RN"
DE ZEEUW
;ven
rden
Levenswijding.
en.
Anti-Rev. Partijconferentie.
tels,
TWEEDE BLAD
GOES.
/an Soest
ikingen.
Hiram en de neutrale
organisaties.
I. Goes.
FEUILLETON
Uit de Provincip,
GOES.
ZUID-BEVELAND
WALCHEREN.
VAN
MAANDAG 6 FEBRUARI 1939, Nr 109.
3CHTS
SMIDS-
JGENS
JONGENS.
leinkenszand.
i)boek van
WISSE
belijdenis-
jen >1.90
boekhandel
Jltgeefster
airo 10366
-31
FAN GENDT
C. BLAU-
Middelburg,
lUARI 1939,
uur, in de
Jlt „De Ver-
roote Markt
heer L. DE
het open-
tNDEN,
elburg, aan
leg, aan het
aan de Za-
lan den La-
aan den
lint-Laurens,
jWeg, en aan
dadelijk te
kaart ver-
Notarissen
leent.
ERWTEN
lEN.
kkkerbouw-
Id, dat de
Vrwten van
atureerd in
luari tot en
pil bedragen
groene erw-
lelaren zijn
|en aan het
kwaliteits-
llOO kg voor
ijn gedena-
deze erw-
voor veld-
11938, welke
or telers of
ktureerd en
eitseischen,
edragen.
éri 1939.
Tot de argumenten, die telkens weer
opduiken ter verdediging van het samen
gaan van Ghristusbelijiders en ongeloovi-
gen iin moderne en neutrale vakorgani
saties, behoort ook het beroep op Hiram,
'iyrus' koning en Salomo's tijdgenoot. De
vraagstelling lijkt simpel en de slotsom
als voor de band liggend: Als Salomo de
vrijheid heeft om zdoh zelfs voor den tem
pelbouw met den heiden Hiram te asso-
oieeren, waarom zouden wijl ons dan van
zullk een samenwerking met ongeloovigen
moeten onttrekken?
Hoe gevaarlijk zulke eenvoudige con
clusies op zichzelf reeds zijn, kan ter
stond blijken, wanneer wij bedenken, dat
dezelfde Salomo zich verzwagerde met
den Farao van Elgypte een argument
voor bet gemengde huwelijk? dat Sa
lomo im zijin harem vrouwen en bijwijven
bijeenbracht wie vraagt een conclusie?
De daden van de heiligen in 0. en N.
Testament 'kunnen op zichzelf genomen
niet normatief zijn voor ons handelen,
maar slechts illustratief hij wat Gods wet
als gehoorzaamheid of ongehoorzaam
heid aanwijst.
Gesteld iniu, dat oip zekere gronden uit
de öchrift het neutraal samenwerken
van geloovigen en ongeloovigen als ver-
eischt of toelaatbaar kon worden bewe
zen, levert dan inderdaad dit samengaan
van Salomo met Hiram) een illustratie,
die ons mé, genoemde gronden steun zou
bieden vóór een samenwerken op neu
trale basis en tegen de bestaande Ghr.
organisaties? Wie bier niet op de klank
afgaat, maar slechts de moeite wil ne
men de desbetreffende Schriftgedeelten
na te lezen, zal weldra tot een tegenge
stelde slotsom komen. In 1 Kon. 5 en iets
breedvoeriger iin 2 Krom. 2 wordt ons
deze historie beschreven. Nadat blijkens
1 Kon, 5 1 Hiram van zijn kunt het
diplomatieke verkeer met Israëls nieu
wen koning had geopend en hem een
blijik van sympathie had doen toekomen,
wordt dit contact door Salomo verstevigd
door een contract tot houtleverantie ten
behoeve vian Salomo's temipel-bouwplain-
nen. Het is voor geen tweeërlei uitleg
vatbaar: Salomo gaat samenwerken met
een heiden. Maar dat is mooit en nergens
in kwestie geweest: Zoolang geloovigen
met ongeloovigen in één wereld leven, is
zulk een samenwerking onvermijdelijk.
Niet het feit dier samenwerking, imiaar
de basis ervam is in geding: Moet een
Christen in samenwerking met anderen
zich maar schikken naar de neutrale ba
sis, die bet ongeloof hem biedt, of mag
hij medewerking van anderen vorderen
op de basis van eigen Christelijke belij
denis? Zoo gezien, is Salomo's overeen
komst wel verre van neutraal. Niet on
duidelijk geeft hij1 als zijn doel te kennen:
de bouw van een Huis voor den naam des
Hoeren zijns Gods Cl K 5 vers 5, 2
Kron. 2 vers 4). Er is geen sprake van
eenige concessie op dit punt. Hiram
moge de voorkeur geve aan een Baals-
tempel, als Salomo Hinams medewerking
vraagt, behoeft Hiram van Salomo's
kan' -oor zijin Baalvereering geen enkele
tegemoetkoming te verwachten. Integen
deel. In zijh voorstel heeft Salomo een
beginselverklaring uitgesproken, die niet
slechts hem zelf tot leidraad strekt, maar
tegelijk ook elke gunst jegens Hiraxns
goden uitsluit: Het Huis dat ik zal bou
wen, zal groot zijn; want onze Go d is
groot er dan alle goden
(2 Kron. 2:5). Daar kan Hiram 'timiee
doen. Hij weet nu, waar hij met Salomo
aan toe is. Voorloopig 'krijgt hij' geen
kans do grootste gemeene deeler van hun
beider godsdienstige gevoelens te bere
kenen. Salomo dringt de samenwerking
wel zeer eenzijdig naar de richting van
zijn eigen beginsel. En welke overwegin-
5.) ro
zijn woorden vielen als balsem in 'het
gewonde hart van het meisje, want tegen
baar vader durfde zij niet spreken over
de lieve doode, bevreesd, dat ze zon gaan
de maken de bittere aanvallen van bet
groote verdriet dat hij leed. Ook de
dienstboden >en iknechten bewaarden een
diep stilzwijgen over hun gestorven mees
teres, met het oog op baar, en het was
een verlichting voor Hanni om in 'haar
gedachten terug te roepen de aangename
herinneringen met zulk een sympathieke
kameraad, als deze jongen was, die ge
deeld had de zorg :en liefde van haar
moeder.
Opeens heerschte er een stilzwijgen tus-
schen hen, tot Trevor peinzend opmerkte:
„ik heb je erg gemist, Hanni, Wen je
ziek was, en de laatste tijd kwam ik hier
eken dag in de hoop je te vinden. Maar
\andaag heb ik je vooral noodig omdat
ik je goedendag moet zeggen."
„Zoo gauw al", riep ze mat. „Ik dacht,
dat de vacan'tie nog een week of langer
zou duren".
gen 'hem ook mogen hebben geleid, Hi
ram besluit op Salomo's voorstel in te
gaan. Hij is bereid op de basis van dit
beginsel mee te werken. Hij stemt in met
Salomo's 'betuiging en accepteert de,sa
menwerking volgens de condities, door
Salomo gesteld. (1 Kon. 5 79, 2 Kron.
2 11 en 12). Ja, meer nog, als Salomo,
die blijkens 2 Kron. 3 e.a. persoonlijk den
bouw leidt, een interieurkunstenaaT noo
dig heeft ter uitvoering van verschillende
détails, dan heeft Hiram reeds zooveel
van Salomo's werken begrepen, dat hij
hem een man zendt, die van moeders
kant aan Israël verwant is en van wien
verwacht imlag worden, dat hij tot deze
teimipelkumst ook geestelijk in staat zal
zijn (2 Kron. 2 13 en 1'4).
Hiram zelf bindt reeds zijn medewer
king en die zijner onderdanen aan ze
kere grenzen en weet heel igoed, dat hij
noch zijn volk de stijl van Gods tempel
zullen mogen bepalen. Hiram moge 'hulp
verleenen, zijn samenwerken blijft in
alles gebonden aan het eigen beginsel,
dat door den bouw van het Huis Gods
wordt vereisoht.
Zoo wordt dan deze geschiedenis illu
stratief, maar in geheel anderen zin: In
dien Hiram, de heidenkoning, geen be
zwaar maakt de belijdenis van Israëls
God te aanvaarden als grondslag der sa
menwerking, en samenwerking op dien
grondslag zeer wel mogelijk blijlkt, welk
bezwaar kunnen dan geloovigen hebben
om diezelfde belijdenis als basis voor sa
menwerking te kiezen en ook ongeloovi
gen uit te noodigen naar dat beginsel
hun medewerking te verleenen?
T. A.
Middagzitting.
In de des middags hervatte besprekin
gen beantwoordde de inleider, de heer
Schouten, de sprekers, We kunnen er
met inspanning van al onze krachten
slechts in slagen, de gevolgen der werk
loosheid te temperen. Niet alle werkloo-
zen kunnen aan het werk gesteld aan
objecten, die geen economisch nut afwer
pen.
Aandacht zal cmoeten worden gegeven
aan de vraag of gesaneerde gemeentebe
sturen niet in lucratieve omstandigheden
tomen t.o.v. de niet-gesaneerden.
De kwestie van een winstbelasting
heeft met spr.'s onderwerp niets te ma
ken. De fiuaacieele toestand van het Rijk
is van dien aard, dat de inkomsten met
rond 50 millioen moeten vermeerderd
worden.
Men kan verwachten dat invoering
der loonbelasting de vakbeweging zal
doen roepen om loonsverhooging, ten
einde deze nieuwe last te compenseeren.
De overheid moet het instrument der
belastingen niet gaan aanwenden om
te komen tot rechtvaardiger verhoudin
gen in de maatschappij, al moet de belas
tingheffing wel de rechtvaardigheid die
nen.
Er zij'n symptomen, die er op wijzen
dat er velen zijn, die in publieke collages
roepen om uitbreiding van de sociale
voorzieningen. De A.R. moeten hier de
eenzaamheid niet schuwen, maar ook
hier leven uit het geloof.
Een gezonde impopulariteit is voor bet
publieke leven beter dan dat men aan
alle kanten geldt voor een barmhartig
man.
S>pr. gaf vervolgens nader aan de be-
teefcenis van bet schema-Westhoff.
Het geld moet rollen, maar dan in de
goede richting.
Dat in Duitsohland geen werkloosheid
meer is, aobt spr. twijfelachtig. Niemand
kan zeggen of dat, wat men daar doet,
kan worden volgehouden, en daar gaat
het toch om.
Bovendien achten de Duitschers zelve
de economische toestand 'beklemmend.
In Nederland hebben we een begroo
ting en kunnen we den minister interpel-
leeren. In Duitsohland is arbeidsdwang
en consumptiedwang. Dat is alleen mo
gelijk met dictatuur.
De menschenwaarde, waardoor bet
dien mensch is geoorloofd God te dienen
naar den eisch van Zijn Woord en de
inspraak van zijin geweten, is dan weg.
Niemand sluite het oog voor de groote
moeilijkheden, maar ook sluite niemand
het oog voor wat God ons nog gelaten
heeft. Stoffelijk gezien hebben in het al
gemeen de werkloozen in Nederland het
beter, dan de werkenden in Duitsohland.
Er gebeurt in Nederland al jaren enorm
veel.
We moeten ons met alle kracht ver
zetten tegen het staatsabsolutisme.
De heer K. Kruithof, als lid van het
Centraal Comité het slotgedeelte van. de
zitting presideerend, sprak tot den heer
Schouten een woord van hartelijken dank
voor zijin betoog, dat een vruchtbaar de
bat uitlokte en voor zijn repliek. Spr. bad
den referent voor al zijn arbeid Gods ze
gen toe. (Applaus.)
De heer J. Schouten dankte voor dit
woord, en sprak den wensch uit, dat deze
conferentie vruchtdragend moge blijken.
Voorts wees Spr. op de beteekenis van
de komende Statenstembus.
BURGEMEESTERSBENOEMING.
Bij Kon. besl. van 3 Februari is met
ingang van 15 Februari benoemd tot bur
gemeester der gemeente Ritthem, P.
Daniëlse, thans secretaris dier gemeente.
De heer Daniëlse is den 17 Mei 1908 te
Middelburg geboren. Hij heeft aldaar de
Hoogere Handelsschool doorloopen. Van
10 Mei 1930 tot 15 Juli 1933 was hij
ambtenaar ter secretarie te Veere. Daar
na werd hij secretaris en ontvanger der
gemeente Ritthem. Hij bezit het diploma
gemeente-administratie A en idem ge-
meente-financiën, eerste deel.
De heer Daniëlse is Ned. Hervormd en
behoort tot de Chr.-Hist, Unie. Door zijn
benoeming zal er een nieuwe gemeente
ontvanger moeten benoemd worden.
HAAMSTEDE IN HET LUCHT
VERKEER.
„Hoe belangrijk bet verkeer op Haam
stede ook is, toch overweegt de K.L.M.
om, indien geen nachtverliohting aange
bracht wordt, ini den herfst en winter
van dit jaar sommige diensten geen tus-
schenlanding meer te Haamstede te laten
maken. Vlissingen wordt een steeds be
langrijker factor in het hinnenlandsche
luchtverkeer en de K.L.M, wil haar Vlis-
singschen passagiers 'niet langer uren
van vertrek en aankomst opdringen, wel
ke uit zakelijke overwegingen niet ge-
wenscht zij'n.
Wijl hebben den zomer nog voor ons en
Haamstede heeft ruimschoots den tijd
om een naohtverlichting aan te brengen.
Zoo niet, dan moet Haamstede zich voor
bereiden op een sterke inkrimping van
het luchtverkeer," meldde de K.L.M.
Naar aanleiding van bovenstaand be
richt deelde de 'burgemeester van Haam
stede, jhr. R. J. H. Röell aan de Tele
graaf het navolgende mede:
.„Geheel Walcheren en Vlissingen in
het bijzonder, bevinden zich uit den aard
der zaak in een bevoorrechte positie,
aangezien ihet vliegveld Vlissingen be
hoort aan defensie, dooh in gebruik en
onderhoud is overgedragen aan het de
partement van Waterstaat, dat de laatste
jaren belangrijke bedragen ten koste
heeft gelegd voor vergrooting, verbete
ring der accomodatie en nachtverlich
ting.
In een geheel andere positie verkeert
echter het vliegveld Haamstede, dat het
eigendom is van de gemeente Haamstede
Het gemeentebestuur, dat vooruitstre-
vend is, ziet de noodzakelijkheid van een
j goeue nachtverlichting ten volle in, dooh
de hooge 'kosten vormen voor deze kleine
gemeente van ruim 1500 inwoners een
onoverkomelijk beletsel. Te meer waar de
luchtvaartdienst en de vliegtechnische
dienst van de K.L.M. 'als eisoh stellen,
dat dan tevens het vliegveld van 36 h.a.
op minstens 64 h.a. vergroot moet wor
den In totaal is naar schatting met de
plannen gemoeid een bedrag van ruim
f 55.000, terwijl de K.L.M. ook dan niet
bereid is het doorvliegen in de winter
maanden van de Zeelandljju te garan-
deerenl
Nu defensie door het plaatsen van een
militairen hangar een vermeerderd ge
bruik van 't vliegveld zal gaan maken,
zou het alleszins billijk, zijin, dat im'ede
door de kosten van deze belangrijke ver
beteringen, die oolk voor de militaire
luchtvaart noodzakelijk zijn, wordt bijge
dragen Door samenwerking van ge
meente, defensie en provincie Zeeland
kummen de nachtverliohting en de ver
grooting van het vliegveld zeer zeker tot
stand komen.
Het zou te betreuren zijn, wanneer het
geïsoleerd liggende Schouwen en Duive-
land en Haamstede in het bijzonder, ge
durende de wintermaanden 'gedeeltelijk
zouden worden uitgeschakeld van het ge
regelde luchtverkeer.
Dambericht Z. D. B.
Om, het kampioenschap van Zeeland
Groep A (voorronde) werd te Goes de
laatste wedstrijd gespeeld tussohen on
derstaande heeren met als uitslag 02.
J. SinlkeM. v. d. Parel, 02.
Door dezen uitslag heeft M. de Jonge
zich in de finale geplaatst met de nog
niet bekend zijinde winnaars van Groep
B. en den Kampioen 1938, dhr W. Boo
gaard te Middelburg.
De eindstand van groep A luidt als
volgt: M. de Jonge, Kloetinge gespeeld 6,
gewonnen 4, rem.ise 2, verloren 0, punten
10, M. v. d. 1 arel te Kruiningen resp.
6, 4, 2, 0, 10; J. Sinke te Kloetinge resp
6, 3, 1, 2, 7; P. Brasser te Lewedorpi resp.
6, 0, 6, 0, 6; I. Pasman te Kruiningen
resp. 6, 1, 2, 3, 4; J. v. d. Parel te Krui
ningen 6, 1, 1, 4, 3, L. Dekker, Kloetinge
resp. 6, 0, 2, 4, 2.
Een Koninklijke gift.
Naar men ons meldt, heeft H. M. de
Koningin een groot bedrag ter beschik
king gesteld van het Leger des Heils, op
dat deze organisatie zich zou belasten
met het distrihueeren van een zoo groot
mogelijk aantal dekens, die een welkome
toeschuttinjg |zullen ziijln in deze koude
dagen.
Met den grootst mogelijken spoed heeft
bovengenoemde organisatie zich gekwe
ten van deze vereerende Koninklijke op
dracht en met de hulp van plaatselijke
instanties voor anmienzorg e.d. is een lijst
opgemaakt, van degenen, die het eerst in
aanmerking zouden komen voor deze
welkome gift.
Men deelde ons mede, dat de afdee-
ling Goes op deze wijze de beschikking
•heeft gekregen over een twintig heerlijke
wollen dekens, die Zaterdagmorgen zijn
bezorgd aan verschillende adressen.
Kloertinge. Loop der bevolking over de
i maand Januari 1939.
1 Ingekomen: I. L. van Daalen en gezin,
1 reiziger, van Breda, Zuidzijde Spoorweg
B 171 p. H. F. Willems en gezin, stof
feerder, van Schore, Molenweg G 87. E.
Maartense, hulp in de huishouding, uit
Goes, Vogelzangscheweg B 78. Cornelia
de Regt, echtg. S. P. Poortvliet, van Wol-
faartsdijk, Buijs Ballotstraat B 155. Da
niël de Bat en gez., mont., v. 's-H. Arends-
kerke, Heernisseweg B 45. J. P. v. Houte,
zonder beroep, van Amsterdam, Buijs
Ballotstraat B 151. C. M. Nelisse, dienst
bode van Wissekerke, Buijs Ballotstraat
fWff doetje qoed!
Het gelaat van den jongen betrok, toen
'hij verklaarde:
„Ik behoef de volgende week nog niet
weer te Winchester te zijn en ik zou
graag hij vader en bij jou tot het laatst
toe gebleven zijn, Hanni. Maar mijn oom,
aan wiens edelmoedigheid ik alleis te dan
ken heb, 'had graag dat ik ihem een be
zoek bracht voor de school weer begint.
Hij is erg eenzaam sinds hij zijn twee
zoons in den oorlog verloor en 'k heb
den moed niet 'hem te weigeren."
„Neen, neen, je moet natuurlijk gaan",
zei ze dapper, haar best doend om het
gevoel van verlatenheid, dat haar over
viel bij de gedachte aan het spoedige
vertrek, te onderdrukken.
„Je zult me t'och niet vergeten als ik
weg ben, Hanni?" ivroeg hij' bescheiden.
,We 'hebben samen zooveel gelukkige jia-
ren doorgebracht, en scheiden valt zoo
zwaar. Maar deze verandering moet wel
komen, en we zullen maar moed houden
en wachten op de lange vaeanties, wan
neer we onze vriendschap kunnen ver
nieuwen, tenzij er natuurlijk andere
vriendschap tusschenkomt."
„Ik zal je niet vergeten, en ik zal niet
veranderen", zei ze met nadruk. „Maar
jij zult in Winchester veel vrienden krij
gen en als je thuis komt zul je niet meer
geven om je vriendin".
„Dacht je dat?" riep hij met een glimp
van zijn oude, zonnige glimlach. „Wacht
maar eens, en Hanni," voegde hij er ern
stig aan toe, „bericht me dadelijk als er
iets gebeurt met vader. Ik zal gelukkiger
zijn als ik weet, dat i'k hem in jou zorg
achterlaat".
„Ik zal alles doen, wat ik kan", ant
woordde ze haastig. „Hij is zoo'n 'beste
man en we zullen elkaar troosten. Maar
Trevor, ik ben zoo angstig over mijn
eigen vadertje. Hij is zoo neerslachtig
geworden na dat vreeselijk ongeval 'en
sluit zich steedis op in zijn studeerkamer,
buiten mijn 'bereik. Ik doe mijn best hem
op te vroolijken, maar i;k zal nooit, nooit
kunnen innemen de plaats van mijn moe
der. Waarom kiest 'God juist altijd de
dierbaarsten en de besten?"
Trevor antwoordde niet dadelijk, maar
stak zijn hand in z'n zak, haalde er een
opgevouwen stukje papier uit te voor
schijn en zei ietwat veriegen:
„Ik schreef dit over uit de gedichten
bundel die ik van jou kreeg vorig Kerst
mis en bewaarde het voor jou. Ik dacht,
dat het je misschien kon troosten. Je
kunt het nu en dan lezen, maar nu moet
je me toelaten je naar 'huis te brengen.
Het wordt koud, en je mag niet weer ziek
worden."
Zoo gingen' ze door de zoete stilte van
het kleine dennebosch.
Toen Hanni het stukje papier dat ze
van Trevor gekregen had, openvouwde,
las ze deze woorden:
„God zal bewaren onze geliefden,
In den Hemel bewaart Hij hen die we
beminnen,
En ofschoon Hij ze wegrukt van ons en
niet toelaat,
Dat onze lippen zouden bezoedelen hun
blankheid,
Toch weet ik, dat wij hen zullen
weerzien, verrezen,
Ontdaan van aardsche smet geheiligd.
HOOFDSTUK IV.
Een treurig afscheid.
Het was een wereld ivan betooverende
schoonheid, die Hanni op zekeren mor
gen van uit haar venster aanschouwde,
eenige wékten voor Kerstmis. De tuinen
lagen gedoken in een iSneeuwkleed van
maagdelijke reinheid' en elke tak en twijg
glinsterde in het zonlicht, als bespren
keld met tallooze juweelen.
„De winter is gekomen," zei ze zacht
voor zich heen, „en Trevor zal nu ook
s oedig komen. Het zal me benieuwen
of 'hij in Winchester een verwaand heer
tje geworden is, of dat hij geble\en is
mijn oude, trouwe speelkameraad." Maar
deze gedachten werden spoedig verdron-
B 108/109. H. P. Fisser, directeur manu-
facturenhandel, uit Goes, Patijnweg B 83i.
Vertrokken: Ja. Heijnsdijk, zonder be
roep, echtg. M. J. Fraanje, naar Urk. M.
J. Stoutjesdijk, zonder beroep, naar Zoe-
termeer, Zegwaartscheweg, B. W. van
Keulen, zonder beroep, naar Bergen op
Zoom, Z. Singel 22. J. de Vries en gezin,
koopman naar Goes, Molendijk 6.
Wemeldinge. Vrijdagavond hield de Ned.
Herv. Meisjesvereen. „Ken den Heere in
al uw wegen" alhier haar 60ste jaarver
gadering.
Ds de Bruijn sprak een ernstig woord
naar aanleiding van het Schriftgedeelte
uit Lukas 22 27: „Dienen".
De jaarverslagen van secretaresse en
penningmeesteresse werden in samen
spraak gehouden. Hieruit bleek, dat de
vereeniging zich in een bloeienden toe
stand mag verheugen.
De bondspresidente, Mevr. J. C. Sickesz-
Snijder, hield een korte toespraak en bood
namens het bondsbestuur de vereeniging
een Jubileumbord aan.
Verder werd de avond gevuld met sa
menspraken, voordrachten, tableaux en
een tooneelstukje.
Kruiningen. Vrijdagavond werd in de
Ghr. School een ouderavond gehouden
onder leiding van het hoofd, dhr H. Al-
mekinders, die, behalve het volledig be
stuur en vele ouders en belangstellenden,
welkom kon heeten den burgemeester en
de beide predikanten. Eenige leerlingen
der hoogste klasse zongen op verdienste
lijke wijze een 8-tal liederen, waarna het
hoofd der school eenige mededeelingen
deed, o.a. dat Mej. Steketee is benoemd
tot vaste onderwijzeres1 in de plaats van
Mej. Verheul, die kweekelinge met akte
was. Door het toenemend aantal leerlin
gen kon deze benoeming plaats hebben,
doch uit wachtgelders.
De onderwijzer Koppejan behandelde
het onderwerp: „Het angstige kind"; dhr
Almekinders: „Onderwijsvernieuwing" en
Mei. Steketee: „Op de onderste sport",
In de pauze werd het schoolwerk be
zichtigd.
Ds Mortier sprak het slotwoord, daar
bij wijzende op het groote voorrecht dat
het onderwijs aan onze kinderen wordt
gegeven in Christelijken geest.
Ds Koolstra eindigde met dankzegging.
KrabbenidljkB. Loop der gevolking over
de maand Januari 1939.
Ingekomen: M. A. T. de Kok, van Waar
de. E. Spijk, van lerseke. H. II. A. Cu-
riël en O. A. A. Curiël, van Utrecht. C. v,
Weele, van 's-Gravenpolder.
Vertrokken: Th. H. Meloen, naar Den
Haag. C. van Boven, naar Wemeldinge.
G. E. Barth, naar Kruiningen.
Kapelle. Loop der bevolking over de
maand Januari.
Ingekomen: Chra. Kloosterman van Go-
lijnsplaat naar Biezelinge,
Vertrokken: A. Bakker van Kapelle
naar lerseke A 406; P, van der Have van
Kapelle naar Wye near Ashford (Eng.);
M. J. IHollemans van Biezelinge naar
Wieringerwerf, Raadhuisstraat 8; J. M.
Ie Clercq van Kapelle naar Campina
(Roemenië).
Driewegien. Loop der bevolking over de
maand Januari.
Ingekomen: Johanna de Bart, van
Oudelande B 83, naar Driewegen no. 93;
Willem Korstanje, van Oudelande B 32,
naar Driewegen no. 162; Dirkje van de
Velde, van Ovezande A 1, naar Driewe
gen no. 162.
Vertrokken; Stoffel Meulpolder, van
Driewegen no. 18 naar Ned.-Indië; Ma-
rinus van Strien, van Driewegen no. 114
naar Oost- en W.-Souburg, Nieuwe Vlis-
singscheweg 67.
lerseke. Zaterdag is de mosselkweeker
A. V. aan boord van de YE 155, kapitein
A. Lamper, zoodanig gevallen, dat hij te
Wemeldinge aan den wal moest gebracht
worden, vanwaar de patiënt per auto naar
huis is vervoerd.
Aagfokerke. Vijdagavond vergaderden
de Oud-leerlingen der Landbouwwinter-
cursus, afd B. V. G. D'hr P. Kodde hield
een inleiding over: „Het bewaren van
aardappelen", dhr A. Willemse over: „Het
bemesten van weiland". Op beide inlei
dingen volgde een leerzame bespreking.
Vervolgens werd rapport uitgebracht
over de vraagpunten der B. V. G.
gen door andere en Hanni verborg 'het
gelaat in haar 'handen, terwijl ze zwaar
zuchtte. „Hoe zullen we door de Kerst
dagen heenkomen zonder Moeder? Ze
deed altoos zooveel, om iedereen geluk
kig te maken en ik kan zoo weinig 'doen.
Anders was ons huis altoos vol ivroolijke
gasten en nu zullen alleen vader en ik
er zijn, om elkaar te troosten in onze een
zaamheid. 0, ik wou dat die dagen maar
voorbij' waren, want ik weet niet hoe we
die verschrikkelijke leegte kunnen ver
dragen."
Een oogenblik later trad Hanni de
prettige ontbijtkamer binnen. Ze had de
spor'en van tranen zorgvuldig wegge
maakt en een vriendelijke glimlach speel
de om haar mond, toen ze haar gelaat
tot haar vader ophief, om 'hem een mor-
genzoen te geven.
•Gedurende de maaitijd sloeg ze hem
met bezorgdheid gade en trachtte zijn
somberheid te verdrijven door te sprekien
over allerlei onderwerpen, die 'hem waar
schijnlijk 'het meest interesseerden.
Het was anders zijn gewoonte haar
het een en ander nit zijn morgenblad
voor te lezen en haar te vraren wat haar
plannen waren voor dilen dag. Vanmor
gen echter scheen hij te zeer in beslag
genomen door zijn correspondentie.
(Wordt vervolgd.)
