DE ZEEUW
tweede blad
tante ailie
Wijziging der Tabakswet.
Uit de Provincie
Geschonden recht.
feuilleton
hoofdstuk xvni.
VAN
VRIJDAG 24 JUNI 1938, Nr 223.
Banderolles beneden drie cent gevraagd.
Verschenen is 'het Voorloopig Verslag
aan de Tweede Kamer inzake het wets
ontwerp tot wijziging van de Tabakswet.
Het onderzoek van het ontwerp heeft
de vaste commissie voor belastingen aan
leiding gegoven tot het weergeven o.a.
van de volgende beschouwingen en op
merkingen.
De vraag rees, of, nu de Tabakswet
op verschillende punten zal worden her
zien, het niet aanbeveling zou verdienen
aan de door de regeering voorgestelde
wijzigingen nog eenige andere toe te voe-
gen.
Eerst werd in dit verband de aandacht
er op gevestigd, dat de klein- en
midden-industrie in dezen tak
van bedrijf eenige bescherming zeer van
noode hebben. Toen in 1933 tot verhoo
ring van den tabaksaccijns werd overge
gaan, werd daarbij de verwachting uit
gesproken, dat die verbooging op den
consument zou worden iverhaald. Het te
gendeel is echter geschied.
De accijnsver'hooging heeft
slechts aanleiding gegeven
tot verscherping van de on
derlinge concurrentie, waarbij
de vroeger reeds opgedane ervaring werd
bevestigd, dat bij zul'k een oplaaien van
den concurrentiestrijd de groote onder
nemingen door den inzet van al hun ka
pitaalkracht trachten den omzet, vooral
in de lagere prijsklassen, naar zich toe
te trekken.
IZoo zijn de kleine bedrijven opnieuw
in het gedrang gekomen. Naar gemeend
werd, zon de regeering in belangrijke
mate medewerken aan het gezond houden
van het bedrijf, indien zij alsnog in het
ontwerp één of meer bepalingen zou op
nemen, welke de strekking hebben den
nadeeligen invloed te neutraliseeren, wel
ken de zware accijnsheffing in 'het bij
zonder beeft op de bedrijfsuitkomsten van
de klein- en midden-industrie.
In de tweede plaats werd er op gewe
zen, dat kleine sigaren, met de hand of
in den vorm gemaakt, lichter dan 35
gram, belast worden met I7V2 pet. D'aar
dit, naar men meende, toch nimmer de
bedoeling is geweest, drong men op een
wijziging aan, die een dergelijke toepas
sing van de wet voor den vervolge on
mogelijk maakt.
Gewezen werd in dit verband nog op
den misstand, dat ook een aantal siga
renwinkeliers zich aan den verkoop
van ongebanderolleerd siga
rettenpapier schuldig maakt, niet
om daarmede een extra-winst te behalen,
doch om hun klanten ter wille te zijn.
Ook werd van deze gelegenheid ge
bruik gemaakt tot het stellen van de
vraag, of het waar iist, dat geen banderol
les verstrekt worden beneden de 3 ct.,
zoodat sigaren van lagere prijs, b.v. 2
of 2Va ct., van banderolles van
een feitelijk te hoog bedrag
voorzien moeten zijn. Indien zulks inder
daad het geval is, meende men op wijzi
ging van deze practijk te moeten aan
dringen.
Verder werd nog aandacht gewijd aan
de positie van de marktkooplie
den.
Vooreerst werd er op gewezen, dat,
terwijl de winkelier alle sigaren stuks-
zoowel als kistgewijs gebanderolleerd mag
verkoopen, marktkooplieden alleen seno-
ritas met kistband mogen verkoopen.
Gevraagd werd, of er overwegende be
zwaren zijin, de laatstgenoemde iverkooi-
pers ten deze met de winkeliers op een
lijn te stellen.
Verder werd nog herinnerd aan den
toestand van rechtsonzekerheid, waarin
de niet zeer groote groep van marktkoop
lieden verkeert, die zich van ouds bezig
honden met den verkoopi van ongeregelde
08)
door Catharine D. Bell.
(Vrij naar het Engelsch.)
Het einde.
Mocht mijnheer Easton, toen bij met
gar wegreed, zich al volmaakt gelukkig
n tevreden voelen, Maude, die thuis
ee verkeerde in een geheel anderen ge
et stoestand. Vanaf het oogenblik, dat
in v, en was' wer(i twijfel en onzekerheid
lilt aai' wa^er- Wat waren haar werke-
\V6 ,gevoelens vo°r mijnheer Easton?
as het wel alles, wat een vrouw voor
mr!r .f1?1 ,moe1; voelen; wat ze altijd ge-
enkt ze^ voor haar aanstaanden
vrn g!n0°!; zullen voelen? Dat waren
Hi0etTI'j ze k011 beantwoorden en
wiiaf0 aarom liefst zoo gauw mogelijk
wilde vergeten.
na,l°^6ling treeg ze een inval. Ze zou
7cm v, me Saan om troost en raad, die
reii a We^ helpen met zichzelf in het
0 -0men. Misschien kon zij Maude
en niet voor den verkoop door winkeliers
geschikte partijen sigaren. Na het in
werking treden van de Tabakswet leven
deze kooplieden, wier vak het is, bene
den den detailprijs dus ook beneden
den banderollenprijs te verkoopen,
eigenlijk buiten de wet. Zij zijn voortdu
rend in overtreding. Wel is jegens hien
meermalen lankmoedigheid betracht. Dit
doet echter niet af aan 'het feit, dat 'hier
van een onbevredigenden toestand spra
ke ±s.
DE NEDERLANDSCHE JURISTEN-
VEREENIGING VERGADERT
TE MIDDELBURG.
De Nederlandsche Juristenvereeniging
houdt heden en morgen haar jaarlijksche
bijeenkomst te Middelburg, waarvoor zich
ruim 100 personen hebben aangemeld.
De vergadering ie Donderdagavond
voorafgegaan door een ontvangst door hel
gemeentebestuur in de Raadzaal.
De burgemeester, de heer M. Fernhout,
heeft de gasten toegesproken en or op ge
wezen, dat het 21 jaren geleden is, dat de
vereeniging te Middelburg bijeenkwam.
Zij is thans bij uitstek welkom om de ge
distingeerde positie, die zij zich in de 08
jaren van haar bestaan verwierf.
Zij heeft zich in die jaren over gebrek
aan Ministerieele belangstelling voor de
in haar midden gehoudeu verhandelingen
niet te beklagen gehad en ook bij de Volks
vertegenwoordigers niet zelden een ge
opend oor gevonden. En dan heeft ze, in
die beïnvloeding slagend, het Volksleven
op veelszins uitnemende wijze gediend.
Tot den broederen kring van hen voor wie
haar werk van bijzondere beteekenis is
geweest, bebooren niet in de laatste plaats
allen, die met de practische toepassing
van het gemeenterecht belast of daarbij
op allerlei wijze geïnteresseerd zijn.
Wat Middelburg betreft, vermeldde spr
dankbaar, dat hier niet alleen, gelijk bijna
overal elders, vroeger een beduidend aan
tal juristen aan de practijk van het stads
bestuur een werkzaam aandeel genomen
heeft, maar dat deze daadwerkelijke be
langstelling, onafgebroken tot den huidi-
gen dag heeft voortgeduurd. Tot voor kort
maakten er vier deel uit van den Raad,
allen behoorende of behoord hebbende tot
de rechterlijke macht en thans zijn het
geen minderen dan de vice-president van
de rechtbank en de Officier van Justitie,
die deze gewaardeerde traditie voortzet
ten. Onbetwistbaar tot heil der stad en
tot onvermengde vreugde van hun mede
leden. Spr. wees er verdoe op, dat in ons
land, dat, bij alle gebrek wat er te noe
men zou zijn vergelijkenderwijs in zoo
menig ander in welhaast ieder opzicht
zoozeer bevoorrecht is, wij ons mogen ge
lukkig prijzen om wat wij hebben in de
veelszins goed gefundeerde rechtsbedee-
ling, in onze hoogstaande onafhankelijke
onomkoopbare rechtspraak en in onze be
kwame Nederlandsche advocatuur. Zoo
lang men bogen kan op zulk een bezit,
zoolang zal dat mede een van de bewijzen
zijn van de gezondheid van het Neder
landsche volksbestaan. En zoolang zal
ons volk met Gods hulp, zichzelf kunnen
blijven. Strekke het werk der Vereeniging
en deszelfs invloed in ruime mate daar
toe, dat, in erkenning van de eeuwige van
God gegeven rechtsbeginselen, in vervul
ling ga in den hoogsten zin waarin
men haar duiden kan de bede: „Sol
Justitiae Ulustra Nos".
Spr. wensoht allen aangename dagen
op Walcheren toe en hoopt, dat mon do
beste herinneringen er aan zal mogon be
waren. (Applaus.)
De voorzitter, Prof. Mr E. M. Meijers,
de woorden van den burgemeester beant
woordende, zeide, dat al is het nu wat
lang geleden, men gaarne in Middelburg
bijeonkomt, ook uit piëteit. Men is er voor
de juristen op gewijdon bodem. Het is do
stad, die het eerst stadsrechten verwierf.
Er zijn wel plaatsen, die meenen ouder9
rechten te hebben, maar volgens spreker
staat het authentiek vast, dat Middelburg
het eerste was.
Het was ook Middelburg, dat eerst in
de 16e en later in de 18e eeuw een presi
dent van den Hoogen Raad leverde en
wel resp. Nicolaas Everhardy en G. van
Bënkershoek. Men wacht nu verlangend
op den volgenden Middelburger, die de
zen hoogen post zal bekleeden,
Het was ook Middelburg, dat de eerste
verordening op de lantaarn aanstekers
vaststelde. De juristen hebben niet altijd,
gehoor bij de 'burgerlijke besturen gevon
den, doch hier is het spr. gebleken, dat
de burgemeester goed op de hoogte is van
het leven in de vereeniging Spr. brengt
hem dank voor zijn hartelijke woorden
en besloot met zijn meening, dat rechter
lijke macht en gemeentebesturen samen
moeten werken in het belang der ingeze
tenen. (Luide instemming.)
Nadat verversohingen waren aangebo
den, begaf men zich naar de Oude Vier-,
schaar beneden in het Stadhuis, waarin
voor deze gelegenheid een noodverlichting
Was aangebracht.
Hier heeft de gemeente-archivaris, D'r
W. S. Unger, een kort resumé gegeven
Van de belangrijkste feiten, die met dit
beroemde deel van het mooie Stadhuis
verband houden.
Van vereeniging en vergadering.
In Utrecht en Hoorn zijn tentoonstel
lingen van den Neo-Malthus. Bond door
R.K. jongeren zoodanig verstoord, dat ze
gesloten moesten worden.
Hier werd het recht van burgers ge
schonden, want particulieren mogen niet
hun eigen rechter zijn. Ordeverstoring
kan nooit tot ware orde leiden.
Doch niet. alleen onbesuisde jongeren,
die hun lofwaardige critiek op een on
zedelijke vereeniging op onjuiste wijze
demonstreeren, kunnen zóó de rechten
van medeburgers krenken; ook overheids
personen vergissen zich wel eens.
De burgemeester van Schiedam verbood
onlangs een openbare vergadering van
deze zelfde organisatie. Had hij daartoe
het recht? Deze vraag wordt door een
inodoworkor van 't Weekblad voor
Gemeentebelangen (uitgavo N.
Samsom N.V.) absoluut ontkennend
beantwoord.
Do burgomoester betoogde op grond
van eenige wetsartikelen, dat de N, M.
Boud een verboden vereeniging is, in
strijd met de goode zeden en dus met
do openbare orde.
De schrijver van het artikel merkt aller-
oerst op, dat hij met den burgemeester
de werkzaamheden en het streven van
bedoelde organisatie verderfelijk voor onze
samenleving acht. Maar hij voegt er aan
stonds aan toe, dat de burgemeester met
zijn verbod zijn bevoegdheid verre heeft
overschreden en inbreuk heeft gemaakt
op het in de Grondwet toegekende recht
van vergadering.
1 Ten eerste kan de burgemeester niet
uitmaken of een bond een verboden
vereeniging is; de bevoegdheid daartoe
berust uitsluitend bij de rechterlijke
macht en die kan pas in elk afzonder
lijk geval beslissen wanneer tegen één
of meer personen een strafvervolging
wordt ingesteld omdat zij deelnemen aan
een bij de wet verboden vereeniging.
In de tweede plaats en dat gaat nog
verder zelfs al had de rechter uitge
maakt, dat de N.M.B. een verboden ver
eeniging is, dan nog zou de burgemeester
een vergadering in een gebouw niet
kunnen verbieden (wel in de open lucht).
Want het houden van vergaderingen in
gebouwen is geheel vrij. Wordt zoo'n ver
gadering gehouden, dan hebben de amb
tenaren van politie vrij toegang. Zij kun
nen en behooren dan proces-verbaal op
te maken, wanneer de orde verstoord of
in strijd met do wet gohandold wordt.
ZIJ kunnen dan zelfs do vergadering ont-
blndon. Maar preventieve maatregelen
mag on kan do burgemeester niet nemon.
Wij gaven, zogt de Rotterd., waar-
aan wij een en ander ontleenen, hier
slechts zoer beknopt en zonder aanhaling
van wetsartikelen de beschouwing in het
Woekblad weer. Doch het lijkt ons nut
tig er de aandacht op to vestigen.
De wet dient gehandhaafd tegenover
elke vereeniging, Laten wij dat beginsel
los, dan kan do overheid, ook de plaat
selijke, zoodanige maatregelen nemen, dat
de vrije moeningsuiting van een deel dos
volks belemmerd wordt. En deze geeste
lijke dwang is ontoelaatbaar. Het zwaard
is een ongeschikt middel om de publieke
opinie te vormen.
Prof. Mr Meijers heeft namens allen
Dr Unger voor zijn mededeelingen bedankt
Intusschen was op de Markt de belich
ting vau het Stadhuis ontstoken en kon
den de gasten gedurende een uur genieten
van den steeds mooien aanblik, die deze
belichting oplevert.
In de Vrijdagmorgen in St. Joris ge
houden algëmeene vergadering van de
Nederlandsche Juristenvereeniging, heeft
de voorzitter Prof. Mr E. M. Meijers,
een openingsrede gehouden, waarin hij
wees op 'het toenemende nationalisme.
Spr. besloot met er op te wijzen, dat
de Nederlandsche juristen zoowel in
ternationaal als nationaal 'justitia moe
ten dienen.
Ten slotte heette ispr. in 'het bijzonder
welkom den burgemeester van Middel
burg, den heer 'M. Fernhout en den ver
tegenwoordiger van 'de Nederlandsch-
Indische Juristeruvereeniging, Mr Eggens.
Even later kon de voorzitter twee ver-
De dijk van. Lemmer naar Urk, welke in het kader der Zuiderzeewerken in den Noordelijken Polder wordt aangelegd, is
thans in wording. Een kijkje van de voorbereidende werkzaamheden.
wel overtuigen, dat, wat deze voelde, meer
was, dan ze zich zelf eigenlijk wel be
wust was. Er kwam een vermoeden bij
har op, vaag, maar verontrustend, dat
juist de grootte van Nannie's liefde haar
zoo rustig maakte en dan was er voor
haar uit die richting weinig troost en
hulp te verwachten.
Nannie wist tot nog toe niets van de
verhouding, waarin mijnheer Easton tot
haar vriendin stond. D'aar het even goed
zijn geheim was als het hare, had Maude
niet gemeend het recht te hebben er over
te spreken. Maar nu was het een ander
geval en ze haastte zich naar Grange Law
om Nannie geheel in haar vertrouwen te
nemen.
Als gewoonlijk ging ze rechtstreeks naar
het schoolvertrek. Dit was leeg an een
dienstmeisje, dat ze tegen kwam, vertelde
haar, dat de jonge dames allemaal uit
waren. Juffrouw Esther en juffrouw Gra-
cie waren met haar vader naar den heu
vel gegaan en juffrouw Nannie was naar
mevrouw Fleming. Maude besloot haar
daarheen te volgen, zioh over het uitstel
troostend met de gedachte, dat ze Nannie
tenminste alleen zou vinden met tante
Ailie, en dat ze haar wel zou kunnen be
wegen om een eindje met haar op te
loopen.
Maar zie, toen ze aan de Grees kwam
was de vogel ook al weer gevlogen. Tan
te Ailie zat alleen in haar armstoel bij
het vuur. Nannie was nahr het dorp ge
gaan. Ze zou nog wel terugkomen bij tan
te Ailie voor ze naar huis ging, maar ze
had heel wat bezoeken af te leggen en het
zou dus nog wel een poosje duren.
Maude was ontstemd, ontevreden, dat
alles haar dien dag scheen scheen tegen
te loopen. Tante Ailie merkte het.
„Lieve kind", zei ze, „er is iets, dat je
ontstemt. Kom nu eens gezellig op Nan
nie's stoeltje naast me zitten, dan zal ik
eens probeeren, of ik je niet kan helpen
en troosten".
Er was iets ongewoon zachts, ja zelfs
teers in tante Ailie's manier van doen,
wat Mande, opgewonden en van streek als
ze was, haast tot tranen toe bewoog. Ze
ging zitten, zooals haar gezegd was, zon
der iets te zeggen, daar ze vreesde, dat
ze haar stem niet in bedwang had. Een
kleinigheid wendde haar aandacht af. Op
ben tafeltje naast tante Ailie lag een ge
opende brief. De inkt was verbleekt, het
papier vergeeld, het moest dus al een
heel oud epistel zijn. Een heel oude brief
wekt de belangstelling van de meeste men-
sohen, en Maude vormde geen uitzonde
ring. Al haar aandacht werd er plotse
ling door in beslag genomen, haar blik
rustte er op met een onbewust vragende
uitdrukking, die toch geheel vrij was van
brutale nieuwsgieringheid. Tante Ailie
zag dien blik en beantwoordde de vraag,
die ze er in las.
„Ja Maude, het is een liefdesbrief",
zeide ze, Ihaar band er zacht, als liefkoo-
zend opleggend; „ofschoon je misschien
niet zou denkeu, als je me aanziet, dat ik
er ooit het meisje naar ben geweest, om
tot liefdesbrieven de aanleiding te zijn".
„O, integendeel!" riep Maude vol vuur
uit. „Wel tante Ailie, ik h'eb immers altijd
van u gehouden, zoolang ik me kan her
inneren, al was u dan ook al niet zoo jong
meer. En ik geloof, dat, toen u een meisje
was, er geen ander zoo lief en beminnens
waardig was".
„Ja, lieve kind, zoo dacht hij' ook. Ik
ben blij, dat ik weet, dat hij zoo dacht.
Het is nu vijftig jaar geleden sinds die
brief is geschreven en- het is de laatste
geweest, dien ik ooit van hem ontvangen
heb. Hij is nu al vijftig jaar bij God. Voor
de menschen zijn we nooit getrouwd ge
weest, maar voor ons eigen gevoel, voor
God, waren we man en vrouw, zooals we
het nu nog zijn en altijd zullen blijven.
We zijn gescheiden, zooals je zoudt den
ken. Dit mijn huis is zijn thuis geweest
gedurende die vijftig jaar. Er is geen dag
voorbij gegaan, dat mijn geest niet met
zijn geest was hier aan mijn haardzijde.
tegenwoordigers der Belgische juristen-
organisatie verwelkomen.
Te elf uur kwam in de vergadering d e
Minister van Justitie, Mr
G 0 s e 1 i n g, wien de voorzitter verze
kerde, dat 'het op hoogen prijs werd ge
steld, dat de minister de vergadering
kwam bijwonen en de reis per K.L.M. had
gemaakt om spoedig aanwezig te kunnen
zijn. Intusschen was aan de orde gesteld
het eerste punt der agenda en wel „Is
wijziging van de regeling betreffende de
hoogere voorziening in strafzaken ge-
wenscht en zoo ja, in welken zin? In
dien loop van den morgen hebben een
viertal aanwezigen de door Prof. J. M.
van Bemmelen te Leiden en Mr D'. J.
Veegens te Den 'Haag uitgebrachte prae-
adviezen besproken.
Het waren Mr L. Kan, Mr J. de Vrieze
Mr W. Roozegaerde Bisschop en Mr I. P.
Hooykaas, 'die over bet algemeen be
zwaar 'hadden tegen vermindering van
de cassatie mogelijkheid in strafzaken en
vermindering van de instanties, die over
eenzelfde zaak te oordeelen kunnen krij
gen.
Concours van den Zeeuwschen Zangers-
bond „Zang veredelt".
Woensdag hield de Zeeuwsc'he Zan-
gersbond „Zang Veredelt" zijn jaarlijk
sche concours te 'Haamstede ter herden
king van bet 25-jarig jubileum van het
Haamsteedsch Zangkoor.
'Om 11 uur werden de ivereenigingen
op het stadhuis ontvangen. Nadat de
deelnemers gezamenlijk bet bondslied ten
gehoore hadden gebracht onder leiding
van iden bondsvoorzitter, den beer G.
Flipse, werd naar bet prachtige con
coursterrein afgemarcheerd. 21 vereeni-
gingen en 3 kinderkoren namen aan het
concours deel. Elke vereeniging bracht een
veTpliCht- en een vrij nummer ten ge
hoore. De uitslag is als volgt
Derde afdeeling: Zuider Stemmen,
Hamsweert, le pr. 184 p.; V.Z.O.S., Re-
nesse le pr. 186 p.
Tweede afdeeling: Excelsior, Biervliet
2e pr. 162 p.; Polyphonia, Oostburg le
pr. 190 p.; On'si Genoegen, Kats, 3e pr.
14l2 p.; Crescendo, Hoek. 2e pr. 146 p.;
Excelsior, St. Annaland 3e pr. 137 p.;
Tot Oef. en Uitsp., Borsele 2e pr. 158 p.;
(D'e beker werd aan Oos'tburg toegewe
zen.)
Eerste afd. Mannenkoor: Zang en
Vriendschap, Wissenkerke 2e p. 166 p.
Eerste afdeeling 'Gemengd koorGe
mengd Koor, 'shH. Abtskerke le pr. 180
p.; Haamsteedsch Zangkoor, Haamstede
le pr. 186 p.; De Lofstem, St. Maartens
dijk le pr. 180 p.; V.Z.O.S., St. Maar-
Met hem heb ik al mijn vreugde en leed
gedeeld, al mijn zorgen en lasten, al mijn
vreugde en plezier, dat ik van jullie, mijn
kinderen bad en van allen, van wie ik
hield".
Haar woorden, maar nog meer haar
toon, ontroerden Maude diep en gaven
haar een gevoel van ontzag en pijn. Wat
wist zij van een liefde als deze? Ze> legde
haar hoofd op tante Ailie's knie om haar
gezicht te verbergen. De oude vrouw liet
haar zoo eenige minuten ongestoord lig
gen. Toen, daar ze de ware oorzaak van
haar ontroering niet begreep, trachtte ze
het meisje te troosten.
„Mijn kind", zei ze, haar hand onder
Maude's kin leggend, om haar gezichtje
naar zioh toe te wenden, „je moet je het
verdriet van een oude vrouw niet zoo aan
trekken. En je moet je dat leed niet er
ger voorstellen dan het is. Je weet niet,
hoe gelukkig is me voel in ons geestelijk
samenzijn. En de scheiding is immers
maar tijdelijk".
„O tante Ailie!" riep Maude uit, „ik
ben veel zelfzuchtiger dan u denkt. Ik had
geen verdriet over uw leed, ik dacht aan
mezelf".
(Wordt vervolgd.)
