de schoonste keus voor CONFECTIEN, PALETOTS en
PELERINEN voor DAMES en KINDEREN.
Groot assortiment van lange gegarneerde PELERINEN en PALETOTS.
Bijzonderheid van VAREUZEN en VESTEN voor MEISJES, alsook van
blauwe CAPUCHONS voor JONGENS en MEISJES.
Rijke keus van FANTAISIECABANS, de nieuwste modellen zeer verschil
lende soorten.
Overgroote keus van alle slag van pelterijen, zooals MOFFELS, CRAVAT-
TEN, FURETS, BOAS, RENARDS enz. enz.
Zwarte en gekleurde STOFFEN voor HEEREN en DAMES, Fransche MERI
NOS in alle breedten, LAKENS voor MANTELS en PRIESTERKLEEREN
enz. enz.
Opruiming
VAN
bij F. T E R M O T E, Zuiddorpe van
30 tot 50 ets. per stuk.
De Notaris P. DREGMANS te Axel,
zal krachtens artikels 1223/1255 Bur
gerlijk Wetboek, in het Hotel „CEN
TRAAL" op het marktplein te Ter
Neuzen op
Woensdag 24 December ft902,
des namiddags ten 2 ure, verkoopen:
Koop ft.
te Terneuzen (LIEVENSPOLDER)
nabij de KERKHOFLAAN, kadas-
tes sectie D nummer 377 groot 77
centiaren.
Koop 2.
naast het vorige, kadaster sectie D
nummer 378 groot 73 centiaren.
Waarvan een bewoond door den ei-
fenaar Frederik BAKKER en één in
uur bij MASIELJE voor f 1,60 per
week.
Te aanvaarden bij de betaling.
De Notaris P. DREGMANS, te Axel,
zal met gedeeltelijke tusschenkomst van
zijn ambtgenoot Th. STEEGERS, te
Assenede, ten verzoeke van JOSEPHUS
DE CLERK te Ter Neuzen en de Erven
zijner overledene vrouw J. F. M. VAN
BELLE op Maandag 22 December
ft 9<>2, des namiddags 1 ure, in de her
berg bij Polydore Bockstael te Sas
van Gent, verkoopen
Koop 1. 2 hectaren 54 aren, 62
centiaren of 5 gemeten 213 roeden
BOUWLAND, in den St. Albert-
Eolder, gemeente Sas van Gent,
asdastraal bekend in sectie B num
mer 657 ged.
Koop 2. 2 hectaren, 54 aren 62
centiaren of 5 gemeten 213 roeden
BOUWLAND, in den St. Albert-
Eolder, gemeente Sas van Gent,
adastraal bekend in sectie B num
mer 657 ged. Grondlasten van
beide koopen f 25,70.
Q ±34 aren 05 centiaren
Koop 3. cl* of 229 roeden BOUW
LAND, gelegen als voren, kadas
traal bekend in sectie B nummer
657 ged.
b5 aren 70 centiaren of 40 roe
den GROND aldaar, kadastraal
bekend in sectie B nummer 658
in erfpacht tot 16 October 1905 bij
C. L. Seghers voor f 18,80 per jaar
Koopen 1 en 2 in pacht bij genoem
den Bockstael tot het rooven van den
oogst in 1905 voor f 461,34 per den
hoop. Lasten voor eigenaars rekening
en Koop 3 a. in pacht, bij genoemden
Seghers tot het rooven van den oogst
in 1904 voor f 36 per den hoop. Lasten
voor eigenaar.
Betaling der koopsom 3 maanden
onkosten 8acht dagen.
De pachten en erfpacht beginnen se
dert de laatste valdagen in voordeel der
koopers te loopen, doch moeten zij daar
entogen bij de betaling hunner koop
sommen aan de verkoopers opleggen het
sedert die laatste valdagen tot den dag
der betaling verschenen gedeelte dier
pacht en erfpacht.
Grondlasten van 1 Januari 1903 en
polderlasten van 1 Mei 1903 voor koo
pers.
Wordt niet uitgesteld.
Gevraagd einde December
HOTEL
CAFÉ RESTAURANT.
Ten allen tijde gelegenheid totdineeren.
Bcafstack a la minute, enz.
RUIME KAMERS. BILLIJKE PRIJZEN.
24 St. Elisabethplaats
Wilt ge Uw debiet zien toenemen,
en uwe cliëntèle tevreden stellen, koopt
dan uwe
bij fotograaf VAN OVERBEEKE, Donze-
Visserstr. 24 te Terneuzen.
Duizenden verschillende soorten voor
handen van bijna alle plaatsen van Ne
derland. Ik vestig speciaal de aandacht
op de door mij in den handel ge
bracht wordende gekleurde kaarten,
die onovertrefbaar zijn in uitvoering.
Vraagt prijscourant
te HENGELO (Geld.)
door Notaris SCHEPERS van Zelhem,
in het openbaar bij WITTE te Hengelo
(Geld.)
60000 Loten. 2000 Prijzen.
Ie prijs 1500 Gulden.
2e prijs 800 Gulden.
3e prijs 600 Gulden.
4e prijs 400 Gulden of een Paard.
Verkrijgbaar bij Th. MOERDIJK te
Zuiddorpe, D. J. J. JANSEN, Hengelo
G.) vraagt wederverkoopers.
die goed kan werken en met kinderen
omgaan.
Adres: W. D.. J. HAMMECHER,
Grenulaan Ter Neuzen.
(tramlijn Zuidstatie Rabot,)
is te raadplegen voor Vrouwenziek
ten (Genees- en heelkundige behandeling)
alle Maan-, Woens- en Vrijdagen van 2 tot
4 uren.
Mengelwerk.
Het Onze-Vader-Kruis.
blijven steeds concurreeren
zoowel in prijs als kwaliteit.
VERKOOPING
VAN
op Zater«lag 27 December
(3den Kerstdag op het hofplein der
Kinderen I)E JAEGER te Hoofdplaat en
bij den heer A. C. MAES.
FIRtyA J. TH. HENDRIKSE.
Ik ging met den ouden jachtopziener
door het woud. Hij was een kerel als een
boom, met dik, wollig, grijs kroeshaar
en een gezicht dat voor de grootste helft
bedekt was door een zwaren haard Uit
deze persoonsbeschrijving zou men wel
licht alleiden, dat de oude jager er als
een geduchte ijzervreter uitzag, maar als
men een blik wierp, in die trouwhartige
vriendelijke oogen, dan was die indruk
volkomen weggenomen en kreeg men de
overtuiging, dat in dit ruwe omhulsel een
eerlijke, zachtmoedige inborst woonde
Wij liepen gezellig te praten, toen wij
aan een open plek in het woud kwamen,
waar wij in de verte den Broeken wij
waren namelijk in het llarzgehergte
boven de kruinen der hoornen gewaar
werden.
Een heerlijk, aangrijpend panorama
ontrolde zich voor onze oogen; duidelijk
zagen wij den ouden Bloksberg voor ons
met zijn tooverachtige omgeving van gril
lige rotsblokken, waar volgens de sagen
de heksen haar sabbath vieren
De weg liep over heide en door laag
dennenhout om dan af te dalen in een
diep dal, dat geheel met hoogwoud be
groeid was.
Hier, aan den zoom van T woud, stond
een klein, verweerd steenen kruis.
Een oogen blik, met uw verlof, zei-
de jachtopziener.
Hij ging naar het kruis, nam zijn groe
nen, gevederden hoed af en boog zijn knie
tot een kort gebed.
Toen hij weer opstand en merkte dat
ik hem verwonderd aanstaarde, zeide
hij:
Dit is het Onze-Vader-kruis, ik ga
hier nooit voorbij zonder een Onze Vader
te bidden.
Is op deze plek dan een ongeluk
gebeurd vroeg ik.
Dertig jaren geleden is hier een
jachtopziener door een wilddief dood ge
schoten. Ik had den armen kerel goed
gekend, hij was een vroolijke goede ka
meraad, maar een schrik voor de stroopers
en in een gevecht met hen heeft hij 't
loodje gelegd.
En na zooveel jaren komt gij nog
altijd op deze plek bidden?
Dat doet elke ware jager op zulke
plaatsen; bovendien heeft dit krnis voor
mij nog een bijzondere bet eekenis: het
heeft mij eenmaal het leven gered.
Hoe dan? Vertel mij dat eens.
Iedere jager is dol op vertellen en mijn
vriend maakte geen uitzondering op dien
regel, maar antwoordde dadelijk.
Gaarne, maar ziet ge daar dat mooie
landhuis aan den weg liggen? Laten wij
daar een glas bier gaan drinken dan ver
tel ik u tegelijkertijd de geschiedenis van
het Onze-Vader-Kruis
Weldra zaten wij onder de met wijn
ranken begroeide warande van het land
huis waar iederen zomer eenige familiën
uit de stad kwamen logeeren om van de
frissche verkwikkende bergen bosclducht
te genieten.
Dertig jaren geleden zag het er hier
heel anders uit, zeide de oude jachtop
ziener, terwijl hij het bierschuim van zijn
knevel wischle. Toen kwamen hier geen
zomergasten en op de plaats van dit aar
dige, kleine hotel stond een smerige
kroeg die door werklieden uit de steen
groeven, houthakkers en wilddieven werd
bezocht Ja, door wilddieven vooral, want
daar wemelde het toen van. Tegenwoor
dig zijn er nog maar enkelen, die het
stroopen niet laten kunnen, maar is het
nu veel heter geworden dan destijds, toen
wij stonden tegenover een goed georga
niseerde bende stroopers die hier haar
centrale punt had. Als wij één van die
kerels snapten, dan was het vechten op
leven en dood. Ik kwam toen pas hier in
het district en de oude houtvester zei me,
op den dag dal ik in dienst trad:
Gij kent toch de wettelijke voor
schriften op het gebruik van wapenen
wel?
Jawel, houtvester, zei ik, eerst aan
roepen en dan schieten.
Juist, maar in het district zijn ke
reis, hij wien gij dezen leerregel precies
moet omkeeren: eerst schieten en dan
aanroepen, als ge tenminste niet wilt, dat
ze u een kogel tusschen de ribben jagen."
Dat was werkelijk een goede raad. De
hoeren stroopers hier bekommerden zich
niet om ons aanroepen, als wij hen na
derden legden zij dadelijk hun buks aan
en gaven vuur, ja, zij schoten wel eens
een jachtopziener uit een hinderlaag neer,
zoo niet dood dan toch kreupel. Oppassen
was hier dus de boodschap.
Ik had destijds een zware dienst.
Om de leden van de bende goed te lee-
ren kennen, kwam ik dikwijls in deze her
berg, die ,,De groene Denneboom" heet
te. De waard was tevens heler van het
gestolen wild, dat wist iedereen in den
omtrek, maar men had hem nooit iets
kunnen bewijzen. Om de kerels aan het
babbelen te krijgen gaf ik nu en dan wel
eens een rondje bier of een (lesch bran
dewijn en inderdaad kwam ik met som
migen van hen op zeer vertrouwelijken
voet.
Als ik hen echter wilde uithooren,
dan klopten zij mij lachend op den schou
der en zeiden:
Och, mijnheer de jachtopziener, als
gij het ons al te bont maakt, dan zijn de
Pruisische grenzen dicht genoeg bij en
herten en reeën vindt men daar even
goed als hier.
Inderdaad hielden de stroopers in ons
district een tijdlang hun gemak, terwijl
het daarginds, over de Pruisische grens,
er duivels naar toe ging.
Maar één was er, met wien ik maar
geen vrede kon sluiten. Hij heette Andre
as Thoma en stond bekend als de gevaar
lijkste van de bende. Al eens had hij ge
vangenisstraf ondergaan en men mompel
de ook, dat hij den armen jager had
doodgeschoten op de plaats waar nu het
kruis staat, maar er waren geen bewijzen
tegen hem. In elk geval was hij een som
her, ruw en onaangenaam mensch, dien
men best tot een moord in staat kon ach
ten.
In den laatsten tijd werden de wilddie-
verijen weer talrijker en ik moest meer
malen een nachtelijke ronde door het
district doen. Zoo maakte ik ook op een
mooicn zomernacht den weg, dien wij nu
ook hebben afgelegd en kwam dus voor
hij het kleine steenen kruis.
Het was een tooverachtig schoone nacht.
Diepe, plechtige stilte heerschte alom, de
volle maan overgoot met haar zilverwit
licht de donkergroene hoornen en grillige
rotspunten en over het dal lag een lichte
nevel, waarin men meenen kon elfen-ge
stalten met lange witte gewaden te zien
zweven.
Het volle licht der maan viel juist op
hei kruis, dat ter herinnering aan mijn
armen kameraad was opgericht.
Ik ging naar het kruis daar ritselde
zacht iets achter mij in het kreupelhout,
als had zich daar een dier bewogen Ik
bleef slaan en bracht den vinger aan den
trekker van mijn buks, maar het werd
weer doodstil, ik moest mij dus vergist
hebben, of het wild was dieper het kreu
pelhout ingegaan, dus zette ik mijn buks
tegen het kruis, nam mijn hoed af en
had een Onze Vader.
Juist toen ik hardop amen zeide, kraak-
ie er een tak in mijn onmiddelijke nabij
heid.
Ik sprong op, greep mijn geweer en
riep luid:
Wie daar?
Geen antwoord.
Om mi] heen bleef alles stil.
Alleen een uil steeg met onhoorbaren
vleugelslag uit het kreupelhout op. Hij
had misschien een tak doen kraken
Toch durfde ik hel bosch niet meer in
gaan, want als iemand daar op mij loer
de, dan kon hij mij gemakkelijk neerschie
ten zonder dat ik den tijd had mij te
verweren.
Het speet mij nu, dat ik mijn hond
niet meegenomen had, want die zou mij
dadelijk gewaarschuwd hebben als er on
raad was. Ik ging nu laigzaam en voor
zichtig, zooveel mogelijk in de schadsw
en steeds met den vinger aan den trek
ker, naar de houtvesterij terug, waar ik
ongedeerd aankwam.
Den volgenden Zondag was er groote
pret in „De groene Denneboom". De ar
beiders uit de steengroeven en de hout
hakkers vierden een soort van kermis en
wij, de jachtopzieners, waren er ook
Onder de gasten merkte ik Andreas
Thoma op, wiens gezicht mij nu nog som
berder dan gewoonlijk toescheen.
Hij scheen mijn gezelschap te zoeken
en toen hij mij een oogenhlik alleen aan
een tafeltje zag zitten, kwam hij bij mij
en vroeg, met een vreemd lachje om den
breeden mond, of ik een glas bier met
hem wilde drinken.
Neen, met u drink ik niet, Andreas,
antwoordde ik koel.
Oho, met mij moet u juist wel drin
ken, heer jachtopziener. Aan mij hebt ge
uw leven of minstens uw gezondheid te
danken.
Aan u? Daar ben ik toch nieuws
gierig naar. Ik heb u in weken niet ge
zien.
Maar ik u wel, heer jachtopziener,
zeide hij met een onheilspellend lachje,
en als u beloven wilt mij niet te zullen
verraden, dan wil ik wel eens vertellet»
hoe en waar.
In mijne nieuwsgierigheid antwoordde
ik:
Nu goed, ik beloof het u.
Zijt gij Dinsdagnacht niet bij het
steenen kruis geweest?
Ja.
En hebt gij daar geen Onze Vader
gebeden?
Zeker.
Nu, heer jachtopziener, loen hing
uw leven aan een zijden draad. Ik lag
in het kreupelhout op wild te loeren, toen
ik u zag aankomen en het was mijn vas
te voornemen u een gedachtenis te geven,
waardoor ge ons nooit meer in de wie
len zoudt kunnen rijden. Daar gingt gij
naar het kruis, dat op de plek slaat,
waar..., eens een jachtopziener doodge
schoten is. Ik aarzelde er was reeds
eenmaal op die plaats bloed vergoten..
gij knieldet neer, nog geen tien pas van
mijn geweer af Gij baadt een Onze Va
der en zei hardop amen toen.. toen was
het mij niet mogelijk te schieten en ik
liet u ongedeerd heengaan.
Het werd mij wonderlijk te moede. De
donkere oogen van Andreas fonkelden,
maar op zijn ruw gelaat lag een droevige
trek.
Ik wilde op die plaats niet voor de
tweede maal een mensch dooden, fluister
de hij mij in het oor.
Toen begon hij hard te lachen.
Daar komen twee gendarmes aan!
riep hij, terwijl hij naar huiten wees, als
ge wilt, moogt ge mii aan hen overleve
ren.
Maakt dat ge wegkomt, Andreas, mom
pelde ik, en God moge u helpen.
Hij viel in een eerlijk gevecht, hij
schoot het eerstzijn kogel ging rakelings
langs mij heen. ik heb hem niet met
opzet gedood.... ik ben gees moorde
naar...
Ga weg! Ga weg! Ik wil niets meer
weten.
Diep geroerd verliet ik de herberg, het
was mij niet mogelijk den man aan het
gerecht over te leveren, dal kon ik niet
over mijn hart krijgen Misschien beterde
hij zijn leven nog, dat hij voor het goede
niet ongevoelig was, had hij in dien
nacht hij het steenen kruis bewezen.
Eerst den volgenden dag deed ik aan
gifte bij de justilie, men zocht naar An
dreas, maar vond hem niet, hij was weg
en niemand heeft ooit meer iets van hem
vernomen.
Van dien tijd af hebben wij dat kruis
het Onze-Vader-Kruis genoemd
Stoom bootdienst op de Y\ ester-Schelde.
UREN VAN VERTREK GEDURENDE DE MAANDEN
NOVEMBER 1902 tot en met MAART 1903.
Wesl-Europeesche of Spoortijd.
Da gelijks:
Yan Vlissingen naar Breskens vm. 5,7,30 9,30 vm. 11,50 a) 1») en nm. 3,30 c)
Breskens naar Vlissingen 5,30 8,10,nm. 12,15 a) 3,55
Van Ter Neuzen naar Vlissingen 5,15 7,30 e) 10,25 nm. 1,55 g)
Vlissingen naar Ter Neuzen 6,10*1) 9,10e)f) 11,50b) nm. 3,30 e)
Van Borsselen f) vertrekkende booten ongeveer 30 minuten na het vertrek van
Vlissingen of Ter Neuzen.
Woensdags
Yan Ter Neuzen naar Hoedekenskerke vm. 8,10
Van Hoedekenskerke naar Ter Neuzen 8,50
Deze reizen worden des ZONDAGS niet gemaakt.
Bij vertraging van trein 11,44 kunnen booten naar Breskens, Borsselen en Ter
Neuzen ten hoogste 5 minuten wachten.
Bij vertraging van trein 3,23 wachten de booten van 3,30 naar Breskens, Borsselen
en Neuzen ten hoogste 15 minuten.
Des WOENSDAGS vertrekt de boot van 6,10 van Vlissingen naar Borsselen en
Neuzen om 6,40.
Deze reizen worden des ZONDAGS en WOENSDAGS n i e t gemaakt.
Op de reis van 9,10 uit Vlissingen wordt te Borsselen niet aangelegd.
Bij vertraging van trein 1,25 te Neuzen wacht de boot van 1,55 van Neuzen naai
Borsselen en Vlissingen ten hoogste 20 minuten.
Omnibus tusschen de aanlegplaats der stoombooten en het spoorwegstation te Te»
Neuzen ad 15 cent per persoon en per rit.
Tusschen VlissingenBreskens, VlissingenBorsselen, Vlissingen Ier Neuzen,
Breskens—Ter Neuzen, Borsselen—Ter Neuzen en omgekeerd, worden retourkaarten af
gegeven, geldig voor vier dagen, als de abonnementskaarten per maand.
a)
TE
■-
1»)
«1)
e)
n