De verkeers-misère.
ten verwaarloosd Landgoed
PE ZEEUW van Maandag 5 Februari 1940 Tweede Blad.
Treinverkeer Hoom-Purmerend nog gestremd.
Dorpen ingesneeuwd.
De geïsoleerde Wadden-eilanden.
feuilleton
Mobilisatie-toelagen verlaagd.
Ruwe Huid PUROL
Ruwe Handen Doos 30 cent
Ruwe Lippen BijApoth enDrog.
Extra vleesch en groenten
voor ondersteunden.
Uit de Provincie
Vliegdlenst tusschen Nederland en
de Vereen. Staten.
MIDDELBURG.
ZUID-BEVELAND.
Zaterdag kon de dienst van de Noord
en Zuid-Hollandsche tramwegmaatschap
pij van Amsterdam naar Monnikendam
voor het eerst na vele dagen weer onder
houden worden, doch gistermorgen bleek
dit niet mogelijk. De trams kwamen niet
verder dan de de eerste halte na Buik
sloot, Zunderdorp, waar de sneeuw on
geveer een meter hoog lag. Met man en
macht is men aan het werk gegaan om
de baan vrij te maken.
Voor het eerst in dezen winter is ook
het autoverkeer van Amsterdam naar
Purmerend langs den weg over Water
gang onmogelijk. Een bus is ingesneeuwd.
In den loop van den middag is men
er in geslaagd de trambaan Amsterdam-
Monnikendam geheel sneeuwvrij te
maken.
Men is er nog steeds niet in geslaagd
de lijn Hoorn—Amsterdam vrij te maken
van sneeuw. Zaterdagmorgen bleek, dat
door de opgewaaide sneeuw de lijn bij
Oosthuizen geheel geblokkeerd was. Om
4 uur in den morgen werd een ploeg
militairen, voorzien van lantaarns en
schoppen, per trein naar Oosthuizen ge
zonden. Deze militairen slaagden er niet
in de baan zoodanig vrij te maken, dat
de dienst doorgang zou kunnen vinden.
Zaterdagmiddag werd deze ploeg afgelost
door een andere.
De sneeuwhoopen, die door de vorst
veranderd zijn in ijshoopen, verheffen
zich tot manshoogte langs de spoorlijn.
De sneeuw zit vastgekoekt aan de rails,
zoodat het ruimen veel werk vraagt.
Zaterdagavond om ongeveer half 0 zijn
de militairen naar Hoorn teruggekeerd.
Zij hadden de baan vrijgemaakt, doch
waarschijnlijk zal de dienst voorloopig
niet hervat kunnen worden. Er woei Za
terdagavond een vinnige Oostenwind. De
militairen keerden dan ook terug in de
bijna stellige zekerheid, dat al het werk
voor niets was geweest.
Het baanvak is dan ook door den storm
in den nacht van Zaterdag op Zondag
opnieuw vol sneeuw geraakt. Het spoor
wegverkeer is niet mogelijk.
Het gehucht Schardam, gemeente Oost
huizen, is vrijwel geïsoleerd. Het gehucht
dat langs den IJselmeerdijk ligt, is van
beide kanten niet te bereiken,. De sneeuw
heeft zich tot vijf meter over den weg
opgehoopt.
Te Warder, dat eveneens aan den IJssel-
meerdijk is gelegen, waren Zondagmorgen
in korten tijd zeven auto's ingesneeuwd.
Hier heeft men arbeiders en boeren ge-
requireerd, om den weg sneeuwvrij te
maken.
Het treinverkeer AmsterdamEnkhui
zen via Purmerend, was ook Zondag ge
stremd. De reizigers voor Enkhuizen en
Hoorn moesten ook Zondag over Alkmaar
vervoerd worden.
Zondagmorgen om zeven uur vertrok
uit Hoorn een hulptrein met militairen
met het doel het versperde baanvak Oost
huizen— Kwadijk sneeuwvrij te maken.
Onderweg moesten de mannen reeds her
haaldelijk stoppen en pas om tien uur
bereikte de trein Oosthuizen. Op het en
kele spoor van hier naar Kwadijk lag
de sneeuw op sommige plaatsen op mans
hoogte. In het voormalig station werd
krijgsraad gehouden. Men was van oor
deel, dat opruiming van deze massa's
niet mogelijk was, en nadat een bord
snert was gebruikt, keerde de trein met
militairen dan ook onverrichter zake naar
Hoorn terug.
Expeditie naar Uitdam
ingesneeuwd.
Een kleine expeditie, bestaande uit drie
personen, heeft Zondagmorgen van Dur-
gerdana uit over den Waterlandschen zee
dijk een tocht naar Uitdam gemaakt, ten
einde de bewoners van vleesch en vet te
voorzien. Om zes uur uit Durgerdam ver-
door AMY LE FEUVRE.
55) -o_
"Mijn arme broer! Vertelt u mij toch
«hes, wat u van hem weet. Ik ben niet
geïnteresseerd in het meisje."
uit, miJ miJn verhaal rustig laten
bod61]. Het vrouwtje was
teer; de menschen, die haar in
u ls hadden genomen, behandelden
haar als een dochter. Ik kan niet begrij-
hpoft U n°0^ iets van haar gehoord
maar de grootste vriend van uw
roer vertrok naar Australië. Dit is de
tot° van het meisje."
vanUnfr°UW De Burgh nam het portret
nen 6I? ?an' maar °°k zij moest erken-
sohóofj het een hijzonder lief, be-
schaafd gezichtje was.
u Hen ring van haar gekre-
tinoi» vroeS zij. „Heeft u al die inlich-
van haar vernomen?"
he'pftetn' is nu al vele jaren dood. Zij
den overleefd"11 Sl6ChtS Weinige maan"
voSlgaf iuffrouw De Burgh een ge-
de hnp11 .verhchting, toen zij dit hoor-
he'bben dit niet graag hekend zou
trokken, arriveerden de mannen om half
elf in het dorp aan het IJsselmeer, waar
zij door de bewoners met open armen
werden ontvangen. Het drietal heeft na
een zeer moeilijken tocht Uitdam bereikt
Tegen wind in moesten zij de kleine slede
waarop een mand met vijftig kg. vleesch
en vet was geladen, over groote sneeuw-
heuvels trekken. Oorspronkelijk kon men
op den kruin van den zeedijk blijven loo-
pen, doch later kwam het trio ook hier
voor groote moeilijkheden te staan. Her
haaldelijk moest het den dijk verlaten
om zich even verder weer omhoog te
hijschen. Liggende, kropen de mannen,
elkander helpend, den dijk op. Vele ma
len viel de slede om en moest men deze
weer in het rechte spoor brengen. Dit
alles matte de menschen zeer af.
Op een km afstand van Uitdam wacht
ten de expeditie de grootste moeilijk
heden. De Bneeuw lag hier wel zeer hoog.
De kruin van den dijk was niet meer
te zien. Uitdam was vla den dijk niet
te bereiken en de mannen daalden daar
om af naar het ijs om daarover het laatste
deel van den tocht af te leggen. De drie
Durgerdammers kwamen geheel ver
kleumd in het dorp aan, een been van
den jongsten deelnemer, was geheel ge
voelloos.
De 20-jarige jongeman moest van het
ijs gedragen worden, waarna ingezetenen
van Uitdam de eerste hulp verleenden.
Rijkelijk onthaalde de bevolking het drie
tal op warme spijzen en dranken.
Zoo spoedig mogelijk aanvaardden de
mannen den terugtocht, die gedeeltelijk
over het ijs in het IJselmeer werd af
gelegd. Men had den wind in den rug,
zoodat men weinig last van de koude
had en zich veel sneller kon verplaatsen.
Het was reeds half twee toen de drie
mannen, uitgeput en verkleumd, in Dur
gerdam terugkeerden.
In Midden-Drente.
In midden Drente zijn de wegen thans
ook geblokkeerd. Sneeuwvlokken stuiven
over de vlakten en vormen massa's, waar
geen auto doorkomen kan.
De weg Beilen—Assen, welke Zaterdag
nog sneeuwvrij is gemaakt, is nu geheel
gestremd. De postauto uit Assen kon Bei
len niet bereiken en is teruggekeerd.
Ook uit de richting Hoogeveen is Beilen
onbereikbaar.
De nachtelijke tocht over het
ijs der Waddenzee.
Schipper Wopke Fenenga, van de red
dingboot der Noord- en Zuidhollandsche
reddingmaatschappij op Schiermonni
koog, is Zaterdagmorgen in den ouder
dom van 51 jaar overleden.
Fenenga had Vrijdag nog de leiding
op zich genomen van een reddingsbriga-
SPECIAAL VOOR ONGEHUWDEN.
By beschikking van den minister van
Defensie zijn opnieuw de mobilisatietoe
lagen verlaagd, speciaal voor de onge-
huwden.
De toelagen van de gemobiliseerden,
die niet in hun vredeswoonplaats gele
gerd zijn, zijn thans als volgt vastge
steld. Het bedrag tusschen haakjes geeft
aan, welke toelage de ongehuwden per
dag krijgenopperofficieren f4 (f 1.50),
hoofdofficier f3 (fl), subalterne offi
cieren f2 (0,75), onderofficieren boven
den rang van serg.-maj. (opperwacht
meester) fl,25 f0.50), sergt.-maj. (op
perwachtmeester) fl, (f0.40), overige
onderofficieren f 0.75 f0.30). Jaarwedde
genietende korporaals en soldaten f 0.40
(f0.20). Voor soldij genietende korpo
raals en soldaten is de mobilisatietoela
ge (f 0.15) hetzelfde gebleven.
„Die enkele maanden bleef zij bij die
menschen in huis", ging meneer Hunter
voort. Haar hart was gebroken", zeiden
ziy; zij waren erg goed voor haar.
„Arm ding! Kan u zich niets meer
herinneren van mijn broer?"
„Niets. Mag ik u nog iets meer van
zijn vrouw vertellen?"
„Waarom stelt u zooveel belang in
haar
„Omdat", en hier hief Baldwin zijn
hoofd omhoog en trok zijn schouders
in, want hij wist, dat het een ontroerend
bericht voor juffrouw De Burgh zou
zijn „omdat zij mijn moeder was!"
Een oogenblik staarde juffrouw De
Burgh hem aan, alsof zij zijn woorden
niet begreep; toen drong echter opeens
de geheele waarheid tot haar door. Zij
stond van haar stoel op, maar viel met
een weer terug. Zij kon geen woord uit
brengen, en Baldwin Hunter dacht een
oogenblik, dat zy flauw zou vallen.
Hij liet zich op de knieën zakken,
en hield haar beide handen in de zijne.
„Moed gehouden", zei hij opgewekt,
hoewel zijn stem beefde. „Ik hoop, dat
u het niet heel erg vindt, dat u familie
van mij is; want ik heb al geruimen
tijd naar dit oogenblik verlangd. Hoe
wel ik geen familie meer heb in Ame
rika, heb ik een tante in Engeland, en
ik hoop, dat zij zich niet schamen zal,
om mij als haar neef te erkennen."
'Juffrouw De Burgh greep zjjn handen
de, welke van het eiland vertrokken was
om de twee heeren en vier dames, die
van de Groningsche kust over het ijs het
eiland probeerden te bereiken en vermist
werden, op te sporen.
Korf na het vertrek van het eiland was
hij echter onwel geworden en naar huis
teruggekeerd. Zaterdagmorgen is hij aan
den binnenkant van den dijk gevonden.
Het bleek, dat een hartverlamming hem
had getroffen.
Omtrent den toestand van de zes wande
laars, vernemen wij nader, dat vijf van
hen den avontuurlijken tocht zonder ern
stige gevolgen hebben doorgemaakt. Een
der heeren echter heeft een ernstig be
vroren been.
Dordtsche Kil open.
Vrijdagavond is men er in geslaagd
met ijsbrekers de Dordtsche Kil open te
krijgen, zoodat de scheepvaart op Zee
land weer mogelijk is.
Ameland in zijn isolement.
Een K.L.M.-vliegtuig, bestuurd door den
vlieger Parmentier, bracht Zaterdagmid
dag 300 kg post en acht passagiers uit
Eelde op Ameland, aan.
Gok naar Schiermonnikoog werd een
vlucht gemaakt.
Behalve de brandstoffenschaarschte
dieigt nu ook een tekort aan veevoeder
op Ameland. Het is bij lederen handelaar
uitverkocht.
Gezien den kleinen voorraad hooi en
de onmogelijkheid om voorshands de
scheepvaart te hervatten, ziet de toestand
er ten dezen verre van rooskleurig uit.
De minister van Sociale en Economi
sche Zaken hebben in verband met de
nog steeds aanhoudende koude besloten
goed te keuren, dat aan alle ondersteunde
gezinnen gedurende drie achtereenvolgen
de weken boven de vastgestelde kwanta
tegen den geldenden prijs een blik vleesch
per week extra mag worden verstrekt.,
Voort9 zullen die gemeenten, welke
deelnemen aan de distributie van blik-
groenten, tevens desgewenscht in de ge
legenheid worden gseteld, reeds thans
vatgroenten voor de ondersteunden be
schikbaar te stellen.
De gemeentebesturen zullen omtrent
een en ander zoo spoedig mogelijk nadei
worden ingelicht.
VERGADERING PROV. COMITé VAN
DEN CHR. NAT. WERKMANSBOND.
Zaterdagmorgen kwam te Goes het
Prov. Comité van den Chr. Nat. Werk
mansbond met de ringen en afgevaardig
den in huishoudelijke, vergadering bijeen,
's Middags was er vergadering van het
Prov. Comité met afgevaardigden der af-
deelingen. De voorz., dhr P. Janse, van
Biggekerke, opende de vergadering. Na
de jaarverslagen volgden de verslagen der
afdeelingen door de diverse afgevaardig
den. De voorz. deelde mede, dat de afd.
Grijpskerke haar 25-jarig bestaan hoopt
te vieren en dat getracht zal worden om
de afd. Hansweert, die kwijnende is, weer
op de been te helpen.
Te Ierseke is een nieuwe afd. opgericht.
Te Kloetinge komen de leden slecht ter
vergadering.
Gewezen wordt op het misverstand, dat
kan wekken. Sommigen willen geen lid
zijn van een werkmansbond. Men acht
zich daarboven verheven.
Besloten wordt hierover in de afdeelin
gen te spreken en dan via 't Prov. Comité
dit bij het Hoofdbestuur ter sprake te
brengen.
De afd. Middelburg leeft iri rustige rust.
Het bestuur is actief, maar de meeste
leden zijn laksch.
In Neuzen kon het ook beter.
stevig vast en deed al haar best, om
over haar ontroering heen te komen.
„Het is dwaas van mij, om zoo over
stuur te zijn", zei ze, en glimlachte
door haar tranen heen; „maar je kunt
je niet voorstellen, wat dit voor mij be-
teekent. Als je altijd gedacht hebt, dat
je de laatst overgeblevene bent; dat er
niemand van de familie meer over is,
aan wie je de dingen kunt nalaten,
waar je zoo aan gehecht bent; en dan
opeens te staan tegenover dat, wat je
dacht dat je miste! O, ik kan het niet
onder duidelijke woorden brengen. Ik
kan het mij nog maar niet voorstellen,
dat het werkelijkheid is! Ik kan het
niet gelooven. Vertel mij nog meer van
jezelf, dan zal ik het langzamerhand wel
gaan begrypen en het in mij opnemen."
„Mijn moeder stierf een week na mijn
geboorte", zei hij op kalmen toon. Haar
eenige verlangen was geweest, om op de
been te blijven, totdat die gebeurtenis
voorbij was, want zy was nooit over den
dood van mijn vader heengekomen.
Toen zij voelde, dat zij heenging, vroeg
zy aan haar vriendelijke verzorgers, of
zy mij Baldwin wilden noemen en mij
voor den Heere op te voeden. Zij was er
zoo op gesteld, dat ik dien naam zou
dragen, omdat mijn vader indertijd ge
zegd had, dat als hij ooit een zoon zou
hebben, die Baldwin moest heeten naar
zyn vader.
„William Hunter en zjjn vrouw namen
DE STAAT, DE H.A.L., K.L.M. EN
FOKKER NEMEN DEEL IN
SYNDICAAT.
In het jaarverslag van de Holland—
Amerika-lyn wordt medegedeeld, dat de
vennootschap zich in principe bereid
heeft verklaard, deel te nemen in het
syndicaat, dat een rechtstreekschen
vliegdienst op de Ver. Staten langs de
Noord-Atlantische route ten doel stelt.
Voor dit syndicaat, waarin het de bedoe
ling is, dat in samenwerking met de K.
L. M., behalve de H.A.L. en haar com
missarissen, ook de Staat en de Neder-
landsche Vliegtuigenfabriek Fokker
deelnemen, stelt de H.A.L. haar passa
giersorganisatie in Europa en Amerika
ter beschikking.
De Nederlandsche regeering heeft be
reids door den gezant te Washington
een concessie by de Vereen. Staten doen
aanvragen.
Te Nisse zijn 10 ledenvergaderingen
gehouden.
Te Vlissingen was alles prima in orde.
Men heeft daar een eigen zangkoor,
bibliotheek, kwartjesfonds voor nagelaten
betrekkingen. Vandaag bestaat de afdee-
ling 35 jaar.
Te Wemeldinge gaat het ook goed. Daar
heerscht een uitstekende geest. Zoo is het
ook te 'tZand bij Middelburg.
Daarna kwam in bespreking de pro
paganda. Er moet meer gewerkt worden
met „De Voorzorg".
Te Axel wordt weer gewerkt. Het be
gin is er. Voor Kruiningen bestaan ook
plannen.
Dhr Strating, de Bondspropagandist,
sprak tenslotte een kort woord.
We leven in een moeilijken tijd, een
tijd van afval, zelfs ln de kerken, waar
velen wel nog Ingeschreven staan, maar
ook niet meer. Wij moeten trachten om
de leden op de vergaderingen te krijgen
en het antwoord te geven op hun levens
vragen, op de vele waaroms, die er zijn.
Persoonlijke overgave is noodig om het
vereenigingsleven beter te maken. Bijbel
inleidingen moeten tintelen van geloofs
leven.
Een der aanwezigen deelde nog mede,
dat dhr Janse juist 20 jaar bestuurslid
was, waarmee hij hem feliciteerde. Na
het zingen van Gezang 273 volgde slui
ting.
BURGEMEESTERSBENOEMINGEN
Aan den heer G. A. H a r f f, is op zijn
verzoek, met ingang van 1 Februari
1940 eervol ontslag verleend als burge
meester der gemeente Nieuw- en
Sint Joosland.
By K. B. is met ingang van 15 Fe
bruari 1940 benoemd tot burgemeester
der gemeente Werkendam en De Wer
ken en Sleeuwyk de heer J. de Br u ij -
n e, met toekenning van gelijktijdig eer
vol ontslag als burgemeester der ge
meente Opperdoes.
De heer de Bruijne was vroeger werk
zaam als volontair ter secretarie te
Axel, ambtenaar ter secretarie te C o-
lynsplaat en Kats en secreta
ris-ontvanger te Brouwershaven.
DAMMEN.
De uitslagen van de Zaterdag j.l. te
Middelburg gespeelde partijen om het
kampioenschap van Zeeland luiden als
volgt: D. TrieierJ. Strooband 02, C.
KaanW. Leute 02, M. F. de Jonge
L. Goedbloed 20.
Strooband boekte een snelle overwin
ning door een fout van Trieier. Kaan
koos een verkeerde voortzetting, waarna
Leute hem geen kans meer gaf. De Jon
ge herstelde zich van zijn nederlaag van
verleden week door thans in een goed
gespeelde party van Goedbloed te win
nen. Het tournooi belooft zeer spannend
te worden. Boogaard en v. Oosten waren
verhinderd te spelen.
Ter aarde bestelling wijlen den heer
K. Sloover.
Op de algemeene begraafplaats had
mij als hun eigen kind aan. Mijn moeder
wist niets van mijn vaders familie af,
zoodat zij dachten, dat hij een van de
vele eenzame jongelieden was, die om
dat ze geen familie meer hebben en prat
op sport of avontuur zijn, hun geboor
teland verlaten.
„De eenige bezittingen, die mijn moe
der mij achterliet, waren deze ring en
een pakje brieven, die aan mijn vader
hebben toebehoord. Die heb ik nu te
zamen met myn geboortebewijs en hun
trouwacte dezen keer meegebracht.
Mijn vader, ik kan hem nu nog zelfs
niet met een anderen naam noemen,
heeft nooit met mij over mijn ware af
komst gesproken. Eerst toen ik naar
Engeland ging, heb ik vernomen, dat
ik zijn eigen zoon niet was."
„Hoe wonderlijk kan alles soms loo-
pen!" zei juffrouw De Burgh. Daarop
liet ze er op volgen:
„Sta op en ga voor mij staan. Wat
een domoor ben ik geweest! Je hebt de
zelfde oogen als jegrootvader. Geen
wonder, dat ze mij zoo aantrokken. Ik
heb geen bewijzen noodig, maar ik zou
graag die brieven willen zien. O, Bald
win ik moet je zoo noemen ben je
werkelijk het kind van mijn overleden
broer? Is er werkelijk nog een manne
lijke De Burgh in leven? Hoe goed en
genadig is God my toch geweest, dat
Hij my op myn ouden dag nog deze
vreugde bereid heeft!"
Zaterdagmiddag onder groote belang
stelling de ter aarde bestelling plaats
van het stoffelijk overschot van wijlen
den heer K. Sloover, in leven leeraar
aan de Ambachtsschool en de Avond
school voor Nijverheidsonderwijs.
Van eerstgenoemde inrichting van on
derwijs waren aanwezig, bestuursleden,
leeraren, concierge, leerlingen en oud
leerlingen; van de laatstgenoemde ook
leeraren en leerlingen. Een groote krans
van hen, die bij de Ambachtsschool be
trokken zijn, behoorde tot de bloemstuk
ken.
Aan de groeve werd het eerst het
woord gevoerd door den heer A. Hol
sters, den oudsten leeraar van de Am
bachtsschool, die dit mede deed namens
den directeur den heer C. Doets, die
door ziekte verhinderd was. Spr. schet
ste het verlies, dat de school en ook
zijn medeleeraren en de leerlingen door
dit heengaan voor altijd getroffen heeft.
Namens directeur en leeraren van de
Avondschool voerde het woord de heer
F. A. Rosendaal, die zeide, dat ook de
directeur dier school, de heer J. H. Kla-
renbeek evenals de wethouder van on
derwijs, de heer M H. Boasson door on
gesteldheid niet aanwezig konden zijn.
Spr. bracht dank voor hetgeen de
overledene ook voor de Avondschool is
geweest.
Namens het bestuur der Ambachts
school sprak de waarnemende voorzit
ter, de heer G. van Nederveen, woorden
van groote waardeering ten opzichte
van den aan de school ontvallen leer
kracht.
De heer G. Wagenvoorde, zwager van
den overledene, dankte allen namens de
familie voor de laatste eer aan dezen
bewezen.
DE VERBINDING KORTGENE—
WOLFAARTSDIJK.
Kortoerie, Ten Oosten van het Kort-
geensciïe steiger bevindt zich sinds eeni
ge dagen een uitgestrekt ijsveld. Dit veld
heeft langen tijd in de buurt van den
Jonkvrouw Annapolder gelegen, doch is
nu bij 't steiger van Kortgene gedreven.
Een paar waaghalzen uit Wolfaartsdijk
zijn over het ijsveld komen stappen, en
hebben den tocht over de Zandkreek vol
bracht. De veerboot vaart nog vrij gere
geld, en probeert telkens een stukje van
het ijsveld af te breken, hetgeen meest
al gelukt. Het is te hopen, dat de ijs
massa niet verder gaan drijven, want
dan raakt de ruimte tusschen de beide
veren verstopt, en kan de boot weer niet
varen.
Kapelle. Loop der bevolking over de
maand Januari 1940. Ingekomen: Aa. J.
v. d. Stel van Tholen n. Kapelle A 262;
J. C. Ridderhof van Wolfaartsdijk n. Ka
pelle A 39; Adr. Reijerse v. Kattendijke
A 248; P. van der Have v. Wye near
Ashford (Engeland) n. Kapelle A 359;
Je. J. Blok van Halsteren n. Kapelle
A 262.
Vertrokken: P. Schijf v- Kapelle A
297 n. Goes; Adr. Louwerse v. Biezelin-
ge D 59 n. Vrouwenpolder; Sa. v. d.
Linde v. Biezelinge D 82 n. Goes; A. E.
Dudok van Heel v. Kapelle B 78a n. Vlis
singen; A. Rovers en gezin van Kapelle
A 54 n. Utrecht Jan van Weele v. Bie
zelinge D 198 n. Oosterhout; H. v. d.
Velde v. Biezelinge D 95 naar N. en St.
Joosland.
Onder voorzitterschap van dhr P.
Scheele kwam de vereeniging Chr.
School Kapelle-Biezelinge en Eversdyk
in jaarvergadering bijeen.
In zijn openingswoord wees de voor
zitter op het niet bezorgd zyn, in deze
spannende tijden, maar wekte hij op tot
voortgaand arbeiden in Gods kracht,
gedragen door het gebed.
Enkele nieuwe leden traden weer tot
de vereeniging toe.
In zijn jaarverslag herinnerde de
secretaris dhr v. d. Vliet, aan het vele
goede in 1939. Als nieuw bestuurslid
werd de heer Joh. de Jager gekozenhet
personeel bleef onveranderd. Het leden
tal nam toe. Verschillende verbeteringen
konden aan de school en de woning aan
gebracht worden.
De penningm. dhr Keim deed reke-
Zij hield haar handen voor haar ge
zicht en snikte het uit.
„Ik zal de brieven gaan halen", zei
Baldwin, die gevoelde dat het beter was,
haar een oogenblik alleen te laten. „Ik
blijf dan, als u het goed vindt, vanavond
bij u, want we zullen elkaar heel wat te
vertellen hebben; en wilt u mij beloven,
dat u mijn geheim voorloopig bewaren
zal?"
Zij beloofde het hem, en hij verliet
haar; maar hij stapte zoo aan op weg
naar de boerderij, waar hij in huis was,
dat een jongen, dien hij tegen kwam,
bij zichzelf zei: „Er is zeker ergens
brand, of er wordt gevochten, dat de
baas er zoo de spat achter zet!"
Toen juffrouw De Burgh een half uur
later de brieven in handen had, herken
de zy haar eigen schrift en dat van haar
ouders. Tot laat op den avond bleven
zij samen praten en na allerlei herinne
ringen van het verleden te hebben opge
haald, kwamen zij tot het bespreken van
de toekomst.
„Wat ben je van plan te gaan uitvoe
ren?" vroeg juffrouw De Burgh. „Je
kunt toch geen rentmeester blyven."
„Waarom niet, tante Carrie? Ik heb
mijn identiteit al zoolang geweten of ge
raden, maar het heeft mij toch niet ver
hinderd, mijn werk te doen."
(Wordt vervolgd.)
