DE ZEEUW
tweede blad
Wolken met zilveren randen.
De oorzaak
van de Kabinetscrisis.
Uit de Provincie
Gemengd Nieuws.
Land- en Tuinbouw
Wat er deze week voorviel.
Kosten van werkloosheids
bestrijding het struikelblok.
FEUILLÊTON
TOMATENSOEP SUCCES
GEBLEKEN.
MIDDELBURG.
VAN
ZATERDAG 1 JULI 1939, Nr 230.
In aansluiting aan 'het bericht over het
aftreden van het kabinet meldt de Regee-
ringspersdienst:
Bij de besprekingen 'over het voor
ontwerp van de begrooting voor 1940,
welke ten doel haJdden tot een beperking
van het te verwachten tekort te geraken,
is in het kabinet over de wijze, waarop
dat doel ware te bereiken, geen overeen
stemming verkregen. In 'het bijzonder is
zulks gebleken bij de beraadslagingen
over de wijze, waarop op de kosten ter
bestrijding van de werkloosheid en hare
gevolgen een grootere vermindering be
neden het eindcijfer der begrooting 1939
zou kunnen worden bereikt. Tegenover
het door een deel van het kabinet inge
nomen standpunt van handhaving in de
begrooting-1940 van de tot nog toe ge
volgde werklooisheidsp'olitiek, waren ande
re ministers van oordeel, dat wijziging van
de tot nog toe met gemeene instemming
ter zake getroffen of voorgenomen, maat
regelen met het oog op hunne beoordee
ling van den financieelen toestand thans
noodzakelijk moest worden geacht en der
halve geoorloofd was.
MIDDELBURGSCHE BRIEVEN.
Amice,
Het politiek seizoen iis nu toch wel echt
afgesloten met de juist heden voor een
week gehouden Anti-Rev. partijdag te
Middelburg, 't Jonge, dat is een mooie
dag geworden. Wat heeft ons kamerlid
van den 'Heuvel een mooie rede gehou
den over een actueel vraagstuk. Want het
onderwerp had wel een algemeene strek
king en het pleiten voor meer eenheid
in het kamp der protestantsch christelijk
politieke partijen blijft actueel, maar
iedereen interesseerde zich toch het meest
voor een bepaald punt, n.l. hoe de ver
houding is en moet zijn van de twee
grootste prot. chr. partijen. En dat 'dit
punt en juist nu aan de orde kwam, bad
natuurlijk een oorzaak. De wijze waarop
door genoemd kamerlid de zaak is be
sproken, verdient onze waardeering. Op
uitnemende wijze heeft hij' de ijverige
bouwers aan kerkmuren als afscheiding
tusschen twee partijen, die al lang één
hadden moeten zijn, gesignaleerd. En dat
niet alleen. Hij heeft op het fatale van
deze werkzaamheid gewezen. En als
vrienden fout gaan, moet dit door vrien
den gezegd worden, en het moet in
■vriendschap opgelost worden. Dat is en
blijft de eenige goede methode.
■Sloot dit seizoen op deze wijze mooi
voor ons af, een ander seizoen begon al
weer. Ik bedoel het reisseizoen. Onze
spoor zorgt er voor, dat massa-groepen
van Zuid naar Noord en van 'O'ost naar
West en ook omgekeerd worden ver
plaatst. Zoo kregen wij een ruim aan
deel van de nieuwigheid „kindertreinen".
Circa 1000 kinderen tegelijk uit Limburg,
Brabant, Den Haag of ergenis anders van
daan vallen de stad binnen, worden rond
getoerd en volgepropt met indrukken. En
iedere dag maar weer een nieuwe groep.
Talrijke stadgenooten hebben zich voor
dit werk verdienstelijk gemaakt en de
dank der Spoorwegen aan deze mensehen
en onze wakkere Y.V.V. was verdiend.
Uiteraard konden de indrukken maar
Naar het Engelsch van
EMMA JANE WORBOISE.
51.)
Indien zij na deze woorden een com
pliment verwachtte, dan werd zij bitter
teleurgesteld, want Matthias Perren wist
haar niets te zeggen. Op dat oogenblik
begreep ik het nog niet recht, doch na
derhand heb ik ingezien, hoe op eenmaal
de droom van zijn gansche leven ver
vloog. De vrouw, die 'hij' zich steeds had
voorgesteld, als uitmuntende boven alle
andere vrouwen van 'haar leeftijd, ten
minste in schoonheid en bevalligheid,
stond nu voor 'hem, als eön schaduw van
wat ziji vroeger was geweest, oud genoeg
om als zijn moeder te worden aangezien,
niettegenstaande haar gitzwart haar en
jraai kapsel, dat uit kostbare kanten en
bunstbioiemen was samengesteld. Zij' zag
er 'bleek en afgeleefd uit, zij was knorrig
en ontevreden, en boven alles, zij. was
valsch! Haar glimlach was valsc'h, 'haar
vrooüjkheid slechts een voorwendsel, haar
®tem had een twijfelac'htigen klank, die
et gehoor pijnlijk aandeed, tot zelfs haar
zeer 'vluchtig zijn. Ons museum b.v. is
wel een halve dag waard, maar zooiets
gaat natuurlijk niet met 1000 kinderen
per dag. Maar toch werd het niet over
geslagen. Het massieve bordes heeft aan
weerskanten traptreden. De stroom werd
aan een zijde de trappen opgeleid, op het
bordes een oogenblikje halt gehouden,
door de openstaande deur had men een
goed gezicht op het Wiel van Vlissinger
Michiel, even leefde deze zeeheld weer op
in de jeugdige toeristen en voort ging het
al weer, de trappen af, langs St. Joris
naar de Abdij, enz., enz.
Wat een prachtige reclame voor onze
stad en de omgeving. Velen van deze
jeugdigen komen het later natuurlijk nog
eens op eigen gelegenheid overdoen. La
ter, als ze ikunnen zeggen, 10, 20, 30 jaar
geleden liepen we hier ook met onze
school en nou wil ik alles wel eens beter
bekijken en neem ik oen heele week of
een 'heele vacantia voor Walcheren.
Voor steden als de onze is het geluk
kig, dat we -de Ned. Spoorwegen hebben
met een Prof. Goudriaan aan het hoofd
en dat er comité's zijn met het devies!
„Leert uw eigen land kennen"' en dat er
zoovele actieve vereenigingen voor bevor
dering van vreemdelingenverkeer zijn, en
dat er propagandisten en reizigers in
spoorwegreizen bestaan. En omgekeerd
zijn al deze menischen en instellingen
eveneens 'overgelukkig, dat er n'og zulke
steden en landstreken zijn, met zooveel
eigens en bezienswaardigs als dat hij. ons
gelukkig nog het geval is.
Ons Zeeland en mooi Zeeland zijn sy
noniem. En wij zijn trotsch, amice, dat
we ons Zeeuw weten en we mogen dat
in „De Zeeuw" wel eens tegen elkaar
zeggen. Nu ook geprobeerd dat al die an
deren ook trotsch op 'ons zijn en 'op ons
bezit, dat we ongerept voor ons en daar
om ook voor hun bewaren.
Bk kan je niet beloven, in dit iseizoen,
waarin ik ook graag een reisje maak, je
iedere Zaterdag een brief te zenden. En
nu had ik eigenlijk ook nog wat meer
willen pennen. Het Leger des Heils vr'oeg
een en-andermaal 'onze aandacht en als
ge deze ontvangt, zet het hier het gouden
feest in. Ik raad je aan een en ander
maar in de verslagen na te gaan.
Verder, terwijl ik deze pen, hoor ik
ikoper-muziek en ik denk aan 'n jeugdige
vriend, die me dezer dagen een lot aan
bood van „Mimuco". Dat is ons Middelh.
Muziek 'Corps. Nog altijd noodlijdend,
concludeerde ik uit die aanbieding.
Trouwens, op allerlei manieren wordt
het betrachten van liefdadigheid aange
moedigd. Z'oo zag ik deze week een heele
schare jonge dames aan het verzamelen
van bouwsteenen voor de „Talma-te'hui-
zen".
Zoo weet men op velerlei manieren
voor allerlei goed doel de dubbeltjes en
kwartjes los te maken.
'Het is een feit, zei miji iemand dezer
dagen, dat de dubbeltjes weer wat losser
zitten dan eenige jaren terug.
Dat wijst althans op eenige economi
sche verademing.
Groetend,
STENTOR.
Voorraad nagenoeg geheel geconsumeerd.
Dit jaar nieuwe inblikking.
Naar de T'elegr. vernam, is de proef
met tomaten in blik een volledig succes
geworden voor den Nederlandsohen tuin
bouw.
Een hoeveelheid van 4V2 millioen kg.
tomaten in blik, waarvan 3V2 millioen
kg. voor de gewone consumenten was be
schikbaar gesteld en 1 millioen kg. d'oor
het departement van 'S'ociale Zaken voor
de werkloozen was overgenomen, is thans
zoo goed ais geheel geconsumeerd.
Het Centraal Bureau van de Tuin
bouwveilingen had van 28 November van
het vorige jaar af dezen voorraad voor
het publiek gesehikbaar gesteld, waarbij
de binnenlan'dsche handel voor den afzet
was ingeschakeld.
Van officieele zijde werd 'ons gemeld,
dat nog niet beslist is of men ook dit
jaar weer zal overgaan tot het inblik
ken van tomaten voor tomatensoep.
handdruk toe, had iets geveinsd, en boe
zemde wantrouwen in.
Natuurlijk kwam het gesprek op oude
tijden terug. Ik bemerkte, dat mijn oom
onrustig werd; 'hij' zag mij telkens aan
alsof mijn bijzijn hem hinderlijk was; en
zeide eindelijk„Mij dunkt, mevrouw
Trafford, dat het wel goed zoude zijn in
dien de jongelui gingen wandelen;
Ghrystie wil zeker gaarne den tuin be
zichtigen."
Madame knikte toestemmend, en sprak
een paar woorden in het Fransch met
Louis, waarop wij samen uitgingen. Doch
ton ik vertrok mr Perren riep mij'
nog even terug om te zeggen, dat ik door
het eikenboschje heen naar Elm wood
moest terugkeeren.
Wij stonden juist bij de 'overblijfsels
van wat vroeger bijenkorven waren ge
weest, toen baas' Thexton bij ons kwam,
en vroeg om den heer Trafford te mogen
spreken. Ik bemerkte dat men hem ge
heel als eigenaar van 'het goed beschouw
de. Tegelijkertijd kwam James Lascelles
aanwandelen.
„He, Jeim, kom eens gauw hier!" riep
de jonge baron van Cuppage hem toe,
„wilt gij verder miss Tyndale onder uw
hoede nemen? Ik moet even met den
ouden T'hexton iets afspreken. Zij gaat
naar huis, door het eikenboschje -heen;
pas dus op, dat gij' haar in veiligheid 'op
Van andere zijde vernamen wij echter,
dat zulks zeker zal geschieden en wel op
grootere schaal dan verleden jaar. Daar
bij zullen meer öonservenfabrieken wor
den ingeschakeld dan voorheen, zoodat
ook deze steen des aanstoots verwijderd
zal worden.
CORRESPONDENTIE VOOR DE
GRENSTROEPEN.
De veldpost opgeheven.
Met ingang van heden wordt, zooals
we reeds hebben gemeld, de veldpost op
geheven. Teneinde vertraging in 'de be
stelling te voorkomen, wordt er nogmaals
aan herinnerd, dat op correspondentie
voor militairen van de grenstroepen de
aanduiding veldpost niet meer moet wor
den gebruikt, maar dat een volledig adres
met aanduiding van de plaats van be
stemming op deze correspondentie moet
worden geplaatst.
D'e Vereeniging tot Bescherming
van zuigelingen en kleuters heeft, naar
uit het jaarverslag, uitgebracht in de ver
gadering van gisteren, blijkt, in 1938 op
het bureau 272 kinderen 1739 malen
onderzocht, waarop uit vorige jaar 107,
en 165 die voor het eerst komen. Dit laat
ste is belangrijk gezien dat er totaal 286
kinderen geborop werden. Toch moeten
er nog meer moed er s komen en vooral
geregeld, want van de 165 nieuwe, heb
ben er 74 te vroeg de bezoeken gestaakt.
In het begin is vooral de regeling van de
voeding zeer voornaam. De rekening wijst
een eindcijfer aan van f 970.
ZUID-BEVELAND
Hansweert. Donderdagavond voer het
Fransche motorschip Algol in de kleine
sluis, doch kwam. in aanvaring met de
sleepboot J'ohan, die met de schepen
Vaillant en Verona uit de midi&ensluis
kwam gevaren. Alle schepen bekwamen
hierdoor belangrijke schade, doch hebben
de reis kunnen voortzetten.
Onder neerstortend
leem bedolven. Bij het afgraven
van leemgrond te Eygelsboven, schoot
plotseling een hoeveelheid leem los met
het gevolg, dat de 15-jarige A. J., die ter
plaatse stond, werd bedolven. Onmiddel
lijk toeschietende hulp mocht er niet in
slagen den jongen nog levend onder den
grond vandaan te halen. Een geneeskun
dige, die spoedig ter plaatse was, kon
slechts den dood constateeren.
Overreden en gedood.
D'e 9-jarige W. M. te Eijgelshoven (L.) be
ging Donderdagmiddag de onvoorzichtig
heid op een vrachtauto te springen. D'e
jongen is van den wagen gevallen en zoo
danig door een autowiel overreden, dat
hij op slag dood was.
TREKPAARDENTENTOONSTELLING
TE DEN BOSCH.
Tot besluit van den eersten dag van de
tentoonstelling der Vereen. „Het Neder-
landsche Trekpaard" bood het hoofdbe
stuur een diner aan, waaraan werd deel
genomen door de autoriteiten, die de 'of
ficieele opening hadden bijgewoond bene
vens d'oor vele hooggeplaatste persoon
lijkheden uit binnen- en buitenland.
Vele sprekers voerden het woord. D'e
heer Sneep, hoofdbestuurslid, huldigde
namens alle leden den voorzitter Jkr v.
Vredenburch, en bood hem een schilderij
aan, den voorzitter uitbeeldend, geschil
derd door Willy Sluyters.
De voorzitter begroette hierna de auto
riteiten en vreemde gasten. Ir A. Roe
broek, directeur-generaal van den Land
bouw, bracht de gelukwenschen der re
geering over.
Nog werd het woord gevoerd d'oor de
vertegenwoordigers der delegaties van
Duitschland, Zweden, België, Denemar-
haar eigen grondgebied terugbrengt."
En voor dat James kon antwoorden,
of ik kon verklaren dat ik geen geleide
behoefde, was mijn held verdwenen; en
ik gevoelde mij tamelijk verlegen, alleen
met dien jongen man, met wien ik nog
geen drie woorden gewisseld had, en
wiens ernstige, bedaarde manieren, mij
vrij wat ontzag inboezemden.
„Louis heeft een grooten afkeer van
plichtplegingen", zeide hij. glimlachend,
terwijl 'hij' zijn broeder nazag. „Ik hoop,
dat gij hem zult verontschuldigen, miss
Tyndale; hij volgt steeds iederem inval,
en hij zou even 'haastig wegvliegen in het
bijzijn des konings, wanneer hij op dat
oogenblik bedacht, dat zijn hond een
nieuwen halsband noodig had."
Ik antwoordde niets, want ik was be
deesd en veregen. iMr Lascelles scheen mij
toe gansc'h volwassen te zijn, en aan zulk
gezelschap was ik niet gewend. Het kon
mij niets schelen om met oude lieden te
verkeeren, met jongens en meisjes van
mijn eigen leeftijd was ik steeds op mijn
gemak; maar ik was eenigszins bevreesd
Voor jonge heeren en dames. D'oc'h de
vriendelijke oogen en de zac'hte kalme uit
drukking van James' gelaat, stelden mij
gerust. Terwijl hij' een pad voor mij
baande door de dichte struiken heen, be
schouwde ik hem nauwkeuriger en zag,
dat goedheid en vriendelijkheid op zijn
In deze week, waarin werd herdacht,
dat 20 jaar geleden het verdrag van Ver
sailles werd ge teekend en dat 25 jaar
geleden te Serajewo de revolverschoten
violen, die het sein gaven tot den ver-
schrikkelijken wereldoorlog, moest de
Fransche minister-president het helaas
uitspreken:
„Wij staan aan het begin van een
zomer, welke vol zorgen en kwellingen
zal zijn. De toestand van Europa en van
de wereld is in de laatste twintig jaar
nooit zoo ernstig geweest als op dit
oogenblik. Aan onze grenzen staan drie
millioen gemobiliseerde mannen, nog af
gezien van de para-militaire formaties.
Koortsachtige activiteit heerscht in de
bewapeningsfabrieken."
En van Engelsche zijde, bij monde van
Churchill en Halifax, zijn redevoeringen
aan het adres van Duitschland uitgespro
ken, die aan duidelijkheid niets te wen-
schen overlaten. De volle waarheid, zon
der er doekjes om te winden, is aan de
machthebbers in het derde Rijk gezegd
en aan ernstige waarschuwingen aan hun
adres heeft het waarlijk niet ontbroken.
Zelden zijn in één week tijds zoovele
woorden, die van diepen ernst getuigen,
tot Hitier c.s. gesproken.
Er heerscht dan ook het kan moei
lijk ontkend worden, want men merkt
en voelt het in alles een groote span
ning.
De Engelsche bereidverklaring om te
onderhandelen over een nieuw vloot-
verdrag, is in Duitschland met hoon
gelach ontvangen. De verhouding tusschen
Engeland en Frankrijk eenerzijds en
Duitschland anderzijds is wel zoo slecht
mogelijk. Het regent scherpe artikelen,
hatelijkheden en verdachtmakingen.
Van Engelsche zijde wordt toegegeven,
dat mén zich op alle mogelijke gebeur
tenissen, ook op het allerergste voorbereid
houdt. Zelfs de Engelsche vloot gaat ma
noeuvres houden, precies op de plaats,
waar een eventueolo blokkade tegen
Duitschland, in geval van oorlog met alle
kracht zou moeten worden doorgevoerd.
Als men zich afvraagt, waarom al die
toebereidselen worden gemaakt, dan gaan
onze gedachten niet direct naar het Verre
Oosten, waar Japan wel voortgaat met
het blokkeeren van de Chineesche kust,
maar waar toch eenige ontspanning is
ingetreden, nu te Tokio zal worden onder
handeld over de voor Engeland vernede
rende gebeurtenissen te Tientsin.
Neen, het is meer de kwestie van Dan
zig en de Corridor, die nu weer plotse
ling in het brandpunt der belangstelling
kwam te staan. We hooren allerlei on
heilspellende geruchten over een onver
wachte putsch van Duitsehe zijde. We
lezen van troepen-concentraties. Enge
land laat geducht zijn tanden zien. Kor
tom het is benauwend in de internatio
nale sfeer.
ten en Italië.
Na afloop van het diner werd in bet
stadscentrum een groote Nederlandsche
taptoe uitgevoerd.
Bekroningen.
D'en eersten dag werden de indivi-
dueele klassen gekeurd plus de groepen
van één eigenaar.
Niet minder dan 13 groepen betwist
ten elkaar de zege.
Bovenaan kwam het vijftal bruinen van
de Dobbelaire te IJzendijlke.
Tweede werd de groep van 4 bruin-
schimmels van Gebr. Daelman te West-
■dorpe. Eveneens tweede werd de groep
van vier van A. P. Risseeuw te Oostburg.
De groep van A. D'. H. Verschueren
te 'Hengstdijk werd 3A. 3B werd het 'vier
tal van H. J. Aernau'dts te Sluis.
Vierde prijzen kregen de groepen van
A. H. Dekker te Zaamslag; en het drietal
van A. J. E. Timmerman te IJzendijke.
Van de oudere hengsten, groote maat,
werd eerste 'Qlairon van Hoek, V. Clairon
de la Lys van Gebr. Verdonk te Nieuw-
dorp (Z.); Audeux van Eikelenb'osch was
tweede.
Van de kleine maat werd eerste Her-
seur van 'Groede, van J. F. Joosten te
Panningen-Helden (fokker Abr. de 'Hul-
•lu te Groede).
De 4-jarigen, groote maat, hadden als
eerste Nico van Melo, V. Clairon de la
gelaat stonden te lezen. Louis mocht ik
bewonderen en vereeren, zooveel als ik
maar wilde, James dwong mij eerbied en
hoogachting af.
In het eikenboschje gekomen, stond hij
even stil om eenige wilde bloemen te
plukken, die op een vooruitstekend rots
blok groeiden. Hij bood ze mij aan, en
ik dankte hem voor zijn oplettendheid,
terwijl ik er bijvoegde: „hoe mooi zijn
ze toch!"
En zoo geheel in overeenstemming met
dit rustige boschje, die spiegelgladde zee,
en dezen kalmen vredigen Zondagavond.
Nooit heb ik zulk een bekoorlijk land
schap meer gezien."
Zijn oordeel was volkomen juist. Ik
was overtuigd, dat James Lascelles be
hoorde tot de christenen van tante Ra
chel's tempel. Ik bemerkte spoedig, dat
bij James de godsdienst zoowel innerlijk
als uiterlijk was; hij schaamde zich het
Evangelie van Christus niet, en 'zijn 'vu
rigst verlangen was slechts, 'om ook an
deren te laten deelen in het geluk en den
zegen, dien hij1 gevonden had.
Op eens zeide hij: „Boe bijzonder mooi
werd het oe'htendgezang heden gezongen,
miss Tyndale, ik bedoel dat begint met
de woorden: „Uw sabbath, 'Heer, is
ons een dag van vreugde". Ik heb het
nog nimmer op die wijze gehoord."
„'Dat is toch de wijze waarop wij' het
Intu8schen duren de onderhandelingen
te Moscou nog altijd voort en blijkens een
artikel in de „Prawda" wordt men in
Russische kringen over dezen langen
duur der besprekingen ongeduldig. Onver
stoorbaar is de hardnekkigheid, waar
mede Stalin en Molotov feitelijk ieder
aanbod van Engelsche en Fransche zijde
afwiizen, zoolang die twee niet alle Rus
sische voorwaarden hebben aanvaard.
Engeland en Frankrijk moeten zich er in
schikken, de onaantastbaarheid van de
Oostzee-staten te garandeeren, ook al wil
len deze staten van dergelijke garanties
niets weten.
Het kost groote moeite, eer men den
Russischen beer aan het touwtje heeftl
Van Duitsehe zijde schijnt een poging
te zijn ondernomen om de Britsch—Fran
sche onderhandelingen in Moskou te
dwarsboomen. Duitschland zou aanlok
kelijke voorstellen op handelsgebied heb
ben gedaan en zou zelfs bereid zijn ge
weest tezamen met Moskou de onafhan
kelijkheid te garandeeren van alle staten
tusschen Duitschland en Rusland, met
inbegrip van de Randstaten en zelfs van
Polen, „zoodra de Poolsche kwestie is
geregeld".
Maar hierin schijnt Moscou niet te zijn
getreden. Dit aanbod teekent weer eens
de vooze Duitsehe politiek: bij elke ge
legenheid, te pas en te onpas, schelden
op de communisten en er zich op be
roemen hen een halt te hebben toegeroe
pen, maar er wol zaken mee willen doen!
Komen we tenslotte tot ons eigen land,
dan moeten wij ook spreken van crisis
en onzekerheid.
Vier dagen lang heeft de Tweede Kamer
beraadslaagd over de Ossche kwestie. Met
alleen de stemmen der R.-K. fractie tegen
heeft zij, ondanks de urenlange verdedi
ging van Minister Goseling, uitgesproken,
dat de genomen maatregel tegenover de
marechaussée-brigade te Oss niet gerecht
vaardigd was, daarmee aan de mannen
van deze brigade een moreel eerherstel
gevende.
De Minister bleef echter na dit debat.
Ook de veel besproken procureur-generaal
te Den Bosch.
Maar zie, gisteren kwam het bericht,
dat het Kabinet in zijn geheel zijn ont
slag aan H. M. de Koningin had aan
geboden en dat dr H. Colijn reeds ter
stond van H. M. de opdracht had ont
vangen een Kabinet te vormen.
Terwijl wij dit schrijven, is nog niets
definitiefs bekend over de oorzaken van
deze crisis. Vermoedelijk zal de hoofd
oorzaak wel gelegen zijn in de financiëele
aangelegenheden, waaromtrent blijkbaar
nog geen overeenstemming was ver
kregen.
Moge dr Colijn, de man, die onder ons
volk in zoo breeden kring vertrouwen
geniet, er in slagen een Kabinet te vor
men, dat een krachtige, solide politiek
voert, waarvan ons land, onder den zegen
Gods, de vruchten mag plukken.
Lys, van Venray, fokker J. F. Verstraa-
ten-Miehielsen te Graauw.
In de kleine maat kwam bovenaan
Pompier du Tombois van Gebr. Aer-
naudts te Sluis.
D'e 3-jarigen, gro'ote maat, werden ge
plaatst na arbitrage: 1. 'Cantor van W.
Berden te 'Boekend-Maaisbree (Limb.),
fokker J. Koster te Bosc'hkapelle; 2. Olai-
ron van G. L. Lannoye te Aardenburg,
fokker A. Arenthals te Zaamslag.
In de kleine maat kwam bovenaan Al
bion van Fre'derica, van de H. Ass „Dte-
demsvaart", fokker De Fredericapolder te
Rilland.
DE OECONOMISCHE TOESTAND VAN
DEN' TUINBOUW, IN 1937/1938.
Een publicatie van de Directie van den
Landbouw.
Als nr 1 van de reeks Verslagen en
Mlededeelingen van de Directie van den
Landbouw I1-.939 is verschenen: De oeoono-
misohe toestand van, den landbouw in
19371938 en andere onderwerpen. De
in 'dit verslag verwerkte gegevens zijn
afkomstig van de boek'houdbureaux der
groote landbourwtmiaatscbappjjen en en
kele andere organisaties.
In het eerste hoofdstuk worden de be-
dirijfsuitkoinsten over het boekjaar 1937
1938 uitvoerig behandeld en vergeleken
met de uitkomsten in het boekjaar 1936
altijd in Stanbridge zingen, mr. Lascel
les".
„Waarlijk, het is een melodie, en zulk
een goed oud gezang tevens, zoo 'juist ge
schikt voor een kalmen Zondagavond ge
lijk deze. Zondag is de gouden dag der
gansche week."
„'Ik 'heb eens iemand hooren zeggen,
dat zij' wenschte dat het iederen dag Zon
dag ware."
„O neen, dat -zou al heel verkeerd en
ook niet volgen® Gods bedoeling wezen.
Wij zijn hier niet geplaatst om te rusten,
maar om te werken; en wanneer wij, ons
recht gelukkig zullen gevoelen, dan moe
ten wij 'God evenzeer kunnen danken voor
den Zondag, die ons juist telkens die
mate van rust geeft, die wij noodig 'heb
ben om met vernieuwden moed ons werk
te hervatten."'
„En toch is het werken een vloek."
„O neen, 'hierin vergist gij u. Zwoegen
en s'j ouwen, dat wil zeggen, 'hard en
zwaar werken in het zweet des aan-
schijns, kan misschien een vloek worden,
ofschoon ik geloof, dat ook dit dikwerf
ten zegen strékt. Maar nuttigen, gezetten
arbeid, in overvloed te kunnen verrichten,
dat is op zic'h zelve een zegen, waar
voor wij den Heer evenzeer behooren te
danken, als voor de rust, die Hij ons
geeft."
(Wordt vervolgd.)
