No. 9. Woensdag 22 Januari 1902. le Jaargang. Paus Leo XIII. Feuilleton. Brieuen, stukhen en aduertentiën te zenden aan den Redacteur-Administrateur uan „ZELANDtA" te De Fortuinzoeker. Deze courant verschijnt Dinsdag- en Vrijdagavond. Abonnementen worden aangenomen op post- en hulpkantoren. Inzending van advertentiën vóór 3 ure op den dag der uitgave. Binnenland. Prijs per 3 maanden i franco per post 75 cent, voor België frs. 2.50. Bij vooruitbetaling voor een geheel jaar bedraagt de abonnementsprijs slechts f2,50 voor Nederland. Aan deze uitgave is verbonden een CiEILLUSTREERR ZOXDAUSHLAD tegen den prijs van 45 cent per 3 maanden, betaalbaar tegelijk met de abonnementsgelden. Advertentiën t van 1 tot 5 regels 50 cent, voor elke regel meer 10. Bij driemaal plaatsing van dezelfde advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Dienstaanbiedingen en aanvragen om dienstpersoneel ter grootte van hoogstens 8 regels worden bij vooruitbetaling geplaatst voor 40 cent per advertentie. Bij abonnement of herhaalde plaatsing belangrijke reductie. Door de gansche Katholieke wereld wordt geijverd, om het vijf en twintig jarig Hoogepriesterschap van Z. H. Leo XIII op luisterrijke wijze te vieren. Overal worden comité's gevormd tot het bijeenbrengen van gelden en het orga- niseeren van bedevaarten om dit feest zoo schitterend mogelijk te maken. En geen wonder! Het geldt hier een feest dat de gansche Kerk met blijdschap en dankbaarheid vervult, zoowel om de hooge beteekenis van het feit, als de zeldzaamheid der gebeurtenis. Het geldt hier een persoon door de gansche Ka tholieke wereld geliefd en bewonderd Leo XIII een der grootste Pausen, die ooit geweest zijn, Leo XIII uitschitte rend door wijsheid, heiligheid en liefde voor zijne kudde, Leo XIII dien afge- leefden grijsaard van het vaticaan, tot wien zelfs de ongeloovigen met eerbied en ontzag opzien. Vier en twintig jaren zijn voorbij gesneld sinds de onvergetelijke Pius IX in den hemel de kroon der martelaren ging ontvangen. Crux de cruce, het kruis van het kruis werd hij in eene aloude voorspelling genoemd. En ja, hoe versch ligt het nog in het geheu gen, den smaad en de berooving dezen goeden Paus aangedaan door zijne on dankbare kinderen. Na hem werd Leo XIII (Joachim Pecci) den 20 Februari 1878 tot Paus gekozen en den 2den Maart gekroond. Lumen in coelo, het licht aan den hemelJa, een schitterend licht is Hij geweest gedurende de vier en twintig jaren van zijn Pontificaat. Beschenen en bestraald door dat schit terend licht groeide en bloeide de Kerk op wonderbare wijze. Zijn woord, zijn heilig woord van liefde en wijsheid, van aanmoediging en protest klonk door de gansche wereld. Dat machtig woord, vervat in talrijke encyclieken, brieven en allocuties, verdedigde onverschrokken de rechten der Kerk tegen de dwinge landij van den Staat, de onschuld tegen de verdrukking, het recht tegen het onrecht. Dit indrukwekkend woord, waarschuwde zijne kinderen tegen de gevaren van hun tijd, legde de mis standen en feilen der maatschappij bloot en drong met kracht aan op verbetering van het lot der arbeiders. Waarschu wend klonk het tot#den rijke, bemoe digend en troostend tot den arme. Door zijn onvermoeid streven werden duizenden met de Kerk vereenigd, dui zenden missionarissen uitgezonden. Met edelen kunstzin beschermde en bevor derde hij Christelijke kunst en weten schap. Als scheidsrechter trad hij ver zoenend op tusschen vorsten en volke ren. Kortom, die eerbiedwaardige zwak ke grijsaard, van alle wereldrijke macht beroofd, doch groot door zijne redelijke macht, heeft een alomvattenden en diepingrijpenden invloed uitgeoefend, op het sociale leven van onzen tijd. En toch, hoe dikwijls werden zijne beste bedoelingen miskend! zijn vader lijk hart op onwaardige wijze diep ge griefd! Nog heden moet hij het aanzien, hoe Frankrijk, de oudste dochter der Kerk, zijn meestgeliefde kinderen, de kloosterlingen in ballingschap jaagt, en in de meest Katholieke landen een storm tegen geloof en godsdienst opsteekt Maar desniettegenstaande blijft de door luchtige grijsaard het schip der Kerk met vaste en zekere hand besturen, trots alle stormen en beroeringen. Men gelooft niet meer aan wonderen in onzen tijd. Maar is het dan niet een groot wonder, dat een afgeleefde 92- jarige grijsaard met zulk een helder ziend oog en zulk eene groote scherp zinnigheid een gansche wereld bestuurd en dagelijks nieuwe blijken geeft van een stalen geheugen, een onbevangen oordeel over hedendaagsche toestanden, en steeds medeleeft met de behoeften en nooden zijner millioenen onderdanen Ja, Leo XIII, Paus en Koning, schit terend licht aan den hemel, dat de trotsche paleizen dezer wereld beschijnt en doordringt tot in de armoedigste hut van de armsten uwer kinderen, overal het licht van geluk en de warmte der liefde brengend, moge de almachtige God u nog vele jaren als zijn plaatsbe- kleeder op aarde bewaren en bescher men En daarom geachte lezers: Oremus pro Pontifice nostró Leoni, Bidden wij voor Paus Leo Volgens de profetie van den H. Malachias, Aartsbisschop van Armach in Ierland in de 12de eeuw. De echtheid dezer voorspelling wordt echter betwij feld, voor de 16de eeuw was zij onbe kend. Volgens deze voorzegging zou de volgende Paus heeten Lumen Ardens", het vurige licht, waardoor misschien be- teekend wordt, dat hij door vurigen ijver zal uitblinken. De laatste Paus zou hee ten Petrus II en er zouden nu nog 10 Pausen komen. Carpenaer. CtanilrniA«lIj5 O VA AlOll t Dorner werd uit zijne verdorving gewekt door een angst welken hij tot dusverre nog niet gekend hadhij dacht aan den dood en meende dat zijn stervensuur aan gebroken was. Zoo als hij daar lag, trad nog eenmaal het afsterven zijner vrouw tot in de kleinste bijzonderheden voor zijnen geest; die bleeke, uitgeteerde gestalte scheen hem voor Gods rechterstoel te dagen, om rekenschap van zijn schandelijk gedrag af te leggen. Zijn geweten pijnigde hem zeer, en hij zou hebben kunnen schreien als een kind; maar het gevaar dat om hem heen woelde, schonk hem geen oogenblik rust. Somwij len meende hij in het gehuil van den storm de stemmen zijner kinderen te hoorenhij greep werktuigelijk naar zijn hart, eene ijskoude huivering liep door zijne ledenhij dacht aan sterven zonder biecht, zonder verzoening. Hij poogde te bidden, maar het oorverdoovend gebulder der woedende elementen rukte hem de woorden uit den mond en stiet hem de zuchten in den boe zem terug. De vertwijfeling stond in al hare bitterheid voor zijne ziel. Deze toestand duurde verscheidene uren, ofschoon het Dorner eene halve eeuwig heid toescheen; toen bedaarde de storm, hoewel het schip nog steeds met woest ge weld op de golven voortgezweept werd. Het valluik aan den scheepstrap werd ge opend, en een frissche luchtstroom goot eenige verkwikking in de benauwde ka juit. De kapitein kwam druipnat, door een paar matrozen gevolgd, naar beneden. Op al de vragen welke men deed, werd geen antwoord gegeven, want het schip moest onderzocht worden. Men vond vier voet water in het ruim, veroorzaakt door een zwaar lek. Men moest dus met alle kracht aan het pompen, en ook Dorner, willens ef onwillens, moest aan het werk. Het geschreeuw der matrozen op het schip en onder het ruim, schonk hem zijne te genwoordigheid van geest terug. Het lek werd gestopt, de voorwerpen op hunne plaatsen gebrachttoen riep de kapitein de bemanning weder op het dek, om ook daar de aangebrachte schade zooveel mo gelijk te herstellen. De storm keerde met vernieuwde woede terug, en daarmede de vorige ellende. Dit duurde met kleine tusschenpoozen den geheelen nacht door tot den volgenden morgen. De doodsbleeke afgematte passagiers boden een jammerlijk schouwspel aan, toen zij van lieverlede op het dek verschenen om versche lucht in Dc Oorlog;. Ook de koning van Engeland is de oor log moe. Geen wonder, want 't kost heel wat lieve levens en geld. Dezer dagen heeft hij te Londen 1300 man van de garde geïnspecteerd, die naar Zuid-Afrika vertrokken. In zijn toespraak tot de mannen sprak de koning de hoop uit, dat de oorlog bin nenkort ten einde gebracht zou worden. Die hoop is al dikwijls uitgesproken, maar nn ze komt van een vorst, die het in zijne macht heeft dadelijk een einde te maken aan den oorlog, nu lijkt het wel een bit tere ironie. Is het dan niet duidelijk ge noeg gebleken, dat de Boeren zullen door vechten tot het einde toe 1 Ons dunkt, dat de gebeurtenissen op het oorlogsterrein geenszins de hoop op een spoedig einde wettigen. De Wet trekt in den Vrijstaat rond met zijne bekende snelheid. Best mogelijk, dat we binnenkort weer een stouten slag van hem te hooren krijgen. Botha houdt den strijd in het oosten maar aldoor gaande, en De la Rey in het westen bezet in on gestoorde rust de Magaliesbergen, klaar om bij de eerste gelegenheid de beste den vijand te bespringen. En dan de tallooze kleine guerillabenden over het geheele oorlogsterrein die misschien nog de meest geduchte vijanden der Engelschen zijn Hoe kan men in zulke omstandigheden aan een spoedig einde denken, terwijl de Brit ten niets kunnen doen dan zich opsluiten in blokhuizen en gedwongen zijn tot een defensieve houding CHINA. Dat het in 't rijk der geeltjes allemaal zuivere koffie is gelooven we nog lang niet. Het broeit en knoeit er nog maar steeds door. In een Laffan-telegram uit Peking wordt weer melding gemaakt van maatregelen der regeering tegen de Boksers. De ge wezen burgerlijke gouverneur van Peking, twee leeraars van de Han-lin academie, en twee lage ambtenaren zijn gedegradeerd en zullen nooit meer een officieel ambt mogen bekleeden. Als reden tot die maat regelen wordt opgegeven dat zij de macht van de Boksers overdreven, en aldus den Troon misleid hebben. Overigens blijkt uit de keizerlijke be- sltmeif Weill txèn laarusieii ~--r digd worden, ten minste de goede bedoe ling. Zoo spoort de Regentes haar onder danen aan, in hun betrekking met de vreemdelingen de goede trouw in acht te nemen (overbodig is die aansporing geens zins, want een Chineesch die rechtschapen genoeg is om nooit zijn landslieden te be driegen, zal in veel gevallen volstrekt niet opzien tegen oneerlijkheid tegenover een vreemdeling). De regeering, zoo zegt de Regentes verder, eerbiedigt de zendelingen, zoodat de ambtenaren het volk moeten in prenten, eerbied aan de kerk der wester lingen te betoonen, en hun wantrouwen tegen de christenen op te geven. In alle provinciën moeten de vereenigingen tegen de zending gericht, bij plakkaat verboden verklaard worden. SPANJE. In Spanje wil het maar niet rustig wor den. Dezer dagen zijn er weer te San Sebastiaan opstootjes geweest, omdat de o- verheid een geliefkoosd volksvermaak had verboden. Het stadhuis en vele particu liere huizen werden met steenen bestookt en de prefect uitgefloten. De gendarmes en soldaten moesten van hun wapens ge bruik maken. Er werden vele menschen in de botsing gewond en een aantal an deren in hechtenis genomen. DUITSCHLAND. De politie te Keulen heeft een vrouw in hechtenis genomen onder verdenking dat zij meer dan 50 voedsterkinderen, die aan hare zorg waren toevertrouwd, door mid del van vergif uit den weg heeft geruimd. De vrouw heeft vroeger te Ehrenfeld ge woond en daar ook kinderen gehouden, maar verhuisde later naar Brühl. De ju stitie heeft uitgebreide onderzoekingen in gesteld in het vermoeden dat er meer men schen bij de misdrijven betrokken zijn. POSTERIJEN. Iemand is verhuisd van België naar Ne derland. Werden hem van uit zijn vorige woonplaats couranten of drukwerken na gezonden, dan moest hij daarvoor tot nu toe minstens 2'/» cent, of een veelvoud van dat bedrag betalen. Voortaan zal dat in de meeste gevallen goedkooper zijn. Men hoeft voortaan alleen het aanvullingsport leen moeten betalen het yerschil tnsschen het port van België naar Nederland en 't port van België voor binnenlandsch ver keer verschuldigd. Bijv. Voor een courant tot' 40 gram be draagt bet port van België naar Nederland 1 cent. In het Belgisch binnenlandsch verkeer is dat port '/a cent. Bij nazen ding, voor iemand die van België naar Nederland vertrokken is, moet dus voort aan slechts het verschil, of cent, be taald worden (tot op heden was dat 2'/» cent). Deze gunstige bepaling geldt alleen, als de stukken voor hun oorspronkelijk (hier Belgische) bestemming voldoende gefran keerd waren. Omdat gevallen, als hierboven zich op onze grenzen menigmaal vóordoen, heb ik gemeend uwe lezers een dienst te bewij zen het bovenstaande in uw blad te laten opnemen. Iemand, die nog al eens met DE POST IN AANRAKING KOMT. H. 15/1/1902. P.S. Ik hoor, dat in verband daarmeê portzegels van cent in gebruik komen (die waren er nog niet). te ademen. Dorner die gedurende den storm inwendig door gedachten gekweld was, waarvan hij te voren geen denkbeeld had, bereikte met moeite den scheepstrap. De zucht tot levensbehoud, en het- be moedigend gevoel, de gevaren des doods ontkomen te zijn, had alle andere gedach ten en gevoelens op den achtergrond ge dreven. Welk eene verwoesting was er door den storm aangerichtHet touwwerk was ge heel in wanorde, de kleine mast midden doorgebroken, en de borstwering op som mige plaatsen erg beschadigd. Gelukkig had men geene menschenle- vens te betreuren. De kapitein ging met de handen op den rug verdrietig op het dek heen en weder. Dorner die zich zeer ellendig gevoelde, zocht tevergeefs naar een deelnemend hart, waaraan hij het gevoel dat hem bestormde, kon openbarendoch ieder had op dat oo genblik genoeg met zich zeiven te doen. Hij had een' geruimen tijd tegen de groo te mast gezeten, om zijn warm hoofd in den zeewind te verfrisschen, toen eindelijk zijn vriend Schlips zich op het dek liet zien. Hij bleef voor Dorner staan en zeide lachende »I)at is gelukkig voorbij, lands man maar, liet hij er spottend op volgen, gij ziet er uit, mijn jongen, alsof het boek Job op uw gelaat geschreven staat. Foeimen moet niet zoo spoedig den moed in de schoenen laten zinken; als men de wereld wil zien, moet men de ge varen niet vreezen." Dorner zag den jongeling, op wien de storm inderdaad weinig indruk scheen te hebben gemaakt, met verbazing aan, en schaamde zich over den angst, welke, dit gevoelde hij zeer goed, nog altijd op zijn gelaat lag. »Meri komt er echter niet al tijd zoo goedkoop af, sprak hij verlegen; wij konden thans gemakkelijk eenige hon derden voet diep in de zee liggen. Ha, ha! lachte Schlips, gij zoudt mij voorzeker tot uwen erfgenaam benoemd hebben, wanneer gij naar het rijk der vis- schen waart vertrokken. Nu, de erfenis die hieronder in eenen hoek ligt, is waar lijk niette versmaden." Dit zeggende wees hij met den vinger naar de kajuit. Dor ner ontstelde bij deze laatste woorden; hij dacht thans voor het eerst aan zijne bezit ting, waarop de jongeling zinspeelde. «Waar? in welken hoek? vroeg hij met zichtbaren angst. Wel, in de kajuit, zeide Schlips met schijnbare onverschilligheid, ik meen u- wen koffer daar open te hebben gezien." Dorner begaf zich ijlings naar de kajuit en vond daar zijn' koffer geopend in eenen hoek, en zijne goederen langs alle kanten verspreid. Hij viel letterlijk op een en ander neder en zocht angstig naar zijn grootsten schat, zijn geld. Doch het kistje waarin zich deze schat, het vermogen zijner kinderen bevond, was insgelijks geopend, en de inhoud zeer ver minderd. Hij vond nog enkele stukken onder zij ne kleederen, maar zocht te vergeefs naar de overigen. Buiten zich zei ven van angst en woede, wierp hij alles door elkanderhij telde zij ne kleedin gstukkenalles was voorhanden, maar zijn dierbaar geld voor een groot ge deelte verdwenen. Zou hij bestolen zijn, of kon het geld ge durende den storm onder de rondom staan de voorwerpen, kisten en kassen gerold zijn? In zijne verwarring pakte hij alles weêr bijeen, sloot zijnen koffer dicht en begaf zich naar het dek, om ten minste zijn vriend Schlips van het verlies kennis te geven. De noord-duitsche jongeling deed alsof hij zeer ontstelde, en bood Dorner zijne hulp aan om zoo mogelijk het verlorene terug te bekomen. Naar zijne meening was het niet raad zaam om'den kapitein of den passagiers iets van het voorval te zeggen, eensdeels om hunne begeerte niet op te wekken voor hetgeen hem overgebleven was, en ten an dere, omdat zij beiden slechts Duitschers en de anderen allen vreemdelingen waren.

Krantenbank Zeeland

Zelandia | 1902 | | pagina 1