DE ZEEUW
tweede blad
tante ailie
Verhooging crediet werk
verruiming.
Wijziging Bedrijfsradenwet.
Uit de Provincie.
VAN
DINSDAG 28 JUNI 1938, Nr 226.
DE EERSTE KAMER GEEFT HAAR
OORDEEL.
Aan het voorloopig verslag der Eerste
Kamer over het ontwerp van wet tot ver
booging van het zevende hoofdstuk B der
Rjjksbegrooting voor het dienstjaar 1938
(verhooging crediet voor werkverruiming)
is het volgende ontleend:
Een aantal leden betoogde, dat het
vraagstuk van de bestrijding der werk
loosheid een veel breeder gebied omvat
dan dat van het thans aanhangige wets
ontwerp en huns inziens een gansoh com
plex van maatregelen, volgens een bepaald
plan, noodzakelijk is om met de vereiseh-
te kracht de werkloosheid tegen te gaan.
Zich echter beperkende tot het onder
havige wetsontwerp verklaarden zij de
verhooging van 't crediet voor het Werk
fonds met een bedrag van f60 millioen
voor krachtige bestrijding der werkloos
heid geheel ontoereikend te achten.
Be werkloosheid in haar tegenwoordi-
gen vorm, aldus deze leden, schept niet
alleen een ondragelijken toestand voor de
betrokkenen zelf, maar houdt ook groote
gevaren in voor de geestelijke gesteldheid
on de weerkracht van een groot deel van
ons volk.
Met het oog op dezen ernstigen toestand
en de gevolgen, die daaruit kunnen voort
komen, is het dringende noodzaak, niet
alleen om de werkloosheid in belangrijke
mate te verminderen, maar eveneens om
deze vermindering in snel tempo te ver
wezenlijken.
Verschillende andere leden meenden,
dat de regeering met de beschikbaarstel
ling van een bedrag van f 60 millioen een
juiste keuze had gedaan. Naar hun oor
deel hebben regeering en volksvertegen
woordiging beide ernstig rekening te hou
den met den toestand van 's Rijks schat
kist en het daarmede verband houdende
staatscrediet. Er zijn, aldus deze leden,
buitenlandsche situaties aanwijsbaar, die
doen zien, hoe funest het onbeperkt uit
geven van geld voor een land kan worden.
Enkele leden waren de meening toege
daan, dat alle gelden, welke de tegen
woordige regeering voortgekomen uit
en gedragen door, gelijk deze leden zich
uitdrukten, het demo-liberale systeem
door middel van het Werkfonds als toe
komstige last op de schouders van de Ne-
derlandsche volksgemeenschap legt, als
ondoeltreffend moeten worden beschouwd.
Hieruit mag, zoo vervolgen zij, volstrekt
niet de conclusie worden getrokken, dat
zij niet bereid zouden zijn, aan de regee
ring, die door het vertrouwen van het
Nederlandsche volk wordt gedragen, de
middelen zelfs tot een veelvoud van de
thans door de regeering aangevraagde
millioen ter 'beschikking te stellen, om
die voor werkverruiming door openbare
werken aan te wenden.
Zulk een werkverruimingspolitiek zou
echter een onderdeel moeten uitmaken
van een weloverwogen plan, dat een sa
menstel van maatregelen zou moeten om
vatten, die met de grootst mogelijke kracht
gelijktijdig zouden moeten worden getrof
fen.
Sommige leden vroegen of het niet mo
gelijk zou zijn verschillende noodzakelijke
werken, als h.v. uitbreiding van labora
toria, met behulp van een voorschot uit
het Werkfonds in versneld tempo uit te
voeren, om in den loop der volgende ja
ren de door het fonds beschikbaar gestel
de bedragen te verrekenen.
Voorloopig Verslag der Eerste Kamer.
Volgens het vooxloopig verslag der Eer
ste Kamer over het ontwerp van wet tot
FE UILLE TTTN
door Catharine D. Bell.
(Vrij naar het Engelsch.)
101)-
mv'?0eLu maar> z^oals u zelf het beste
v t. Maar, mijnheer Easton, moet u
eusch vertrekken? Zult u dan spoedig
terugkomen?"
Ze wist nauwelijks, wat ze zei. Ze wist
een, hoe bitter ze hem zou missen. Dat
s een nieuwe stand van zaken, waar-
«■an ze van te voren niet gedacht had.
teru&komen?" herhaalde hij.
voel!" h0e weinig be8TiJP je. wat ik
MÏ drukte zulk diep leed uit, dat
,i Zlcb onwillekeurig tot hem wend
de'oogen ontmoetten elkaar en in
J..-®6 las 26 z<>o'n warme liefde en tee-
tpn 26 eigenlijk voor het eerst
srhat besefte, welk een kostbaren
zli, J8 V,aa zich geworpen had. Hij boog
vnr„JeLhaar keeu en kuste haar op het
lieve M Zacllt zei "®od Z0gene je,
zich jf behoede je", waarna hij
dalen ~endde en het pad begon af te
suin 11 gev°el van onuitsprekelijke
verlangen hem terug te houden,
wijziging van de artikelen 22 en 29 der
bedrijfsradenwet waren verschillende le
den van meening dat de bedrijfsraden ook
op economisch gebied een belangrijke taak
hebben te vervullen en zij beschouwden
de voorgestelde redactie van artikel 22
als een stap in de goede richting.
Deze wijziging is, aldus die leden, te
meer noodzakelijk, omdat het vaak heel
moeilijk is, een scheidingslijn te trekken
tussohen sociale en economische vraag
stukken. Om de volle verantwoordelijkheid
voor hun adviezen op sociaal terrein te
kunnen dragen, moeten de bedrijfsraden
ook economisch voldoende georiënteerd
zijn.
Stemden deze leden met de voorgestel
de wijziging in, zij betreurden tevens, dat
de minister niet verder is gegaan en den
bedrijfsraden niet ook verordenende be
voegdheid heeft willen toekennen.
Eenige andere leden meenden, wat het
toekennen van verordenende bevoegdheid
betreft, dat daarvoor beter een gunstiger
tijdstip was af te wachten.
Sommige leden vroegen zich af, of de
evenbedoelde wetswijziging, die op zichzelf
ongetwijfeld zeer gewensoht is, niet leiden
zal tot sterker verzet van de werkgevers
om tot instelling van bedrijfsraden. te ko
men.
Enkele leden merkten op, dat dit wets
ontwerp weder een ordeningspoging der
regeering beteekent en een stap is in een
veel verder voerende richting, waarvan
thans het eindpunt nog niet is bepaald.
De bedrijfsraden zijn, naar het gevoelen
dezer leden, in hun huidige samenstelling
ongeschikt voor de economische ordening
van het bedrijfsleven, omdat zij zijn een
paritaire vertegenwoordiging van de
kunstmatig geschapen klassen van werk
gevers en werknemers en deze weder op
een basis van confessioneels en partijgroe-
peering hun vertegenwoordigers aanwij
zen. Elk vraagstuk van economisch en
sociaal beleid zal zoo in den bedrijfsraad
een voorwerp van dispuut worden; niet
i de hand tusschen bedrijfsleiders en hun
j medewerkers zal op den voorgrond komen,
doch de klasse-tegenstelling zal veeleer
'bij de minste aanleiding worden aange
wakkerd.
ZUID-BEVELAND.
Hansweert. Ter gelegenheid van den
verjaardag van Z.K.H. Prins Bernhard
zal de Harmonievereeniging Scheldegalm
a.s. Woensdagavond een rondgang door
het dorp maken. (Belangeloos bericht.)
Het wrak van de Zuid-Slavische
boot S.R.D.J. is thans tot op overeengeko
men diepte geheel opgeruimd. Het ber
gingsmateriaal is naar Rotterdam terug
gekeerd.
Wemeldinge. Uitslag van de gehouden
bekerwedstrijd 100 M. uitgeschreven door
„Pro Patria" voor de afd. Noord- en Z.
Be v eland:
le schietvereen. „Willem IH", Kort-
gene 214 p.; 2e id. „Koos de Lareij", We
meldinge 204 p.; 3e id. „Burgerwacht",
Nisse 198 p.; 4e id. „Frank van Borsele"
Borsele 182 p.; 5e id. „Burgerwacht", We
meldinge 167 p.
Vrije haan 100 M.: le S. Blok, Kortgene
83 en 27 p.; 2e J. de Looff 83 en 26 p.; 3e
D. de Witte, Wemeldinge 81 en 26; G. J.
Bos, Nisse 81 en 3maal 25 p.; 5e G. Ka
relse, Kortgene 80 p.; 6e T. Kloosterman,
Nisse 79 p.; 7e J. M. Drijgers, Nisse 77 p.
8e L. Maas, Borsele 76 en 23 p.; 9e Chr.
G. de Zeeuw, Wemeldinge 76 en 16 p.;
10e Adr. Kosten, Wemeldinge 75 p.
Op het motorschip „Cor-Jo" is ge
rechtelijk beslag gelegd.
'sH eer Arendskerke. Gemeente
raad. Gistermorgen vergaderde de raad
dezer gemeente voltallig.
M. a. s. wordt besloten, in verband met
de wet van 22 Mei 1937, Stbl. no. 223, het
besluit van den raad dezer gemeente d.d.
16 Maart 1938 tot vaststelling driejaar-
lijksche afrekening over 1934 tot en met
1936, bedoeld in artikel 101 der Lager
Onderwijswet 1920, voor de bijzondere la
gere school te Nieuwdorp, in te trekken.
Op voorstel van B. en W. wordt m. a. s.
besloten uit de gemeentekas een bedrag
van f 0.30 beschikbaar te stellen per kind
voor aankoop van een aandenken in ver
band met het a.s. regeeringsjubilé van
H. M. de Koningin.
Vervolgens wordt op voorstel van B. en
W. m. a. st. besloten van de provincie
Zeeland aan te koopen verschillende in
deze gemeente gelegen zijkanten weg voor
een som van f 15.
Hierna deelt de voorzitter mede, dat
van den Rijkswaterstaat Directie Zeeland
een schrijven is ingekomen tot verbete
ring van den Rijksweg te Lewedorp waar
bij wordt medegedeeld, dat de kosten van
parallelwegen en voetpaden door de ge
meente moeten worden gedragen, terwijl
het Rijk dan een bijdrage kan verleenen
van f 5 per strekkende meter parallel
weg en voetpad. De parallelwegen zullen
een breedte moeten verkrijgen van 5.50 M.
en de daarlangs gelegen voetpaden een
breedte van 2 M. D'e verbetering zal zich
moeten uitstrekken over het gedeelte ten
westen van de kruising van den Nieuwen
en den Ouden Rijksweg tot aan de weste
lijke grens van het uitbreidingsplan der
gemeente, ongeveer over een lengte van
345 M. langs de as van den Rijksweg.
De voorzitter zegt, dat de verbetering
van den rijksweg te Lewedorp een kwestie
is die reeds geruimen tijd loopt en dat de
aanleg van genoemde wegen hooge kos
ten voor de gemeente met zich zal mede
brengen.
Naar het B. en W. voorkomt zijn de
plannen dan ook veel en veel te ruim op
gezet.
Verder zegt de voorzitter, dat, indien
tot aanleg van genoemde wegen zou wor
den overgegaan, ook het uitbreidingsplan,
hetwelk destijds in overleg met den Rijks
waterstaat is ontworpen, een belangrijke
wijziging zou moeten ondergaan.
Vervolgens wijst de voorzitter op de
moeilijkheden welke ook thans reeds door
particulieren worden ondervonden bij het
houwen, hetgeen niet altijd gezocht moet
worden bij de gemeente.
Zal niet aan de eischen van den Rijks
waterstaat worden tegemoet gekomen, dan
zal het bouwen aan den Rijksweg schier
onmogelijk worden.
B. en W. stellen dan ook voor bij de
bevoegde instantie er op aan te dringen
alleen een flink rijwielpad van voldoende
breedte achter de boomen te doen aanleg
gen, hetgeen minder kostbaar zal zijn en
even afdoende.
Tenslotte wordt besloten geen gelden
uit de gemeentekas beschikbaar te stellen
tot het aanleggen van het ontworpen we
genplan.
Bij de rondvraag vraagt dhr v. d. Dries
of het niet mogelijk is ook te Lewedorp
een aanplakbord aan te brengen, waarop
de voorzitter antwoordt, dit in verband
met de plaats eens te bezien, doch dat er
geen bezwaren tegen bestaan.
Dhr Snoodijk vraagt of de vonders ge
legen in het onlangs opgeheven voetpad
te 's Heer Hendrikskinderen niet kunnen
worden verwijderd. De voorzitter zegt, dat
hier aandacht aan zal worden besteed.
Nadat de raad nog eenigen tijd in be
sloten zitting heeft vergaderd, wordt de
vergadering gesloten.
Kruinlngen. Gemeenteraad. Gis
teren vergaderde de Raad.
Aan W. J. Rijik te Schoore wordt toe
gestaan om met een traktor-dorschma-
chine en stroopers de gemeentewegen te
mogen berijden.
De voorz. leest een schrijven voor van
de muziekvereen. (Scheldegalm te Hans-
weert, waarin zij zich bezwaard gevoelt
om de rekening der vereen, over te leg
gen om voor de subsidie in aanmerking
te komen. De voorz. begrijpt dit bezwaar
niet. Steeds is de rekening overgelegd.
Nooit is bezwaar gemaakt. Men loopt de
kans dat Ged. Staten bezwaar maken te
gen deze subsidie zonder deze bepaling,
temeer nu een onbekende een groote gift
aan Scheldegalm schonk.
Dhr Burkunk vindt het kleinzielig om
De nieuwe auto-snelweg AmsterdamDen Haag is Zaterdag met de opening van het laatste weggedeelte bij Sassenheim
officieel in gebruik genomen. In autobussen trokken de deelnemers aan het internationaal wegencongres als eersten
over den fraaien weg.
greep Maude aan.
„En als Ik mezelf nu toch nog eens
verkeerd begrepen had!"
Die woorden ontsnapten onwillekeurig
aan haar lippen. Ze waren niet voor zijn
ooren bestemd. Maar hij hoorde ze toch
en het volgend ©ogenblik reeds stond hij
weer naast haar. Hij greep haar hand en
keek op haar neer met een verlangenden
blik, waarin toch reeds weer wat hoop
te lezen stond.
„Maude", zei hij ernstig, „als je kunt,
wil je me dan een vraag beantwoorden?
Als je me nooit wil toebehoor en, zal God
me helpen zonder jou voort te leven. Dat
geloof ik, dat weet ik. Maar als ik ook
maar de flauwste hoop mocht koesteren,
dat ik je ten slotte toch misschien zou
kunnen winnen, nu, God alleen weet, hoe
veel jaar ik geduldig, zelfs blijmoedig zou
kunnen wachten op de vervulling van die
hoop. Zeg me, leven er gevoelens in je
hart, gevoelens jegens mij, meen ik, die
het onmogelijk zouden maken, dat ik
ooit je liefde zou winnen?"
„Neen." Ze zei het met zachte, besliste
stem, terwijl een felle blos haar wangen,
ja zelfs haar hals rood kleurde. Ze zag
geen kans er nog iets aan toe te voegen,
maar hij vroeg niet verder.
Hij zei slechts: „God zegene je, Maude,
vaarwel. Denk er aan, dat je vrij, volko
men vrij bent. Tracht aan me te denken
als aan een vriend, een vriend, die blij
zal zijn, als hij verneemt, dat jij gelukkig
bent, hoe dan ook. Wend je steeds tot me,
als je meent mijn raad noodig te hebben
en dan laten we 't overige in Gods hand.
Maar ik kan hier niet blijven, ik moet je
zoo gauw mogelijk verlaten". Eö daar
mee ging bij' heen.
Ze keek, hoe hij het pad afdaalde met
een gevoel van eenzaamheid en verlaten
heid. En toen ze hem tenslotte tusschen
de .boomen uit het oog verloor, bedekte
ze weer het gelaat met de handen en
weende bitter, als een kind, dat, uitgeput
door een opwindenden dag, wanhopig
schreit- over een teleurstelling, een ver
lies, dat het meent, dat nooit hersteld
kan worden.
Ik weet niet, of Maude haar eigen ge
voelens wel geheel en al begreep. Ik ge
loof echter, dat de eerste vonk vem liefde
begon te gloeien toen hij haar een oogen-
blik een blik in zijn binnenste liet slaan,
toen ze een glimpje te zien kreeg van zijn
ware, edelmoedige natuur. Ze had altijd
geweten, dat hij een van de beste, vrien
delijkste, onzelfzuchtigste menschen was,
die er bestonden; maar nooit te voren
had ze vermoed, dat hij zoo warm, zoo
teeder lief kon hebben. En het scheen,
dat slechts die wetenschap noodig was
om haar wederliefde wakker te roepen.
Zijn afwezigheid werkte in zijn voordeel.
Ze miste hem zoo. Miste niet alleen haar
gesprekken met hem, zijn raad en zijn
sympathie, zooals het vroeger altijd ge
weest was, als hij pas vertrokken was,
maar nu miste ze zijn persoon, zijn tegen
woordigheid, zijn liefde. De wereld was
haar misschien niet mooier voorgekomen,
omdat hij er in leefde, maar zeer zeker
was ze veel somberder en akeliger, nu hij
vertrokken was. Ze deed een krachtige
poging om zich met even veel ijver op
haar werk, haar plichten, haar studie toe
te leggen als te voren, en misschien ver
zette ze ook heel wat, maar het kostte
haar inspanning. En geen dag ging voor
bij, dat ze hem niet miste, geen nacht,
zonder dat ze zich afvroeg, wanneer ze
elkaar terug zouden zien.
Ze sprak niet over hem, zelfs niet te
gen haar vader of moeder. Maar dat ze
hem zoo miste, er naar verlangde hem
terug te zien, zich afvroeg, wat hij' nu
wel doen zou, waarbij ze er nog voortdu
rend aan moest denken, hoe goed en flink
hij toch wel was, dat alles werkte zeer
zeker te zijnen gunste.
Nannie en zij spraken nooit direct over
dat onderwerp met elkaar; ze waren er
nu eenmaal niet de meisjes naar om zich
te verdiepen in seutimenteele beschouwin
gen over zulke dingen. Maar 't was Maude
een troost te weten, dat Nannie er van op
de hoogte was, wat zich tusschen haar er
alles bloot te moeten leggen voor een sub
sidie van f 25. De vereen, heeft steeds
groote kosten en dient het algemeen be
lang. Waarom geldt de bepaling ook niet
voor E.MI.M. van Kruiningen en het Gr.
Kruis?
Dhr v. Hootegem zegt dat deze 'bepaling
reeds vele jaren bestaat. Dhr Witte zegt
dat de rekening Burg. Armbestuur vroe
ger met zijn groote gem. subsidie ook niet
werd gecontroleerd.
De voorz. zegt dat het billijk is dat ook
deze vereenigingen hum rekeningen zullen
overleggen; ook E.M.M. heeft die bepa
ling, doch stuurt geen rekening in de
laatste jaren, waarom ook geen subsidie
gegeven wordt.
Dhr Burkunk stelt voor de subsidie te
verleenen zonder de verplichting om de
rekening aan B. en W. over te leggen.
Dit wordt met 3 tegen 8 st. verworpen.
Bij het voorstel om voor de schoolkinde
ren een bedrag uit de gemeentekas be
schikbaar te stellen in verband met het
40-jarig regeeringsjubileum van H. M.
de Koningin vindt dhr de Groof het wel
aardig doch de financiën acht hij voor do
gemeente een bezwaar. Z.h.st. goedge
vonden.
Goedgekeurd wordt het plan tot verbe
tering van den Stationsweg. De voorz.
deelt nog mede, dat bij dit werk de werk
krachten uit deze gemeente betrokken
zullen worden en dat ook het Stations
plein in dit werk begrepen is. Zoodra het
door Gedep. Staten is goedgekeurd zal de
aanbesteding volgen.
De voorz. zegt dat van Gedep. Staten
een circulaire is ontvangen waarin wordt
medegedeeld dat de gemeenten met ingang
van 1 Juli a.s. moeten aansluiten bij het
destructiebedrijf N.V. Geko te Overschie,
en dat de kosten bedragen 2 cent per in
woner, 2 ct. per H.A. en f 5 voor elke sla
gerij in de gemeente tot een totaal bedrag
van f 150.
Voorloopig zal op de oude werf te Hans-
weert dit bedrijf beginnen doch in de toe
komst komt een groot destructiebedrijf bij'
de nieuw te maken inloophaven. B. en W.
stellen voor aan te sluiten voor 5 jaar,
hoewel hij voor deze streek de noodzake
lijkheid niet inziet. Dit wordt goedge
vonden.
Bij de rondvraag wijist dhr Burkunk
op het lage loon in de werkverschaffing
De voorz. zegt dat de loonen door de Ned.
Heide-Mijl. zij'n vastgesteld en steeds iets
beneden het vrije bedrijf dienen te blijlven.
Dhr Witte informeert, waarom split
is weggehaald en met grove macadam is
gewerkt bijl het tee ren. De voorz. 'zegt, dat
op Oostdijik en Hansweert meer split noo
dig was dan het plan was. Dhr de Groof
vraagt naar de bestrijding van den Colo
radokever. De voorz. zegt dat voor 2 Juli
voor de le maal moet gesproeid zijn. Een
en ander zal gecontroleerd worden.
Dhr de Groof oppert het idee om van
gemeentewege het stuwadoorsbedrijf te
Hansweert ter hand te nemen. Hij meent
dat de gemeente Terneuzen in dien geest
werkt. D'e voorz. zegt, dat dit op den weg
der particulieren ligt, doch hij zal eens
informeeren. Daarna sluiting.
De collecte voor „Jong Holland snakt
naar werk" bracht alhier op f 83.81.
(Belangeloos bericht.)
WALCHEREN.
Soeburg. D'e Mamixfeesten uit
gesteld. Gisteravond hield alhier de
Oranjevereen. een ledenvergadering met
de besturen der aangesloten buurtver-
eenigingen. Allereerst deelde de voorz.,
dhr Gabriëlse mede aangaande de te hou
den Marnix-feesten op 10 Sept. dat deze
niet doorgaan.
Zooals bekend besloot de Oranjevereen.
in 1938 Marnix van St. Aldegonde te ge
denken, en werd een Gomité samengesteld
met als beschermheeren de Ministers Co-
lijn en Slotemaker de Bruine. Thans ver
nemen wij., dat de Nederlandsche regee
ring besloten heeft deze herdenking te
doen plaats hebben in 1940, daar het ge
boortejaar van Marnix van St. Aldegonde
niet is 1538 maar 1540. Besloten is daar
om dit feest uit te stellen tot 1940.
Verder werd het volgende program
vastgesteld voor het 40-jarig regeerings
jubileum van H. M. de Koningin Wilhel-
mina.
Maandagavond 5 Sept.: samenkomst
in de Herv. Kerk. Sprekers de burgemees
ter, ds Spijkerboer en de voorz. van de
S.O.V.
mijnheer Easton had afgespeeld. En Nan
nie, met haar meerdere ondervinding, be
merkte al spoedig, hoe het in werkelijk
heid met Maude's hart gesteld was. Ze
was te fijngevoelig om hier iets van te
laten merken, op een keer na, toen de
verleiding haar te sterk werd.
In het begin van Maart gingen de
Shelburnes voor tien dagen naar Edin
burgh. Maude bracht den morgen voor
het vertrek op Grange Law door; en toen
Nannie haar naar het hek bracht, waar
het rijtuig op haar wachtte, kon ze niet
nalaten te fluisteren:
„Misschien ontmoet je mijnheer Easton
wel in Edinburgh."
Dat was de de hoop, die Maude in het
diepst van haar hart ook koesterde; die
haar op straat vol verlangen deed rond
kijken, als ze met haar moeder uitreed
om boodschappen te doen; die haar me
nigmaal het bloed naar de wangen deed
stijgen en haar hart sneller deed kloppen,
als ze meende de welbekende b eede
schouders, het wat voorover gebogen
hoofd te zien en steeds weer deed de te
leurstelling haar vermoeid en uit haar
humeur terugkeeren en dan klaagde ze,
dat Edinburgh de meest vermoeiende, de
minst belangrijke stad was, die ze ooit
gezien had.
(Wordt vervolgd.)
