1
van
RG.
ZATERDAG 6 JUNI 1942
56e JAARGANG - No. 206
Bureaux Lange Vorststraat 70, Goes
Postrekening 44455 Telefoon 2438
Firma Boekhandel J. J. FANOY
Nieuwe Burg 28—30 - Telef. 31£8
Directeur-Hoofdredacteur
r\
Zaterdag 6 Juni 1942
56e
Jaar
gang
No. 36
Voor den Zondag
Het eerste kind,
Aborinementsprijs f 2,73 per' kwartaal
Weekabonnementen voor Middelburg,
6oes en plaatsen waar een agent is
aangesteld f 0.21
Losse nummers 6 cent
letter of motto 10 cent extra.
Bij contract'belangrijke korting
DAGKALENDER
Uit de Provincie
v
praak door H.
"oep jeugdkoor,
n populair ae-
enstige lezing,
r Sibbekunde:
voorouders?"
spreken over
est voor man-
16,35 Cultuur
Voordracht,
een actueel
Nieuwsber.
ikoverz. 20,00
Dutch News
trales: Gram.
•k. en soliste.
Iramatiek van
21,45 BNO.:
e Hilversum I.
Bijkantoor Middelburg:
l I
i i
MET BAN-
Oostkapelle.
)LEN, AAN-
'EENKONIJ-
"acszn, Zoute-
J-WEEKSCH
cheweg 12
HERDERS-
TQOIS, Vrou-
IKONIJNEN.
Jrke.
w&aronder
A. P.
Ie.
geregistreerd
DRSE Jzn,
AGD: EEN
.AMOEN.
lagtekerke.
eëm. Keuken-
jhark, Platte
Philips Ra-
P. BOONE,
iddelburg.
Ieel
Dondersstr.
lagt voor di-
voor dag en
OORHOEVE,
Idhoven.
etrekking in
Ook gene-
dame of heer.
and. Brieven
■uw" te Goes.
.N LENNEP,
16, M'burg,
|ge indienst-
1 EIS JE, voor
nacht.
5HOUDSTER
jage Weg 3,
pober: EEN
AANKO-
UNISSEN,
[lelburg.
;ober: EEN/
WILLEMSE,
Coiatre N. V
ÖNDA<UMAD
EEN ZIEL TOT DE ORDE GEROEPEN.
Wat buigt gij u neder, o mijne
ziel! En wat zrjt gij onrustig in mij?
Hoop op God, want ik zal Hem
nog loven. Hij is de menigvuldige
verlossing mijns aangezichte en mijn
God. Ps. 42 12.
IL
De vorige maal zagen wij, hoe David
in zijn zielsbenauwing crediet op God ge
kregen had, en dat Hij, Die in zes benauwd
heden had geholpen, in de zevende niet
zou achterblijven.
En dat zal zijn tot verlossing zijns
(Dvids) aangezicht. Als wilde hij zeggen:
de Heere is het wel niet aan mij, maar
wel (en dat zegt meer!) als mijn bonds-
God, mijn Steenrots, aan Zichzelf verplicht,
om mij in al die golven en baren niet te
laten omkomen! En dat doet Davids aan
gezicht weer stralen van vreugde. Dan
wordt het zelfs wel eens zalig, om zulke
leednachten in te gaan, al ware het alleen
maar, om alzoo te ervaren, dat we, in
die mate althans, op de zonnige hoogte in
het paleis der weelde niet ervoeren, n.L
wie en wat God voor Zijn volk is in de
woestijn. Dat brengt dan weer glimlach op
het aangezicht; dat heet verlossing mijns
aangeziehts.
Maar als David dan weer crediet op
God gekregen heeft, dan, ja dan komt het
eigenlijk niet langer te pas, dat zijn ziel
zich nederbuigt, in rouwmoedigheid neer
zinkt, en klagelijk zucht, alsof... God dood
ware. Verre van dien. Neen, dan roept hij
in ons woord zijn ziel juist tot de orde
om zulks niet te doen. Wat buigt gij...
en waarom zijt gij... alsof hij zeggen wilde,
mijne ziel, dat komt niet te pas, ge hebt
er geen recht of reden toe; nu God die
God is, mijn God; de God der menigvul
dige verlossing; kalmeer, bedaar, bedwing
dan uw tranen, en matig zéér uwe be
roering. Want er is reden, veeleer om het
goede te verwachten. Hoop (inplaats van
jammergeklag) op God.
Hopen is heel wat Christelijker bezig
heid dan verjammeren.
Hopen, het is niet in doffe berusting
lijdelijk a f wachten wat er komt. Maar
het is uit crediet op God ver wachten, en
inwachten, dat een Godverht^ kende en
zielverheugende uitkomst dagen zal. Alzoo
riep David zijne ziel tot orde des geloofs;
gelijk hopen is geloof voor de toekomst.
Maar gij, die dien God niet kent, keer
het eens om en zeg: o mijn ziel wat ver
heugt ge u in een zeepbel en een mols
hoop; want de in den dood wegzinkende
DANK.
Gelijk de Noor, die, rijzend van den disch,
Den gever dankt, zij rijk of arm 't onthaal,
Zoo wil ik danken God voor levens maal,
Vroom, zonder wrok om honger en gemis.
Hij gaf genoeg, dat niet de kracht mij faal
Voor waar mijn ziel op aard gevangen is,
Mijn lied te zingen, in de duisternis,
In vreemde streek, waar géén begreep mijn
taal.
Voor and'ren blonken vruchten rijp en rood
En geurden honing, room en ambrozijn;
Mij deed Hij eten eigen smart voor brood
En eigen tranen drinken mij voor wijn.
Laat deze hoop mijna mijn aardschen dood
Door Hem verzaad, door Hem gelaafd te zijn.
Helène Swarth.
wereld rondom u predikt het reeds luide:
wat baat het een mensch zoo hij de ge-
heele wereld gewon, en schade leed naar
de zieL O, wordt gij eens onrustig, gij, die
nog zoo valsch gerust kunt zgn op goed,
op eer, op praal; of op die van God zoo
gehate eigengerechtigheid. Gij, die nog
nooit onbekeerd of onrustig, of ongered u
gevoeld hebt, terwijl ge toch nog geen
grond bezit, om in God te roemen; och
vraag en zoek, of God u eens een verlegen
mensch mocht maken, die iets van Augusti-
nus' woord practisch bevindelijk mocht
verstaan: onrustig blijft mijn hart in mij,
totdat het ruste vindt o God bij U.
Wie dat verstaat en kent, voor dien is
er zalige hoop. Want eens heeft de Ware
David de klacht van het afgejaagde hert
vertolkt, in de duisternis op het kruis;
toen al de golven en baren over zijn hoofd
gingen; en God verre bleef. Het was op
dat er een weg zou geopend worden door
dien dierbaren Borg naar dat vaderharte
Gods, waar de ware rust gevonden wordt.
Allen gij, die nu hier in nachttijden de
oefeningen in de genadeschool moet door
maken, wees niet wankelmoedig noch
onrustig, alsof u iets vreemds overkwame.
Het behoort bij uw genadevorming en
geestelijke opvoeding. Beklaag uwe ziel
daarin dan ook nooit, maar spreek dan
liever met een David, tot God als uw
Steenrots en zeg: Hoop op God.
En die hoop wordt niet beschaamd; de
laatste golf werpt u eenmaal op het strand
van het vaderland der eeuwige rust. En
aldaar zal geen nacht zijn, noch van bui
ten noch van binnen. Dan blijft de onrust
voor eeuwig achter; en gij zult rusten,
eeuwig rusten aan het hart van God, den
Rustige.
W.
(Vervolg.}
Onderzoeken wij de geschiedenis van het
gezin, waaruit het meisje, waar ik de vori
ge maal van vertelde, stamt, dan vinden
we een moeder, wier eerzucht het is, er zoo
lang mógelijk „jong" uit te zien. In de ver
zorging van haar uiterlijke verschijning en
in de successen, die de maatschappij haar
geeft te boeken, ziet ze het hoofddoel van
haar leven- Deze eigenliefde was ook oor
zaak, dat ze niet meer dan één kind wilde
hebben. Natuurlijk wist ze dit overeenkom
stig haar karakter te motiveeren met te
wijzen op haar teer lichaam (teer, omdat
ze zichzelf verwende!) en op de moeilijkhe
den van de eerste geboorte. In den grond
der zaak schrok ze voor haar moederplich
ten terug, welke voor haar dan ook in de
opvoeding van nerveuze kinderen zou be
staan, De vader was een forsche man, die
van tijd tot tijd hevig in de echtelijke wo
ning te keer ging, als hij beu was van de
fijntjes gesponnen afmattingstrucs zijner
overgevoelige ega. Kortom: een typisch
net stukje gezinsleven zonder drama's of
rampen, een schoone gevel met niets daar
achter. De een of andere sterke storing,
een plotseling opgetreden complicatie of
moeilijkheiden alle leden van dit ge
zin worden uit him toestand van wankel
baar evenwicht weggeslingerd.
Naast dit voorbeeld van verkeerde op
voeding van een meisje, dat eenig kind
bleef, wil ik nog een voorbeeld geven van
een jongen. Het is eveneens aan Otto Kaus
ontleend.
Het jongmensch, een eenige zoon, kan
ach ondanks alle moeite niet van den on
gunst der huiselijke verhoudingen bevrij
den, De vader is een eerzuchtig heerschap,
die slechts een vreesachtig, zeer onderdanig
vrouwtje naast ach dulden kan. Zij is
voortdurend min of meer ziek en meent,
dat ze voor een tweede baby te zwak is.
Onder toeacht van de belachelijk bange
moeder groeit de jongen op. Van zijn vader
leert hij, hoe men den mijnheer moet spe
len. Hij tyranniseert zijn moeder van jongs-
af en weet haar voortdurend in spanning te
houden. Dit is de situatie in zijn ouderhuis,
van waaruit hij tot eenige min of meer ge
brekkige maar nochtans positieve vriend
schapsbetrekkingen komt, want niets kan
een eenzame moeder, die van de wereld
weinig begrijpt, zoo bang maken dan dat
haar zoon met vreemde kinderen speelt en
„voor de grap" vecht. Ze probeert hem af
te zonderen, aan het huis te binden, voor
andere kinderen te waarschuwen. Steeds
weer ontvlucht de zoon moeders nabijheid:
het komt tot woeste vechtpartijen met alle
buurjongens. Hij zweeft steeds tusschen
vreesachtigheid en aanvalswoede en ont
wikkelt zich aldus tot een onbeheerschte
wildebras, die aan plotseling optredende
inzinkingen lijdt. Later op school bezorgt
de eerzucht van den vader hem moeilijkhe-
heden. Op diens overdreven eischen ant-
Advertentlën .12 cent per millimeter
Ingezonden mededeellngen 24 cent per
millimeter. Kleine advertentlën 65 cent
bij vooruitbetaling. Advertentlën onder
m-
kne-
de
drijf
aar-
jorg
gies
cent
mag
•mer
iken
jëin-
1 de
;reis
2dde
et.
ever
met
£ten
van
ntig
be-
ge-
aaal
si-
elke
e de
a
igen
met
dat,
20
•ïo et
aart
die
den.
niet
olge
sv<
aan-
leen
tot
ter
ver-
ha-
neel
•.del,
er
ver-
en
ags-
;eds
.f te
Bij
1 de
Sedert eind Maart mochten de bur
gers in Ned.-Indië tusschen 23.30 en 4.30
uur zich niet op straat bevinden.
Gift aan! het Duitsche Roode Kruis.
De leider van den Nationalen Bond
van handelsagenten en handelsmakelaars
sectie van het Economische Front, heeft
ten behoeve van het Duitsche Roode
jfruis een bedrag van f 4360 ter beschik-
fteg gesteld. Dit bedrag werd bijeenge
bracht door vrijwillige stortingen der
«den van genoemden bond en was be
doeld uitdrukking te geven aan hun er
kentelijkheid jegens de Duitsche weer
macht.
iührer Bethmann, de wnd. commandant
van den Nederlandschen Arbeidsdienst
generaal-arbeidsleider De Bock,' en de
secretaris-generaal der N.S.B. ir Huygen
afscheid genomen van 300 mannen van
den Arbeidsdienst, die eenige weken ge
leden den eed van trouw hebben afge
legd op Hitier. Sindshien zijn zij overge
gaan van den N.A.D. naar den R.A.D. en
binnenkort zullen zij naar het oosten
vertrekken.
De plechtigheid had plaats in het Ar
beidsdienstkamp op het landgoed De
Eese by Steenwijk.
Arbeitsfiihrer Bethmann wees erop,
dat de 300 mannen hier staan gereed
verdedigen én tegelijkertijd daarmede
ons eigen land. Nadat spreker een Sieg
Heil op Hitler had uitgebracht, dat door
de mannen driewerf werd overgeno
men, inspecteerde General-Arbeitsführer
Bethmann de in carré opgestelde man
schappen. Vervolgens bezichtigden de
autoriteiten het kamp.
Arbeidsvoorwaarden voor werknemers
in den landbouw.
Blijkens de Staatscourant van gisteren
heeft het college van rijksbemiddelaars
arbeidsvoorwaarden vastgesteld voor
werknemers in het landbouwbedrijf, die
buiten hun woonplaats arbeid verrichten
stig
der-
icht
jche
lag,
ver
niet
het
jven
•rin-
.ken
Iers
ener
iden
het
isch
•den
:hij-
de
men
slijk
bied
tïet-
de
ver
die
teb-
ost-
eeds
.isa-
)ben
)loi-
rin-
lijke
van
deze gebieden in de toekomst niet uit
sluitend naar den Europeeschen en den
Amerikaanschen smaak gericht, noch
aan de Europeesche en Amerikaansche
behoeften aangepast zullen Worden, doch
geheel in dienst worden gesteld van de
eischen, welke de gemeenschappelijke
welvaart in Oost-Azië stelt. In het kader
van deze beperkingen schijnt er echter
b|j de Japanners neiging te bestaan ten
volle gebruik te maken van de capacitei
ten der' Nederlandsche bankiers, ree-
ders, ingenieurs, planters enz., kortom
van geheel de Nederlandsche energie,
die wel nergens zoozeer tot ontplooiing
is gekomen als in de Oost.
ZATERDAG 6 JUNI 1942.
De Heere bewaart de eenvoudigen.
Psalm 1166a.
Zon
op onder
5.23 21.54
13 Juni: Nieuwe maan.
21 Juni: le kwartier.
Maan
op onder
2.27 13.55
ZONDAG 7 JUNI 1942.
Welzalig hij, die op U bouwt,
Geheel z|jn lot aan U vertrouwt
En dag aan dag op U bl|jft wachten.
Zon
op onder
5.22 21.55
Maan
op onder
2.52 15.03
WANNEER VERDUISTEREN?
Zondag 7 Juni 1942.
's Morgens tot 5.22 u.
's Avonds van 21.55 u.
Maandag 8 Juni 1942.
's Morgens tpt 5.22 u.
's Avonds van 21.56 u.
Benoemingen. Benoemd: tot leden
van den dijkraad voor de waterkeering
van den calamiteuzen Borsselepolder, als
vertegenwoordiger van dien polder, M.
de Regt en M. Krijger te Borsselen; als
vertegenwoordiger van het waterschap
Ellewoutsd|jk, A. W. Nieuwenhu|jze te
Oudëlande;
leden van den d|jkraad voor de water
keering van de calamiteuze polders Oud-
Kempenhofstede en Moggershil, als ver
tegenwoordiger van den Oud-Kempens-
hofstedepolder, J. IL Droogendijk, H.
Smits Hz. en C. J. B. Gaakeer, allen te
Stavenisse;
dijkgraaf van het waterschap De-bui-
tenpolders-van-Nisse, J. Vermue te Nis-
se;
plaatsvervanger van den dijkgraaf van
den Klein-Beddewaarde- of Saspolder, P.
M. Panny te Zierikzee;
afgevaardigde^- van het waterschap
Oud-Wolphaartsdijk naar de algemeens
vergadering van het waterschap voor de
uitwatering door de Sluis-van-den-Oos-
terlandpolder, M. L. Smallegange te Woi-
phaartsd|jk;
leden van den dijkraad voor de water
keering van, den calamiteuzen Borssele
polder, als vertegenwoordigers van den
Nieuwe-Kraaijertpolder, C. Goense Jz. te
's-Heer Arendskerke en F. Dekker Jz. te
's-Heerenhoek, alsmede tot, afgevaardig
de naar de algemeene vergadering van
het waterschap voor de uitwatering door
de Sluis-in-de-Piet, J. van den Dries te
Ovezande;
dijkgraaf van den Dekkerspolder, B. L.
Ysebaert Adz. te Axel;
gezworene van den Heerenpolder, W.
M. van, Liere te Wolphaartsdijk.
Middelburg.
Chr. Zangver. „Soli Deo Gloria".
Voor de eerste maal concerteerde boven
genoemde vereeniging onder leiding van
haar dirigent P. H. Broerse Jr.
De uitvoering werd gegeven in de Lu-
thersche Kerk. Er werd twee avonden
achter elkaar gezongen.
Het kinderkoor opende het program
ma met een 4-tal liederen. Helder en
friseh klonken de meisjesstemmen. Er
was zorg besteed aan een goede uit
spraak. 't Hinderlijke opslepen ontbrak.
Van de voordracht kon evenwel nog
wel wat meer werk gemaakt worden.
Vlot en vlug werd het programma afge
werkt. Mej. Riek Caro, sopraan, zong
een drietal liederen, van J. S. Bach, op
het orgel begeleid door dhr L. Suur-
mond. 't Blijft altijd een genoegen naar
deze soliste te luisteren.
De vertolking was friseh en gaaf. Een
zuiver geluid, een heldere toon. Al mist
men soms de volle overgave. De hymne
Preis dir Gottheit! van Mozart, behoor
de voor 't koor, solisten en strijkorkest
tot het beste deel der uitvoering. Dat
was een goede prestatie. Dhr Broerse
zorgde voor voldoende afwisseling door
zelf een orgelsolo te geyen.
Op het programma stond: Concert in
Bes gr. t. van G. F. Handel, 't werd ech
ter Tripel fuga in Es van J. S. Bach. De
dirigent gaf bljjk een knap organist te
z|jn. Met een goede phraseering, zonder
aarzelen, werden de thema's ingezet. Dat
valt gezien het tempo niet mee.
Na een drietal capella gezongen ko
ralen, waaronder twee van Bach, volg
den weer enkele nummers voor Sopraan,
Viool en Orgel. Mevr. BonthuisDhont
deed de aanwezigen genieten van haar
f|jn vioolspel. Trouwens voor een derge
lijke begeleiding leent het orgel zich uit-