Neemn Akkertje
UIT DE PROVINCIE
FEUILLETON
De Nederlandsche Pijnstiller
(Wordt vervolgd.)
TELEGRAMMEN
Zich keerende tot de Duitsche party-
genooten zeide hjj: gij zyt, zooals gij
uit den mond van den Rykscommissaris
vernomen hebt, de verlenging van zijn
arm. K}jkt derhalve met open oogen om
u heen en levert hen, die de wetten
schenden over aan de Duitsche en Ne-
derlandsche politie.
Wanneer het nationaal-socialisme van
den Don tot aan den Atlantischen Oce
aan er met zijn kracht zorg voor gedra
gen heeft, dat de soldaat van het Oosten,
van zijn oorlogstooneel tot aan den At
lantischen Oceaan slechts door golvende
korenvelden rijdt, dan kunnen wij over
het geheel gerust zijn ten aanzien van
den ravitailleeringstoestand.
Eenmaal zal het tijdstip komen, waar
op deze zorgen van den dag ons niet
meer drukken, maar geheel Europa rus
tig zal werken en scheppen. Dan zal het
tijdstip komen, dat een ieder, die werken
wil, werk en brood krijgt. Er zal dan
slechts één adel zijn, de adel van den
arbeid. (A.N.P.)
WANNEER VERDUISTEREN? 9
Woensdag 22 Juli 1942.
's Morgens tot 5.45 u.
's Avonds van 21.46 u.
ZEEUWSCHE
POLDER- EN WATERSCHAPSBOND.
Zaterdag werd te Hulst de algemeens
vergadering van den Zeeuwschen Polder
en Waterschapsbond gehouden onder lei
ding van den voorzitter,' Mr P. Dieleman.
Omstreeks honderd leden en belangstel
lenden hadden aan den oproep gehoor
gegeven. Zij verzamelden zich tegen elf
uur in de trouwzaal van het stadhuis.
Daar was mede aanwezig Mr B. A. Th.
M. Truffino, burgemeester.
Mr Dieleman opende de vergadering
en heette allereerst alle aanwezigen wel
kom, inzonderheid dp bestuursraden van
de Provincie, de heeren C. Philipse en
G. J. L. Goossens. Een bijzonder wel
komstwoord richt spr. tot de aanwezige
ingenieurs en technische ambtenaren van
den Prov. Waterstaat, den dienst aan
wiens zorgen zulk een hoogst belangrijke
taak is toevertrouwd.
In de trouwzaal van het oude Hulst,
waar zooveel woorden van trouw zijn ge
sproken, roept spr. den Zeeuwen toe:
Blijft trouw aan den echten Zeeuwschen
aard. De Zeeuwen zijn altijd stoere wer
kers geweest, daarom zij nu het advies:
arbeiden, denken aan de toekomst! Ieder
geve zijn volle krachten.
Aanvang 1943 zullen opnieuw enkele be
langrijke feiten in het polderwezen hun
beslag krijgen: in Schouwen en in Tho-
len en Noord-Beveland zuillen samen
voegingen van polders tot stand komen,
terwijl in 't westelijk deel van Zeeuwsch-
Vlaanderen een afronding in dit opzicht
zal plaats vinden met de calamiteuze en
de internationale polders.
Een groot aantal tertiaire wegen moet
nu ontworpen worden. Het zou onverant
woordelijk zijn, dit werk rlü te laten lig
gen; het zou Zeeland opnieuw ten achter
brengen bij de andere gewesten.
Zoo is er aan allen kant werk te ver
richten, dat voor de toekomst groote be-
teekenis heeft.
Na dit openingswoord werden de notu
len der vorige vergadering goedgekeurd.
Tot bestuursleden werden herkozen de
heeren L. Simonse, raad van den polder
Walcheren en I. P. Becu, voorzitter van
het waterschap Het Vrije van Sluis.
De secretaris, Jhr Mr A. F. C. de Ca-
sembroot deed na voorlezing van het
jaarverslag over 1941 enkele mede-
deelingen over het rapport inzake de sa
larisregeling voor de ontvangers-grif
fiers. De commissie welke met de samen
stelling van het rapport was belast, heeft
bij den brand te Middelburg in Mei 1940
verschillende bescheiden verloren zien
gaan; ze hééft de haar opgedragen taak
echter kunnen volbrengen. Als haar oor
deel spreekt zij uit; dat de huidige be
zoldiging in den regel te laag is nieuwe
wetten en voorschriften zijn ingevoerd,
en de salarisregeling bleef niettemin bij
.het oude. De groote lichamen heeft men
in" het rapport niet opgenomen, omdat
HET HUISJE AAN DE HAVEN.
77) o—
Als Jan den volgenden middag op de
hoogte wordt gebracht, is hij stomver
baasd.
„Hoe komt dat nu zoo ineens uit de
lucht vallen?"
,,'kWeet er niets van. Verleden week
sprak Kees er al van. Ik dacht dat het
een praatje was. Maar hij Schijnt het be
paald te meenen. Dus je komt van
avond
„Natuurlyk. We moeten met elkaar
praten. Moeder is zeker teleurgesteld in
Kees?"
Met enkele woorden vertelt Lex van
haar houding, die hij niet heelemaal be
grijpt, al heeft Marie hem wel gezegd,
dat moeder meer lijdt dan zij blijken laat.
Jan is ook van die meening.
„Kees smijt het geld over den boeg",
zegt Jan dan opeens. „Of zou er méér
achter zitten? Zou hij soms willen gaan
trouwen met die schippersdochter en
dan daar aan boord gaan varen?"
„Hij beweert pertinent, dat hij in Rot
terdam aan den wal gaat wonen. Verder
weet ik evenveel als jij".
„Hu, wel zullen weli zien. ,'kHad het
liever anders gehad, maar zooals nu was
het ook niet vol te houden. Het beste
zal zijn, Lex, dat we eens met den nota
zij een bijzondere plaats innemen (bij
hen hebben de ontvangers-griffiers een
volle taak)voor de buitenpolders (de
z.g. A-polders) wordt een extra-vergoe
ding voorgesteld wegens meerdere werk
zaamheden; voor het overige stelt de
commissie een salarisregeling voor naar
den volgenden grondslag: 125 ha f 25
tot 50 ha f 50; tot 100 ha f 75; tot 150
ha f 100; tot 200 ha f 125; tot 250 ha
f 150; tot 300 ha f 175; tot 350 ha f 200;
tot 400 ha f 225; tot 450 ha 250; tot
500 ha f 275; tot 600 ha f 300; tot 700
ha f 350; tot 800 ha f 400; tot 1000 ha
f 500; tot 1200 ha f 600; tot 1500 ha
f 750; tot 2000 ha f 900; tot 2500 ha
f 1000; tot 3000 ha f 1250; terwijl voor
het gebouwd f 0,25 per aanslag wordt
voorgesteld.
Dit rapport is thans ingediend bij het
Frov. Bestuur, en wordt daar in studie
genomen.
Tenslotte doet de secretaris nog en
kele mededeelingen, o.a. een betreffende
een in te stellen diploma voor Water-'
schapsadministyatie, door de Unie van
Waterschapsbonden. Voor opleiding zal
ook in de provincie Zeeland gelegenheid
worden geboden.
Na afhandeling van deze zaken hield
de heer IrD. Hille R,is Lambers
een lezing over: „Voor en tegen
boomen en struiken langs
d ij k e n en w e g e n".
Het „tegen" kreeg in deze interessan
te verhandeling, misschien onbedoeld
(want spr. toonde toch een open oog te
hebben voor de schoonheid van het land
schap, waarin boomen en struiken hun
rechtmatige plaats hebben gekregen),
wel het zwaarste accent. Het ging in de
eerste plaats over de twee-stippelige
weidewants die in de boomen (vooral in
dood hout) eieren legt. In het voorjaar
zijn daar dan de jonge wantsen,
die wegwaaien (deze kunnen nog niet
vliegen). Vooral de suikerbietenvelden,
die in de buurt van dergelijke boomen
(vooral iepenbeplantingen) gelegen zijn,
hebben het dan te ontgelden. En men* zal
bijj na met zekerheid kunnen zeggen dat
de plaag in een volgend jaar weer uit
dezelfde boomen optreden zal. Gelukkig
is bewezen, dat deze wantsen lang niet
in alle iepen worden aangetroffen; voor
een klem percentage echter óók in ande
re boomen. Wel is geconstateerd (o.a. in
den Bathpolder), dat de plaag op de sui
kerbieten sterk verminderde ter plaatse
waar de iepen langs den dijk overgingen
in een beplanting met populieren; dit
wijst er op, dat de iepenbeplanting inder
daad een groot gevaar kan opleveren
(vooral ook door het doode hout). Er is,
als men tot rooien overgaat (dit mag al
leen na deskundig advies!) een bepaalde
tijd te nemen die voor het rooien der
boomen aanbeveling verdient: omstreeks
Juni-Juli, als de wantsen op de bieten
zitten. Bespuiting van de suikerbieten
met nicotine zou in normalen tijd stellig
een goed middel tot bestrijding zijn. Het
advies kan zeker luidenbij nieuwen aan
plant uit hoofde van dit gevaar geen
iepen.
De zwarte bieten- of boonenluis (die
op tuinboonen, maar ook op bieten is te
vinden) bljjft vaak overwinteren op en
kele heestersoorten: de Geldersche roos,
de sneeuwbal en op het kardinaalsmuts
je. Deze heesters treft men aan als on
derbeplanting langs wegen, en voorts in
tuinen bij boerderijen. Van één heester
kan men gemakkelijk 30.000 luizen ver
wachten. Ook deze aanplant kan daar
door schade berokkenen aan de gewas
sen.
Dat de schaduw van boomen schade
doet ontstaan is zeer wel mogelijk. Over
den werkelijken omvang van die schade
is echter niet veel met zekerheid bekend.
De voordeelen van beplanting zijn o.m.
in het volgende gelegen. Het landschap
wordt sterk eentonig als er geen book
men en heesters staan. Knotwilgen, lin-
deboomen, populieren: men zou deze niet
gaarne in het Zeeuwsche landschap mis
sen Er is trouwens allerminst reden om
gekant te zjjn tegen èlken aanplant, om
dat er in enkele gevallen schade kan op
treden. Vooral als windscherm hebben
de boomen (vooral de Italiaansche po
pulieren) groote waarde.
Nadat de spr. nog enkele vragen had
beantwoord, was het woord aan dhr Phi-
ris gaan praten. We moeten, om Kees te
kunnen betalen, wel een hoogere hypo
theek hebben op heit veer niet?"
„Er zal niets anders op zitten. De
grootste vraag zal zjjn, hoeveel de schip
per moet verdienen, dien we moeten
zoeken. En om de geschikte te vinden!
Moeten we een advertentie plaatsen of
weet je misschien iemand?"
Krientje, die slechts heeft zitten luis
teren, zegt opeens: „Is dat niet wat voor
jou, Alex? Dan weten we zeker een goe
den schipper te hebben, die hart voor
de zaak heeft".
„Ik?" vraagt Lex verwonderd. Nog
geen moment heeft hij daaraan gedacht.
Jan barst in een vroolijken lach uit en
klopt zijn vrouw op den schouder.
„Jij zegt het en ik zat er nog oyer te
denken. Er is geen betere oplossing Lex!
Pieker daar eens over en praat er eens
met Marie over. Dan waren we in eenen
klaar".
„Daar moet ik zeker nog eens over
piekeren. Je moet er niet op rekenen,
hoor. 'k Weet niet, of ik daarvoor wel ge
schikt ben. Er zit meer aan vast".
„Tot kyk", zegt Jan, ,,'k moet nog wat
werken". Hij laaL Alex met zijn vele ge
dachten by Rricn achter, die nog. eens
haar aandrang herhaalt, als zijnde het
heele geval dan opgelost.
Maar Alcx geeft zich niet bloot. Eer-
lijk gezegd, gaat hij iets voelen voor het
idee. Hjj weet, dat er in het veer, mits
lipse, die namens het Prov. bestuur de
vergadering toesprak. Hij wees op het
vele nuttige werk, dat de bond onder de
deskundige leiding van zijn voorzitter
verricht. Het feit, dht nog zooveel pol
ders afzijdig staan en het werk van den
bond niet steunen, achtte spr. een groot
nadeel, speciaal ook voor die polders zelf.
Hiermee was de vergadering geëin
digd. De aanwezigen gebruikten den ge-
meenschappelijken maaltijd, waarbij het
woord' gevobrd werd door Mr P. Diele
man en burgemeester Truffino. Vervol
gens werd naar den Perkpolder gereden,
waar men nog eenigen tijd vertoefde vóór
de reis naar de verschillende deelen van
de provincie werd begonnen.
„De tyd van kwaaltjes, van
pijntjes hier en pijntjes daar,
ls voorbij, daar doen we niet
meer aan. Sedert AKKER
TJES al die kwaaltjes op (ie
gemakkelijkste manier uit
den weg ruimen. Kiespijn,
tandpijn, hoofdpijn, pijn in den f
rug en in de lendenen en die
periodieke kwaaltjes waar wij
vroeger onder zaten te zuch
ten, beteekenen in dezen tijd
niets- meer, want- AKKER
TJES nemen die pijnen weg".
Zeeuwsch scholingstehuis géopenld.
In Domburg is Zaterdag, naar ons
gemeld wordt, het scholingstehuis
van het N. A. F. in Zeeland in ge
bruik genomen. De eerste gasten in het
tehuis, dat plaats biedt aan een twintig
tal personen, waren leden van het per
soneel van het provinciaal Zeeuwsch bu
reau van het N. A. F.
Bij de officieele in gebruik neming
waren aanwezig de gevolmachtigde van
den Rijkscommissaris voor Zeeland, de
heer W. Münzer en de Referent voor so
ciale zaken, de heer H. Korte.
De leider van het provinciaal bureau,
de heer H. C. de Jonge Baas, begroette
de aanwezigen en sprak zijn vreugde uit
over het feit, dat het mogelijk is ge
weest in Zeeland een tehuis voor de
scholing in te richten.
De heer Korte bood het N. A. F. mede
als voorzitter der N. S. D. A. P. in Zee
land zijn gelukwenschen aan.
Hierna was het woord aan den heer
Münzer, die zijn gehoor een uitvoerige
uiteenzetting gaf van de eischen, die het
socialisme stelt. Ook deze spreker uitte
zijn voldoening over het tot stand komen
van het scholingstehuis van het N. A. F.
in Zeeland en zeide, dat dit huis een stuk
geschiedenis zal worden in het sociale
opbouwwerk in de Provincie.
Spr. gaf als zijn opvatting te kennen,
dat het Zeeuwsche volk over waarde
volle eigenschappen beschikt en dat het
ten volle verdient, dat er in sociaal'op
zicht op de beste wijze voor wordt ge
zorgd.
Na dit betoog van den gevolmachtig
de, dat met groote aandacht door alle
aanwezigen werd gevolgd, verklaarde de
heer de Jonge Baas het tehuis voor ge
opend.
Na bezichtiging van het prachtig ge
legen Vormingsoord, zooals men de in-,
stelling ook noemt, hebben de functiona
rissen den'verderen avond in gezellig sa
menzijn doorgebracht.
er met hart en ziel gewerkt wordt, een
broodje zit,meer brood nog dan in de be
trekking, die hij nu vervult, en waarin
promotie, als die komt, lang duurt.
Als hij er, thuis gekomen, met Marie
over praat, werpt die, 't verbaast hem
niets, het denkbeeld ook niet weg.
De familieraad duurt niet lang. Herrie
ontstaat er ook niet. Moeder is tactisch
en tenslotte moet Kees zelf weten, wat-ie
doet. Goede raad aanvaardt hij toch niet.
Over het bedrag, dat hem toekomt, be
hoeft niet te worden beraadslaagd. Dat
is beschreven bij den notaris, dien Jan
en Alex zoo spoedig mogelijk zullen gaan
bezoeken. Hoofdzaak is de hoogere hy
potheek, die er wel komen zal. Jan is
er in het minst ongerust over. En dat
rente en aflossing er ook wel zullen ko
men, als Lex schipper wordt, daaraan
twijfelt hij ook niet. Alex zal het veer;'
dat dreigde verloren te gaan, wel spoe
dig op het oude peil terug hebben. De
•achteruitgang was alleen te wijten aan
Kees, den schipper. De nieuwe schipper
klaart het wel.
Wordt Alex de schipper? Jan stelt het
nu definitief voor. Moeder stemt natuur
lijk onmiddellijk toe. Maar Alex aarzelt
nog. Hij wil er enkele dagen over den
ken.
„Dat is maar een smoesje", smaalt
Kees. „Je hebt het er op aangestuurd".
feierstunde over den kringloop der na
tuur gesproken, waarna de vormings
leider een aanvang heeft genomen met
de lessen.
Zuid-Beveland.
Wolfaartsdijk. De rekening van het
burgerlijk of algemeen armbestuur wees
aangewone dienstontvangst f 5607.32
en uitg. f 5834,40, nadeelig slot f 227.08
kapitaaldienstontv. en uitg, f 633.
Kapel Ie. Morgen hoopt de wnd. Com
missaris der Provincie deze gemeente
officieel te bezoeken.
Een bezoek zal o.m. gebracht worden
aan het aan de gemeente toegevoegde
gedeelte der voormalige gemeente Scho-
re, het veüingsgebouw en de Ned. Herv.
Kerk te Kapelle.
Verder zullen worden bezichtigd de
brandbluschmiddelen der gemeente.
Walcheren.
Vrbuwenpolder. Zaterdag werd alhier
het 2e kerkorgelconcert gegeven door
Jan Hekhuis Wz. Enkele nummers wer
den begeleid door Piet Geertvliet met
viool. De opkomst was zeer bevredigend.
Noord-Beveldnd.
Kamperland. Zondagavond kwam al
hier in de Geref. Kerk de vGeref. Jeugd-
centrale in openbare vergadering bijeen
onder leiding van haar voorzitter Ds F.
J. v. d. Ende.
Namens de Geref. Jongelingsvereen.
„Pred. 12 la" werd door Jan Buijze
een inleiding over Artikel 27 van de
Ned. Geloofsbelijdenis geleverd. Op dit
onderwerp volgde bespreking. Na de
Zondag heeft referent Korte in een
pauze werd door Toos van der Weele na
mens de Geref. Meisjesvereeniging „Mir
jam" een opstel geleverd over „Hiskia".
Deze 'vergadering, welke zeer druk
bezocht was, werd gesloten door den
vice-voorzitter Jan Bouterse.
Zeeuwsch-Vlaanderen.
AxeL Zaterdag is alhier een goed ge
slaagde ruiteravond gehouden door de
landelijke rijvereeniging.
De prijzen werden toegekend als volgt:
Individueels dressuur: 1. mej. S. v. d.
Hooft, met .föhn; 2. A. den Exter, met
Polly; 3. mej. D. den Exter, met Peter;
4. Simon van Hoeve, met Frits5. W. A.
Dekker, met Pier; 6. mej. Jo v. Fraaijen-
hové, met Ewald; 7. Sal. de Feijter, met
Frits.
Viertallen1. W. A. Dekker, met Pier;
A. den Exter, met Polly; mej. S. v. d.
Hooft, met John; mej. C. Koster met
Tommy. 2. Mej. Cath. van Hoeve, met
Piccar; mej. Jaantje van Hoeve, met
Prins; mevr. Kalhorn-Roodhuizen de
Vries, met Kazan; Dr Schiltman, met
Tobby. 3. Sal. de Feijter Pz., met Frits;
Simon van Hoeve, met mej. Jo. van
Fraaijenhoven, met Ewald; mej. D. den
Exter, met Peter.
Individueel springconcours: If. mej.
5. v. d. Hooft, metf John; 2. W. A. Dek
ker, met Pier; 3. mej. S. v. d. Hooft, met
Kazan; 4. A. den Exter, met Polly; 5.
Sal. de Feijter, met Frits; 6. C. J. Ver
hulst, met Tobby. (T. C.)
WAAROM EXTRA CIGARETTEN
v VERSTREKT ZIJN.
De extra-sigaretten, die de rookers in
de afgeloopen week op hun kaart heb
ben gekregen, hebben wel is waar vreug
de veroorzaakt, doch zij kon niet alge
meen worden genoemd. De sigaren- en
pijprookers immers kregen niets extra.
Degenen van hen, die getracht hebben
him winkelier te bewegen op den R-bon
toch nog iets anders dan sigaretten te
geven, ontvingen een weigerend ant
woord: rooktabak kan men toch al
schaars krijgen en de aanvoer van siga
ren ondervindt ook moeilykheden.
Wat de extra-toewijzing voor sigaret
ten betreft, de overheid heeft deze toe
gestaan om de fabrikanten van hun al
te groote voorraden af te helpen, leder
een immers probeert thans op zijn bon
shag te koopen, om de eenvoudige reden,
dat shag voordeelig uitrolt en goedkoop
is. De goedkoope sigarettenmerken zijn
niet meer in den handel, men is ver
plicht dure merken te rooken. Maar de
eenvoudige economische wetten houden
haar waarde, met het gevolg, dat de
winkeliers en fabrikanten met voorraden
blijven zitten. Om daaraan een èihde te
maken, heeft de overheid besloten, de
extra-bons voor sigaretten beschikbaar
te stellen. Natuurlijk zal daardoor de tijd
dat nog sigaretten ter verdeeling be
schikbaar zijn, verkort worden. De indi-
vidueele rooker kan echter voor zichzelf
uitmaken, of hij zijn voorraad wil be
waren, dan wel dezen onmiddellijk in
rook te doen opgaan.
Kan men dus zeggen, dat de sigaret-
tenfabrikanten tot voor kort over te
groote voorraden beschikten, geheel an-
IN TEGENSPOED GEDULDIG.
Wat wjj belijden, heeft voor de prak
tijk des levens groote waarde, omdat on
ze belijdenis gegrond is op het Woord
des HEEREN, dat waarachtig is. Wij
kunnen er het leven mee ingaan. De be-
i lydenis is niet een wandbord, dat wij
ophangen in onze kamer, ook niet een
sierplant, die geen vruchten draagt, maar
een beker, die gevuld is met het heldere
frissche water uit Gods Woord. Wjj mo
gen drinken en onze dorst lesschen. Rijke
troost te weten, dat er in ons leven niets
bij geval gebeurt ep dat alles uit Gods
Vaderhand ons toekomt.
Vooral in dagen van tegenspoed. Veel
rampen zijn des vromen lot. De beproe
vingen des levens worden Gods kinderen
.niet gespaard. En dan is voor ons niet
de hoofdzaak, welk kruis op onze
schouders gelegd wordt, maar wel hoe
wij het dragen. Of wij het inderdaad dra
gen door het geloof in onzen Heere Jezus
Christus. Wanneer de voorzienigheid
Gods voor ons realiteit is geworden, dan
zijn wij geduldig in tegenspoed. Gedul
dig, dat is niet onaandoenlijk, zoodat wij
de slagen niet gevoelen en geen pijn heb
ben. De Stoicijn met zijn noodlotsbe
schouwing wil zichzelf harden in den
strijd. Hij bijt op zijn lippen, laat anderen
niets merken van wat in hem omgaat en
houdt zich groot. Wie groot is, behoeft
zich niet groot te houden. Onze Heere
Jezus Christus, Die groot is, heeft tot
Zijne discipelen gezegd: „Mijne ziel is
geheel1 bedroefd tot den dood toe". De
discipelen mogen en moeten het weten,
hoe Hij lijdt. Zij zijn getuigen geweest
van Zijn worsteling, toen Hem den drink
beker door den Vader in handen is gege
ven en Hij dien vrijwillig heeft aan
vaard. Bij het graf van Lazarus heeft de
Heere Jezus geweend. Zouden wij dan
koud en onverschillig mogen zijn?
De kastijding is niet een oorzaak van
vreugde, maar van droefheid, doch werpt
af een vreedzame vrucht der.gerechtig
heid dengenen, die er door geoefend wor
den. Ds J. G. FEENSTRA.
„De Voorzienigheid Gods".
STOCKHOLM (D.N.B.) Het Ameri-
kaansche departement van Marine heeft
bekend gemaakt, dat een Amerikaansch
schip op den Atlantischen Oceaan tot
zinken is gebracht. De bemanning is
aan land gezet.
Naar de Britsche berichtendienst
meldt, zal Roosevelt binnenkort het op
perbevel over alle strijdkrachten van do
geallieerden op zich (nemen. Roosevelt,
die als president reeds opperbevelhebber
is van alle Amerikaansche troepen, zal
naar in het bericht verder wordt gezegd,
met algemeenen steun zijn ambt aan
vaarden.
ders liggen de verhoudingen bij de siga
renfabrieken. Juist de fabrieken, die de
bekende merken vervaardigen, verheugen
zich in de bijzondere belangstelling van
de rookers en winkeliers. Deze laatste
zenden hun toewijzingen bij voorkeur
naar voormelde fabrieken, met het ge
volg dat deze niet meer aan de vraag
kunnen voldoen. Immers de toewijzing
van grondstoffen geschiedt op een basis,
waarin ook de kleiüe producenten hun
aandeel hebben.
Nu doet zich het verschijnsel voor, dat
de kleine fabrikanten over betrekkelijk
groote voorraden beschikken, doch ge
ringe vraag ontvangen. De overheid heeft
deze moeilijkheden voorzien en reeds ge-
ruimen tijd geleden maatregelen genomen
om ze op te vangen door het instellen
van een clearing. De fabrikanten, die aan
de hun toegezonden aanvragen niet kun
nen voldoen, zenden óf hun surplus door
naar de clearing, óf zij sturen de toe
wijzingen naar hun cliënten terug. De
clearing evenwel stelt de. kleine fabri
kanten in staat de aanvragen af te
werken.
Wanneer nu de groote leveranciers ve
len* winkeliers dezer dagen hun toewij
zingen hebben teruggestuurd, dan zullen
deze Winkeliers het best handelen door
hun toewijzing aan de clearing over te
maken. Op die wijze worden de kleine
fabrikanten snel ingeschakeld; de win
keliers en klanten zullen dan zonder ver
traging kunnen worden bediend.-
Hoe lang deze nieuwe regeling zal
moeten worden gehandhaafd, kan men
moeilijk voorspellen. Veel zal afhangen
van den toekomstigen gang van zaken
in het tabaksbedrijf zelf, welke natuur
lijk zeer sterk van de grondstoffenvoor-
ziening afhangt. Verdere inkrimping Van
groote bedrijven of samensmelting van
kleinere producenten schijnt niet on
mogelijk te moeten worden geacht.
(De Tijd.)
Bij Genemuiden, in Overijsels Noordwesthoek, is de biezenoogst weer begonnen,
waarby de mannen tot aan hun middel in het water staan.
Van Buiten-Pax Holland m
