DE ZEEDW
Wijziging van de Bioscoopwet.
TWEEDE BLAD
OVERBUREN
Uit de Provincie
FEUILLETON
Gemeenteraad van Goes.
e«/
ft
m
■iM
Itoon-
Het
hcht".
^artier laten
Isschien komt
ging kijken
lod was.
Ir de keuken
Iheeft u haar
en zegt dat
fcet. Ook weet
Istoken heeft,
elijk met ge-
Iropening.
|t hij verteld,
heeft gesne-
na 22 Juni
de hutkof-
de koffers
Inverhoor.
VAN
DONDERDAG 25 APRIL 1940. Nr 173,
VOORLOOPIG VERSLAG VAN DE
TWEEDE KAMER. INSTEMMING EN
BEZWAREN.
Minister Van Boegen heeft onlange
een wetsontwerp ingediend, dat, indien
het wet wordt, het vertoonen van niet-
gekeurde of niet-toegeiaten films in be
sloten kring zal verbieden. Voor met-
beroepsmatige filmvertooningen zal bo
vendien vergunning van B. en W. noo-
dig zyn. Alle films moeten gekeurd
worden door de „Rijkscommissie Film
keuring", de nieuwe naam voor de Cen
trale Filmkeuringscommissie.
Aan het thans uitgebrachte voorl.
verslag van de Tweede Kamer is het
volgende ontleend:
Met het voorstel om een vergunning
van B. en W. voortaan ook verplicht te
stellen voor een niet beroepsmatige ver
tooning van films in het openbaar be
tuigden vele leden hun instemming.
Verscheidene andere leden waren hier
mee weinig ingenomen. Z\j vestigden er
de aandacht op, dat betrekkelijk groote
bevoegdheden in handen van B. en W.
zullen worden gelegd, terwijl de veilig
heidsklep van de niet openbare vertoo
ning wordt afgesloten.
Nog ernstiger bezwaar bestond bij
verscheidene leden tegen het voorstel
om in beginsel ook voor alle niet open
bare filmvertooningen de keuringseisch
te stellen. Behoudens vrij beperkte uit
zonderingen zal er voortaan geen moge
lijkheid meer bestaan om besloten voor
stellingen te organiseeren.
Dit voorstel moet leiden tot groote
moeilijkheden en belemmeringen voor
talrijke organisaties, die geenszins op
verstoring van de openbare orde gericht
zijn.
Sommige andere leden zouden met de
wijziging op dit punt wel accoord kun
nen gaan, indien daaraan een t ij d e -
lijk karakter werd gegeven.
Vele andere leden verklaarden zich
voorshands geheel met dit onderdeel van
het wetsontwerp te kunnen vereenigen,
temeer daar de wet de mogelijkheid van
vrijstelling inhoudt.
Vele leden wenschten ook preventief
toezicht uitgeoefend te zien door de
burgemeesters op de cabaret- of variété
nummers die tusschen de films door
worden gegeven.
Van verschillende zijden werd de
wensch geuit, dat in het bijzonder vrij-
De voorbeeldige wijze, waarop de verpleegsters der Nederlandsche Roode
Kruis-ambulance in Finland zich aan haar taak wijden, mist haar zegenrijke
uitwerking niet. Een herstellende in geanimeerd gesprek mt zijn verzorgster.
door GRACE RICHMOND.
15.) _o_
Dat sloeg in. Olive keek over het
hoofd van haar zusje heen, naar Peter.
Haar oogen ontmoetten de zijne, en ze
keek meteen weer een anderen kant uit,
maar niet, voordat het tot haar door
was gedrongen, dat Peter heel wat meer
waard was dan verscheidene andere
aanwezigen.
De gedachte aan zulk een compliment
van die vast opeengeklemde lippen gaf
haar een nieuw eigenaardig gevoel.
Ze had zich boos gemaakt op Peter,
zoodra ze gezien had, dat hij zonder
het conventioneele avondcostuum had
durven verschijnen, maar zij voelde zich
opeens veel toegevender jegens hem.
„Hij heeft toch niet gezegd, dat je
mij dat vertellen moest, is het wel?"
fluisterde zij.
„Wel neen, ik dacht alleen
„Ga terug en zeg hem, dat ik de vol
gende dans voor hem zal vrij houden."
„Maar, Olive, hij danst niet, dat weet
stelling van het vereischte van vergun-
ning wordt verleend aan sociaal-hygië- j
nische vereenigingen, b.v. de kruisver-
eenigingen, en aan bona-fide politieke
organisaties en vakorganisaties, en ama
teur-filmclubs.
De voorgestelde regeling opent de mo
gelijkheid van gemeentelijke nakeuring.
Tegenover vele leden, die dit toejuichen,
stonden vele anderen, die de noodzake
lijkheid daarvan niet konden inzien. In
de practijk bestaat, naar zij meenden,
aan deze nakeuring weinig behoefte.
Opheffing ervan is wenschelijk, daar
de nakeuring oorspronkelijk bedoeld
als waarborg van gemeentelijke autono
mie zich in de practijk heeft ontwik
keld tot een rlchtlngscensuur.
Hiertegenover werd gesteld, dat de
nakeuring beoogt rekening te houden
met de overheerschende gevoelens der
plaatselijke bevolking.
Het wetsontwerp gaat voorts, volgens
verscheidene leden, te ver door bij verto
ning in huiselijken kring, deze te beper
ken tot twintig personen. Men dacht
hierbij b.v. aan familiefilms uit Indië, die
hier te lande dikwijls voor een meer dan
twintig personen omvattenden kring van
familieleden en kennissen plegen te wor
den vertoond.
Van andere zijde werd tegen uitbrei
ding van het aantal personen dat in hui
selijken kring ongekeurde films mag
aanschouwen gewaarschuwd. Gevreesd
werd kunstmatige vorming van familie
kringen.
Verscheidene leden betreurden, dat
geen wijziging wordt gebracht in de be
staande bepaling, dat de burgemeester
openbare vertooning van een toegelaten
film kan verbieden, indien naar zijn in
zicht daarvan verstoring van de open
bare orde is te duchten. Men meende,
dat van deze bevoegdheid niet zelden een
onjuist gebruik wordt gemaakt.
Zou de bepaling gehandhaafd blijven,
dan behoort in ieder geval beroep van
de beslissing van den burgemeester mo
gelijk te worden gemaakt.
Volgens het wetsontwerp zal de mi- j
nister bevoegd zijn op dagen van natio- i
nale rouw of andere bij algemeene maat-
regel van bestuur aan te wijzen dagen
van bijzonderen aard, de vertooning van
alle, dan wel niet van niet door den mi
nister bepaaldelijk toegelaten films, te
verbieden.
Tegen deze bepaling werd van ver
schillende zijden krachtig opgekomen. Zij
zal het bioscoopbedrijf aan willekeur
blootstellen. Wat moet bovendien onder
„dagen van bijzonderen aard" worden
verstaan?
Gisteravond vergaderde de Raad van
Goes voltallig. Voorzitter weth. de Roo,
Ingekomen stukken:
Bericht van den heer Commissaris
der Koningin in de provincie Zeeland,
dat met ingang van 1 Mei 1940 tot Bur
gemeester dezer gemeente is benoemd
de heer Mr W. C. ten Kate.
je toch wel
„Nu, dan zal ik een praatje met hem
maken".
Toen Jane een half uur later de hall
door ging met Murray, die haar in de
bibliotheek een paar boeken wilde laten
zien, waar zij het over gehad hadden,
zag zij haar broer juist de trap opgaan
naar het rustige hoekje op het portaal.
Tot haar verbazing en geruststelling,
want zij had nu en dan vol bezorgdheid
naar hem uitgekeken, en hem nog met
niemand anders dan met Shirley gezien,
merkte zij nu op dat hij in gezelschap
was van zijn jeugdige gastvrouw, en
dat die vroolijk lachend tot hem opzag.
Jane bracht het verdere gedeelte van
den avond gezellig door. Nadat ze een
uurtje met Murray allerlei boeken beke
ken en besproken had, kwam Forrest
haar halen, om met een troepje van de
anderen te gaan soupeeren.
Forrest was erg geliefd en nu zij on
der zijn hoede was, werd zij door de ove
rige gasten ook aardig behandeld, en
voor de avond om was, wenschte For
rest zich in stilte geluk met het succes,
dat zij gehad had.
Zoodra Peter en Olive rustig tusschen
de palmen op het portaal zaten, keek hij
haar een oogenblik onderzoekend aan
Besluit van Ged, Staten, houdende
vaststelling van de cjjfers van de reke
ning over 1938 van den Keuringsdienst
van waren.
Goedkeuring Raadsbesluiten.
Jaarverslag over 1939 van de Brand
weer te Goes.
Wijziging gemeente-begrooting 1939,
begrooting gasbedrijf 1939 en van het
Gasthuis voor 1939 worden goedge
keurd.
Voorstel tot aankoop woning P. Jas
persestraat 1 ten behoeve van het gas
bedrijf voor f1700 vrij °P naam, wordt
z.h.Bt. aangenomen.
Voorstel tot verzekering der gemeen
te-eigendommen tegen molest.
De fin. commissie vraagt zich af of dit
niet een verzekering op papier is. Zjj ge
looft niet, dat In oorlogstijd de gemeen
ten elkaar onderling zullen kunnen hel
pen. Tegen een molest-verzekering bui
ten oorlogstijd heeft zij geen bezwaar.
De voorzitter erkent, dat de ge
meenten elkaar niet zullen kunnen hel
pen als het geheele land in puin zou lig
gen. Maar het is ook niet uitgesloten,
dat een deel van het land onevenredig
zwaar zou worden getroffen, zoodat het
mogelijk zou zijn de gevolgen gezamen
lijk te dragen.
Dhr V i s s c h e r verdedigt het ge
voelen der fin. commissie. Het is een
kwestie van inzicht en aanvoelen. De
kans bestaat, dat het een verzekering op
papier is, terwijl de premie nu reeds
hoog is en de omslag heel hoog kan wor
den.
Dhr D u v e k o t gelooft, dat de groo
te verzekering-maatschappijen een mo
lest-verzekering in oorlogstijd niet ac
cepteeren.
Dhr d e L o o z e merkt op, dat de gas
fabriek reeds is verzekerd. Het is nu de
vraag of het bedrag hiervoor niet moet
worden verhoogd.
Dhr Kloosterman vindt de uit
gaaf te groot en de kans op voldoende
hulp te gering.
De voorzitter wijst toch op de
mogelijkheid van een oorlog en ook van
een ongeluk (het laten vallen van een
bom b.v.). Een uitgaaf als gevolg daar
van kan werkelijk onoverkomenlijk zijn.
We moeten doen wat we kunnen.
Dhr V i s s c h e r ziet geen weg, dat
de gemeente eventueel den omslag zal
kunnen betalen.
De voorzitter: maar de schade
aan onze eigendommen kan nog veel
grooter zijn.
Het voorstel van B. en W. wordt ver
worpen met 7 tegen 6 st.
De voorzitter zegt toe, dat B. en W.
zicht nader zullen beraden over een ver
zekering tegen molest-risico buiten oor
logstijd.
Voorstel tot afkoop van
erfpacht. Dhr R e e d ij k heeft ge
constateerd, dat de gehechtheid van de
ambachtsvrouwe van Kloetinge aan haar
eigendommen niet verder dan f 500 gaat.
(Gelach.)
Het voorstel wordt aangenomen.
Instelling van een commissie van voor
bereiding voor gemeente-werken en ge
meente-reiniging.
Dhr R e e d ij k verwondert er zich
over, dat B. en W. geen behoefte hebben
aan een commissie van bijstand voor de
gemeentewerken, terwijl er voor het gas
bedrijf wel een is. Het is reeds enkele
malen gebleken, dat B. en W. nu niet zoo
deskundig waren. Ook acht Spr. het niet
juist, dat een ondeskundige Raad over
technische aangelegenheden moet beslis
sen.
Dhr V i s s c h e r merkt op, dat de
Raad (deskundig of niet) in laatste in
stantie de verantwoordelijkheid draagt.
Gelukkig is dat nog zoo.
Dhr Eckhardt heeft wel eens on
dervonden, dat ook deskundigen groote
fouten kunnen maken.
De voorzitter merkt op, dat B. en
W. zoo dikwijls als dit noodig is, zich
van deskundig advies voorzien. Dit
maakt nog geen commissie van bestand
uit den Raad noodzakelijk. Het is het
goed recht van den heer Reedijk te mee-
nen, dat die commissie er komen moet.
B. en W. meenen dit niet.
Dhr R e e d ij k handhaaft zijn mee
ning, al erkent hij, dat de Raad in laat
ste instantie een beslissing nemen moet.
Voor een deskundig lid is dat niet altijd
aangenaam.
en zei toen kortaf: „Ik wou u graag
even vertellen, dat het mij heel erg spijt,
dat ik hier per ongeluk gekomen ben.
Zij keek hem verschrikt aan, maar hij
ontmoette haar blik met groote kalmte.
„Hoe heeft u" begon zij „ik be
grijp niet, hoe u
„Ik weet, dat u het niet voor mij wilde
weten en het was heel vriendelijk
van u, om niet te laten zien, hoe u zich
gevoelde. Misschien had ik het u niet
moeten vertellen, maar ik wilde alleen,
dat u wist, dat ik uw beleefdheid, om
niets te laten blijken, zeer op prijs stel."
„Maar hoe
„Uw zusje versprak zich, en ik zou
het liefst onmiddellijk naar huis zijn
gegaan, maar ik kon het niet over
mijn hart krijgen, om voor mijn zuster
den avond te bederven. Daarenboven
waren wij door uw broer uitgenoodigd,
en wij waren dus geen indringers."
Olive bloosde van verlegenheid. Zij
keek naar haar rozen en wist niet, wat
ze zeggen moest. Zij wilde niet dat Pe
ter Bell zou denken, dat ze hem liever
niet gezien had op haar partij, want het
werd haar duidelijk, dat zij het zelfs het
tegenovergestelde van onaangenaam
vond, dat hg gekomen was.
„Het sp(jt mij erg", fluisterde zij,
Naar aanleiding van een vraag van
den heer Laport, zegt de voorzit
ter, dat de burgemeester voorzitter van
deze commissie kan zijn, maar niet mag
meestemmen.
Den heer Goeman antwoordt de
voorzitter, dat B. en W. een com
missie van bijstand niet noodzakelijk
achten, maar geen bezwaar hebben te
gen een commissie van voorbereiding.
Dhr C r u c q neemt genoegen met een
commissie van voorbereiding. Er is wel
eens urenlang over technische onderwer
pen in den Raad gesproken, waardoor
we niet veel wijzer werden. Spr. zou
graag zien, dat de burgemeester of een
wethouder voorzitter zou worden. Dit
maakt de besprekingen meer vruchtdra
gend. Het voorstel wordt z.h.st. aange
nomen.
Wijziging belooning «chatter
der dranklokalen.
In antwoord op een vraag der fin. com
missie zegt de voorzitter dat dit werk in
dezen tjd absoluut niet aan een ge
meente-ambtenaar kan worden opgedra
gen. Alle ambtenaren zijn bezet. Zoodra
weer normale tijden aanbreken, willen B.
en W. er wel op terugkomen. Maar de
mobilisatie brengt te veel werk voor de
ambtenaren mee.
Het voorstel tot verhooging der beloo
ning wordt aangenomen.
Vaststelling van het tarief der
verpleegkosten van ouden van
dagen in het Gasthuis.
(Voor een één-persoonskamer f 1,60
per dag per kamer; voor een twee-per
soonskamer f 2,75 per dag per kamer.)
Dhr C r u c q vraagt, waarom dit ta
rief op de dorpen zooveel lager kan zijn
dan hier. De rekening sluit, als 80 pet.
bezet is. Wordt er dus winst gemaakt
als 100 pet. bezet is?
Dhr Laport steunt het voorstel van
het Gasthuisbestuur. Zou blijken, dat de
bezetting hooger is dan 80 pet., dan kan
altijd herziening plaats hebben.
Dhr Vermaire acht het moeilijk te
gaan vergelijken met Kruiningen, We-
meldinge, enz. Het Gasthuisbestuur
heeft een zelfstandige berekening moe
ten maken. Blijkt een verlaging moge
lijk, al is het maar 5 cent, dan zal het
Gasthuisbestuur met een voorstel ko
men.
Dhr V i s s c h e r onderstreept dit
laatste. Voor 't oogenblik durft het Be
stuur niet lager gaan.
Dhr R e e d ij k vestigt er nog de aan
dacht op, dat sommige vaste lasten (voe
ding b.v.) hooger zouden zijn, als de sich-
ting ook niet een ziekenhuis exploi
teerde.
Dhr Goeman had ook graag een
lager tarief gezien. Vele families moe
ten nu eenmaal op de kleintjes letten.
De tarieven in de omgeving zijn lager.
De voorzitter antwoordt, dat
vergelijking met andere stichtingen
heel moeilijk is.
Het voorstel wordt aangenomen.
Nadat de opcenten op de gemeente
fondsbelasting voor het belastingjaar
19401941 weer zijn vastgesteld op het
zelfde (maximum) aantal als vorig jaar
volgt de
Rondvraag.
Dhr v. d. Does informeert of het
mogelijk is het Kerkplein-vraagstuk nog
wel langer onopgelost te laten. De toe
stand is onhoudbaar. Het verkeer zit er
meermalen, vooral Dinsdags, vast.
De voorzitter erkent, dat een op
lossing gevonden zal moeten worden. De
knoop zal moeten worden doorgehakt.
Maar de inspecteur van vervoer heeft
destijds gezegd, dat er op het Departe
ment in voorbereiding was een regeling
voor het vrachtvervoer, waardoor onge
veer de helft van het aantal vrachtrij
ders zou vervallen. Daarom wilde men
even wachten. B. en W. zullen zich nu
nogmaals met bedoelden inspecteur in
verbinding stellen, teneinde te infor-
meeren hoe het met de regeling van het
vrachtvervoer staat. Blijft deze regeling
nog lang uit, dan zullen B. en W. spoe
dig met een voorstel komen.
Dhr Eckhardt zou het voorstel
van enkele jaren geleden toen men
het met de kerkvoogdij eens geworden
was willen handhaven.
De voorzitter zou graag zien, dat
de Raad met de toezegging van B. en
W. genoegen nam.
Dhr Eckhardt zou de braak lig
gende gronden in de gemeente willen
bebouwen. Verder herinnert Spr. er aan,
dat voor den autowaehter geen schuil
plaats aangebracht mocht worden op de
Markt omdat dit het plein zou ontsie
ren, terwijl er nu wel een leeljke ijsco
kar mag staan.
De voorzitter zegt toe, dat B. en
W. bj nog volgende aanvragen aan deze
opmerking denken zullen. Over de
vraag of deze kar leeljk is, kan men
van meening verschillen.
Dhr R e e d ij k bespreekt het plaats
nemen van taxi's enz. bij het station.
Daarover bestaat eenige ontevreden
heid. Het bord, dat de scheiding aan
geeft tusschen taxi's en particuliere
auto's dient een betere plaats te krijgen.
De voorzitter zegt, voor zoover noo
dig, medewerking van B. en W. tot ver
betering toe.
De Raad bleef nu nog eenigen tijd
bijeen ter bespreking van de installatie
van den nieuw-benoemden burgemees
ter.
VEREENIGING
„ZIEKENHUISVERPLEGING OP
WALCHEREN".
Aan het elfde jaarverslag dezer ver-
eeniging over het boekjaar 1939 ont-
leenen wij het volgende:
Gelukkig hebben de buitengewone om
standigheden, waaronder de wereld en
ons land gebukt gaan, tot op heden geen
invloed gehad op het wel en wee onzer
vereeniging, behalve dan ten opzichte
van onze reserve.
Dr Meihuizen, de leider der Nederlandsche Roode Kruis-ambulance in Finland
verricht een operatie in het college te Vierumaki, waar de ambulance haar
zetel heeft.
maar ik ben blij, dat u niet naar huis
gegaan is. Als ik u langer gekend had,
zou ik u zeker gevraagd hebben
„Maakt u toch geen excuus", zei Pe
ter zachtjes. „Ik heb het niet gezegd,
om u te hinderen. Mag ik zeggen, dat
ik het heel interessant gevonden heb,
om zoo'n festiviteit bij te wonen? Ik
had zoo iets nog nooit meegemaakt."
„Hoe vindt u het verder?" vroeg
Olive, nieuwsgierig, wat zijn antwoord
zou zijn.
Peter lachte en keek een oogenblik
den kant van de zitkamer uit.
„Ik ben liever in de open lucht", zei
hij. „Daar ben ik in mijn element; maar
ik vind het aardig, om er naar te kij
ken. Rijdt u veel paard?"
„Neen, niet dikwijls, ik geef er niet
om."
„Dat zou ik ook niet, als ik alleen
maar langs den boulevard of in het park
kon rijden; maar ik houd van flink ga-
loppeeren langs den ouden Northboro
Weg of dwars door het land. Dat is
sport!"
„Ik heb u nog nooit zien rijden."
Pieters gezicht stond opeens niet
meer vroolijk. „Neen, ik rijd nu ook
niet," zei hij.
„Maar u heeft toch uw Zaterdagmid
dagen vrij?"
„O,ja"
„Wij hebben drie rijpaarden op stal,"
zei Olive, terwijl zij meteen een besluit
nam, „een er van wordt maar geregeld
bereden. Zou u niet eens een keer met
mij langs den Nortboro Weg willen ga-
loppeeren?"
Dat zij zulk een voorstel zou doen, zou
Olive Townsend een uur te voren iets
ongerijmds hebben geleken. Nu ze echter
den glimlach op Peters gelaat gezien
had, terwijl hij het over zijn vroegere
ritjes had, bedacht zij opeens, dat een
nieuw genoegen haar naar alle waar
schijnlijkheid wachtte, als zij hem bewe
gen kon, haar te vergezellen op zijn vrjje
Zaterdagmiddagen.
Peter staarde haar een oogenblik aan,
alsof hij nauwelijks gelooven kon, dat hij
haar goed verstaan had.
„Meent u dat heusch, juffrouw Town
send?" vroeg hij.
„Ja, zeker. Ik ben niet gewoon iets te
zeggen, dat ik niet meen."
„Dan zal ik het heel graag doen," zei
hij met een glimlach en een buiging, zoo
aantrekkelijk, als Olive er dien avond
geen gehad had, zoover zij zich herin
nerde.
(Wordt vervolgd.)
