DE ZEEDW
ten verwaarloosd Landgoed
tweede blad
Luchtbescherming.
Uit de Provincie
Vijfentwintig guldens
biljetten en halve guldens.
feuilleton
MIDDELBURG.
Geen uitgifte van zilverbons.
VAN
MAANDAG 18 DEC. 1939. Nr 67.
(Van onzen militairen medewerker.)
GEVECHTS-VLI EG DIENST.
Voor de uitvoering van dezen dienst
gebruikt men beschermingsvliegtuig-
afdeeüngen en Jachtvliegtuig-afdeelingen.
De jachtvliefidienst moet zorgen het
overwicht in de lucht te verkrijgen om
den eigen luchtverkennings- en waar-
nemingsdienst te begunstigen, moet dus
alle vijandelijke toestellen met mitrail-
leurvuur aanvallen en verdrijven, althans
op die tijden, dat de eigen waarneming
rustig moet kunnen werken.
Ook wordt deze soort vliegtuigen be-
bezigd bij de luchtbescherming; wordt
onraad gemeld, dan stijgen de toestellen
op en vallen den tegenstander met mi
trailleurs aan. Bij steden, fabrieken, ha
vens, belangrijke spoorbruggen, enz., wel
ke tegen 's vijands bombardeervliegtuigen
moeten worden beschermd, zal men één
of meer af deelingen jachtvliegtuigen
vinden.
De jachtvliegtuigafdeelingen (bij ver
korting Ja. V.A. genoemd, (uitgesproken
als Javas) werken alsdan samen met de
luchtdoelartillerie, zij drijven of wel lok
ken de vijandelijke vliegtuigen naar die
luchtlagen, waarin het luchtdoelgeschut
het beste kan werken.
Bij legerafdeelingen ingedeeld vervullen
de Ja. V.A.'s een belangrijke taak door
het bemoeilijken van den aanvoer des
vijands, zij volgen de groote aanvoer-
wegen en vallen de autocolonnes aan met
mitrailleurs en bommen; ook marchee-
rende troepen zijn een dankbaar doel; op
dijken en wegen door polderland, waar
deze troepen geen bewegingsvrijheid heb
ben, kan zulks rampzalige uitwerking
hebben; vooral colonnes bereden artille
rie worden het slachtoffer.
BOM BARDEERVLI EG DIENST.
De bombardeervliegtuigafdeelingen heb
ben een zeer uitgebreid arbeidsveld. Als
doelen noemen we slechts: zeestrijdkrach
ten en konvooien, havens, fabrieken,
spoorwegstations- en knooppunten, brug
gen, uitlaadstations, kantonnementen, de
póts, aanvoerwegen, vliegpark'en, enz.
Ook levende doelen, mits van voldoen
de belang, kunnen met bommen bestookt
worden (artillerieopstellingen, troepen
colonnes op dijken en polderwegen).
Sedert de oorlogvoering niet meer een
strijd is tusschen legers en vloten, maar
zich uitstrekt tot alle volksbelangen, is
het aantal doelen, welker vernietiging den
vijand schade berokkent, hetzij materiëel,
hetzij moreel, zoo groot geworden, dat
men steeds meer vliegtuigafdeelingen
gaat bestemmen voor dezen dienst en
men er de meest moderne snelle typen
voor benut.
Voor alle soorten vliegtuigen stelt men
den eisch, dat zij zich zelf tegen vijande
lijke vliegtuigen kunnen verdedigen door
mitrailleurvuur.
In één-motorige toestellen, waar de
.schroef midden voor den rompneus zit,
plaatst men één of twee mitrailleurs,
welke door den piloot bediend worden,
zoodanig, dat zij door het schroefveld
heen schieten.
De mitrailleur-schutters in een vlieg
tuig behoeven niet langs de vizierlijn te
kijken of te mikken, want van de ver
schoten kogels is telkens de vijfde aan
de achterzijde voorzien van hel licht
gevend gas. Van deze kogels kan men
de baan als lichtgevende streep met het
bloote oog volgen en (evenals men met
een waterstraal doet) naar het doel „toe
brengen".
In de modernste vliegtuigen bevinden
zich ook mitrailleurs aan de voorzijden
in de vleugels. Zoo heeft de Duitsche
Heinkel evenals de Messerschmitt ter
21)
door AMY LE FEUVRE.
i.Dat geloof ik niet. Als meneer Gill
Weg is, de meubels naar Londen ver
voerd en al de andere vervelende dingen
voorbij zijn, dan ben ik van plan, om be-
f°eken te gaan brengen in het dorp. Ik
ou zoo graag iedereen leeren kennen,
verlang ook zoo, om de boerderijen te
"Rijken. Er zijn zulke mooie en
erwetsche bij. Dan ken ik nog die
mpII°vfTv^US!'en en kaar broer, die ka
de e ken in die boerderij op de hei
tel „„Z?1„hen graag weer eens ontmoe-
7eW fFrouw De Burgh ook. Ik weet
u.. J °°k van haar houden zult.
ep7ion ïr hea geen van allen in kort
waarom Fiemand begrijpt natuurlijk,
houder, v, Z0° °Peens het heele huis-
maar e opgebroken. Als ik hen
hen mlff Weer e?ns ontmoet, zal ik het
hoor, it nen uitleggen en worden wij
noopi A, weer goede vrienden."
ie'pen F ^at beter zou doen, als
zei me maanden met mij meeging."
zei mevrouw Bayard.
F5?611 begonnen te trillen,
maar ik m'i^- heerliJk vinden, moeder,
Och snro er °P mijn post blijven.
- spreekt u mij toch moed in! Ik ge
weerszijden vóór in de vleugels twee mi
trailleurs of wel een mitrailleur en een
licht automatisch kanon, en bovendien
in de neus nog twee mitrailleurs. Boven
dien een mitrailleur naar achteren ge
richt
Onder de bommenwerpers moeten we
nog twee soorten noemen, vyelke tegen
woordig zeer de aandacht trekken n.l. de
duikbommenwerper en het
torpedo-vliegtuig.
De duikbommenwerpers duiken vanaf
groote hoogte in spiraalvorm naar bene
den; het laatste stuk, wanneer gericht
wordt, wordt gedoken in rechte lijn on
der een hellingshoek van 60 graden tot
ongeveer 500 M. boven het doel. Op het
oogenblik, dat de piloot zijn machine
gaat optrekken, laat hij de bom losdeze
gaat dus met groote aanvangssnelheid
in dezelfde richting door naar het doel,
terwijl de machine zich zoo spoedig mo
gelijk verwijdert om buiten het lucht-
doelvuur te geraken.
T o r p e d o-v 1 i e g t u i g e n zijn
evenals de duikbommenwerpers het wa
pen, gericht tegen zeestrijdkrachten,
waarop Duitschland zijn hoop baseert
om dezen oorlog te kunnen winnen.
De torpedo van een gewicht van 500
1000 kg. verschilt niet veel van die, wel
ke bij de marine in gebruik zijn; zij
wordt opgehangen onder aan den romp
of wel geborgen in een speciale ruimte
in den romp.
Aangezien het lanceeren van de tor
pedo een zeer gevaarvol werkje is voor
de vliegers, zal dit torpedeeren gepaard
moeten gaan met andere actie (b.v. een
eskadrille duikbommenwerpers). Is de
aandacht afgeleid door de andere toe
stellen, dan duikt het torpedo-vliegtuig
recht op de flank van het te treffen
schip aan, trekt zijn toestel eenige me
ters boven het water horizontaal, vliegt
door en richt op het midden van den zij
kant van het schip, laat de torpedo val
len en stijgt zelf op. Gedurende de
oogenblikken dat de machine vlak
vliegt, levert zij een zeer trefbaar doel
voor de artillerie en mitrailleurs aan
boord van het schip. Vandaar de nood
zakelijke afleiding uit de lucht boven het
schip om te maken dat alle schietwape
nen opwaarts gericht zijn.
Men begrijpt wel met welke uitmun
tende en koelbloedige vliegers deze toe
stellen bemand moeten zijn, want het
gaat om nauwkeurigheid van een meter.
Veel practische ervaring is er nog niet
geweest met deze toestellen; in Engel-
sche marinekringen spreekt men er ge
ringschattend over, doch de Duitschers
verwachten er zeer veel van. De practijk
zal leeren wie gelijk heeft.
Eveneens zal de practijk moeten uit
wijzen of de jeugdige Duitsche vliegtuig
industrie het op den duur zal kunnen
bolwerken tegen de geroutineerde En-
gelsche, Fransehe en Amerikaansehe fa
brieken.
Een uiterst belangrijk punt is ook de
aanvulling met geoefend personeel en
hierin is Duitschland verre vóór op zijn
tegenstanders.
De Hitier Jugend, meer dan een mil-
lioen jongens omvattend, wordt reeds
jaren voorbereid voor den vliegdienst;
de geschikten gaan over op hun 18e
jaar naar het Naz. Sozial Fliegerkorps,
dat al bijna 100.000 leden telt. Hieruit
recruteert men de militaire vliegers.
Terwijl men in andere landen jaren noo-
dig heeft voor een goed opleiding, zijn
deze geoefende jongelui in enkele
maanden gereed.
Ook het technisch personeel wordt op
deze wijze verkregen. Tezamen vormen
zij een onuitputtelijke reserve voor den
militairen vliegdienst.
KERSTUITKEER ING AAN SPOOR
WEGPERSONEEL.
De directie van de Nederl. Spoorwe
gen heeft besloten, als uiting van haar
waardeering voor de bijzondere krachts
inspanning, welke door het geheele per
soneel, dit jaar in het bijzonder door de
mobilisatie, is betoond, een kersttoeslag
uit te keeren, ten bedrage van één dag
bezoldiging.
loof zeker, dat mijn plan goed is; en ik
ben nog zoo heel jong, om al weduwe te
zijn. Het zal zoo'n lang, eenzaam leven
zijn, als ik niets heb, om mij bezig te
houden. Ik moet iets te doen hebben. Ik
heb niemand qm voor te zorgen behalve
de dorpelingen hier. Zij zullen mijn huis
gezin zijn."
Mevrouw Bayard was aangedaan door
den droevigen toon, waarop Vivian dit
zei.
„Lieveling", zei ze, „ik zal je opvroo-
lijken, en helpen, zooveel ik kan. Als je
zoo graag hier wilt blijven, zal ik je met
alles helpen. Zal meneer Lucas een an
deren rentmeester voor je zoeken?"
„Ja, hij heeft geschreven, dat hij er al
een heeft, die hem heel geschikt lijkt."
Mevrouw Bayard zei niets meer, maar
ze begon Vivian te helpen, om geschikte
meubels uit te zoeken voor de kamers,
die zij in den westelijken vleugel in ge
bruik wou nemen. Zij gingen samen het
huis door en vonden in allerlei hoeken
verscholen verschillende antieke meube
len, die mevrouw Carmichael vermoede
lijk niet mooi genoeg had gevonden.
Er was een vierkant Sheraton rust
bank in de hall van de bedienden, een
mooie antieke kast met glazen deuren
in een van de gangen achter het huis,
en op een van zolders stonden twee fau
teuils en twee kinderstoeltjes uit den
tijd van Koningin Anne. Zij vonden daar
ook nog een mooie oude eikenhouten
kast, en een staande klok. Daar in de
STAND DER WERKLOOSHEID.
De stand der werkloosheid in het dis
trict der Districts-Arbeidsbeurs te Mid
delburg was per 30 November 1939:
Middelburg 553, Vlissingen 456, Aag-
tekerke Arnemuiden 79, Baarland 12,
Biggekerke 1, Borssele 11, Brouwersha
ven 5, Bruinisse 47, Burgh Colijns-
plaat 1, Domburg 28, Driewegen 2, Drei-
schor Duivend(jke Eikerzee
Ellemeet Ellewoutsdijk Goes 110,
's Gravenpolder 4, Grjjpskerke 1, Haam
stede 's H. Abtskerke 1, 's H.
Arendskerke 7, 's Heerenhoek Hein-
kenszand 8, Hoedekenskerke 19, Yerse-
ke 38, Kapelle 9, Kats Kattendijke
Kerkwerve 2, Kloetinge 23, Kortgene
1, Koudekerke 24, Krabbendijke 5, Krui-
ningen 65, Meliskerke Nieuwerkerk
Nieuwland 4, Nisse 1, Noordgouwe
1, Noordwelle Oosterland 5, Oost-
kapelle 7, Oudelande 1, Ouwerkerk 1,
Ovezand 13, Renesse Rilland-Bath
1, Ritthem 1, Schore 6, Serooskerke
(W.) 6, Serooskerke (S.) St. Laurens
5, Souburg 66, Veere 10, Vrouwenpolder
5, Waarde 4, Wemeldinge 7, Wastka-
pelle 87, Wissenkerke 3, Wolphaartsdijk
3, Zierikzee 148, Zonnemaire Zoute-
lande 5.
Totaal stonden per 30 November 1902
personen als werkzoekenden Ingeschre
ven.
„WAT IS DE TAAK VAN VREEMDE
LINGENVERKEER ONDER DE
HUIDIGE EN TE VERWACHTEN
OMSTANDIGHEDEN?"
Zaterdagmiddag hield de Provinciale
Zeeuwsche Vereeniging voor Vreemde
lingenverkeer een bijzondere bijeenkomst
te Middelburg, ter behandeling van het
vraagstuk wat de taak is van V.V. onder
de huidige en te verwachten omstandig
heden.
De voorzitter, mr J. Moolenburgh,
heette allereerst welkom den directeur
van de A.N.V.V., den heer H. W. R. de
Waal, den burgemeester van Vlissingen,
den heer Van Woelderen, die tevens
hoofdbestuurslid der Algemeene Vereeni
ging is; den burgemeester van Middel
burg, mr dr van Walré de Bordes, den
voorzitter van de Kamer van Koophandel
en Fabrieken voor de Zeeuwsche eilan
den, de afgevaardigden van de V.V.V.'s
te Middelburg, Veere, Vrouwepolder, Goes,
Zoutelande en Domburg en de burgemees
ters van Veere, Koudekerke, Vrouwen
polder, en later ook van Goes. De voor
zitter zeide, dat de Commissaris der Ko
ningin tot zijn spijt verhinderd was, dat
ook de leden der bootcommissie niet aan
wezig konden zijn en men ook den direc
teur van de Stoombootdiensten noode mis
te evenals de vertegenwoordigers van
andere vervoersinstanties, die men uit-
genoodigd had.
Spr. betreurde het, dat niet alle V.V.V.'s
in Zeeland vertegenwoordigers zonden.
Nu zal men later weer critiek hooren,
maar dan had men moeten komen.
Hierna verkreeg de heer de Waal
het woord. Deze begon met er op te wij
zen, dat er begrijpelijker wijze op het
gebied van Vreemdelingenverkeer nog
veel onzekerheid bestaat voor de naaste
toekomst. Toch is er volgens spr. geen
reden tot pessimisme, veel eerder voor
gematigd optimisme.
De tallooze Nederlanders, die
vroeger vacantiereizen naar
het buitenland maakten, zul
len op een zeer klein percen
tage na in het land moeten blij-
ven. En dit schept voor het
vreemdelingenverkeer onge
kende mogelijkheden. Maar dan
moet men ook alles doen om 'de men-
schen tot reizen te bewegen en niet hen
thuis laten zitten. De vraag voor Zee
land is wat moet men doen om de men-
schen daarheen te trekken? Iedere orga
nisatie moet zich ter zake voortdurend
aanpassen aan de omstandigheden van
het oogenblik.
Er moet z.i. een intense samenwerking
oude kinderkamer nog een heel goede
vierkante tafel stond en er wat planken
langs den muur waren, vond Vivian, dat
zij voor haar zitkamer niets anders noo-
dig had dan een karpet. Zij had eerst
over een paar kleine kleedjes gedacht,
maar haar moeder raadde haar een ge
spijkerd kleed aan met het oog op den
winter.
Terwijl zij op een van de zolders een
oude kist leeghaalde, vond Vivian op
eens eenige miniatuur-portretten. Ze liet
ze aan haar moeder zien.
„Ik denk, dat ze van de De Burghs
zijn", zei ze, „en ik vind, dat juffrouw
De Burgh ze dan hebben moet. Ik weet
zeker, dat als ze van de Carmichaels wa
ren, zij ze wel ergens zouden opgehan
gen hebben. Vindt u niet, dat ik even bij
haar aan moet gaan, om het haar te
vragen?"
„Dat moet je zeker doen."
Dus ging Vivian dien middag naar het
kleine huisje in het groen even buiten
het dorp.
HOOFDSTUK Vn.
Nieuwe vrienden.
Het huis was heel klein, maar als je
binnen was, voelde je instinctmatig de
atmosfeer van beschaving en goedten
smaak. De kleine zitkamer leek haar de
gezelligste kamer, die ze in lang gezien
had. Juffrouw De Burgh zat bij een
haardvuurtje de krant te lezen. Ze keek
Dezer dagen is besloten de groote,
blauwe bankbiljetten van vijf-en-twintig
gulden in te houden. Geleidelijk aan wor
den zoo alle zoogenaamde oude bankbil
jetten van vijf-en-twintig gulden uit de
circulatie genomen, waardoor dan ten
slotte de kleine roode bankbiljetten
overblijven.
De stroom van halve guldens blijkt
ook nog steeds aan te houden en van
verscheidene kanten wordt geklaagd
over deze nog steeds zeer impopulaire
munt. De banken kunnen ook niets aan
de klachten van hun klanten doen, daar
zij zelf niet anders dan halve guldens
van de Nederlandsche Bank ontvangen.
Van welingelichte zijde vernam het
Vader l.„ dat het de bedoeling is om
de voorraad halve guldens van ongeveer
negen millioen in omloop te brengen,
omdat, meer dan in normale tijden, zil
vergeld verdwijnt. In enkele maanden is
voor 50 millioen aan guldens en rijks
daalders in circulatie gebracht en een
gedeelte daarvan is weggeslipt. Het is
echter allerminst de bedoeling om alleen
halve guldens in omloop te brengen. Er
was reeds een machtiging voor den aan
maak van 10 millioen aan guldens en
rijksdaalders en dit is door de omstan
digheden vergroot tot 15 millioen. Bin
nenkort zal deze nieuwe aanmaak in cir
culatie gebracht worden.
Naar men met stelligheid verzekerde,
is er geen sprake van dat tot de uitgifte
van zilverbons overgegaan zal moeten
worden.
zijn tusschen de gemeenten en de V.V.V.'s.
Het gaat niet in de eerste plaats en niet
alleen om de subsidies, dat is hoogstens
een begin. Maar van grooter waarde is
de moreele steun, de gemeentebesturen
moeten bij zeer veel handelingen zich
afvragen hoe zij de V.V.V. daarbij kun
nen inschakelen. Er is veel te combinee
ren. O.a. het maken van propaganda voor
bijzondere gebeurtenissen in de gemeente.
Men moet niet vergeten, dat het vreemde
lingenverkeer niet alleen van beteekenis
is voor hotels, café's, verkeersinstelling,
enz., maar ook voor allerlei andere be
drijven en ook voor de industrie. Velen
dezer instellingen doen reeds iets, maar
de middenstand, die direct en indirect
belang heeft bij vreemdelingenverkeer
kan nog veel meer steunen.
Men moet niet alleen plaatselijk willen
werken, maar contact zoeken met zuster
verenigingen, die in groote trekken toch
alle dezelfde belangen hebben. Men kan
volgens spr. de menschen niet meer 3
weken op een plaats houden, men wil
tegenwoordig trekken en zich verplaatsen
en in een kortst mogelijken tijd veel zien.
Daar moet men meer rekening mede hou
den. Daarom moet men de men
schen niet opwekken een be
paalde plaats, maar Zeeland in
haar geheel te bezoeken. Men
kan daarom de Provinciale vereeniging
nooit te veel inschakelen. Men moet alles
onderling bespreken.
Na een pauze, waarin de aanwezigen
een kop thee werd aangeboden, was er
gelegenheid om met den inleider van
gedachten te wisselen.
Dhr Haasdonk uit Goes wees er op,
dat het niet juist is, dat men alleen door
een verzoek van een Provinciale vereeni
ging succes kan hebben voor wenschen,
die men ten opzichte van faciliteiten op
de spoorwegen kan hebben, zooals de
inleider meende, want, dat Zuid-Beveland,
dank zij de vertegenwoordigster van de
Spoorwegen te Breda, direct goedkoope
biljetten toegezegd kreeg voor bezoek aan
bloeiend Zuid-Beveland.
De heer de Waal noemde dit boffen.
Hij meende, dat de spoorwegen eerder
te vinden zouden zijn voor serietochten.
De heer Koch, Middelburg wees op de
verleden jaar opgerichte contactcommis
sie voor de Walchersche V.V.V.'s. Zonder
subsidie's zou weinig kunnen worden ge-
eenigszins verbaasd op, toen ze Vivian
zag, en deze kreeg een kleur en maakte
haar excuses, dat zij zoo ongevraagd
was gekomen.
„U was laatst zoo vriendelijk tegen
mij", zei ze, „dat ik het maar gewaagd
heb, om even naar u toe te gaan en u j
iets te vragen. Moeder is bij mij gelo
geerd en toen we een paar oude kisten
leeghaalden, vonden wij deze miniatuur
portretten. Behooren ze misschien u
toe?"
Terwijl zij sprak, overhandigde zij aan
juffrouw De Burgh het pakje, en deze
opende het, zonder iets te zeggen. Het
waren maar zes portretten, twee van of
ficieren in uniform, twee van heel oude
dames en twee van een paar knappe
vrouwen in den bloei van hun jaren.
Juffrouw De Burgh kreeg bijna tra
nen in de oogen, terwijl ze er naar keek.
Eindelijk zei ze: „Ja, het zijn allemaal
De Burghs. Ik wist niet meer, waar ze
gebleven waren."
„U wilt ze toch zeker wel houden?"
vroeg Vivian.
Juffrouw De Burgh onderdrukte een
zucht, en keek haar daarop glimlachend
aan.
„Ja, heel graag", zei ze. „U zult zich
misschien verbaasd hebben, dat wij er
zoo nonchalant mee geweest zijn, maar
toen mijn vader stierf, had ik het gevoel,
alsof mijn leven voorbij was, en ik liet
onzen notaris en onzen rentmeester al
les maar bezorgen, en ging naar het bui-
daan en zou de A.N.V.V. dan de kosten
op zich nemen? Naast de streekbelangen
blijven de vereenigingen de plaatselijke
behartigen.
De heer de Waal herhaalde, dat de
subsidie z.i. niet het voornaamste is, al
zal men haar niet kunnen missen, Een
goede wijze van propaganda maken is
do samenvoeging van plaatselijke propa-
gandablaadjes. Een contactcommissie
tusschen enkele vereenigingen lijkt spr.
een te smalle basis.
De heer Koch wees er nog op, dat
plaatsen als Domburg, Zoutelande e.a.
geheel zijn ingesteld op gasten, die lan
ger verblijven en niet op die van enkele
dagen.
De heer de Waal meende, dat men
moet waken tegen een relatief te kleinen
kring van samenwerkende vereenigingen.
Men moet de bakens verzetten, als het
getij verloopt.
De heer Van Woelderen zeide, dat
de concentratie van werk niet zoo heel
gemakkelijk is voor Zeeland met zijn af
zonderlijke deelen. Men zal te gering
resultaat hebben als men de zaak alleen
Provinciaal bekijkt en men heeft hier
geen sterken middenstand of veel groote
bedrijven, die steun verleenen. Spr. zou
de contactcommissie op Walcheren niet
willen missen.
De heer H u i n i n k, burgemeester van
Veere, was het volkomen eens met den
vorigen spreker en zeide, dat het hier
heel anders toegaat dan bijv. aan de
Belgische kust, men kan hier geen jacht
havens voor hen, die het watertoerisme
beoefenen, bieden en geen ontspanning
als elders.
De heer de Waal zeide, dat men
dan wellicht anders moet werken, maar
dat de propaganda toch niet mag verwaar-
loozen. Er zijn er velen uit de groote
steden, die juist rust vragen in hun
vacanties.
De heer E1 o u t hield een uiteenzet
ting over de wijze, waarop men te Dom
burg voor langeren tijd zijn vacanties
komt doorbrengen.
Op een vraag van den heer de Waal,
voegde da heer Wfestenburger er
aan toe, dat de duur van het verhlijf de
laatste jaren wel wat is afgenomen.
De heer van Woelderen meende
nog te moeten waarschuwen tegen het
propaganda maken van massabezoek aan
Zeeland, omdat de hotelaccomodatie niet
groot genoeg is om velen voor enkele
nachten onder te brengen.
De heer van Walré de Bordes
merkte op, dat men graag de langblij vers
heeft, maar daarnaast staat dan de pro
paganda voor komst naar Walcheren.
Bij spr. zijn verschillende plannen op
gekomen.
De voorzitter, mr Moolenburghj
heeft tenslotte dank gebracht aan den
heer de Waal voor zijn betoog en ver
zekerd, dat men zal trachten alle krach
ten voor het vreemdelingenverkeer te
doen blijven voortwerken.
ZUID-BEVELAND.
Kapelle. In het Veilingsgebouw had de
eindles plaats van de verschillende ver
pakkingscursussen welke dit jaar in de
omgeving gegeven zijn door verschei
dene tuinbouwvakonderwijzers.
In totaal waren er 77 leerlingen van
6 cursussen, 2 van Kapelle met 31, 3
van Goes met 33 en 1 van Hoek bij Neu
zen met 13 leerlingen.
Bij deze eindles waren behalve de tuin
bouwvakonderwijzers tegenwoordig Ir B.
Bosma, rijkstuinbouwconsulent, de heer
S. K. Phaff, ambtenaar bij den Planten-
ziektenkundigen dienst, verschillende be
stuursleden van de Veilingsvereeniging
enz. Ook was aan deze eindles een
wedstrijd verbonden. Vooral werd gelet
op keuze van het sortiment, gelijke ver
pakking enz. In de jury hadden zitting
de heeren S. K. Phaff, Johs. Schipper en
H. Jansen uit Neuzen.
Ir B. Bosma deelde na afloop mee aan
wie de behaalde prijzen werden toege
kend. No. 1 was Mej. Mina Kole van
Kloetinge met 88 p., no. 2 de heer M.
Markusse van Goes met 85 p., en nr. 3
J. Stroosnijder, eveneens van Goes, met
82 p.Voor Kapelle behaalde M. Bal de
vierde prijs met 81 p.; de cursisten de
tenland, om er niets van te zien en te
hooren. Zij redden nog enkele dingen
voor mij. Was het niet wonderlijk, dat ik
later toch geen rust had, voor ik hier
weer terug was? Nu is het mijn groot
ste genot, om ter sluiks bezoeken te ma
ken in de oude tuinen, en mijn hand te
steken in het water van de oude fontein
zooals ik als kind gewoon was te doen.
Ik heb bij maanlicht nog eens omhoog
gekeken naar mijn oude kinderkamer en
rondom de kleine kapel gewandeld, waar
ik als ik stout was geweest, mijn schuld
aan God ging belijden."
Nu kreeg Vivian tranen in de oogen.
„Ik wou, dat ik u als kind gekend
had", zei ze; en toen lachte juffrouw De
Burgh een beetje verlegen en kwam
weer tot het tegenwoordige terug.
„Ik heb de wonderlijkste geruchten
omtrent u gehoord", zei ze, terwijl zij
Vivian vroolijk aankeek; „Zou u me niet
willen vertellen, wat er van aan is? Ik
had er u naar willen vragen, als ik u
een bezoek gebracht had, maar nu u
toch hier is, zou ik het wel graag wat
eerder willen hooren. Vindt u het erg
bemoeiziek, als ik vraag, of de berich
ten, die ik in het dorp gehoord heb,
waar zijn
„Wat heeft u gehoord?" vroeg Vivian,
terwijl zij bloosde.
(Wordt vervolgd.)
