pruiming
ra laag geprijsd
DE ZEEUW
De toekomst van den Volkenbond
tweede blad
Het paleis Soestdijk
gerestaureerd.
:rmantels
.MA6AZUN
Winterjassen
O, 7 70, 8.80, 9,90
20 korting
en Gabardine
-20 korting
is Costuums
O en hooger
5—25 korting.
8.80, 9.90
mteis, beslist
i.60
vanaf 98 ct.
en Zijde
25 korting
ant
e Berichten
brlit
irht
X.
FEUILLETON
LOUISIANA
Uit de Provincie
VLISSINGEN.
ZUID-BEVELAND
lide gemaakt, iets
teil 0.64; wilde Ko-
ailles per stuk.
eiling van 4 Jan. '39.
rove f 4.93; idem ge-
rielingen f3.60; idem
per 100 kg.; Wijn-
kg.
ERICHTEN.
de Amsterdamsciie
s medegedeeld door
'o. N.V. te Goes
vorige koers lieden
bank
461/2
456
13354
133%
21654
217 54
14054
140VS
4054-54
39%-40
227
225V2-6
32654
326V2-7
12154
122
115V2
116
263
261
99%
997/s
101
101
öF/e
523/i»
2511/i8
2611/i8
5811/ie
5%
6V2
4154
42%
22%
23
ll7/i«
32
63/e
323/a
6V2
2854
285/e
25%
26
IOV2
105 8
12V8
12%
183/s
18U/l8
10%
10%
37s/s
38
lm, doch viel in zoo-
eenige neiging tot
d, waardoor de koer
den. Voor HVA he-
waardoor de koers
erugliep. In den hoek
de vreugde over het
eds verdisconteerd te
ongeveer gelijk aan
j in de locale hoeken
langstelling, de spe
len lagen iets zwaar-
aren, onder geringe
van eergisteren,
g middenbeurs.
sfondsen waren goed
uitsche obligaties la
de rede van Roose-
koersen.
dam, 5 Jan., 2.30 u.
VAN
DONDERDAG 5 JANUARI 1939, Nr 82
Over dit onderwerp heeft Jhr Mr D.
J, d e G e e r, voorzitter van de Ghr. Hist
Unie, eenigen tijd geleden op de jaarver
gadering van de „Vereeniging voor Vol
kenbond en Vrede" een referaat gehou
den.
IDit referaat is thans als uitgave van
de Vereeniging „De Savornin Lobman-
fonds" in druk verschenen.
De heer De Geer verdedigt hier het
standpunt, dat, nu in dezen verdwaas
den tijd door omstandigheden, die wij al
len diep betreuren, de kracht van den
Volkenbond tijdelijk gebroken ligt, het
doel van dien bond op andere wijze
mag en moet worden nagestreefd. Het
doel is, de internationale rechtsontwikke
ling; bet scheppen van een r e c h t s ge
meenschap.
Maar boe moet dit doel in den eerst-
volgenden tijd, gezien de crisis in den
Volkenbond, worden benaderd?
Deze vraag wordt verschillend beant
woord.
Sommigen meenen, dat de u n i v e r -
s a 1 i t e i t van den Volkenbond primair
doelwit moet zijn en dat men daarvoor
desnoods een en ander van zijn structuur
mag opofferen. Anderen zijn van oordeel
dat primair moet zijn de ongerepte
handhaving van zijn sta
tuut.
De heer De Geer is van oordeel, dat
voor den eerstvolgenden tijd gezocht zal
moeten worden naar een synthese
tus sc hen beiderlei eischen.
„De universaliteit is inhae-
rent aan het begrip Volkenbond en moet
daarom in de toekomst met de meest mo
gelijke kracht worden bevorderd. Daaraan
mag voorshands ook wel iets van de thans
op papier nog geldende normen worden
ten offer gebrachtEvenwel behoort
het offer niet te omvatten beheer-
schande beginselen. Een Vol
kenbond, die zich niet meer ten doel zou
stellen de vervanging van de huidige Sta-
ten-anarchie door een internationale
rechtsorde, zou merg en pit missen en het
bestaan niet meer waard zijn".
Tot een instelling van zuiver consulta
tief overleg mag de Volkenbond niet wor
den gemaakt. Maar men kan ten aanzien
van b.v. economische en militaire sanc
ties tijdelijk inbinden, uitsluitend terwille
van een daardoor te bereiken of al
thans te benaderen universaliteit.
Zijn betoog samenvattend zegt de heer
De Geer, dat op het moment de Volken
bond geen rol speelt in het wereldgebeu
ren. "Wij betreuren dit. En wij waardeeren
dankbaar wat door Chamberlain en an
deren buiten den Volkenbond om in dit
hachelijk tijdsgewricht tot redding van
den vrede wordt gedaan.
„Laat ons bun onze sympathie en steun
en vóórbede niet onthouden.
Maar laat ons tegelijk de oogen wijd ge
opend houden voor de les der er
varing, dat zonder een internationale
rechtsorganisatie duurzame vrucht van
hun werk niet kan worden verwacht.
Laat ons daarom volharden bij het ideaal.
Er is reden genoeg voor. Uit de geschie
denis van nagenoeg iederen grooten voor
uitgang blijkt, dat hij' ipzinkingen en ne
derlagen heeft gekend als waarvan wij
thans getuigen zijn; momenten waarop
alles verloren scheen wat eenmaal gewon
nen was. Dit beware ons voor defai
tisme. De Volkenbond heeft in het
verleden goede dagen gekend. In de toe
komst verwachten wij', mèt of zonder her
zien Pact, er nog betere van, zij het mis
schien eerst voor een volgende generatie.
In het heden blijve hij ons de brandende
toorts in duisteren nacht, die niet gedoofd,
maar naarstig onderhouden moet worden,
opdat wij' straks bij dat licht den weg te
rug vinden".
AANBIEDING VAN HET NATIONALE
HULDEBLIJK.
Als nationaal huldeblijk hij het huwe
lijk van Prinses Juliana met Prins Bern-
hard is aangeboden, naar men weet, het
motorjacht Piet Hein en de vernieuwing
van het Paleis Soestdijk, waar het Prin
selijk paar zijn intrek genomen heeft.
D'eze vernieuwing is thans gereed geko
men. Zaterdag heeft de officieele over
dracht plaats.
Terwijl de voorgevel van het paleis on
veranderd is gebleven, heeft in het in
wendige een ware „paleis-revolutie"
plaats gehad.
De nieuwe ingang van de Prinselijke
woning is niet in het midden van het
hoofdgebouw gelegen. Op de stoep van de
zij-ingang ter rechterzijde bemerkt de
binnentredende een nieuw licht bronzen
ingangsportaal, dat als toohtafsluiting
voor den nieuwen hoofdingang dient. Door
dit portaal komt men in een in de lengte
richting van het gebouw loopende gang.
Rechts wordt deze gang afgesloten door
een nieuw aangebouwd trappenhuis,
waarin een personenlift uitkomt, welke
souterain, hoofdverdieping en eerste ver
dieping van het paleis verbindt.
(De kamer van Prins Bern-
hard heeft een zoodanige ligging, dat
een prachtig uitzicht over den grooten
vijver' in het park kan worden genoten.
Men heeft dit uitzicht door een zeer groot
raam met een onverdeelde spiegelruit,
welk raam door electrische beweegkracht
in den vloer kan wegzakken, zoodat men
dan door een wijde opening een terras
De kerstboom gaf een intieme sfeer aan 'de bibliotheek van het paleis Soestdijk,
waarvan de restauratie thans gereed is.
18)
door
FRANCES H. BURNETT.
o
HOOFDSTUK VIII.
„La ch niet mee r."
Het onweer was geheel over, en de
zon ging onder in een zee van goud en
purper, toen het maal afgeloopen was en
het gezelschap weer naar buiten trad in
het voorportaal. De heer Rogers had zijn
kalmte nog niet volkomen teruggekregen,
maar hij had zijn best gedaan zich tegen
over zijn gasten goed te houden en hij was
daarin in zooverre geslaagd, dat hij in
staat was met het beschrijven van den
eenen roman, dien hij gelezen had, een
begin te maken. Toch had hij, al den tijd
dat hij aan 't praten geweest was, zijn
km gewreven en zijn oogen onrus.tig op
de deur gevestigd gehouden.
i) t Was over een Franschman", zei hij,
heel ernstig, „en zijn naam was Fran-
koyse. D'at is immers een Fransche naam
!s t niet? Ik en Isanthy dachten het ten-
De turnzaal in het gerestaureerde paleis Soestdijk.
minste. Hier hoort die in 't geheel niet
thuis daarvoor klinkt hij veel te vreemd."
„Ja, 't is een Fransche naam", stemde
Ferrol toe.
Eenige minuten later traden zij naar
buiten. Louisiana stond aan 't einde van
het portaal tegen een houten pilaar ge
leund, met den eenen arm er om heen
geslagen.
„Zij't ge weer beter?" vroeg de heer
Rogers. „Ik ga naar het vee kijken, en
als ge nog niet beter zijt, zou ik wat
kamferspiritus
„Dank u, ik heb dien niet noodig",
antwoordde ze. „Ik ben weer geheel
beter."
Dus vertrok hij en liet hen alleen,
onder belofte van spoedig terug te keeren,
en tevens te zien of alles met het rij
tuig en de paarden in orde was, zood'at
ze hun reis konden voortzetten.
Toen hij vertrokken was, heerschte er
eenige seconden lang een stilzwijgen,,
waarvan Ferrol zich niet juist rekenschap
kon geven. Bijna voor de eerste maal
sinds hij den mannelijken leeftijd bereikt
had, wist hij niet wat hij zeggen zou.
Van lieverlede had zich bij hem de over
tuiging gevestigd, dat er iets geheel en al
verkeerd was gegaan, dat er iets geheim
zinnigs en ingewikkelds aan 'twerk was,
waarin hijzelf op een of andere wijze
betrokken was, en dat hij zich op het
kan betreden, dat voor deze kamer en die
van Prinses Juliana is gebouwd.
De kamer is ingericht met gebruikma
king van verschillende meubelstukken, die
Z. K. H. als persoonlijk gewaardeerde
eigendommen meebracht. De betimmering
van de kamer, in zebranohout, is een ge
schenk van de gezamenlijke burgemees
ters der Nederlandsche gemeenten. Lede
ren clubfauteuils werden aangeboden door
de Nederlandsche Maatschappij' voor Nij
verheid en Handel.
De kamer van Prinses
J u 1 i a n a, naast die van Prins Bern-
hard gelegen, heeft nagenoeg hetzelfde
uitzicht; ook hier is een groot electrisch
beweegbaar raam, dat toegang geeft op
het terras. Ook deze kamer is ingericht
met gebruikmaking van verschillende ob
jecten, die H. K. H. heeft meegebracht;
de verdere meubileering, hoofdzakelijk be
staande uit metalen meubelen, is een ge
schenk van de Leidsohe vrouwelijke stu
denten.
De inrichting van de eet
zaal, die in de rij volgt, is een geschenk
van de 'bewoners van Curacao en de ove
rige Nederlandsche Antillen. D'eze zaal is
in lichtkleurig Berkenhout getimmerd en
voorzien van een wandbespanning van
champagnekleurige moiré-zijde. Het pla
fond is flauw gewelfd en kan worden be
schenen door indirecte verlichting. Op den
langen wand tegenover de drie op den
tuin uitziende ramen wordt de aandacht
getrokken door een groot geborduurd
wandkleed, ontworpen en uitgevoerd door
mevrouw Hildegard Brom-Fischer, die dit
kleed op geestige wijze versierde met voor
stellingen van de flora en fauna der West-
Indische eilanden, ..gegroepeerd om een
17e-eeuwschen W-est-Indië-vaarder.
'In aansluiting op dit wandkleed ont
wierp mevrouw Brom-Fischer ook het
handgeknoopte vloerkleed, en gaf zij aan»
wijzingen bij' het weven van de gordijnen,
welke werden uitgevoerd door Mej. K.
van der Myll Dekker. De meubelen zijn
uitgevoerd in notenhout met stoelbeklee-
ding van zwijnsleer.
Het volgende vertrek is de o n t v a n g-
kamer, tevens bibliotheek. De betim
mering van deze bibliotheek, in den vorm
van groote, in den wand ingebouwde boe
kenkasten met schuivende spiegelruiten,
uitgevoerd in Amerikaansch notenhout,
is een deel van het geschenk van
de Nederlandsche school
jeugd, die ook het sportpaviljoen met
tennisbanen in het park aanbood. De
groote zandsteenen schouw met ouen
vuur, die versierd is met een schildering
van Charles Eyck, is een geschenk van de
inwoners van Suriname.
Het vloerkleed is een effen groen, hand
geknoopt Smyrna tapijt; de meubels,
evenals de betimmering in Amerikaansch
notenhout met handgeweven bekleeding
van de handweverij' ,,'t Paapje", zijn een
geschenk van de Amsterdamsche vrou
wen.
Wanneer men langs deze hoofdtrap of
met de lift naar boven gaat, komt men in
de privé slaapvertrekken van het Prin
selijk paar, die aan de tuinzijde zijn ge
legen hoven eetkamer en ontvangkamer.
De kinderslaapkamer met bijbehooren-
oogenblik in een zeer zonderlingen en
m-oeilijlcen toestand bevond, te zonder
linger en moeilijker, omdat hij zich vol
komen buiten staat gevoelde dien recht
te begrijpen, 't Duurde eenige oogenblik-
'ken, eer hij het met zichzelf er over eens
was geworden, dat het beste wat hjj
in de gegeven omstandigheden doen kon,
was, zijn verbazing en verwarring te ver
bergen en volkomen op zijn gemak te
schijnen. En, heel natuurlijk, was het
onderwerp, waarover hij begon te spre
ken, het ongelukkigst gekozen onderwerp
dat hij maar had kunnen te berde bren
gen.
„Hij is alleraardigst", zei hij, „Wat
een beste o-ude kerel 1 Wat een onbetaal
bare oude 'kerel! Hij heeft mij verteld
van zijn roman. 'tWas de geschiedenis
van een Franschman, en zijn naam
probeer den naam van dien Franschman
eens te raden."
Maar Louisiana sefheen niet van plan
het te pro'beeren.
„Ge zoudt het niet kunnen raden", ging
hij voort, ,,'t Is heter dan al wat we nog
van hem gehoord hebben. De naam van
den man was Frankoyse".
In het zelfde oogenblik keerde ze zich
om. Haar geheele gestalte beefde als een
blad.
Als een bliksemstraal schoot aan Fer
rol de gedachte door het brein, „d'it is
de badkamer en kamer van de verpleeg
ster liggen boven de kinderspeelkamer aan
de voorzijde. In de nabijheid vinden wij
nog de huis-apotheek, volgens de meest
deskundige voorschriften ingericht: een
geschenk van het Nederlandsche Roode
Kruis.
Het souterrain is geheel door dienst
ruimten in 'beslag genomen.
Ten slotte moge nog vermeld worden
een afzonderlijke nieuwe' aanbouw aan
het souterrain, n.l. de filmzaal. Ten ein
de te vermijden, dat een aanbouw van be
trekkelijk groote afmetingen, die de in
stallatie vroeg, het bestaande gebouw zou
ontsieren, werd de filmzaal op het niveau
van het souterrain geplaatst en gedeelte
lijk ondergronds aangelegd. Het tapijt dat
ter gelegenheid van het huwelijk van het
Prinselijk paar door de Rotterdamsche
vrouwen werd vervaardigd, heeft in de
filmzaal zijn hestemming gevonden.
De overige geschenken zijn over de ver
schillende vertrekken verdeeld.
Onze baby onder de gemeenten.
Het is hekend, dat de kleinste onder
de Zeeuwsche gemeenten Seroosker-
k e op* Schouwen is. Uit het bevolkings-
overzicht in dit nummer blijkt helaas, 'dat
het deze baby minder goed gaat. Ze lijdt
aan dezelfde kwaal als verschillende van
haar gr'ootere zusters in dit gewest.
Het inwonertal van deze miniatuur
gemeente is n.l. in 1938 teruggeloopen
van 244 tot 235.
Dammen.
Vlissingen I, resp. 3, 1, O, 2, 2, 2832;
Aagtekeike I, resp. 3, 0, 0, 3, 0, 2436.
De kustartillerie bestaat 125 jaar.
De feestelijkheden ter gelegenheid van
het 125-jarig bestaan op 9 dezer van het
regiment kustartillerie, zijn gisteren ge
opend met een bijeenkomst in de cantine
der bomvrije kazerne.
In de vele met palmen versierde zalen
van de kazerne was een tentoonstelling
ingericht, welke een duidelijk beeld geeft
van de taak en de werkwijze der kust
artillerie.
Bij de officieele opening dezer tentoon
stelling waren zeer vele militaire en bur
gerlijke autoriteiten aanwezig, o.a. de
commandant van het veldleger, luitenant-
generaal baron Van Voorst tot Voorst, de
commandant der Marine te Vlissingen,
kapitein ter zee Van der Stad, de burge
meester van Vlissingen, dhr C. A. van
Woelderen.
Nadat kapitein Mr P. M. W, J. van. der
Slikke in een causerie de taak en de werk
wijze der kustartillerie had uiteengezet,
bezichtigden de genoodigden de tentoon
stelling.
De commandoposten werden in vol be
drijf gedemonstreerd.
D'e commandant van het veldleger, ba
ron Van Voorst tot Voorst, wees vervol
gens op het belangrijke aandeel, dat de
kustartillerie heeft in de verdediging van
het land in samenwerking met de marine.
Spr. verheugde zich er over, dat dit wa
pen bij de uitbreiding der defensie niet
is vergeten.
Dhr C. A. van "Woelderen. burgemeester
van Vlissingen, herinnerde er aan, dat
generaal Pop er voor gezorgd heeft, dat
Vlissingen een schoolcompagnio kreeg.
Spr. vestigde de aandacht op hst belang
van de Scheldemonding in tijd van oorlog.
Ten slotte complimenteerde Spr. het
regiment namens de gemeente Vlissingen
met het jubileum.
Op 9 Januari zal te half twaalf worden
gedefileerd voor den burgemeester "n voor
den garnizoenscommandant hij het stad
huis. Des avonds zal het feest zijn in
Brittannia.
Kloetinge. D'oor B. en W. is benoemd
tot loco-burgemeester wethouder J.
Straub.
Wclfaartedijk. Dinsdagavond vergader
de onder leiding van dhr W. A. van Wijk,
de A. R. Kiesvereen. De voorzitter bracht
verslag uit van de gehouden vergadering
der Centrale, dat een levendige bespreking
uitlokte.
Weth. P. Luikenaar hield daarna een
inleiding over: „Gemeentebeleid". Eerst
werd de Raadsverkiezing 1935 besproken,
daarna de wethoudersverkiezingen, waar
na spr. den gang van zaken in de afge
loopen 4 jaar schetste en wat er tot stand
gebracht werd. Spr. wees er o.m. op, dat
er thans heel wat meer van een wethou-
Dambericht Z.D.B. Vooi'l'oopige stand der en raadslid geëischt wordt dan 25 jaar
der le klas'se, afd. A:
Middelburg I, 3 gesp., 3 gew., 0 rem.,
0 verl., 6 p., 3822 wedstrijdpunten;
Souburg I, resp. 3, '2, 0, 1, 4, 3030;
geleden. Toen kondén onze A. R. mannen
nog zoo heel weinig doen, maar ook hier
kan men zeggen: De Heere heeft ons ruim-
,te gemaakt. Met een opwekking om trouw
Een der kamers van 'het gerestaureerde paleis 'Soestdijk. 'Op dien achtergrond
rechts onderscheidt men een 'kostbare wandversiering.
een climax! Dit is haar ware natuur,
die aan het licht komt."
„Lach niet meerl" riep ze. „Beproef
niet weer te lachen! Ik zou het niet kun
nen verdragen! Hij is mijn vader."
Een seconde lang stond hij haar spra
keloos van verbazing aan te staren.
„Uw vader!" zei hij, toen hij tot spre
ken in staat was. „Uw vader!"
„Ja", antwoordde ze, „de mijne. Dit is
mijn ouderlijk huis. Ik heb hier mijn
heele leven gewoond mijn naam is
Lousiana. Ge hebt ook om mij gela
chen."
'tWas werkelijk haar ware natuur, die
zich thans voor hem openbaarde. Ze
barstte in een hartstochtelijk snikken los.
„Denkt ge, dat ik dit bedrog vandaag
heb volgehouden, omdat ik me over hem
schaamde?" zei ze. „Denkt ge dat ik het
deed, omdat ik hem niet liefhad', en
hem geen eerbied toedroeg en hem
niet beschouwde als een beter mensch
dan alle andere menschen op de we
reld? 'tWas omdat ik hem zoo liefhad,
dat ik het deed omdat ik zoo goed
wist, dat ge tot elkander zoudt zeggen,
dat hij niets van mij had dat hij ru
wer was, en dat het een wonder was dat
ik hem toebehoorde, 't Is een wonder, dat
ik hem toebehoor! Ik ben niet waard,
zijn schoenen te 'kussen. Ik heb me ge
schaamd ja, ik hen slecht genoeg
geweest dat te doen, maar ik ben niet
slecht genoeg geweest mij te schamen
over hem. Ik dacht eerst, dat het beter
zou wezen, u te laten gelooven wat ge
wildet dat het toch spoedig voorbij
zou zijn en we elkaar nooit meer zou
den terugzien; maar ik dacht niet, dat
ik het zou moeten aanzien, dat ge hem
ging uitlachen, omdat hij de wereld
niet zoo kent als gij omdat hij van
geen ander leven weet dan van het een
voudige, rechtschapen leven, dat hij hier
in deze afgelegen streek geleid heeft."
Ferrol was even bleek geworden als
zij-zelf. Een uitdrukking van diep en ern
stig leedgevoel stond op zijn gelaat te
lezen.
„O!" riep hij uit, „wat zal ik tot u
zeggen om mij te verontschuldigen?
Tracht toch te begrijpen, dat het niet
om hem is dat ik gelachen heb, maar
„Hij 'is nooit van huis geweest", viel
ze in. „Hij heeft te hard gewelkt om
tijd over te houden tot lezen, enZe
hield op, en met een gebaar vol onuit
sprekelijke fierheid liet ze haar handen
zinken. „Maar waarom zou ik u dat alles
vertellen?" zei ze. ,,'t Klinkt alsof ik
verontschuldigingen voor hem zou willen
aanvoeren, en dat is volstrekt niet noo
dig."
(Wordt vervolgd.)
