dering voor hem, die titulatuur in de
plaats van de hem aanstoot gevende
Heerlijkheid te doen treden. De even-
bedoelde hoogere machtiging nu denk
ik voorloopig niet aan te vragen.
Haar man vermoord. Een ont
zettende misdaad is dezer dagen in het
dorpje Yilleneuve-la-Gareune gepleegd.
Daar woonde een man, Carminatti
genaamd, met zijn vrouw in een huisje.
Daar de zoon uit Carminatti's eerste
huwelijk wegens militie-plichten afwe
zig was, droeg het genoemde echtpaar
de zorg over de opvoeding zijner kinde
ren.
Hieruit ontstond voortdurend twist
tusschen den ouden man en zijn echtge-
noote, die beweerde, dat Carminatti te
toegevend voor zijn kleinkinderen
was.
Zondagavond vooral maakte de vrouw
zich geweldig boos, maar Carminatti
ging naar bed in de hoop, dat zijn
vrouw wel kalmeeren zou.
Het is niet in bijzonderheden bekend,
wat daarop gebeurd is, maar te midder
nacht kwam de vrouw aan het ge
bouw der gendarmerie zich aanmelden
als de moordenares van haar echtge
noot.
De brigadier zond een paar man
naar de woning, waar het lijk van
den ongelukkige gevonden werd. De
vrouw had hem een bijl zóó hevig in
het hoofd geslagen, dat het wapen
uit den schedel gezaagd moest worden.
Men veronderstelt, dat de vrouw als
een moderne Jael het ijzer met een
hamer den schedel heeft ingeslagen.
Een roode zee. In de „American
Naturalist" geeft M. H. B. Torrey een
zeer interessante beschrijving van' het
ontstaan der roode zee. Dit natuurver
schijnsel werd aan de Californische
kust waargenomen. Het ontstaat door
dat in het water myriaden van kleine
rood gekleurde organismen zijn. Aan
den ingang van de haven van San
Pedro bemerkte men verleden zomer
plotseling een roode vlek, die zich
steeds meer uitbreidde en dagelijks de
kust nader kwam. Spoedig had deze
roode laag zich over verscheidene H. A.
uitgebreid. Het water was vol ontelbare
kleine levende organen, die Torrey,
weliswaar onder voorbehoud, tot de
Gonyaulax wenscht te rekenen.
Overdag gaven zij de zee een roode
kleur, terwijl zij 's nachts begonnen te
lichten: vooral wanneer het water in
beweging kwam, glinsterde een groen-
achtig-blauwe kleur. Ook de visschen,
kreeften en andere dieren, die door
deze roode massa zwommen, lichtten.
Dit belangrijke natuurverschijnsel werd
echter spoedig onaangenaam. Na vier
dagen kreeg het water een onuitstaan
bare lucht, en aan de kusten vond men
honderde doode visschen en zeeplanten.
Spoedig verdween wel is waar de
ondraaglijke stank, maar nog lang be
hield de zee haar roode kleur en wierp
nog voordurend doode visschen op het
strand. De roode zee strekte zich langs
de kust 320 KM. ver uit.
Langzamerhand verdwenen de roode
diertjes, doordat zij anderen tot voedsel
dienden. De onuitstaanbare reuk en
het plotselinge sterven van de zeedieren,
zal door het afsterven der microörganis-
men verklaard moeten worden, die
door hun ontbinding het water ver
giftigen. De Gonyaulax sterven zoodra
zij op het strand komen; men veron
derstelt echter, dat zij gewoonlijk in
de diepte der zeeën leven en door
stroomingen aan de oppervlakte ko
men.
Schranderheid van paarden. In
zijn boek over het- paard deelt Ad.
Guenon eenige merkwaardige voor
beelden van de schranderheid bij paarden
mede.
Zoo verhaalt hij van een 11-jarigen
ruin, „Buffalo" geheeten, het eigendom
van een veearts te Montmirail, die zich
op eene bijzonder schrandere wijze
extra voeder wist te verschaffen.
„Buffalo" stond met nog een ander
paard in een stal onder den zolder,
waar voeder werd bewaard. Het voeder
werd van den zolder in den stal ge
worpen door een vierkanten houten
koker, welks trechtervormig boveneind
vlak onder den voorraad op zolder
was en welks ondereind, 1,30 M. boven
den grond, met een schuif werd ge
sloten.
Op zekeren dag vond men het paard
niet vastgebonden, de schuif van den
koker open en het voeder over den
grond verstrooid. Men dacht, dat dit
aan onachtzaamheid van den stal
knecht was te wijten, en de man kreeg
een standje.
Maar de volgende dag was het we
der evenzoo „Buffalo." kon zich blijk
baar losmaken en de schuif openen. De
halster van het paard werd nu steviger
vastgemaakt en de schuif met een
grendel gesloten. Maar ook dat hielp
niet. Het paard wist zich toch nog
los te maken, den grendel weg te
schuiven en het luik zoover te openen,
dat er voldoende voeder door viel. Ook
eene in de schuif gestoken pen wist
„Buffalo" met de tanden eruit te ha
len.
Men zette nu het paard in den an
deren stal en nu moest het zich met
een gewone portie voer tevreden stel
len.
Maar het duurde niet lang. Op ze
keren morgen vond men weder alle
grendels en deuren van den nieuwen
en den ouden stal open, de schuif van
den voederkoker open en het voer over
den grond verspreid.
„Buffalo" liep vrij rond over het erf
en men kon hem aanzien, dat hij zich
weer eens recht te goed had gedaan.
Nu schafte men den koker maar af
en het voeder wordt thans van den
zolder gehaald met behulp van een lad
der, welke „Buffalo" nog niet kan op
klimmen.
„Buffalo" is bepaald eene specialiteit
in het openen van deuren. Zijn meester
bindt hem niet meer aan eene deur
vast, als die niet stevig is gesloten,
want het paard maakt alle grendels
open.
Maar „Buffalo*" sluit ook gaarne
deuren. Hij heeft eens zijn meester en
op een anderen keer den stalknecht in
den stal opgesloten.
De noodrem. De vorige week
werd in een trein naar Hamburg, die
dicht bij Osnabrück gekomen was,
aan de lijn van de noodrem getrokken.
Weldra stond de trein stil en gingen
de conducteurs de wagens langs om te
zien waar onraad was. Nergens!....
Niemand had aan de lijn getrokken.
Toch was het gebeurd. En terwijl men
naar de reden zocht, werd weder aan
de lijn getrokken. En tevens bleek
wie de dader was. Uit een opening
van een goederenwagen zag men een
snuit steken. De snuit van een olifant,
die op weg was naar een circus te
Hamburg en blijkbaar nieuwsgierig
geworden bij het zien van de lijn, er
aan getrokken had.
Burgerlijke Stand.
Van 16 tot en met 31 Juli.
Axel. Huwelijks-aangiften 18. Andries
Cornelissen, (van Zaamslag) 25 j., jm. en
Adriana de Klerk, 23 j., jd. 19. Josephus
Wouters, 35 j., jm. en Delphina Groothaert
40 j., wed.
Huwelijks-voltrekkingen. 31. Andries
Cornelissen (van Zaamslag) 25 j., jm. en
Adriana de Klerk, 23 j., jd.
Geboorten. 25. Abraham Jan, z. van
Jan van de Velde, en Adriana Maria But
ler. 30. Cornelia Esther, d. van Adam
Francois Schieman, en Paulina Elisabeth
de Moor.
Overlijden. 16. Pieter den Engelsman,
35 j., echtg. van Helena Riekwel. 18. Pie
ter Simons, 32 j., echtg. van Leuntje van
de Velde. 22. Neeltje Prina Ortelee, 11 m.,
d. van Lourens Pieter, en Elisabeth Wij-
na. 21. Laurina Carolina Oppeneer, 66 j
echtg. van Dirk Dieleman. 26. Lautina
van Dixhoorn, 6 m., d. van Andries, en
Janneke Koster. 25. Jttn Marinus Brandes,
16 m., z. van Marinus, en Susanna Jansen.
26-. Clemence Paulina Baert, (overl. te
Koewacht woonachtig te Axel), 5 m., d.
van Ludovicus Franciscus, en Josephina
Maria Hamerlinck.
Hulst. Huwelijks-aangiften. 18 Fre-
dericus Theodorus Biesebroek, 23 j.jm.en
Johanna Martina Engels, 24 j. jd. 23 Jo
hannes Jacobus de Lozanne, 24 j. jm. en
Lambertha Helena Porth, 22 j jd. 30 Heu-
drikus Ferdinandus Morres (van Stoppel
dijk), 29 j. jm. en Clementina Voet, 30j. jd.
Geboorten. 20 Maria Julia, d. van An
dreas Augustinus van de Walle en Apolo-
ma Maria Freijser. 25 Jacobus Izaak, z.
van Daniël Elenbaas en Johanna Jacoba
de Brauwer. 30 Leonardus Anthonius Pe
trus, z. van Alphonsius Augustinus Ver-
straeten en Anna Catharina van de Velde.
Overlijden. 18 Belzaminus de Potter,
76 j. echtg. van Maria Pardaans en wedn.
van Catharina Borm. 21 Seraphina Die-
ricks, 78 j. wed. van Petrus Aarens. 29
Casemirus Stoop, 69 j. z. van Eduard An-
tonij en Cornelia Castermans (beiden over
leden).
Stoppeldijk. Geboorten. 17 Cyril-
lus Alphonsius Victor, z. van Alphonsusde
Maat en Anna de Schepper. 20 Johannes
Franciscus, z. van Camillus Wante en Jo-
zijna Kouijzer. 24 Anna Maria, d. van
Josephus Boeijkens en Cornelia van de
Voorde.
Overlijden. 24 Martha Rosalia de Poor
ter, 6 mnd. d. van Maria. 29 Désiré Dob
belaar, 14 m. z. van Petrus Franciscus en
Johanna Mathilda Pieters.
ttraaii w. Huwelijks-aangiften. 27. De-
siderius Franciscus van der Heijden 48 j.,
jm. en Johanna Maria van Mol 30 j., jd.
Hu welijks-voltrekkingen. 4. Petrus Fran
ciscus van den Berghe 29 j., jm. en Jo
hanna Maas 23 j., jd.
Geboorten. 8. Josephina, d. van Mattheus
Carolus Smit, en Sophia van Laar. 10. Ma
ria Anna Coleta, d. van Jacobus de Bak
ker, en Rosalia Maria Maenhout. 12. Ilo-
noré, z. van Pieter Buijs, en Amelia Fran-
kewijle. 20. Rosalia, d. van Josephus Theo
dorus d'Haens, en Anna Catharina de Rooij.
29. Petrus Franciscus z. van Adrianus Se
rie, en Rosalia Heijdens. Constantia Ma
thilda d. van Petrus Leeraert, en Rosalia
van den Berghe.
Overlijden. 5. Leonie Marie Catharina
van Sikkelerus, 8 jd. van Cornelis, en
Phelomena van Heese. 13. Henrietta Phi-
lomina Maria van Eerdenburgh 13 m., d
van Petrus Ludovicus, en Melania van
Gassen. 19. Bertha Durinck 3 j., d. van
Alphonsus, en Clementia Durinck. 25. An
dreas Maas 22 j., z. van Carolus Ludovi
cus, en Johanna Cornelia de Bruijn.
Westdorpe. Huwelijks-aangiften. 22
Hubert Joseph Michiels (van Maastricht),
31 j. jm. en Florence Remerij, 32 j. jd.
26 Franciscus van Handenhove (van Wet-
teren), 37 j. jm. en Emma Geerinckse, 29
j- jd.
Huwelijks-voltrekkingen. 24 Livinus
Thomas, 26 jjm. en en Apolonia van
Geetsum, 22 j. jd. 29 Adolphus Vervaet,
26 j. jm. en Juliana Catharina Govaert,
22 j. jd.
Geboorten. 26 Chermijn Oamille, d. van
Bernardus Hemelsoet en Elodie Marie de
Guijtenaar. 30 Emelie, d. van Augustus
Kamoen en Maria Coleta van Hecke.
Overlijden. 30 Stephanie van Acker, 44
i. d. van Bernardus Antonius en Amelia
Goethals (overleden),
Ilontenisse. Huwelijks-aangiften. 25
Alphonsus de Schepper, 42 j. wedn. en
Elisabeth Maria Freijser, 35 j. jd.
Huwelijks-voltrekkingen. 19 Eduardus
Tieleman, 39 j. jm. en Apolonia Colsen,
28 j. jd. Livinus Calle, 36 j, jm. en Eli
sabeth Moorthamer, 34 j. jd. Jan Fran-
cies van Kouteren, 51 j. wedn. en Corne
lia van Bellen, 49 j. wed.
Geboorten. 20 Josephus Leonardus, z.
van Josephus van Heese en Philomina Heij
dens. 22 Josephus Petrus, z. van Jan Bap
tist van Jole en Francisca Louise Matthijs-
sen. 25 Petrus Rudolph, z. van Alphonsus
Scheirlinck en Anna Maria Catharina
Maas. 26 Augustinus Christianus, z. van
Andries Asselman en Rozalia Dan kaart.
29 Johannes Antonius, z. van Ludovicus
Duvevier en Christina Fruytier. Maria
Apolonia, d. van Petrus Moorthamer en
Angelina van Mol. 30 Julena Rozalia, d.
van Gerardus Dankaart en Paulina de
Bakker.
Overlijden. 19 Désiré Jacobus van de
Velde, 21 j. z. van Carolus Ludovicus en
Anna Maria Durinck. 20 Petrus Josephus
Vlegels, 1 in. z. van Augustin en Cornelia
Bisschop. 24 Maria Hageman, 1 m. d. van
Petrus Alexander en Emma Nathalia Dru-
mont. 25 Maria Catharina de Feijter, 1
m. d. van Johannes en Janna de Bruijne.
St.-.liins(eeii. Huwelijks Aangiflen.
17. Henricus Joannes de Cock, 27 j., jm.
en Paulina Rottier, 38j.,wed. Alphonsius
Johannes Bleijenbergh, 36 j., jm, en Julia
van Looij, 30 j., jd.
Geboorten. 15. Aloijsius Antonius, z. van
Désiré Danckaert en Rosalia Beulaert 16.
Rosalia, d. van Francies de Haen en Maria
Louisa Baert. 17. Maria Louisa, d. van Jo
sephus Ferket en Virginia Roels. 18. Ro
salia Maria, d. van Bernardus Anthonius
Peeters en Christina van Eek. 21. Anna
Philomena, d. van Jacobus Verdurmen en
Silphia Buijs. 22. Anna Maria, d. van Pe
trus Johannes de Block en Lucretia Blom-
maert. 23. Stephania Maria, d. van Mat
theus en Rosalia Dingeman. 22. Albertus
Johannes, z. van Frans van Dorsselaer en
Maria Ludovica Durinck. 25. Angelina Le-
onia, d. van Carolus Ludovicus de Maat en
Rosalia van der Walle. 26. Camillus, z.
van Petrus Martens en Eugenia Taalman.
27. Xaverius Franciscus, z. van Alois Vlier-
berghe en Rosalia Colman. 26. Alphonsius,
z van Seraphinus van Duijse en Maria
Coleta D'Hooghe.
Overlijden. 18. Florentina Maria Bogaart,
1 j., d. van Josephus en Maria Cecilia de
Rijcke. 22. Petrus Augustinus Yael, 36 j
z. van Constantinus en Amelia de Konink.
28. Camillus van Laer, 2 m., z. van Con
stantinus en Anna Catharina Batens.
Clinge. Huwelijks-Voltrekkingen 23.
Augustus Augustinus Haeyeman, 28 j.,
wedn. en Mathilda Louisa van Dorsselaer,
21 j., jd. Petrus van Dorsselaer, 22j.,jm.
en Leonia Maria Buys, 20 j., jd. 31. Vic
tor Borghgraef, 47 j., wedn. en Johanna
Maria Franke, 39 j., wed.
Geboorten. 18. Amelie Marie, d. van Jo
sephus de Puijsseleijr en Silphia van Dors
selaer. 22. Josephus, z. van Gustaves Ver-
flieren en Rosalia Boons. 25. Josephus Lu
dovicus, z. van Franciscus de Kever en
Philisanta Boodts. 27. Josephina, d. van
Johannes van Boven en Pelagia Beernaert.
Maria Philomena, d. van Sylvester Theo
dorus de Bruijn en Clementina Thomaes.
28. Joseph, z. van Eduardus Verplancke
en Stephania de Weijn. 31. Alice Johanna
Apollonia en René Clement Alois, d. en z.
van Alphonsus Lansu en Joanna Maria Lu
dovica Lockefeer.
Gedurende de maand Juli.
's-IVoerenlioek. Geboorten. 7 Mag-
dalena Catharina, d. van Augustinus van
Zunderen en Margaretha Dievorst 21 Jan
na, d. van Willem Westerweele en Jozina
Boonman. 27 Elisabeth, d. van Marinus
Braamse en Jozina Westerweele. 29 Adri
ana, d. van Pieter Rentmeester en Sara
Engelbert.
Overlijden. 9 Simon Jozef Boonman, 3
m. z. van Daniël en Geertruida Smits.«J29
Maria- Boonman, 28 j. echtg. van Bartel
Bos.
Mengelwerk.
DE ECHO.
De heer Nartem, kaarsenfabrikant
bougies „Fiat Lux" eischt het merk en
de handteekening en wacht u voor na
maak had een aardig fortuintje bij
eengegaard met het licht te versprei
den hij had zijn fabriek overgedaan en
was naar zijn geboortedorp in het de
partement Aisne teruggekeerd, dat hij
vóór dertig jaar had verlaten.
Als men fortuinlijk is geweest, is
men steeds gelukkig in zijn geboorte
streek terug te keeren en de menschen
weer te zien, die u vroeger ternauwer
nood aanzagen en die thans voor u als
een knipmes buigen.
De heer Nartem was dan met zijne
vrouw en twee dochters, Gertrude en
Appoline, naar zijn geboortedorp terug
gekeerd. De fabrikant had daar een
uitgestrekt park gekocht, waarin hij
een prachtig kasteel in rocoscostijl had
laten bouwen, met torentjes, ophaal
bruggen en allerlei middeleeuwsche
dingen.
Hij ontving vele gasten, gaf diners
en noodigde zijne vrienden ter jacht.
Hij was een der grootste heeren uit
den omtrek, ik zeg één, want hij had
voor buurman een anderen kasteelheer,
baron de Lustros, een rijk geworden
bankier, die uitgestrekte bezittingen
had, welke aan die van den fabrikant
grensden.
De natuur had het park van een ba
ron met een echo bedeeld, die de be
wondering van heel de streek gaande
maakte, een echo, die driemaal de zin
nen, die men haarwilde toevertrouwen,
herhaalde.
Die echo was het wonder van geheel
de streek.
Nartem hoorde onophoudelijk er
van spreken, hij gaf geen diner, hij kon
geen bezoeker op zijn kasteel ontvan
gen, zonder dat zijn gasten de mond vol
hadden over die wonderlijke echo van
den baron.
Hebt gij de echo van baron de
Lustros gehoord
Uw park is prachtig, jammer al
leen, dat het geen echo heeft, het zou
dan kunnen wedijveren met dat van
den baron!
Dergelijke gesprekken moest Nartem
voortdurend aanhooren en dit verdroot
hem zeer.
De baron was trotscher op zijn echo
dan op zijn fortuin. De bladen uit het
departement schreven zelfs over de
prachtige echo.
Dat was Nartem een doorn in het
oog.
De eigenliefde mengde er zich in
de fabrikant zou en moest een echo be
zitten, het mocht kosten wat het wil
de.
Hij liet een beroemd architect uit Pa
rijs komen, en droeg hem op, een echo
te leveren, hij hoefde niet op kosten
te zien.
De architect kwam, onderzocht het
gansche park en besloot in het midden
van een klein ravijn, dat zich achter in
het park bevond, een echo te „maken".
Hij teekende schetsen en maakte plan
nen, liet een grot bouwen en omringde
die met rotsen, die hij met groote op-
kosten van de Vogezen liet komen.
Gij zult tervreden zijn, zeide hij
tot den fabrikant, volgens mijne bere
keningen moet zich in de diepte der
grot een weerkaatsing van geluidgol-
ven voordoen, die de klanken zal her
halen.
Toen alles klaar was, beproefde men
de grot, maar niet de geringste echo
was te hooren. De architect wijzigde
zijn plannen, brak alles af en veran
derde de rotsen van plaats.
De geluidgolvingen bleven echter voor
alle combnaties doof!
Onder het een of ander voorwendsel
ging de architect een bezoek afleggen bij
baron Lustros, bezocht de plaats in het
park, waar de beroemde echo gehoord
werd, fotografeerde het terrein, maakte
teekeningen en schetsen, en, voorzien
van deze documenten, maakte hij nauw
keurig de legging in het park van Nar
tem na.
Alles was zooals bij baron Lustros,
alleen de echo ontbrak!
Woedend geworden, zond de ex-fabri
kant den architect weg maar zag niet van
zijn plan af.
Een echo bezitten werd voor hem een
idée-fixe.
Ik heb het gevondenriep hij op
zekeren dag uit.
Ilij wordt gek, dacht zijne vrouw.
De fabrikant had een gedachte; hij
had in het dorp een boerenjongen op
gemerkt, die zeer vlug van begrip was.
Hij ging hem opzoeken en bracht hem
in het park.
Weet ge, wat een echo is vroeg
hij hem.
- Ja w^l, mijnheer, antwoordde het
kind.
Hebt gij er wel eens een gehoordp
- O, ja, die van den baron Lus
tros.
Dat dacht ik wel! riep de fabri
kant uit. Zoudt gij een echo kunnen
nadoen P
De jongen lachte, daar hij meende,
dat mijnheer hem voor den gek hield.
Ik spreek in ernst hernam de fa
brikant.
Ik geloof het wel antwoordde de
jongen dat moet niet zeer moeilijk zijn.
Beproef het eens herhaal den zin,
dien ik u zal voorzeggenZal het mor
gen mooi weer zijn?
Ik weet het niet mijnheer, zeide
het kind.
Gij moet niet antwoorden, maar
alleen den zin herhalen.
O, nu begrijp ik het: Zal het mor
gen mooi weer zijn.
De fabrikant ging voort met deze oe
fening totdat de jongen goed had be
grepen, wat hij moest doen.
Den volgenden ochtend liet hij hem
terugkeeren en ook de volgende dagen;
hij liet hem in het ravijn achter een
rots post vatten en begon \ie les op
nieuw. Hij oefende hem vier malen de
zinnen te herhalen, die hij voorzeide,
en juist hetzelfde stemgeluid weer te
geven, maar zóó, dat de laatste maal
de zin slechts heel zwak herhaald
werd, als van een ver verwilderde
echo.
Als gij de echo goed nabootst,
zeide toen de fabrikant, zal ik u dik
wijls laten roepen en u eiken keer hon
derd stuivers geven, is dat goed p
Mijnheer, zeide de boerenjongen,
voor honderd stuivers zal ik alles doen
wat gij wilt.
De rentenier beval hem nu, de stipste
geheimhouding over dit alles te bewa
ren, daar hij anders dit voordeelig baan
tje zou verliezen.
Na een maand repetitie gehouden te
hebben, was het kind er in geslaagd,
den echo zeer goed na te bootsen. De
fabrikant besloot, thans zijne vrouw
in de zaak in te wijden en in haar te
genwoordigheid repetitie te geven.
Mevr. Nartem vond het plan heel
aardig en origineel, maar zij opperde
toch eenige bedenkingen.
Denk er goed over na, zeide ze
tot haar echtgenoot, indien dit niet
slaagt, zullen wij door iedereen belache
lijk worden gemaakt.
Gij zult er over kunnen oordeelen,
antwoordde de ex-fabrikant, de jongen
bootst den echo zoo juist en zuiver na,
dat men er in moet loopen.
Het kind plaatste zich als naar ge
woonte achter eene rots.
Lieve echo, zeide de kasteelheer.
Het kind herhaalde viermaal den zin
en liet geleidelijk den toon zakken.
- Dat is wonderlijk, zeide mevr.
Nartem, indien ik het niet wist, zou ik
er op zweren, dat het een echte echo
was.
Gij zijt overtuigd riep haar echt
genoot triomfeerend. Welnu, ik ga door.
Ik ben de echoriep hij.
Ik ben de echoherhaalde het kind
viermaal.
't Is prachtig riep de kasteelheer.
Prachtig, prachtig, prachtig,
prachtig, zeide de echo.
Het is wonderlijk
- Wonderlijk, wonderlijk, wonder
lijk, wonderlijk!
't Is genoeg, zeide de fabrikant,
gij kunt uw schuilplaats verlaten.
Hij beval zijn leerling opnieuw de
stiptste geheimhouding aan.
Donderdag, zeide hij, zal ik gas
ten hebben, gij moet dan vroegtijdig
uw plaats achter de rots innemen en
den echo nabootsen.
Ik zal er zijn, mijnheer, zeide het
kind.
Den volgenden Donderdag waren tal
van geuoodigden op het kasteel, gedu
rende het diner bracht de rentenier het
gesprek op de echo's, en aanstonds ver
telde hem iedereen, dat er in het park
van baron de Lustros zoo 'n schoone
echo was.
En ik, zeide Nartem, ik heb er
een ontdekt, die alle overtreft.
Onmogelijk! riepen de gasten.
Die van baron de Lustros her
haalt de woorden slechts driemaal., de
mijne viermaal.
Waar is uw echo dan p vroegen
de gasten.
In het park, zeide Nartem. Ik
heb hem heel toevallig ontdekt.
Mogen wij die echo eens hoorenP
- Indien gij wilt, zullen wij na
afloop van het diner in het park gaan.
Baron de Lustros zal woedend
worden, merkten de dames op, hij is
zoo trotsch op zijn echo.
Na het diner gingen de gasten onder
de veranda men was in de maand
Juli koffie drinken. Van daar had
men een heerlijk uitzicht op het park,
dat in vollen bloei stond.
Laten we nu de echo gaan hoo
ren, zeiden de genoodigden.
Ik zal u voorgaan, zeide Nartem,
de echo is achter het park.
De gasten volgden hem, nog steeds
eenigszins ongeloovig.
Bij het ravijn gekomen, stond de fa
brikant stil, de gasten vormden een
cirkel om hem.
- Echo, zijt gij daarp riep de ka
steelbewoner met luider stem.
En de echo antwoordde
Ja, mijnheer, al meer dan twee
uren
I
