BIJVOEGSEL
Zaterdag 4- October.
EMILE ZOLA, t
Uit Parijs komt de tijding, dat Emile
Zola is overleden. Het korte maar veel
zeggende bericht luidt aldus
PARIJS, 29 Sept. Emile Zola
werd hedenmorgen dood in zijn wo
ning gevonden hij is door een nood
lottig toeval gestikt. Zijn vrouw is
ernstig ziek.
De omstandigheden van Zola's dood
hebben reeds aanleiding gegeven tot het
vermoeden, dat er zelfmoord was ge
pleegd, maar 't schijnt, dat deze moge
lijkheid buitengesloten is.
Men vond Zola in zijn huis op den
vloer liggen, terwijl zijn vrouw geheel
bewusteloos te bed lag.
Drie uren lang werd getracht de
levensgeesten weder op te wekken maar
bij Zola te vergeefs. Bij zijne vrouw
slaagde men beter. Maandagmiddag om 4
uur kwam deze bij kennis en verhaalde
het volgende
Mijn man was gisteravond onwel.
's Nachts werd ik wakker met zware
hoofdpijn toen ik het mijn man ver
telde, antwoordde hij er eveneens aan
te lijden. Ik verzocht hem het venster
te openen, daar er geen lucht was.
Emile stond op en viel een weinig ver
der neder. Bijna op hetzelfde oogenblik
geraakte ik buiten bewustzijn. Aan het
feit, dat zij te bed bleef, heeft mevr.
Zola waarschijnlijk haar behoud te
danken. In de andere kamer hing nl.
de zwaardere gasdamp, die uit een calo-
rifére, waarvan de buis ontzet was, ont
snapte. Volgens de verklaring der doc
toren moet Zola gestorven zijn aan ver
stikking
Aan de omstandigheid, dat Zola's bed
geheel omringd is door een ijzeren hek
is het misschien te wijten, dat hij
er niet meer in geslaagd is een venster
te openen. Het tijdverlies, voor het
openen van de deur van het hek ver-
eischt, moet noodlottig zijn geweest.
Onverklaarbaar is het dat twee honden,
die ook in de kamer aanwezig waren,
in 't geheel niets mankeeren.
Het lijk van Zola rust op een divan
in de salon van zijn huis. Zijne vrouw
is thans met den dood van haar echt
genoot in kennis gesteld. Zij weigerde
eerst het huis te verlaten maar stemde
er ten slotte toch in toe naar een zie
kenhuis overgebracht te worden.
Ziedaar door een nietige oorzaak het
leven verwoest van een man, die heel
de wereld in rep en roer wist te zetten.
Zola begon zijn loopbaan als bedien
de in den bekenden boekhandel van
Hachette te Parijs.
In zijn vrijen tijd hield hij zich onle
dig met schrijven van romans, die aan
vankelijk niet veel opgang maakten.
Hij liet [zich echter niet ontmoedigen,
maar hield aan, totdat eindelijk zijn
werken bekroond werden met een we
reldsucces. Het is de verregaande zede
loosheid en het Godtergend cynisme
zijner werken, die hem dit succes hebben
verworven.
Zijn meest bekende werken »Bête
Humaine, «Germinal", «Rome" »Lour-
des" en ook een zijner laatste «Fécon-
dite" zijn alle zonder uitzonderling
voor Christenen ongeschikte lectuur,
omdat het Christelijke gevoel walgt van
de realistische voorstellingen der aller
laagste zonden en van den laster, God
en Zijne Kerk aangedaan.
't Laatste werk van Zola, pas voor
eenige dagen verschenen, is het meest
welsprekende bewijs, dat de groote ro
mancier, maar nog grooter pornograaf,
slechts aasde op het laagste vuil der
aarde, om daarin zijn lezers wellustig
te laten rondwentelen.
an de Dreyfus-zaak hoeven we hier
niet te gewagen, want elkeen kent den
held die deze kwestie in de wereld
schopte Emile Zola.
Thans heeft de dood Zola verrast, en
hij is verschenen voor Gods rechterstoel,
om rekenschap af te leggen der talen
ten, hem door God geschonken.
Het is niet aan ons een oordeel te
vellen, want het oordeel is alleen aan
God.
Hopen wij dat Emile Zola genade
moge gevonden hebben in zijn laatste
oogenblikken, want God is goed en
barmhartig.
Gemengd Nieuws.
Moord. "Omtrent een te Stadskanaal
gepleegden moord meldt men
De vermoorde is eene weduwe, L. Vos
genaamd en 42 jaar oud. Zij heeft twee
kinderen. Den avond van den moord is
zij te ongeveer 9 uur in gezelschap gezien
van den gearresteerden Woppenkamp, een
ontslagen veldartillerist. De moord schijnt
ongeveer te 11 uur gepleegd te zijn. Bei
den hebben geen gunstige reputatie. Zij
moet eene vrouw zijn van verdachte ze
den, terwijl hij bij de politie als een ge
vaarlijk sujet bekend is. Op het geroep
van „moord" kwamen de buren toeschie
ten en vonden de vrouw badende in haar
bloed. De hals was letterlijk afgesneden.
Slechts een enkele zucht werd nog opge
vangen. De moordenaar schijnt toen juist
het huis hebben verlaten. Onmiddelijk ver
scheen de politie en de vermoedelijke dader
werd nogdenzelfden nacht uitzijn bed gelicht
en gearresteerd. Hij ontkent de misdaad
te hebben gepleegd. Op zijn handen en
kleederen heeft men echter bloedvlekken
gevonden. De kinderen van de verslage-
ne getuigen ook tegen hem.
Het Nederl. moordhol. Men
schrijt uit Tilburg aan de Nbr.
In den afgeloopen nacht tusschen 12
en 1 uur is een moordaanslag gepleegd
door zekere C., vroeger te Breda, thans
te Tilburg woonachtig. Hij bracht zijn
vrouw, waarmede hij eerst kort gehuwd
is, een messteek in de borst toe. Hij
had de steek zoo krachtig toegebracht
dat het mes dat op 't been afgestuit was,
geheel krom gebogen was. De agent van
politie Brekelmans, wiens hulp was inge
roepen, arresteerde hem en bracht hem
naar hel politiebureau, alwaar hij beken
de den steek opzettelijk en met voorbe
dachten rade te hebben toegebracht met
het doel zijn vrouw, waarmede hij in
ongenoegen leefde, te dooden. Dr. Daa-
men heeft haar behandeld. Hedenmorgen
was haar toestand bevredigend.
Humor. De soldaat van het 8e
reg. inf. te Deventer, die verleden week
door een korporaal naar het depót van
discipline zou worden overgebracht, doch
kort na het verlaten der kazerne aan zijn
geleider wist te ontsnappen, heeft een
ansichtkaart uit Brussel overgezonden,
waarop hij geschreven heeft: ik ben
ze aardig ontsnapt. Adieu!"
Een bom Het stille dorp Budel
(N.Br.) werd dezer dagen, 'savonds om
elf uur, plotseling door een geweldigen
knal opgeschrikt. Bij nader onderzoek
vond men voor de deur van het raad
huis een zinken bus, van een opening
voorzien, waaraan een lont verbonden ge
weest was; de ontploffing van dit voor
werp heeft duidelijk sporen nagelaten
Of men hier met een grap ofkwaadwil-
ligheid te doen heeft, onderzoekt de po
litie.
Een weerspannig schutter In het vo
rige jaar werd zekere de K. te Assen
schutter, doch hij heeft nooit als zoodanig
dienst gedaan, daar hem van gemeentewe
ge geen uniform werd verstrekt en hij
beweerde geen fondsen te bezitten om zich
deze aan te schaffen. Hij verscheen steeds
ter plaatse van aantreden in zijn burger-
kleeding, voorzien van koppel en patroon-
tasch, doch werd steeds weer door den
commandant teruggezonden, die hem in
zoo'n kleeding niet in het gelid wilde
hebben. De K. werd herhaaldelijk tot
boete veroordeeld, welke niet betaald
werd. Dat heeft zoo een jaar lang ge
duurd. Thans is aan dit spelletje een ein
de gekomen, daar de K. Zaterdagavond
in een der café's door den daartoe bevoeg
den persoon in hechtenis werd genomen,
om de straf, welke de boeten vervangt,
te ondergaan.
Spelen met duiven. Men schrijft uit
Zeeuwsch-Vlaanderen
In deze streken wordt veel werk ge
maakt van het spelen met postduiven.
Vooral in de grensgemeenten kan men
bijna geen huis voorbijgaan of men ziet
op het dak één of meer uitleiders. Dat
met dit spelen nog al geld gewaagd wordt,
blijkt uit het volgende:
Zondag 22 September zijn de prijsvluch-
ten voor dit jaar gesloten en toen hield
Brussel haar 612e prijsvlucht. Men bere
kent, dat alleen in Brussel 500.000 duiven
dit jaar naar Frankrijk gezonden zijn om
daar opgelaten te worden.
Gewoonlijk rekent men in België voor
iedere duif 3 francs inleg, terwijl boven
dien voor de zoogenaamde poelen soms op
éen duif nog 50 a 60 francs wordt gezet,
zoodat meu voor iedere duif, die vliegt,
gerust 8 francs door elkander mag reke
nen. Dat zou dan voor Brussel alleen
maken een som van 4 millioen francs
Bedenkt men bovendien, dat gedurende
den geheelen zomer geen Zondag voorbij
gaat, of in alle plaatsen van eenig belang
worden prijsvluchten gehouden, dan kan
men zoowat uitrekenen, welk. een kapi
taal jaarlijks in België met het spelen
van reisduiven verhandeld wordt.
Gestoorde bruiloft. Een treurige ge
beurtenis heeft een Russisch bruilofsfeest
in het dorp Merba bij Moskou verstoord.
Ongeveer 400 boeren hielden bruiloft in
een groote schuur, toen onder een dans
een van hen een brandend einde van een
sigaret in het hooi liet vallen. In een oo
genblik stond de schuur in vlam.
Een vreeselijke paniek volgde, iedereen
drong naar de eenige deur, die daardoor
versperd werd. Meer dan honderd perso
nen kwamen om, 't zij verbrand, 't zij
doodgedrukt of vertrapt. De bruid en haar
moeder verbrandden, maar de bruidegom
ontsnapte. Hij keerde terug om zijn vrouw
te zoeken en toen hij haar lijk vond werd
hij krankzinnig.
Vroeg winter. Tn den nacht van Vrij
dag op Zaterdag j.1. heeft het in de om
streken van Meppel zóo fel gevroren, dat
de wateren met ijs bedekt waren. De
schoolkinderen liepen 's morgens met stuk
ken ijs in de handen. Ook de twee daar
opvolgende nachten heeft het flink gevro
ren.
De Röntgenstralen worden tegen
woordig met sucoes aangewend ter onder
zoek van edelgesteenten en mineralen.
Volgens eene ons toegezonden mededeeling
van het technisch bureau van Richard
Züders te Görlitz, wordt de door Sir
William Grootes aangewezen phosphores-
centie, die de genoemde stoffen onder
den invloed van de kathodenstralen aan-
toonen ter onderscheiding der afzonderlijke
soorten en tot bevestiging van imitatien,
gebruikt. De proefneming van Leconteur
en Cosfor gave een duidelijk kleurenver-
schil van verscheidene steenen. Vier 28
karaatsch Birna-robijnen b. v. gloeiden in
prachtig vurig rood. Singalesische worden
van Siamesische robijnen duidelijk door
hunne verschillende kleuren in de phosp
horescence onderscheiden. Diamanten
straalden in helderblauwe of groenen
glans, al naar de herkomst, enz. Deze
nieuwe onde. zoekingsmethode heeft dit
voordeel dat de voorwerpen niet bescha
digd worden. Het is ook te hopen dat de
Röntgenstralen aan de medicinale weten
schap bijzondere voordeelen zal schenken,
vooral bij het onderzoek van alkalische
vergiften is daarvan veel te verwachten.
Wat heeft Juffrouw toch schoon
blauw oogen.
Dat geloof ik: 't is erfelijk, d'r va
der was een eerste vechtersbaas!
Och! riep de jonge man uit, terwijl
hij zijn hand op zijn linker binnenzak
legde. Oh! gebroken.
Uw hart! vroeg zijn meisje teer.
Neen, mijn cigaren Zes voor 15
centiemen.
Geen crediet meer. Mevrouw Kwist-
graag: „Je ziet er bedrukt uit, manlief.
Is het omdat je diep in schulden steekt?"
Mijnheer Kwistgraag (somber): „Neen
omdat ik mij er niet dieper in steken
kan.''
Wel mogelijk. Dokter: „Zonderling,
op eens zoo'n heftige catarrhe zeker
gisteren bij 't baden natte voeten gekre
gen
De ongelukken in de Zwitser-
sche bergen zijn dezen zomer welhaast
aan de-orde van den dag. Nu weer meldt
het Aargauer Tagbladtt het volgende
Maandagochtend vroeg wilden drie hee-
ren uit Aarau met gidsen en dragers de
Spann-örler beklimmen Toen zij tegen
5 uur, terwijl het nog bijna volkomen
donker was, aan den voet van een meer
dan 100 meter hoogen rotswand kwamen,
zagen zij, ter hoogte van 80 a 60 meter
aan dien wand, tot hun groote verwon
dering, een lichtje branden. Spoedig daar
op hoorden zij van boven de stem van
een man, die om hulp riep. Hij was bij
het klimmen langs dien rotswand een
eind naar beneden gevallen en had beide
beenen gebroken. Dadelijk liep een der
dragers naar de clubhut terug om hulp
te halen, en het overig gezelschap be
gon inmiddels den verongelukte uit zijn
benarde positie te redden Hoewel 't zeer
moeilijk was hem te bereiken en nog veel
moeilijker den man, die daar hulpeloos
lag, aan touwen te bevestigen om hem
naar beneden te laten, ging de redding
betrekkelijk vlug in zijn werk en slaagde
volkomen, dank zij de handigheid van de
gidsen De verongelukte bleek te zijn pro
fessor Egger, uit Basel; hij had Zondag
ochtend alleen, zonder gids, den toer on
dernomen; daarbij was hij, in plaats van
den goeden weg op te gaan, langs den
bijna loodrechten rotswand naar boven ge-
klouterd; bijna boven, was hij uitgeleden,
vele meters gevallen, en op een uitstekend
rotsblok, ter breedte van nog geen hal
ve meter, blijven hangen. Hij had zijn
rechter dijbeen en zijn linker scheenbeenge-
gebroken, en haast bezwijmende van pijn,
liad hij daar juist 24 uur op dal kleine
rotsvlakje moeten blijven liggen, roerloos,
omdat hij bij elke beweging 50 60 me
ter in de diepte dreigde te storten. Doch
hij had zoo weinig zijn bewustzijn verlo
ren, dat hij, toen de nacht begon te val
len, telkens een lucifer had aangestoken,
om door dat lichtje de aandacht te trek
ken. Was het weer slecht geworden, zoo
dat bergtochten onmogelijk waren geweest,
dan was de ongelukkige op dat duizeling
wekkend hooge plekje van eenige decime
ter oppervlakte zeker onopgemerkt geble
ven, en dan zou hij er zeker zijn omge
komen
De hoogleeraar werd nu door de gid
sen zorgvuldig naar beneden gebracht en
in Engelberg opgenomen, terwijl de drie
heeren uit Aarau alleen het groote Span-
nort bestegen en door een prachtig hel
der panorama de emoties van den och
tend zagen vergoed.
Eigenzinnigheid. Een dame, die met
haren echtgenoot de meeste krankzinnigen
gestichten zoowel in Engeland als op het
Vasteland bezocht, heeft als hare meening
te kennen gegeven, dat de groote meerder
heid der lijders uit zulke personen bestaan,
wier eigenzinnigheid in de jeugd niet ge
fnuikt was geworden, terwijl zij, die
vroegtijdig aan gehoorzaamheid en zelfbe-
heersching gewend waren, veel zeldzamer
aan stoornissen in de geestvermogens leden.
Paniek. Uit Birmingham, in den
Amerikaanschen staat Alabama, komt een
bericht over een zeer noodlottige paniek
in een kerk. Een National Baptist Con
vention vergaderde daar; de 1500 aan
wezigen waren meest negers. Dr. Booker
uit Washington, hield juist een voor
dracht, toen door een onbeteekenende aan
leiding een woordentwist, waarop een
vrouw begon te gillen het gerucht
ontstond, dat er brand was. In de paniek
die toen volgde, vielen ontzettende too-
neelen voor; honderden raakten onder
den voet, en bij de uitgangen vormden
zich klompen van menschen, waarover de
stroom van verbijsterde vluchtelingen
zich bleef bewegen
Er moeten honderd en vijftig menschen
omgekomen zijn, en honderden min of
ernstig gekwetst.
Verloren Voorwerpen. Dat Lon
den eene wereldstad is van buitenge
wone afmetingen valt wellicht nie
mand meer op dan den vreemdeling,
die voor het eerst uit een kleine pro
vinciestad daarheen komt.
De drukte op straat, het rijden en
rossen is genoeg om iemand met zwak
ke zenuwen geheel van de wijs te
brengen, en het oversteken van straat
of plein is een kunststuk, dat men
eerst na een lang verblijf in Londen
met kalmte tot stand kan brengen.
Men verhaalt van een Schot, die 24
uren na zijn vertrek naar Londen we
derom in zijn geboortestad terugkeerde,
dat hij aan Euston Station aangekomen,
een paar uren lang getracht had den
Euston Road over te steken en uit
wanhoop, na talrijke mislukte pogin
gen, maar weer met een volgenden
trein naar Schotland terug was ge
gaan.
Maar de grootheid, de uitgestrekt
heid dezer onmetelijke stad welke jaar
aan jaar verder hare armen uitstrekt,
wordt m. i. iemand nooit duidelijker
dan wanneer hij leest hoe gedurende
een jaar meer dan 41,000 voorwerpen
in omnibussen en cabs worden achter
gelaten, welke alle een tijdelijke rust
plaats vinden in het „lost property of
fice" van New-Scotland Yard."
Daar dit aantal niet de voorweroen
insluit welke in spoorwagens worden
achtergelaten, wijl de verschillende
spoorwegmaatschappijen er hare eigen
„Lost Property Offices" op nahouden
en men bovendien geene raming kan
maken van de tallooze voorwerpen, die
wel in allerlei cabs en omnibussen wa
ren achtergelaten, doch niet door de
eerlijkheid van de koetsiers of de con
ducteurs naar „Scotlana Yard" verhui
zen zoo is dat zeker dat men het
bovenvermelde aantal voorwerpen, dat
door de nalatigheid van het publiek
verloren wordt, gerust met 10 mag
vermenigvuldigen.
Ik heb toch een enkel maal zoo'n
„Lost Property Office" van eene spoor
wegmaatschappij geïnspecteerd hoe
het mogelijk is uit de duizenden voor
werpen welke zich daarin opgestapeld
bevinden datgene terug te vinden, het
welk Jan, Piet of Klaas een week ge
leden in den trein die te 10,25 aan
Blackfriars arriveerde mocht hebben
laten liggen, is niet alleen een raad
sel, maar heeft veel van het zoeken
naar een naald in een hooiberg.
Alles is evenwel zoo kunstig en stel
selmatig geclassificeerd dat een ama-
neunsis van de grootste bibliotheek ter
wereld er pleizier aan zou hebben en
wanneer het verloren voorwerp wer
kelijk zich in het Office bevindt krijgt
men het zeker in 9 van de tien geval
len terug.
Het „Lost Property Office" in New
Scotland Yard herbergt evenwel alleen
voorwerpen, die hetzij op straat, in
cabs of in omnubussen gevonden zijn
en die door de eerlijkheid van conduc
teur of koetsier daarheen gebracht
werden.
Die eerlijkheid wordt zooveel moge
lijk aangemoedigd door toekenning van
eene zeer liberale percentage van het
verloren voorwerp zoo het teruggeëischt
mocht worden, en door eigendomsrecht
van het voorwerp zelf, indien na drie
maanden geen eigenaar er van is ko
men opzetten.
Bovendien houdt de politie een scherp
oog in het zeil een cabman kan
bijv. nooit weten of een rechercheur
wellicht niet, om hem op de proef te
stellen, een oude parapluie of een por-
temonnaie in een cab laat liggen, zoo
dat, hoewel eerlijkheid nog steeds be
weerd wordt het langst te duren, de
mannen van de wet wellicht in de
meeste gevallen de voornaamste drijf
veer zal zijn.
Maar wat wellicht het meest won
derbaarlijk is, is de verscheidenheid van
de voorwerpen, welke verloren worden.
Van de 41.000 artikelen, die verle
den jaar achtergelaten werden, tellen
wij reeds 19.000 parapluies en 850 wan
delstokken. Wanneer men haast heeft,
is het begrijpelijk, dat men zijn regen
scherm of stok achterlaat, maar hoe
men er toe kan komen om vevolvers,
naaimachines, muziekinstrumenten,
bicycles, kinderwagens, honden, kat
ten en konijnen te vergeten of over
't hoofd te zien, is zonder twijfel een
raadsel.
En toch bevinden al die voorwerpen
zich onder de 8.657 verschillende arti
kelen, welke als „miscellaneous" op
de lijst van het Office voorkomen.
Van horloges vond men er 180, van
portemonnaeis 3.230, van tasschen 2.813
en van overjassen en andere kleeding-
stukken 4.260. Verscheidene van de
portemonnaies bevatten meer dan 10
ond sterling aan geld, enkelen zelfs
ankbiljetfen groote bedragen, terwijl
wat snuisterijen, diamanten, broches
ketingen en ringen betreft, verscheide
ne juweliers hun hart zeker flink zou
den kunnen ophalen.
Indien de eigenaar het verlorene te
rug komt vragen, moet hij aan den
eersten vinder eene belooning geven,
gelijkstaande met 15 pCt. van eenige
geldswaarde onder 10 pond sterling;
van andere artikelen 12'A pCt. van de
ongeveere marktwaarde.
Boven de 10 pond sterling wordt het
bedrag van de belooning door den com
missaris van politie vastgesteld en de
decisie van dezen schijnt in de meeste
gevallen voldoening te geven.
De grootste belooning, toegekend,
wordt beweerd 125 pond sterling en
10 pond sterling komen evenwel zeer
vaak voor, hetgeen men te eerder kan
aannemen, wanneer gereleveerd wordt,
dat verleden jaar aan belooningen tot
een dedrag van 3000 pond sterling werd
uitbetaald.
Nog slechts korten tijd geleden liet
een gelukkig bruidegom aan den voor
avond van zijn huwelijk een étui ju-
weelen in een gab liggen, die beweerd
werden eene waarde van duizenden
ponden sterling te vertegenwoordigen
en de eerlijke cabby, die zeker niet
het flauwste idee van de enorme waar
de had, welke daar zoo kalmweg in
zijn hansom werd achtergelaten, kreeg
ongetwijfeld eene belooning, die hem
voorzeker meer dan ooit te voren de
waarheid van het hierboven aangehaal
de eerlijkheidsspreekwoord heeft doen
erkennen.
Wat evenwel wel verloren, doch
niet op de daarvoor aangewezen plaat
sen teruggebracht wordt, moet in deze
wereldstad eenvoudig fabelachtig we
zen het menschdom schijnt erg ver
geetachtig en slordig te ziju en de
haast waarmede men hier steeds van
plaats tot plaats trekt, draagt daartoe
voorzeker wel bij. De waarde van wat
hier jaarlijks verloren wordt, loopt
ongetwijfeld in de honderdduizenden
ponden.
Een stijfhoofdig Hollander. In
1865 kwam een zekere Herman Taaien-
berg in Parijs, twee jaar later werd
hij tot zes maanden gevangenisstraf
veroordeeld wegens het roepen van
„Leve de republiek 1" Nadat hij zijn
straf ondergaan had, werd hij verban
nen.
Sedert dien tijd is hij 27 maal in
Frankrijk teruggekeerd en telkens
werd hij veroordeeld wegens inbreuk
op het verbanningsvonnis. Onlangs is
hij voor de 28e maal teruggekomen
eri vestigde zich met zijn 97-jarige
moeder in de rue de la Condamine,
te Parijs. Opnieuw moet hij nu voor
de rechtbank verschijnen.
Maar ditmaal zal'de rechtbank zich
toegevender betoonende prefectuur
van politie, getroffen door de hardnek
kigheid van den ouden Hollander, heeft
besloten hem voortaan kalm in Parijs
te laten wonen.
Ritueele moord. Een tegenhan
ger van de verhalen omtrent ritueelen
moord vindt men in de Globe
Dit blad vertelt, dat een groep Hon-
gaarsche Joden, die naar Engeland
wilden oversteken, zijn teruggekeerd,
voordat zij de grenzen van hun geboor
teland hadden bereikt. Men heeft na
melijk den ongelukkigen op de mouw
VAX
ZELANDIA
VAX