DE ZEEUW ZIJN STIJVE NEK IN 8 UUR GENEZEN KLOOSTERBALSEN TWEEDE BLAD Sportverdwazing. TANTE Al LIE Binnenland DOOR KLOOSTERBALSEM AKKER'S Wat er deze week voorviel Tandpasta Ivorol (volgens nieuw recept) geeft volop volwaardig schuim, Een stijve nek behoeft Oe dus niet langer te hebben „Geen goud zoo goed" VAN ZATERDAG 25 JUNI 1938, Nr 224. Voor 2606 dollar per seconde heeft een Amerikaan&che neger in New York den kampioen-bokser van Duitschland, ex- houder van het wereldkampioenschap, in anderhalve minuut knocik-out geslagen, door hem een paar beentjes in de buurt van zijn wervelkolom stuk te rammeier.. De neger heeft daarmede in 90 seconde.- 321.245 dollar verdiend. En de Duitschei die nu drie weken in strekverband moet liggen, krijgt 160.622 dollar voor zijn pijn en moeite. Over deze nobele daad van „sport" is intussöhen een politiek en rassisch storm pje losgebroken. In de negerwijken van enkele Amerikaansche steden heeft de overwinning van het zwarte ras op het Arisch-Germaansche tot relletjes en vechtpartijen geleid. In Duitschland, waar de publieke belangstelling voor dezen wedstrijd door een intensieve perscam pagne zoo hoog was opgevoerd, dat de vraag: overwinning of nederlaag als het ware tot een zaak van nationaal prestige was opgeblazen, en waar wekenlang was geschreven, dat in Amerika deze match werd aangezien als een poging om het Derde Rijk in zijn rassentrots te treffen moet nu een teleurstelling worden ver werkt, die boven elke verhouding tot een zuivere sportgebeurtenis uitgaat. Maar met dit alles maken de organi satoren van den wedstrijd goede zaken. Van de netto recette van ruim een milli- oen dollar houden zij er na aftrek van de kosten en honoraria voor de beide vechters, ruim 420.000 dollar als zoete winst over. Geleerden, kunstenaars, on derzoekers, die met karige middelen moe ten woekeren om de menschen de resul taten van hun genie te geven, waarop de vooruitgang van de wereld kon worden gegrondvest, hebben het over het alge meen met heel wat schameler beurzen moeten doen De vraag rijst wat dit alles nog met s p o r t te maken heeft. Sport dan in den zin van gezonde krachts- en behen digheids-meting. De groote bokswedstrijden die thans zooveel duizenden toeschouwers trekken., zijn sensationeele man-tegen-man-duels geworden, waar het publiek op bloed be lust raakt, zooals indertijd massa's in de Romeinsche arena's, waar Nero zijn gla diatoren zoo lang met leeuwen en tijgers liet vechten, tot een van beiden verscheurd was. Wat een gezonde lichaamsoefening kón zijn en een goede oefening tot zelfverde diging in noodgevallen, wordt een duur betaalde onsmakelijkheid, welker mateloo- ze opgeblazenheid, in belangrijkheid en in torenhooge kosten en baten, in totale wan verhouding staat tot de nooden van onzen crisisrijken tijd, de bevordering der voor velen belaagde lichamelijke ge zondheid door werkelijk gezonde en eer lijke sport daarbij inbegrepen. Het bovenstaande ontleenen wij aan het „Alg. Hdbl.". En met instemming! MIDDELBURGSCHE BRIEVEN. Amice, De vereeniging die bedoelt te komen tot oprichting van een bijzondere school voor 'buitengewoon onderwijs aan zwak- zinige kinderen in onze stad, is door het besluit van den Raad, deze week genomen, wel een zeer belangrijke stap nader tot haar doel gekomen. De gemeente heeft drie lokalen ter beschikking gesteld. Deze beschikbaarstelling is een daad, die bij de voorstanders van dit onderwijs ten on zent, met groote waardeering is begroet. Formeel genomen, was de gemeente in dit opzicht niets verplicht. Het is wel in den geest van de Lager Onderwijswet, dat van Overheidswege hij de stichting van zoo- F E U 1 L LÊ T ON door Catharine D. Bell. qo\ naar bet Engelsch.) yy') 0' Tante Ailie nam zachtkens de hand weg die Maude's gezichtje naar haar toege- wend hield en haar hoofd met zaohten dwang weer op haar knie leggend, als was ze een klein meisje en zei sussend: >.Zoo, lieve kind, ik wil zelfs niet trach- en geheim in je oogen te lezen. Je mo®Ver me van vertellen wat je zelf wilt" wilde u juist alles vertellen", iep Maude uit en haastig, misschien een beetje verward, deed ze het heele verhaal vn haar moeilijkheden. „Help me, tante zelfniet me"' eindigde ze' ken me" '.'^aav waarin, mijn kind, moet ik je droevi Yroeg oude dame een 'beetje „U kunt me er van overtuigen, dat, wat ik voor hem voel, werkelijk de liefde is, waar hy recht op heeft". djijd meiske, wie kan dat voor doen? Dat kan alleen God Zelf je lee- Liefde, als ik voelde en voel voor 1 danige inrichtingen hulp wordt verleend, maar de uitvoeringsmaatregelen daarom- trent ontbreken nog steeds, zoodat for- j meel genomen, de Gemeente zich ook op I een ander standpunt had kunnen stellen. De vereeniging bovenbedoeld ziet zich evenwel nog voor moeilijke opgaven ge plaatst. Want de drie lokalen, die zij in gebruik krijgt, verkeeren in desolaten toe stand. Daar is neg heel wat aan op te knappen, eer zij geschikt zijn, om onder wijs in te geven. En dat opknappen moet de vereeniging zelf doen. Maar ook hier heeft de Raad een royaal standpunt in genomen. De dienst van gemeentewerken had een begrooting van kosten gemaakt om deze lokalen te herstellen en te schil deren, en dit werk dan na aanbesteding onder haar leiding uit te voeren. Ziet de vereeniging evenwel kans, om zoowel ten genoege van de Gemeente als van den In specteur van dit Onderwijs dit werk in eigen beheer, goedkooper gedaan te krij gen, dan heeft zij daartoe thans het recht gekregen. j Natuurlijk is de vereeniging er dan nog niet. Dan komen ook nog voor haar rekening de kosten der inrichting en het l aanschaffen van leermiddelen. En die zijn natuurlijk ook niet gering. En daar om grijp ik deze gelegenheid aan om voor deze vereeniging v.n.l. bij de vrienden van dit onderwijs op Walcheren, nog een goed woordje te doen. Er is reeds thans een groot aantal contribuanten genoteerd. Maar dit aantal zou nog heel gemakke lijk verdubbeld kunnen worden. Misschien zelfs verdrievoudigd. Een kort berichtje aan den heer R. van der Welle aan den Noord weg, en de zaak komt voor elkaar. Uit dezen stand van zaken blijkt wel, dat deze jeugdige vereeniging wel zeer actief en tegelijk uiterst doelmatig is op getreden en dat Zeeland daarmee nu spoe dig een uitzonderingspositie, waarin het tot heden verkeerde, ziet opgeheven. Als deze school hier zal worden geopend is er geen provincie meer in ons land, waarin niet één of meer van dergelijke inrich tingen bestaan. Diat de eerste buitenge wone school in onze provincie een bijzon dere is, stemt ons dankbaar. Dat het ons verplichtingen oplegt, hopen we niet te vergeten. Nadat in 1927 de zaak van „Wethou- derspensionneering" na velerhande we derwaardigheden in den Raad, gestrand is, is het thans door de geheele rechter zijde op de helling gebrachte scheepje buitengewoon vlot van stapel geloopen. Behalve het veranderd inzicht van eenige toen reeds zittende raadsleden is er in de Gemeentewet voor deze materie een ge dragslijn voorgeschreven, die thans meer of minder getrouwelijk gecopiëerd, is ge volgd geworden. Zoowel het een als het ander werkte tot een zeer vlotten gang van zaken mede. Na alles, dat er deze week over onze waterleiding in „De Zeeuw" heeft gestaan kan ik daar gevoeglijk het zwijgen toe doen. Laaft ik U eerlijk zeggen alles nauw keurig te hebben gevolgd, doch dat men op 'den duur op moet passen, wat het niet tot een „waterlijden" komt. Indien gij er niet alles van begrijpt, dan praten we er later nog wel eens over. Zelfs in deze langdurige droo'gteperiode waardeeren we ons volop te verkrijgen, heerlijk leidingwater veel te weinig. Nu, santé hoor, van STENTOR. SLAGERS DRAGEN HUN WENSCHEN UIT. Jaarvergadering van den Nederl. Slagershond. Woensdag j.l. werd te Zeist de 47ste jaarvergadering van den Ned. Slagers- bond gehouden. Er bleek voor deze vergadering groote 'belangstelling te bestaan. Zeker 700 af gevaardigden en 'bezoekers haddien aan den oproep gevolg gegeven. D'e Bondsvoorzitter hield een uitvoe rige openingsrede, waarin hij constateer de, dat de toestand in het bedrijf nog zorgelijk' blijft. In 'hoofdzaak valt dit toe te schrijven aan de verontrustende daling welke de vleesohconsumptie hier te lande te zien geeft. Spr. wees er op, dat terwijl in de jaren 19271932 het vlueschverbrui'k schom melde tusschen 43.1 kg. en 48.5 kg. per jaar per hoofd der bevolking, berekenin gen thans leeren, dat het verbruik over 1937 is teruggeloopen tot 36.3 kg. per hoofd der bevolking inclusief het van Re- geeringswege beschikbaar gestelde blik- vleesch voor werkloozen en armlastigen. ,Ik had den geheelen dag doorregen achtlg weer geloopen met een sner penden wind. Toen ik a'avonds thuis kwam, kon ik mijn hoofd niet meer bewegen, zoo stijf waren de spieren van mijn nek. Ik ging vroeg naar bed maar liet mij tevoren eens stevig wrij ven met Klooaterbalsem. 'a Morgens was ik verrast te bemerken, dat er van mijn stijve nek niets meer te be speuren was. De Kloosterbalsem had mij in een enkelen nacht, of in 8 uur van m'n hevige stijve nek af geholpen. S. Sch. te den H. ORIGINEEL TIR IN SA GE Onovertroffen by brand-en sntywonden Ook ongeëvenaard als wrljfmlddel bfj Rheumatiek, spit en pijnlijke spieren Schroefdoos 35 ct Potten i 62'/i ct en f 1.04 VSMWWWMRMV Als een bewijs hoe bedroevend de toe stand in het islagersbedrijf is gaf de voor zitter aan de hand van een vanwege het Departement van Economische Zaken uit gegeven nota een gedetailleerde bereke ning, vermeldend dat een rund van 320 kg. geslacht gewicht, aangekocht a f0.75 per kg., met inbegrip van de kosten aan abattoir, accijns, crisisheffing en omzet belasting, den slager in totaal f 308 'kost te, terwijl de verkoop en detail f350 op leverde. D'eze cijfers geven een bruto winst van 13.6 pet., welke niet eens de bedrijfskosten dekt, die 22 pet. bedra gen. De verarming van den slagersstand schreef spr. voorts op grond van offi- cieele cijfers toe aan de langdurige crisis- heffingen op vleesch, welke vanaf 15 Aug. 1932 tot 1 November 1937 14 millioen gulden hebben opgebracht. Omgeslagen over 11000 slagersbedrjjven volgt hieruit dus dat iedere slagerij1 gemiddeld f7000 aan heffingen heeft opgebracht, welke last niet op den consument te verhalen viel. Welke overige wenschen en grieven er onder de slagers leven is uit het verloop der vergadering duidelijk gebleken. De grieven hadden hoofdzakelijk betrekking op de uitvoering der vleesch'keuringswet, welke leidt tot een onbillijke bevoorrech ting van het grootbedrijf, dat onder veel lager keur- en slachttarief kan werken en daardoor de islagers op de binnen- landsche markt in zeer vele gevallen een niet vol te houden concurrentie aandoet. 'Ook uitten vele afdeelingen de klacht, dat vleeschwaren worden verkocht dn allerlei niet aan de eisehen van inrichting inge volge de vleeschkeuringswet voldoende localiteiten, terwijl de slagers verplicht zijn groote kosten te maken om hun in richtingen aan de voorschriften der wet aan te passen. Een belangrijk punt was de bespreking over het ivoeren eener landelijke vleesoh- propaganda. De Tweede Kamer is op recès. Ze heeft nog enkele dingen, o.a. de befaamde Os- scbe kwestie, afgedaan, Afgedaan is voor deze kwestie niet bet goede woord, want. wel is besloten geen gebruik te maken van het recht van enquête, maar toch zal aan den Minister om nadere inlichtingen worden verzocht. Een verzoek, dat des te meer grond gekregen heeft in de behan deling der zaak voor het Ambtenaren gerecht. Daarbij zijn feiten en vooral toe standen en verhoudingen aan het licht gekomen, die een hoogst onaangenamen indruk maken en aan den eerbied voor de justitie ernstig afbreuk doen. Hier moet rechtvaardig, zonder aanzien des per- soons, worden ingegrepen. De N. S. B.-ers, die over deze kwestie reeds zooveel geschreven hebben, mogen zich eens .afvragen, of een dergelijke pu blieke bespreking en behandeling moge lijk is onder een regime, dat in Duitsch land bestaat en waarmee ze ook óns volk „gelukkig" willen maken! Men moet het in Duitschland eens wagen één tiende te zeggen aan het adres van een Minister, van hetgeen N. S. B.-ers zich tegenover den Minister van Justitie permitteeren. Het was deze week in de Tweede Ka mer wat onrustig, maar ook in het Ein- gelsche Lagerhuis was het geen pais en vree. Daar ging het om het luchtbombarde ment in het algemen, en speciaal over het aanvallen en tot zinken 'brengen uit de lucht van Engelsche koopvaardijschepen, welke zich binnen de Spaansche territori ale wateren bevinden. De Engelsche regeering is van meening, dat bedoelde luchtaanvallen in strijd zijn met het internationaal recht. En toch be perkt zij zich tot protesten, tot woorden. Zij onthoudt zich van elke daad, wijl de daad hoogstwaarschijnlijk oorlog zou be- teekenen. Zij moet rekening houd®: not dan vriend, van de bommenwerp rs, msi Mus solini. En daarom tot grooto ergernis van vele Lagerhuisleden opgepast en voorzichtig zijn! Chamberlain, de diplomaat, wil do illu sie wekken, dat. in geval van oorlog, bijv, in dat van den bui&igen burgeroorlog, de strijdende partijen zich naar d:. riohtlijaeB van het internationaal recht zenden wil len richten en dat protesten iets sullen uitricht, De oorlogvoerende partijen heb ben slechts één vastberaden wil: den ooi- log te winnen; en zij zullen daarbij voor geen enkel middel terugschrikken. De the orie van den totalen oorlog is veel en veel verder doorgedrongen dan men wil aannemen. 'Het is de ervaring van den oorlog in China en Spanje, dat de vliegtuigen in de frontlinie betrekkelijk weinig slachtoffers maken; des te meer in de gebombardeer de steden en dorpen. Een beangstigend toekomstbeeldl Ten slotte nog iets over Roemenië, dat deze week van zich spreken deed. Het i kwam in contact met Turkije, den vriend van Engeland, en begrijpelijk is het, dat Berlijn de Britsehe activiteit in de be sprekingen met Roemenië en Turkije met een merkbaar wantrouwen volgt. De „Na- tional Ztg", meent, dat Tatarescu een groote leening in Engeland kwam sluiten waardoor de Britsehe regeering zich het leeuwenaandeel van den Roemeenschen petroleumexport zal verzekeren. Boven dien zou volgens heit blad het bezoek van Tatarescu ten doel hebben over het aan leggen van een spoorweg in Roemenië te spreken voor het exploiteeren van de rijke mijnen van het land. En op de petroleum en de mijnen zijn de Duitschers del! Roemenië wil met Polen een neutraal blok vormen tusschen Duitschland en Sov jet-Rusland. Zoo wil Engeland een groo te poging ondernemen om het Duitsch land onmogelijk te maken zijn expansie strevingen te verwezenlijken. De bondssecretariis, de heer Th. Cuiper, gaf bij dit punt een uitvoerige toelichting. Spr. wees er op, dat sinds 1932 de omzet in du slagerijen met 25 pet. is gedaald; hetgeen neerkomt op een daling der con sumptie van vleesch met plm. 100 mil lioen kg. per jaar. Wanneer het ver bruik van 36.3 tot 38 kg. per 'hoofd per jaar kon worden opgevoerd, zou zul'ks een meerdere omzet per slagerij van 10.000 kg. per 'jaar beteökenen. Een toe name van 1 kg. per jaar beteekent een meerdere slachting per jaar van 16.000 runderen, 3500 vette en 1800 graskalve ren, 38.000 ivarkens en 6600 schapen. Nederland steekt wat vleeschverbruik betreft ongunstig bij het buitenland af. Duitschland bijv. consumeert 54 kg., Zwit serland 50 kg., Engeland 63 kg., Dene marken '66 'kg. per hoofd per jaar, Ne- Op 3 Juli a.s. begint de K.N.I.L.M. haar geregelden dienst op Australië. Op 16 Juni j.l. startte de PK. AFO van Tjililitan voor de proef-postvlucht. Elven voor den start. dat tandaanslag en spijsresten absorbeert en emulgeert. Daardoor worden de tanden wérkelijk wit en de mond bijzonder frisch en rein. Tube 25 en 40 ct. Extra groote tube 60 ct. mijn dierbare overledene is iets, waarover men niet kan spreken, die laat zich niet beschrijven. Het was, het is een deel van mezelf, van mijn diepste innerlijk; iets, dat alles voor me veranderde; dat de we reld en alles, wat er in is, van de sterren aan den hemel tot de madeliefjes in het gras helderder, moeier en schooner voor me deed schijnen. Ja, ik zelf werd beter en mooier in mijn eigen oogen; want had hij' me niet tot vrouw gekozen; had hij me niet lief? En toch was ik nederig ge stemd, want hoe kan ik mezelf zijn liefde waardig maken?" Ziji sprak met een overtuiging en kalmte waardoor haar woorden nog meer indruk maakten. Ze overdreef in geen enkel op zicht, ze sprak zooals ze dacht. Maude zuchtte diep. „Ach, tante Ailie", zei ze, „ik weet niets van dat alles". „En toch mijn kind, heb je beloofd zijn vrouw te worden?" „Maar tante, ik houd van hem op mijn manier. Zooals ik van vader en mama, Edgar en Alice houd. Ik houd heel veel van hem op die manier. Hij is meer voor me dan iemand anders ter wereld. Ik wèet, dat ik een goede, toegewijde vrouw voor hem kan worden. Ik ben er zeker van, dat ik hem gelukkig kan maken". „Stil, stil, kind!" riep de oude dame haastig, haast streng uit. „Hoe durven wij, sterfelijke schepselen, ons zeker voe len, dat we een ander gelukkig kunnen maken? Ons geluk, hun geluk, rust in Gods handen. Alles, wat wij' kunnen doen, is te trachten eerlijk voor ons zelf en an deren te zijn". „Eerlijk!" riep Maude vol vuur uit. „Maar tante Ailie, ik heb eerlijk gehan deld. Ik heb hem verteld, wat ik voor hem voelde, en dat mijn liefde klein en koel was in vergelijking met de zijne. Heusch, tante Ailie, Ik heb hem niet bedrogen. Ik heb de waarheid gesproken." „Dat geloof ik wel, mijn kind. Maar zooals hij ze waarschijnlijk voor zichzelf uitlegt, zijn je woorden geen waarheid meer. En zeg me eens, Maude, als hij je gevoelens voor hem even goed begreep als jij zelf doet, denk je dan, dat hij er mee tevreden zou zijn?" Neen, neen, Maude voelde, dat het niet zoo was, dat ze niet van hem zou kunnen houden, hem niet zou kunnen achten zoo als ze deed, als ze dat geloofde. Er was een kort stilzwijgen, dat door tante Ailie verbroken werd. „Maude, mijn m'eisje", zei ze vrien delijk, de hand op haar hoofd leggend, „heb je op je zelf vertrouwd? Was je wijs in eigen oog in dit geval? Of heb je God gevraagd je te leiden, naar Zijn wil ge handeld?" Maude schrok op. „Nee", zei ze, „daar heb ik geen oogen blik aan gedacht, tante Ailie", voegde ze er wat beschaamd aan toe, „ik moet nog zoo heel veel leeren op dat gebied. Waar de keus tusschen goed en kwaad me twij felachtig toeschijnt, ken ik nog niet den zegen mijn lot aan Gods1 handen toe te vertrouwen. Maar in dit geval twijfelde ik er geen oogenblik aan, of ik handelde goed door mijn leven te wijden aan het geluk van een, die den Heere zoo waar achtig dient; ik was er zoo van overtuigd, dat het mijn geestelijk welzijn zou bevor deren, als ik zijn vrouw en voortdurende metgezellin was, dat hieft geen oogenblik bij me opkwam te twijfelen of om leiding te vragen". „Ja, 'ja mijn meiske," zei de oude dame droevig, „wij' oordeeïen voorbarig, dat 'dit of dat ter Zijtner verheerlijking en tot ons eigen welzijn is en we strekken de 'hand uit en nemen het, zonder te trachten te weten te komen, wat Gods wil is. Is het wonder, als hij het verwachte goede, dat er uit voort zou vloeien, verandert in leed en smart?" „Mij moge in dit geval leed en smart te wachten staan", riep Made uit, „maar hem niet, als ik het voorkomen kan door hem mijn heele leven te geven. Ik heb een belofte gedaan en die moet ik na komen. Als er verkeerd is gehandeld, dan heb ik het gedaan en ik moet dus ook de straf dragen." „Meiske, meiske", zei tante Ailie met klem, „je spreekt dwaas, je spreekt zon dig. Het is hier niet de vraag, of de straf jou of hem zal treffen, maar alleen van wat goed en rechtvaardig is in de oogen van den Heer. Welk recht heb jij om een belofte af te leggen, zonder te weten of je ze vervullen kunt? Meen je soms, dat het woord „vrouw" niets meer be teekent dan een toegenegen, aardige vriendelijk metgezellin? Durf jij, Maude Shelbume, deze verbintenis aangaan met een leugen in je hart, zoo niet op je lip pen? Zou je Zijn zegen mogen verwach ten, als je dat deed? Zou je een van hart, een van geest, een van doel kunnen zijn met je man, als je voortdurend voor hem moest verbergen, wat je eigenlijk voor hem voelde? Maude, Maude, is dat een leven voor hem, om van je zelf nog maar niet eens te spreken" (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1938 | | pagina 5