DE ZEEDW
tweede blad
tante ailie
Uit de Provincie
Koude compressen noodig.
VLISSINGEN.
Raadsb.slissingen zonder
Raadsvergadering.
feuilleton
VAN
MAANDAG 30 MEI 1938, Nr 202.
demo-liberalen en de staatsgrepers het
arme Dietsche volk knechten en niet te
gen uitbuiters en satanische schurken in
bescherming nemen.
Dat is tactiek, zal men zeggen. Goed,
dat is tactiek. Men zou het ook de ergste
demagogie kunnen noemen, die ooit in de
politieke geschiedenis van ons land is
I voorgekomen.
Het lachwekkende zit echter in de wijze,
waarop dat fraais wordt opgediend. De
stijl der artikelen van het Nationale Dag
blad is van een opgeschroefdheid, van
een nonsensikale Ueberschwenglichkeit,
dat men er dikwijls bij moet schater
lachen. Een enkel voorbeeldje, uit een
hoofdartikel, dat een dezer dagen ver
scheen:
„De macht van Beëlzebub, de overste
der hel, zou noodig zijn om alle leugen-
gebral, dat over onze edele hoofden is
uitgestort, te overstemmen."
Weet u wat men over het edele hoofd
van dezen edelen schrijver dezer edele
regelen moet uitstorten?
Ijskoud leidingwater.
HET DRAMA TE ST MAARTENSDIJK.
De aanleiding.
Omtrent het drama te St Maartensdijk
op Tolen vernam het „D. v. Z.' nog de vol
gende bijzonderheden.
De 18-jarige vrachtrijderszoon A. S.,
die het misdrijf pleegde, was een zeer ge
sloten en oppassende jongen, die een stil
le genegenheid had opgevat voor het .12-
jarige meisje, Maria o. d. B., dat vaak bij
hem thuis kwam spelen. Toen de ouders
van het meisje dachten, dat uit de vriend
schap iets anders groeide bij den jongen,
hadden zij het kind aangeraden de bezoe
ken te staken.
Dit had de jongen zich sterk aangetrok
ken en zoo mogelijk werd hij nog meer
terug getrokken. Tegen een vriend van
hem had hij de vorige week alleen gezegd:
Nu heb ik niks meer.
Toen Woensdagmorgen het meisje in
het speelkwartiertje even naar huis liep
om wat te gebruiken en de woning van S.
passeerde, riep A., die buiten stond, haar
aan en trok haar plotseling de schuur bin
nen om (dat blijkt uit alles) onmiddellijk
den moord te plegen. Toen het kind dood
was, heeft de jongen de wonden verbonden
de oogen van zijn slachtoffer gesloten en
haar handen gevouwen om daarna de
hand aan zichzelf te slaan.
Van tevoren 'had hij alles in gereedheid
gebracht voor de gruweldaad en enkele
binnendeuren zelfs toegespijkerd.
Waarschuwing Gouden Tientjes.
Men deelt ons van welingelichte en be
trouwbare zijde mede, dat opkoopers van
gouden tientjes in onze provincie hun
werk uitoefenen, en dat deze daarbij prij
zen van f 11.00—f 11,25 voor een gouden
tientje betalen, terwijl de werkelijke
waarde van een gouden tientje tegenwoor
dig tusschen f 12f 12,50 ligt.
Men zij! dus op zijn hoede en, zoo men
gouden tientjes heeft, en deze wil verkoo-
pen, dan doe men zulks niet tot te lagen
prijs.
Motorschip omhoog gevaren.
Uit Bruinisse wordt gemeld:
Zaterdagavond is het motorschip „Ro
bert", schipper Hawnes, geladen met
touwwerk van Maassluis naar Frankrijk,
in het Noordergat op de gevaarlijke
plaats bij gasboei nr. 7 omhoog gevaren.
Het schip maakte zooveel water, dat de
opvarenden het raadzaam achtten in de
sloep te gaan. Het bergingsvaartuig „Zee
hond", schipper Breen, van v. d. Tak's
Bergings Mij. heeft het schip 's nachts,
nadat de schipper, zijn vrouw en drie
kinderen te Zijpe aan wal waren ge
bracht, vlot gemaakt. Het werd in zin
kenden toestand in de vluchthaven te
Zijpe binnengebracht. Het schip is ge
broken, doch wordt door voortdurend
pompen drijvende gehouden.
MIDDELBURG.
Een tweetal woestelingen
te Middelburg. Zaterdagavond heb
ben twee der opvarenden van het onder
Nederlandsche vlag varende vrij groote
jacht „Lady Sheila", liggende aan de
Loskade, deze omgeving op stelten gezet.
In den loop van den avond ging de on
geveer 40-jarige stuurman Rijkers, die,
als de Engelsche kapitein niet aan boord
is, daar de leiding heeft, met zijn 15-
jarigen stiefzoon, Edel genaamd, van
boord en begaf zich naar de veranda van
het station,
Door welke oorzaak dan ook heeft R„
die onder den invloed van drank ver
keerde, zich daar driftig gemaakt. Hij
dreigde met een stoel te zullen slaan en
deelde met de hand ook een paar klap
pen uit. Men wist hem en den jongen,
die zich ook met het geval bemoeide, te
kalmeeren en naar buiten te werken. Ze
gingen aan boord. Hier bleek echter, dat
R. nog niet gekalmeerd was. Hij drong
in het verblijf van den hofmeester bin
nen en gaf dezen een gevoeligen stomp.
Door het kabaal, dat vader en zoon maak
ten, vluchtten de andere opvarenden van
het jacht. De beide woestelingen namen
nu ook een dreigende houding aan tegen
de beide agenten, die op den wal ston
den en wierpen allerlei voorwerpen naar
den wal, wat de agenten beantwoordden
o.a. door gebruik te maken van hun
sabels. Intusschen was ook de dienstdoen
de inspecteur aan de Loskade gekomen
en wist direct met zijn revolver R., die
toen juist gereed stond een zwaar stuk
ijzer naar den wal te werpen, in bedwang
te houden en gedaan te krijgen, dat deze
het ijzer weer neerlegde.
De jongen kwam door een mangat kij
ken en wierp werkelijk met een stuk ijzer.
Had hij zich niet onmiddellijk terugge
trokken, dan was de kans zeer groot ge
weest, dat de inspecteur, die nu zijn
revolver in die richting hield, zou heb
ben geschoten. Ooggetuigen verzekerden
ons verbaasd te hebben gestaan, dat geen
dooden zijn gevallen.
Intusschen waren nog een drietal agen
ten op de Loskade gearriveerd, waarna
de politiemannen aan boord sprongen om
de mannen van boord te halen. Deze
sprongen echter in het kanaal. Toen zij
naar het jacht terugzwommen zijn ze aan
boord teruggebracht en daar onmiddellijk
gearresteerd en geboeid. Zij zetten ook
nu nog hun verzet voort. De inspecteur
moest opnieuw met zijn revolver tot ge
hoorzamen aansporen.
Natuurlijk had dit voor Middelburg
ongekend gebeuren veel nieuwsgierigen op
de been gebracht.
Op het bureau bleek, dat R. door een
sabelhouw vrij ernstig aan de hand was
gewond. Ook verder had hij wonden op-
geloopen.
Dokter Broekhuijsen heeft hem verbon
den.
Het jacht is Zondagmorgen van Mid
delburg vertrokken, doch de beide aan
gehoudenen waren toen nog op het poli-
tie-bureau in arrest en zijn later op den
dag per trein naar Rotterdam vertrokken.
Singello'op van E. M. M.
Het was Zaterdag voor de elfde maal, dat
de Middelburgsche Athletiekvereen. „E.
M.M." een singelloop organiseerde en dit
zoowel voor juniores en seniores.
De directeur der R.H.B.S., Ir J. Ph.
van Dalsum, had zich bereid verklaard
het startschot te lossen.
De juniores hadden ongeveer 1500 me
ter af te leggen.
De uitslag was als volgt: 1. G. Dobbe-
laere, Marathon, Vlissingen 4 min. 2,8
sec.; 2. K. Barentsen, E.M.M. 4 m. 8,2 sec.
3. T. Kolijn, A.V. '35 Vlissingen 4 m. 38,2
sec.; 4. P. J. Bliek 4 m. 39 sec.; 5. J. v. d.
Voorde; 6. M. J. Pluijmers, 7 L. Back, de
laatste 4 allen van de Voetbalvereen. Mid
delburg.
De senioren hadden een parcours van
ongeveer 3700 m. langs de Singels van
Veersobe weg tot bet einde van den Vlis-
singschen Singel, waarvoor het record
stond op naam van M. J. Bruijnooge van
Odidas te Groede die er in 1936 10 min.
33,6 sec. over liep.
Thans was nr 1. G. van Op dorp, E'. M.
M. 11 min. 19 sec.; 2. A Kambier, E.M.M.
11 min. 24 sec.; 3. W. Pieters, Marathon
11 min. 24,4 sec.; 4. H. Enkelaar, E.M.M.
11 min. 48 sec.; 5. De Roelse, A.V. '35 11
min. 51 sec.; 6. T. van Opbergen, Mara
thon.
Bij' de juniores zorgden Dobbelaere en
Barentsen voor een spannenden wedstrijd.
Bij de seniores was het van Opdorp, die
voor een verrassing zorgde. Tot bijna aan
bet einde was hij de vierde looper, maar
toen ging bij er van door, liep zijn drie
voorgangers voorbij en liet zijn clubge
noot Kambier 5 sec. achter zich.
Het Nollebosch. Zater
dagmiddag brachten de raadsleden, onder
leiding van den burgemeester, den heer 0.
A. van Woelderen, en den directeur van
gemeentewerken, den beer G. Ouwehand,
weder een bezoek aan het Nollebosch.
In alle richtingen werd het 24 H.A.
groote terrein doorkruist en de bezoekers
konden constateeren, dat sinds bet vorige
jaar ook nu weer geweldige vorderingen
zijn gemaakt wat betreft de „cultiveering"
van het bosch.
'lal van keurig onderhouden paden zijn
aangelegd, artistieke bruggetjes door
jeugdige werkloozen gemaakt verbin
den de paden, en verschillende vijvers
vormen door friscb groen omlijste water
partijen.
Le kleurenrijkdom van allerhande soor
ten bloemen, heesters, zilversparren, ce
ders, dennen- en eiken boompjes te
veel om op te noemen is een lust voor
het oog.
In het afgeloopen jaar zijn o.a. weer
85.000 stuks boompjes geplant en 40
60 werkloozen zijn voortdurend in het
bosch werkzaam. Onder deze arbeiders is
ook een groep van 20 personen vanwege
de arbeidstherapie tewerk gesteld. Vlis
singen is de eenigste gemeente in Zee
land waar de arbeidstherapie wordt toe
gepast.
Ook bet nieuw aangekochte terrein is
reeds in vergevorderden staat van ontgin
ning en reeds voor een groot gedeelte
beplant.
Na de „excursie werd den raadsleden
in het Wooldhuis door den burgemeester
een thé aangeboden.
Wij kunnen nog mededeelen, dat het
•bosch Zaterdag a.s. voor het publiek
wordt opengesteld, en wel voor een veel
grooter gedeelte dan het vorige jaar hel
geval was.
GOES.
i Zaterdagmiddag vergaderde hier
het district „Zeeland" van de Maatschap
pij tot Nut van het Algemeen in Hotel
„Centraal", onder voorzitterschap van
den heer mr Pleyte uit Middelburg. De
beer A. v. d. Have, voorzitter, was ver
hinderd.
Vertegenwoordigd waren de dep. Krab-
bendijke, Ierseke, Middelburg en Vlissin
gen, benevens enkele belangstellenden.
De secretaris dhr A. Tollenaar bracht
een uitvoerig verslag uit van de vorige
vergadering. Uit het jaarverslag van het
hoofdbestuur blijkt, dat in Zeeland 14
dep., tellende 1059 leden in districtsver-
band, zijn. Onderhandelingen werden ge
voerd over de oprichting van een departe
ment te Goes.
Tot afgevaardigde naar de algemeens
vergadering op 6 en 7 Juni a.s. te Am
sterdam werd aangewezen dhr G. Ver-
haert te Ierseke. De beschrijvingsbrief
voor deze vergadering gaf aanleiding tot
eenige bespreking. Aan den afgevaardigde
werd vrij mandaat gegeven. Door de afge
vaardigden van de dep. werd verslag uit
gebracht over de verrichte werkzaamhe
den in het afgeloopen seizoen, waaruit
bleek, dat in enkele dep. het ledental aan
merkelijk is toegenomen.
Het laatste punt van de agenda was:
„Een uiteenzetting van het wezen en doel
van de Oxford-groep-Beweging en het be
lang voor de wereld". Wegens afwezig
heid van den voorzitter, die dit onderwerp
zou inleiden, nam dhr Gunning uit Ier
seke het woord en vertelde een en ander
van deze beweging en wat deze voor zijn
persoonlijk leven is. Verder legden een
tweetal dames en heeren een getuigenis
af, wat de Oxford-gedachte voor hen is
geworden.
ZUID-BEVELAND
Ellewoudsdijk. Vrijdagmiddag verga
derden de ingelanden van het Water
schap Ellewoudsdijk in 't M. J. van Hat-
temhuis, onder voorzitterschap van A. J.
Bruggeman. Van de 38 ingelanden wa
ren er 34 tegenwoordig of vertegenwoor
digd. De rekening over het dienstjaar
19371938 werd goedgekeurd met een
batig saldo van f 5220. Tot vertegenwoor
diger van het waterschap in den dijkTaad
van de waterkeering van den calamiteu-
zen polder Borsele werd herbenoemd Ja
cobus Krijger te Driewegen. Wegens pe
riodieke aftreding van den heer P. Die-
leman als gezworene werd de navolgen
de aanbeveling opgemaakt: 1. P. Diele-
man, 2. D. Zoeter, en 3. A. v. d. Velde,
allen te Ellewoudsdijk.
Kapelle. De groep aardbeientelers „Al
ler Belang" kwam in ledenvergadering
bijeen.
De voorz., de heer Johs. Schipper, open
de deze druk bezochte vergadering.
De secr. D. Mallekote, deed verslag over
den verkoop van aardbeien over 1937,
welke niet is geloopen zooals men dit ge
woon was, de verschillende moeilijkheden
welke zich voordeden waren niet gering.
Wel meent spr. te mogen opmerken, dat
toch alles naar wensch is gegaan. De
vergadering bleek dankbaar voor het ge
voerde beleid.
In zijn jaarverslag deelde de secretaris
verder mee, dat het ledental klom van
154 tot 177 leden en dat er voor vatveiling
veel animo was.
Verkocht werden voor vatveiling 73599
kilo Mad. Moutot voor f 10.892,—, een op
brengst van 1840 kilo per gemet of 6 kilo
per roe, is een bedrag van f 0,90 per roe.
Kooper was de heer D. Ganseman. Met
groote tevredenheid werd gewaagd van
de afname. Alles geschiedde naar wensch.
Het geveilde kwantum bedroeg een op
brengst van 40 gemet tegen verkoopprijs
van f 14,80 per 100 K.G. De Jucunda's
werden ingehouden. Ook hiervoor is de
prijs meegevallen.
Uit het verslag van den penningmeester
bleek, dat het kassaldo f 103,bedroeg.
Herkozen werden de aftredende bestuurs
leden P. van Oeveren, J. van Koeveringe
en Johs. Schipper, voorz.
Bespreking volgde over den verkoop
voor 1938. De voorz. zegt, dat er een paar
kwade nachten zijn geweest, welke voor
al voor de oudere aanplantingen Mad.
Moutot veel schade aanbrachten. De jon
gere hebben minder geleden. Verwacht
wordt een goede opbrengst voor de Ju
cunda's.
De heer M. Bom vraagt of de Tuin-
bouwvereenigingen te Biezelinge en Ka
pelle niet verzochten om door gezamen-
lijken verkoop tot een groot kwantum te
komen.
De voorz. zegt: de eerstgenoemde is lid
der vereeniging, de laatste niet.
Het bleek, dat er veel animo was voor
verkoop (vatveiling). Wenschelijk werd
het geacht om de Mad. Moutot iets eer
der te veilen dan de Jucunda's, omdat
deze eerder rijp zijn. Beslissing over vroe-
geren verkoop werd aangehouden tot de
eerstkomende vergadering, welke begin
Juni zal gehouden worden. Ook dan kun
nen bij de nu reeds opgegeven kwantums
voor vatveiling, verdere opgaven volgen.
Klachten waren binnen gekomen over
terugontvanging van de chips. Op stren
ger controle zal bij het bestuur der Vei
ling worden aangedrongen. Ook zal ver
zocht worden om bonnen te ontvangen,
zooals dit altijd plaats heeft bij den vat-
verkoop, ook bij het kiloveilen. Hierna
sluiting.
Wolfaartsdijk. Zaterdag werd een al
gemeens vergadering gehouden van de
aandeelhouders van het gebouw Tavenu.
Als bestuurslid werd herkozen de heer
J. Lindenbergh en gekozen in plaats van
den heer J. Koert die niet meer in aan
merking wenschte te komen, dhr A.
Koert. Uit het verslag van den secretaris
bleek, dat er door de verschillende
plaatselijke vereenigingen weer een druk
gebruik gemaakt is van de zalen van het
gebouw. De rekening sloot met een nadee-
lig saldo van f 85, wat is ontstaan door de
vrij groote verbeteringen, enz. die zijn
aangebracht, voornamelijk in de groote
zaal. Als voorzitter werd gekozen de heer
J. C. Koert en tot vice-voorz. in plaats
van laatstgenoemde, de heer A. M. Boot.
De rente op de obligaties kon uit de
reserve worden betaald.
Ierseke. Bij1 onderhandsche aanbeste
ding is aan de fa. Marteijn alhier de
bouw opgedragen van een villa aan den
Grintweg alhier, voor rekening van den
heer J. Mieras. Het gebouw zal voorzien
worden van een bom- en gasvrije kelder.
De eerste die te Ierseke wordt gebouwd.
Aan de redactie van „Antirevolutio-
r.aire Staatkunde" werd de volgende
vraag gesteld:
„Ter afdoening van een subsidie-aan
vrage ten behoeve van de Oranjeviering
werd niet de gemeenteraad samengeroe
pen, maar werd den raadsleden door be
middeling van de gemeentebode schrif
telijk om hun meening gevraagd. Is dit
niet in strijd met de wet? Zijn B. en W.
hier hun bevoegdheid niet te buiten ge
gaan?"
Hierop werd het volgende geantwoord:
„De voorschriften van de Gemeente
wet kennen, in overeenstemming met ar-
tiekel i44 der Grondwet, primair aan
den Raad toe de beschikking over de
geldmiddelen. En ten opzichte van de uit
oefening van die bevoegdheid, gelijk ook
len aanzien van andere bevoegdheden
van den Raad, laat de Gemeentewet al
evenmin een onzeker geluid hooren.
De eenige manier, waarop de Raad
zijn bevoegdheid kan uitoefenen, is die
van het houden van een vergadering met
inachtneming van de voorschriften van
tie wet (oproeping door den Burgemees
ter met inachtneming van het reglement
van orde, openbaarheid, quorum, e.d.).
Meeningsuiting van raadsleden ten op-
z chte van gemeentelijke aangelegenheden,
waarover de Raad te beslissen heeft, bui
ten de raadsvergadering om, leiden dus
niet tot een wettige beslissing ,van den
Raad, zelfs al zouden alle raadsleden een
gelijkluidend advies uitbrengen.
Nu kan men het als een gedienstigheid
van de practijk beschouwen om de raads
leden spoedshalve buiten de raadsverga
deringen om hun meening te vragen. En
men kan dan trachten om de onwettig
heid van een uit een dergelijke mee
ningsuiting te distilleeren besluit te
dekken door de eerstvolgende raadsverga
dering om sancties te vragen.
Doch ook tegen een dergelijke wijze van
doen bij de behandeling van publieke aan
gelegenheden zouden wij met klem wil
len waarschuwen. Een dergelijke prac
tijk is in strijd met de Gemeentewet, die
bij de beslissingen omtrent publieke aan-
g legenheden, welke des Raads zijn, een
collegiale behandeling en beslis
sing eischt in een wettige vergadering,
welke als regel openbaar .moet zijn.
En aan dezen eisch doet men tekort,
wanneer men de raadsleden via een
voorafgaande enquête bindt, althans mo
reel bindt, aan hun te voren schriftelijk
kenbaar gemaakte meening.
Nu gaat het in het onderhavig geval
om een betrekkelijk onbelangrijke aan
gelegenheid. B. en W. zullen grond ge
had hebben om aan te nemen, dat dit
.-ubsidie algemeen sympathie vindt. En
zij wilden uiteraard liever de moeite en
kosten van het bijeenroepen van een spe
ciale raadsvergadering vermijden. Doch
deze op zichzelf beschouwd goede
bedoeling mag niet worden nagestreefd
op een manier, die tekoit doet aan de
v/ettelijke waarborgen voor een behoor
lijke behandeling der publieke aangele
genheden. Eh de raadsleden behooren
daarom o.i. hun medewerking daartoe
met beslistneid te weigeren."
Wilt u, vraagt „De Tijd" eens lachen?
Lees dan het Nationale Dagblad.
Zoo oud als de menschheid is, sinds
den dag, dat Adam en Eva gezondigd heb
ben, gebeuren er schandaaltjes in de we
reld. Het is treurig, maar het is tenslotte
niet abnormaal. Leest men echter het Na
tionale Dagblad, dan blijken deze schan
daaltjes alléén te gebeuren, omdat de
door Catharine D. Bell.
(Vrij naar het Engelsch.)
bO) _o_
Ik dacht aan niets dan aan zijn nobele
persoonlijkheid en aan het groote geluk
hem te mogen bewonderen, eeren, ver
trouwen en liefhebben, zooals ik nog
nimmer had liefgehad. In zijn tegenwoor
digheid waren alle lasten des levens mij
licht. En toch spande ik me niet in, om
hem voor mij te winnen, ik wist slechts,
dat ik hem liefhad, hem aanbad met al
de kracht van mijn hart,"
tteer zweeg ze, als om op adem te ko
men. Nannie, verschrikt en verbaasd, wist
met, wat ze er van denken, van gelooven
moest. Was het mogelijk, dat de gevoe-
ens van haar vriendin Maude beant
woord werden? Mevrouw Fleming was
met een ander getrouwd. Deze vatte den
laad van haar verhaal weer op, maar
nu wat kalmer:
«Mijn dagen gingen in grooter geluk
voorbij dan zelfs jij je voor kunt stellen,
oor Angus mag je een even warme liefde
oesteren, maar jij hebt nooit de ver-
a enheid, de volkomen eenzaamheid ge-
snd, die het contrast voor mij des te
s lalenaer maekte. Het voorjaar ging
voorbij. Ik weet eigenlijk nauwelijks, wat
hij voor me voelde, of wanneer hij die
pere belangstelling voor me begon te
koesteren. We ontmoetten elkaar voort
durend. In 't begin vertoonde hij zich
zelden in gezelschap; want hij was naar
Italië gegaan om het land te zien en het
karakter van het volk te bestudeeren,
niet om een paar maanden in ledigheid
door te brengen of afwisseling te zoeken
in genoegens, die hem verveelden. Daar
om was er hem weinig aan gelegen
nieuwe kennissen te maken, onder de
Engelschen ten minste. Maar overal werd
hij even graag ontvangen. En toen we
eenmaal vrienden waren, kwam hij over
al, waar hij wist, dat ik te vinden was;
terwijl ik ja, die gehate partijtjes,
welke ik zoo zorgvuldig ontweken had,
werden nu een paradijs voor me, boden
me gelegenheid om een geluk te genieten,
dat zich met geen woorden laat be
schrijven.
Zoo ging het voorjaar voorbij" ze
sprak nu zeer haastig, haast zonder adem
te scheppen. „Op een zekeren dag in
April had er een picnic plaats, waar we
beiden aan deel namen. Beiden waren
we te paard en den geheelen dag reden
we zij aan zij. Op den terugweg had er
een klein ongeluk plaats. Mijn paard
struikelde op een erg slecht deel van
den weg en een oogenblik verkeerde ik
in groot gevaar. Het volgend oogenblik
reeds was alles weer in orde, maar niet
zoo gauw, of hij had een schrik, een ont-
stoltenis getoond, die slechts voor één
uitlegging vatbaar waren. Een paar ge
broken woorden ontvielen hem, stame
lend, zenuwachtig, maar toch duidelijk
genoeg om mijn hart te vervullen van
een vreugde, die zich niet laat beschrij
ven, die ik zelf nauwelijks kon omvat
ten. Ik scheen in een heerlijken, gelukki
gen droom te verkeeren en wist nauwe
lijks, dat hij in de drukte van me ge
scheiden was en zich niet weer bij me
voegde. Ik wenschte met niemand te spre
ken, zelfs niet met hem. Mijn hart was
zoo vol, dat ik het nauwelijks verdragen
kon.
Toen we het huis van onzen gastheer
bereikt hadden, die de picnic aangeboden
had en waar we den avond zouden door
brengen, merkte ik op, dat hij 'n haastig
afscheid van ons allen nam en zich bij
den gastheer verontschuldigde, dat hij
niet meer naar binnen kon gaan. Maar
ik voelde geen ontsteltenis, geen schrik.
Ik wist, hoe hij altijd met de gevoelens
van anderen rekening hield; en ik meen
de, dat hij de algemeene aandacht op
mij zou vestigen, iets wat me zeer onaan
genaam zou zijn geweest. Ik ging naar
huis in eén extase van geluk om wak
ker te liggen en opnieuw te genieten van
mijn geluk, zooals een gierigaard geniet
bij het overtellen van zijn schat, of om
te droomen van hem, die me dat alles
geschonken had. Den volgenden morgen
kwam hij niet.
Maar wat zou dat? Wist ik het niet?
Vertrouwde ik hem niet? Een bezoekster
kwam binnen. Hadden we al vernomen,
dat mijnheer Nugent den vorigen avond
afgereisd was terug was gegaan naar
Engeland? Haar man had dien morgen
een haastig geschreven briefje van hem
ontvangen, waarin hij hem het feit mee
deelde en zich excuseerde voor een diner,
waaraan hij dien avond had moeten deel
nemen. Het was onmogelijk voor mij om
te twijfelen. Hij was werkelijk weg
vertrokken zonder woord, blik of teeken.
En nooit heb ik hem terug gezien."
Ze brak plotseling in snikken uit, be
dekte het gelaat met de handen en steun
de zich tegen de stoelleuning. Haar heele
lichaam schokte van de heftige emotie,
die ze trachtte de baas te worden.
Nannie zat stil' op de andere armleu
ning, bleek en trillend. Ze keek neer op
haar vriendin met diep medelijden, maar
een medelijden, dat iets van schrik, ja
van afschuw in zich had. En ze was de
vrouw van een ander. Dat was de vreese-
iijke gedachte, die haar vervulde. Zonder
het te willen half onbewust, nam ze haar
hand weg, die op Ada's schouder had
gerust. Ada voelde het en keek plotse
ling op.
„Je deinst al voor me terug, Nannie",
zei ze, „en je hebt er wel reden voor.
Ik deins terug voor mezelf. Ik haat en
■eracht mezelf. D'at ik zoo'n goed en edel
mensch, als mijn man is, kon bedriegen.
Dat ik hem zoo kon behandelen, hem,
wien ik alles dank, wat er goed en eerlijk
in me is, hem, wien ik verschuldigd ben,
wat ik als mijn kostbaarste schat moest
beschouwen, het vermogen om te voelen
en te denken, zooals een vrouw behoort.
Maar heb geduld met me Nannie. Heb
geduld met me.
Je weet niet wat het zeggen wil al je
hoop op geluk en een goed leven op een
kaart te stellen en dan met eigen oogen te
moeten aanschouwen, dat je je vergist
hebt. Ik geloof, dat ik mijn bewustzijn
zoowat verloor. Ik weet niet, wat ik deed.
Ik leefde in een vreeselijken droom van
wanhoop en verlatenheid, en toen ik weer
wakker werd, bemerkte ik, dat ik mijn
heer Fleming beloofd had zijn vrouw te
werden. Wat me zinnelijk wakker schud
de, deed mijn ellende nog grooter worden.
Het was een brief van mijto lieve tante
Elizabeth, waarin ze me een thuis aan
bood. O1" riep ze uit, de handen wringend
en in doffe wanhoop opkijkend, „was hij
slechts een paar weken eerder gekomen!
Had ik de achting voor mezelf, mijh zelf
respect tenminste maar mogen behouden!
Was ik tenminste maar voor die groote
zonde bewaard gebleven!"
(Wordt vervolgd.)
