VERGADERING
AANDEELHOUDERS
Maandag 13 October 1902,
AMSTERDAM.
f 500.000. - 4°/o Pandbrieven.
Woensdag den 1 October 1902
Keukengerief
iscïs PMlH.
40 Kalveren.
„Hel WaDen van Zeeland"
Dr. Jules De Vos,
R. K. Nieuwsblad
De Geitebok.
TLX 1t i if t; o v stxx
voor Zeeland.
INTERCOMMUNALE HYPOTHEEKBANK
Twentsehe Bankvereeniging B. W. Blijdenstein Co.,
Lsvan Waesberghe-Janssens te Hulst
Aan onze Lezeressen.
Openbare Verkooping.
Smidsgereedschappen-
en Ijzerwerk.
Alphonse Janssens-Wauters,
„HET NIEUWE MODEBLAD"
A. F. NEELEMANS, HULST.
VAN
IN DE
OP
des namiddags één uur in de achterzaal van het Hotel
NEELEMANS te Hulst.
HET BESTUUR.
gevestigd te
De INSCHRIJVING op f 500.000.4Pandbrieven ten laste der Inter
communale Hypotheekbank wordt aan den koers van 99% open gesteld op
van 's morgens 10 tot des namiddags 5 uur ten kantore van de
en van
(daartoe gemachtigd) alwaar prospectussen en inschrijvingsbiljetten verkrijgbaar
zijn.
De Notaris P. DREGMANS te Axel,
zal ten verzoeke van de Weduwe en
Erven NIC0LAAS HARTE aan het door
de Wed. alsnog bewoond huis in de
Westkolkstraat te Terneuzenop Woens
dag den 8 October 1902, des namid
dags ten 1 ure verkoopen
VOORTS huishoudelijke goederen
als: BUREAU, TAFELS, STOE
LEN, KASTEN, SPIEGELS, KO
PER,- BLIK,- IJZER,- GLAS,-
GELEIERD en AARDEWERK,
HAARD,- WASCH,- KEUKEN, en
SCHUURGERIEF enz. enz.
Koperslager, Pompmaker, Zinkwerker,
enz.,
Bierkaaistraat HULST,
bericht de ontvangst eener groote sor
teering prachtige
Hang- en staande Lampen
aan verschillende prijzen.
ZOOMEDE
Ganglantaarns.
Rijtuiglantaarns en Kaarsen.
Ook voorhanden allerlei
in Kotier, Klik, Uzer, enz.
Alles aan concurreerende prijzen.
Deurwaarder ADRIAANSE
1 te Hulst, zal op MAANDAG
'6 OCTOBER a. s. des middags
12 uur, ten verzoeke van den heer A.
VAN DER LINDE te Rotterdam, bij
de Wed. P. A. BOEL buiten de Gent-
sche Poort te Hulst publiek verkoo
pen
gevestigd te 's-GRAVENHAGE.
Geplaatst maatschappelijk kapitaal
1.500.000 waarop gestort tien percent.
Bij het intreden van het wintersai-
soen, vestigen wij de bijzondere aan
dacht onzer lezeressen op de belangrij
ke PREMIE, welke voor onze abonnes
verkrijgbaar is, in
Aan hen, die nog niet mochten heb
ben kennis gemaakt met dit fraaie en
uiterst practisch Modetijdschrift, zullen
wij gaarne op aanvrage, een Ex. gra
tis en franco doen geworden.
Bij inzage zal een ieder moeten er
kennen, dat een zoo fraai Modeblad
nog nimmer tegen zulk een ongekend
lagen prijs werd aangeboden.
De talrijke gravures, waarmede de
bladzijden als 't ware zijn bezaaid, ge
ven uitnemende en practische modellen
voor onze Dames, die in dit tijdschrift
vinden wat haar op het gebied van
Modes kan interesseeren.
Een keur van toiletten, zoo eenvou
dige als kostbare, tal van gravures van
kinderkleeding, een schat van patronen,
voor alle kleedij, een groote verschei
denheid van handwerk.
Het blad gaat telkens vergezeld vaa een
groot PATRONENBLAD.
zoodat de lezeres in staat is, met be
hulp daarvan, zelf het model harer
keuze te verwerkelijken, alsmede van
eene aflevering van een
hoogst boeienden Roman,
in boekformaat.
Wie van onze lezers nog naliet om
daarop in te teekenen, de prijs is
slechts 55 ets. (franco per post
80 ets.) per 3 maanden, verzuime
niet het onderstaande formulier in te
vullen en ons ten spoedigste toe te zen
den.
Wij vertrouwen dat geen onzer le
zeressen zich de geregelde ontvangst
wil ontzeggen van ons Modeblad, dat
haar tot zooveel nut en genoegen kan
ziin.
DE UITGEVERS.
De Directie bericht dat hare
4 pets Pandbrieven
in stukken van /"1000, ƒ500, 100 en ƒ50
verkrijgbaar zijn gesteld te Hulst ten
kantore van den Heer
Ls. van Waesberghe-Janssens.
De Directeur,
J. HOOFT GRAAFLAND.
J. A. VAN ERPERS ROIJAARDS.
INSCHRIJVINGSBILJET.
De ondergeteehende verlangt bij
zijne Courant geregelde toezen
ding van
tweemaal per maand verschij
nende, tegen den prijs van 55
ets. per drie maanden franco
per post 80 ets.)
WOONPLAATSNAAM
HOTEL
CAFÉ RESTAURANT.
Ten allen tijde gelegenheid tot dineeren.
Beafstnek a Ia minute, enz.
RUINIE KAISERS. BILLIJKE PRIJZEN.
24 St. Elisabethplaats
(tramlijn Zuidstatie Rabot,)
is te raadplegen voor Vrouwenziek
ten (Genees- en heelkundige behandeling)
alle Maan-, Woens- en Vrijdagen van 2 tot
4 uren.
O P
het eenige
Mengelwerk.
Humoreske.
Als Janko Jankowitz alleen door de
stad wandelt, gedraagt bij zich op de
manier van onbezorgde menschen. Hij
neuriet een vroolijk deuntje, zwaait
met zijn wandelstok groote kringen
in de lucht, spreekt wildvreemde
Zigeunerkinderen aan en klopt in
't voorbijgaan den pater gardiaan van
't Franciscanerklooster vertrouwelijk op
den schouder. Maar gaat Janko Janko
witz met zijn vrouw wandelen, dan
is hij een en al ernst en vol belang
stelling voor haar alleen.
En geen wonder, heel Golubintzi
dweept, om zoo te zeggen, met juffrouw
Jankowitz. Zelfs de schuttersmajoor,
die anders een echte zure is, moet
vriendelijk kijken als hij haar ziet. Ja,
als zij wijlen Diogenes gevraagd had,
wat hij zou wenschen, dan weet ik
wei, wat hij geantwoord zou heb
ben
Aardig Janko dankt het bezit van
zijn vrouw eigenlijk voor een gedeelte
ook aan mij. Als ik ér niet geweest
was, had hij ze waarschijnlijk nooit
gekregen.
Het was in den zomer nu vijf
jaar geleden. De familie Mora woonde
buiten. Jelka had een kleinen, bonten
geitebok, die er een heimelijk genoe
gen in scheen te vinden, argeloozfè
menschen om te loopen. Juffrouw Mora,
Jelka's moeder was doodsbang van hem.
Als Jelka dus bij haar was, liet ze Mato
zoo heette de hok aan het touvs
in den tuin staan. Dan zat Jelka bij
haar moeder en tantes als een oude
dame over regen en zonneschijn, over
thee en koekjes te praten. Haar gezich
tje zag er dan erg neerslachtig uit,
zoo erg, dat de droefgeestigheid zich
aan het geheele gezelschap meedeelde.
Deelnemend vroeg mén haar of ze de
stad erg miste, ried haar tot tijdver
drijf dit of dat boek te lezen of spoorde
haar aan tot uitstapjes in het gebergte.
Ais ze haar tantes dan goed van de
wijs gebracht had, keek ze me schalks
aan, wipte ongemerkt de kamer uit
en dan begon liet lieve leventje, waarbij
de geitebok een eereplaats innam.
Op zekeren dag dat ik als gewoonlijk
bij de Mora's kwam, vond ik Janko
Jankowitz ook buiten. Juffrouw Mora
las haar dagblad, met een groote
hoornen bril op, die haar een streng
uiterlijk gaf. Janko Jankowitz vertelde
interessante geschiedenissen over het
gerechtshof, waaraan hij verbonden
was. Jelka zat te haken. Schijnbaar
aan een theekleedje, doch in werke
lijkheid moest het een halsband voor
den geitebok worden.
Ik groette Mama knikte zonder
op te zien, Jelka groette afgetrokken
terug en Janko drukte me vaderlijk
de hand.
„Thee of kofliep" vroeg Jelka, toen
ik mij had neergezet.
Koffie, als 't u belieft:"
Jelka stond op, bracht me natuurlijk
thee, en nam bovendien de klontjes
suiker voor Mato in beslag. Terwijl ik,
ongelukkige, met een soort tegenzin
den bitteren drank naar binnen werk
te, keek ze me onschuldig aan met
zoo'n gerust geweten, alsof ze zoo juist
een zieke een groote weldaad had be
wezen.
„Weet u al dat we vandaag bezoek
krijgen?" vroeg ze blijkbaar onschul
dig.
„Bezoek
„Ja er komt een heer uit Essegg
mama, hoe heet die dokter uit Essegg
ook weer, die vandaag komt?"
„Mottelberg heet hij," gaf mama
ten antwoord, „het is geen dokter, maar
een directeur."
„Ja Mottelberg, ik wist dat hij een
aardigen naam had!" zei Jelka zonder
een zweem van spot. „Maar waar is hij
directeur' van, mama?"
„Wat doet dat er toe?"
„Een directeur moet toch directeur
over iets zijn alleen directeur zijn
op zichzelf beteekent niets."
„Hij is aan een hypotheekbank."
„Zoo dus hij komt vandaag," zei
Jelka, zich weer tot mij wendend.
„Drink eens uit, moet je nog niet een
kopje
Ik werd een beetje kwaad, maar
bepaalde me er toe, het hoofd te schud
den.
Tegen den avond kwam mijnheer
Mottelberg. Het was een klein
kereltje met een stoppeligen, bruinen
baard, en hij sprak een weinig door
den neus of liever, sprak zeer veel
en alles door den neus, liefst over eten
en drinken. Met zichtbaar welgevallen
bladerde hij in een aanteekenboekje,
waarin op ieder bladzijde een of ander
feestmaal met het menu er bij was
aangeteekend.
Mijnheer Mottelberg zou tot over
morgen blijven. Ons was dit zeer aan
genaam, hij hield voortdurend mama
bezig en wij jongeren konden met
elkaar ons onderhouden.
MijnheerBranko, mijnheer Branko,"
riep den volgenden morgen juffrouw
Mora mij toe, „wilt u eens hier ko
men."
Wij waren in den tuin en juffrouw
Mora stond voor een open raam, dat
op den tuin uitzag. Ik ging er naar
toe.
Zij verzocht mij des voormiddags
mijnheer Mottelberg de omstreken te
laten zien. Ik beloofde haar dit en ver-
telde Jelka, wat haar mama mij ge
vraagd had.
„Die vervelende kerel," riep ze uit,
„daar komt niets van."
„Maar ik heb het je mama al be
loofd."
„Daar zal Mato wel voor zorgen,"
zei ze, me met schalkschen blik aan
ziende.
Ik keek haar eenigszins verwonderd
aan. Wel begreep ik, dat ze mijnheer
Mottelberg een of andere poets wilde
spelen, maar hoe ze dat aan wilde leg
gen en wat Mato, de geitebok, daar
mee te maken had, was mij niet dui
delijk.
Jelka zag mijn verwondering en be
gon haastig haar plan uiteen te zet
ten, waarbij ze meermalen zichzelf on
derbrak door in een helderen schater
lach üit te breken, als ze zich den ar
men mijnheer Mottelberg in zijn on
gelukkige positie voorstelde.
Ja de arme heer Mottelberg! Vooraf
dient gezegd, dat mama hem over den
geitebok had gesproken in zoo weinig
bemoedigende woorden, dat ook hij een
grooten angst voor het dier had opge
vat en tot zijn ongeluk gij zult het
aanstonds vernemen dit den vori-
gen avond aan de huisgenooten had
meegedeeld. Hierop was nu Jelka's
plan gebouwd.
Zij verzocht mij met den heer Mot
telberg het buiten langs de eikenlaan
te verlaten, zij zou zich in het hout
gewas met den geitebok verbergen en
als wij er langs kwamen het beest op
hem afsturen. Ik had niets anders te
doen, dan zoodra ik op de aangewe
zen plaats kwam, schijnbaar verschrikt
in het hout te springen en mij te ver
bergen.
't Zal ongeveer halfelf geweest zijn,
toen ik met mijnheer Mottelberg de
villa verliet. Zooais afgesproken was,
liep ik op de eikenlaan toe. Mottel
berg was al druk aan 't redeneeren
over het gezonde van zoo'n wandeling,
waardoor de spijsvertering werd bevor
derd en de eetlust opgewekt. Arme
vriend Mottelberg, hoe spoedig zou de
eetlust hem vergaan als het oogenblik
der verschrikkingen was aangebrokenI
Wij waren op de afgesproken plaats
gekomen. Ik lette nauwkeurig op en
zag de witte vlekken van den geitebok
door het groen schijnen. Nog een paar
stappen en daar sprong ik, zoo natuur
lijk mogelijk een angstkreet naboot
send, in het struikgewas. Huppelend
kwam de bok te voorschijn. Mottel
berg, die eerst niet wist wat er gebeur
de, wilde, zoodra hij den bok zag, mij
nasnellen, maar jawel, in zijn verwar
ring liep hij den verkeerden kant op,
den bok te gemoet, die tusschen zijn
beenen doorgleed en hem voorover
deed tuimelen.
Luidkeels om hulp schreeuwend, wat
onze geitebok als een invitatie scheen
op te vatten, richtte Mottelberg zich
half op; Mato kwam op zijn achterste
pooten op hem af, de kop een weinig
ter zijde, en gaf Mottelberg een zoo
juist gerichten stomp tegen den schou
der, dat hij weer neerrolde, thans ach
terover, en luid schreeuwend op zijn
partes posteriores lag rond te draaien.
Hoelang dit spelletje nog geduurd zou
hebben is moeilijk uit te maken. Schud
dend van 't lachen was ik van uit
mijn schuilplaats getuige van dit eige
naardige duel. Daar kwam plotseling
Jeika uit de struiken te voorschijn. Het
kostte haar blijkbaar moeite haar vroo-
lijkheid zoover te bedwingen, dat ze
den bok bij zijn halsband kon grijpen.
Mottelberg lag nu plat op den grond,
hij durfde gee» vinger verroeren uit
vrees de aanvallen van den geitebok
weer uit te lokken.
„Mijnheer Mottelberg."
Angstig wendde hij voorzichtig het
hoofd om en zag Jelka, die den bok
vasthield.
„Och, juffrouw Jelka,... houd... dat
ellendig dier... goed vast... ik besterf
het nog."
„Sta op, dapperre ridder!" Weer
proestte Jelka het uit van lachen.
Thans kwam ook ik te voorschijn.
Hoeveel genoegen mij ook het tooneel-
tje verschaft had, toen de arme Mot
telberg, doodsbleek en bevende over al
zijn leden, van onder tot boven met
stof bedekt voor mij stond, kreeg ik
toch medelijden. Jelka echter kende
dit blijkbaar niet, spottend lachend
verzekerde zij Mottelberg, dat hij zich
dapper gehouden had.
Van onze wandeling kwam natuur
lijk niets. Wij keerden naar huis te
rug en 's middags had mijnheer Mot
telberg de villa verlaten... reeds voor
het diner.
Nooit heeft men hem op de villa
meer gezien.
Maar, zult gij zeggen, wat heeft dat
nu met Janko Jankowitz's huwelijk te
maken
Eenvoudig dit, dat Mottelberg was
gekomen om Jelka's hand te vragen.
Hiervan was natuurlijk nu niets ge
komen en een jaar later trouwde Jel
ka met Jankowitz. Mato maakt hert
nog altijd goed en wordt door het ge
lukkige echtpaar in hooge eer gehou
den.
Sioombootdienst op de Wester-Schelde.
UREN VAN VERTREK GEDURENDE DE MAANDEN
OCTOBER 1902 tot en met MAART 1903.
West-Europeesche of Spooriijd.
Van Vlissingen naar Breskens
Breskens naar Vlissingen
Ter Neuzen naar Borsselen
Borsselen naar Vlissingen
Vlissingen naar Borsselen
Borsselen naar Ter Neuzen
vm. 5,— 7,30 9,30 vm. 11,50 a) b) en nm. 3,30 c)
Woensdags
5,30 8,— 10,— nm. 12,15 a)
5,15 7,30 e) 10,25 nm. 1,55 g)
5,35 7,50 c) f) 10,55 2,15 a)
6,10«1) 9,10e)fll,501i) nm. 3,30c)
6,30«1) ---fnm. 12,30a) nm. 3,50
Van Ter Neuzen naar Hoedekenskerke vm. 8,10
Van Hoedekenskerke naar Ter Neuzen 8,50
3,55
a) Deze reizen worden des ZONDAGS niet gemaakt.
b) Bij vertraging van trein 11,44 kuuncn booten naar Breskens, Borsselen en Ter
Neuzen ton hoogste 5 minuten wachten.
c) Bij vertraging van trein 3,23 wachten de booten van 3,30 naar Breskeus, Borsselen
en Neuzen ten hoogste 15 minuten
«I) Des WOENSDAGS vertrekt de boot van 6,10 van Vlissingen naar Borsselen en
Neuzen om (»,40.
e) Deze reizen worden des WOENSDAGS niet gemaakt.
f) Op de reis van 9,10 uit Vlissingen wordt te Borsselen niet aangelegd.
g) Bij vertraging van trein 1,25 te Neuzen wacht de boot van 1,55 van Neu:
Neuzen naar
Bij vertraging
Borsselen en Vlissingen ten hoogste 20 minuten.
Omnibus tusschen de aanlegplaats der stoombooten en het spoorwegstation te Ter
Neuzen ad 15 cent per persoon en per rit.
KT Tusschen VlissingenBreskens, VlissingenBorsselen, VlissingenTer Neuzen,
Breskens—Ter Neuzen, BorsselenTer Neuzen en omgekeerd, worden retourkaarten af
gegeven, geldig voor vier dagen, als de abonnementskaarten per maand.
Snelpersdruk A. Moerdijk, Zuiddorpe,
t
ZELANDIA
13 12 X 12 GROOTE PARTIJ
HET NIEUWE MODEIILAD
TE
Abonneert U
„Zelandia,"
D ii g v I ij li. w s
