Een Woonhuisje
Dr. Jules De Vos,
„Hel Wapn van Zeeland"
Zijn (ieliefde.
Roerende Goederen en Vruch
ten te Velde.
Venditiën Veldvruchten.
5 heet. zware Haver,
9 heet. zware Haver,
26 heet. zware Haver,
6 heet. zware Haver,
benevens de Graskanten,
Openbare Verkooping.
7 H. A. weigewassen HAVER
6 H. A. welg. TARWE,
10 H. A. welg. HAVER,
Openbare Verkooping
A. F. NEELEMAWS, HULST.
Openbare Verkooping.
12 heet. zware Haver,
15 heet. zware Tarwe,
3 dito Erwten.
10 heet. zware Haver,
17 hectaren royal
Jubilée Haver,
1 heet. zwtire Tarwe,
5 dito Haver.
8 heet. /.ware Haver,
2 dito Haardenboonen,
15 heet. zware Haver,
3 heet. zware Haver,
4 heet. zware Slaver,
8 heet. zware Haver.
0 heet. |mike Tarwe,
lö heet. zware Haver,
24 St. Elisabethplaats
HOTEL
CAFÉ RESTAURANT.
RUIRIE KAIÜERS. BILLIJKE PRIJZEN'
Mengelwerk.
Stoombootdienst op do W ester-Schelde.
UREN VAN VERTREK GEDURENDE DE MAANDEN
JULI tot en met SEPTEMBER 190 2.
Wesl-Europeesche of Spoorlijd.
De Notaris P. DREGMANS te Axel,
zal ten verzoeke van de Erven D. LE-
FEBRE en N. VAN YOOREN, in de
herberg bewoond door Ed. de Vleesch-
ouwer te Koewacht (Zand), op
Woensdag Augustus 4 903,
des namiddags ten 3 ure, verkoopen
en AANHOORIGHEDEN en het
RECHT VAN ERFPACHT op den
grond, eigendom van Aloysius Le-
fèbre, alles te Koewacht, kadaster
sectie F no. 821, groot 27 aren.
Te aanvaarden bij de betaling.
Dadelijk daarna aan voormeld huis
de daarin aanwezige
De Firma J. Th. HENDRIKSE te
IJzendijke, zal publiek verkoopen
1° Donderdag 31 .Inli.
1 uur, te BIERVLIET, voor hare prin
cipalen
wassende op kavels 17 en 18 in den
Paulinapolder.
Te vergaderen bij kavel 18.
3°. Vrijdag 1 Augustus,
2 uren, te SINT JAN IN EREMO, ten
verzoeke van den heer Tii. VAN DAM
MEWijffels
Vergadering aan de hofstede bij Paul
Heijman.
3° Zatertlag 3 Augustus,
2 uren, te BIERVLIET, ten verzoeke
van den heer E. INGELS—van Zele,
bierbrouwer te Bouchaute:
wassende op kavels 48 en 52 in den
Koninginnenpolder.
Te beginnen tegen den Angelinadijk
aan kavel 48.
4° Maandag 4 Augustus,
2 uren, te BIERVLIET, ten verzoeke
van de heeren C. VAN DER HOOFT,
J. RISSEEUW Iz., C. B. THOMAES en
D. ONGENAE
(zeer geschikt voor den zaai),
wassende op hunne landen in den Ko
ninginnenpolder.
(De haver van den heer VAN DER
HOOFT te zamen met den Zaakwaar
nemer van der Linde.)
Vergadering bij A. MAAS aan de
Haven.
5" Dinsdag 5 Augustus,
a. 12 uren, te SLUIS, Heille, ten ver
zoeke van den heer Cu. MOERAEIiT
(zeer geschikt voor den zaai),
wassende op landen nabij de hofstede
bewoond door verzoeker tegen den
Zanddijk.
b. 2 uren, te AARDENBURG, voor
Mej. de Weduwe ALf. BLONDEEL:
wassende op landen in den Isabellapolder.
c. onmiddellijk daarna te AARDEN
BURG, voor de erven MINNAERT
wassende op door hen gebruikte landen
in den Kleinen Boompolder aldaar.
C®. Woensdag O Augustus a. s,
2 uren, te BIERVLIET, ten verzoeke
van zijne principalen
(Probsteier),
wassende op kavels 9, 10, 11, 14, 23
en 24 in den Koninginnenpolder.
Vergadering aan den dijk bij kavel 9.
Tf". Donderdag 7 Augustus a. s,
2'A ure, te SLUIS, ten verzoeke van
den heer P. F. DE JAEGER, landbou
wer en grondeigenaar te IJzendijke
wassende op zijne landen in den Zwin
polder tegen den grintweg.
8» Vrijdag H Augustus,
2 uren, te IJZENDIJKE, voor de Kin
deren WIJFFELS:
wassende in de Prins Willen- en Jonk
vrouwpolders.
Vergadering bij Fernand Wijffels
op Turkeije.
!I» Zaterdag !I Augustus,
te IJZENDIJKE, voor de Dames DU
BOSCH en den heer A. J. DU BOSCH,
grondeigenaren te Elsene
wassende in de Zuiddiepe- en Passageu-
lepolders.
Vergadering aan het Verlaat.
ÏO" Maandag I i Augustus,
10 uren voorm. te HOOFDPLAAT, voor
den heer J. W. DE ZWART te Zuid-
zande
staande te wassen in den Hoofdplaat
polder tegen de hofstede bewoond door
den heer SCHEELE, nabij het dorp.
11° Maandag <1 Augustus,
2 uren, te IJZENDIJKE, ten verzoeke
van den heer F. DOSSCHE, grondeige
naar te Watervliet
in den Grooten Jonkvrouwpolder, be
zuiden.
Vergadering op het Meuleken bij
Martens.
4 3" Dinsdag 13 Augustus,
3 uren, te SINT JAN IN EREMO, voor
den heer Th. VANDAMME-WIJFFELS;
Vergadering op de hofstede bewoond
door den heer Chs. VAN DAMME.
4 3° Woensdag 4 3 Augustus,
2 uren, te SCHOONDJJKE, tea verzoe
ke van den heer A. VERPLANKE
^waaronder 3 hectaren witte Engelsche
voor de eerste maal gezaaid),
(waarvan 3 hectaren Royal Jubilée,
eerste zaai),
wassende op landen der hofstede door
verzoeker bewoond geweest.
Vergadering in den tol bij A. DE DIE.
ZEGT HET VOORT.
De Notaris E. B. DUMOLEIJN te
Honlenisse, zal op
Zaterdag 3 Augustus 4JI03,
in het openbaar verkoopen
A. om 10 uur voormiddag, ten ver-
verzoeke van den heer Ed. DUMOLEIJN
te Sas van Gent:
en
in den Nieuw Vogelschorpolder(Vaatje)
nabij het Station Philippine, en het Ka
naal.
Gunstig gelegen voor vervoer.
Te vergaderen bij F. de Vi.eeschua-
wer, Station Philippine.
B. om 2 uur namiddag:
op kavel 22 in den Mosselpolder, en
kavels 60, 61 en 64 in den Kanaalpol
der, nabij Philippine.
Te vergaderen bij kavel 60 aan den
Kanaaldijk.
De Notaris E. B. DUMOLEIJN te
Hontenisse, zal ten verzoeke van den
heer FRANCIES DE WAEL te Hon
tenisse, en de Erven zijner overleden
vrouw, op
Vrijdag 4 Augustus 4 !>D3,
des namiddags 2 uur, in het openbaar
verkoopen
6 Hectaren TARWE,
2 PAARDEBOONEN,
1 BRUINE BOONEN,
4 HAVER,
wassende in de Noordhof-, Molen-
en Nijspolders, gemeenten Honte
nisse en Ossenisse.
Te vergaderen bij Jan Hiel op Kle-
verhil.
TE
(tramlijn Zuidstatie Rabot,)
is te raadplegen voor Vromvenzick-
ten (Genees- en heelkundige behandeling)
alle Maan-, Woens- en Vrijdagen van 2 tot
4 uren.
Ten alle tijde gelegenheid tot dineeren.
Reafstaek a la minute, enz.
(Naar hel Duitsch).
Hij bewoonde de kleine zolderkamer met
de witte muren en de oude meubels. De
wrakke tafel stond dicht bij het venster
en de ondergaande zon moest hem nog
even helpen, terwijl hij verder de noten
afschreef.
Plotseling wordt de deur geopend, en
eene vrouw van middelbaren leeftijd komt
met veel geraas binnen. Haar kleeding
was nu juist niet netjes; de schort toonde
sporen van keukenwerk, en in de eene
hand hield zij nog een schuimspaan.
„Mijnheer Peske, 't is tijd voor de dans
les, als men toch niet altijd aan je denkt....
Je moest een vrouw hebben. De weduwe
van den winkel hierove. bijvoorbeeld. Dan
kon zij voor haar ondeugden van kinderen
zorgen en gij in den winkel helpen, juist
iets voor u. Of als gij de weduwe niet
wilt, de piano-onderwijzeres, die beneden
woont; dan kan ik u nog een kamertje
er bij geven of de modemaakster, die heeft
een nette betrekking."
„Vrouw Muller", sprak hij opstaande,
,,'t is nu genoegde spraak is een mooie
gave, maar gij moogt ze niet misbruiken."
„Nu ja, ik ken mijn plichten tegenover
de huurders en als ik hun raad geef, heb
ben zij altijd spijt, hem niet opgevolgd te
hebben ik zal u de volgende week eens
met eenige der dames op de koffie vragen."
„Doe geen moeite, juffrouw, ik kom toch
niet."
Nu hoorde men een kind huilen „O jé",
riep de vrouw „nu is Guustje weer wak
ker", en naar de deui loopend, riep zij
nog: „vergeet niet een das om te doen,
bij u moet men aan alles denken."
Gehoorzaam zoekt mijnheer Peske in de
lade het bedoelde kleedingstuk en een pak
je brieven met een verdorden vliertak valt
hem in de hand. Hij en een vrouw, als
men ondervonden heeft wat hij ondervond.
Krampachtig zoekt hij steun aan de la
detafel het was reeds zoolang geleden en
toch.
Op den toren sloeg het vijf uur, hij nam
spoedig zijn viool, deed haar in het zwar
te zakje en ging weg. In de zaal bevon
den zich reeds de dansmeester en de kin
deren, bakvischjes en gymnasiasten, een
veertigtal.
„Heeren engageert de dames
Zichtbare onrust op de meisjesgezichten,
die op banken zittend met angst de hee
ren tegemoet zien. Mijnheer Peske hoorde
hoe een meisje het andere toefluisterde
„ik wou dat die groote blonde bij mij
kwam"maar hij ging voorbij en het
meisje zuchHe.
Het meisje had blond haar en mooie
blauwe oogen en Peske hield van blauwe
oogen, want....
Maar hij had geen tijd om te denken.
Een bakvischje zeide tamelijk luid tot haar
vriendin „Kijk eens, daar komt die dreu
mes met de hooge laarzen naar mij toe
zeker, men zal als men vijftien jaar is, en
er uitziet als zeventien, met zoo'n kleintje
dansen.""
Voor de vriendin boog zich een jongen
van zestien jaar met correcte kleeding en
een knffp gezichtde vriendin ontving hem
blozend, glimlachend. „Dat is de rechte,"
dacht Peske „dat is de hoofdzaak in het
leven, hij wordt ten minste door haar als
de rechte beschouwd, als men hen niet
scheidt,... en toch geen menschen hadden
gescheiden en..."
De paren stelden zich op voor een polo
naise. Peske speelde en zag de kinderen
voorbij trekken.
O jeugd, o ongelukkige herinnering! en
het contrast, dat deze jeugd met zijn ei
gen lot bood, ontlokte zijn viool een ster
ken dissonant. Maar niemand merkte het.
De marsch ging verder, tot de stem van
den dansmeester, „de dames naar hare
plaatsen geleiden", weerklonk.
De jongens en de meisjes scheidden zich
in twee groepen, de eersten met trotsche
houding, de laatsten lachend en fluiste
rend, waarvan Peske nog eenige woorden
kon opvangen: „hij, hij danst als een beer;
ja, hij danst elegant; mijn jongen is zoo
aardig; de mijne was zoo onbeleefd, die is
ook niet van nette familie; hij weet niet
eens, hoe zich te gedragen, ik bedank
hem...."
Toen volgde een quadrille, waarbij de
violist gelegenheid had eenige kleintjes,
die niet meer wisten wat links of rechts
was, met zijn strijkstok terecht te wijzen,
en op deze manier den dansmeester, die
zich reeds heersch geschreewd had, te hel
pen.
Nu volgde een pauze, en de dansmeester
vertelde aan Peske dat hij al vijf-en-twintig
jaar dansles geeft. Vijf-en-twintig jaar ge
danst! Een zware taak. Dansen of viool
spelen beide, is werken, en Peske herin
nert zich, dat zijn vader een dorps-school
meester, hem steeds gezegd heeft„no. 1
van het leven is werken, no. 2 is werken
en no. 3 is werken.''
Ja hij kon er over meepraten. Hij lief
koosde zijn viool, want zij kende zijn ver
leden, zijn heden; hoe dikwijls had zij
niet, was het niet in kunstige, dan toch
in diepe hartverscheurende tonen haar me
delijden getoond, en hoeveel gelukkige
uren dankte hij haarwat was zijn leven
zonder zijn viool!
„Dames polka", kommandeerde de dans
meester.
De kleine met de mooie blauwe oogen
twijfelde, overlegde, ging naar den blon
den gymnasiast en maakte haar sierlijkste
buiging; die beiden kwamen volstrekt niet
in de maat, maar de kleine lachte zoo ge
lukkig De jongen met de hooge laarzen
vond ook een meisje met een hoogroode
sjerp die haar als met vlammen omgaf.
De vijftienjarige bakvisch had den grootste
der jongens uitgezocht; hij danste zeer ele
gant en men zag aan hunne gezichten da
zij wisten het knapste paar van allen te
zijn.
Toen volgde weer een pauze en daarop
een wals.
Wat trilde het hart van den violist on
der deze tonenhet was haar lievelings-
dans. Het scheen, als zaten zij beiden weer
onder den vlierstruik. Het was hem, als
rook hij de bloemen. Voor hen een tuintje
met groente bedden en vrij stijve tulpen
in prachtige kleuren en naast hem op de
bank zat zij Anne-Mario. De zon scheen op
de plasjes aan den weg en glinsterde in de
regendroppels die nog aan eenige struiken
hingen, en
»'t Is genoeg, mijnheer Peske," riep de
dansmeester, die reeds eenige malen ge
wenkt had, zonder door den violist be
merkt te worden; hij zat onder den vlier
boom en zag verwonderd op, geen geur,
geen zonneschijn, geen Anne Marie, een
zaal, gaslampen en menschen die hem
vreemd aanstaarden. Hij nam zijn rooden
zakdoek en veegde dien langs zijn oogen.
Ja als hij altijd zoo gelukkig had kunnen
blijven als toen onder den vlierboom. Maar
het is niet altijd lente in het leven.
Anne Marie zou zijn vrouw worden.
Daarom moest hij naar een vaste betrek
king uitzien.
»Als ik eerste violist bij het orkest ben,
trouwen wij," zei hij, en vol goeden moed
en vol hoop ging hij naar de stad, maar
eerste violist, er waren er altijd zooveel
voor dat baantje.
»Gij moet nog wat geduld hebben,"
schreef hij zijne bruid, en zij schreef terug
dat zij geduld had en wachtte. In dien
tijd kon zij aan haar uitzet naaien, een do
zijn keukendoeken had zij al klaar.
Zij vond tijd genoeg om nog meer te
naaien, want het duurde lang totdat hij
wel geen eerste violist was, maar toeti een
verzekerd bestaan had.
Hij huurde twee kamertjes en kocht op
een verkooping wat meubeltjes vooral een
roode sopha waarop hij en Anne Marie
des avonds zouden zitten. Hij kocht ook
een schilderij met bloemen en hing die bo
ven de sopha. Ook de gordijnen waren
zwart, met veldbloemen en korenaren,
roode klaprozen, blauwe korenbloemen,
zij zouden Anne Marie aan het dorp her
inneren als zij in de stad was en het heim
wee had. O hij had aan alles gedacht
Eindelijk kwam de dag en begon hij
aanstalten te maken voor de reis.
»Dat alles in orde is als ik met mijn
vrouw kom, vrouw Hopper", zei hij nog,
terwijl hij de deur uitging.
»Gij kunt u op mij verlaten, mijnheer
Peske", sprak zij, terwijl zij druk bezig
was met zeepwater alles te reinigen; »ik
zal maken dat de koffie klaar is en die
mooie kopjes met de bloemen op tafel, en
ik zal koekjes bakken."
Zij overdacht in stilte, de kamer feeste
lijk te versieren en haar zoon den boek
binder een transparant met «welkom" er
op te laten maken een jong paar is al
tijd iets bijzonders en het kon dan altijd
dienen.
Peske bereikte gelukkig per trein het
eindstation en ging verder te voet naar
het dorp.
De lucht was drukkend heet; een ster
ke wind verhief zich en joeg wolken van
stof voor zich uit; de eerste donderslagen
deden zich in de verte hooren. Hij ijlde
voort; het onweder brak in volle kracht
uit en buiten adem kwam hij in het dorp
aan.
«Galop riep de dansmeester.
Peske speelde, hij speelde in een wild
tempo, de paren draaiden voor zijn oogen,
vlammen joegen om hem heen, rook omhul
de hem, eén menigte menschen schreeuw
den en riepen, voor hem lag een brandend
huis.
„Anne Marie", kreet hij in vertwijfeling.
„Het onweer is ingeslagen," antwoord
de iemand, „Anne Marie is in de vlam
men."
Hij wilde zich in 't vuur werpen, maar
hij werd teruggehouden. Toen wist hij
niets meer.
Hij houdt met spelen op en wischt zich
het zweet van het voorhoofd.
„Zijt ge moe vraagt de dansmeester
deelnemend.
Hij knikte en is in het tegenwoordige
terug.
Hij heeft veel in het verleden gelaten,
en als hij nu de vroolijke kinderschaar
overziet, denkt hij„er mogen er veel on
der u zijn, die denken de eerste viool
te spelen, en daarna God zullen danken,
als zij een bescheiden plaatsje innemen.
Ja, ja zoo gaat het, niet waar," zegt hij
en streelt zijne viool, „wij weten het."
Hij had zich aangewend, om in zijn een
zaamheid met zijn viool te spreken als hij
schrqef, hing de viool aan den muur en
blikte hem deelnemend aan. Zij begreep
hem, zij kende zijn herinneringen. Werd
hem soms zijn kruis te zwaar, hij nam zijn
viool en zijn strijkstok, en de viool too-
verde hem het beeld van zijn Anne Marie
voor de oogen.
„Weet gij nog, dat zij dit stuk zoo gaar
ne hoorde en dat zij mij zoo streelend vast
hield als het stuk uit was."
Met de menschen sprak hij er nooit over;
het deed hem te veel pijn en zij vroegen
zooveel de viool nooitzij zweeg als hij
het wilde on antwoordde slechts als hij de
snareii beroerdeen altijd volgens zijn
stemming.
Was hij vroolijk, dan klonk zij vroolijk
en vol melodie, was hij treurig dan troostte
zij met zachte muziek. Was hij eenzaam,
hij sprak met haar, altijd bereid zijn wen-
schen te vervullen. Stil en stom, levendig
en spraakzaam, klagend en jubelend, zacht
en mild vereenigde zij alle goede eigen
schappen in zich, zoodat Peske niets op
aarde meer beminde dan zijn viool.
Dat hij het met zulk een instrument niet
tot eersten violist gebracht had, begreep
hij niet. Hij schudde somtijds nadenkend
het hoofd en zeide ,jij en ik we hadden
samen een beter lot verdiend."
„Dames en heeren, ik wensch u goeden
dag" zegt de dansmeester met een buiging,
en de kinderen verdwijnen in de garderobe.
De violist zit alleen, hij bergt met zorg
zijn instrument op, en gaat naar buiten.
De sneeuw knettert onder zijne voeten en
boven de daken scheen de maan.
Peske kijkt naar de verlichte vensters
„Zouden daar gelukkige menschen wo
nen V' en hij drukt zijn viool, zijn eenig
geliefde aan het hart.
Centr. V. W.
6,20c)Ii)
6,401i)
Woensdag-s
I> a e 1 i j k s
Van Vlissingen naar Breskens vm. 5,7,30 9,30 vm. 11,50 a) 1») nm. 3,30 en 6,20 c)
Breskens naar Vlissingen 5,30 8,10,nm. 12,15 a) 3,55 6,50
Van Ter Neuzen n. Borsselen vm. 5,15 7,30e) 10,25 nm. l,55a)g) 4,45
Borsselen n. Vlissingen vm. 5,35 7,50e) 10,45 nm. 2,15a) 5,05
Vlissingen n. Borsseien vm. 6,10<1) 9,10e) f) ll,50a)l») nm. 3,30
Borsselen n. Ter Neuzen vm. 6,30d) f) nm. 12,10a) nm. 3,50
Van Ter Neuzen naar Hoedekenskerke vm. 8,10
Van Hoedekenskerke naar Ter Neuzen 8,50
Deze reizen worden des ZONDAGS niet gemaakt.
Bij vertraging van trein 11,44 kunnen booten naar Breskens, Borsselen en Ter
Neuzen ten hoogte 5 minuten wachten.
Bij vertraging van trein 6,12 wacht de boot van 6,20 naar Breskens ten hoog-
Kte 30 minuten en naar Borsselen en Neuzen ten lion^Hte 4 5 minuten.
Des WOENSDAGS vertrekt de boot van 6,10 van Vlissingen naar Borsselen en
Neuzen om t»,50.
Deze reizen worden des WOENSDAGS niet gemaakt.
Op deze reis wordt te Borsselen niet aangelegd.
Bij vertraging van trein 1,25 te Neuzen wacht de boot van 1,55 van Neuzen naar
Borsselen en Vlissingen ten Imn^te 30 minuten.
Des ZONDAGS en op 15 SEPTEMBER en volgende dagen wordt op deze reis te
Borsselen niet aangelegd.
Omnibus tusschen de aanlegplaats der-stoom booten en het spoorwegstation te Ter-
Neuzen ad 15 ceijt per persoon en per rit.
Tusschen VlissingenBreskens, VlissingenBorsselen, VlissingenTer Neuzen,
BreskensTer Neuzen, BorsselenTer Neuzen en omgekeerd, worden retourkaarten af
gegeven, geldig voor vier dagen, als de abonnementskaarten per maand.
a)
e)
fi
Snelpersdruk A. Moerdijk, Zuiddorpe,
