DE ZEEUW
tweede blad
WINTERvdeten
KLOOSTERBALSEM
Spionnage van Duitsche
dienstmeisjes.
(Jit de Provincie.
AKKER'S
Gemengd Nieuws
LOUISIANA
Wat er deze week voorviel.
FEUILLETON
LAMSVLEESCH IN BLIK?
VAN
ZATERDAG 7 JANUARI 1939, Nr 84.
Men herinnert zich wellicht het feit
aldus de Avondpost dat onlangs een in
Duitschland werkende Nederlandsche
vrouw, die hier met verlof was geweest,
by haar terugkeer op het politiebureau
werd geroepen, en dat haar toen allerlei
vragen werden gesteld, waaruit bleek, dat
men van haar doen, laten en spre
ken hier op de 'hoogte was.
Waar zit de spionnage? hebben wij
toen gevraagd.
Thans deelt in de „Haagsche Post"
iemand mede, dat hij dezer dagen een
gedrukt formulier in handen kreeg, het
welk zijn Duitsch dienstmeisje had laten
slingeren. Het was afkomstig van het
Duitsche consulaat in zijn gemeente. Op
dat formulier werden het meisje allerlei
vragen gesteld, ook omtrent de familie
waarbiji zij: diende. Of deze Arisch was of
niet; of zij: pro-Duitsch was; of er anti-
Duitsche gesprekken werden gevoerd; wie
er zoo al bij de familie op bezoek kwamen
enz.
Hier hebben we 'dus de spionnage bij
den staart.
De Duitsche dienstmeisjes blijken ge
bruikt te worden om de families, bij' wel
ke zij dienen, te bespionneoren en aller
lei inlichtingen er over te verstrekken.
Dit is onduldbaar, Uit dit oogpunt be
schouwd, kan het niet anders dan een ze
gen worden genoemd, dat de meisjes naar
haar vaderland worden terug gehaald.
Ware dit niot zoo, dan zou er allo aan
leiding zijn, de regeering te vragen, eens
een ernstig onderzoek naar deze dingen
in te stellen.
En misschien is deze aanleiding er tóch
wel. Want wanneer de spionnage aldus
wordt georganiseerd, zal zij heusch haar
werk niet staken omdat de dienstmeisjes
weg gaan, maar zal ze zich van andere
middelen en methoden bedienen. Trou
wens er is. geen enkele reden om aan te
nemen, dat de spionnage alleen dienst
meisjes gebruikt om haar doel te berei
ken.
Het moet een ellendige gedachte zijn
voor hen, die Duitsch personeel hebben,
dat dit wellicht óók gebruikt wordt om
te spionneeren. Wie kan men op deze
manier tegenwoordig nog vertrouwen?
Bovendien vraagt men zich af: waar
heeft men in Duitschland dergelijke ge
detailleerde inlichtingen over Nederland
sche gezinnen toch voor noodig? Met welk
doel worden dergelijke dossiers aange
legd?
Op hoogen toon heeft Hitier herhaalde
lijk aan het buitenland den eisch gesteld,
dat men zich niet zal bemoeien met de
binnenlandsche aangelegenheden van
Duitschland. Zelfs de Joden-vervolging
werd tot een binnenlandsche zaak terug
gebracht (terwijl men ze wegjaagt naar
het buitenland!). Maar als men
zulke eischen stelt, waar haalt men dan
den moed vandaan, Duitschers te laten
spionneeren in Nederlandsche gezinnen?
Wij voelen niets dan minachting voor
dit duistere bedrijf, dat jonge menschen
tot spionnen maakt van de familie, bij
welke zij hun brood verdienen.
MIDDELBURGSCHE BRIEVEN.
Amice,
Op Nieuwjaarsmorgen stond onze oude
trouwe Jan weer met onbeschermden kop
in den wind.
Hij heeft de „operatie" 1938 goed door
staan. 1
Fier en trotsch staat zijn torenspits
weer in ons monumenten-rijke centrum.
Als vanzelf gaan onze gedachten weer
naar 1938 terug. Daar was nog eens een
keer een „sensatietje" om die Abdijtoren
in de „Middelburgsche Courant" en in
den Raad. I
Maar we leven snel en de meesten van
ons hebben een kort geheugen.
Trapt iemand zijn buurman op de tee-
nen dan zeggen beiden „pardon" en men
gaat weer over tot de orde van den dag.
Dan naast de Abdij-toren, was er de
Abdijhotel-kwestie. Van ingrijpende im
portantie. Veroorzaakte nog een extra-
Raadsvergadering.
Maar vandaag aan de dag is dit ook
al geen kwestie meer, Opgelost.
In 1938 werd er nog veel meer opgelost.
Ik denk aan het ziekenhuisvraagstuk.
Wat een lijdensweg van tekorten en cri-
tiek.
Hier bracht 't werkfonds en een gloed
nieuwe crisis-commissie de uitkomst.
Wat een vriendelijk gebouw is er aan
ons stuntelig Noordpoortplein(tje) verre
zen. Ik hou me maar liefst erg op de
vlakte over „architectonische waarden" en
bepaal me tot m'n eigen indruk, zoo op
pervlakkig mogelijk weergegeven; vriende
lijk.
Uit buitengewoon vriendelijke wijze is
dit ook van binnen vriendelijk-uitziend
gebouw, plechtig geopend.
Vlak in de buurt is er een monumentale
Militaire School verrezen, die nog wel niet
plechtig in gebruik is genomen, maar wat
toch iederen dag te verwachten is,
Deze school, dit gebouw, zal ons nog
langen tijd, de critieke voor- en najaars
dagen 1938 in herinnering brengen, en
was van deze en soortgelijke gebeurtenis
sen min of meer de onmiddellijke aan
leiding,
Intusschen werd ook van een ander
grootsch gebouw in 1938 de eerste paal
geheid. Een gebouw waar de administra
tieve staf van ons vooruitstrevend provin
ciaal electrisch bedrijf straks huisvesting
zal vinden.
Al deze bouwwerken brachten naast de
gewone bouwerij: „leven in de brouwerij".
Sterke vermindering der werkloosheid on
der de 'bouwvakarbeiders. Begunstigden
de werkloosheidsstatistiek 1938 in onze
gemeente.
Voor de gemeentebedrijven was 1938
ook weer een goed jaar. Waarvan de ver
bruikers profiteerden, Zoowel het gas- als
het electrieiteitsbedrijf verlaagde' de ta
rieven. Natuurlijk geschiedde dit niet op
volmaakte wijze. Wie kan er nu ook vol
maakt werk leveren? Laten we hopen, dat
eventueels oneffenheden in 1939 worden
gladgestreken. Dan schieten er met de
volgende jaarwisseling geen mopperaars
meer over,
Ons gasbedrijf heeft een prachtreclame
gemaakt met vele Middelburgsche huis
moeders te verrassen met een prachthuis-
houdboek van 130 bladzijden, waarin op
buitengewoon instructieve wijze de vele
toepassingsmogelijkheden van gas worden
aangegeven.
Het is een boekwerk, wat vele vrouwen
en sommige manneo als een roman „ver
slinden".
Ook het waterleidingtarief werd ge
wijzigd en voor eenige honderden verbrui
kers verlaagd. v
Ten opzichte van deze verbruikers
schaar ik me aan de zijde van diegenen,
die het betreurden, dat het sedert de op
richting van het bedrijf in 189J toege
paste welstandstarief, plaats moest maken
voor het verbruikstarief.
In ons stedelijk bestuur waren er twee
„stroomingen". De wijziging kwam tot
stand met 9 tegen 7 stemmen. Dus erg
O'p het nippertje.
Zoo terugziende op 1938 klopt ons hart
vol verwachtine voor 1939.
Zal er zooveel werk in de bouwbedrij
ven blijven?
Krijgen we een gemeentelijk uitbrei-
dings- en bouwplan, voorziende in de be
hoeften van eenige tientallen jaren?
Waarheen wordt ons Abdij-hotel-bedrijf
verplaatst?
Wat gaat er met de electrische tram
verbinding Middelburg-Vlissingen gebeu
ren?
Zal de Zegam Pezegam worden en de
andere „gam"s opslokken?
Dit lijstje van vragen ware uit te brei
den.
We zullen het niet doen.
Ook in 1939 zal weer blijken, dat de
„tijd" de meeste vraagstukken oplost,
daarbij geholpen of tegengewerkt door de
„tijdmenschen".
Ook nu, met de beste wenschen voor
1939.
Een amicalen groet van
STENTOR.
CENTRALE VOOR WERKLOOZENZORG
Voor de Centrale voor Werkloozenzorg
is door de plaatselijke comité's ingeza
meld f 71,927,56, terwijl aan particuliere
giften is ontvangen f 4175,38, totaal dus
f 76.102,92.
Uit Zeeland kwamen de volgende col
lecten binnen; Aardenburg f 19,65, Arne-
muiden f 62,95, Biggekerke f 31,18, Co-
lijnsplaat f 100,95, Domburg f 75, Gapin-
ge f 23,84, Goes en omgeving f 1013,50,
's-Gravenpolder f 80,64, Groede f 51,60,
Hoofdplaat f 7,55, Kamperland f 17,85,
Kats f 6,32, Kortgene f 18, Koudekerks
f 138,44, Krabbendijke f 45,45, Kruinin-
gen f 77,51, Middelburg f254,24, Nieuw-
dorp f 25,50, Nieuwerkerk f 25,74, Nieuw-
vliet f 34,75, Noordgouwe f 77,65, Oost
burg f 69,45, Oudelande f 42,34, Rilland-
Bath f 54, Schoondijke f 100,91, Seroos-
kerke (W.) f 81,35, Souburg f 97,20, Ter-
neuzen f 321,60, Tholen f 53, Vlissingen
f 375, Vrouwepolder f 43,10, Wissekerke
f 21,60, Zaamslag f 78,65, Zierikzee f 98,16
Zonnemaire f 76,45, Zuidzande f 21,37.
Besmettelijke ziekten.
In de week van 25 tot en met 31 De
cember kwamen in onze provincie twee
gevallen van besmettelijke ziekten voor,
n.l. één geval van febris typhol'dea te St.-
Maartensdijk en één geval van roodvonk
te Souburg.
VLISSINGEN.
Naar Indië.
Met het s.s. „Soemba" van de Mij. „Ne
derland" zijn gisteren 79 manschappen
van de Koloniale Reserve te Nijmegen
uit de haven van Vlissingen naar Indië
vertrokken.
Het is de eerste maal, dat de zeereis
van militairen voor Indië te Vlissingen
aanvangt.
I I Hoe spoediger U
I I er Kloosterbalsem
op doet, boe betert
winterteenen, winterhielen, winterhanden
ontstaan, doorat er vergiften zich hebben
vastgezet in Uw weefsels. Deze schadelijke
stoffen prikkelen van binnenuit Uw huid.
Deze wordt rood, jeukt, zwelt en gaat open.
Neem 's-avonda een heet voetbad en doe
dan een verband met Kloosterbalsem erop.
Dadelijk verdwijnt de jeuk. Doe er ook
's-morgens Kloosterbalsem op en verras
send snel zult Ge er vanaf zijn, zelfs als
Uw winterteenen al zijn open gegaan.
Onovertroffen als huidgenezend middel bij
gesprongen handen, kloven, schrale huid.
Fer pot van 25 Gram f 0.621/2, pot van 50 Gram f 1.04
Moord te Utrecht? Bejaarde vrouw dood
gevonden.
In haar woning aan de Jacob Camp-
huysstraat, te Utrecht, is gistermorgen
een bejaarde vrouw vermoord gevonden.
Men vermoedt, dat roof de drijfveer
van deze afschuwelijke misdaad is.
'Het slachtoffer van deze misdaad is
de ongeveer 68-jarige mejuffrouw E.
Sibbing, die in een benedenhuis in de
Jac. Camphuysstraat woont. Zij werd
gisteren te half twaalf, dood op bed ge
vonden door een controleur van het ge
meentelijk gasbedrijf, die den meter
kwam opnemen.
Daar hij de voordeur open vond en
door
FRANCES H. BURNETT.
20) ^o-
„Louisianny dacht dat ze 't bost deed
naar bed te gaan en haar hoofdpijn uit
te slapen, in plaats van naar Oakvale te
rug te rijden", zei hij. „Ik zal binnen een
dag of twee daar zijn om haar rekening
en dat alles af te doen. Ik geloof dat de
baden haar niet veel goed hebben ge
daan. Ze is niet heel en al zooals ze we
zen moet. Ik wist wel dat ze dat niet
was, toen ze vanavond zulke wonderlijke
denkbeelden in 't hoofd kreeg. Zulke din
gen is ze anders niet gewoon, als ze
wel is."
„We zijn u zeer verplicht voor uw
vriendelijkheid", zei Ferrol, toen bij1 de
teugels nam.
„O, dat beteekent niets. Ge zijt me wel
kom geweest. Maar ge zoudt het hier be
ter getroffen hebben, als Louisianny in
haar gewone doen was geweest. Vaarwel!
Ge zult helder maanlicht hehben op uw
tocht."
Ze volbrachten den langen rit zonder
i een woord te wisselen. Toen zij: aan de
I plaats hunner bestemming waren geko
men, en Olivia uit het rijtuig was gehol
pen en in het maanlicht op de verlaten
galerij stond, waar ze dien morgen met
Louisiana gestaan had, zag ze er in de
hoogste mate verdrietig en moedeloos uit.
„Lawrence", zei ze, „ik zie eigenlijk
niet in waarom je zoo boos over de zaak
zoudt moeten wezen. Ik heb er zelf zoo
veel verdriet van als iemand maar zou
kunnen wenschen."
Zonder te antwoorden, stond hij een
oogenblik met afgetrokken blik naar het
door de maan beschenen landschap te
staren, 't Was doodstil daarbuiten, en
't scheen alsof over alles een waas van
droefgeestigheid verspreid lag.
„We zullen er niet over spreken", zei
hij eindelijk, „maar je hebt me een slech
ten dienst bewezen Olivia."
HOOFDSTUK IX.
„W e r k e 1 ij k n i e t, L o- u i s i a n n y?"
Terwijl broeder en zuster die woorden
wisselden, zat Louisiana in de huiska
mer op een laag stoeltje aan haar vaders
knie, en staarde in het vuur. Ze was niet
naar bed gegaan. Toen hij naar buis was
teruggekeerd, had haar vader baar daar
gevonden, en ze had sinds dat oogenblik
haar plaats niet verlaten. Er was hout
vuur in den haard aangelegd, omdat het
in de hooge bergstreek koel was gewor
den na den regen, en 't scheen haar te be
vallen daar stil te zitten en peinzend in
het vuur te staren.
Ook de heer Rogers was in een naden
kende stemming. Nadat hij zijn gasten
uitgeleide had gedaan, had hij zich, met
een vrij vastberaden uitdrukking op 't ge
laat, neergezet. Hij had de deuren geslo
ten en zijn geliefkoosden, houten, groen-
geverfden stoel voor den dag gehaald.
Toen was hij gaan zitten, en zijn tabaks
doos uit den zak halend, bad hij er,
steeds met dezelfde ernstige, afgetrokken
uitdrukking in zijn blik, een flinken greep
uit gedaan. Toen leunde hij met zijn stoel
gen weinig achterover, sloeg de beenen
over elkander, en begon langzaam de ta
bakspruim te bewerken.
„Louisianny", zei hij'. „Louisianny, ik
wilde 't rechte van de zaak wel eens hoo-
ren."
Ze antwoordde hem met gedempte
stem,
,,'tls bet vertellen niet waard", zei ze.
,,'t Was bij1 slot van rekening, maar een
heel flauwe grap."
Hij keek haar snel terzijde aan ter
wijl hij zijn over elkaar gekruisde beenen
langzaam wreef.
„Was het?" merkte hij aan. „Bij slot
Het eerste openbare woord, dat de Brit-
sche minister-president Chamberlain in
het nieuwe jaar gesproken heeft, was
er een van optimisme. „Ik denk, zeide
hij, dat 1939 een rustiger jaar zal zijn
dan 1938."
Ieder zal hopen, dat hij gelijk heeft.
Maar dit woord beteekent allerminst, dat
niet vele problemen aan de orde zullen
komen, welke staatslieden en politici nog
heel wat zorgen kunnen baren.
Duitschland zorgde al voor het eerste
probleem in het nieuwe jaar. Het heeft
aan Groot-Britannië zijn voornemen te
kennen gegeven, over te gaan tot uitbrei
ding zoowel van zijn vloot van duikboo-
ten als van kruisers.
De bewapeningswedloop ter zee, welke
tijdelijk scheen bedwongen, gaat dus
weer voort, ook al zegt men 'van Duit
sche zijde dit niet te willen. Hoevele mil-
lioenen ponden, in Engeland en over de
geheele wereld, in den bodemloozen put
der bewapening weer zullen wegzinken,
is niet te zeggen.
Als een bepaald land weer „iets" doet,
ziet men met spanning uit, hoe het an
dere land zal antwoorden.
In Engeland gaan reeds stemmen op,
die aandringen op versnelling of uit
breiding van het vlootbouwprogram in
bepaalde opzichten. Ook in Frankrijk,
dat langen tijd wat de duikbooten betreft
ter zee nummer één was, maar sedert
kort door Italië is ingehaald en thans
door de Duitsche plannen definitief in
de minderheid dreigt te geraken. En
welke zal de reactie in de Vereenigde
Staten zijn?
Men bouwt daar oorlogsschepen en
vliegtuigen in reeksen. En voor al dit
oorlogsmateriaal zijn vliegvelden en ba
sissen noodig: het departement van ma
rine te Washington acht er voorloopig,
maar dan ook met den grootst mogelij
ken spoed, minstens dertig noodig, wel
ke zich in de door Japan en door Duitsch
land bedreigde zönos zouden moeten be
vinden. En dit is nog slechts een onder
deel van het grooto bewaponingsplan,
dat in een speciale boodschap van presi
dent Roosevelt deze week aan het con
gres der Vereenigde Staten is voorgelegd,
Voor de jaarlljkscho boodschap van
dezen president bestond ditmaal meer
dan gewone belangstelling, vooral voor
dat deel, dat aan de buitenlandsche po
litiek gewijd zou zijn.
geen antwoord op zijn geroep kreeg, trad
hij de achterkamer binnen, waar hij' de
oude vrouw dood op haar bed zag lig
gen.
Er zijn teekenen die er op wijzen, dat
bier van moord sprake is.
Treinvertraging op de
1 ij' n Rotterdam-Amsterdam.
Door het breken van rail-koppeling
tusschen Rotterdam en Schiedam heeft
gistermorgen het treinverkeer Rotterdam-
Amsterdam 40 minuten vertraging onder
vonden.
Om tien over half negen was het defect
hersteld en de storing opgeheven.
Arbeider gedood. De 51-
jarige pakhuisknecht S. T„ werkzaam bij
de kaas-exporteurs gebr. S. te Haarlem,
was bezig een wastrommel, die met een
electro-motor gedreven wordt, te reinigen.
Terwijl de trommel draaide, boog hij zich
voorover om een putje schoon te maken.
Zijn kleeren kwamen in aanraking met
de as van den motor en rolden zich op,
waardoor een strop ontstond. Vervolgens
werd de arbeider met kracht tegen den
trommel geslagen. Toen de collega later
in de fabriek kwam, vond 'hij; S. dood.
De politie en arbeidsinspectie hebben
een onderzoek ingesteld.
Het slachtoffer laat een vrouw en vier
kinderen achter.
'Plotseling den weg over
gestoken. 'Gisteravond is op den
straatweg Enschedé-Buurse de 68-jarige
J. H. aangereden door een hem achterop
rijdende auto. H„ die aan de linkerzijde
van den weg liep, was hardhoorend en
begaf zich plotseling naar rechts. Hij
werd aangereden en met een schedelbasis-
fractuur naar het ziekenhuis vervoerd.
Daar is hij overleden.
i
van rekening een flauwe grap? Wel,,.dat
is niet goed."
Het kalme geduld, dat op zijn gelaat te
lezen stond, zou voor een toeschouwer
't bestudeeren waard zijn geweest. Hij
ging voort zijn been te wrijven, met nog
langzamer bewegingen dan te voren.
„Dat is niet goed", zei hij' weer. „En
hoe kwam 't, denkt ge dat het geval zoo
slecht is afgeloopen Louisianny"
„Ik heb me vergist", antwoordde ze.
„D'at was alles."
Plotseling wendde ze zich naar hem
toe lei haar beide handen op zijn knie,
en haar gelaat daarin verbergend, begon
ze te snikken.
„Ik had er niet naar toe moeten gaan",
riep ze. „Ik had hier bij u thuis moeten
blijven, vader."
't Bloed steeg hem naar het hoofd, en
hij werd genoodzaakt aan zijn gevoel
lucht te geven door in het vuur te spu
wen.
„Louisianny", zei hij, „ik moet je één
ding vragen. Was daar soms iemand,
die niet nu ja, die je niet eerbiedig
genoeg behandelde die zich misschien
eenigszins onbedachtzaam of vrij of
kwetsend gedroeg. Bij' voorbeeld, een of
andere letterkundige 1 om nu maar een
voorbeeld te noemen?"
„Neen, neen!" antwoordde ze. „Ze wa
ren altijd heel vriendelijk voor mij."
Als men zijn rede leest, krijgt men wel
den indruk, dat Roosevelt ernstig bezorgd
is voor oorlogsgevaar. De aanval vreest
hij vooral van den kant van de totalitaire
staten, zooals Duitschland, Italië en Ja
pan, maar ook, hoewel in mindere mate,
van Rusland.
Krachtig was zijn bestrijding van het
beginsel der dictatuur en warm zijn ver
dediging van godsdienst, democratie,
recht, vrijheid en menschelijkheid.
Natuurlijk is men over deze rede in
de dictatoriale landen niet best te spre
ken. Durfde men het in Duitschland aan,
men zou ongetwijfeld de diplomatieke
betrekkingen met Amerika verbreken.
Maar niet ten onrechte vreest men, dat
men daarbij aan het kortste eind zou
trekken. Hitier zal in den Rijksdag wel
op de hem eigen manier van leer trek
ken tegen de waardige rede van Roose
velt.
De verhouding tusschen Italië en
Frankrijk was deze week weer niet be
paald hartelijk. Oorzaak daarvan was
het bezoek van Daladier, den Franschen
premier aan Corsica en Tunis, als ant
woord wellicht op de recente manifesta
ties in de Italiaansche Kamer en op het
gestook in de Italiaansche pers. Misschien
was het ook een indirect antwoord op
het bezoek, dat Mussolini in Maart 1937
aan Libye bracht. De Duce heeft zich toen
opgeworpen als de groote beschermer
van den Islam.
Daladier's reis naar Corsica en Tunis
heeft geen twijfel gelaten omtrent Frank-
rijks houding en omtrent Italië's kansen.
Daladier heeft Rome ondubbelzinnig
te verstaan gegeven, dat Frankrijk voor
de ongeschonden handhaving van zijn
bezittingen op zijn wapenen steunt. Mag
men afgaan op de geestdriftige demon
straties van de bevolking zoowel van
Corsica als van Tunis voor de Fransche
republiek, dan laat ook haar gezindheid
niet don minsten twijfel.
Van belang is ook het bezoek, dat de
Poolsche minister van buitenlandsche
zaken Bock te Borchtesgndon aan Hitier
heeft gebracht. Als Duitschland in Oost-
Europa bepaalde doeleinden wil ver
wezenlijken (Danzig, don Corridor,
Poolsch Qpper-Siloziö en Oekraïne), dan
vindt het Polen op zijn weg, dat kort
geleden nauwe rolatlos mot Rusland
hoeft aangeknoopt.
Europa is nu weer vol belangstelling
naar de reis van Chamberlain naar Rome.
Aan spanning ontbreekt hot ook in de
eerste weken van 1039 niet.
Regeering stelt belang in de
mogelijkheid er van.
Naar 'het Hdbl. vernam heeft het
departement van Economische Zaken be
langstelling voor de mogelijkheid, om van
eventueel uit de markt te nemen schapen
een bruikbaar blikvleesch-product te ma
ken, geschikt ivoor distributie aan werk-
loozen 'en béhoeftigen. Proeven genomen
op verzoek van 'bet Texelsche Schapen-
stamboek hebben bereids aangetoond, 'dat
mits niet te vet een uitstekend
product kan worden verkregen.
Voor het uit de marlkt nemen en ver
werken van 10 pet. van het aantal daar
voor in aanmerking komende dieren zou,
na aftrek der opbrengst van het blik-
vleesch, een bedrag noodig zijn van on
geveer f 90.000.
Zooals men weet, zegt 'het blad, i's1 'de
schapenhouderij tegenwoordig zonder
meer noodlijdend. Bij de telling in de
tweede helft van Mei was de totale sterk
te van onzen schapenstapel:
in 1930 485.000
in 1934 642.000 (330.000)
in 1935 680.000 (363.000)
in 1936 655.000 (358.000)
in 1937 608.000 <327.000)
in 1938 654.000 (332.000)
Tusschen haakjes zijn de aantallen
lammeren vermeld. Van 1937 op 1938
nam 'het aantal lammeren toe met 5000
stuks (IV2 pet.); 'dat van de fokooien
met 20.000 (9 pet.); dat der fo'krammen
met ruim 2000 ('54 pet.) en dat der
overige schapen met 19.000 (33 pet.).
De export van 'schapen bleef in de
eerste elf maanden van 1938 ruim 800
stuks ten achter bij: dien in 1937, nl. 309
„Wees maar niet bang 'tme te vertel
len, Louisianny", ging hij voort. Ik
noemde maar een voorbeeld op, omdat
ik wel eens heb booren zeggen dat let
terkundigen soms nu ja wat dat
betreft dat ze soms nog al.
„Ze waren altijd heel goed voor mij",
herhaalde ze, „altijd".
„Als dat zoo was", antwoordde hij,
„doet me dat veel genoegen. Ik word oud,
Louisianny, en met mijn gezondheid gaat
't niet zoo heel best dat boesten, dat
ik den laatsten tijd doe, doet een man van
mijn leeftijd geen goed", ging hij op stel-
ligen toon voort. „Maar als er daar
iemand geweest was, die je nu ja, die
dat gedaan bad, dan zou ik hem eens on
der banden hebben genomen hoesten
of geen hoesten."
Hij lei zijn hand op haar hoofd, en
streek langzaam over heur baar. Hij
streek 't den verkeerden kant uit, maar
bij deed 'tmet de teederheid van een
vrouw.
„Ik zal je geen vragen meer doen", zei
hij, „behalve nog één. Is er iets dat je
misschien veranderd zoudt willen hebben
in huis in de zitkamer bijvoorbeeld
ja, laten we bijvoorbeeld zeggen in de zit
kamer."
(Wordt vervolgd.)
