DE ZEEUW
Levenswijding.
Keel Verzachtend
VICKS HOESTBONBONS
TWEEDE BLAD
Een Nederlandsche onder
neming in
De Belgische stembus.
FEUILLETON
DE INVALIDITEITSWET EN
EEN GOUDEN REGEN
Uit de Provincie
VAN
WOENSDAG 5 APRIL 1939, Nr 159.
Uit den uitslag van de Belgische verkie
zingen, zegt de „N e d e r 1 a n d e r",
vallen ook voor niet-Belgen enkele leer
zame conclusies te trekken.
In de eerste plaats zien wij dat de Bel
gische kiezers zich ondanks de ver
warde tijden in overgroot© meerder
heid hebben gehouden aan de bestaande
groote partijen. De Katholieken, Socialis
ten en Liberalen bezetten tezamen 170
zetels tegen 156 in de vorige Kamer.
De Vlaamsch-nationalen zijn practisch
gelijk gebleven (17 tegen 16), de Commu
nisten konden geen winst boeken (9 tegen
9), twee partijloozen zijn gekozen en
Rex zakte van 21 op 4 zetels.
Dit laatste feit is ook voor ons wel de
moeite van een nadere beschouwing
waard.
Rex, de partij van Léon Degrelle, zou
het is nog slechts enkele jaren geleden
de „beweging" zijn, die het „demo-libe
rale" stelsel omver zou werpen en een
nieuwe orde zou vestigen.
Het „Rex vaincra", Rex zal overwin
nen, was overal te lezen, haast zoo vaak
als het „Mussert wint" hier te lande.
Degrelle oreerde, ageerde en procedeer
de over en tegen alles en iedereen.
En bij de vorige verkiezingen boekte hij
een wel niet groot, doch toch niet onbe-
teekenend succes door 21 zetels in de Ka-
mer en 8 in den Senaat te bezetten.
Eenige jaren van voortgezette Rex-pro-
paganda zijn voldoende geweest om den
Beigen de oogen te openen.
En zij hebben, als gezegd, van hun in
zicht doen Hijken door D'egrelle, die zich
zelf aan het hoofd van de candidatenlijst
had gesteld, te degradeeren tot den aan
voerder van een dwerg-partijtje, dat vier
afgevaardigden in de Kamer zal hebben.
Vier op tweehonderd en tweel
Nu weten wij wel, dat Rex een achter
uitgang kon verwachten omdat het mon-
sterverband van deze groep met de
Vlaamsch-nationalen sinds de vorige ver
kiezingen verbroken was, maar zelfs als
men dit in aanmerking neemt, dan nog
is de nederlaag verpletterend. Temeer als
men bedenkt, dat van het achttal recht
streeks gekozen Rex-senatoren er na de
stembus van Zondag j.l. nog één is over
gebleven.
'Het zal ons benieuwen of ook Degrelle
het thans, evenals de heer Mussert in
1937, maar beter zal vinden zijn Kamer
zetel niet in te nemen.
"Wij zien thans in België opnieuw be
vestigd, dat het optreden der dictatuur
partijen goeddeels op bluf is gebaseerd.
Gelukkig zijn èn het Nederlandsche- èn
het BelgischS volk voor dien Huf weinig
ontvankelijk gebleken.
In 1937 halveerden onze kiezers de N.
S. Bi Thans hebben de Belgische stemge
rechtigden er ten aanzien van Rex nog
een schepje bovenop gedaan.
Goed voorbeeld doet goed volgen. Laten
de Nederlandsche kiezers over enkele we
ken, als hun beurt komt, op even krach
tige wijze blijk geven van hun afkeer van
leiders-systemen, die nationaal zoowel als
internationaal een gevaar vormen voor
de vreedzame ontplooiing van de eigen
volkskracht.
en geneeskrachtig door de
Vicks VapoRub ingrediënten
49) _0_
„Ik heb nooit een brief van haar ont
vangen," riep hij bits.
„Kwel me niet langer, Gretha, ik kan
het niet verdragen. Maak me nu niet wijs,
dat ze mij geschreven en tevergeefs op
antwoord gewacht heeft."
„Dat is precies de waarheid, niet een
maal, maar tweemaal" zei Gretha streng.
„Ze kon daaruit slechts oonoludeeren dat
U te druk bezet was of te veel succes had
om U nog in» te laten met Uw oude ken
nissen van vroeger. Maar U kunt gerust
wezen, ze heeft andere vrienden gevon
den, die lief en trouw zijn en haar een
zaamheid verlichten."
„Dus ze dacht dat ik ontrouw gewor
den was", kreunde Trevor dn groote ziels-
folteriinig, 'Gretha, ik smeek je, zeg mijl of
ze niet voorgoed voor mijl verloren is."
„Ik zou het U werkelijk niet kunnen
zoggen," was het twijfelend antwoord. „Ik
weet wel, dat ze pijnlijk getroffen was
door Uw stilzwijgen, toen zij U schreef in
aaar groote smart. Maar ze is zoo edel
moedig, dat ze imlogelijlk wel zal willen
vergeven en vergeten."
„Dus is ze nog niet getrouwd!" riep
hij met een zucht van verlichting. „Duis
was Sylvia's verhaal toch niet waar."
„Sylvia's verhalen zdjln nooit erg geloof
waardig", zei Gretha snaaiend." Maar
Geldt ook voor dei provincie Zeeland.
Men schrijft ons:
In enkele bladen zijn berichten versche
nen over e.en z.g. gouden regen, die in het
gebied van den Raad van Arbeid te Den
Haag zou zijn gevallen in den vorm van
hoogere renten en kapitaaltjes krachtens
de sociale verzekeringswetten.
Waar deze berichten uiteraard ook in
onze provincie verwachtingen hebben ge
wekt en daarbij ook wel ongemotiveerde
verwachtingen, is het goed er op te wij
zen, dat wat in Den Haag is1 geschied,
niets bijzonders is en geenerlei verband
houdt met eenige wetswijziging of veran
dering van interpretatie.
Ook in de provincie Zeeland beeft de
Raad van Arbeid in den loop der jaren
een dergelijken gouden regen doen neer
dalen. Van de in de periodieke staatjes
van toegekende renten vermelde bedragen
krijgt natuurlijk ook Zeeland zijn deel.
In vele gevallen zijn ook belangrijke be
dragen in eens uitbetaald kunnen worden,
doch dit was alleen in heel bijzondere ge
vallen mogelijk. Bijvoorbeeld: een verze
kerde bad bij' het bereiken van den 65-
jarigen leeftijd voldoende premiën voor
het recht op ouderdomsrente ex art. 373
der I. W. Hij vroeg die rente wegens ge
moedsbezwaren niet aan, doch na verloop
van 11 jaren liet hij die bezwaren niet
meer gelden en diende hij: een aanvrage
in. Deze werd hem volgens de wet toege
kend met terugwerkende kracht, zoodat
hij voor de eerste maal 11 maal f 156 is
f 1716 in handen kreeg.
Eén weduwe, die van een dergelijk ge
val kennis kreeg, herinnerde zich, dat zij
enkele jaren geleden wegens gemoedsbe
zwaren nagelaten had weezenrente voor
haar kinderen aan te vragen krachtens de
verzekering van wijlen haar echtgenoot.
Zij vroeg die rente aan en haar kinderen,
waarvan het jongste intufischen reeds den
14-jarigen leeftijd had overschreden, wer
den alsnog in het genot gesteld van de
weezenrente, die zij anders reeds hadden
kunnen genieten van den datum van het
overlijden van hun vader af tot den dag
waarop zij den 14-jarigen leeftijd bereik
ten.
In vele gevallen wordt een ouderdoms
rente vervangen door een hoogere invali-
diteitsrente, hetgeen dikwijls nog gepaard
gaat met verhooging van de rente der
eohtgenoote van f 2,50 tot f 3 per week.
Alleen bij den Raad van Arbeid te Mid
delburg werden in 1938 niet minder dan
150 ouderdomsrenten vervangen door een
hoogere invaliditeitsrente. Door de buiten
dienstambtenaren worden deze omzettin
gen reeds gedurende enkele jaren bevor
derd, waar dat maar mogelijk was, en
den laatsten tijd wordt dit zelfs nog meer
systematisch gedaan met medewerking
van de Rijksverzekeringsbank.
Hierbij moet evenwel opgemerkt wor
den, 'dat de invalliditeitsrenten nimmer met
terugwerkende kracht worden toegekend
doch ingaan op den dag van indiening der
aanvrage. Van den stand der verzekering
hangt af, of er inderdaad voordeel ligt in
het aanvragen van invaliditeitsrente.
Het behoeft geen betoog, dat men el
kander op straat wel vertelt van deze ver
zekeringsmogelijkheden en dan zijn ver
der licht gaat opsteken bij den Raad van
Arbeid. En zoo deelt ook het gebied van
den Raad van Arbeid te Middelburg in
den gouden regen, welke de Invaliditeits
wet over ons land laat vallen.
GOES.
Qhr. Emigratie-centrale.
Gistermiddag werd in de Prins van
Oranje een niet druk bezochte vergade
ring gehouden, uitgeschreven door de
Ghr. Emigratie-Centrale. Nadat ze door
da fM1. Vreugdenbil te Melis-
kerke was geopend, verkreeg de heer
A. "W a r n a a r, burgemeester van H a-
k e r s w o u e. voorziitsr der Centrals,
het woord.
Eerst vraagt ISpr.: Is emigratie ge-
wenscht? Deze vraag 'beantwoordt Sipir.,
In tegenwoordigheid van Adolf Hitler is Zaterdag te "Wilhelmshaven het nieuwe
D'uitsche slagschip „Tirpitz' tewater gelaten.
dat brengt mij iets in gedachten. Het ver
wondert me, dat U Hanni den vorigen zo
mer niet te Looiden hebt ontmoet, toen ze
daarheen met haar vrienden een uitstapje
maakte. Zijl zag ui toen imiet ©ylvia irn een
auto rijden in het Hyde Park op een mor
gen, wat haar natuurlijk in haar meening
versterkte dat U haar vergeten was."
„Was ze dus vlak bij' mij, en ik heb
haar niet gezien," riep hij int verbijste
ring. „Het lot is ons wel ongunstig ge
weest. Maar waar is zij; nu? Ik wil van
avond nog vertrekken. Vergeef inijm on-
stuimigheiid, maar de gedachte, dat ze
tevergeefs heeft uitgezien naar een le-
vensteeken van mijl, toen ze eenzaam en
bedroefd was, maakt me dol."
Nu, geheel onverwachts, verdween 'Gre-
tha's onverschilligheid! en ze greep on
stuimig de hand van den dolkter en riep
haitstoohtelijlk: „Ik dacht al, dat het alles
een afschuwelijk misverstand moest zijn.
Ik kon niet gelooven, dat u ontrouw zou
kunnen worden. Ik zal heel graag helpen
zooveel ik kan."
„God zegene je," zei hij, hevig ont
roerd. „Ik zal je altijd' danik verschuldigd
blijven, als je mijl slechts helpen wilt mijn
verloren lieveling weer te vinden. Het
zoeken heeft zoo lang geduurd, en ik
had het bijba opgegeven."
„U moet geduld hebben," waarschuwde
ze, anet een sohalkschen glimlach. Ze is
juist op reis naar Zwitserland met domi
nee Alan Mervyn en 'zijn dochter en een
uitgelezen clubje vrienden. Haar heen en
weer trekken is zoo onzeker, dat het nut
teloos zon zdjfa haar te schrijven."
„Ik zal vanavond nog naar Zwitser
land vertrekken," zei Trevor met groote
beslisth eid, een oogenbllk vex get end de
vele zieken, die morgen zijh zorg weder
zouden 'behoeven. „Is dominee Mervyn de
bewuste jonge predikant, die haar
wensohte te trouwen?"
„Dat zou me niets verwonderen," was
het lachende antwoord. „Het kind aan
bidt Hanni gewoonweg en zij heeft een
heel gelukkig en vredig tehuis in de pas
torie. Dominee Mervyn noemt haar zijn
hulppredikanite, oimldat ze hem zoo trouw
helpt dn al zijn gemeentelijken arbeid."
Opnieuw was het Trevor, of hoorde hij
Sylvia's spottende stem, vleiend zeggen:
„Hanni zou een uitstekende predikants
vrouw zijin. Ze is te goed en te vroom
voor een ander beroep." Een nieuwe
vlaag viam vertwijfeling overviel hem. 0,
als hij tenslotte toch nog te laat zou ko
men! Als Hanni nu van haar heerlijke
Zwitsersche reis eens verloofd zou terug
komen of mischien als een beminnelijke
bruid. Hij stapte de kamer onrustig op en
neer, bleef toen plots vlak voor Gretba
staan en herhaalde zijn gezegde: „Ik wil
vanavond nog vertrekken om haar te zoe
ken. Ik zou anders mischien reeds te laat
komen en ik kan niet op haar terug
komst wachten."
„U zoudt haar op deze wijze missen,"
protesteerde Gretha beslist. „Ze kan nu
ellken dag terug koimten en dan zult u
haar vindennu, waar dacht u?"
„Kwel me niet, Gretha. Ik kan het niet
langer verdragen," smeekte hij. „Waar is
ze al dien tijd verborgen geweest?"
„In een afgelegen hoekje van Cornwall,
in Silverton. Mlaar dominee Mervyn heeft
GROOTSCH PLAN VOOR PLANTAGES
ONDER NEDERLANDSCHE LEIDING.
Aan een correspondentie 'van een mede
werker van de N. R. Crt. te Rome is het
volgende ontleend
Met groeiende belangstelling hebben
wij gedurende het laatste halfjaar den
gang der onderhandelingen gevolgd,
welke onze landgenoot de beer K. J. Ju
nius Ingerman, eerst van Nederland uit,
later te Milaan en in het allerlaatste sta
dium te Rome, voerde met de Italiaan
sche koloniale autoriteiten om te komen
tot ©en Italiaansch-Nederlandsche samen
werking wat betreft de stichting van cul
tuurondernemingen iu Ethiopië.
Bij den beer Ingerman, die als plan
ter vele jaren op Java en Sumatra door
bracht en later directeur was van cultu
res in den Belgischen Congo, was reeds
twee jaar geleden de gedachte opgeko
men, dat er onder een geordend Itali-
aansch bestuur voor Nederlandsch kapi
taal en Nederlandschen ondernemings
geest in Oost-Afrika mogelijkheden moes
ten bestaan. Na-dat een eerst gevormde
combinatie niet -de onverdeelde sympathie
in financieele kringen bleek te vin-den,
gelukte h-et hem toezeggingen te krijgen
uit vooraanstaande financieele en plan
terskringen en thans zijn de benoo-digde
kapitalen voor de op te richten n.v., twee
millioen 'gul-den, reeds toegezegd.
Hoewel al spoedig bleek, dat men ook
in Itailië wel o-o-ren had naar 'het plan,
waren er toch ettelijke moeilijkheden te
overwinnen en als de heer Ingerman
thans alles in kannen en kruiken heeft,
-dan dankt hij dit in de eerste plaats aan
zijn vasthoudendheid en aan zijn eigen
vast vertrouwen in de onderneming, die
hij voorstaat.
De 'gevraagde concessie is thans ver
kregen en, meer dan dat, men staat er
van Italiaansche zijde zeer welwillend
tegenover. Mussolini persoonlijk beeft er
zijn instemming mee betuigd en 'heeft er
daarbij den nadruk op gelegd, dat men
aan Nederlandsche ondernemers, die in
Italië bekend staan wegens hun groote
koloniale ervaring, hun technische kennis
en hun betrouwbaarheid, wilde toestaan
wat men aan geen andere natie nog heeft
willen verleenen. Het verkrijgen van ver
dere concessies1 voor andere buitenland-
sohe gegadigden, ook al zouden het evem-
tueel weer Nederlanders zijn, mag -men
zo-o goed als uitgesloten -achten.
Er zal nu, indien de resultaten van de
exploratiereis, die beraamd wordt, gun
stig blijken, worden opgericht de „Saio
pa" (Societè, Anonima Italo-Ulandese di
Piantagioni in Africa 'Oriëntale Italiana,
dat is Italiaansch-Nederlandsche N.V.
voor cultuurondernemingen in Italiaansch
i Ooet-Afrika) met -zetel te Rome, doch
waarvan een holding-company in Neder
land zal bestaan. Het aandeelenkapitaal
zal voor het -grootste deel Nederlandsch
zijn en daardoor krijgen de Nederland
sche financiers het recht, dat 2/3 -der
commissarissen Nederlanders worden.
De „Saiopa" zal te Rome worden be
stuurd -door twee „amministratori dtle-
gati", den heer Ingerman en graaf Giro-
lamo Moroni, die vroeger directeur-ver
tegenwoordiger was voor Itailië van -de
United States Rubber Cy., en die Neder-
landscb-Indië, vooral Sumatra heeft be
reisd en uitvoerige rapporten heeft uit
gebracht over de cultures daar.
Een uitvoerend kantoor zal voorts te
Addis Abeba worden gevestigd, met aan
'het hoofd een technisch -directeur, -die
Nederlander zal zijn, zooals ook vrijwel
het geheele technische personeel op -de
plantages, de administrateurs-, inspec
teurs, enz.
Aan de „Saiopa" nu geeft de Italiaan
sche regeering gebieden ter exploitatie
voorloopig voor den tijd van 99 jaren,
-daarna telkens voor termijnen van 30
jaar. De concessie geschiedt gratis, -doch
voor de gronden moet jaarlijks een klein
bedrag per hectare worden betaald bij
wijze van erkenning -der Italiaansche
souvereine rechten.
Een belangrijk punt, gezien de in Ita
lië geldende restricties, is dat zoowel de
voor den uitvoer bestemde producten als
ook de door de ondernemingen gemaakte
winst vrijelijk mag worden uitgevoerd.
Alles bij elkaar zeer mooie condities,
die de Italiaansche overheid niet licht
aan gegadigden van andere nationaliteit
zal aanbieden. Er wordt niet voor niets
uitdrukkelijk geëiscbt, dat uitsluitend Ne
derlanders, Italianen en Abessiniërs door
de maatschappij te werk mogen worden
gesteld.
De concessies bevinden zich in ver
schillende deolen van bet uitgestrekte
Ethiopië. Een belangrijk gebied is b v. de
omgeving van Karrur. Een ander vindt
men ten Zuiden van de lijn HarrarAd
dis Abeba in het gebied van Cercer dicht
bij de spoorlijn. Verder in de omgeving
van bet Margarithameer op den bergrug
van Tiggio en op de bergruggen Herosa
en Galamo, waar vele beken ontspringen.
De meestbelovende gebieden liggen in de
landen van Galla en Sidamo stammen, in
de streek van Gaffa. Dat is bet koffielan 1
bij uitnemendheid en het woord koffie in
alle talen is niet anders dan de verbas
tering van Gaffa. De koffieplant groeit
daar in het wild. Er komt ook de mooi
ste Arabica-koffie vandaan, een kwaliteit
die ook thans nog zeer goede prijzen
maakt.
De bedoeling der 'S-aiopa zou zijn zich
vooral toe te leggen op bergcultures: kof
fie in de eerste plaats, doch ook thee en
eventueel kina. Wellicht ook oliepalm, ve
zel, ananas, enz-. Dit zal de toekomst
leeren.
gezien -de vele werkloosheid, bevestigend.
Wiji zijn nog een van de m-ee-st bevolkte
landen. V-oor vele jonge boeren is ge-en
bestaansmogelijkheid. Ais er dus in an
dere -deelen van -de werel-d go-ede kansen
zijn, m-oeten we -die benutten. In -dit ver
band kwam Sp-r. op tegen de minder
waardige wijze waaróp- de N. S. B. over
emigratie schrijft. Het zijn niet de slecht
ste Nederlanders, -die in vorige eeuwen
elders kolonies hebben gesticht.
Emigratie is niet alleen -gewenseht en
geoorloofd, maar -onder bepaalde oim-
s't-andigheden zelfs geboden. Gods Woord
wijst -ons hier op onzen plicht.
Zijn -er nu mogelijkheden? De Vereen.
Stalen hebben na -den wereldoorlog prac
tisch de -grenzen gesloten. Daar worden
zeer weinig emigranten toegelaten.
-anada met zijn uitgestrekte mogelijk
heden verdient meer omze aandacht. En
kele -duizenden Nederlanders zijn er heen
gegaan. Maar met -de crisis Ikwam ook
hier verandering. De regeering wil niet
voldoen aan den wensch van -de landbou
wers om flinke landarbeiders en knechts
toe te laten.
juist een nieuwe plaats gekregen en wel
heel eigenaardig, zeer binnenkort zult u
Hanni in de oude, lieve pastorie te
Strathmo-re kunnen aantreffen. Zij zal
dan vlak bij' de poorten van het heerlijke
huis wonen, 't welk haar eigendom eigen
lijk behoorde te zijn. Is -dat geen bijzon
dere samlenloop van -omstandigheden?"
„En in hetzelfde huis waar ik geboren
ben," riep Trevor ontroerd uit. „Weet je
wel zeker, dat het waar is?"
„Ja, heel zeker, maar ik vrees, dat er
heel veel simiart zal gemengd zijn met dat
genoegen. Nu, goeden avond, dokter Tre-
mayne. U vergeet -mijn zieke boy toch
niet?"
„Neen, en je onbetaalbare goedheid
voor mij evenmin," antwoordde hij met
een 'zeldzamien glimlach. „Je komt nog
miaar eens spoedig weer terug, om C-live
ook te bezoeken. Je bent voor ons bed
den ©en boodschapper van goede tijding
geweest vandaag."
„Ik zal het heel graag doen," stemde ze
verheugd toe. „H-oe danlkbaar moet 'hij u
zijn voor alles wat u1 voor hem gedaan
hebt. Hij vertelde 'het mij vóór u binnen
kwam. U is er in geslaagd door uw groote
bekwaamheid aani 'zijn leven weer glans
en schoonheid te geven. Hoe benijd ik uw
heerlijke macht om de imlensohheid te
te helpen en te zegenen."
„Dat behoef je anders niet te doen,"
antwoordde hij vaardig en met een blijde
tinteling in zijn oogen. „Gretba, jij' ver
staat de zeldzame kunst om een kranke
'ziel te genezen, wat nog een veel hoogere
vorm van liefdebetoon is. Ik kan je
'heusch niet genoeg dankbaar zijn."
Er zijn in Canada nog mogelijkheden
voor hen, die bereid -en in staat zijn er
een bedrijfje op te zetten. Het minimum,
waarover men moet beschikken is echter
voor velen een bezwaar.
De -emigranten mogen er een jaar in
loondienst zijn. Dit is ©en belangrijke con
cessie, -die verkregen is.
Van -de positie der emigranten aldaar
doet Spr. eenige mede-deelingen.
Toen de ©migratie in Canada zoo be
perkt was, werd aandacht geschonken
aan Zuid-Amerdka. Noodgedwongen. Im
mers, Canada kan een Protestantsch-
öhristelijk land genoemd worden, terwijl
Zuid-Amerika oppervlakkig Roomsch-
Katholielfc is. ,'ian de emigratie naar
Z.- merika imloet daarom leiding worden
•.©geven.
"et is jammer, dat de emigratie naar
Brazilië in 1937 aanzienlijk is vermin
derd. Er -is nu echter weer kans op ver
betering.
Argentinië biedt goede mogelijkheden
Eveneens Chili.
Zuid-Afrifca tretot ons bijzonder aan.
Daarheen beeft de laatste jaren een be-
EOOOFDSTUK XXV.
Vreugde na smart.
„O1 God, ik d-ank U," dat was de blijde
en verrukte kreet die Hanni's bevende
lippen ontsnapte, toen ze eindelijk na
zooveel jaren haar geliefde -Strathmore
weer terugzag.
Dien eersten avond mia de aankomist
van d-ominee Mervyn in de pastorie was
ze stilletjes weggeslopen uit het geroeze
moes van verwelkomende stemmen. Haar
hart w-a-a overstelpt door teere herinne
ringen, zoowel smartelijke als aange
name, en zij verlangde nu ©en oogenblik
alleen te zijn.
De kamers, -die haar alle welbekend
waren, schenen nog bewoond te zijn door
-den -ouden predikant en zojto. zoon. Ze
-had als haar kamlertje mogen uitkiezen
het kleine vertrek boven -de voordeur, dat
altijd Trevor's -geliefd heiligdom was ge
weest in -den o-uden, gelukkigen tijld, en
waar -de witte jiasmijlnen nog altoos -de
vensterruiten binnengluurden.
Z-iji -dwaalde den heerlijken', ouden, be
kenden tuin in, waar ee met haar trou
wen speelmakker zoo menig gelukkig
uurtje had gesleten. H-oe levendig herin
nerde zijl zich nog de geliefkoosde schuil
plaatsjes achter struiken en in den boom
gaard1 en aan den -oever van het kleine
stroompje, dat vroolijk, murmelend voort
kabbelde 'lanjgs bet groote, fluweelig-
-zachte grasperk. -O, dat waren gelukkige
dagen geweest en zelfs -de berinnering
daaraan was reeds dierbaar voor baar
vereenzaamde hart.
(Wordt vervolgd.)
