DE ZEEUW
KLOOSTERBALSEM
TWEEDE BLAD
DE KABINETS-FORMATIES
IN 1933 EN 1937.
HET KIND VAN TREFUSA
Uit de Provincie.
HET PLAN-WESTHOFF.
Wat er deze week voorviel.
Gemengd Nieuws.
Leestafel
FEUILLETON
MIDDELBURG.
GOES.
WALCHEREN.
AKKER'S
VAN
ZATERDAG 10 DEC. 1938, Nr 81.
In het D'ecember-nummer van „Stem
men des Tijds" (Uitg. G. J. A. Ruys' Uitg.
Mij, Zutphen) geeft G. J. Lammers een
proeve van een analyse van de Kabinets
formaties in 1933 en 1937.
Na een algemeen overzicht noemt hij1 in
het kort de punten van verschil tusschen
de formatie van 1933 en 1937, formeel en
materieel.
„Formeel. Dr Colijn heeft zich in
1937 niet meer tot de fracties gericht,
doch heeft een door hem zelf opgesteld
program aan de aangezochte personen
voorgelegd.
Materieel. Het program van 1937
onderscheidde zich wezenlijk van dat van
1933 doordat het anders gericht was nar
melijk op beveiliging der positief Chris
telijke grondslagen.
Naast deze punten van verschil wordt
ook op een overeenkomst gewezen.
Zoowel in 1933 als in 1937 vroeg Dr
Colijn medewerking van alle groepen, die
van goeden wille waren. D'och de
Vrijzinnigen hebben niet meegewerkt, in
een Kabinet van breede samenstelling op
genomen te worden. Zij hebben zichzelf
uitgesloten, omdat hun diepere beginselen
hen in een andere richting trokken.
Dat is ook in het thans afgesloten par
lementaire jaar wel gebleken. Wij be
hoeven slechts te herinnoren aan de ge
voerde debatten over Zondagsrust en Hu
welijkswetgeving om het bewijs te vinden,
dat er inderdaad een antithese bestaat.
Zij is niet „uitgevonden", doch heeft haar
oorsprong in het verschil tusschen de hu
manistische en de Christelijke levensbe
schouwing.
MIDDELBURGSCHE BRIEVEN.
Amice,
A.s. Woensdag zullen de 17 leden d'ex
vroedschap beslissen of in de toekomst
de 8199 Middelburgsche fietsers en fiet-
stertjes hun karretjes tegen de stoepen
en trottoirranden kunnen blijven par
keeren, of dat zij op andere wijze deza
nuttige vervoermiddelen in stilstand mo
gen hebben.
Vorig jaar April hebben 9 van de 17
leden gezegd, het is zoo gemakkelijk en
het is zoo de gewoonte, dus zullen we
alles laten zooals het is, en de overige
8 hebben zicb daarnaar moeten gedragen.
Maar nu hebben de georganiseerde
auto-menschen gevraagd, verlos ons van
dien hinder op den weg en verbied' dat
toch asjeblieft en de Commissi© van
de Strafverordeningen heeft gezegd, ge
lijk hebben jullie, het moet nu maar eens
uit zijn. En bet laatste woord is nu aan
den raad.
Nu sinds de laatst© jaren de z.g. trot-
to'ir-fietstegels meer en meer toepassing
vinden, en hiermee een ideale oplossing
van bet fietsen-parkeervr aagstuk is be
reikt, zal de raad wellicht de beslissing
van Apri 1937 herzien.
Als dat zoo is, dan zal er wel ©en
levendige handel in deze artikelen ko
men gedurende de eerste maanden en
zullen vele metselaars en straatmalkers
divers© stoepen en trottoirs van fietswiel
sleufjes moeten voorzien.
In het zeer uitgebreide verslag van
de voorbespreking op de begrooting heb
ik iets gelezen over bet leegzuigen van
de binnenstad, veroorzaakt door den ge
rieflijken, modernen nieuwbouw aan den
rand en gedeeltelijk binnen de gemeente
grenzen en voor een nog grooter gedeelte
daar buiten.
Ik heb nagedacht over een oplossing
daarvoor.
Vele groote huizen, solide gebouwen
door
S. K. HOCKING.
113) (Slot.)
Sedert Edward op Pendormic terugge
keerd was; was hij zeer vaak in diens ge
zelschap. Zij maakten samen ritjes en
dwaalden samen rond.
Dorothee wende zich met bewonderens
waardig gemak aan de gebruiken van
Pendormic, of liever zij wist ze naar haar
smaak te wijzigen. Peter kreeg haar lief;
zij was zoo mooi, zoo levendig, zoo opge
ruimd, zoo vriendelijk, dat zij1 al de over
blijfselen van het goede in de ziel van
den ouden man weer nieuw leven inblies.
Pendormic scheen een andere plaats
sedert Dorothee er gekomen was. Haar
verstand, haar smaak, haar talent om
iets te bestieren, waren overal merkbaar.
Bovendien had zij zoo geheel en al het
hart van den ouden man veroverd, dat zij
slechts over een nieuw tapijt of een nieuw
meubel behoefte te spreken of het werd
besteld.
De inwoners ivan St. Aubyn aanbaden
haar bijna, en tante Jans voelde dat haar
eigen positie verscheiden graden gestegen
was. Zij sprak dan ook altijd van haar
nicht „Mevrouw Edward Trefusa van
Pendormic".
vaak, staan jaren en jaren leeg, worden
op den duur voor ©en appel en een ©i
van de hand gedaan en krijgen dan ©en
minder passende bestemming als garage,
pakhuis, werkplaats of iets dergelijks.
Het moet toch mogelijk zijn met behoud
van het uiterlijk aanzien, deze woningen
inwendig zoodanig te moderniseeren, dat
ze niet van nieuwbouw te onderscheiden
zijn. De oude gevel, de oude stoep, etc.
kan blijven voor wat bet is, bet uiterlijk
stedenschoon behoeft niet geschonden,
het gaat er slechts om, om de gerief
lijke inrichting, de donkere gangen, en
kronkeltrappen, de ongezellige kamers en
duistere alcoven te doen verdwijnen en
de frissche .gangen en lichte kamers er
voor in de plaats te- doen komen. In
den regel is er ruimt© genoeg voor aan
wezig, men kan vaak nog wat achteruit
bouwen, van een ongeschikt© kunnen
dikwijls heel goed 2 geschikte woningen
gemaakt worden, het kan allemaal, maar
het gebeurt niet. Of als het gebeurt, dan
is het zóó op een koopje gedaan, dat het
ook niet bevalt ©n de huurders schuw
maakt.
Ik kan de gedacht© niet van me afzet
ten, dat er in dit opzicht veel gebrek
aan particulier initiatief is en dat vele
huiseigenaren de oude spreuk vergeten
zijn, dat de cost voor de baet gaat.
Dat zoovelen „buiten" gaan wonen,
komt niet daarvandaan, dat ze zoo graag
„buiten" zijn, maar omdat ze dezelfde
gerieflijkheid en moderne voordee-len in
de huizen „binnen" missen.
Hier ligt een taak voor de particu
liere bouwnijverheid en huiseigenaren.
En kan men de stedelijke overheid geen
verwijten doen. Hoogstens kan de hulp
dier overheid gevraagd worden om de
plannen soepel en vlot tot verwezenlijking,
te brengen.
Men zou eens zien hoeveel buiten-
menschen weer naar „binnen" zouden
komen, als ze achter den ouden gevel
de gemakken en voordeelen van een
moderne woning vonden.
En kan de oude woning niet op zoo
danige wijze inwendig veranderd' worden,
{Lan maar geheel en al tegen den grond
en een nieuwe er voor in de plaats,
Dan kan dat heel vaak nog veel goed-
fcooper zijn dan aan het oude blijven
vastzitten, zonder ©enige redelijke kans
op rendement.
Laat men dan in dit geval ©en voor
beeld nemen' aan wat de Overheid ten
onzent deed. Ge hebt in extenso kun
nen lezen, in het blad van gisteravond,
hoe het met ons oude Gasthuis is ge
gaan. Met trots kunnen we thans wijzen
op ons nieuw ziekenhuis. Het nieuwe,
dat is niet alleen .de „vriendelijke aan
blik" van buitenaf gezien, niet alleen de
moderne inrichting en de betere 'ligging
voor de zieken en het meerdere comfort
voor het medisch en verplegend' perso
neel, maar dat is ook, en dat is niet;
minder waard, door d'e economische in
richting een veel grooter rendement.
Of nog anders gezegd, met veel en
veel minder kosten een beter resultaat.
Daarom is deze Overheidsdaad' van
wijdere strekking en van grooter beteeke-
nis dan alleen uit ziékenhuisbedrijfsoog-
punt bekeken.
Het is een voorbeeld. Dat navolging
verdient. Ook op ander terrein dan zie-
fcenhuisexploitatie. Dat meeat tenminste
je toegenegen
STENTOR.
Rijwielen tegen trottoirbanden.
Naar aanleiding van het voorstel van
de commissie voor de Strafverordeningen
strekkende een verbodsbepaling vast te
stellen inzake bet plaatsen van rijwielen
tegen stoep- of trottoirranden, heeft bet
bestuur der Vereen. Handelsbelang zich
tot den raad gewend met een adres,
waarin bet zijn bezwaren tegen zulk een
bepaling, neergelegd in een adres van 0
April 1937 onverzwakt meent te moeten
handhaven. Het gevoelt echter ook, dat
deze kwestie tevens uit een oogpunt van
algemeen verkeersbelang moet worden be
zien.
Dorothee ging haar tante vaak opzoe
ken', en bij bijzondere gebeurtenissen
vond tante Jans altijd den weg naar Pen
dormic. Na eenigen tijd kwam ook Doro-
tbee's vader haar nu en dan opzoeken.
Maar haar stiefmoeder weigerde zij hard
nekkig te zien. „Wij zijn gelukkiger als
wij elkaar niet zien," zei zij gewoonlijk.
Het was echter een bittere vernedering
voor mevr. Grey.
De liefdeshistorie ivan Ned rijpte snel,
al ging het ook in het geheim. Het moet
echter worden vermeld, dat de antipathie
van mevr. Tom tegen den naam Fowey
aanmerkelijk verminderde toen zij hoor
de, dat hij in het bezit was van een groot
fortuin. Toch werd zijn naam maanden
later nog niet op het paviljoen genoemd,
maar wanneer mevr. Tom hoorde dat
Mona en Ned vaak samen werden gezien,
deed' zij of zij er niets achter zocht en
zei geen woord.
Edward en D'orothee bemerkten spoe
dig 'hoe de zaken stonden en werkten de
jongelui in de hand. Om de waarheid te
zeggen hadden zij niet veel aanmoediging
noodig.
Ned weet niet hoe of wanneer hij het
geheim uit Mona kreeg, maar de liefde
heeft verschillende wegen om zich te
openbaren', en op zekeren dag zei ze tegen
hem, heel ongekunsteld
„Ted zei altijd tegen mij, dat ik niet
meer om hem zou geven wanneer ik jou
kende".
„Maar je geeft toch nog wel om hem?"
r Het bestuur vraagt daarom als de
Raad meent de bepaling te moeten in
voeren, een uitzondering te maken voor
bestelfietsen van leveranciers, mits de
berijder zich in de onmiddellijke nabij
heid aan de buitendeur van het betref
fende perceel ophoudt.
Daar het volgens het bestuur niet oir-
baar is te achten, dat in het algemeen rij
wielen tegen winkelramen worden ge
plaatst, o.a. omdat Tustige bezichtiging
der etalages vrijwel onmogelijk wordt ge
maakt, meent het bestuur, dat aan dit
euvel ware tegemoet te komen door het
op uitgebreide schaal van gemeentewege
doen aanleggen van voldoend breede trot
toirs voorzien van z.g. rijwielblokken.
De Zuid-Bevelandsche Dórcas be
deelde heden 85 behoeftige stadgenooten.
Ze werden verblijd met dekens, lakens
en ondergoed, waarvoor het bestuur zeer
dankbaar is.
Westkapelle. D'e vlagjesverkoop voor
den Chr. arbeid in de "Weermacht bracht
f 7,20 op.
INSTEMMING VAN DEN N.C.L.B.
In de red©, waarmede die heer H. Sie-
mons, voorzitter van den Nederl. Chr.
Landarbeidersbond d'e algemeene verga
dering van dezen Bond opende, zeida
hij o.m.:
Het stemt ook tot verheuging, dat de
regeering heeft verklaard, niet afwijzend
te staan tegenover het plan van Ir West-
hoff, wat deze in een lijvig boekdeel
heeft ontvouwd, als grondslag te nemen
voor het bevorderen van uitbreiding en
verruiming van werkgelegenheid en werk-
objecten.
Dit plan, dat in groote lijnen beoo>gt,
door nog meer als tot nu toe, de ge
legenheid te benutten woeste gronden
in cultuur te brengen, plassen droog
te leggen, de ontwatering ter hand te
nemen, en alles te doen wat dienen 'kan
de uitbreiding van cultuurgronden te be
vorderen, om daardoor ook voor d'e toe
komst meer blijvende werkgelegenheid te
scheppen, verdient, aldus spr., onze har
telijke instemming.
Temeer, daar dit plan tevens beoogt de
werkverschaffing in d© toekomst meer
het karakter te geven van het vrije be
drijf, wat ook het gevoel voor de arbei
ders, die er in werken, ten goede zal be
ïnvloeden.
Als Ge geplaagd wordt door schrale huid,
kloven, gesprongen handen, dan komt dat
doordien Uw huid door de schrale wind te
veel is uitgedroogd, te weinig vet bevat
en niet voldoende functlonneert. Verzorg
Uw huid dan dadelijk met Kloosterbalsem.
Wrijf 's avonds wat Kloosterbalsem op Uw
huid, wrijf goed in. Na een kwartier is de
Kloosterbalsem door Uw huid opgezogen.
Gedurende de nacht doet de Kloosterbalsem
zijn huidgenezende en huidversterkende
werking, Kloosterbalsem dringt diep in de
weefsels en maakt Uw huid gezond, glad
en gaaf, bestand tegen 't ruwe klimaat.
Akkert Kloosterbalsem bijt niet, zooals
andere middelen en is ook niet te verge
lijken met geparfumeerde crèmes, die wel
aangenaam ruiken, maar niet genezen!
Per pot van 26 Gram f 0.62'/j, pot van 60 Gram f 1.04
„O ja, ik houd heel iveel van hem, maar
o kijk eens wat een lief eekhoorntjel"
„Laat dat eekhoorntje daar maar zit
ten," zei hij. „Wat wilde je nog meer
zeggen?"
„Ik wilde 'zeggen wat ik zei," ant
woordde zij met een ondeugende flikke
ring in haar oogen.
„Ik zal je 'hier houden tot je het mij
gezegd hebt!" zei hij' met voorgewende
strengheid.
„Wat zul je een honger krijgen!" zei zij
op meewarigen toon.
„O, Mona, laat me niet langer raden!"
„Sommige menschen zien de dingen
niet die vlak voor hun neus worden ge
zet," antwoordde zij.
En toen ja, toen nam hij haar in
zijn armen en kuste haar.
Den volgenden dag ging hij naar Mevr.
Tom en op zijn gewone ronde manier ver
telde hij 'haar hoe de zaken stonden, en
vroeg hij1 haar toestemming tot hun hu
welijk.
Mevr. Tom barstte eerst in tranen los
en zei dat zij onmogelijk van Mona kon
scheiden en dat zij het nu al eenzaam
genoeg had en dat zij zou sterven als
Mona haar verliet.
Maar Ned was niet zoo spoedig uit 'het
iveld te slaan. Hij zei dat hij een nieuwe
vleugel aan het paviljoen zou bouwen, en
dat zij allen onder één dak konden
wonen.
Mevr. Tom antwoordde dat zij er met
den grootvader van Mona over zou spre-
Ook deze week had de K.L.M. weer
een ernstige vliegxamp te hoeken. Het
gaat haar den laatsten tijd niet voor den
wind, al hebben ook buitenlandsche
maatschappijen met tegenslagen te kam
pen. Na de Ijsvogel verongelukte nu
ook in de onmiddellijke nabijheid van
Schiphol de Ekster en helaas moesten
daarbij vier menschen' het leven laten.
Aan ernstige waarschuwingen over de
broosheid en vergankelijkheid van ons
leven en over het onvolmaakte van
's menschen techniek, ontbreekt het
waarlijk niet.
Men kan daarop op verschillende
wijze reageeren. Men kan ernst maken
met het leven en men kan ook 1 zooals
dezer dagen de inzittenden deden van
een vliegtuig, dat dreigde te vergaan
op goddelooze wijze met den dood spot
ten.
Van de overige binnenlandsche ge
beurtenissen kunnen wij zeggen, dat al
les stond in het teeken van begrootings-
werk. De Tweede Kamer is er nog on
vermoeid mee bezig, de Staten van ons
gewest en de Raad van Middelburg zijn
bezig er zich op voor te bereiden, terwijl
weer andere gemeentebesturen zich af
vragen, wat hoogere colleges van de
vastgestelde begrootingen zullen zeggen.
Eigenaardig en weinig elegant was' wel
de houding der R.-K. Tweede Kamer
fractie tengenover den Minister van On
derwijs, dien zij zooveel mogelijk tracht
ten te negeeren (in spelling Marchant
wordt dit woord op dezelfde wijze ge
schreven als een ander, dat zooveel als
plagen beteekentl), maar tegen wiens
begrooting zij per saldo niet durfde
stemmen vanwege de politieke conse-
kwenties. D'e sterkste fractie in ons par
lement moest zich voor zoo iets maar
niet meer laten leenen Haar pres
tige wordt er niet door verhoogd.
Dezer dagen is te Parijs de Fransch-
Duitsche vredesverklaring geteekend.
Niemand weet eigenlijk goed, wat hij' aan
dit document heeft; of hij het moet be
schouwen als het uitgangspunt van ver
zoening tusschen de twee landen, die
elkaar eeuwen door als erfvijanden
hebben beschouwd; dan wel of men het
papier eenvoudig kan neerleggen bij: de
Inbraak in een station.
Gisternacht bevonden zich een agent van
politie Faber met een hulpagent op hun
controletocht nabij bet station Vlaar-
dingen-Oost te Vlaardingen. Toen zij' met
bun zaklantaarns ook bet plaatskaar
tenbureau onderzochten, zagen zij plot
seling een persoon dwars door de rui
ten naar buiten springen. Zij wisten de
zen man te grijpen en terwijl zij hem
vasthielden zagen zij nog: twee man
nen, die de vlucht namen.
D'e agent zette onmiddellijk de achter
volging in, doch een van de twee holde
langs de spoorbaan en wist in de duis
ternis te ontkomen, de andere holde den
spoordijk af en door een sloot heen. De
agent loste vijf schoten, maar miste in
het donker doel en zoo kon ook de twee
de vluchteling ontsnappen.
Bij onderzoek bleek, dat de inbrekers
met het aanboren van de brandkast
reeds waren aangevangen.
De aangehoudene is een zeer goede be
kende van de politie, zekere R., wonen
de te Rotterdam. Bij' hun vlucht hebben
de inbrekers een volledig stel inbrekers
werktuigen achtergelaten.
De politie te Rotterdam heeft later
een van de ontvluchte inbrekers uit
Rotterdam voor z,ijn woning kunnen ar
resteeren. De man had zijn doorweekte
plunje nog aan.
Oneerlijk© collectant. Zon
dag j.l. heeft ©en jongetje in het water
van den Stationssingel t© Rotterdam een
collectebus gevonden van de op Zaterdag
gehouden nationale collecte. De' bus is
bfy de politie gedeponeerd, die onmid
dellijk een onderzoek heeft ingesteld aan
ken.
Het gelaat van Peter was, toen het ge
beurde hem verteld werd, merkwaardig
om aan te zien. Een Trefusa trouwen met
een Fowey! Het was te dwaas. Maar hij
kwam tot de overtuiging, dat zelfs deze
beker ook nog door hem geledigd moest
worden. Zijn 'dagen van macht waren
voorbij. Het jonge leven dat rondom hem
opkwam verdrong het oude leven. Hij
voelde scherp de bittere ironie van deze
gebeurtenis, maar bad geen macht om
weerstand te bieden.
Toen de roman zicb verder ontspon zag
hij den nieuwen vleugel van bet paviljoen
optrekken en werd hem verteld, dat bet
nog mooier zou worden dan Pendormic
Hall zelf. Hij1 hoorde ook dat men Heide-
hoek verbouwde, maar hij ging er niet
zelf naar kijken en ivroeg ook niet wie
daar kwam te wonen wanneer het gereed
zou zijn.
'Abram scheen 'zich gaandeweg met de
omstandigheden te verzolenen en had 'de
gewoonte aangenomen bijna iederen
avond bij den ouden John Treleven aan
te Ioopen om met hem ©en pijp te rooken.
Hij' ontdekte ook, dat Kitty, hoe meer hij
haar zag steeds meer geleek op Kitty
voor dertig jaar. Verschillende stembui
gingen en gebaren waren nog geheel zoo
als in die gelukkige dagen van lang voor
dezen.
Wat de toekomst zal geven kunnen wij
niet zeggen, maar er Ioopen gerucnten
dat Edward bezig is een boek te schrij-
vele stukken, al of niet vergeeld, die de
handteekeningen van de meest vooraan
staande staatslieden dragen en die nu
niet meer de minste waarde hebben.
Er zijn er ook, die meenen, dat Frank
rijk van Duitschland den vrede ten ge
schenke heeft gekregen. Het betaalt de
zen vrede met zijn stilzwijgende belofte,
het Derde Rijk de handen vrij te laten in
de rest van Europa.
Een merkwaardig samentreffen is het,
dat in denzelfden tijd, ais waarin het
Duitsch-Fransch vredesverdrag wordt
geteekend, Italië het bezit van Tunis
en Corsica opeischt.
Ciano, de Italiaansche minister van
buitenlandsche zaken, heeft wel ver
klaard, dat de fascistische regeering voor
de Kamer-manifestaties geen verantwoor
delijkheid kon dragen en dat deze
eichen niet moesten worden beschouwd
als een uiting van de Italiaansche poli
tiek, maar ieder denkt daarvan het zijne.
Zoo'n Kamer toch, die, tegen den wil
van den DUce, de Italiaansche regeexing
in ongelegenheid brengt! Zoo'n onbe
kookte publieke meening toch, dio, gelijk
in democratische landen, uit den band
springt! En dat in een dictatoriale staat!
Voorloopig kunnen we wel aannemen,
dat dit heibeltje niet uit is en dat dit
wel eens het begin van nieuwe verwikke
lingen zou kunnen zijn.
Misschien kan Chamberlain straks de
opgewonden gemoederen te Rome kalmee
rent
Het is, zooals dezer dagen een der
buitenlandsche correspondenten van de
„N. R. G." schreef:
Het ©ogenblik voor het ontketenen
van deze actie is meesterlijk gekozen.
Duitschland immers moet langzamerhand
gaan inzien, dat het weinig kans heeft
om zijn koloniale aanspraken uitslui
tend door middel van overreding verwe
zenlijkt te krijgen. Zonder druk gaat
het niet. Maar hoe kan Duitschland an
deren druk achter zijn koloniale Ver
langens zetten, dan met behulp van
Italië, door steunverleening aan een
Italiaansche actie, welke kans heeft een
heele koloniale herverdeeling van Afri
ka actueel te maken? Zoo beschouwd, is
Duitschland tot steun aan het Italiaan
sche streven niet alleen verplicht maar
heeft het daar ook rechtstreeks eigenbe
lang bij.
wien de bus was uitgereikt, aangezien
de verzegeling van de bus was verbroken.
Het bleek, dat de bus stond op den
naam van een t© goeder naam en faam
bekend staanden sigarenwinkelier aan den
Binnenweg. Deze wist van niets, maar
wel herinnerde d'e man zich, dat hij' op 1
of 2 Dec. j.l. was opgebeld door iemand,
die zeide te spreken namens den Raad
van Arbeid. Deze had eenige gegevens
noodig in verband met de invulling van
een nieuwe rentekaart en de winkelier,
die filiaalhouder is, had toen precies zijn
naam en voornamen, zijn leeftijd en zijn
woonadres opgegeven. Met deze gegevens
moiet de oneerlijk© collectant zich hebben
vervoegd op bet Oude Raadhuis, waar hij
een bus en een bewijs, dat hij voor de
collect© geld mocht ophalen, 'kreeg.
Paedagogisch Tijdschrift voor het
Christelijk Onderwijs. Het December-num-
mer van den! 31sten jaargang van dit
tijdschrift, dat door al onze Christelijke
onderwijzers behoorde gelezen te worden,
heeft den volgenden inhoud: „Practische
paedagogiek" door J. Hoogwerf; Willem
do Olercq; en, zijn strijd, door P. W. J.
Steinz, bij onze lezers wel bekend. Verder:
„Vragenrubriek", „Op verkenning uit" en
„Uit de paedagogische literatuur". Uit
geefster is Dagblad en Drukkerij „De
Standaard", Amsterdam.
Wij Jonge Vrouwen. Het December
nummer van dit tijdschrift (uitgave
Bosch en Keuning te Baarn), geeft
op een warm roodbruin getint omslag
een aardige foto van een jonge vrouw, die
zoo juist haar Sint Nicolaas- of Kerst
geschenk schijnt te ontvangen.
ven; dat Ned zijn vrijen tijd aan econo
mische studies wijdt, met het doel bij de
volgende verkiezingen voor het parlement
zich candidaat te doen stellen. Men ver
zekert dat hij1 dan ook zal trouwen.
Men voorspelt algemeen, dat Abram
den avond van zijn leven op Heidehoek
zal doorbrengen, en dat Kitty hem gezel
schap zal houden. Werkelijk wijzen alle
kenteekenen in die richting.
Walter Smith heeft een andere Doro
thee gevonden een vrouw die heel veel
verschilt ivan Dorothee die wij kennen;
maar daar bij heel voldaan schijnt over
zijn keus, behoeft er niets meer van ge
zegd te worden.
Er loopt ook nog een gerucht in St.
Aubyn dat Mr Carve, die weduwnaar is,
vriendschapsbanden beeft aangeknoopt
met tante Jans Pendray, en dat deze da
me, te oordeelen naar de veelvuldige be
zoeken van den advocaat, heel wat rechts
kwesties heeft te behandelen.
Natuurlijk zijn er menschen die zeggen
dat de advocaat niet altijd over wetten
praat, wanneer hij bij juffrouw Jans is,
wat wel weer kan zijn. Wij geven het ge
rucht zooals het verteld wordt. Zij heeft
zich om niemand .te bekommeren, en
wanneer -zij den weg verkiest te volgen
waarop de jongeren baar zijn voorge
gaan, heeft niemand het recht daar aan
merking op te maken.
