DE ZEEUW
Steun aan dan Tuinbouw.
tweede blad
De oorlog in Finland.
a verwaarloosd Landgoed
'AKKERTJES
47->
«ifeirrtgen"-zei
Uit de Provincie
Verkouden?
MIDDELBURG.
0e voedselsituatie in
Duitschland.
Tengevolge van de hevige koude
thans zeer nijpend.
VAN
DINSDAG 23 JANUARI 1940. Nr 95.
(Van onzen militairen medewerker
Ons laatste overzicht berustte op een
telegram uit Kopenhagen d.d. 13 Jan.,
dat strtfd meldde dicht bij Kemyarvi
(Salla-sector) en dus wees op flinken
voortgang der Russen. Toen we de daar
op volgende dagen steeds maar lazen
van groote verliezen der Russen en te
ruggang, juichte het in ons hart, want
is Kemijarvi eenmaal in vaste handen
der Russen, dan liggen straat- en spoor
wegen voor hen open naar Rovaniemi en
verder naar de Botnische Golf.
Hoewel het ons ten zeerste zou spij
ten den lezers verkeerd ingelicht te heb
ben, hoopten we toch (in het belang der
Finnen) de dupe geworden te zijn van
een leugenbericht, doch ziet, daar komt
een officieel bericht van 18 Januari uit
Helsinki melden, dat de Pinnen over een
afstand van 45 K.M. teruggeslagen wa
ren en de strijd thans bij Markajarvi
woedde. Nu bedraagt de afstand Kemij
arvi tot Markajarvi ongeveer 48 km.
Hieruit blijkt dus, dat de Russen wel de
gelijk tot vlak bij Kemijarvi waren door
gedrongen en de weer opnieuw invallen
de felle koude de Finnen heeft gered
voor afsnijding der wespentaille. De
Russen hebben ten westen van Marka
jarvi een stelling aangelegd, waarin zy
thans stand houden, terwijl achterwaarts
bij Saila, volgens Finsche berichten, nog
minstens twee Russische divisies liggen.
Hoewel de Finsche ski-afdeelingen de
Russische verbindingen blijven bestoken,
schijnt de aanvoer voor de Russen toch
verbeterd te zijn en zijn de troepen thans
behoorlijk gevoed en gekleed. Van alle
overige gevechtsfronten valt weinig te
melden en houden de Finnen dus stand.
Volgens het „plan-Stalin" heeft Zuid-
Finland hevig te lijden van luchtaan
vallen.
We kunnen ons levendig indenken, dat
men zich zal afvragen: Hoe is het nu
mogelijk, dat de Finnen over zulke uit
gestrekte fronten de Russische over
macht tot dusverre hebben kunnen weer
staan en nog steeds in hun oorspronke
lijke opstellingen, of zelfs daarvoor,
stand houden?
We zullen trachten deze vraag zoo
goed mogelyk te beantwoorden.
De vraag zelf getuigt van goed in
zicht, want de stellingen op de Kareli-
sche landengte en achter de nooddwest-
zijde van het Ladoga-meer zijn tezamen
200 km breed. Van Pitkaranta (aan de
oostzijde van Ladoga-meer) over Tolva-
jarvi, Suomussalmi tot Salla is 700 km.
Uit diverse berichten heeft men kunnen
opmaken, dat de bezetting der Manner-
heimlinie (100 km breed) is te stellen
op 100.000 man, zoodat voor de restee-
rende 800 km over zouden blijven
200.000 man.
Doch daarvan moet men afrekenen de
bezetting der kustforten, de luchtmacht
en vooral de algemeene reserve, welke
centraal wordt achtergehouden voor te
genaanvallen tegen doorbraken en om
hier of daar verliezen aan te vullen.
We meenen dan ook de troepen langs
dat 800 km breede front op niet meer
dan 120.000 man te mogen stellen, dus
150 man per km. Dit zijn echter geen
150 strijders per km, want hieronder zijn
tevens begrepen verplegingspersoneel
(geneeskundig personeel, aan- en af-
voerpersoneel, geen keukenpersoneel,
want dat doen de Lotta's), verbindings
personeel (telefoon, telegraaf, radio) en
alle andere speciale hulpdiensten.
Doch niet elke kilometer wordt ver
dedigd en daarin schuilt het geheim van
dit heele vraagstuk. De aardrijkskun-
FE UILLETON
door AMY LE FEUVRE.
,-Uaar misschien komt u wel nooit te-
rug zei Vivian.
stond uit het raam te kijken, en toen
rip,,2 otnkeerde, en hem aanzag, ston-
er tranen in haar oogen.
^un*er keek haar ernstig aan.
zei' h a"6 P4an' om terug te komen",
rlnr zal niet langer wegblijven,
zes v i noodiS is> maar het zou wel
2es weken kunnen worden."
u"' 7„- 'i,n 4l4er niet beheeren zonder
u zei Vivian.
slaJoiuf3-^00-iets kinderlijks in haar ver-
om elimi'f'v,dat meneer Hunter er bijna
glimlachen moest.
deriT,^11 menscben genoeg, die mij zou-
is om m noodig of verstandig
De ppnïr. met veranderingen te beginnen,
voel f® raad' dien ik mij verplicht
don'nmte+geVen' is' dat u kolonel Bran-
len te J°es1?at' om strenSe maatrege-
van zijn en teSenover Snell, of anderen
Vivkn W.hier in het dorP"
Ik zin ar koofd trotsch omhoog.
Van koinnff6£ aanleiding om den naam
Brandon in deze kwestie te
dlge toestand van het land beslist ook
hier. In dichtbevolkte landen met een
dicht wegennet zou het niet mogelijk
zjjn. Staat een goed wegennet ter be
schikking, dan heeft ieder invallend le
gercorps zijn eigen marschvak, verdeelt
dit weer door scheidingslijnen in diverse
vakken.
Elke divisie laat zijn regimenten weer
naast elkaar verschillende wegen volgen,
terwijl de treinen (voertuigen-colonnes)
den besten weg in het vak volgen. Stoot
men op vijandelijken weerstand, dan ont
plooien de voorste regimenten hun voor
bataljons tot gevechtsformatie. Op deze
wijze kan over de geheele breedte der
marcheerende troepenmacht in korten
ty'd het gevecht (aanval) worden begon
nen en kunnen keuken-, goederen'-, mu-
nitietreinen enz. achter hun eigen troe-
penonderdeelen opsluiten ter verzorging
der verpleging en munitie-aanvulling.
In Oost-Finland is dit echter anders.
Daar leiden slechts hoogst enkele bosch
wegen van zeer dubieus gehalte door de
eindelooze bosschen, welke bovendien
nog bezaaid zijn met grillig gevormde
meren. Zoo zal men hier hebben kunnen
zien, dat niet alleen een geheel leger
corps (30.000 man) met al zjjn artille
rie-colonnes en treinen langs één weg,
doch zelfs nog gevolgd door een tweede
legercorps moest marcheeren.
Uitbreiden in de breedte, ook tot het
gevecht, wordt schier onmogelijk, doch
in ieder geval kunnen de voertuigen niet
volgen in 't zijterrein. Breede gevechts
fronten kunnen dus niet gevormd wor
den. De verdediger behoeft dus ook
geen breede afsluitingsstellingen op die
j schaarsche wegen in te nemen.
De Finnen hebben hun leger geheel in
deze tactiek geoefend en hebben dus
slechts weinig troepen noodig ter afslui
ting van hun land en houden voldoende
krachten over om vele afdeelingen van
ski-patrouilles te vormen, die goed ge
oefend zijn in het snel doorschrijden van
de dichte bosschen en die de Russchen op
hun marschweg, waar zy maar kunnen,
aanvallen en nooit met rust laten en
vooral hun slag slaan tegen de kwets
bare treinen. Vandaar de hoogst moei
lijke aanvoer van alle benoodigdheden
voor dé Russen, die toch reeds zoo be
zwarend is door de onvermijdelijke
groote diepte der marschcolonne.
Kenners van Finland bevestigen dan
ook, dat de Finnen, geboren ski-loopers,
bij de militaire opleiding van dezen ski-
patrouilledienst hoofdzaak maken en
met succes!!
Mochten de Russen, ondanks alles, er
toch in slagen de grootere plaatsen in
Oost-Finland te bereiken, dan staan hun
van daar af betere en meerdere wegen
ter beschikking en komen zy in betere
conditie, ook al door het feit, dat zij van
deze plaatsen magazijnen voor hun oor
logsbehoeften kunnen maken.
En wat zal er geschieden als met het
voorjaar de sneeuw wegsmelt? In ieder
geval zullen de Russen er spijt genoeg
van hebben niet gewacht te hebben met
hun veldtocht tot de winter uit is; wat
thans geschied is, heeft hun, vooral wat
het prestige betreft, zeer veel kwaad ge
daan. En dat de behaalde successen den
dapperen Finnen een hart onder den riem
hebben gestoken, daaraan valt niet te
twijfelen. Laten alle kleinere volken een
voorbeeld aan hen nemen!
ZiGEUNERTROEPEN AAN DE GRENS.
In de onmiddellijke nabijheid van de
Zeeuwsch-Vlaamsch-Belgische grens zijn
de laatste dagen groote troepen zigeuners
waargenomen.- Nabij de grensplaats Over
slag telde men meer dan 30 groote wa
gens, die trachtten over de grens te ko
men. De bewaking is dan ook versterkt.
EEN INGEVROREN MIJN BIJ
BRESKENS.
In de haven te Breskens, ongeveer in
de vaargeul, ligt, ingesloten in het ijs,
een mijn. Alle voorzorgsmaatregelen om
ongelukken te voorkomen zijn genomen.
Het haventerrein is afgezet. De provin
ciale boot werd gewaarschuwd.
noemen."
„Neemt u mij niet kwalijk, maar ik
weet, dat Snell in een opgewonden toe
stand is op het oogenblik. Er is tact voor
noodig, om met hem om te springen. Ik
zou niet graag willen, dat het weer onrus
tig werd in het dorp, nu alles wat kalmer
geworden is. Ik zou u raden Snell aan
zijn lot over te laten en een tijdlang te
doen, alsof hij er niet was. Ik heb hoop,
dat hij nog wel eens tot bedaren zal ko
men, of uit 'eigen beweging hier vandaan
trekken."
Vivian hield een ongeduldig antwoord
binnen.
Wanneer moet u weg?" vroeg zij.
„Morgenavond vertrekt er een boot uit
Liverpool, die wou ik graag nemen."
Vivian slaakte een zucht.
„Ik kan u natuurlijk niet tegenhouden,
maar ik wou graag, dat u terug kwam.
U begrijpt de menschen beter dan ik."
Haar trots was weg; haar glimlach
en de droefgeestige blik in haar oogen
vervolgden Baldwin Hunter nog lang
daarna; maar het eenige, wat hij zei, was:
„Ik zal terugkomen, zoodra het mij mo
gelijk is. Meneer Lucas zal hier naar toe
komen, als het noodig mocht zijn. Ik ga
nu aan hem schrijven."
Kathleen begroette het vertrek van
meneer Hunter met vreugde.
„Het is wel om een droevige reden",
zei ze, „maar toch ben ik blij, dat we nu
voorloopig niets meer over dat vervelen-
VEERDIENST VEERE-KAMPERLAND.
De veerdienst VeereKamperland, de
dienst, waarop Noord-Beveland thans is
aangewezen, blijft varen. Echter is er
veel ijs, zoodat men niet aldoor op tijd
kan vertrekken. Ook is de laatste dienst
des avonds vervallen.
Zeeuwsche Zangersbond.
Zaterdag hield de Zeeuwsche Zangers-
bond „Zang Veredelt" zijn jaarvergade-
ding. Voorzitter de heer C. Flipse uit
Wissenkerke.
De onlangs opgerichte zangvereeniging
„Musica aldersoetste cost" te Goes was
als lid toegetreden, waardoor het aantal
leden thans 26 bedraagt.
De heer Blok van Kapelle dankte voor
de medewerking bij het organiseeren
van het aldaar dezen zomer gehouden
concours ondervonden.
Er waren 15 vereenigingen vertegen
woordigd. Van de niet aanwezigen waren
de meeste door de verkeersmoeilijkheden
verhinderd te komen.
De rekening 1939 wees aan in ont
vangsten f 794 en in uitgaven f 223, al
dus een goed slot van f 571.
Tot bestuursleden werden herkozen de
heeren C. Flipse te Wissenkerke en J.
Esselbrugge te Axel.
Het bestuur zal trachten met het bu
reau voor auteursrechten „Buma" een
collectief contract af te sluiten voor alle
bij den bond aangesloten vereenigingen.
Dit jaar zal een concours gehouden
worden te Biervliet, zoo mogelijk op 26
Juni of 3 Juli. Besloten werd, dat dit
jaar elke vereeniging volkomen vrij zou
zijn in een lagere afdeeling te zingen,
dan waarin ze tot nu toe geplaatst wa
ren, in verband met het gemobiliseerd
zijn van vele mannelijke leden. Juryleden
zullen zyn de heeren Van Nieuwenhoven
en E. Flipse.
Een kinderzangdag zal gehouden wor
den op Zaterdag 15 Juni te Wilhelmina-
dorp.
UITKEERING VAN BIJNA VIJF
MILLIOEN.
De minister van Economische Zaken
heeft besioten uit het landbouw-crisis-
fonds aan hen, die als teler van gewas
sen van den tuinbouw zijn aangesloten bij
de stichting Nederlandsche Groenten- en
Fruitcentrale, gevestigd te 'sGraven-
hage, en op den dag der uitkeering ge
acht kunnen worden hun bedrijf alsnog
uit te oefenen, steun te verleenen tot ten
hoogste f4.790.000.
Neem een "AKKERTJE" en
kruip vroeg onder de wol.
Dan slaapt U rustig en tien
tegen één zijt ge morgen beter I
helpen direct.
verkiezing als wetihouder van Middel
burg.
HET 75-JARIG BESTAAN VAN UIT
HET VOLK—VOOR HET VOLK.
Provinciaal ambtenaar op non-actief,
Gedep. Staten hebben aan den heer P.
Ph. Paul, bureau-ambtenaar eerste klasse
bij den Provincialen Waterstaat, op zijn
verzoek non-activiteitsverlof verleend, in
gaande 1 Februari, in verband met zijn
Een voorloopig comité tot aanbieding
van een huldeblijk aan de Vereeniging
„Uit het VolkVoor het volk" bij haar
75-jarig bestaan, had tegen gisterenavond
de leden en de vertegenwoordigers van
de Buurtcommissies tot een vergadering
uitgenoodigd.
Voorzitter was de heer C. C. Mantz.
Spr. meende, dat het niet noodig was,
uiteen te zetten wat de Vereeniging „Uit
het VolkVoor het Volk in die drie-kwart
eeuw voor het leven in Middelburg heeft
beteekend. Het ligt in de bedoeling de
vereeniging een som gelds en een flink
Door de hevige koude der laatste dagen is de toren van de voormalige Utreeht-
sche bakkerij „De Korenschoof" kromgetrokken, hetgeen voor de naaste omge
ving gevaar oplevert. Eenige arbeiders hebben zich beschikbaar gesteld voor
het riskante sloopingswerk.
de dorp zullen hooren, en we hiér voor
loopig geen dagelijksche conferentie zul
len hebben over rioleering en schoorstee-
nen; maar heb je niet gezegd, dat het
maar een pleegvader van hem was? Ik
vind nu letterlijk niets aan dien meneer
Hunter."
„Ik wel", zei Vivian. „Ik weet Wel niet
waarom, want soms maakt hij mij wan
hopig, als hij mij behandelt alsof ik een
schoolmeisje was; maar ik weet, dat hij
een flinke man is; een eerlijke, soliede
man. Tot de kinderen toe houden van
hem. Laatst vond ik hem op een hek zit
ten, bezig, een verhaal over aardmanne
tjes te vertellen aan een troepje kleine
kleuters. Hij leek toen nog net een
jongen."
Maar Kathleen was er niet toe te bren
gen, om iets aantrekkelijks in hem te
zien.
Meneer Hunter maakte inderhaast zijn
toebereidselen, en kwam den volgenden
dag van Vivian afscheid nemen, en toen
hij haar een hand gaf, zei hij: „Maakt u
zich maar niet bezorgd, mevrouw Car-
michael, maar gaat u naar juffrouw De
Burgh, als u raad noodig heeft. Zij kent
het dorp beter, dan u of ik; en ons werk
volk is geschikt en betrouwbaar. Tobt u
er dus vooral niet over."
Vivian keek hem ernstig aan.
„U belooft dus, dat u terug zal komen?"
„Ik beloof het u."
En zoo ging hij heen, en Vivian had
nooit geweten, hoezeer ze op hem ge
steund had, voor hij eenmaal weg was.
Kathleen sleepte haar echter mee uit
naar jachtpartijen en lunches, en kolonel
Brandon stond altijd gereed, om haar te
vergezellen; en langzamerhand leerde Vi
vian, om het leven wat gemakkelijker op
te nemen.
HOOFDSTUK XV.
Niet bemind.
Het was een der eerste lentedagen.
Juffrouw De Burgh zat bij haar klei
nen haard, maar haar ramen stonden
open, en de geur van hyacinthen en nar
cissen kwam naar binnen. Zij leunde
achterover in haar stoel en was diep in
gedachten verzonken.
Even later hoorde zij haar tuinhekje
opengaan en keek naar buiten.
„Och, lieve tijd!" zuchtte zij. „Wat loopt
ze hard! Er is zeker weer nieuwe narig
heid."
Het volgende oogenblik trad Vivian de
kamer binnen. Zij zag ér goed uit met
haar roode wangen en glinsterende oogen.
„O, juffrouw De Burgh", zei ze, „ik
kom mijn hart even bij u uitstorten! Ik
ben eenvoudig wanhopig."
Het was meer dan een maand geleden,
sedert meneer Hunter het dorp verlaten
had. In dien tusschentijd had er onver
wacht een algemeene verkiezing over het
Het koude weer van de laatste weken
heeft de Duitsdhe voedselsituatie in een
zeer nijpenden toestand gebracht, zóó nij
pend als zij tot dusverre sinds het uit
breken van den oorlog nog niet is ge
weest, meldt Un. Press.
De boeren durven de ingekuilde aard
appelen niet uitgraven uit vrees, dat zij
zullen bevriezen. De bevroren rivieren en
kanalen hebben den druk, dien 'bet voed-
seltransport op de toch reeds overbelaste
spoorwegen uitoefent, nog vergroot, Dit
heeft tekorten tengevolge gehad, in bet
bijzonder van groente.
De Duitsche huisvrouw heeft de keus
uit aardappelen, bevroren wortelen, ra
pen en koolrapen. Daar echter de aard-
appelvoorraad nogal krap is, kan zij
slechts de helft krijgen van wat zij ge
meenlijk noodig heeft. In de laatste twee
weken heeft de groenteboer heelemaal
geen' kool gehad.
De keuze in vruchten is beperkt. Er
zijn wat onooglijke winterappelen.
Wel heeft de groentehandelaar ver
schillende groenten en vruchten in blik
in voorraad, maar om de tijdelijke
schaarschte het hoofd te bieden, mag hij
deze niet verkoopen, want zij zijn voor
het leger en voor de ziekenhuizen be
stemd.
Voor ieder lid Van het gezin kan zij
per week een pond vleesch of worst krij
gen. Been wordt gerekend bij het toege
stane rantsoen.
Bij: den melkboer krijgt ze voor ieder
gezinslid ruim een ons boter per week en
ongeveer dezelfde hoeveelheden marga
rine, spekzwoerd en kaas. Ook neemt ze
ruim een liter afgeroomde melk pre
cies de helft ivan wat zij vorige week ken
krijgen.
In den delicatessenwinkel krijgt zij het
wekelijksch suikerrantsoen van een half
pond per persoon per week, benevens
wat marmelade, koffie van gerstekorrels,
havermout of gerstevlokken.
Sedert Kerstmis heeft de Duitsche
huisvrouw slechts zes eieren kunnen
krijgen.
Thans is Duitschland reeds van koffie
en thee verstoken en binnenkort zal ver
moedelijk ook de voorraad chocolade en
specerijen uitgeput zijn.
Voorts wordt het gebruik van sommige
nieuwe dranken gepropageerd, waarvan
wij noemen „Halzkaffee", koffie gemaakt
van gerst en „Hag Cola", een brouwsel,
dat ongeveer smaakt als thee met ci
troen.
Officieele instanties zeggen, 'dat het
rantsoeneeringsstelsel Duitschland volko
men onafhankelijk heeft gemaakt van bet
buitenland voor dè voedselvoorziening en
dat bijvoorbeeld de reserves aan graan
voor een 'jaar toereikend zijn.
Zij zien de toekomst nog optimistisch
in, meer optimistisch dan de gemiddelde
Duitscher schijnt te zijn.
In Berlijn wordt het aantal gevallen,
dat de centrale verwarming beperkt of
géheel afgesloten wordt, steeds grooter.
Tengevolge van de verwarmingsmoeilijk-
beden is een groot aantal Berlijnsche
soholen slechts een uur per dag geopend;
de kinderen krijgen dan taken mee, welke
zij thuis moeten verrichten.
aantal nieuwe leden op den in April te
herdenken belangrijken verjaardag aan
te bieden.
Spr. stelde allereerst voor een definitief
comité te kiezen. Bij acclamatie werden
de leden van het voorloopig comité daar
in opgenomen, namelijk de heeren C. C.
Mantz, voorzitter; C. W. D'huy Jr, secre
taris; L. A. Thielens, penningmeester; J.
P. Ph. Doorenbos; M. J. Louws en P. de
Vos.
Besloten werd, dat een circulaire zal
worden opgesteld, waarin tot het geven
van een groote of kleine bijdrage wordt
opgewekt en ook op niet-leden een beroep
wordt gedaan, zich als lid op te geven.
Deze circulaires zullen door de buurt
commissies huis aan huis worden bezorgd
en zoo gewenscht zullen de commissies
heele land plaats; en Helmsbury deed
haar best, om een socialistisch lid af te
vaardigen. Het was niet een Liberaal, die
hem de plaats betwistte; maar een me
neer Fred Reynolds, de oudste zoon van
sir Thomas Reynolds, een naburig land
heer, was de Unionistische candidaat, en
deed erg zijn best, om gekozen te worden.
Vivian had zich nooit geïnteresseerd
voor de verkiezing; maar kolonel Brandon
was een vriend van meneer Reynolds en
'n echte stemmenwerver, en de heele streek
was opeens in 'n klassenstrijd gewikkeld.
Het was niet slechts al of niet unionist;
het was de arme man tegen den rijke;
de werkende stand tegen de kapitalisten;
en ieder gehucht en dorp, mijlen in het
rond, werd aangehitst tot den strijd door
rondreizende sprekers, die voor Morton
werkten.
Natuurlijk verwelkomde Snell deze om
standigheid zeer, en het kleine dorp Scar-
wold was even bereid, om tegen het uinio-
nistische lid te strijden, als de andere
dorpen in den omtrek. Kolonel Brandon
en Snell hadden hun wederzijdschen af
keer voor elkaar niet vergeten, en als
Vivian nu door het dorp ging, ontmoette
haar weer de zelfde onbeleefdheid en de
zelfde haat als vroeger. Zij zag er tegen
op als kolonel Brandon eens een eind met
haar opliep. De kleine jongens jouwden
hen na, en de vrouwen sloegen de deur
voor hun neus dicht.
(Wordt vervolgd.)
