DE ZEEUW
OVEREENKOMST INZAKE HET RIJNVERKEER.
Levenswijding.
ABDIJSIROOP
TWEEDE BLAD
Dertig millioen voor werk
verruiming.
Thans versterkt
door Codeïne
Wat er deze week voorviel.
Rotterdam en Antwerpen in eerlijken
onderlingen wedijver.
FEUILLETON
Bescherming burgerbevolking tegen
luchtaanvallen.
VAN
ZATERDAG 8 APRIL 1930, Nr 161.
Werkloosheid in de groote steden het
hardnekkigst.
Wetsontwerp ingediend.
Ingediend is een wetsontwerp tot ver
hooging van het crediet voor werkverrui
ming met 30 millioen gulden. In de Me
morie van Toelichting lezen wij:
Uit het statistische materiaal betreffen
de het verloop der werkloosheid eener-
zijds in het geheele land, anderzijds in de
stedelijke centra, blijkt, dat in de laatste
jaren de daling in de stedelijke centra ge
ringer is dan in het overige deel des
lands, terwijl ook het verschil tusschen
zomer- en winterwerkloosheid in de ste
den minder te beteokenen heeft.
In vergelijking tot de overige werkloos
heid is die in de steden derhalve zoowel
hardnekkiger van aard als vooral ook
constanter van omvang,
Het is vooral met 'het oog op dit ver
schijnsel, dat voortzetting van de werk
zaamheden van het Werkfonds 1034
voorshands noodzakelijk blijft.
Hierin ligt dan ook de rechtvaardi
ging van het voorstel, om het ten behoeve
van het Werkfonds toegestane crediet, dat
inmiddels geheel geblokkeerd is, wederom
met f 30 millioen te verhoogen.
Hierbij zij aangeteekend, dat het in het
voornemen der regeering ligt, om, gelijk
reeds werd medegedeeld, voor de verwe
zenlijking van de Amsterdamsche IJ-tun-
nelplannen, wanneer daarover volledige
overeenstemming zal zijn bereikt, een cre-
dietverleening van ten hoogste f 17.6 mil
lioen te bevorderen, en om te dien einde
te zijner tijd een afzonderlijke credietaan-
vrage in te dienen, zoodat de thans aan
gevraagde gelden niet ten deele voor dat
doel zullen worden besteed. Hetzelfde
geldt voor het nog niet ten laste van het
Werkfonds-crediet geblokkeerde bedrag
van f 4 millioen voor het nieuwe raadhuis
in Amsterdam, zijnde het nog aan de ge
meente Amsterdam uit te betalen restant
der te dier zake toegezegde f 10 millioon. i
MOGELIJKHEID HERZIENING VAN
NEDERLANDSCH-BELGISCH VER
DRAG VAN 1839 VERGROOT.
Minister Mr J. A. N. Patijn heeft giste
ren een toelichting gegeven op de overeen
komst, welke Maandag op de Fraiische
ambassade te Brussel is gesloten, inzake
regeling van vraagstukken betreffende de
Rijnvaart.
Drie hoofdfactoren treden in deze over
eenkomst op den voorgrond.
In de eerste plaats1 beteekent de thans
gesloten overeenkomst: opheffing van de
surtaxe d'orgine et d'entrepot voor het
vervoer van goederen uit Nederlandsche
havens van en naar Straatsburg.
In de tweede plaats is in deze overeen
komst vastgelegd een fixatie van de rege
ling van de Rijm vaartpremies, waarbij1 Ne
derland zich verplicht geen Rijnvaartpre
mies in te stellen, en België zich verplicht
ae Rijnvaartpremies niet te zullen verhoo
gen.
In de derde plaats zal krachtens de over
eenkomst een gemengde commissie wor
den ingesteld, welke voorstellen zal heb
ben te doen tot regeling van de haven- en
kadegelden van Amsterdam, Rotterdam,
Antwerpen en Gent.
Minister Patijn begon zijn uiteenzetting
met een kort historisch overzicht met be
trekking tot de bekende surtaxe d'origine
et d'enntrepot. Naar bekend, worden deze
rechten in Frankrijk geheven van goeder-
ren, die van Nederlandsche havens wor
den ingevoerd over den Rijm naar Straats
burg, en die niet afkomstig zijn uit Ne
derland, resp. uit Straatsburg naar Ne
derlandsche havens worden vervoerd en
niet voor Nederland zijn bestemd.
Van de betaling van deze rechten was
België door Frankrijk vrijgesteld. De Bel
gische havens verkeerden dan ook len op
zichte van de Nederlandsche havens in
een voordeeliger positie.
Reeds lang heeft Nederland getracht in
deze situatie verandering te brengen. Bij
de onderhandelingen over een nieuwe
Riinvaartacte heeft de Nederlandsche de
legatie zich altijd op het standpunt gesteld
dat deze kwestie uit den weg diende te
worden geruimd, alvorens Nederland tot
een nieuwe acte zou toetreden. Een nieu
we acte is tot nu toe evenwel nog niet tot
stand gekomen, zooals békend, tengevolge
van het uittreden van Duitschland uit de
internationale Rijnvaartcommissie (1936V
Het initiatief tot de overeenkomst, wel
ke thans tusschen Frankrijk, Nederland
en België is gesloten, is een tijd geleden
uitgegaan van de Fransche regeering.
50) o
Onwillekeurig richtte zij haar schreden
naar het beschutte hoekje, waar de pur
peren viooltjes bloeiden in weldadigen
overvloed. Hoevble gebeurtenissen riepen
deze in haar herinnering teruigl Het
scheen nog niet zoo lang geleden, dat
Trevor ze haar bracht op dien stralenden
verjaardagsmorgen, als een liefdege
schenk, als een symbool van zijin vurigen
wensch, dat het ikiomende jaar haar niets
anders dan voorspoed mocht brengen
Hoe spoedig was die hoop verdwenen
en, hoe ras was de dag aangebroken, dat
hij eerbiedig het purperen kruis gelegd
had op het graf van haar dierbare moe
der.
Ze herinnerde zich weer zijin hartelijke
jongensachtige 'belofte, dat al de schoone
bloemen voor haar alleen zouden worden
bewaard. Eb. nu had ze zelf de vrijheid
ze allen naar hartelust te plukken en zich
te bewegen naar de gewijde plek, waar
haar geliefden lagen, waarvan ze zoo
lang verbannen was geweest. Maar Tre
vor was ontrouw geworden en haar hon
gerend hart kreet vergeefs naar de dier
bare, sterke en teede^e tegenwoordigheid
van haar eenigen, geliefden vriend.
Strikt genomen gaat het hier om een aan
gelegenheid, uitsluitend tusschen Frank
rijk en Nederland. Maar aangezien de
vrijstelling van betaling van rechten, wel
ke Frankrijk tot nu toe aan België toeken
de, mede onze Zuiderburen aanging, werd
ook de Belgische regeering in de onder
handelingen betrokken en heeft uiteinde
lijk ook de1 Belgische regeering haar goed
keuring aan de overeenkomst gehecht.
De beteékenis1 van de overeenkomst is
o.m. dat het aandeel van België in het
Rijnverkeer is gestabiliseerd op het ge
middelde van het verkeer over de laatste
vijf jaren.
Het grootste1 belang van deze overeen
komst' ligtt overigens daarin, dat de onder
handelingen tusschen Nederland en Bel
gië, welke flat nu toe steeds invloed onder
vonden van de tegenstrijdige belangen
van Rotterdam en Antwerpen, thans ge
makkelijker opgelost' zullen kunnen wor
den.
Aldus minister Patijn, die hiermee ken
nelijk te verstaan gaf, dat de mogelijkheid
om tot 'n bevredigende regeling tusschen
Nederland en België inzake het verdrag
van 1839 te komen, zeer aanzienlijk is
versterkt.
In België heeft de thans tot stand geko
men overeenkomst hier en daar eenige
ongerustheid gewekt. Minister Patijn stel
de er prijs op er den nadruk op te leggen,
dat deze overeenkomst zoowel voor België
als voor Nederland voordeelig is. Voor een
goede verstandhouding tusschen heide
landen is dit zeker van beteekenis.
Het voordeel door Nederland verkregen
gaat niet ten koste van België, aldus mi
nister Patijn.
Naar aanleiding van desbetreffende
vragen deelde de minister mede, dat de
spoorwegtarieven buiten deze overeen
komst zijin gehouden.
De gratis sleepdienst tusschen Antwer-
penjGent-Dordreoht blijft bestaan. Hier
gold het een Fransohen eisch.
fe/7 oud middel,
in nieuwe
samenstelling
De slijmoplossende werking der
oude kruiden en hoestbedwingende
„codeïne'.maken tezamen AKKER' a
Abdijsiroop tot ..'a-Werelds béste
HoestsiroopDe beproefde Abdijsi
roop zal ook Uw borstbenauwdbeden
kunnen verlichten, ook voor U de
vastzittende en prikkelende slijm
'losmaken, Uw afmattende hoest
buien, evengoed als 't krlebelhoestje
In den nacht stoppen. Volg de raad:
„Neem bij 't minste kuchje AKKER's
Abdijsiroop die U snel zal helpen.
AKKER 'S vetetixkte
M
Een/c,
der I
geneeskr.
kruiden
tegen hoest. grlep.'Viafify bronchitis, asthma
Flacon 90 ct„ f 1.60,f2.40, f 4.20, Alom verkrUgbajur
MIDDELBURGSCHE BRIEVEN.
Amice,
Baar moest ik deze week denken aan
een gebeurtenis, al heel lang geleden af
gespeeld. Een historische gebeurtenis, die
ik als jongen met het grootste genoegen
hoorde vertellen. Ik bedoel de handig op
gezette en welgeslaagde verrassing van
Breda in de koude dagen van Maart
T590, door middel van een turfschip.
We beleefden bier ook een verrassing.
De Gomtmunist Lou de Visser drong in
„de Gouden Poorte", het gebouw der
0. D. A. P. Openlijk werd in een alhier
gratis verspreid wordend advertentieblad
meegedeeld, dat genoemde heer in het
Vakvereenigingsigebouw „de Gouden Poor
te" een redevoering zou 'houden in ver
band met de Ikoimlende verkiezingen. De
voorman van de dictatuur-aanbidding
zou in het eigen huis der democraten
eens gaan vertellen, hoe ze op 19 April
en 14 Juni in Middelburg moeten stem
men. Is dat nou een knap staaltje van die
lui of is dat doorgestoken kaart? Want
op 19 April zitten onze Zeeuwsehe Com-
miunisten voor moeilijke problemen. In
Zeeland hebben ze geen candidaten ge
steld voor de Prov. Staten» We hebben
in Middelburg een 200 Gemeente- en Ka
ïnercommunisten, maar geen Staten-eom-
mlunisten. Ik heb me afgevraagd op welke
partij! de communisten in Zeeland nu hun
stemmen zullen uitbrengen. Aanvanke
lijk heb ik gedacht op de S. D. A. P.
Maar ik weet zelker dat velen daar moeite
mee zullen 'hebben. Want dictatuur en
democratie zijn toch tegenstellingen. Ten
minste dat leert 'het boek „Éénheid door
D'eimlocxatie". En ook het Nederlandsch
Verhond van Vakvereen. (lees S. D. A. P.)
heeft ons dezer dagen zwart op wit mee
gedeeld dat Communisme net zoo ver
achtelijk is als fascisme. Nu ik tenminste
de oogst van de laatste 14 dagen uit mijn
brievenbus eens naga, lees ik van laatst
genoemden dat de Communistische leer
is onwaarachtig, gewelddadig en in strijd
met recht en menschelijkheid.
Nu kan het zijn dat de Communisten
zelf beter zijin dan hun leer en bovendien
een 'Communistische stem is ook een stem
op 19 April a.s.
Neen, eerlijk gezegd, ik begrijp van de
D'e verkiezingscampagne kenmerkt zich
tot heden door een ongekende rust. Het
aantal vergaderingen dat door de diverse
partijen wordt gehouden is niet groot. In
de hoeveelheid lectuur waarmee we in
den regel vóór elke verkiezing worden
overstroomd, is tot heden van bescheiden
omvang Alleen moet helaas geconstateerd,
dat men van de zijde der N.S.B. weinig
anders doet dan zich in krantjes en
pamfletten schuldig maken aan demago
gie, verdraaiing van woorden en feiten,
enz. Blijkbaar wil men op die wijze de
aandacht afleiden van de 'hoofdzaken.
Maar die hoofdzaken zijn den laatsten
tijd, ook door de gebeurtenissen in het
buitenland, zóó duidelijk in het licht ge
steld, dat elk meelevend kiezer er wel mee
op de hoogte is en er bij het uitbrengen
van zijn stem mee zal rekenen.
Dat hebben ook de Belgische kiezers
Zondag gedaan. D'aar hebben de Rexisten
een "evoelige nederlaag geleden. Ook de
socialisten kregen er klappen.
Deze uitslag getuigt van het gezond
verstand van het Belgische kiezersvolk.
Het heeft de lessen uit de praktijk van
het Duitsche nationaal socialisme ter
harte genomen. Het lot, dat dezer dagen
een kleinen staat als Tsjecho-Slowakije
door de D'uitsche willekeur heeft getrof
fen, zal daarbij stellig een krachtig woord
hebben medegesproken.
Vertrouwd mag worden, dat ook de Ne
derlandsche kiezers en kiezeressen op 19
April dit zullen bedenken.
Wat er nu weer met een anderen klei
den staat, Albanië,is gebeurd is even
schandelijk als het optreden 'tegen Oos
tenrijk en Tsijecho-Slowakije.
Eerst hoorde men, dat de Italianen
troepen concentreerden in de Italiaan-
sche havenstad Bari, aan de Adriatische
Zee. En al heel spoedig vernam men, dat
Italië van plan was een protectoraat over
Albanië af te kondigen, in het soort van
dat van Duitschland over Bohemen en
Mtaravië.
Op Goeden Vrijdag heeft de leiding
van een zich toch altijd nog noemend
Roomsch-Katholiek volk, een militaire
actie tegen 'het kleine Albanië op touw
gezet. Op den dag, waarop de Christen
heid in den geest vertoefde op Golgotha,
landden Italiaansche troepen in Albanië,
werd de luchtmacht gereed gehouden om
haar moordende bommen zoo noodig om
laag te werpen. Het is goddeloos.
De miniatuur-staat Albanië inloest er
onder. En daartoe werd bet moment ge
kozen, waarop de meeste regeeringsper-
sonen in 'diverse landen met vacantie wa
ren of zouden gaan. In navolging van het
verheven Duitsdhe voorbeeld moest Al
banië en feitelijk geheel Europa door wa
pengeweld voor een voldongen feit wor
den gesteld.
De Albaneezen boden wel tegenstand.
Maar het is te voorzien, dat a<ls van an
dere zijde geen hulp wordt geboden, ver
zet weinig zal baten, al zullen de Italia
nen van de krijgszuchtige Albaneezen in
de bergen nog wel Wat plezier kuninen
ondervinden.
Wederom is een kleine staat het slacht
offer geworden van de machtswillekeur
van een der totalitaire staten.
We leven wel in een spannenden tijd.
De Britsche staatslieden hebben met
een duidelijkheid, waaraan geen ontko
men meer is„ verklaard, dat de Britsche
buitenlandsche politiek nieuwe wegen op
gegaan is.
Heel duidelijk is gezegd, dat het niet
alleen Polen was, hetwelk de nieuwe
Britsche politiek den nieuwen weg deed
inslaan. Het was in de eerste plaats de
inlijving van Tsjeöho-Slowakije, wellke de
oogen voor de ware bedoelingen van
Duitschland opende.
Engeland waarborgt de onafhankelijk
heid van alle staten, welke bedreigd wor
den.
Daarom is deze week te Londen een
Britsch'Poolsoh acooord tot staind ge
komen, waarover Duitschland natuurlijk
buitengewoon ontstemd is.
Dat het echter tot eer definitieve breuk
der diplomatieke betrekkingen tusschen
Duitschland en Engeland zal komen, ge
looft men iin, welingelichte kringen niet.
propaganda-tocht van Lou de Visser in
onze stad voor de a.s. 'Statenverkiezing
nog niet veel.
Trouwens van de S. D. A. P. begrijp ik
het ook niet, dat ze in eigen huis een
spreker haalt, waarvan ze op denzelfden
dag in een verkiezingsgeschrift meedeelt,
dat de partij van de Communisten is een
partij van de leugen en listen. ('Of slaat
dit op de list van indringen in het huis
van je vijand.)
'Ook de A.R. moeten het weer ontgel
den bij de heeren van de S. D. A. P,. Hoe
meer A.R., hoe imléér ellende. En daarom
moet het maar eens uit zijn met die
bende.
Dat woord „bende", mijlne heeren, heeft
overigens geen onaangenamen klank voor
ons. Wij! kennen heel goed de uitdrukking
„Gideonsbende" en heel dikwijls was dat
een eerenaam.
Of het met die bende uit zal zijin na 19
April, zullen tenslotte de kiezers uitma
ken. Want die slikken ook maar niet alles
wat hun Wordt voorgezet.
Overigens blijft het ten onzent zeer
kalm. De deining van 4 jaar terug, ver
oorzaakt door de drukte waarmee toen
een gloednieuwe partij aan de marlkt
kwam, ontbreekt thans geheel. Door die
deining zijn er toen in Zeeland velen uit
hun evenwicht geraakt. Thans zou het
omgekeerde wel eens 'kunnen plaats 'heb
ben. Dat n.l. die partij! uit haar evenwicht
geraakte. Zooals b.v. in België deze week
gebeurde. Och, zooiets zouden we in Zee
land ook wel apprecieeren.
Morgen is het Paasohfeest.
Dia.n zingen we de overwinningsliede-
doetje qoed!
Ze bukte zich en plukte eenige bloemen,
terwijl baar tranen glinsterden als dauw
op hun, donkere fluweelen blaadjes. Ze
liep 'haastig naar het ikleine kerkhof, in
de verwachting de gewijlde plek in een
zeer verlaten en verwaarloosden toestand
te zullen aantreffen, omdat het zoo ge-
ruimen tijd niet verzorgd was door een
liefhebbende haind.
Maar to-en ze 'het vertrouwde hoekje
bereikt had, waar het glanzende marme
ren monument de wacht hield over de
stille graven, kende haar verbazing geen
grenzen. Want het graf bevond zich in
keurig-verzorgden toestand en geen on
kruid was er te hespeuren. En wat nog
I wonderlijiker scheen, ze bemerkte door
haar tranen heen, dat aan het hoofdeinde
een kroon van. blanke viooltjes was ge
plaatst en aan den voet een kruis van
purperen viooltjes, zoo frisch en liefelijk,
als waren ze er zoo juist neergelegd door
de band van een lieven en trouwen
vriend.
Ze viel op haar knieën in bewonderen
de dankbaarheid.
Zou het kunnen zijn, dat Fay stilletjes
haar deze lieve verrassing had bereid?
Maar dan was het toch vreemd, dat ze
juist deze lievelingsbloemen 'had gekozen
en geschikt oip de door Trevor zoo gelief
de marnier.
Toen ze daar geknield lag in een diep
stilzwijgen, vermengde zich een smach
tend verlangen naar de levenden met een
teedere herinnering aan de gestorvenen
en aan haar trillende lippen ontsnapte de
droeve klacht:
„Als Trevor slechts trouw gebleven
was, hoe gelukkig hadden we dan nu sa
men kunnen zijn."
„Hij is trouw," klonk plots een zware
mannenstem, trillend van diepe ontroe
ring.
Ze blikte op in zoete verbazing en.
zag Trevor's gelaat, gloeiend van liefde
over haar heen gebogen. Zij' voelde haar
handen innig gedrukt tegen zijn bonzend
hart, terwijl hij stamelend uitriep:
„Hanni.Hainni.mijm lang ge
miste lieveling.... God zij gedankt, dat
ik je eindelijk gevonden heb."
Hij wilde haar steviger en inniger om
klemmen met zijin beschermende armen,
(m|aar ze trok zich terug met een zachte
verontwaardiging en vroeg droef-verle
gen:
„Waarom, ach waarom.heb je mij
zoo lang Ln den steek gelaten?"
„Omdat jij je verborgen hield en ik je
niet kon vinden," riep hij met hartstoch
telijken, overtuigenden ernst. „Hoe kon je
toch ooit aan mijn liefde twijfelen? Ze is
onsterfelijik-eeuwig. Kijk mij eens in de
oogen en zeg me dan of je nog langer
gelooft, dat ik ontrouw geworden ben."
Schuchter en bevend gehoorzaamde ze,
onbewust openbarend haar eigen zoet
liefde-geheim. Maar toen ze het deed,
verdween plots al haar twijfel en vrees
achtige onzekerheid als dunne morgen-
wollkjes voor de rijzende zon, want zijn
welsprekende, bruine oogen, zoo helder
en trouw en verlicht door een glans van
teere liefde en groot verlangen, waren
niet in staat te misleiden. De raadselen
van het verleden waren nog niet onthuld,
maar ze bekotrümlerde er zich nu niet over.
Ze was zich bewust van dat ééne, heer
lijke feit, dat Trevor niet opgehouden
had haar te beminnen. Slechts was de
onstuimige jongenstoegenegenheid gerijpt
tot de innige, hartstochtelijke toewijding
van een man, die onsterfelijk is en
eeuwig.
Hanni's eenzame hart vloeide over van
onuitsprekelijke vreugde en met een kreet
van verrukking wierp ze zich in zijn uit
gestrekte armen.
„Eindelijk eindelijk," riep hij met
een zucht van diepe en innige 'tevreden
heid, en drukte haar vaster tegen zich
aan, nog zekerder in het zalig gevoel van
zijn onvervreemdbaar bezit.
Toen bief ze haar lief, bevallig gezich
tje naar -hein op en hij bezegelde zijn lief
de met een eersten, langen, heiligen kus
op 'haar bevende lippen.
De tijd gleed ongemerkt voorbij, maar
lang, lang bleven ze toeven, in de opge
togen vreugde van een eindelijke ontmoe
ting. Nu waren ze weer vereenigd, na
zooveel jaren van wreed scheiden.
Toen ze eindelijk aanstalten maakten
om weig te gaan en vele woorden van lief
de hadden gewisseld, vroeg Trevor ver
langend:
„Zullen we eens een kijkje gaan nemen
ren ter eere van den opgestanen Heiland.
In die gezindheid moeten we ook onzen
stemplicht vervullen op 19 April a.s.
Daaraan herinnert U
STENTOR.
Model voor intercommunale samen
werking.
Bij het Departement van Binnenland-
ache Zaken is een model samengesteld
voor een intercommunale samenwerking
op het gebied van de bescherming van de
burgerbevolking tegen luchtaanvallen.
Hierbij wordt geregeld o.a. de gezamen
lijke aanschaffing van materialen en het
uitwisselen van al hetgeen van belang is
ook voor de andere gemeenten. Van bet
meeste belang is echter de onderlinge
hulpverleening in geval van bom-inslag.
Bij onderlinge hulpverleening is niet al
leen een geldelijk belang betrokken, omdat
men in geval van nood kan rekenen op
personeele en materieele hulp van zijn
buren, maar daarnaast heeft zij ook een
moreel effect.
De gemeenten moeten zich bij een der
gelijke calamiteit niet beschouwen als een
eiland in een woedende zee, maar weten
dat zij hulp en steun kunnen vinden bij
haar naburen. Op dit stuk bevat het mo
del uiteraard slechts een bepaling van
zeer algemeene strekking; de bedoeling is,
dat de burgemeesters van de samenwer
kende geneenten, toegerust met locale
kennis, een regeling tot gedetailleerde
hulpverleening maken. De bedoeling daar
bij is, dat de gemeenten van de eerste en
tweede gevarenklasse die zelf aanvalsob-
ject zijn, haar personeel en materieel niet
uitstralen, maar zelf wel hulp van haar
buren ontvangen. In het bijzonder ten
aanzien van verzorging van zieken en
gewonden en van de brandweer is deze
samenwerking van belang.
In sommige gebieden, o.a. W a 1 c h e -
in het oude, -dierbare Strathmore? Ik ver
lang er zoo naar bet nog eens te zien,
vóór 'de nieuwe eigenaar het hetrekt. Of
is het te pijnlijk voor je, lieveling, als we
samen gaan?"
„Neen, ,o neen, niets kan me nu meer
deren," antwoordde ze in een zalige roes.
„Ik zou gaarne mijn geliefd tehuis nog
eens terugzien."
Zoo gingen ze hand in hand, als twee
gelukkige kinderen, zich verheugend in
de zoete wetenschap dat ze voortaan hun
levenspad in trouwe liefde dag aan dag
saimlen zouden bewandelen.
In de schemerende, 'groenende een
zaamheid van het kleine dennebosch toef
den ze eenige oogenhiikken om oude her
inneringen te verlevendigen. En toen
Trevor haar opnieuw teeder 'in. zijn ar
men drukte en uitstamelde zijn dankbare
vreugde dat eindelijk, eindelijk zijn lang
en vermoeiend zoeken was geëindigd, Was
Hanni's geluk volmaakt.
De dierbare, bekende en vertrouwelijke
tuinen van Strathmore schenen heerlijker
dan ooit te voren voor Hanni's begeeri-
gen blik, gehuld nu in al de heerlijke be
koring van een jubelend lentefeest.
Het zou baar te hard gevallen zijta. een
kijkje te nemen in het geliefde huis van
haar jeugd en zich voor te stellen, dat het
reeds in vreemde handen was overge
gaan, had ze Trevor niet aan haar zijde
gehad, wiens onmetelijke liefde niet ge
doogde, dat ze ook maar het minste ver
driet leed. OSlo't volgt.)
