No. 9.
Woensdag 22 Januari 1902.
le Jaargang.
Paus Leo XIII.
Feuilleton.
Brieuen, stukhen en aduertentiën te zenden aan den Redacteur-Administrateur uan „ZELANDtA" te
De Fortuinzoeker.
Deze courant verschijnt Dinsdag- en Vrijdagavond.
Abonnementen worden aangenomen op post- en hulpkantoren.
Inzending van advertentiën vóór 3 ure op den dag der uitgave.
Binnenland.
Prijs per 3 maanden i
franco per post 75 cent, voor België frs. 2.50. Bij vooruitbetaling voor een geheel jaar bedraagt
de abonnementsprijs slechts f2,50 voor Nederland.
Aan deze uitgave is verbonden een CiEILLUSTREERR ZOXDAUSHLAD tegen den
prijs van 45 cent per 3 maanden, betaalbaar tegelijk met de abonnementsgelden.
Advertentiën t
van 1 tot 5 regels 50 cent, voor elke regel meer 10.
Bij driemaal plaatsing van dezelfde advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend.
Groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Dienstaanbiedingen en aanvragen om dienstpersoneel ter grootte van hoogstens 8 regels worden
bij vooruitbetaling geplaatst voor 40 cent per advertentie.
Bij abonnement of herhaalde plaatsing belangrijke reductie.
Door de gansche Katholieke wereld
wordt geijverd, om het vijf en twintig
jarig Hoogepriesterschap van Z. H. Leo
XIII op luisterrijke wijze te vieren.
Overal worden comité's gevormd tot het
bijeenbrengen van gelden en het orga-
niseeren van bedevaarten om dit feest
zoo schitterend mogelijk te maken. En
geen wonder! Het geldt hier een feest
dat de gansche Kerk met blijdschap en
dankbaarheid vervult, zoowel om de
hooge beteekenis van het feit, als de
zeldzaamheid der gebeurtenis. Het geldt
hier een persoon door de gansche Ka
tholieke wereld geliefd en bewonderd
Leo XIII een der grootste Pausen, die
ooit geweest zijn, Leo XIII uitschitte
rend door wijsheid, heiligheid en liefde
voor zijne kudde, Leo XIII dien afge-
leefden grijsaard van het vaticaan, tot
wien zelfs de ongeloovigen met eerbied
en ontzag opzien.
Vier en twintig jaren zijn voorbij
gesneld sinds de onvergetelijke Pius IX
in den hemel de kroon der martelaren
ging ontvangen. Crux de cruce, het
kruis van het kruis werd hij in eene
aloude voorspelling genoemd. En ja,
hoe versch ligt het nog in het geheu
gen, den smaad en de berooving dezen
goeden Paus aangedaan door zijne on
dankbare kinderen.
Na hem werd Leo XIII (Joachim
Pecci) den 20 Februari 1878 tot Paus
gekozen en den 2den Maart gekroond.
Lumen in coelo, het licht aan den
hemelJa, een schitterend licht is Hij
geweest gedurende de vier en twintig
jaren van zijn Pontificaat.
Beschenen en bestraald door dat schit
terend licht groeide en bloeide de Kerk
op wonderbare wijze. Zijn woord, zijn
heilig woord van liefde en wijsheid, van
aanmoediging en protest klonk door de
gansche wereld. Dat machtig woord,
vervat in talrijke encyclieken, brieven
en allocuties, verdedigde onverschrokken
de rechten der Kerk tegen de dwinge
landij van den Staat, de onschuld tegen
de verdrukking, het recht tegen het
onrecht. Dit indrukwekkend woord,
waarschuwde zijne kinderen tegen de
gevaren van hun tijd, legde de mis
standen en feilen der maatschappij bloot
en drong met kracht aan op verbetering
van het lot der arbeiders. Waarschu
wend klonk het tot#den rijke, bemoe
digend en troostend tot den arme.
Door zijn onvermoeid streven werden
duizenden met de Kerk vereenigd, dui
zenden missionarissen uitgezonden. Met
edelen kunstzin beschermde en bevor
derde hij Christelijke kunst en weten
schap. Als scheidsrechter trad hij ver
zoenend op tusschen vorsten en volke
ren. Kortom, die eerbiedwaardige zwak
ke grijsaard, van alle wereldrijke macht
beroofd, doch groot door zijne redelijke
macht, heeft een alomvattenden en
diepingrijpenden invloed uitgeoefend, op
het sociale leven van onzen tijd.
En toch, hoe dikwijls werden zijne
beste bedoelingen miskend! zijn vader
lijk hart op onwaardige wijze diep ge
griefd! Nog heden moet hij het aanzien,
hoe Frankrijk, de oudste dochter der
Kerk, zijn meestgeliefde kinderen, de
kloosterlingen in ballingschap jaagt, en
in de meest Katholieke landen een storm
tegen geloof en godsdienst opsteekt
Maar desniettegenstaande blijft de door
luchtige grijsaard het schip der Kerk
met vaste en zekere hand besturen, trots
alle stormen en beroeringen.
Men gelooft niet meer aan wonderen
in onzen tijd. Maar is het dan niet een
groot wonder, dat een afgeleefde 92-
jarige grijsaard met zulk een helder
ziend oog en zulk eene groote scherp
zinnigheid een gansche wereld bestuurd
en dagelijks nieuwe blijken geeft van
een stalen geheugen, een onbevangen
oordeel over hedendaagsche toestanden,
en steeds medeleeft met de behoeften en
nooden zijner millioenen onderdanen
Ja, Leo XIII, Paus en Koning, schit
terend licht aan den hemel, dat de
trotsche paleizen dezer wereld beschijnt
en doordringt tot in de armoedigste hut
van de armsten uwer kinderen, overal
het licht van geluk en de warmte der
liefde brengend, moge de almachtige
God u nog vele jaren als zijn plaatsbe-
kleeder op aarde bewaren en bescher
men En daarom geachte lezers: Oremus
pro Pontifice nostró Leoni, Bidden wij
voor Paus Leo
Volgens de profetie van den H.
Malachias, Aartsbisschop van Armach in
Ierland in de 12de eeuw. De echtheid
dezer voorspelling wordt echter betwij
feld, voor de 16de eeuw was zij onbe
kend. Volgens deze voorzegging zou de
volgende Paus heeten Lumen Ardens",
het vurige licht, waardoor misschien be-
teekend wordt, dat hij door vurigen ijver
zal uitblinken. De laatste Paus zou hee
ten Petrus II en er zouden nu nog 10
Pausen komen.
Carpenaer.
CtanilrniA«lIj5 O VA AlOll t
Dorner werd uit zijne verdorving gewekt
door een angst welken hij tot dusverre
nog niet gekend hadhij dacht aan den
dood en meende dat zijn stervensuur aan
gebroken was. Zoo als hij daar lag, trad
nog eenmaal het afsterven zijner vrouw tot
in de kleinste bijzonderheden voor zijnen
geest; die bleeke, uitgeteerde gestalte scheen
hem voor Gods rechterstoel te dagen, om
rekenschap van zijn schandelijk gedrag af
te leggen.
Zijn geweten pijnigde hem zeer, en hij
zou hebben kunnen schreien als een kind;
maar het gevaar dat om hem heen woelde,
schonk hem geen oogenblik rust. Somwij
len meende hij in het gehuil van den storm
de stemmen zijner kinderen te hoorenhij
greep werktuigelijk naar zijn hart, eene
ijskoude huivering liep door zijne ledenhij
dacht aan sterven zonder biecht, zonder
verzoening. Hij poogde te bidden, maar
het oorverdoovend gebulder der woedende
elementen rukte hem de woorden uit den
mond en stiet hem de zuchten in den boe
zem terug. De vertwijfeling stond in al
hare bitterheid voor zijne ziel.
Deze toestand duurde verscheidene uren,
ofschoon het Dorner eene halve eeuwig
heid toescheen; toen bedaarde de storm,
hoewel het schip nog steeds met woest ge
weld op de golven voortgezweept werd.
Het valluik aan den scheepstrap werd ge
opend, en een frissche luchtstroom goot
eenige verkwikking in de benauwde ka
juit. De kapitein kwam druipnat, door
een paar matrozen gevolgd, naar beneden.
Op al de vragen welke men deed, werd
geen antwoord gegeven, want het schip
moest onderzocht worden. Men vond vier
voet water in het ruim, veroorzaakt door
een zwaar lek. Men moest dus met alle
kracht aan het pompen, en ook Dorner,
willens ef onwillens, moest aan het werk.
Het geschreeuw der matrozen op het schip
en onder het ruim, schonk hem zijne te
genwoordigheid van geest terug. Het lek
werd gestopt, de voorwerpen op hunne
plaatsen gebrachttoen riep de kapitein
de bemanning weder op het dek, om ook
daar de aangebrachte schade zooveel mo
gelijk te herstellen. De storm keerde met
vernieuwde woede terug, en daarmede de
vorige ellende. Dit duurde met kleine
tusschenpoozen den geheelen nacht door tot
den volgenden morgen. De doodsbleeke
afgematte passagiers boden een jammerlijk
schouwspel aan, toen zij van lieverlede op
het dek verschenen om versche lucht in
Dc Oorlog;.
Ook de koning van Engeland is de oor
log moe. Geen wonder, want 't kost heel
wat lieve levens en geld.
Dezer dagen heeft hij te Londen 1300
man van de garde geïnspecteerd, die naar
Zuid-Afrika vertrokken.
In zijn toespraak tot de mannen sprak
de koning de hoop uit, dat de oorlog bin
nenkort ten einde gebracht zou worden.
Die hoop is al dikwijls uitgesproken, maar
nn ze komt van een vorst, die het in zijne
macht heeft dadelijk een einde te maken
aan den oorlog, nu lijkt het wel een bit
tere ironie. Is het dan niet duidelijk ge
noeg gebleken, dat de Boeren zullen door
vechten tot het einde toe 1
Ons dunkt, dat de gebeurtenissen op het
oorlogsterrein geenszins de hoop op een
spoedig einde wettigen.
De Wet trekt in den Vrijstaat rond met
zijne bekende snelheid. Best mogelijk, dat
we binnenkort weer een stouten slag van
hem te hooren krijgen. Botha houdt den
strijd in het oosten maar aldoor gaande,
en De la Rey in het westen bezet in on
gestoorde rust de Magaliesbergen, klaar
om bij de eerste gelegenheid de beste den
vijand te bespringen. En dan de tallooze
kleine guerillabenden over het geheele
oorlogsterrein die misschien nog de meest
geduchte vijanden der Engelschen zijn
Hoe kan men in zulke omstandigheden aan
een spoedig einde denken, terwijl de Brit
ten niets kunnen doen dan zich opsluiten
in blokhuizen en gedwongen zijn tot een
defensieve houding
CHINA.
Dat het in 't rijk der geeltjes allemaal
zuivere koffie is gelooven we nog lang niet.
Het broeit en knoeit er nog maar steeds
door.
In een Laffan-telegram uit Peking wordt
weer melding gemaakt van maatregelen
der regeering tegen de Boksers. De ge
wezen burgerlijke gouverneur van Peking,
twee leeraars van de Han-lin academie, en
twee lage ambtenaren zijn gedegradeerd
en zullen nooit meer een officieel ambt
mogen bekleeden. Als reden tot die maat
regelen wordt opgegeven dat zij de macht
van de Boksers overdreven, en aldus den
Troon misleid hebben.
Overigens blijkt uit de keizerlijke be-
sltmeif Weill txèn laarusieii ~--r
digd worden, ten minste de goede bedoe
ling. Zoo spoort de Regentes haar onder
danen aan, in hun betrekking met de
vreemdelingen de goede trouw in acht te
nemen (overbodig is die aansporing geens
zins, want een Chineesch die rechtschapen
genoeg is om nooit zijn landslieden te be
driegen, zal in veel gevallen volstrekt niet
opzien tegen oneerlijkheid tegenover een
vreemdeling). De regeering, zoo zegt de
Regentes verder, eerbiedigt de zendelingen,
zoodat de ambtenaren het volk moeten in
prenten, eerbied aan de kerk der wester
lingen te betoonen, en hun wantrouwen
tegen de christenen op te geven. In alle
provinciën moeten de vereenigingen tegen
de zending gericht, bij plakkaat verboden
verklaard worden.
SPANJE.
In Spanje wil het maar niet rustig wor
den. Dezer dagen zijn er weer te San
Sebastiaan opstootjes geweest, omdat de o-
verheid een geliefkoosd volksvermaak had
verboden. Het stadhuis en vele particu
liere huizen werden met steenen bestookt
en de prefect uitgefloten. De gendarmes
en soldaten moesten van hun wapens ge
bruik maken. Er werden vele menschen
in de botsing gewond en een aantal an
deren in hechtenis genomen.
DUITSCHLAND.
De politie te Keulen heeft een vrouw in
hechtenis genomen onder verdenking dat
zij meer dan 50 voedsterkinderen, die aan
hare zorg waren toevertrouwd, door mid
del van vergif uit den weg heeft geruimd.
De vrouw heeft vroeger te Ehrenfeld ge
woond en daar ook kinderen gehouden,
maar verhuisde later naar Brühl. De ju
stitie heeft uitgebreide onderzoekingen in
gesteld in het vermoeden dat er meer men
schen bij de misdrijven betrokken zijn.
POSTERIJEN.
Iemand is verhuisd van België naar Ne
derland. Werden hem van uit zijn vorige
woonplaats couranten of drukwerken na
gezonden, dan moest hij daarvoor tot nu
toe minstens 2'/» cent, of een veelvoud van
dat bedrag betalen. Voortaan zal dat in
de meeste gevallen goedkooper zijn. Men
hoeft voortaan alleen het aanvullingsport
leen moeten betalen het yerschil tnsschen
het port van België naar Nederland en 't
port van België voor binnenlandsch ver
keer verschuldigd.
Bijv. Voor een courant tot' 40 gram be
draagt bet port van België naar Nederland
1 cent. In het Belgisch binnenlandsch
verkeer is dat port '/a cent. Bij nazen
ding, voor iemand die van België naar
Nederland vertrokken is, moet dus voort
aan slechts het verschil, of cent, be
taald worden (tot op heden was dat 2'/»
cent).
Deze gunstige bepaling geldt alleen, als
de stukken voor hun oorspronkelijk (hier
Belgische) bestemming voldoende gefran
keerd waren.
Omdat gevallen, als hierboven zich op
onze grenzen menigmaal vóordoen, heb ik
gemeend uwe lezers een dienst te bewij
zen het bovenstaande in uw blad te laten
opnemen.
Iemand, die nog al eens met
DE POST IN AANRAKING KOMT.
H. 15/1/1902.
P.S. Ik hoor, dat in verband daarmeê
portzegels van cent in gebruik komen
(die waren er nog niet).
te ademen. Dorner die gedurende den storm
inwendig door gedachten gekweld was,
waarvan hij te voren geen denkbeeld had,
bereikte met moeite den scheepstrap.
De zucht tot levensbehoud, en het- be
moedigend gevoel, de gevaren des doods
ontkomen te zijn, had alle andere gedach
ten en gevoelens op den achtergrond ge
dreven.
Welk eene verwoesting was er door den
storm aangerichtHet touwwerk was ge
heel in wanorde, de kleine mast midden
doorgebroken, en de borstwering op som
mige plaatsen erg beschadigd.
Gelukkig had men geene menschenle-
vens te betreuren.
De kapitein ging met de handen op den
rug verdrietig op het dek heen en weder.
Dorner die zich zeer ellendig gevoelde,
zocht tevergeefs naar een deelnemend hart,
waaraan hij het gevoel dat hem bestormde,
kon openbarendoch ieder had op dat oo
genblik genoeg met zich zeiven te doen.
Hij had een' geruimen tijd tegen de groo
te mast gezeten, om zijn warm hoofd in
den zeewind te verfrisschen, toen eindelijk
zijn vriend Schlips zich op het dek liet
zien.
Hij bleef voor Dorner staan en zeide
lachende »I)at is gelukkig voorbij, lands
man maar, liet hij er spottend op volgen,
gij ziet er uit, mijn jongen, alsof het boek
Job op uw gelaat geschreven staat.
Foeimen moet niet zoo spoedig den
moed in de schoenen laten zinken; als
men de wereld wil zien, moet men de ge
varen niet vreezen."
Dorner zag den jongeling, op wien de
storm inderdaad weinig indruk scheen te
hebben gemaakt, met verbazing aan, en
schaamde zich over den angst, welke, dit
gevoelde hij zeer goed, nog altijd op zijn
gelaat lag. »Meri komt er echter niet al
tijd zoo goedkoop af, sprak hij verlegen;
wij konden thans gemakkelijk eenige hon
derden voet diep in de zee liggen.
Ha, ha! lachte Schlips, gij zoudt mij
voorzeker tot uwen erfgenaam benoemd
hebben, wanneer gij naar het rijk der vis-
schen waart vertrokken. Nu, de erfenis
die hieronder in eenen hoek ligt, is waar
lijk niette versmaden." Dit zeggende wees
hij met den vinger naar de kajuit. Dor
ner ontstelde bij deze laatste woorden; hij
dacht thans voor het eerst aan zijne bezit
ting, waarop de jongeling zinspeelde.
«Waar? in welken hoek? vroeg hij met
zichtbaren angst.
Wel, in de kajuit, zeide Schlips met
schijnbare onverschilligheid, ik meen u-
wen koffer daar open te hebben gezien."
Dorner begaf zich ijlings naar de kajuit
en vond daar zijn' koffer geopend in eenen
hoek, en zijne goederen langs alle kanten
verspreid.
Hij viel letterlijk op een en ander neder
en zocht angstig naar zijn grootsten schat,
zijn geld.
Doch het kistje waarin zich deze schat,
het vermogen zijner kinderen bevond, was
insgelijks geopend, en de inhoud zeer ver
minderd.
Hij vond nog enkele stukken onder zij
ne kleederen, maar zocht te vergeefs naar
de overigen.
Buiten zich zei ven van angst en woede,
wierp hij alles door elkanderhij telde zij
ne kleedin gstukkenalles was voorhanden,
maar zijn dierbaar geld voor een groot ge
deelte verdwenen.
Zou hij bestolen zijn, of kon het geld ge
durende den storm onder de rondom staan
de voorwerpen, kisten en kassen gerold
zijn? In zijne verwarring pakte hij alles
weêr bijeen, sloot zijnen koffer dicht en
begaf zich naar het dek, om ten minste
zijn vriend Schlips van het verlies kennis
te geven.
De noord-duitsche jongeling deed alsof
hij zeer ontstelde, en bood Dorner zijne
hulp aan om zoo mogelijk het verlorene
terug te bekomen.
Naar zijne meening was het niet raad
zaam om'den kapitein of den passagiers
iets van het voorval te zeggen, eensdeels
om hunne begeerte niet op te wekken voor
hetgeen hem overgebleven was, en ten an
dere, omdat zij beiden slechts Duitschers
en de anderen allen vreemdelingen waren.