sb-'JSJ DE ZEEUW
ABDIJSIROOP
TWEEDE BLAD
Knecht.
uishoudster
Die machtige mensen
De keus der personen
Kabinetsformaties.
Wat er deze week voorviel
Hankau, stad van nood
en ellende.
EN AANBOD
komende.
Hebt Gij het telkens
op de luchtpijpen?
AKKER's verstèrkte
ieum
en voor U Grond. e
elke hoeveelheid
voor binnen- en
waarover U tevreden
wasten en Penseelen in
.heidenheid. Lysol, Creo.
in heele- en h&ive
Telef. i1Bi
i J.L.
ïrg
is
VAN DER HARST
3 voornemens om
23 SEPTEMBER 1938,
2 uur (Zomertijd), ;n
Laat te Nieuwdorp, pu.
koopen:
HOFSTEDE,
it Huis, gemerkt H 279
r, Varkenshok en ven
uwen, op en met 7 H A
L. (19 gem. 10ö r.) ErL
Bouw- en Weiland, aan
'en West-Crayertschen
Nieuwen West-Crayert-
Nieuwdorp, gemeente
idskerke, kadastraal be-
ïte 's-Heer Arendskerke,
mmers 711 en 878.
perceelen, samenvoe- I
aassa. 1
ng gebouwen 15 Octo-
mderijen rooven oogst
des morgens 10 uur
aan gemelde hofstede
'orden verkocht:
NDBOUWERSINSPAN,
m. uit: aftands Merrie-
ards Luchtbandwagen,
Grasmaaimachine met
ieuw), Aardappelwied-
ieuwe Wendploeg, Ba-
Eggen, Kettingeg, Zig-
bord, Onderstel van rol-
vingen, Dubbele Zwing,
Zwing, Draaiboom,
Bietenmolen, Stroomo-
tolen, Handblok, Bas-
50 Voorkiembakjes,
ren, Schoppen, Harnas-
IJzer, Cem. Drink-
Jortonwaterpomp, Zak-
•s, Ruiters, Mest i. d.
oi, Stroo, 2 perc. Bees-
velde, Bruine Boonen
en hetgeen verder te
al worden gebracht
ïg inspan 's morgens
.ooping.
Richtingen en breeder
notities met kaart ver-
kantore van den No-
het café de Laat te
ibriek, die uitsluitend
GS en VRIJDAGS
plaatst, worden op-
kleine advertentiën
stens 6 regels 0.75
ter of nummer ƒ0.85
vooruitbetaling
WWINTERGURSUS
OSKERKE (W.)
18 September bij
38 en J. MELIS, B 39
re (W.)
JNDVEEKENNI3. De-
enschen deel te nemen
■sus in rundveekennis,
aanmelden vóór 25
1938 bij M. KLEINE-
D 121.
'eersche Singel, Tel. 21,
ie, M'burg. Wij hebben
week prima zw. lams-
kripjes 25, coteletjes
35, achterbout 40 et.,
likke bladreuzel 100 'T
JERPLOEGEN, Eber-
ploegen, zoowel nieuw
en een gebruikte z&ai"
elichar", uit voorraad
BRASSER, Schroeweg
rg, Telef. 216.
r vraagt te koop, voor
GROOTE EN KLEI
den, Nauwkeurige be-
brieven zoo spoedig
Ier No, 26, Boekhandel
delburg.
rstond of met October.
SEN, Nadorstweg,
St-
or terstond
ersknecht
'T VEER, Bie
ran of met October
J. BARENPSEj^!.
DIENSTMEISJE.^^
lag en nacht, voU.
e werken en
'astorie Meliske1
VAN
ZATERDAG 10 SEPT. 1938, Nr 290.
Meer en meer zal, naar wij hopen, dui
delijk worden, zegt de N. Pr. Gr. Crt.,
hoe leeg en onbeduldond de natuurlijk
veel windmakonde wijl met Amorikaan-
sche humbug vervulde Buchmanbewo-
ging ls.
Dit spreekt weer duidelijk uit de „gees
telijke herwaponlng", die Dr Buehrnan
thans woer in Interlaken, waar de Buch-
manactic oen wereldbijeonkomst hield,
heeft aangeprezen.
Wij willen enkele zijner wijsheden ver
melden.
Wij, dat zijn dan de menschen der be
weging, wij moeten scheppende krachten
gaan ontwikkelen voor den rechtvaardi
gen en duurzamen vrede.
Wij moeten zulk een geest scheppen
door geheel Europa, dat de volken eigen
schappen tot hun beschikking krijgen,
die ver uitgaan boven hetgeen tot nu
mogelijk was.
Wij moeten schijnbaar onmogelijke,
hopelooze toestanden overbruggen.
Wij moeten rechtvaardigheid betrach
ten en dat antwoord vinden, dat voldoe
ning en zekerheid kan geven aan alle
partijen.
Wij moeten...
Hoe nederig was de dichter, die zong:
ach, waren alle menschen wijs, en deden
daarbij wel; dan was de aard een para
dijs; nu is zij vaak een hel.
Frank Buchman heeft de oplossing.
Wij moeten wijs zijn. Wij moeten
weldoen. Wij moeten dit en wij moeten
dat...
En in Interlaken luisteren de menschen,
alsof zij wonderen vernemen.
Eén van hen zeide: ik geloof, dat wij
hier in Interlaken de opbouwende krach
ten hebben. Wat ook weer zeer beschei
den was.
Dr Buchman gaat voort.
Wij moeten wolken verdrijven, die
Europa verontrusten. Wij moeten een ge
heel nieuw peil van denken, willen en
kunnen bereiken. Een geheel nieuw ont
werp van staatsmanschap en een geheel
nieuw peil van. verantwoordelijk denken.
En dat alles wordt gegeven aan men
schen, die zich onder Gods leiding stel
len, die veranderd zijn door dagelijksch
contact met God.
Die menschen willen de wereld opnieuw
bouwen.
Wat is nu het geheim van de Oxford-
beweging?
Denk u eens in, dat alle menschen op
de wereld absoluut eerlijk werden en ab
soluut onzelfzuchtig. Wat voor uitwerking
zou dat hebben?
Voor de belastingen en voor onze schul
den en voor' onze spaarpenningen en
voor onze arbeidsverhoudingen.
Een vloedgolf van absolute eerlijkheid
zou zoo maar het gevaar van den oorlog
wegnemen. Ach, waren alle menschen
wijs-
Een Duitsche wijsgeer schreef eens: de
menschen weten over het algemeen nog
wel hoe zij behoorden te wandelen. Al
leen maar zij doen het niet.
Dat is heel leelijk.
Hier hebben wij echter waarlijk een
nieuw soort menschen. Absoluut eerlijk,
absoluut onzelfzuchtig, absoluut waar.
Kom, zegt Dr Buchman: daar moet een
plan van God wezen, dat de wereld ge
lukkig maakt. De wereld wacht, alleen
maar op een bezielend antwoord. Van
geniale en van gewone menschen.
Er moet een afdoend' plan zijn om alle
ziekten der wereld te genezen.
En als dat plan er werkelijk is, dan
moeten er ook menschen zijn, die het
kunnen ontdekken. Wat kan één machtig
profeet niet doen? En als er dan zoovele
zijn?
Wij kunnen en wij moeten en wij zul
len een zedelijke kracht voortbrengen, die
machtig genoeg is om de wereld te ver
nieuwen.
En van zulke hoogmoedige, winderige
woorden wil men nu iets goeds verwach
ten voor deze wereld...
God heeft ons Zijn Woord gegeven.
En dit zegt ons: als de menschen dat
Woord verwerpen, wat wijsheid zouden
zij dan hebben?
Men zou geneigd zijn, hoorend van al
dat „absolute": hier is absolute dwaas
heid.
Maar nieuw is het waarlijk niet.
Het humanisme, met zijn geloof in den
tnensch, sprak nooit anders.
En het spreekt zoo ook thans in het
socialisme en in het nationaal-socialisme
en in de Bellamybeweging en in de Buch-
manactie.
Hoeveel geniale menschen zijn er wel
niet in de wereld, die alles in orde kun
nen maken?
Maar de wereld blijft dezelfde met haar
vele nooden en de mensch verandert niet.
Leerde hij slechts zich in zijn eigen on
macht zien en om genade te roepen,
dan zou er uitkomst zijn.
ZONDER PRIJSVERH00GING
plaatsing van advertentiën
in alle bladen.
Administratie „De Zeeuw".
MIDDELBURGSCHE BRIEVEN.
Amice,
Deze week van schaduw en licht, zal
bij velen lang in herinnering blijven. On
danks het licht van de feestvreugde,
bleef toch ook de schaduw van de overal
in den lande optredende gevreesde be
smettelijke ziekte, die onder de kinderen
al slachtoffers maakte. Maar het licht
was toch overheerschend, Het feest van
ons volk en onze Koningin is ook ten
onzent enthousiast gevierd. En als je dan
temidden van veel feestgedrang en feest-
gedruisch de opmerking hoort maken
„die Middelburgers kunnen toch fijn feest
vieren", dan klopt je Middelburgs hart
van genot en voldoening.
Ons feestgedenken_is in de Kerkgebou
wen begonnen. Een mooie plaats om een
feest te beginnen, Dat feest- en vreugde
betoon kan isamengaan met oen Kerk
dienst lijkt velen paradoxaal. En dat een
kerkganger oen feestganger 'kan zijn,
schijnt velen een onmogelijkheid. Kerk
gang en feestgang, Dat ziet men vaak als
tegenstelling. En het is ook vaak een
tegenstelling, Maar dan mankeert aan het
eene of andere iets,
De Dinsdag bracht een schep volk in
onze stad, zooals we dat maar zeldzaam
zien. De feestviering was, behoudens een
paar kleine uitzonderingen, werkelijk
overdadig en smaakvol en vooral met de
verlichting in de avonduren een weelde
voor het oog.
De historische optocht had ook de be
langstelling die het verdiende. De mede
werkenden van groot tot klein, van hoog
tot laag, droegen ihet regenleed fier en
onversaagd.
De avonduren brachten jolijt en gehos.
Het was overal vroolijk en prettig. Dui
zenden en nog eens duizenden hebben
naar het vuurwerk 'gekeken. Eerst wat
onwennig zoo langs het donkere kanaal.
Maar dat verbeterde toen de groote
„stikken" het dubbel deden door de weer
kaatsing in het water. En toch prefereer
den velen het Molenwater.
'Zoo heeft dit jubileumfeest, deze zeld
zame herdenking ons vaster aaneenge-
snoerd. We voelden ons een in het groote
voorrecht onze Vorstin en ons volk be
schoren. De woorden „volkseenheid" 'en
„volkskracht"' zijn geen ijdele klanken.
'Ondanks onze kleinheid in ivele dingen,
kunnen we groot zijn in de waardeering
van onze groote nationale goederen. En
zien we ook vruchten van deze feestvie
ring. De kortere of langere voorbereidin
gen in de 'diverse buurten leidden tot
wijdoverspannen samenwerking. En
bracht velen tot nauwere aanraking met
elkander.
Van een journalistieke pen Jas ik dat
Amsterdam 'heeft feest gevierd en oo'k
de rest van het land. Ook de rest. Het
zal wel goed bedoeld zijn. Wij verbeelden
ons voor niemand onder te doen. Ande
ren zullen ook dat geivoel hebben. Maar
ieder doet het op zijn. eigen wijze en naar
de mate zijner krachten.
Dat er nog menschen in onze provincie
zijn 'die 'gemoedsbezwaren hadden tegen
dit feest, ben ik pasi dezer dagen aan de
weet gekomen. Met geen mogelijkheid kan
ik een dergelijke mentaliteit begrijpen.
Sommigen is het gegeven ook bij het
feest zooals we nu vierden de tegenstel
lingen te verscherpen. Zoo hoorde ik ook
wijzen op de tegenstelling, werkloosheids-
leed in onze dagen van feestgeldvermor-
serij. Als het werkelijk vermorsen is, is
een debat mogelijk. Overigens is het vaak
zoo, dat met het aanduiden van deze te
genstellingen vaak andere motieven een
woordje meespreken. Ik ga daar niet iver-
der op in. Want jubileum herdenkingen
werken zoo uitstekend om tegenstellingen
weg te werken. Dat zal vermoedelijk ook
onze wethouder van sociale zaken, de
heer J. Onderdijk hebben ondervonden,
toen hij zijn zilveren ambtsjubileum
vierde. Van verschillenden kant heeft hij
zich hulde zien toegezwaaid. Die ook
welverdiend was, alhoewel hij dat zelf
zoo niet aangevoeld zal hebben.
In onze wereld vol van tegenstellingen
is het goed te jubileeren.
Zoowel actief als passief.
•In de hoop hierop geen tegenspraak te
zullen hooren verblijf ik,
Uw toegenegen
STENTOR,
neem dan b() het eerste verschijnsel, hoe
gering ook, dadelijk de nieuwe verstèrkte
Akker's Abdijsiroop en Ge zult ondervinden,
dat dit voor U hèt aangewezen middel is.
Abdijsiroop ls een natuurlijk Icruiden-mlddel,
onschadelijk voor maag en hart en deze oude
beproefde „genees-cruyden" heelen, verzachten
en versterken de ontstoken en gevoelige slijm
vliezen van Uw ademhallngs-organen goed en
grondig. Bovendien bevat de nieuwe verstèrkte
Abdijsiroop de krachtig hoest-bedwingende stof:
codeïnewelke snel Uw verkoudheid doet
rijpen", de slijm doet verdwijnen, de hoestprik-
kel verdrijft en die prikkelende hoest stopt en
bedwingt. Daarom noemt men Akker's Abdijsiroop
voor oud en jong ,,'s Werelds béste Hoest-siroop".
tegen Hoest, Griep, Bronchitis, Asthma.
Flacon 90 ct„ f 1.50, f 2.40, f 4,20. Overal verkrijgbaar.
Hoe grooter flacon, hoe voordeeliger het gebruik.
Aan het artikel van Prof. Rutgers in
het herdenkingsnummer van „Antirevo
lutionaire Staatkunde" over Kabinetten,
ontleenen wij het volgende:
„Een belangrijk punt, waarover nog
veel te zeggen zou zijn, is de keus der
personen bij1 Kabinetsformaties. Te on
zent wordt door H. M. de Koningin een
Kabinetsformateur aangewezen, die zelf
de aanstaande ministers voor da ver
schillende departementen uitzoekt, in
zoodanig overleg als hem gewensoht voort
komt. Wij hebben liiet het Fransche stel
sel, waarin aan een aantal personen een
protefeuille wordt aangeboden, en wan
neer een levensvatbare groep bijeen is
tot verdeeling der portefeuilles wordt
overgeigaan, en evenmin de in Duitsch
land vóór den „Umsturz" gebruikelijke
methode van aanwijzing der ministers
door de fracties aan welke portefeuilles
zijn toegewezen. De geschiedenis van de
overwegingen der Kabinetsformateurs bij
de keuze van ministers te onzent zal wel
nimmer worden geschreven, boe belang
rijk deze historie intime ook moge zijn.
Men hoort spreken van een formateur, die
teleurgesteld werd in de ho>op en ver
wachting dat een aangezochte zou wei
geren; van een formateur die per abuis
een ander uitnoodigde d'an hem aan
bevolen was, en een onverwijld bericht
van aanneming kreeg; van politici, die
verklaarden niet beschikbaar te zijn, ter
wijl hun geen aanbod gedaan was, en er
dan groot op gingen dat zij1 een porte
feuille afgeslagen hadden; van personen,
die zich telegrafisch aanbieden; vaneen
voortreffelijken aangezochte, die weiger
de en met vacantie ging, maar toch
door den formateur werd voorgedragen,
Feestbetoon binnen en groote spanning
buiten onze grenzen. Ziedaar het beeld
van de afgeloopen week.
Nederland heeft op waarlijk grootsche
en ongekend hartelijke wijze het veertig
jarig regeeringsjubileum van zijn Vorstin
gevierd, In de hoofdstad des Rijks had de
offieieele huldiging namens ons geheels
volk plaats en hraoht E. M. onder onge
kende geestdrift der bevolking zelfs een
bezoek aan buurten, waar zij voorheen
werd nageroepen (een opmerkelijk bewijs
van de verandering in de mentaliteit, die
zich bij een deel der bevolking hoeft vol
trokken), maar in vrijwel alle steden en
dorpen heeft men door versieringen, op
tochten, muziek, volksspelen enz ook uiting
willen geven aan do vreugde, die do hai-
ten vervulde over den zogen ons land en
volk geschonken.
Holaas werd die vreugde te Rotterdam
getemperd door het plotseling overlijden
van den burgemeester der Maasstad. Ook
de gevreesde kinderverlamming bracht in
verschillende plaatsen angst onder de be
volking, terwijl, zooals reeds is opgemerkt
ook de internationale spanning hier
gevoeld werd. Onze militaire autoriteiten
zagen zich genoodzaakt enkele maatrege
len tot strengere bewaking onzer grenzen
te nemen.
Veel grooter was echter nog de onrust
buiten onze grenzen. In Praag, Parijs,
Londen enz. was de activiteit in diploma
tieke en regeeringskringen ongekend
groot. En geen wonder. De situatie was
buitengewoon precair en het gevaar voor
een conflict grooter dan ooit.
Nu de regeering te Praag een definitief
voorstel, aan de Sudeten-Duitschers voor
legde, moeten dezen het aannemen of ver
werpen. In het eerste geval staat men voor
een regeling, in het tweede blijft alleen
nog geweld over.
Te Praag beschouwde men den toestand
als zoo kritiek, dat alleen de verst moge
lijke concessie aan Henlein uitkomst zou
kunnen brengen. Men sprak ronduit, uit,
dat een oplossing en regeling alleen ge
vonden kunnen worden door de verst mo
gelijke concessie, d.w.z. door het program
van Henlein, te Karlsbad, in acht punten
samengevat, te aanvaarden.
Natuurlijk onder zulke voorwaarden,
dat op bepaalde punten de regeering te
Praag de beslissing behield en niet Hitler
zou gaan regeeren in Tsjecho Slowakije.
In naam wcru met Henlein onderhan
deld, maar in werkelijkheid met den man
achter de coulissen, met Hitler, met wien
Henlein in voortdurend contact stond en
staat. Daarom is dit vraagoluk zoo uiterst
gevaarlijk. Krijgt Hitier ook hier zijn zin,
dan staat er meer op het program (dö
Duitsche minderheden in Opper-Silezië,
de Corridor, Sleeswijk-Holstein, Eupon en
Jvlaimody, Elzas-Lotharingim en Duitsoh-
Zwitserland).
Het gaat er om, of Duitschland ook me
dezeggenschap in de meest souvereine
rechten van een zelfstandigen en cnafhan-
kelijken staat krijgt.
En in dit critieke stadium komt een
artikel in het gezaghebbende Engelsohe
blad „De Times" de situatie ontzaglijk ge
vaarlijk maken. Het geeft de zienswijze,
dat de vrede wollieht slechts af te koopen
is door Duitsoh Tsjecho Slowakije maar
aan Duitschland af te staan, Het was dus
een klap in 't gezicht van Fvunoiman, die
nu al weken bozig is met zijn moeilijken
arbeid, Op dié manier wordt Hitler er toe
gebracht vooralsnog zeker niet te bewilli
gen in het Fraagsche voorstel, omdat de
Engelsohe publieke meening zich aan het
wijzigen is,
De Engelsche regeering is van het „Ti-
mes"-ariikel geschrokken en is tot den
ongewonen stap overgegaan, officieel be
kend te maken, dat het artikel niet de
opvatting van de Engelsche regeering
weergaf.
Men denke zich de consekwentie® even
in:
Tsjecho Slowakije zou daardoor zijn
fortificaties in de Sudetenduitsche distric
ten en zijn natuurlijke grenzen verliezen
en vrijwel weerloos tegenover de macht
van het Duitsche rijk komen te staan. De
andere minderheden in Tsjecho Slowakije
en ook in andere landen zouden een sterke
aanmoediging krijgen eveneens afschei
ding te eischen.
„Gevaarlijk, betreurenswaardig en si
nister"; „buitengewoon onhandig"; „ver
bazingwekkend en onverantwoordelijk";
„volkomen onpraotisch en bedenkelijk";
„buitengewoon schadelijk en indiscreet",
inderdaad, deze meeningen van Engelsche
bladen over bet voorstel van „D'e Times"
zijn niet te kras.
Het Sudeten-Duitsche probleem ver
keert dus voor den zooveelsten keer in een
crisis, die ditmaal zeer ernstig.
in Zwitserland zijn benoeming vernam,
en als minister optrad; en meer pikante
episodes uit Kabinetsformaties. Met par
tijen en met nuances uit partijen moet
een formateur rekenen. Gemis aan er
varing kan worden gecompenseerd, door
bard. werken, gemis aan kennis van zaken
door welbespraaktheid, gemis aan be
kwaamheid door karakter, al mag een
formateur daarop een keus niet bouwen.
Een slechte aanbeveling van een nieu
wen minister was het te hooren, dat hij
hoogst bekwaam en strikt onbetrouw
baar was.
De moeilijkheden van de keuze van per
sonen bestaan evenzeer bij' parlementaire
als bij' extra-parlementaire Kabinetten.
Misschien wordt bij een parlementair
Kabinet aan een formateur lichter een
zwakke minister opgedrongen. Extra-par
lementaire Kabinetten zullen soms (niet
altijd!) over minder politieke ervaring
beschikken, maar de geschiedenis dezer
eeuw geeft voorbeelden ervan, dat een
ervaren politicus als minister kan ter-
leurstellen, en dat een politieke homo
novus een eerste kracht kan blijken te
zijn."
Wie iets wil verkoopen adverteert.
Dat is logisch.
Wie adverteeren wil gebruikt daarvoor
„DE ZEEUW".
Dat is verstandig.
De eerepromotie van H. M. de Koningin aan de Amsterdamsche Universiteit tot doctor in de economische wetenschappen.
Het oogenblik waarop de doctorsbul aan de jubileerende vorstin overhandigd wordt. Naast H. M. de Koningin onder-
onderscheidt men H. K. H. Prinses Juliana en Z. K. Hi. Prins Bernhaxd.
INDRUKKEN VAN EEN OOGGETUIGE.
Nu uit de berichten blijkt, dat de ver
dediging van Haukau dreigt ineen te
storten en de val van deze belangrijke
stad dus binnen afzienbaren tijd kan
worden verwacht, lijkt het ons interes
sant onzen lezers hieronder enkele passa
ges weer te geven uit een uitvoerige cor
respondentie, dezer dagen gepubliceerd
in het blad Politiken, waarin de te Han-
kau vertoevende Deensche journalist K.
J. Eskelund een aantal merkwaardige bij
zonderheden vertelt over den toestand,
welke daar op het oogenblik heerscht.
Hankau, zoo schrijft hij o.a., gelijkt
één groot legerkamp. Overal is men be
zig met het trainen van recruten. De stad
dreunt van de commando's en hoornsig-
nalen. Duizenden paarden staan langs
de trottoirs geschaard.
Ontzaglijke legermassa's worden bij de
zen veldtocht ingezet. China werpt dam
men van menschen op tegen de Japan
ners. Er zijn minstens vijf maal zooveel
Ghineesche soldaten aan het front als Ja-
pansche. Pantserwagens dreunen door de
straten. Op sommige plaatsen is het asfalt
letterlijk omgeploegd door deze ijzeren
gevaarten. De Chineezen hebben er overi
gens niet veel begrip van, boe zij ze moe
ten besturen. Dikwijls rijden zij onder
oorverdoovend gekraak tegen een muur
of een hekwerk aan. Gisteren zag ik er
een de Jangtse inrijden. Uit zichzelf
kwam hij weer terug, maar de Ghinee
sche bestuurder was half verdronken toen
men hem uit de cabine baalde.
Overal worden winkeltenten opgesla
gen, waar men thee, brood, rijst en me
loenen kan krijgen. Hier en daar ziet men
ook waterkramen, waar soldaten en arme
lieden gratis kunnen drinken.
Nu en dan rijdt er een sproeiwagen
over de verzengde straten en een paar
minuten later kan men er zeker van zijn,
dat er een auto langs komt gereden met
Tsjang-Kai-Sjek of een ander vooraan
staand officier erbij. Zij sturen een
sproeiwagen vooruit, om de stof neer te
slaan en den weg af te koelen.
De sovjet-Russische vliegers leven
voortdurend afgesloten van de buitenwe
reld in vijf groote gebouwen in de voor
malige Japanscbe concessie. D'aar is prik
keldraad om alle buizen gespannen en
honderd Chineezen houden er dag en
nacht de wacht. De Russen immers zijn
kostbaar. lederen morgen zie ik ze heel
vroeg naar het vliegveld rijden in groote
omnibussen met machinegeweren op de
kap. Er moeten acht honderd Russen zijn,
doch ik heb er tot dusver slechts onge
veer twee honderd gezien.
Heel Haukau is omgeven door dijken.
De rivier staat bereids iets hooger dan
de stad. Stijgt het water nog een paar
meter, dan zal men met bootjes door de
straten moeten varen. Over twee a drie
maanden valt de Jangtse. Als de Japan
ners de stad voor dien tijd dus niet heb
ben ingenomen, kunnen zij er zeker van
zijn, dat zij haar nog niet over een jaar
zullen krijgen. Hun groote oorlogsschepen
hebben diep water noodig en zonder deze
