No. 5 Woensdag 8 Januari 1902 le Jaargang. FEUILLETON. Zelandia. Brieuen, stukken en aduertentiën te zenden aan de administratie uan „ZELANDtA" te Zuiddorpe. Onze eerste Reizen. De Fortuinzoeker. Deze courant verschijnt Dinsdag- en Vrijdagavond. Abonnementen worden aangenomen op post- en hulpkantoren. Inzending van advertentiën vóór 3 ure op den dag der uitgave. Staatkundig Overzicht. Prijs per 3 maanden i franco per post 75 oent, voor België frs. 2.50. Bij vooruitbetaling voor een geheel jaar bedraagt de abonnementsprijs slechts f2,50 voor Nederland. Aan deze uitgave is verbonden een GEÏLLUSTREERD ZONDAGSBLAD tegen den prijs van 45 cent per 3 maanden, betaalbaar tegelijk met de abonnementsgelden. Advertentiën i van 1 tot 5 regels 50 cent, voor elke regel meer 10. Bij driemaal plaatsing van dezelfde advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Dienstaanbiedingen en aanvragen om dienstpersoneel ter grootte van hoogstens 8 regels worden bij vooruitbetaling geplaatst voor 40 cent per advertentie. Bij abonnement of herhaalde plaatsing belangrijke reductie. Zooeven ontvingen wij be richt «lat het «Geïllustreerd Zondagsblad" in afdruk is, en dat wij dus bij een der vol gende nummers van ons blad de reeds verschenen nummers van het «Geïllustreerd Zon dagsblad" van af n° 1 aan on ze lezers zullen doen toekomen en verder geregeld de toezen ding zullen doen plaats hebben, DE ADMINISTRATIE. Het is voor de vijfde maal, dat Zelan- dia er op uittrekt om zijn gastvrije Zeeuwsche vrienden en kennissen te bezoeken en hij grijpt thans de gelegen heid a»n, om een en ander van zijn on dervindingen te verhalen. Wie aan den weg timmert, heeft veel bekijks, en zoo ging het ook met Zelandia. Met groote belangstelling was zijn eerste komst reeds tegemoet gezien, en geen wonder, dat hij al dadelijk bij zijn verschijnen druk geraadpleegd werd, en dat er veel over hem werd gesproken en geredeneerd. In talrijke woningen klopte hij aan bij velen ging hij zijn opwachting ma ken, maar met blijdschap en dank baarheid kan hij terugzien op de hartelij ke en gulle ontvangst, die hem alom ten deel viel. Hartelijk en gul was die ontvangst, vooral onder onze gewestgenooten maar ook heel verre zelfs werd hij ont boden, met verzoek om geen enkele maal te willen voorbijgaan in de toe komst. Natuurlijk, er waren ook sommigen, die hem liever zus of zóó zouden willen zien, maar hun getal was niet groot, zooals Zelandia trouwens wel ver wacht had. Het is nu eenmaal onmogelijk om het allen, zonder uitzondering, even zeer naar den zin te maken, maar het Pater Ambrosius hoorde haar aanvanke lijk als ongeloovig aan hij schudde meer malen h#t hoofd, doch moest eindelijk een einde aan de ontboezeming der oude ma ken, daar hare uitingen in strijd waren met de christelijke liefde. Ook twijfelde hij nog altijd aan de waarheid, ofschoon hij met Dorners gedrag volkomen bekend was. Hij had gedurende zijn moeitevol leven veel ondervonden, doch dat een va der zulk een verraad aan zijne eigene kin deren kon plegen, dat kwam hem al te onmenschelijk voor om er eenig geloof aan te hechten. Hij stelde de oude Geertrui zoo goed hij kon gerust, beloofde haar den volgenden dag het noodige onderzoek in het werk te stellen, en wist haar te be praten om voor dien nacht alleen naar huis terug te keeren. De kinderen nam hij ter stond onder zijne bescherming, opdat Geer trui in haar onverstand hen niet geduren de den nacht afkeerig zou maken jegens den vader. Toen de huisdeur achter Geer trui gesloten was, wierp pater Ambrosius zich voor het crucifix neder, om aan de gebeurt zeer vaak, dat zij, die in den aanvang ons niet met héél vriendelijk oog aankeken, later tot onze beste vrienden gaan behooren. Ook thans hebben wij reeds weer die ondervinding opgedaan. Doch dit staat vastZelandia heeft niet te vergeefs zijn intrede gedaan in de wereld, en uit de groote belangstel ling en steun van zoovele geachte zij den reeds ondervonden, heeft hij be grepen, dat het zijn plicht is, met opge- ruimden geest, en met standvastigheid en moed op den ingeslagen weg voort te gaan. Hoe kon en hoe kan het ook anders Zeeland toch, dat voor een zeer groot deel bestaat uit een bevolking, die de Katholieke beginselen is toegedaan, had in zijn midden geen enkel blad, dat voor de aangelegenheden der Katholieke zaak werkte en streed. Nergens, in heel onze omgeving, vond de Katholiek wat hij zocht,,een beslist vriend en strijdgenoot op poli tiek en sociaal gebied in dagen van troebelen en van gewicht, en een on derhoudend mededeel er, van eigen huize en eigen gezindheid, in de meer kalme en bezadigde tijden, als de stormen en vlagen in de politieke sferen slapen." En ziedaar, wat Zelandia steeds zal zijn en blijven. Men heeft hem gezien, gezien in rui men kring en in 't volle licht; men heeft hem kunnen beoordeelen, want hij heeft al dadelijk luidop gezegd, wat hij wil en wat hij zal, men kent hem dus. Hij heeft het program van de Katho lieke partij in de Tweede Kamer onzer Staten-Generaal met warmte toegejuicht en tot het zijne verklaard, en dit devies zal hij met hart en ziel getrouw blijven tot in de verste toekomst. Onder stoelen of banken zal hij zijn opinie niet verbergen, en de politiek van den struisvogel zal hem vreemd blijven, want die hoort in onze dagen niet meer thuis in persorganen, die voeten des verlossers om redding te smee- ken voor de arme, verlatene kinderen. De vlucht van Dorner kwam hem thans bij bedaard nadenken minder onwaarschijnlijk voor. »Die arme kinderen? riep hij uit, wie zal zich over deze kleinen erbarmen Hij blikte in zijne kamer rond en scheen in gedachten de geheele ruimte zijner wo ning af te meten. Dan schudde hij we der het grijze hoofd en verloor zich we der in gedachten, welke even nieuw als kwellend voor hem waren. Eindelijk be sloot hij voor het oogenblik de zorg aan God over te laten. Toen de priester in zijn studeervertrek terugkwam, was de kleine Louis bereids ingeslapen; want het uur waarop zij ge woonlijk naar bed gingen, was reeds lang voorbij. Frans, de oudste knaap, had nog wel het oude prentenboek voor zich op de tafel liggen, maar er hadden ongetwijfeld reeds ernstige gedachten bij hem wortel geschoten, want hij zag den pater bedroefd aan, en er stonden een paar tranen in zij ne blauwe oogen. «Blijven wij dezen nacht hier, heeroom? vroeg hij; waarom gaan wij niet naar huis? Ja, gij blijft van nacht hier: het is thans te laat om naar huis te gaan, zeide pater Ambrosius, hebt gij ook honger, Frans Het knaapje schudde het hoofd en toen begaf de priester zich in een zijvertrekje aanspraak willen maken op ernstige beginselen. En zoo is Zelandia het volle leven reeds ingegaan. De late avond nog van het vervlogen jaar heeft hem zien komen, en bij het morgenkrieken van het nieuwe,1Stelde hij reeds talrijke vrienden, tot wie hij dankbaar en vol hoop zijn wenschen en beloften mocht richten. Er zijn nog enkelen, die zich wel onze vrienden verklaarden, en die dat ook zijn, maar die ons nog niet telkenmale in hun huiselijken kring zien verschijnen. Tot hen ook richten wij een ernstige aansporing in het belang der goede zaak, die wij voorstaan. Wij staan nog aan het begin van onze taak, en waar zoovelen reeds onze pogingen zoozeer aanmoedigden door hun krach tigen steun en goede gezind heid, hopen wij dat dit zoo zal blijven en dat wij met het klimmen der dagen steeds meer tot tevredenheid mogen ge stemd zijn en wederkeerig ook stem men zullen. Dan ook zal de strijd, dien wij voor de goede zaak hebben aangebonden, hoewel vaak moeilijk en zwaar, toch met voldoening gestreden zijn, wanneer wij allen zullen hebben gewonnen, die met ons dezelfde beginselen huldigen, en daardoor toonen, dat zij onze pogin gen waardeeren en er prijs op stellen een orgaan van eigen richting en kleur te bezitten. Ha Petrus scheepje wendt den steven Eens eind'lijk naar de Zeeuwsche kust, Gij oude zeerob, land eens even, Kom bij het Zeeuwsche volk gerust Gij komt niet tegen ons gedacht, Wij hadden u sinds lang verwacht Ei Zeeuw! roept hij, maak geen bezwaren, Ik ben hier al met Gods gena, Ik kom de Zeeuwsche kust bevaren, Mijn scheepje heet «Zelandia" Met zeil- en touwwerk, hecht en sterk Als koopvaardij voor Christus Kerk. om een bedje voor de kinderen gereed te maken. Daarop bracht hij de knapen te bed, knielde bij hen neder, bad met Frans het avondgeded, voegde er een Onze Va der voor vader bij, en begaf zich, na de kinderen gezegend te hebben, insgelijks ter ruste. Wij willen den lezer eenige nadere bij zonderheden omtrent dezen vromen pries ter mededeelen. Van burgerouders geboren, was hij te C. in eene kloosterschool opgevoed. De in nige vroomheid, gepaard met eene buiten gewone opgewektheid, maakten den knaap tot den lieveling zijner onderwijzers, en de kloosterlingen vleiden zich met de hoop hem eenmaal in hunne orde te mo gen opnemen. Dit plan werd aanvanke lijk door familieaangelegenheden tegenge werkt. Lodewijk, zoo was de doopnaam des priesters, moest als eenige zoon de op volger zijns vaders worden. Doch toen Lodewijk in zijn zestiende jaar van de school kwam, om in den handel te wor den opgeleid, bleef zijn hart met al zijne wenschen in het klooster achter de kloos terlingen en boeken waren >hem lief ge worden. Men heeft altijd menschen ge vonden wier manieren en karakter geheel in strijd zijn met de gebruiken der we reld, en die als voor het klooster geboren zijn en ook daar alleen tehuis behooren. Lodowijks vader sloeg langen tijd het ge- Wees welkom, nieuweling der Zeeuwen Word voor uw volk een ware schat, Laat onrustkraaiers vrij maar schreeuwen, Word gij een vriend van dorp en stad, En wees een ware vredetolk Voor 't Zeeuwsche katholieke volk. Van de bestaande Zeeuwsche bladen Is er niet één echt katholiek, Toch plukt men hier wel goede zaden Van menig Nederlandsch klassiek, Maar wat er hier nog niet bestond, Is 't zaad, geteeid op eigen grond. Maar nu, hu komt een blad verschijnen, 't Vraagt plaats in 't katholiek gezin, Zoowel bij grooten als bij kleinen Komt vrienden, halen wij het in, En roepen we allen luidhoera Wees welkom hier «Zelandia." Graauw. J. F. STRIJDONK. De Oorlog. Vrijdag middag liep in de Londensche City het gerucht, dat lord Millner, «gou verneur van Transvaal en Oranjerivierko lonie", door een Kaapschen Hollander te Pretoria was vermoord. In den loop van den avond werd echter van Millner zelf een telegram over loopende zaken aan het departement van buitenlandsche zaken ont vangen, door welk feit het gerucht af doende gelogenstraft is. Het nieuws-agentschap Paris-Nouvelles, dat uit Boerenkringen wordt ingelicht, maakt drie vrij belangrijke telegrammen openbaar. Het eerste, afkomstig uit Den Haag en gedateerd van Vrijdag, meldt, dat vol gens een bericht uit Kaapstad Dinsdag, Woensdag en Donderdag 11. de Engelsche troepen 96 man aan dooden en gewonden hebben verloren in de Kaapsche districten Calvania, Cernarvon en Clanwilliam. Het tweede telegram deelt mede, dat de staat van zaken in de Kaapkolonie voor de Britten uiterst slecht is. De opstand der Afrikaanders in de bovengenoemde 3 districten zou volkomen zijn. Men ver moedt, dat de omgeving van Kaapstad e- veneens wordt bedreigd, want de stads wacht heeft opnieuw hevel ontvangen, zich gereed te houden, om op het eerste teeken uit te rukken. Het derde telegram eindelijk, dat uit drag zijns zoons gade, en gaf eindelijk zij ne toestemming om in het klooster te gaan, »Hij deugt niet in de wereld," sprak de verstandige man, voor wien het eene groote opoffering was dat hij zijnen eenigen zoon zoowel in zijne zaken als in den huiselij ken kring moest missen. In die dagen bracht men Gode met meer liefde het grootste offer, omdat het geloof destijds le vendiger en dieper geworteld was. Lo dewijk ontving den naam van Ambrosius, studeerde ijverig en werd, toen hij de pries terwijding ontvangen had, als leeraar in een gymnasium aangesteld. Zijne ouders waren destijds reeds gestorven, en zijne eenige zuster in het huwelijk getreden, zoodat hij voor de zijnen geene zorg meer had. Pater Ambrosius was een sieraad zijner orde, zoowel in den leer- als biecht stoel en op den kansel. Te midden van dit werkzaam en godzalig leven brak de fransche omwenteling uit. De kloosters werden ook aan den Rijn opgeheven, de monniken onbarmhartig in de wereld ge- stooten, en de bezittingen dezer godsdien stige gonootschappen door de zoogenaamde vrijheidsmannen te gelde gemaakt. Ook pater Ambrosius moest zijne cel vaarwel zeggen, en was genoodzaakt zijn ordes- kleed af te leggen. Hij was destijds zoo arm dat zijn zuster hem kleederen moest koopen. Jaren lang leefde hij in een klein kamertje, arm en behoeftig als de heilige Londen komt, zegt, dat men aan het de partement van oorlog aldaar boricht heeft ontvangen dat een Engelsch convooi is ver- meesterd door de Boeren bij Calvinia. De soldaten, die dit convooi escorteerden, zou den allen gedood of gevangen genomen zijn. Andere berichten uit Kaapstad melden voorts, dat de gecombineerde Boerencom- mando's, die in de vorige week drie dagen achtereen aanvallend zijn opgetreden te gen een Engelsch convooi tusschen Clan william en Calvinia, te zamen 950 man sterk waren en dat de strijdmacht der Boeren in die streek aanzienlijk is toege nomen door rebellen. Dinsdag a.s. vertrekken uit Engeland naar Zuid-Afrika ruim 300 officieren en minderen van de Dublin Fusiliers, het Leicester- en het Sussex-regiment. Het de tachement is in hoofdzaak saamgesteld uit manschappen, die van hun wonden of in Zuid-Afrika opgedane koortsen zijn her steld. Een telegram uit Pretoria meldt „In den nacht van Oude- op Nieuw jaarsdag heeft de Engelsche generaal Bru ce Hamilton met zijn colonne een nacht- marsch gemaakt, waarbij hij er in slaagde, een Boetenlaager te overvallen. Daar de Boeren de Engelsche strijdmacht zagen aankomen, slaagden velen er in, over de grens van Swaiziland te ontsnappen. Toch werden zes Boeren gevangengenomen en 14 wagens benevens 500 stuks vee buitge maakt. Een vreemde verrassing, waarbij de ver rasten de aanvallers zien aankomen. Dat heeft de Wet beter gedaan bij Tweefon tein Omtrent de gevangenneming van Krit- zinger hooren wij thans nog de volgen de bizon derheden, die wel der vermelding waard zijn. Het kommando was verborgen achter een randje, buiten schot van de olokhui- zen. Eensklaps reden vijf of zes burgers, aangevoerd door Kritzinger, naar een punt halverwege de twee blokhuizen. Een paar man van de bezetting waren aan het hout- sprokkelen dadelijk snelden zij terug, en de schildwachten openden een snelvuur, Kritzinger haalde echter kalm zijn knip tang te voorschijn en knipte het ijzerdraad langs den spoorweg door. Daarop stormde het kommando door de openingacht man en eenige paarden werden baarbij gewond. stichter zijner orde. Men had hem meer malen goede standplaatsen aangeboden doch de rust des levens ging hem boven alles. Hij verleende zijne geestelijke hulp aan eene der kerken en besteedde zijn' overigen tijd met studeeren, bidden en weldoen. Later schonk de geestelijke o- verheid hem een klein huisje in het Kerkstraatje. Zijn voorkomen was eenvoudig, bijna armoedig, en zijn huisraad bestond alleen uit het noodigste. Bediening had hij niet alleen werd door des kosters vrouw zijne woning schoon gehouden en voor zijn mid dagmaal gezorgd. Pater Ambrosius had eens de gelofte van vrijwillige armoede af gelegd, en hij is tot aan zijn dood die ge lofte getrouw nagekomen. Allen die hem kenden, behandelden hem met de hoogste achtinghij was echter voor de meeete menschen een vreemdeling, omdat hij te eenvoudig was voor de wereld. De over ledene vrouw van Dorner was de dochter zijner eenige zuster van daar zijn verkeer met deze familie. Men zal zich nu eenig denkbeeld kunnen maken van de verle genheid waarin pater Ambrosius zich be vond, wiens afgetrokken leven en kloos terlijke gewoonten thans op een harde proef werden gesteld. Wordt vervolgd.

Krantenbank Zeeland

Zelandia | 1902 | | pagina 1