Rondgang door den Dam-doolhot.
HET VERMISTE PAKKET.
fc
03
fi
ö-.w
S
Wenken op technisch gebied.
00
CM
O
Q
CC
ni
i-
NI
O
bi
O
m
-o
3 - a S"73
o-g
-•»£«-£
3 o
^<3
w o §R~
T3 bO
c
g1^
O O
•r-« UU
J2 O
O ld
M rO W
g H
"S
2 2s
Cfl O C
o
'S 3
3 dj
>73 GC <-Q
T5.9
O 3?
-2
«j
2®'S
•*•0
35
N
bo
d
VL» i? i
boR
cd
t3 ?H
cd
wï3
5^ bo
O P rl H
Hd
S w
S PC
o 0 q
S
oh^Ö
g cd O ij
?a ®2. M
*3
T5 -«-» t,—
- -s O
cd a»
"O G N ^3
f> -Th
5 601
3 .a S
-*-> t .-©4
co a>
5 TJ g
CD O)
IJi
cd
02 bfl
.2
CD
a>
ai
o
■*-*
Td Q
«3 cd
d M
.2
-td bD^S
r*S
fe'g"®
jc JS ca
3
O bo
W 3
cd
Td
cd t> T3
i5 o d
a -2
fl.Sfl
1 bo -*> 5®
'3
-a
d B o
Q> r 1 I
hs4 OU
t* -x
4-T cd
cd bo
*-« cd
«S
12 *-•
d Td
cd
d
o? cd
<D -bd
•d
d H
cd d o a>
b0 i "O T3
•m d C)
S1 V,
O aj"
2' "3
O n ^3
~"3 §-
d «D 9 o
-M
d
cd f-t
cd
bo O
d
•r1 w
-§^
12 o
d
o
to
■"d cd
d
.2
"cd 15
KXl ^-> M
*3
CD CD
Cd Tl •*-'
03
5_, r-l
o ÖC
cd
d ^3
CD O
W dP
CD
XJ
"u
rd
2
S
Td
:d* d
■S -2
i-s
NJ 02
.2
Cu VH
cd
d
O o
rd
d> vj
-3 c^g
0
•a C 3
O
- fca*d
C -g
<D 2
sa
O©?
r^4 N P
£h r'
CD •'-' r—
O 33
b e
d 5
d? O 02
^3 I N3
a 5-1 S? O
3 \,J
"o
„.3
b0"o
o
a
"S.S
cd 02
cd CD
cd
CD
d u bo
T3
CD
d
cd
co g
0 'C c bo gj
-S
O
-b -o
s
->—O «4_4
d d o
3 "a
cd
o
CD
*^3
bo
a
O
c
f-i rUÜ CD
R
rS
Td
bfi /0
•S
bo
*2
g
B'.ïï
"3 -S
UJ U
•-* Q>
.2 o
15
■a^
g
es)
rd
:3
rd rS
c H
5
N
Q2 •»-(
>a M
a
3^ IS 'S
■g o w
2
Jd CD Cd
rd
5 d
cö -I
cd *"0 rd
S *3 s
i? boa
g 3
■3 3
2
3
ft'
po
7;
-ö p
cd
T3 f-1 r
nÜQ
cd .2 as
C3
-
goa
*0 o
02 rd
.§3 a
o>
c
P 3 a
e<«
O) 3
b0T3
sin g
!w.s
CD S
Ira-
i si o
log
a— a 2
O) O
BV
jd d) •»-*
O CZ. (Jï
mmm
cd
d d
CD CD
cd cd
d fö
o fcc c 2
rd
:d*
d^
cd
T3
nj Q
CD O
rd -
N d
CD
CO 3 -
"d
o
rc
P O
bC F
d
N cd J
boN o
rd
- d
CD O j
'3
CD
CD
j d3
03
«x-,
"td
02 cd
ot
I c
CD
O
d
;^':S
c
CD 02
B'3
3 .3 p,.
"^S"
co cd
.2
s
d
d 02
'1
.2
"o
0
01
a
os
UI
CD
O
D
"1
02 Cd
.E t3
U C
■r; cc
i
rTTTF
rd
d
rd
d "c
o
5
S,
bo
Cd
Cd
•r o
►C o
P* N
UC
rQ
s-<
cd cd
d
.9
Q2 S-i
rd
-d
02 0.'
-r- CD
'n 3
0-, PH
o cd
o cd
rC
•g-S
b o
CO
9 d
bo
02 CD
rd rd
d
cd cd
Ti
u _r
9 5 boof
rd d
o
CD
rd
|s c
PS U, 3
02 Ph
d cd
CD cd
Cl G -r-s
d
Cd -3- 02
cd HW
■4-J - HH
d
o bo
9 -
d ^*5
cd 02
Ph
PH O
tt
j a
o
cd co
dj n
rd
bo
d rd
.2 ca
cd
Eu a
Tg cd
-S
r-.
d
9 9 cd
3 £w
lijke opvoeding hadden genoten, maar nooit
leerden boxen.
Speciaal de opvoeding aan de universitei
ten schoot hier naar zijn meening schrome
lijk te kort. Men moet er geen ingenieurs,
technici, advocaten enz. kweeken, maar
mannen.
Volledig in de lijn van deze (voor de jeugd
zeer aantrekkelijke) opvoeding geeft hij dan
een merkwaardige beschouwing over de klee
ding.
't Is treurig, schrijft hij, dat onze jeugd
aan de modewaanzin onderworpen is. De
kleeding behoort juist in de jeugdjaren in
dienst der opvoeding gesteld. Maar dan moet
midden in een snikheete zomer een jongen
niet met een lange broek en ingepakt tot aan
den hals rondloopen. Want: als men zich
zóó kleedt, gaat een aansporing tot licha
melijke training verloren. En wel: de eer
zucht. Of liever (bij drukt zich letterlijk
zoo uit): de ij d e 1 h e i d. Men moet ijdel-
heid bevorderen: echter niet op mooie klee-
ren, maar op een mooi en welgevormd
lichaam. Kleeren kan niet ieder koopen,
maar een goed lichaam daar kan ieder voor
zorgen. Dit is daarom van belang, opdat de
meisjes 'haar ware ridders zouden leeren
kennen.
En dan schrijft Hitler deze zin: „Als de
lichamelijke schoonheid heden ten dage niet
volkomen op den achtergrond was gescho
ven door een laffe mode, zou de verleiding
van honderdduizenden meisjes door krom-
beenige minderwaardige Joden-misbaksels
niet mogelijk geweest zijn".
De opvoeding der jeugd ten aanzien van
het lichaam b 1 ij f t ook na de lagere school
leeftijd aan den staat. Daarna behoeven de
jonge mannen in militairen dienst niet op
nieuw opstaan, liggen, loopen enz. te leeren,
doch slechts de finesses van het militaire
handwerk. In school en later moet een gezon
de jongen slaag leeren verdragen. Als sol
daat moet hij leeren zwijgen, ook als hij o n-
rechtvaardig behandeld wordt.
Na zijn diensttijd krijgt hij dan twee pa
pieren mee naar huis: Ie. zijn staatsburger-
diploma, hij kan dus nu zijn burgerrechten
doen gelden; 2e. zijn gezondheidsattest: hij
mag nu trouwen.
De meisjesopvoeding gaat geheel in de
zelfde lijn. Ook daar moet de hoofdklemtoon
op de lichamelijke opvoeding liggen, eerst
daarna komt het terrein van ziel en geest
aan de beurt. Overigens zegt de schrijver van
„Mein KampF' hier niet veel over. Tenslotte
vat hij de meisjes-opvoeding aldus samen:
„Het doel der vrouwelijke opvoeding is de
komende moede r".
De volgende maal hoop ik D. V. verder
Hitler's Staatsburgerlijke opvoeding uiteen
te zetten om daarna 't verlokkende van dat
alles voor de jeugd aan te toonen en ten
slotte, met respect voor het goede erin, het
christelijk opvoedings-ideaal er tegenover te
plaatsen. P. W. J. S.
Vliegende Vogels.
IV.
Nadat wij een en ander over de ontwik
keling der K_ L. M. en de Indië-luohtlijn in
vorige artikelen schreven, wijden wij dit ar
tikel aan een beschrijving van de nieuwste
machines, die bij de K. L. M. in gebruik zijn.
Hiermee bedoelen wij de Douglas D. G. 3.
De Douglas D. C. 3 is een tweemotorig ver
keersvliegtuig voor het vervoer van 21 pas
sagiers, 2 piloten (c. q. boordwerktuigkun
dige), 1 radiotelegrafist en een steward(es).
Het comfort voor de passagiers is bij de
constructie van alle voorname onderdeelen
voortdurend in het oog gehouden, zoodat een
ongeëvenaarde weelderige en ruime cabine
is ontstaan. De geluiddemping is tot het
maximum bereikbare opgevoerd en de uit
rusting voorziet in alle wenschen van den
verwenden luchtreiziger.
Bovendien heeft de Douglas D. G. 3 even
als de Douglas I). G. 2 het peil der prestaties
van groote verkeersvliegtuigen met een ruk
omhoog gebracht. Waren tot voor kort kruis-
snelheden van om en nabij 200 km per uur
normaal, de beide Douglastypen de laat
ste met zijn luchtgekoelde motoren van 1000
PK hebben een nieuwen standaard inge
voerd, die ongeveer 100 km per uur hooger
ligt.
Toen het prototype, de Douglas (D. G. 1, in
opdracht van de transcontinental en Wes
tern Air Inc. volgens voorschriften dezer
maatschappij zou worden gebouwd, geloof
den slechts weinigen in de vliegtuigindustrie,
dat de daarin vervatte 'bijzonder hooge
eischen zouden kunnen worden verwezenlijkt
Zij werden echter met niet minder dan 50
pet. overtroffen!
Een voorbeeld hiervan zijn de eischen wat
betreft het vliegen op één motor. Er zijn
maar weinig tweemotorige vliegtuigen, die
daartoe in staat zijn en dan nog slechts on
der bepaalde gunstige omstandigheden. De
eischen voor de Douglas waren, dat het toe
stel moest starten van een op 1500 m hoog
te gelegen vliegveld en dat onmiddellijk na
den start een motor stopgezet moest worden,
waarna het tot 2100 m moest kunnen stijgen.
Reeds de Douglas D. 'C. 2 voldeed hieraan en
nog beter, want hij klom met gemak door tot
3100 m en had toen nog genoeg motorreserve
over om naar 3400 m door te stijgen.
Het is vermeldenswaard, dat het toestel
zelfs in overtrokken toestand bestuurbaar
blijft en geenerlei gevaar oplevert.
Voordat het Douglas verkeersvliegtuig ont
worpen werd, is een zeer uitgebreide studie
gemaakt van het type der vleugelconstructie,
waarbij men zich niet ontveinsde, dat een
vrijdragende vleugel voor een vliegtuig van
dergelijke afmetingen en vooral voor de hoo
ge snelheid een geheel nieuw probleem
schiep.
In de eerste plaats was bet noodig een
constructie uit te werken, die bij een maxi
mum sterkte en stijfheid zoo licht mogelijk
was. Het materiaal moest zóó verdeeld wor
den, dat de spanningen in de verschillende
deelen niet te veel uiteen liepen. In het bij
zonder moest de vleugel een groote torsie-
stijfheid en een zoo gering mogelijke verti
cale doorbuiging hebben.
Men kwam zoodoende op de vrijdragende
multicel-constructie met dragende .huid. De
gunstige ervaring, die door de Northrop
Company (een dochter-maatschappij van de
Douglas Go.) gedurende meer dan zes jaar
met den multicel-vleugel was opgedaan en
met de D. C. 21 zelf, was natuurlijk van groo-
ten invloed op de keuze van de vleugelcon
structie.
In de Douglas multicelvleugels worden de
lasten door een groot aantal constructiedee-
len opgenomen en niet op enkele deelen ge
concentreerd. De torsiestijfheid van den
vleugel is bijzonder groot. Deze factor is van
vitaal belang om bet fladderen der vleugel
einden bij hooge snelheid te verhinderen.
De dikte der huidplaten varieert van 0.5
tot 0.74 mm. Drie eenvoudige langsschotten
of wanden uit plaatmateriaal, die met zware
flenzen aan de huidplaten geklonken zijn,
nemen de verticale schuifkrachten op.
De bovenkant van het vleugelmiddenstuk
bestaat uit zware gegolfde platen, die onder
de gladde huid zijn geklonken. Het gedeelte,
dat den motorbok draagt, is hieraan als één
geheel vast geklonken.
Doordat op den vleugel geen doekbeklee-
ding gebruikt is en ook geen stijlen of kabels
aanwezig zijn, is het onderhoud practisch
nihil en de levensduur van den vleugel prac
tisch onbeperkt. Ook bet feit, dat op de ge-
heele machine geen verf of lak gebruikt is,
draagt er toe bij de onderhoudskosten tot
een minimum te 'beperken.
De ailerons zijn met doek bekleed. Zij zijn
statisch en aërodynamisch gebalanceerd. De
linker aileron heeft een klein stabilisatie-
vlak, dat door den piloot gedurende de vlucht
kan worden versteld.
Het middengedeelte van den vleugel, tus-
schen de beide ailerons, is voorzien van een
landingsklap van het z.g. gespleten type,
waardoor de landingssnelheid aanzienlijk
gereduceerd kan worden. De tijd, benoodigd
om de landingsklap geheel neer te laten bij
een snelheid van 150 km per uur bedraagt
nog geen minuut. De daarvoor benoodigde
kracht is ongeveer 10 kg. De landingsklap
functionneeTt hydraulisch.
Voor de inwendige controle van den vleu
gel, benzineleidingen, electrische leidingen,
besturingskabels enz. zijn een aantal inspec
tieluikjes aangebracht.
De motorbokken, d.w.z. het gedeelte vóór
de brandschotten, zijn vervaardigd van ge-
laschte stalen buizen. Ter voorkoming van
trillingen is bij de ophanging der motorbok
ken aan den vleugel gebruik gemaakt van
rubberblokken.
De verbindingen tusschen stuurhut en mo
toren kunnen op het brandschot snel ver
broken en hersteld worden door middel van
speciale stopcontacten, die elk 24 leidingen
bevatten. Door dit systeem 'kan een motor in
15 minuten verwisseld worden, hetgeen voor
luchtvaartmaatschappijen een niet te onder
schatten voordeel is.
De motoren zijn van Naca-ringen voor
zien, die in drie deelen gemakkelijk afneem
baar zyn, zonder dat het noodig is de schroef
te demonteeren. Daarbij wordt gebruik ge
maakt van speciale snelsluiters, die niet bui
ten de motorkapping uitsteken. Elk gedeelte
is afzonderlijk afneembaar.
Over de motoren, romp, stuurhut en pas-
sagiersverblijf een volgende keer.
Vragen.
B. de M. te G. Losse kasten voor uw doel
geschikt, zijn in den handel verkrijgbaar. De
prijzen varieeren zeer sterk, hetgeen afhangt
van de groote en de luxe, die zij bezitten.
Do geheele kast werkt mee als klankkast,
zoodat zelfs een kleine kast het geluid goed
doet zijn. De zijkanten mag u meerekenen
als klankbord.
door Grace Sinclair.
20)
Een beeld van de (Heilige Maagd werd
dus van de poort van het Kasteel gehaald
en verbrand. De twee jongens van den dok
ter hadden er naar staan te kijken, en lie
pen nu nog wat rond langs den oever van
het meer, want zij hadden niet veel lust, om
naar hun sombere tehuis terug te keeren.
„Daar komt Gerard aan", riep Peter op
eens en rende naar hem toe.
„Zeg, wat voeren jullie hier uit?" vroeg
Gerard.
„Niets", zei Peter lusteloos. „We kijken
naar de booten, Ulric en ik."
Gerard liep naar Ulric toe en stond een
oogenblik met hem te praten terwijl hij
onwillekeurig ook keek naar de booten. Het
waren kleine bootjes, die daar op een rij
vastgemeerd werden aan den oever van het
meer.
Opeens hield hij half in een zin op. Ulric
keek hem aan, om te zien, wat de reden was
en zag hem met strakken blik en gefronst
voorhoofd naar de booten kijken.
,Jk moet naar huis", zei hij daarop.
„Blijf jij hier ook niet langer staan."
Hij keerde zich om en riep Ulric nog even
bij zich.
„Zou je deze plek in donker terug kunnen
vinden?" fluisterde hij zoo zacht, dat Peter
het niet hooren kon.
Ulric iknikte toestemmend.
„Kun je mij hier dan vanavond na don
ker ontmoeten?" voegde hij er aan toe.
HOOFDSTUK X.
Weer thuis.
,JHij zal zeker sterven, en het is mijn
schuld. Hij zou gewaarschuwd zijn gewor
den, maar ik heb de waarschuwing achter
gehouden en ik zal nu nooit mijn vader
terugzien."
Dit was de gedachte, die Greta voortdu
rend vervolgde.
Het was door haar toedoen, dat haar
vader ongewaarschuwd in den val was ge-
loopen.
De anderen treurden ook, maar niet, zoo
als zij deed. Zij was door haar verkeerde
daad uitgesloten, als zij samen treurden en
elkaar vertroostten.
Hun smart was niet vermengd met zelf
verwijt; maar zij had het gevoel, alsof zij
de moordenares van haar vader was.
Zij wees Ulrics medelijden en Bérils lief-
koozingen af; en kon het medegevoel van
'haar kleine zusjes niet verdragen; haar
LUCHTPOST IN AMERIKA.
Nergens beter dan in Amerika verstaat
men, dat tijd geld is.
Dat Amerika een luchtpost heeft, spreekt
vanzelf. En deze is uitstekend ingericht ook.
De voornaamste steden van de Vereenigde
Staten zijn door luchtlijnen verbonden; eenige
malen per dag kan men per vliegtuig post
van de eene stad naar de andere doen over
brengen. Een brief heeft nauwelijks ander
half uur noodig voor den afstand van New
York naar Washington.
Maar de Amerikanen hebben begrepen,
dat het zonde en jammer is, zooveel haast
te betrachten voor de overbrenging van de
post van de eene stad naar de andere, als
niet in de plaatsen van aankomst de brieven
met de grootste spoed bezorgd worden. Ge
beurt dit op de gewone wijze, dan is de winst
in tijd nog wel belangrijk, maar de betrekke
lijke winst is niet zoo héél groot.
Er gaat heel wat tijd verloren, om de brie
ven, als zij eenmaal op het postkantoor van
bestemming zijn aangekomen, uit te zoeken
en te distribueeren. In een groote stad moe
ten de poststuken eerst naar de bijkantoren,
daar worden ze verdeeld over de wijken en
dan gaan eindelijk de bestellers er mee op
weg, om ze aan de huizen van de geadres
seerden te bezorgen.
In dit tijdroovende deel van de distributie
heeft Amerika groote bespoediging aange
bracht.
De luchtpost wordt reeds op het kantoor
van afzending verdeeld over de bijkantoren
van de stad van bestemming. De post van
New York naar Chicago gaat dus niet in één
bundel, maar in diverse afdeelingen, juist
zooveel als er bijkantoren te Chicago zijn.
Voor ieder bijkantoor is er een stalen, her
metisch gesloten cylinder. Op deze wijze
wordt de luchtpost per vliegmachine ver
voerd.
Nu komt de post te Chicago aan. Er is op
het hoofdpostkantoor niets meer uit te zoe
ken. Voor ieder bijkantoor is er een stalen
cylinder aanwezig.
Door een stelsel van ondergrondsche ka
nalen staat het hoofdkantoor met de bij
kantoren in verbinding. De metalen cylin
ders met poststukken worden nu door die
kanalen met behulp van samengeperste lucht
naar de bijkantoren getrasporteerd. Dit vor
dert heel weinig tijd, zoodat de brieven na
aankomst van de luchtpost heel spoedig op
de bijkantoren zijn aangekomen.
Daar worden zij onmiddellijk in bewerking
genomen. De bestellers zwermen uit en bin
nen weinige oogenblikken heeft de post de
geadresseerden bereikt.
Brieven van New York naar Chicago wel
ke 's morgens op de post gebracht worden,
kunnen op deze wijze om een uur of vier bij
de huizen te Chicago besteld zijn. Dat lijkt
nu niet zoo'n heksentoer, omdat wij in ons
land alleen maar met betrekkelijk korte af
standen te rekenen hebben. Maar als we in
aanmerking nemen, dat de afstand tusschen
New York en Chicago 1640 km is, beseffen
we, 'hoe uitnemend de luchtpost is ingericht
in het land, dat als hooge wijsheid verkon
digt: time is money.
geheim stond tusschen haar en de heele
wereld. Als ze alles eens wisten!
Zij snakte er naar om zich uit te spre
ken, maar kon er niet toe komen, om het
verhaal te doen, dat aller verachting over
haar zou brengen.
Nadat Gerard weg was gegaan, gingen
ook de twee jongens naar huis. De gedachte
aan zijn huis hinderde Ulric lang niet meer
zoo, nu hij een afspraak had. Hij rende
voort, gevolgd door Peter. Het avondeten
was bijna klaar, en zijn zusjes zaten in een
hoek van de huiskamer met hun poppen
en verder speelgoed.
„Wat heb je daar, Aimee?" vroeg hij, toen
hij een brief tusschen haar schatten zag
liggen.
Aimee kwam hem den brief brengen. Het
was een brief, met het adres van hun vader
er op, en die nog niet opengesneden was.
Ulric bekeek hem nauwkeurig, niet recht
wetende hoe hij er mee aan moest.
„Kijk eens, Greta", zei hij, toen zijn zus
ter binnenkwam, om haar plaats aan tafel
in te nemen. „Moeten we dien openmaken?
Hij is aan vader geadresseerd. Misschien is
het wel iets van beteekenis."
Zij rukte hem den brief uit de 'hand.
„Blijf er af, Ulric", smeekte ze. „Maak
hem niet open, lees hem niet".
Zij hield plotseling op. Wat wilde zij in
werkelijkheid? Kon zij het stilzwijgen, dat
haar reeds zoo lang bezwaard had nog lan
ger volhouden?
„O, lees hem maar, als je er zin in hebt",
zei ze met witte lippen. „Je zult mij 'haten
en verachten, maar ik kan het niet langer
voor mij houden. Nicht Glaudine heeft hem
dien dag aan vader gestuurd, om hem te
waarschuwen, toch niet naar het Paleis van
den Bisschop te gaan, en er zelfs niet in
de buurt te komen. En ik ik wou niet ge-
looven, dat er eenig gevaar was. Ik legde
den brief zóó, dat 'hij hem niet vinden zou en
lezen, opdat hij er wél naar toe zou gaan.
Ik verraadde hem, hoewel ik hem zoo lief
heb".
Ulric's oogen schoten vonken.
„Die brief zou hem gewaarschuwd heb
ben! Die zou hem gered kunnen hebben! Va
der zou nog 'hier bij ons geweest kunnen zijn,
als jij hem niet achtergehouden had!" riep
hij vol ontzetting uit.
„Dat weet ik, dat weet ik!" snikte Greta.
„En durf je dan nog te zeggen, dat je zoo
veel van hem houdt", voegde hij er minach
tend aan toe. „Ik zal het je nooit vergeven!"
Hij vloog de kamer uit, zonder zijn zuster
nog een oogenblik te gunnen, die op een
bank was neergevallen met haar gezicht in
haar handen verborgen.
Béril liep hem achterna.
„Ulric", zei ze, „loop niet zoo van haar
weg. „Je weet 'zelf, wat het is, vergiffenis
te hebben ontvangen. Heb je geen medelijden
met haar?"
„Ik had medelijden met haar. Ik vond 'het
nog harder voor haar, dan voor ons; en al
dien tijd
„0', kun je dan niet zien", zei Béril, met
haar oogen vol tranen, hoeveel erger het voor
haar geweest is? De brief maakt geen ver
schil. Meneer Levet is gevlucht, maar hij is
achterhaald. Hij is er, als het kan, nog er
ger aan toe dan de anderen, want die zijn
nog in Genève; maar Greta kan dat alles
niet zien. Zij heeft het gevoel, alsof het alles
haar schuld was. Ga terug, Ulric, en probeer
haar te troosten".
De jongen schudde echter zijn hoofd. „Dat
kan ik niet", zei hij en 'het volgende oogen
blik was Béril alleen.
Zij ging langzaam naar Greta terug. Ze
had diep medelijden met haar. Zij sloeg
haar arm om haar heen en nam haar mee
naar boven. Daar zette ze haar in een stoel.
Er volgde een lange stilte. Greta keek naar
buiten, maar ze zag niets van de mooie lucht
of de bergen in de verte.
Eindelijk fluisterde zij: „Ik dacht, dat je
mij wel te veel zou verachten, om mij aan te
raken".
„Ik? Waarom? Je moet er niet op letten,
wat Ulric zegt. Hij zal er straks zeker spij'
van hebben".
„Hij heeft alleen gezegd, wat ik al dien
tijd al tegen mezelf gezegd heb".
Béril knikte begrijpend.
„Dat is, omdat God je jezelf laat zien. Ik
weet precies, hoe je je voelt, want ik heb dat
zelfde gevoel gehad. We moeten dat allen
hebben, voor we kunnen begrijpen, hoe lief
God ons 'heeft gehad, toen Hij Zijn eigen
Zuon gegeven heeft, om voor ons te sterven.
Als wij zoo slecht kunnen zijn, wat moet Hij
dan geleden hebben, toen al onze zonden op
Hem gelegd werden. 0, als ik over dat alles
nadenk, dan weet ik niet, waar ik meer ver
baasd over moet zijn, de grootheid van onze
zonden, of de grootheid van Zijn liefde. Wij
gaan maar blindelings voort, niet droomen-
de, dat wij slecht, zondig en verloren zijn,
totdat Hij plotseling ons laat zien, wie we
in werkelijkheid zijn".
„Ik geloof niet, dat er iemand ooit zoo
slechts geweest is als ik".
Béril ging nog wat dichter bij haar zitten
en sloeg haar arm om 'haar heen.
„Greta", zei ze, „God wil niet dat wij
daar voortdurend naar zullen blijven kij
ken. Hij heeft ons iets anders gegeven. Her
inner je je nog de geschiedenis die de dok
ter ons den laatsten morgen heeft voorge
lezen van de menschen, die door de slangen
gebeten waren en van den Koperen Slang,
die op een stang geplaatst werd? Toen heeft
hij er ook nog die andere woorden bij ge
lezen: „Gelijk Mozes de slang in de woestijn
verhoogd heeft, alzoo moet ook de Zoon des
menschen verhoogd worden, opdat een iege
lijk, die in Hem gelooft, niet verderve, maar
het eeuwige leven hebbe." Er was geen an
dere weg, om de zonden weg te nemen,
geen boetedoeningen of gebeden, geen pries
ter of heilige of engel kon het deen; maar
Hij deed het. Dat beteekende het Kruis,
maar zelfs daar deinsde Hij niet voor te
rug. Het kostte Hem Zijn bloed; maar Hij
betaalde den prijs. Het bloed van Jezus
Christus reinigt ons van alle zonden, en
maakt ons witter dan sneeuw."
De akelig versteende blik verdween uit
Greta's oogen. Zij' wierp zich op de knieën
bij de breede vensterbank en verborg haar
gezicht in haar handen.
„0, Béril, wat moet ik doen?" riep zij uit.
„Ik heb de nieuwe leer zoo gehaat. Ik heb
er tegen gevochten, maar als het nu toch
eens waar was? Ik heb de priesters geloofd,
en zij hebben mij belogen. Ik dacht, dat de
Bisschop Gods herder was, en hij heeft mijn
vader door verraad en geweld in de gevan
genis gebracht. Mijn leven lijkt me een
groote mislukking toe. Ik wou, dat ik maar
dood was, maar ik ben niet geschikt, om te
sterven. Hoe kan ik weten, dat God mij
aan wil nemen, als ik zoolang tegengestaan
heb?"
Béril knielde naast haar neer.
„E;r is maar één weg", fluisterde zij. „Ga
tot Hem in den naam van den Heer Jezus
en vertrouw op Zijn woord: „Die tot Mij
komt, zal Ik geenszins uitwerpen"."
Toen Ulric met donker zich omzichtig in
de richting van het meer begaf, was hij in
zijn hart nog net zoo verbitterd op zijn
zuster. Op de afgesproken plaats vond hij
Gerard reeds op hem staan wachten.
„Je zei, dat je mij' noodig had, hier ben
ik", zei hij.
Onder redactie van Jur. Schroder, Sta
dionstraat 29, Amsterdam-Z. Alles deze ru
briek betreffende te richten aan db adres.
Onze Problemen.
De eerste serie loopt ten einde. Met het
heden geplaatste vraagstuk is de koek op.
De sportieve strijd tusschen de lezers-oplos
sers en den redacteur is de attractie van
den oplosserswedstrijd. De oplossers willen
alle vraagstukken vinden, de redacteur
tracht de gelederen te dunnen. Nu hebben
mijn Zeeuwsche damvrienden getoond niet
voor een klein geruchtje vervaard te zijn.
Tot nu toe hebben ze den strijd prachtig
volgehouden. Boven verwachting. Nu de
laatste krachtproef. Vraagstuk 5 is niet een
voudig. Het zal alle energie vergen. Daar
om is het juist zoo'n prettige voldoening om
de oplossing te vinden.
Gevraagd wordt hoe Wit moet spelen, op
dat Zwart in gevaar komt. Kan Zwart ver
lies van materiaal (één of meer schijven),
of van de partij dan nog voorkomen? Een
soort analyse-vraagstuk dus.
Voor dit vraagstuk 14 dagen tijd!
Vraagistuk No. 5.
Auteur: 'H. G. Voogd, Hengelo.
1 2 3 4 5
6
16
26
36
46
KM VM VM gg_
15
35
15
47 48 49 50
