NUTSSPAARBANK IWI THEESURROGAAT 1ÜA Daarom naar de Spar-wi: Boekh. W. DE VRIES Rz„ F Het beste adres voor MANUFACTUREN is dat van L. E. RIVIERE, tijdelijk Korte Delft 20 MIDDELBURG NIEMEIJER'S Bij de Sp,ac tw^en Ut f%>0- U'd tft c met al Uw nieuwe k 2wüvze&. Abonneert U op dit blad Bogardstraat 19 Middelburg. Als Agent van ons blad voor Zierikzee en om geving treedt op Melkmarkt B 354, ZIERIKZEE. Midtklhurgsche Brieven. De Graaf van Zinzendorf. Ongenees Geopend: Maandag, Dinsdag, Woensdag en Vrijdag van 101 u. Donderdag van 1012 en 12 u.; Zaterdag van 101 en 2.303.30 uur. Rente 2.7 Rentevergoe ding per dag. Gelegenheid tot storten van sa larissen en pensioenen per giro en tot betalen van belastingen en schoolgelden. Inlichtingen hieromtrent wor den gaarne verstrekt. Waar Savora, de Thee-toovenaar naar komt, daar ontwaken Thee-potten en Thee weer uit hun rust, daar is het gezellig uurtje,in eere hersteld, daar wordt Wteer geschonken, even gul als vroeger. S< het Thee vervangingsmiddel, dat niet i 5 6 koppen geurige Thee uit één Smaakt als thee! OFFICIEELE PUBLICATIE VAN HET DEPARTEMENT VAN LANDBOUW EN VISSCHERIJ. Adreswijziging Dienst der Prijzen- contróle van het Rijksbureau voor de Voedselvoorziening in Oorlogstijd. Het Rijksbureau voor de Voed selvoorziening in Oorlogstijd maakt bekend, dat haar Dienst der Prij- zencontróle is verhuisd van Lange Voorhout 10 naar de Riouwstraat 143445, telefoon 557560. PROVINCIALE P HET DEPAR1 LANDBOUW EI Bestelbonnen S appe De Provinciale van Akkerbouwpr. land maakt beken alleen zij, die als bouw Crisis Org: organiseerd bij c Bureauhouder eer nen aanvragen vc van pootaardappe. Zij, die niet b Crisis Organisatie zooals o.m. volks' len eerst in het de gelegenheid naar behoefte po« betrekken. Hieromtrent zal vroeg tijdig een regeling worden bekend gemaakt. Zoolang bovenbedoelde regeling niet is afgekondigd, is het afleve ren van pootaardappelen aan niet bij de L.C.O. georganiseerden ten strengste verboden. grijpt iedereen; zelfs voor wie den naam Thomas niet dadelijk weet thuis te bren gen en «li geschiedenis, waarin het onge loof vsj Thomas uit komt niet kent, geeft de :oevcu <i -.g van het „ongeloovige" toch voldoende uitsluitseL De r a m „een dienende Martha" her innert .".as. Martha van Bethanië", die zeer bezig was met veel dienens"; een „vurige Petrus' duidt iemand aan van een voort varend karakter, als hoedanig het karakter van Peuus ons in de Evangeliën wordt geteekend. Beleerd is ook de zegswijze: „een Saulus, die een Paulus werd", waarmede dan wordt aangeduid, dat iemand tot bekeering is gekomen. Amice, Vandaag een historische datum. 1 No vember 1941. Uitbreiding van Middelburgs grondgebied, door grenswijziging. Een kwestie, van eeuwen, eindelijk opge lost Ja, Amice, ge kent van overlang mijn standpunt. Ik bekijk dit geval door mijn Middelburgschen briL En al vind ik het nóg zoo onaangenaam voor Koudekerke, daar moeten we overheen. Middelburg heeft nog nimmer de groote „slokop" gespeeld. Integendeel. Als ik dit voorbeeld eens verder ga uitwerken, dan is het zoo: Middelburg zat al eeuwen lang zeei' bescheiden aan de gemeenschappelijke tafeL Keek hoogstens zoo nu en dan eens afgunstig, als de naaste buurman met zul ke mooie brokken uit de pot ging schuiven. En als eens heel bescheiden een stukje van de vette kluif werd gevraagd, kreeg het een grauw en een snauw terug. Maar nu heeft Vadertje Staat zich met de zaak bemoeid. En zich over het intusschen sterk verma gerde Middelburg ontfermd. En met royale kind zelf opgeschept. Uit de groote huts potketel kreeg Middelburg nu een extra schep. Eu behalve de naaste dischgenoot zeggen ai de anderen: goed zoo! Middel burg kwam eindelijk eens een extraatje toe. Het is zeldzaam dat partijen, in kwesties als dezen, ket met elkander eens kunnen worden. Óok hier was dat zoo. En toch had Middelburg groote behoefte aan gebied, zich uitstrekkend ten Westen van de stad. Zoodra het kanaal Vlissingen-Veere ge graven werd, had men, haast zou ik schrij ven, Middelburg recht moeten doen. Want sindsdien werd de historische dwaasheid onzer gemeentegrenzen nog sterker geac centueerd. En moest Middelburg op de meest onlogische wijze, maar niettemin noodgedwongen, zich gaan uitbreiden. Denk maar aiin de woningbouw vlak na den vo- rigen wereldoorlog. De Middelburgsche ade laar zat opgesloten en moest wel vleugel lam worden. lidaar nu is dat voorbij. Achter dit verleden wordt een dikke streep gezet. De vleugels kunnen nu naar alle zijden krachtig worden uitgeslagen. En worden (reeds uitgeslagen. De Westkant onzer stad krijgt nu een groote kans. En deze kans zal in een minimum aantal jaren benut worden. Alle voorteekenen wijzen daarop. De wo ningbouw op 'tZand is reeds krachtig ter hand genomen. Het is slechts een kwestie van maanden meer en de 150 woningen worden kant en klaar afgeleverd en be woond. Hoe groot de behoefte aan deze wo ningen is, blijkt uit het aantal liefhebbers er voor. Dat is zeker wier a vijfmaal zoo groot dan er woningen zijn. Er zal niets anders opzitten, dan om straks op den een maal ingeslagen weg voort te gaan, en een zelfde aantal bij te plaatsen. Daar is ten minste ruimte genoeg. En wat de ligging betreft tea aanzien van het stadscentrum, het station, de tramhalte, enz., minstens even gunstig gelegen als de onderhanden zijnde bouwblokken. Dank zij de nieuwe ver binding Poelendalesingel-Koud caerksche- weg. Zeer karakteristiek de Haastweg ge noemd. De Haastweg vormt een haastiger ver binding voor vele 't Zandtenaars-Middel- burgers. Ik zag van de week in deze nieuwe weg de eerste rioleeringsbuizen zakken. Voor de pas bevorderde Middelburgers, de eerste vrucht van de nieuwe toestand. Overigens zal er voor deze nieuwe Mid delburgers niet veel veranderen. Om de heel eenvoudige reden, dat het eigenlijk al Mid delburgers waren. Als ze nu voor den Dis- tributiedienst voorloopig hun lokaal op het Zand mogen houden, dan merken zij van den veranderden toestand nog niet veel. Op deze manier is de provinciale hoofd stad de grootste gemeente geworden wat zielental betreft. Thans de 20.000 over schreden, Vlissingen was daar al rijkelijk overheen, maar momenteel door de oorlogs omstandigheden weer beneden geraakt. Burgemeester Dregmans heeft met een: „Het ga u wel onder Middelburgs bestuur", afscheid van zijn vroegere ingezetenen ge nomen. Daaraan voeg ik mijn wensch: Mo ge het u en ons bij den voortduur wel gaan. Dat ge u spoedig geheel en al thuis gevoelt, nu gij vandaag voor 't eerst in onze admi nistratieve gemeentelijke gemeenschap zijt besloten. En daarmee eindigt uw zeer toe genegen STENTOR. STICHTER DER HERNN- H UTTER-ZEIM Dl IMG. Nicolaas Lodewijk, graaf van Zinzendorf, werd in het jaar 1700 te Dresden geboren. Kort na zijn geboorte stierf zijn vader en werd de opvoeding van den jongen toever trouwd aan de zorgen van zijn grootmoeder, een hoogstaande dame, die zeer bevriend was met den beroemden Spener, den vader van het Piëtisme. Zij voerde een uitgebrei de briefwisseling over aangelegenheden, die het Koninkrijk Gods betroffen. Uit de zen tijd dateert de zeer vertrouwelijke om gang met den Heiland, die den Graaf van Zinzendorf het geheele leven is bijgebleven. „Reeds in mijn kindsheid", zoo schreef hij later, „had ik den Heiland hartelijk lief en leefde in vertrouwelijke gemeenschap met Hem„Ik heb vele jaren kinder lijk met mijn Heiland omgegaan, ik heb uren lang met Hem gesproken, zooals de eene vriend met den anderen spreekt en ik liep dan in diepe overdenking de kamer maar op en neer. Als ik zoo met Hem sprak, was ik zeer gelukkig en dankbaar". Reeds op jeugdigen leeftijd verlangde hij er vurig naar predikant te worden. Maar grootmoeder en de andere familieleden wa ren met dit plan niet erg ingenomen; als kind van aanzienlijken huize moest hij een maal een belangrijke staatsbetrekking be- kleeden. In verband daarmee werd besloten den jongen een opvoeding te laten geven in betrekking tot zijn eventueele toekomst, en tevens er voor te zorgen, dat deze opvoe ding in christelijken zin zou plaats hebben. Daartoe werd Nicolaas in 1710 naar Halle gebracht, naar het beroemde paedagogium van Francke. Hoewel hij 't hier verre van gemakkelijk had en de teugel haast tè strak gespannen was, dacht de Graaf van Zin zendorf later steeds met zeer veel genoegen terug aan den tijd, daar doorgebracht. Hier immers hoorde hij vertellen van den zen- dingsarbeid in Voor-Indië, op de kust van Malabar door de Luthersche predikanten Ziegenbalg, Gründler en Plütschau. De oogen van den vurigen jongeling moeten gegloeid hebben van geestdrift bij de ge dachte later ook iets voor de bekeering der heidenen te doen, vooral voor hen, naar wie niemand zou gaan. Na zijn studie aan het paedagogium van August Hermann Francke maakte van Zin zendorf verscheidene reizen, o.m. naar ons land. Deze reizen hebben veel bijgedragen tot zijn breede, universalistische opvatting van het Christendom. Naar den wensch zijner familie werd de jonge graaf ambtenaar aan het Ministerie van Justitie te Dresden; tegelijk kocht hij het landgoed Berthelsdorf in de Saksische Oberlausitz. Zonder morren onderwierp Van Zinzen dorf zich aan de eischen van zijn familie om niet theologie, maar rechten te studee- ren; zijn Heiland zou hem toch niet verla- HET GEHEIM VAN LUTHER'S LEVEN. Luther is niet ontkomen aan het lot dat den profeet treft in deze profeten-dooden- de wereld. Zijn naam is eensdeels omlaag getrokken, door het slijk gesleurd en be zoedeld op de ergerlijkste wijze; aan den anderen kant is hij verheerlijkt, zelfs op bedenkelijke wijze geëerd als de derde Elia, als 't ware aangebeden als de „divus Luthe- rus" afgebeeld als de door Gods Geest be zielde op wien de duif des Heiligen Geestes was neergedaald, of als een heilige met een stralenkrans om het hoofd. Naast elkander wordt hij genoemd: pro feet Gods en kind des duivels; kerkvader en ketter; waarachtig man des gebeds en groot misdadiger; de groote zoon van het Duitsche rijk en een arm verdwaasd men- sehenkindeen goddelooze en een kind Gods. Al naar gelang men hem wil zien, ziet men hem; want 'n rijk opspringend, krach tig leven is er in hem, die toornen kan als weinigen, schelden als weinigen, maar ook teer zijn als weinigen en ootmoedig als weinigen. Ziet men echter nauwkeurig toe, dan stuit men bij hem overal, waar men hem aanvat, op den man, die God kent, gehoor zaamt en vreest. In deze verhouding tot God ligt het geheim van heel zijn wezen. Prof. Dr J. W. PONT. ten, ook al schreef zijn strenge oom, de ge neraal, hem een soort van dienstreglement voor, waaraan hij zich stipt te houden had. Na zijn meerderjarigheid liet de graaf zich een nieuw huis bouwen op het gekochte landgoed. Een eenvoudig huis was het, slechts een voorloopige verblijfplaats voor hen, die in den hemel een betere woning zouden vinden, zooals het opschrift boven de deur aangaf. Op een avond, toen het echtpaar van Dresden naar Berthelsdorf reed, zagen ze tot hun verbazing een lichtje schijnen in het bosch aan den voet van den Hutberg. De graaf informeerde wat dat was; het huis van de Moravische emigranten, werd hem geantwoord. Toen herinnerde hij zich dat hij eenigen tijd geleden aan een paar huisgezinnen ver lof had gegeven zich op zijn landgoed te vestigen. Ze zeiden te behooren tot de uni- tas fratrum, de vereeniging der broeders, het overblijfsel der Hussitische beweging, dat ondanks veel verdrukking zijn bestaan tot op dien dag had weten voort te zetten. Op geheime plaatsen verborg men bijbels en gezangboeken, en kwam men samen om het Woord Gods te overdenken. De Graaf van Zinzendorf hoorde van hen en weldra voelde hij zich sterk tot hen aan getrokken weliswaar vormden ze nog geen afzonderlijke kerkgemeenschap, maar toch hadden meermalen samenkomsten plaats waar de Graaf en de Gravin steeds tegen woordig waren. Er voegden zich anderen bij hen, mannen en vrouwen, die zich aangetrokken gevoel den door het licht des geloofs, dat God in Hernnhut had ontstoken. Spot en smaad was hun loon; ze verdroegen dat alles ter- wille van hun zieleheil. Hernnhut! welk een veelzeggende naam! De intendant van de plaats schreef bij die naamgeving aan zijn meester: „Moge God geven, dat aan den voet van dezen berg, die Berg der hoede heet, een stad moge worden gebouwd, die niet alleen zich voortdurend stelle onder de hoede des Hee- ren, maar waarvan ook de bewoners op de hoede (de wacht) des Heeren zullen zijn, niet zwijgen dag noch nacht." De Graaf wijdde zich geheel aan dit gees telijk werk. Hij stichtte hier een gemeen schap, die boven belijdenisverschil moest staan. De leden moesten dienen tot bevesti ging en uitbreiding van het Koninkrijk Gods, vooral door een ongeëvenaarde toe wijding aan de zendingstaak. (Slot volgt.) God wil geer» toehoorders of nasprekers hebber», maar navolgers door de liefde. LUTHER. te slachten moet worden ingevuld. Verdere inlichtingen verstrekt de bureauhouder. Men wordt aangeraden dit be richt zorgvuldig te bewaren. V CLJL1 1 UHUCI en uwyvA V VV J.J JJlXXg boven 1 jaar in aanmerking te ko men moeten onverwijld een verzoek indienen bij de L.C.O. te Goes, on der terugzending der oude toe wij zingskaart. In |verband hiermede verdient het aanbeveling vooralsnog niet tot opruiming van runderen over te gaan. waarvan 1 op rekening. Zandhof, Seisweg bij Middelburg. TE KOOP: als nieuw zwart geëmailleerde Keuken,kachel met circulatie; wit geëmailleerde Keukenkachel; een mooie Driehoekkachel. P. BOONE, Smid, Oude Vliss. weg, Middelburg. ties aan voor alle bladen. Bel. aan- bev. P. DEKKER-MIERAS, We- meldinge. TE KOOP: VETTE VAARS OF RUIL KAI FVA A RC CORN. WATTEL GAPINGE. Drek OosterBasn Le Cointrï N.V., Gsee. ZATE 56e JA Bureaux L Postrekenin Biike Firma Bo lange Gists Dire A. D Dit numme Van aller de zwerver venszee, h vallig same strand, dat beschutting Ze zaten kerels, oude gedaan. Ja, woord. Wer een roeping is, ligt als Werk ven nis vertelt eenmaal k vragen. Maar in voorzoo niet an moet eten e en ergens s geld en erg En dus zou1 trekken, de de ander me zieke vrouw derde... nu Nu zaten tafel, somm handen onde tuinlijke brc brood, dat legden, waa ken afsnede Twee zatf Hun stem stilte. 'tLeek m waarschijnli het bekende schrijven. M hen, dat wa: leek een het In zijn ui ven van de haren, het slonsde, bij alles paste wonderlijk c de uitspraal Het trof ging en eer Wat hij i „Liedjes zir gen, straatz me dat niet niets meer, „Wat ik zii ging uit wa ding. U ker Een ooge 't ging in te hij over ging", als cé sters die hi „Je praat meent; je niet voor s Onmiddel' ernst in ui „Nee, zek weest, heb de omstand heden je wat aan. „Hebt u uw zak? M over te pra konden kon „Niet? O een gesjoch Weer kw: vroolijke pi heen sneed. Hier am koste van z voor wien r eigen val n: Hier zat van Prof. in een krot hij een kon: Dit is he geschapen mensch wei tus Jezus e verlorenheic s i n g e n zijn ti d^n bond. De Contact- Geref. Jeugdbc gandageschrift de Chr. Geref. aan alle Chr schrijven gezon oprichting van gaderingen.

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1941 | | pagina 6