Bekendmaking. Het Mosterd MimM Verloren BERICHT. Landbouwzaden AFBRAAK Di a mant- en Zilverwerk kteller van FaHrlkatle en Reparatiën. R. K. Werkmeid „Het Wapen van Zeeland" R. K. Nieuwsblad Nicht de Raaf HOOO H. H. Paardenfokkers! Openbare Verkooping. SCH00NE JUWEELEN, In den Remontoir. IS. WILLEMYNS. A. F. NEELEMANS, HULST. Zeeuujsch- Vlaanderen. Maart 190 2. DUIZEND GULDEN Allerbeste ISorloge's en Pendulen, Gevraagd Stoombontdicnst op do Wester-Schelde. PH. J. VAN DIXHOORN, AXEL. een familieblad bij uitnemendheid. De Romantische Avonturen Prozaïschen Engelschman Gratis-V erloting Onder openbare controle van Ijet Rijksproefstation voor Zaadcontrole te Wageningep. D. J. VAN DER HAVE, HOTEL CAFÉ RESTAURANT. RUIfflE KAMERS. BILLIJKE PRIJZEN. O P het eenige voor UREN VAN VERTREK GEDURENDE DE MAAND Ondergeteekende maakt bekend dat zijn hengst LION BËL6Ë II op de laatst gehouden premiekeuring, een prijs van is toegekend, en dat genoemde hengst ter dekking rond gaat k f 3 kontant en f 7,50 veulengeld. Bij het overlijden van onze dierbare moeder en grootmoeder Anna Catha- rina Verflieren, Wed. van P. J. Goossen, wordt het vak op den ouden voet voortgezet. Zich in ieders gunst aanbevelend, P. J. ROELS, Schoenmaker Molenhoek, Zuiddorpe. PREMIE voor de abonne's op onze Courant. Het kan niet anders dan dat het Geïl lustreerd Zondagsblad alom wordt gewaar deerd en zijne komst telken week met ver langen wordt verbeid, wanneer men ziet dat geene kosten, geene zorgen worden ge spaard om het blad steeds fraaier te doen zijn en het te maken tot Eene dergelijke illustratie, onzen lezers als premie ituii£el>o<lcii tegen den spotprijs van 45 cent per kwar taal, is dat bedrag tiendubbel waard. In de rij der overschoone novellen, wel ke elkander bijna onafgebroken in dit tijd schrift hebben opgevolgd, zal de nieuwe, groote en rijk geïllustreerde roman, waar van het begin reeds in het nummer van 9 Maart wordt, opgenomen, eene waardige plaats innemen. VAN EEN zal den lezer in hooge mate boeien om de inderdaad spannende, pakkende tooneelen, en de talrijke, uitmuntende gravures. In het Geïllustreerd Zondagsblad van 9 Maart e. k. zal verschijnen een hoogst interessante Prijsvraag;. Aan de goede beantwoording daarvan hebben de uitgevers verbonden een eersten prijs van VIJF EN TWINTIG GULDEN en tien andere prijzen van VIJF GULDEN ELK een en ander overeenkomstig de aankon diging. Wij vestigen de bijzondere aandacht van onze lezers op dit nummer en zijn over tuigd dat onze abonnés de daarin gebrach te aardige verrassingop prijs zullen stellen. Brengen wij ten slotte onze abonnés nog in herinnering dat in de MAAND MEI e. k. de ten bedrage van zal worden gehouden aan welke alle abon nés op het Geïllustreerd Zondagsblad ge heel kosteloos deelnemen en wij meenen niet te veel te zeggen, wanneer wij vol houden, dat het Geïllustreerd Zondags blad de meest uitgelezen Premie is die bij eene couraut kan worden aange boden Abonnés op onze courant, die daarop nog niet zijn ingeteekend, wekken wij op zich thans te abonneeren, opdat zij de prachtige roman van het begin af kun- uen volgen. een PORTEFEUILLE. De eerlijke vinder wordt verzocht ze terug te bezorgen aan 't bureau van dit blad. Bij de op heden door Notaris DUMO- LEIJN te Hontenisse gehouden veiling van een WINDKORENMOLEN en een WOONHUIS te Groenendijk, gemeente Hontenisse, werd KOOP I ingesteld op f 2000. KOOP II f 1500. TOESLAG op Vrijdag 21 Maart 1902, des namiddags 3 uur, ten herberge der Kinderen van Mieghem te Klooster- zande, gemeente Hontenisse. Na afloop der verkooping van den molen op Vrijdag Maart t 2 nieuwe molenzeilen, pl.m. 40 graan zakken, slijpsteen, enz. Nadere inlichtingen ten kantore van genoemden Notaris. HANDEL IN VAN KAPELLE bij Goes. Voor soortechtheid mijner Pro veneer Lucerne, Rozendaialsche roode Klaver, Engelsche Mangelzaden enz. verleen ik cultuur garantie, d. w. z. wanneer in de cultuur blijkt, dat deze soorten niet echt zijn, heeft iedere afnemer aanspraak op vergoeding. Prijscouranten op aanvrage. De Notaris P. DREGMANS te Axel, zal ten verzoeke van Mevrouw de Wed. Van den WelEd. Geb. heer D. F. Ph. SEIJDLITZ, grondeigenares te Gent, op Woensdag Sli Maart 1SMI2, des namiddags ten 1 ure, verkoopen van een Woon-en Wagenhuis, als: 4000 PANNEN, OUDE STEEN, GE- BINDTEN, BALKEN, STIJLEN, RIBBEN, PLANKEN, RAAM- en DEURKOZIJNEN, enz. enz. Voorts 1 KERSEN- en 1 NOTEN BOOM, alles op de hofstede bewoond door den heer ALPHONSE STA AL, te Graauw, (Zandberg). zijn te bekomen aan matige prijzen Veldstraat 22, GENT. tegen 1 Mei a. s. een van goede getuigen voorzien. Brieven fran co bij H. OLAESSENS te Axel. Ten alle tijde gelegenheid totdineeren. Itcafstack a la minute, enz. „Zelandia," WRAAK- (Naar het Duitsch.) Omtrent Kermis van het jaar 1813 stond er voor den winkel van een goud- smit in Fulda een naar allen schijn welgesteld boertje, die met het gróót ste belang de uitgestalde goud- en zil verwaren bekeek. De winkelier, gretig om zaken te doen, vroeg ons boertje of hij reeds zijne keuze uit al die schoone voorwer pen gedaan had. Het boertje schudde het hoofd ont kennend: »ln het geheel niet, doch ik wilde wel eens weten hoeveel een klomp zilver, ter grootte van een kin derhoofd, waard is." De belangstelling van den goudsmid in ons boertje werd door deze vraag zeer vermeerderd, want het gebeurde nog al eens in die oorlogsjaren dat er aanzienlijke vondsten gedaan werden. Om het boertje in goede stemming te brengen noodigde hij hem aan een goed ontbijt, liet hem goed drinken om aldus te weten te komen hoe groot de schat was, waar hij zich bevond en hoe voordeelig hij eén koop met hem kon sluiten. Het boertje begreep des winkeliers bedoelingen zeer goed, doch gaf geen antwoord op al zijne vragen, totdat onder het drinken van een tweede flesch wijn de winkelier hem recht streeks vroeg«Gij hebt toch zeker den klomp zilver in uw knapzak bij u?" Met een verwonderd gezicht ant woordde het boertje hierop: »Ik heb toch niet gezegd, dat ik den klomp zilver reeds in mijn bezit had; ik heb slechts willen vragen, hoeveel ik er voor zou bekomen, zoo ik er toevallig een vond." Het boertje dankte voor het voortref felijk ontbijt en verliet den verstoorden goudsmid, wiens toorn elk oogenblik aangroeide bij de gedachte, beetgeno men te zijn geworden door een lompen boer. Kort daarop trof de naar wraak zin nende goudsmid ons boertje met een kar brandhout op de markt. Hij groet te hem vriendelijkals een oud beken de en vroeg hem terloops of hij ook mastappels ten verkoop had. «Ik geef u een stuiver voor een mastappel." «Zeker, zooveel gij er maar hebben wilt," hernam het boertje, in de wol ken over de goede zaken die hij met de mastappelen dacht te maken. Want hij geloofde dat de winkelier hem een stuiver per stuk zou betalen. Nadat hij zijn brandhout verkocht had, keerde hij fluks huiswaarts en zette terstond al zijne onderhoorigen aan 't werk om mastappels te verzamelen. Den derden dag toog hij stadwaarts met 3 karren mastappelen en was reeds vroeg voor het huis van den goud smid, die hem verwonderd vroeg, waar heen hij dacht te gaan met al die mast appelen. «Die zijn alle voor u," hernam vergenoegd het boertje, «zeg mij nu slechts waar ik ze afladen moet opdat wij ze nauwkeurig kunnen tellen." «Waarom ze tellen? Dat is een on- noodig werk, waaraan ik geen deel neem. Volgens afspraak betaal ik u voor een mastappel een stuiver en de overige zal ik u volgens den marktprijs be talen." Hierop bood hij den verwonderden boer een stuivertje aan hetgeen hij echter weigerde, daar hij nog volhield, dat de goudsmid hem de mastappels voor een stuiver per stuk afgekocht had. De goudsmid lachte hem hartelijk uit en vroeg hem, of hij hem voorzoo dom hield dat hij een stuiver per stuk voor mastappels zou betalen. «Het is mijne schuld niet," hernam de winkelier, «dat gij mij verkeerd ver staan hebt en ik kan het niet helpen, dat gij u zoo ingespannen hebt om die drie karren van dit bijna waardeloos brandmateriaal bijeen te verzamelen." Hiertegen kon ons broertje niets in brengen en daar hij zeer goed begreep, dat de goudsmid uit wraak gehandeld had zoo schikte hij zich in het onver mijdelijke en gaf den goudsmid de 3 karren mastappels voor een zeer gerin gen prijs. A. H. Daar hebt ge nicht de Raaf! zei- de Ballot, meester houtzager, die bij het venster zat; indien ons niets tegen loopt, dan duurt het niet lang, of men ziet haar zwarte pruik en haar.... Maar, vader! viel een jong meis je van twintig jaar hem in de rede. Ik weet niet, wat gij tegen nicht Hen- riette hebt! Ik heb niets tegen haar, ik zie haar alleen maar niet gaarne hier; ik zeg u, dat zij juist is als de raven: zij brengt ongeluk aan! Och! de arme nicht.... Is zij niet de zachtheid in persoon? Is het dan haar schuld, indien.... Op dit oogenblik werd de deur ge opend om toegang te verleenen aan de zoo weinig verlangde nicht. Haar leef tijd was niet met zekerheid vast te stellen, zij kon evengoed veertig als zestig jaar tellenzij was groot en ma ger, gekleed in een versleten japon en een zwart mutsje op het hoofd. Met een glimlach begroette zij het jonge meisjedaarna wendde zij zich tot den vader en vroeg: Hoe maaLt gij het, neef Jean Ik wilde u even in het voorbijgaan goe den dag zeggen. Dank u! Zooals ge ziet, goed, maar ge zult 1W umt treffen, ge vindt nie mand til Uit. Hoe Toch geen zieken NeenDat ontbrak er nog aan De vrouw en de zoon zijn naar de stad, om.... maar gij weet dus nog niets? Het is waar, ge woont zoo afgelegen.... nu, Francine zal u de zaak wel ver tellen, ik ga naar mijn werkvolk zien. Vader Ballot verliet het huis, om zich naar de houtzagerij te begeven. Alleen gebleven, gingen ae beide vrouwen naast elkaar bij het venster zitten. Wat is er met vader, Francine vroeg de nicht. Het schijnt, dat te Parijs de za ken van den heer Planchou, den eige naar van onze houtzagerij, hoe langer hoe slechter gaan. De notaris van Saint- Cère heeft ons gewaarschuwd, dat men weldra het kasteel, de hoeven en zelfs deze woning gerechtelijk zal ver koopen, waarin vader meer dan twin tig jaar zijn bedrijf heeft uitgeoefend. Moeder en Francois zijn er dezen mor gen op uit gegaan om te hooren, of zich liefhebbers hebben opgedaan.... Mijn God, indien wij dit huis maar niet moeten verlaten.... En de beenderige hand van de oude vrouw nemend kon het jonge meisje hare tranen niet weerhouden. Bedaar, kind, bedaar, alles kan immers terecht komen, de nieuwe ei genaar zal uw vader hier wel laten wonen.... Er valt immers niets op te zeggen, hij is een eerlijk man, zooals men tegenwoordig maar weinigen ont moet.... Neen, lief kind, gij zult hier blijven.... Och, nicht! gij schertst zeker! zei- de het jonge meisje. Het was jaren geleden, dat Henriette Narbel zich te Saint-Cère, een voorstad je van Parijs, gevestigd had. Zij woon de in een klein huisje en den naam van kluizenaarster, dien de menschen uit de buurt haar gegeven hadden, was door haar stil en teruggetrokken leven ten volle gerechtvaardigd. Hoe zij den dag doorbracht De buren, vooral de vrou welijke, zouden dit gaarne geweten hebben, maar zij konden ernietachte- komen. Het geheim van haar bezigher den niet kunnen doorgronden, had men ten minste dat van de reisjes willen achterhalen, die zij op onbepaalde tijden deed, als zij zich naar het station begaf, een zak of een doos in de hand. Maar alles wat men had kunnen ontdekken, was, dat zij een kaartje nam naar Or leans. Alleen Francine, hare jonge nicht, die zij teeder lief had, had toegang tot de werkkamer, waar de kluizenaarster, gebogen over een kussen met groote spelden, de klosjes liet loopen. Henriet- te Narbel was kantwerkster. Het eenige huis, waar zij kwam, was dat van haar neef Ballot, die op eeni- gen afstand der stad een houtzagerij had. Hij was een hard werker, hij zwoeg de van den morgen tot den avond, maar de fortuin begunstigde hem niet, hij had nog niet zijn droom kunnen verwezen lijken eigenaar der fabriek te worden, die hij in huur had. De dag der openbare verkooping van de houtzagerij was aangebroken en daarmee was de angst van Ballot toe genomen, want hij had vernomen, dat een collega, die niet ver van zijn fa briek een houtzagerij had, zijn huis wilde koopen, om zich op deze wijze van een concurrent te ontslaan. Met de vijf duizend frank, die hij met groote moeite bijeen gekregen had, kon hij niet tegen zijn mededinger opbieden. Ballot hoopte nu alleen nog, dat een ander, die niet van het vak was, de kooper der fabriek zou worden. Er was veel volk op de verkooping, maar wei nig ernstige liefhebbers. De houtzager uit de buurt scheen de eenige kooplus tige. Hij had tot tien duizend frank ge boden, en meende zich reeds de eige naar der fabriek, toen opeens een stem riep: Twaalf duizend frank Men zag in het rond om te zien, wie dat washet was een kleine heer met een bril op, onbekend te Saint-Cère. Dertien duizend hernam de hout zager. Vijftien duizend! zeide de heer met een glimlachje. Aller oogen waren op den houtzager gevestigd, die zich het zweet van het gelaat wiesch en eindelijk met stotte rende stem riep Zestien duizend Twintig duizend antwoordde de onbekende. De notaris had er schik in. Twintig duizend voor de eerste maal.... twintig duizend voor de twee de maal, twintig duizend voor de laat ste maal.... De koop was beslist. Gij weet, dat de fabriek aanstonds moet betaald worden, zeide de notaris. Zeker, maar ik ben slechts zaak gelastigde. En de naam van den kooper Juffrouw Henriette Narbel, ik ben Jules Monard, bankier te Orleans. Een kreet van verrassing ontsnapte aan aller lippen, en vader Ballot, op den schouder van zijn zoon leunend, riep uit Nicht De Raaf De algemeene verwondering was niet minder! Hoe! de kluizenaarster was dus rijk! Die oude tang! En de op- en aanmerkingen rolden als het ware van aller lippen. Vader Ballot was verbaasd, toen hij, thuis komende, nicht De Raaf tusschen de moeder en het meisje zag zitten, de beiden laatsten met stralend gelaat, en innig de handen drukkend van Hen riette, die de twee vrouwen toelachte. Men zal zich dus tot u moeten wenden voor het huren der fabriek, nicht? zeide vader Ballot, half schert send, half ongerust, want ik veron derstel niet, dat gij zelf de fabriek zult willen besturen. Neen, neef, gij moet u tot de nieuwe eigenares wenden. Maar gij zijt toch de eigena res Hoe? nu begrijp ik er niets van, voegde hij er bij, een blik om zich heen werpend. Het is toch heel eenvoudig, gij hebt u alleen met uwe dochter te ver staan, en dat zal niet moeilijk zijn, zeide de nicht glimlachend. Ik geef de fabriek in vollen eigendom aan Francine en morgen zal men de akte daarvan opmaken. De fabriek aan Francine? Ja, aan Francine?, zij is twintig jaar, dat is de leeftijd, waarop men er aan gaat denken een huishouden op te richten, en gij weet, dat de zoon van Pierre Baffat, den houtkoopman, gelukkig zou zijn haar tot vrouw te hebben, zelfs zonder bruidschat. Maar geld zoekt geld en de ouders eischen een bruidschat. Welnu, thans heeft zij er een, den huurprijs der houtza gerij. Bovendien belast ik mij met den uitzet. Het jonge meisje wierp zich om den hals der goede nicht Henriette. Gij zijt dus millionnaire? riep va der Ballot uit. Het scheelt veel, neef, maar ik bezit meer dan ik noodig heb, mijn behoeften zijn zoo klein! Gij hebt hoo rnen gezaagd en ik heb kant vervaar digd. Mijne grootmoeder, die zeer be dreven was in het vervaardigen van kant, had mij het geheim van het ma ken van echte Brusselsche kant ge leerd De kooplieden van Parijs en Orleans betalen mijn werk goed en bijgevolg kon de arme nicht! de Raaf Vergeef mij, goede nicht! Vergeef mij! zeide vader Ballot. Welnu, antwoordde de goede ziel, dus geen vogelnaam meer? Jawel, weer een volgelnaam, zeide de houtzager, maar die van ,,Duif uit de Ark". West-Europeesche of Spoorlijd. Dage- Van Vlissingen naar Breskens vm. 5,7,30 9,30 11,55a.) nm. 3,301») lijks Breskens naar Vlissingen 5,30 8,10,nm. 12,20a) 3,55 Van Ter Neuzen naar Borsselen vm. 5,15 7,30il) 10,25 nm. l,55f) Borsselen naar Vlissingen 5,35 7,50<1) 10,45 2,15 Vlissingen naar Borsselen 6,10c) 9,10d)e) 11,55 3,301») Borsselen naar Ter Neuzen 6,30e) e) 12,15 3,50 WnonoHa™, Van Ter Neuzen naar Hoedekenskerke vm. 8,10 h Van Hoedekenskorke naar Ter Neuzen 8,50 a) Deze reizen worden des ZONDAGS niet gemaakt. 1») Bij vertraging van trein 3,23 wachten de booten van 3,30 naur Breskens, Borsselen en Ter Neuzen hoogstens 15 minuten, c) Des ZONDAGS en WOENSDAGS vertrekt de boot van 6,10 van Vlissingen naar Borsselen en Ter Neuzen om 6,50. •1) Deze reizen worden des ZONDAGS en WOENSDAGS niet gemaakt. e) Op deze reis wordt te Borsselen niet aangelegd. f) Bij vertraging van trein 1,25 wacht de boot van 1,55 nm. van Ter Neuzen naar Borsselen en Vlissingen ten hoogste 20 minuten. Omnibus tusschen de aanlegplaats der stoombooten en het spoorwegstation te Ter Neuzen ad 15 cent per persoon en per rit. 13? T usschen Vlissingen—Breskens, VlissingenBorsselen, Vlissingen—Ter Neuzen Breskens~'G>r Neuzen, BorsselenTer Neuzen en omgekeerd, worden retourkaarten af" gegeve11' geldig- voor vier dagen, als de abonnementskaarten per maand.

Krantenbank Zeeland

Zelandia | 1902 | | pagina 4