No. 19. Woensdag- 26 Februari 1902. le Jaargang. FEUILLETON. Dagen van Leed. Brieuen, stukken en advertentiën te zenden aan den Redacteur-Administrateur van ZELANDIA" te Zuiddorpe. Prijs per 3 maanden t franco per post 75 cent, voor België frs. 2.50. Bij vooruitbetaling voor een geheel jaar bedraagt de abonnementsprijs slechts f2,50 voor Nederland. Aan deze uitgave is verbonden een GEÏLLUSTREERD ZONDAGSKLAD tegen den prijs van 45 cent per 3 maanden, betaalbaar tegelijk met de abonnementsgelden. Deze courant verschijnt Dinsdag- en Vrijdagavond. Abonnementen worden aangenomen op post- en hulpkantoren. Advertentlën i van 1 tot 5 regels 50 cent, voor elke regel meer 10. Bij driemaal plaatsing van dezelfde advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Dienstaanbiedingen en aanvragen om dienstpersoneel ter grootte van hoogstens 8 regels worden bij vooruitbetaling geplaatst voor AO cent per advertentie. Bij abonnement of herhaalde plaatsing belangrijke reductie. Inzending van advertentiën vóór 3 ure op den dag der uitgave. Lijnt van fsiften voor Z. II. <len Paus. Vorig bedrag f292,55. A. J. Theuns, past. Zeeuwsch- Olinge 10,00. Totaal f302,55. DE BEURSSPELEN EN DE LANDBOUW. Hoe dikwijls in den loop van een jaar moet de landbouwer zich niet afvragen: welke zal later de waarschijnlijke prijs zijn van dit of dat landbouwproduct Bijv. wanneer de tijd daar is om graan te zaaien, zal hij natuurlijk de grootste oppervlakte beschikken voor die soort graan welke meest kans heeft om hoog in prijs te staan, wanneer de oogst zal zijn gekomen. Die kansen op verhoo ging of verlaging zal hij wegen vol gens de fak toren die daarop invloed kunnen hebben, voor zooverre zij hem bekend zijn. En toch hoe dikwijls zien wij niet dat deze gissingen geheel en al verkeerd uitkomen, ja soms wel ge heel en al tegenovergestelden uitslag geven als die men dacht te krijgen, 't Is dat er buiten de gekende fakto- ren, nog veel meer zijn waar men niets van weet, ten minste wij niet, gewone stervelingen, die niet ingewijd zijn in de geheimen van den Groothandel. Wij berekenen de kansen van rijzen of da len der prijzen volgens hetgeen wij we ten van de hoeveelheid die geproduceerd wordt in het binnenland, ja dikwijls maar in de naaste omgeving. Maar van hoeveel grooter belang is tegenwoordig niet wat het buitenland kan aanbie den Wij zullen nu eens nader kennis maken met een der faktoren die onge twijfeld onder de voornaamsten mag gerekend worden en die weinig bekend is. De beursverhandelingen waarvan wij hier gewagen kenmerken zich bizonder door het voorbarig aan prijs stellen der oogsten zij worden verkocht vóór zij gegroeid zijndoor het verkoopen Zijn linnen was zeer fijn, doch niet meer uiterst zindelijk; eene dikke stoflaag be dekte zijne gansche kleedij en deed ver moeden dat de man van eene verre reis kwam. Op het gelaat van den vreemdeling lag een onbeschrijflijke zweem van droefgees tigheid; geleden had hij, dat was zeer dui delijk, en zijn lijden moest zoodanig ge wenst zijn, dat het diepe sporen in zijne ziel moest gelaten hebben. Uit zijn zwart, zacht fonkelend oog scheen die zwartvolle glimp, welke de deel neming in het lijden van anderen verraadt, zelfs blonk een biggelende traan in de groeven zijner gebronsde wangde fijn ge- teekende neus en mond, zijn goed gevorm de zwarte baard gaven iets edels aan zijn gelaat. Aan de vingeren droeg hij ver scheidene kostbare ringen, welke met fon kelende gesteenten waren bezet. Men was bij den wagen gekomen. De deur dier vervoerbare woning werd geopend door een ander meisje, dat in al- e haast en verschrikt, gillend de vijf of op termijn van een produkt welke de verkoopers niet bezitten en welke zij ook niet van gedacht zijn te leveren; door het scheppen op papier van schijn- oogsten, welke dertig of veertigmaal grooter zijn dan die welke de landbouw inderdaad kan voortbrengen, hetgeen tot gevolg heeft dat de gewone wetten van vraag en aanbod geheel en al hare natuurlijke uitwerking verliezen. Zulk een beursspel is een soort wedspel dat veel gelijkenis heeft met dat van een bookmaker, maar ongelukkigerwijze valt de schade die er uit voorvloeit bijzonder op de landbouwprodukten en de eerlij ke, rechtvaardige handel wordt onmo gelijk gemaakt. De basis van elke trouwe handels operatie is en blijft immer, dat de ver- kooper verplicht is de verkochte voor werpen te leveren op dag en plaats in het koopkontrakt vastgesteld. De wet erkent overal aan den koo- per het recht te eischen dat het ver kochte geleverd worde en zij legt den verkooper den plicht op van dit te le veren. Geen enkel koopkontrakt welke deze clausule niet inhoudt kan door de Rechtbank erkend worden, en nochtans wordt deze wet verkracht iedere dag, ja ieder uur en dat om zoo te zeggen over de gansche wereld door personen wier eenige bezigheid het is commis sies of premiën te bekomen op schijn- verkóopen en voor wie deze commis sies de eenige broodwinning uitmaken. Men kan zich afvragen, hoe het mo gelijk is dat twee personen een kon- trakt maken omtrent iets wat niet be staat P Het antwoord hierop is, dat zij in werkelijkheid geen akkoord maken over dat voorwerp, maar wel over zij nen prijs. Zoo bijv. zegt A tegen B: Ik koop van u 1000 ton maïs, te leve ren binnen drie maanden aan dien prijs. B neemt aan den maïs te leveren op den vastgestelden datum. Wanneer de datum der levering is aangekomen, heeft B geen maïs die hij leveren kan zes treden van den wagen trap afsprong; zij sloeg de handen voor het aangezicht en riep als wanhopig: Dood Dood Men zette de draagbaar neerde koor dendanser opende de oogen, een diepe zucht en een snijdende gil, door het lijden veroorzaakt, welden hem uit de borst. Goddank hij leeftriepen drie stemmen te gelijkde meisjes en de knaap omvatten de van pijn trillende handen des ongelukkigen koordendansers. Vervolgens tilde men den man, zoo zacht mogelijk, van de draagbaar op en droeg hem in den wagen, op eene slaapstede, welke in den vorm eener alkove in het achtergedeelte van het woonrijtuig was aangebracht. De onbekende leende eene behulpzame hand tot het volvoeren van dit lastig werk, waarna hij blijkbaar met tegen zin, doch bescheidenheidshalve wilde afscheid nemen van het kunstenmakersge- gezin. Kom met mij, zeide hij tot den knaap, wij zullen in de stad eenen heelmeester zoeken. De koordendanser opende de oogen, deed een teeken tot den onbekende en zeide vervolgens met zwakke, nauw hoorbare stem, terwijl de pijn al zijne lidmaten rillen deed Dank dank goede heer Het en A vraagt ook geenszins om er te ontvangen, maar de prijs der maïs is niet meer die welke A aangenomen had te betalen. Indien de prijs hooger is, betaalt B aan A het verschil, is de prijs lager dan betaalt A die den maïs moet aanvaarden aan den vastgestelden prijs, aan B het verschil tusschen den huidigen prijs en den prijs van het kontrakt. Men ziet dat het niet noodig is maïs te verhandelen om zulksoortige verkoo- pingen te doen. Het is dus een eenvou dig wedspel op den cours van den maïs, een verplichting van te betalen voor A, wanneer de prijs daalt en voor B, wan neer de prijs stijgt. Om den beursspelers nu toe te laten deze soort weddingschappen systema tisch uit te voeren, zijn er in de mees te landen van Europa vereffeningskan toren opgericht (dearing House), 't Is hier dat die verschillen in de prijzen worden uitbetaald en zoo gelegenheid gegeven wordt om nieuwe speculaties aan te gaan. Veronderstellen wij nog eens twee zulke spelers die heden een koop en verkoopkontrakt aangaan, dat vervalt binnen drie maanden. De volgende dag, als het voorwerp verminderd is in prijs, moet de verkoo per het verschil betalen aan het veref feningskantoor, is de prijs integendeel gestegen, dan betaalt de kooper het ver schil. Het is klaar dat in zulke om standigheden men kan spelen op veel grootere schaal als bijv. in de wedren nen. Daarenboven worden deze spelen het heele jaar door voortgezet, en de rampen die zij veroorzaken vallen niet alleen op de spelers zelf, maar ook op een aantal gansch onplichtige personen, die dikwijls het bestaan zelf van die spelen niet kennen. De verkoopstelsels zijn officieel aan vaard in Engeland sinds 1888. Al de produkten waar zij op toege past zijntarwe, maïs, meel, suiker, zou nutteloos zijn Ik voel het, ja ik voel het wel. ik ga sterven. al mijne ledematen zijn gebroken. mijn in gewand is vermorzeld. De man zweeg een oogen blik, dan wenk te hij hen allen nader te komen, ten ein de fluisterend te kunnen spreken, en hij ging voort Kinderen ja, laat mij u zoo noe men... ik heb u iets ernstigs mede te dee- len alvorens te sterven... want sterven zal ikGij weet, gij zijt mijne kinderen niet... alhoewel ik u dien naam soms geef... Ik heb u gekochtJa, gekocht!... om u in het kunstenmakersbedrijf op te leiden. Eene rilling doorliep de leden der aan wezigen; de onbekende staarde met ver wilderde oogen op den stervende, en ves tigde daarna den vorschenden blik op die gene der meisjes, welke hij door den knaap den naam van Basquina had hooren geven. De lijdende hernam Ja... Hecco... ik kocht u van eene kinderroofster... en hij blikte met zijn stervend oog op den knaap Hecco, gij werd gindsch, aan den Rijnstroom, opge licht... in het dorp Zweibach. Basquina, gij en uwe zuster Gazela werden, niet ver van hier... te midden der heiden van het Kempenland... aan hunne ouders ontroofd... Gij speeldet naast uwe woning. toen gij door eene leurster werd medegelokt... en koffie, thee, zijde, ijzer, enz. hebben sinds dien tijd in waarde verloren. Men moet wel aanmerken, dat de prijzen vastgesteld bij deze verkoopen op papier, helpen in het vaststellen der prijzen van den eerlijken handel. Immers door deze spelen wordt de nominale voorraad op de markt veel vermeerderd en heeft gevolg dat de prijs daalt, hoe weinig oogst er ook in wer kelijkheid gemaakt is. 't Is de dagelijksche officieele prijs dezer verkoopingen op papier, zooals hij vastgesteld wordt op het vereffenings kantoor te Londen, diè geldt als offici eele prijs van het werkelijke produkt. voor de gansche wereld. Het is dan ook geen wonder, .dat in alle landen stemmen zijn opgegaan, die van de wetgeving de belangstelling eischten voor deze onheilbarende specu laties. In verschillende landen reeds staan zij onder strenge boetstraffelijke regle menten, en het is te hopen dat alle landen van Europa elkander de hand zullen reiken en gezamenlijk de noodi- ge maatregelen nemen om deze gebrui ken, zoo noodlottig voor de algemeene welvaart, te doen verdwijnen. Staatkundig Overzicht. De Oorlog. Onder de vele afschuwelijkheden, die ons reeds over den oorlog bereikten, is on getwijfeld ook het volgend schilderstuk van miserie en ellende wel waard, om er een oogënblik de aandacht aan te wijden. Het geeft ons weer duidelijk te kennen op hoe beestachtige wijze de Britten te werk gaan. In de Altdeutsche Blatter geeft een Duit- scher uitvoerig verslag van zijn weder waardigheden onder het Engelsche bewind. Hij was een rustig burger van Ermelo. »Den llen Mei 1901 zoo vertelt hij werd dat dorp voor de vijfde maal door de Engelschen, onder generaal Bullock, bezet. Als gewoonlijk werd ook deze troep door een konvooi begeleid. lederen keer, 's anderdaags, op de Aschdagjaarmarkt van Diest, aan mij werd verkocht. Ik had mij ne gezellin, mijne vrouw verloren... met haar werden mijne twee kinderen door den dood geroofd... ik was alleen, om mijn bedrijf uit te oefenen... Nog eens ik kocht u voor eenig zilvergeld, en... ik had eene nieuwe familie... Gij weet, kinderen, of ik u altijd als een vader heb lief gehad. Niemand antwoordde. Hecco en de twee meisjes lagen wee- nend voor de legerstede geknield. Wat den onbekende door den boezem woelde, bij het hooren van die woorden des stervenden koordendansers, zou moei lijk te giseen geweest zijn. Zijn zwart oog schoot vuurstralen op den ongelukki ge, die gesproken had, en slechts met de grootste moeite kon hij het scherpe oog een oogënblik afgewend houden van het meisje, dat men Basquina noemde. Geen gebaar dezer laatste ontging hem hij scheen radeloos, en zijn adem steeg en daalde hoorbaar in zijne zwoegende borst. De lijdende woelde hevig op zijne leger stede, als herwon hij eenige kracht; wel dra zeide hij met fluisterende stem Een priester Ik sterf! De onbekende greep de hand van het meisje, dat tot nu toe zoo zeer zijne be langstelling had gaande gemaakt, trok haar een weinig achteruit en zeide Kom met mij, Mejuffer, wij zullen ee- als de Engelschen in Ermelo waren, werd er in de meeste huizen ingebroken en hoofd zakelijk kostbaarheden, geld en gevogelte gestolen. Daarom bleef hij ook ditmaal thuis." Maar het baatte hem niet. Hij kreeg bevel met zijn vrouw zich bij de colonne aan te sluiten. En dadelijk. Hij beriep zich op zijn Duitsch onderdaanschap, en toonde zijn papieren. »I don 'tcare whet her yon are a bloody German or Jew or not" (het kan me niet schelen of je een verdDuitseher ef Jood of niet bent) mee moest hij. Inderhaast pakte hij een koffer, maar een oogënblik later zag hij hem door kaffers stukgeslagen en leeg ge stolen. Geen tijd om lang daarover na te denken. Hij moest op een wagen met zijn vrouw, die ziek was, en mee. Een matras voor die zieke moest achterblijven. De sol daten plunderden voor hun oogen het huis. «Onderweg hielden dfe Boeren herhaal delijk het konvooi op. De wagens (er wer den nog andere bewoners van Ermelo mee genomen) werden dan snel in de vuurli nie getrokken en de soldaten namen dan daarachter stelling." De Boeren schieten in zoo'n geval niet, uit vrees hun eigen menschen (vrouwen en kinderen) te tref fen. De wagens reden holdedebolder over het veld, niet achter maar naast elkaar, en de meegevoerden hadden het zwaar te verantwoorden. De Engelsche soldaten en Kaffers hadden ook nog hun ongedierte aan de wagens medegedeeld. Den 18en kwam men te Standerton aan. Den volgenden dag werden allen in het concentratiekamp gebracht; velen tegelijk, soms vijftig, in een tent. Men moest op den grond slapen. Het was koud en er was geen of weinig brandstof, en dan duur. Drinkwater moest men halen uit de rivier, waar de soldaten hun vuile wasch en zich zelf in baadden, en ossen en paarden in gedreven werden. Den 2en dag kreeg men etenskaartjes (ration ticicets). Die waren in 3 klassen verdeeld. Als Duitseher kwam hij in klas se A. Daarvoor kreeg hij 2 pond mager vleesch voor 5 dagen7 pond meel, een kop zout, een pond zwarte suiker, melasse (smerig en ongenietbaar) en 1 pond suike- rijkoffie. Met de laatstegenoemde waren moesten zij 7 dagen toe. De Boeren kre gen klasse B en- C. Hoe zij het daarbij uit hielden, was schrijver een raadsel. De toestand was vreeselijk in het kamp. Er stierven er dagelijks van 8 tot 15 men nen priester zoekengeleidt gij hem dan naar den wagen. Het zwartlokkige meisje wischte de tra nen van de eenigzins gebruinde wang, sloeg zwijgend een zwart manteltje om de schouders, rukte zich den gulden haarband van het hoofd, en trok zich het kapje van haren mantel over de golvende haarlok ken. Ik ben gereed, zeide zij. Zwijgend stapten beiden het wagentrap- ken af en begaven zich in de richting der stad. De avondschemering begon te dalen hier en daar pinkte reeds een lichtje in de huizen. De onbekende stapte met het meisje, langs eenige straten der stad, weldra de groote kerk binnen, wier deur geopend was en alwaar eenige geloovigen hunne avondbede kwamen storten hij trad recht op eenen priester toe, die zich in het koor bevond, en verzocht dezen de H. Sacra menten der stervenden aan den man in den wagen te willen brengen. Weldra kwam de priester, in wit koor kleed, uit de sakristie, beklom het altaar, nam het H. Sacrament uit het tabernakel de bel klonk en de priester zegende de aan wezigen, waarna hij, voorgegaan door het kunstenaarsmeisje en eenen dienaar met bel en lantaarn, den weg insloeg naar den wa gen van den koordendanser. Wordt oerv.) ZELANDIA 2.

Krantenbank Zeeland

Zelandia | 1902 | | pagina 1