DE ZEEUW
ZIJN STIJVE NEK
IN 8 UUR GENEZEN
KLOOSTERBALSEN
TWEEDE BLAD
Sportverdwazing.
TANTE Al LIE
Binnenland
DOOR KLOOSTERBALSEM
AKKER'S
Wat er deze week voorviel
Tandpasta Ivorol (volgens nieuw recept) geeft volop volwaardig schuim,
Een stijve nek behoeft Oe
dus niet langer te hebben
„Geen goud zoo goed"
VAN
ZATERDAG 25 JUNI 1938, Nr 224.
Voor 2606 dollar per seconde heeft een
Amerikaan&che neger in New York den
kampioen-bokser van Duitschland, ex-
houder van het wereldkampioenschap, in
anderhalve minuut knocik-out geslagen,
door hem een paar beentjes in de buurt
van zijn wervelkolom stuk te rammeier..
De neger heeft daarmede in 90 seconde.-
321.245 dollar verdiend. En de Duitschei
die nu drie weken in strekverband moet
liggen, krijgt 160.622 dollar voor zijn pijn
en moeite.
Over deze nobele daad van „sport" is
intussöhen een politiek en rassisch storm
pje losgebroken. In de negerwijken van
enkele Amerikaansche steden heeft de
overwinning van het zwarte ras op het
Arisch-Germaansche tot relletjes en
vechtpartijen geleid. In Duitschland, waar
de publieke belangstelling voor dezen
wedstrijd door een intensieve perscam
pagne zoo hoog was opgevoerd, dat de
vraag: overwinning of nederlaag als het
ware tot een zaak van nationaal prestige
was opgeblazen, en waar wekenlang was
geschreven, dat in Amerika deze match
werd aangezien als een poging om het
Derde Rijk in zijn rassentrots te treffen
moet nu een teleurstelling worden ver
werkt, die boven elke verhouding tot een
zuivere sportgebeurtenis uitgaat.
Maar met dit alles maken de organi
satoren van den wedstrijd goede zaken.
Van de netto recette van ruim een milli-
oen dollar houden zij er na aftrek van
de kosten en honoraria voor de beide
vechters, ruim 420.000 dollar als zoete
winst over. Geleerden, kunstenaars, on
derzoekers, die met karige middelen moe
ten woekeren om de menschen de resul
taten van hun genie te geven, waarop de
vooruitgang van de wereld kon worden
gegrondvest, hebben het over het alge
meen met heel wat schameler beurzen
moeten doen
De vraag rijst wat dit alles nog met
s p o r t te maken heeft. Sport dan in
den zin van gezonde krachts- en behen
digheids-meting.
De groote bokswedstrijden die thans
zooveel duizenden toeschouwers trekken.,
zijn sensationeele man-tegen-man-duels
geworden, waar het publiek op bloed be
lust raakt, zooals indertijd massa's in de
Romeinsche arena's, waar Nero zijn gla
diatoren zoo lang met leeuwen en tijgers
liet vechten, tot een van beiden verscheurd
was.
Wat een gezonde lichaamsoefening kón
zijn en een goede oefening tot zelfverde
diging in noodgevallen, wordt een duur
betaalde onsmakelijkheid, welker mateloo-
ze opgeblazenheid, in belangrijkheid en in
torenhooge kosten en baten, in totale wan
verhouding staat tot de nooden van onzen
crisisrijken tijd, de bevordering der
voor velen belaagde lichamelijke ge
zondheid door werkelijk gezonde en eer
lijke sport daarbij inbegrepen.
Het bovenstaande ontleenen wij aan
het „Alg. Hdbl.".
En met instemming!
MIDDELBURGSCHE BRIEVEN.
Amice,
De vereeniging die bedoelt te komen
tot oprichting van een bijzondere school
voor 'buitengewoon onderwijs aan zwak-
zinige kinderen in onze stad, is door het
besluit van den Raad, deze week genomen,
wel een zeer belangrijke stap nader tot
haar doel gekomen. De gemeente heeft
drie lokalen ter beschikking gesteld. Deze
beschikbaarstelling is een daad, die bij de
voorstanders van dit onderwijs ten on
zent, met groote waardeering is begroet.
Formeel genomen, was de gemeente in dit
opzicht niets verplicht. Het is wel in den
geest van de Lager Onderwijswet, dat van
Overheidswege hij de stichting van zoo-
F E U 1 L LÊ T ON
door Catharine D. Bell.
qo\ naar bet Engelsch.)
yy') 0'
Tante Ailie nam zachtkens de hand weg
die Maude's gezichtje naar haar toege-
wend hield en haar hoofd met zaohten
dwang weer op haar knie leggend, als
was ze een klein meisje en zei sussend:
>.Zoo, lieve kind, ik wil zelfs niet trach-
en geheim in je oogen te lezen. Je
mo®Ver me van vertellen wat je zelf wilt"
wilde u juist alles vertellen",
iep Maude uit en haastig, misschien een
beetje verward, deed ze het heele verhaal
vn haar moeilijkheden. „Help me, tante
zelfniet me"' eindigde ze' ken me"
'.'^aav waarin, mijn kind, moet ik je
droevi Yroeg oude dame een 'beetje
„U kunt me er van overtuigen, dat, wat
ik voor hem voel, werkelijk de liefde is,
waar hy recht op heeft".
djijd meiske, wie kan dat voor
doen? Dat kan alleen God Zelf je lee-
Liefde, als ik voelde en voel voor
1 danige inrichtingen hulp wordt verleend,
maar de uitvoeringsmaatregelen daarom-
trent ontbreken nog steeds, zoodat for-
j meel genomen, de Gemeente zich ook op
I een ander standpunt had kunnen stellen.
De vereeniging bovenbedoeld ziet zich
evenwel nog voor moeilijke opgaven ge
plaatst. Want de drie lokalen, die zij in
gebruik krijgt, verkeeren in desolaten toe
stand. Daar is neg heel wat aan op te
knappen, eer zij geschikt zijn, om onder
wijs in te geven. En dat opknappen moet
de vereeniging zelf doen. Maar ook hier
heeft de Raad een royaal standpunt in
genomen. De dienst van gemeentewerken
had een begrooting van kosten gemaakt
om deze lokalen te herstellen en te schil
deren, en dit werk dan na aanbesteding
onder haar leiding uit te voeren. Ziet de
vereeniging evenwel kans, om zoowel ten
genoege van de Gemeente als van den In
specteur van dit Onderwijs dit werk in
eigen beheer, goedkooper gedaan te krij
gen, dan heeft zij daartoe thans het recht
gekregen.
j Natuurlijk is de vereeniging er dan
nog niet. Dan komen ook nog voor haar
rekening de kosten der inrichting en het
l aanschaffen van leermiddelen. En die
zijn natuurlijk ook niet gering. En daar
om grijp ik deze gelegenheid aan om voor
deze vereeniging v.n.l. bij de vrienden
van dit onderwijs op Walcheren, nog een
goed woordje te doen. Er is reeds thans
een groot aantal contribuanten genoteerd.
Maar dit aantal zou nog heel gemakke
lijk verdubbeld kunnen worden. Misschien
zelfs verdrievoudigd. Een kort berichtje
aan den heer R. van der Welle aan den
Noord weg, en de zaak komt voor elkaar.
Uit dezen stand van zaken blijkt wel,
dat deze jeugdige vereeniging wel zeer
actief en tegelijk uiterst doelmatig is op
getreden en dat Zeeland daarmee nu spoe
dig een uitzonderingspositie, waarin het
tot heden verkeerde, ziet opgeheven. Als
deze school hier zal worden geopend is er
geen provincie meer in ons land, waarin
niet één of meer van dergelijke inrich
tingen bestaan. Diat de eerste buitenge
wone school in onze provincie een bijzon
dere is, stemt ons dankbaar. Dat het ons
verplichtingen oplegt, hopen we niet te
vergeten.
Nadat in 1927 de zaak van „Wethou-
derspensionneering" na velerhande we
derwaardigheden in den Raad, gestrand
is, is het thans door de geheele rechter
zijde op de helling gebrachte scheepje
buitengewoon vlot van stapel geloopen.
Behalve het veranderd inzicht van eenige
toen reeds zittende raadsleden is er in de
Gemeentewet voor deze materie een ge
dragslijn voorgeschreven, die thans meer
of minder getrouwelijk gecopiëerd, is ge
volgd geworden. Zoowel het een als het
ander werkte tot een zeer vlotten gang van
zaken mede.
Na alles, dat er deze week over onze
waterleiding in „De Zeeuw" heeft gestaan
kan ik daar gevoeglijk het zwijgen toe
doen.
Laaft ik U eerlijk zeggen alles nauw
keurig te hebben gevolgd, doch dat men
op 'den duur op moet passen, wat het niet
tot een „waterlijden" komt.
Indien gij er niet alles van begrijpt,
dan praten we er later nog wel eens over.
Zelfs in deze langdurige droo'gteperiode
waardeeren we ons volop te verkrijgen,
heerlijk leidingwater veel te weinig.
Nu, santé hoor,
van STENTOR.
SLAGERS DRAGEN HUN
WENSCHEN UIT.
Jaarvergadering van den Nederl.
Slagershond.
Woensdag j.l. werd te Zeist de 47ste
jaarvergadering van den Ned. Slagers-
bond gehouden.
Er bleek voor deze vergadering groote
'belangstelling te bestaan. Zeker 700 af
gevaardigden en 'bezoekers haddien aan
den oproep gevolg gegeven.
D'e Bondsvoorzitter hield een uitvoe
rige openingsrede, waarin hij constateer
de, dat de toestand in het bedrijf nog
zorgelijk' blijft.
In 'hoofdzaak valt dit toe te schrijven
aan de verontrustende daling welke de
vleesohconsumptie hier te lande te zien
geeft.
Spr. wees er op, dat terwijl in de jaren
19271932 het vlueschverbrui'k schom
melde tusschen 43.1 kg. en 48.5 kg. per
jaar per hoofd der bevolking, berekenin
gen thans leeren, dat het verbruik over
1937 is teruggeloopen tot 36.3 kg. per
hoofd der bevolking inclusief het van Re-
geeringswege beschikbaar gestelde blik-
vleesch voor werkloozen en armlastigen.
,Ik had den geheelen dag doorregen
achtlg weer geloopen met een sner
penden wind. Toen ik a'avonds thuis
kwam, kon ik mijn hoofd niet meer
bewegen, zoo stijf waren de spieren
van mijn nek. Ik ging vroeg naar bed
maar liet mij tevoren eens stevig wrij
ven met Klooaterbalsem. 'a Morgens
was ik verrast te bemerken, dat er
van mijn stijve nek niets meer te be
speuren was. De Kloosterbalsem had
mij in een enkelen nacht, of in 8 uur
van m'n hevige stijve nek af geholpen.
S. Sch. te den H.
ORIGINEEL TIR IN SA GE
Onovertroffen by brand-en sntywonden
Ook ongeëvenaard als wrljfmlddel bfj
Rheumatiek, spit en pijnlijke spieren
Schroefdoos 35 ct Potten i 62'/i ct en f 1.04
VSMWWWMRMV
Als een bewijs hoe bedroevend de toe
stand in het islagersbedrijf is gaf de voor
zitter aan de hand van een vanwege het
Departement van Economische Zaken uit
gegeven nota een gedetailleerde bereke
ning, vermeldend dat een rund van 320
kg. geslacht gewicht, aangekocht a f0.75
per kg., met inbegrip van de kosten aan
abattoir, accijns, crisisheffing en omzet
belasting, den slager in totaal f 308 'kost
te, terwijl de verkoop en detail f350 op
leverde. D'eze cijfers geven een bruto
winst van 13.6 pet., welke niet eens de
bedrijfskosten dekt, die 22 pet. bedra
gen.
De verarming van den slagersstand
schreef spr. voorts op grond van offi-
cieele cijfers toe aan de langdurige crisis-
heffingen op vleesch, welke vanaf 15 Aug.
1932 tot 1 November 1937 14 millioen
gulden hebben opgebracht. Omgeslagen
over 11000 slagersbedrjjven volgt hieruit
dus dat iedere slagerij1 gemiddeld f7000
aan heffingen heeft opgebracht, welke
last niet op den consument te verhalen
viel.
Welke overige wenschen en grieven er
onder de slagers leven is uit het verloop
der vergadering duidelijk gebleken. De
grieven hadden hoofdzakelijk betrekking
op de uitvoering der vleesch'keuringswet,
welke leidt tot een onbillijke bevoorrech
ting van het grootbedrijf, dat onder veel
lager keur- en slachttarief kan werken
en daardoor de islagers op de binnen-
landsche markt in zeer vele gevallen een
niet vol te houden concurrentie aandoet.
'Ook uitten vele afdeelingen de klacht, dat
vleeschwaren worden verkocht dn allerlei
niet aan de eisehen van inrichting inge
volge de vleeschkeuringswet voldoende
localiteiten, terwijl de slagers verplicht
zijn groote kosten te maken om hun in
richtingen aan de voorschriften der wet
aan te passen.
Een belangrijk punt was de bespreking
over het ivoeren eener landelijke vleesoh-
propaganda.
De Tweede Kamer is op recès. Ze heeft
nog enkele dingen, o.a. de befaamde Os-
scbe kwestie, afgedaan, Afgedaan is voor
deze kwestie niet bet goede woord, want.
wel is besloten geen gebruik te maken
van het recht van enquête, maar toch zal
aan den Minister om nadere inlichtingen
worden verzocht. Een verzoek, dat des te
meer grond gekregen heeft in de behan
deling der zaak voor het Ambtenaren
gerecht. Daarbij zijn feiten en vooral toe
standen en verhoudingen aan het licht
gekomen, die een hoogst onaangenamen
indruk maken en aan den eerbied voor de
justitie ernstig afbreuk doen. Hier moet
rechtvaardig, zonder aanzien des per-
soons, worden ingegrepen.
De N. S. B.-ers, die over deze kwestie
reeds zooveel geschreven hebben, mogen
zich eens .afvragen, of een dergelijke pu
blieke bespreking en behandeling moge
lijk is onder een regime, dat in Duitsch
land bestaat en waarmee ze ook óns volk
„gelukkig" willen maken! Men moet het
in Duitschland eens wagen één tiende te
zeggen aan het adres van een Minister,
van hetgeen N. S. B.-ers zich tegenover
den Minister van Justitie permitteeren.
Het was deze week in de Tweede Ka
mer wat onrustig, maar ook in het Ein-
gelsche Lagerhuis was het geen pais en
vree.
Daar ging het om het luchtbombarde
ment in het algemen, en speciaal over het
aanvallen en tot zinken 'brengen uit de
lucht van Engelsche koopvaardijschepen,
welke zich binnen de Spaansche territori
ale wateren bevinden.
De Engelsche regeering is van meening,
dat bedoelde luchtaanvallen in strijd zijn
met het internationaal recht. En toch be
perkt zij zich tot protesten, tot woorden.
Zij onthoudt zich van elke daad, wijl de
daad hoogstwaarschijnlijk oorlog zou be-
teekenen.
Zij moet rekening houd®: not dan
vriend, van de bommenwerp rs, msi Mus
solini. En daarom tot grooto ergernis
van vele Lagerhuisleden opgepast en
voorzichtig zijn!
Chamberlain, de diplomaat, wil do illu
sie wekken, dat. in geval van oorlog, bijv,
in dat van den bui&igen burgeroorlog, de
strijdende partijen zich naar d:. riohtlijaeB
van het internationaal recht zenden wil
len richten en dat protesten iets sullen
uitricht, De oorlogvoerende partijen heb
ben slechts één vastberaden wil: den ooi-
log te winnen; en zij zullen daarbij voor
geen enkel middel terugschrikken. De the
orie van den totalen oorlog is veel en
veel verder doorgedrongen dan men wil
aannemen.
'Het is de ervaring van den oorlog in
China en Spanje, dat de vliegtuigen in de
frontlinie betrekkelijk weinig slachtoffers
maken; des te meer in de gebombardeer
de steden en dorpen.
Een beangstigend toekomstbeeldl
Ten slotte nog iets over Roemenië, dat
deze week van zich spreken deed. Het
i kwam in contact met Turkije, den vriend
van Engeland, en begrijpelijk is het, dat
Berlijn de Britsehe activiteit in de be
sprekingen met Roemenië en Turkije met
een merkbaar wantrouwen volgt. De „Na-
tional Ztg", meent, dat Tatarescu een
groote leening in Engeland kwam sluiten
waardoor de Britsehe regeering zich het
leeuwenaandeel van den Roemeenschen
petroleumexport zal verzekeren. Boven
dien zou volgens heit blad het bezoek van
Tatarescu ten doel hebben over het aan
leggen van een spoorweg in Roemenië te
spreken voor het exploiteeren van de rijke
mijnen van het land. En op de petroleum
en de mijnen zijn de Duitschers del!
Roemenië wil met Polen een neutraal
blok vormen tusschen Duitschland en Sov
jet-Rusland. Zoo wil Engeland een groo
te poging ondernemen om het Duitsch
land onmogelijk te maken zijn expansie
strevingen te verwezenlijken.
De bondssecretariis, de heer Th. Cuiper,
gaf bij dit punt een uitvoerige toelichting.
Spr. wees er op, dat sinds 1932 de omzet
in du slagerijen met 25 pet. is gedaald;
hetgeen neerkomt op een daling der con
sumptie van vleesch met plm. 100 mil
lioen kg. per jaar. Wanneer het ver
bruik van 36.3 tot 38 kg. per 'hoofd per
jaar kon worden opgevoerd, zou zul'ks
een meerdere omzet per slagerij van
10.000 kg. per 'jaar beteökenen. Een toe
name van 1 kg. per jaar beteekent een
meerdere slachting per jaar van 16.000
runderen, 3500 vette en 1800 graskalve
ren, 38.000 ivarkens en 6600 schapen.
Nederland steekt wat vleeschverbruik
betreft ongunstig bij het buitenland af.
Duitschland bijv. consumeert 54 kg., Zwit
serland 50 kg., Engeland 63 kg., Dene
marken '66 'kg. per hoofd per jaar, Ne-
Op 3 Juli a.s. begint de K.N.I.L.M. haar geregelden dienst op Australië. Op 16
Juni j.l. startte de PK. AFO van Tjililitan voor de proef-postvlucht. Elven voor
den start.
dat tandaanslag en spijsresten absorbeert en emulgeert. Daardoor worden de tanden wérkelijk wit en de mond bijzonder frisch en rein. Tube 25 en 40 ct.
Extra groote tube 60 ct.
mijn dierbare overledene is iets, waarover
men niet kan spreken, die laat zich niet
beschrijven. Het was, het is een deel van
mezelf, van mijn diepste innerlijk; iets,
dat alles voor me veranderde; dat de we
reld en alles, wat er in is, van de sterren
aan den hemel tot de madeliefjes in het
gras helderder, moeier en schooner voor
me deed schijnen. Ja, ik zelf werd beter
en mooier in mijn eigen oogen; want had
hij' me niet tot vrouw gekozen; had hij
me niet lief? En toch was ik nederig ge
stemd, want hoe kan ik mezelf zijn liefde
waardig maken?"
Ziji sprak met een overtuiging en kalmte
waardoor haar woorden nog meer indruk
maakten. Ze overdreef in geen enkel op
zicht, ze sprak zooals ze dacht. Maude
zuchtte diep.
„Ach, tante Ailie", zei ze, „ik weet niets
van dat alles".
„En toch mijn kind, heb je beloofd zijn
vrouw te worden?"
„Maar tante, ik houd van hem op mijn
manier. Zooals ik van vader en mama,
Edgar en Alice houd. Ik houd heel veel
van hem op die manier. Hij is meer voor
me dan iemand anders ter wereld. Ik
wèet, dat ik een goede, toegewijde vrouw
voor hem kan worden. Ik ben er zeker
van, dat ik hem gelukkig kan maken".
„Stil, stil, kind!" riep de oude dame
haastig, haast streng uit. „Hoe durven
wij, sterfelijke schepselen, ons zeker voe
len, dat we een ander gelukkig kunnen
maken? Ons geluk, hun geluk, rust in
Gods handen. Alles, wat wij' kunnen doen,
is te trachten eerlijk voor ons zelf en an
deren te zijn".
„Eerlijk!" riep Maude vol vuur uit.
„Maar tante Ailie, ik heb eerlijk gehan
deld. Ik heb hem verteld, wat ik voor hem
voelde, en dat mijn liefde klein en koel
was in vergelijking met de zijne. Heusch,
tante Ailie, Ik heb hem niet bedrogen. Ik
heb de waarheid gesproken."
„Dat geloof ik wel, mijn kind. Maar
zooals hij ze waarschijnlijk voor zichzelf
uitlegt, zijn je woorden geen waarheid
meer. En zeg me eens, Maude, als hij je
gevoelens voor hem even goed begreep
als jij zelf doet, denk je dan, dat hij er
mee tevreden zou zijn?"
Neen, neen, Maude voelde, dat het niet
zoo was, dat ze niet van hem zou kunnen
houden, hem niet zou kunnen achten zoo
als ze deed, als ze dat geloofde. Er was
een kort stilzwijgen, dat door tante Ailie
verbroken werd.
„Maude, mijn m'eisje", zei ze vrien
delijk, de hand op haar hoofd leggend,
„heb je op je zelf vertrouwd? Was je wijs
in eigen oog in dit geval? Of heb je God
gevraagd je te leiden, naar Zijn wil ge
handeld?"
Maude schrok op.
„Nee", zei ze, „daar heb ik geen oogen
blik aan gedacht, tante Ailie", voegde ze
er wat beschaamd aan toe, „ik moet nog
zoo heel veel leeren op dat gebied. Waar
de keus tusschen goed en kwaad me twij
felachtig toeschijnt, ken ik nog niet den
zegen mijn lot aan Gods1 handen toe te
vertrouwen. Maar in dit geval twijfelde
ik er geen oogenblik aan, of ik handelde
goed door mijn leven te wijden aan het
geluk van een, die den Heere zoo waar
achtig dient; ik was er zoo van overtuigd,
dat het mijn geestelijk welzijn zou bevor
deren, als ik zijn vrouw en voortdurende
metgezellin was, dat hieft geen oogenblik
bij me opkwam te twijfelen of om leiding
te vragen".
„Ja, 'ja mijn meiske," zei de oude dame
droevig, „wij' oordeeïen voorbarig, dat 'dit
of dat ter Zijtner verheerlijking en tot ons
eigen welzijn is en we strekken de 'hand
uit en nemen het, zonder te trachten te
weten te komen, wat Gods wil is. Is het
wonder, als hij het verwachte goede, dat
er uit voort zou vloeien, verandert in
leed en smart?"
„Mij moge in dit geval leed en smart
te wachten staan", riep Made uit, „maar
hem niet, als ik het voorkomen kan door
hem mijn heele leven te geven. Ik heb
een belofte gedaan en die moet ik na
komen. Als er verkeerd is gehandeld, dan
heb ik het gedaan en ik moet dus ook
de straf dragen."
„Meiske, meiske", zei tante Ailie met
klem, „je spreekt dwaas, je spreekt zon
dig. Het is hier niet de vraag, of de straf
jou of hem zal treffen, maar alleen van
wat goed en rechtvaardig is in de oogen
van den Heer. Welk recht heb jij om
een belofte af te leggen, zonder te weten
of je ze vervullen kunt? Meen je soms,
dat het woord „vrouw" niets meer be
teekent dan een toegenegen, aardige
vriendelijk metgezellin? Durf jij, Maude
Shelbume, deze verbintenis aangaan met
een leugen in je hart, zoo niet op je lip
pen? Zou je Zijn zegen mogen verwach
ten, als je dat deed? Zou je een van hart,
een van geest, een van doel kunnen zijn
met je man, als je voortdurend voor hem
moest verbergen, wat je eigenlijk voor
hem voelde? Maude, Maude, is dat een
leven voor hem, om van je zelf nog maar
niet eens te spreken"
(Wordt vervolgd.)