III
DE BOERDERIJ AAN DE VAL
a
s
s
§\s
fi
g I
a g^
Wenken op electrisch gebied
Mpig dom den ta-dooM.
O
■P¥
O
fc
M
s
u "2
o Js
Z u
.m M e
Z a
O
O
«3
if 3
5 -i
be
- c
-1 -=
s JL
o Z
t. «Q
3 O
a a.
o
"3 J
■3
-
s o
z
2
CQ
O
O
r
x>
Wl
a
3
G
Ui
h-
tfl
K
Ui
Ui
C O
O
3
u
8
G
Sc
tn
O
O
CU
O
00
tH
<D
T3
03
s z
s-s-a-g
S2°s
m £3
0)
5 05
U «i*
2 -ö G
0 =2
T5
5 2 00
J 3)^ -
*h T3
ctfta
ID
-Q .2 .Q
:G**G tn
G iJ
fa G a>
S
s£ S
«S®
T3
+-»!■»—•
o
U w -*J
öc
0) -r-4
fl e
5
bo
fct 5>
g
2 <u
f£ o
3
2
- tt
bC co
C
■5 G
O o)
+j cj u
N O-
O
O
TJ
C
>'C
w ,Q
aJ
-ö
g
0
TJ
_r rj
""li® S
"o
■°ul*
s U M o
a> G 73
ao -*->
o5
c
tj
O
bo
--
A
22
ftS
/-« **-1 r\ -
1S|&
T3
X3
®tÉ G o 5
®-®G'
r;
gl""5!
3
*2 co
10 s.%
N 5
M Ga cö
p«
OT
O
S c
w
h u O 'O
*lJal
X 60
s§!
T3 ^3 i
2
bo
S s
-*-»£-♦-»
c3 -ft
cö 5
bo g
o G
'O
O
M CO
-O
.3
t>
2
Ci
e s
5 s 5 S
S g
'V
-t? co
0 CO
r-
co a
co
01
TH
£J
4--
g|
bo
G -g
<D u
.2 13
3 G
i 2
S
73
M
"-• bo
•P
rQ
a
o
O
^3
Z*
o
'i£
tl
co
- 5
G
o)
60 B
bo S
3 -j-
dS
G t-,
l*H
2
:g>^S
•a o
TT?
-2
•S
o .2
f£
co
H
a
3« c
e -S
i® 8
Sh -4-»
§?S.2
bo £3
w i
3 SS
01
co
HPW
G
2
Z -a
o) G
ai cl) cd
I s£
fQ X
3a o^ .2
co
cö
bo
?G5
a> "S
o 'G
2^Ë
F-4
£3 bDlCO
S£3 001
co
U
§12 2
C- 03
-
fe G 73
•S 2 -
bo o 2
G
cö o>
"S 60 G
•a
G jü
01
Cl
Sê
g 3
CO
u<
^•s
bO
co
tj
S©
-O
-♦-*
f£ o
- t-<
bo
bo
a
g 73
3 -ö 5
73 O'S
f—I CO
N
N
G "E
3
-»->
G>
ïh bO
•r-, Q
G 13
s g
M S
F—d Q
is
a a CJ
bo lO
oo
O co
vv F«fi .r 5
bo "-4
C1 5! G 03 01 X
ff J_| S_(
+-> Q. bD
ci
SlGK Cl
-*-> -3 73
.-£»
cö fQ
2
ts a
ÏOh
2 G
F
'tJ
bo
rjl
O
TS f^
WU O
bc> -s»
b0-£
/ii !s
O'S
w
bp o 'g
rj X
.3^0
txc s-H
•rH (1)
§£•5
■S®
co
T3 Frt
■33 G
S o I
•G 0
«-S
:H '3
05 S
G .«>3
S_ -fH
J-.
ft
s
J2a
G C
'd
O O
G S
g c
g.^a.2
1=3
G - '2
.3 g S
te®
g
C t. ï-
ci
-3 13 G G
01 w
i3 +F -53
flSfi
co
a
a73
+->
CO
-H
JH U
g
S°-2
T3
to
~T~Ö
S
i2
•S s*
2^
-t-3
•rH
CS
H 73
S -
3S°2ë\®
2 g-3| §o'g
In G a £-
-G I -2 3 9
'3§i| i"°
£3
3 88 '3
5 „a 00 S
tc .h co O *4—/
N
73 e
.2-ë.Ë
.812
G 2
■2 S S
13 Gi
-53-5-
bo
G
a o
ci
b0
G
bóiB
G cö
Xi
bo o ^4 u
jjo -+-■ (J)
H O K,
-< 5
-O
O) G
(-« w
o .5
X fQ b0.£,i^ F£
T5
T"3 w
G-1
g^-g
S-4 O M
O
mttir/jus /e/c/on in riciaCinK- on /wxiion, cfio
b.tar wazen tea goede komt, hitixr do groot-
ste kans geeltuit te groeien naar haar be
stemming en zoo ook mee te werken aan
een leidraad, die de gemeenschap ten goede
komt.
Jonge verloofde menachen moeten zeker
veel gelegenheid hebben elkaar goed te lee-
ren kennen, en daarvoor is tijd noodig. De
jonge man zal het andere en voor hem dik
wijls onberedeneerde, wonderlijke van de
vrouwelijke psyche moeten leeren kennen en
waardeeren; het meisje belang leeren stel
len in alles, waar zijn belangsteling naar
nitgaat. Samen moeten zij in dezen tijd een
geestelijke verstandhouding en belangensfeer
6cheppen om niet in het huwelijk een verdee
ling van werkzaamheden te maken, waarin
ieder op eigen wijze werkt, maar die steeds
in elkaar grijpt, elkaar noodig heeft en
waaruit diepe waardeering voor eikaars doen
en denken ontstaat.
In den verlovingstijd moeten zij gelegen
heid hebben door praten, door schrijven
zichzelf te leeren en te durven uiten; zij moe
ten eikaars gezin leeren kennen en daardoor
de wording van elkaar, den groei en de op
voeding begrijpen.
Samen moeten zij zich verdiepen in alles
wat aan den opbouw van hun toekomstig
leven geestelijk en practisoh dienstbaar ge
maakt kan worden, inplaats van door het
vele dansen, samen zwemmen, kampeeren,
op reis gaan zonder geleide, voortdurend
contact zoeken en alle zinnelijke gewaarwor
dingen vergrooten.
Ouders mogen nooit de oogen sluiten voor
de zoo natuurlijke moeilijkheden, die een
verloving met zich brengt en moeten van
den beginne af, als het de verloofden in het
aanvangsstadium van de liefde heiast bela
chelijk voorkomt, vaste regels stellen, aan
vormen vasthouden, die voor hen een die
peren grond hebben".
P. W. J. S.
Geheimzinnige storingen.
Onder dit hoofd lazen wij met belangstel
ling een artikel in het Amrok-bulletin, wat
wij zoo belangrijk vinden, dat we het onze
lezers niet willen onthouden. Het gaat liier
namelijk om een storing, die wij reeds meer
dere keeren met een toestel hadden en wij
weten zeker dat er verschillende lezers zullen
zijn, die dezelfde moeilijkheden üadden en
misschien nog hebben. Met behulp van de
hier volgende beschrijving kunnen wij ons
voordeel doen.
Het komt wel eens voor, dat een toestel, na
steeds goed te hebben gefunctionneerd, plot
seling kuren gaat vertoonen; de ontvangst
wordt zwak en soms treden er bijverschijn
selen op, als genereeren en vervorming.
Wanneer men dan gaat meten valt er geen
enkele afwijking te ontdekken: alle stroo
men en spanningen blijken normaal, de lam
pen doen het uitstekend in een ander toe
stel.
Wat is de oorzaak?
Vooreerst 'komt dit verschijnsel alleen voor
in toestellen met direct verhitte eindlamp,
waarin de negatieve roosterspanning voor
de eindlamp verkregen wordt, met behulp
van een weerstand tusschen de middenaftak
king van de gloeistroomwikkeling en aarde.
Over dezen weerstand staat een electroly-
tische condensator geschakeld en deze ver
oorzaakt de moeilijkheden. Het komt name
lijk wel voor, dat het contact tusschen con
densator en aarde te wenschen overlaat
(oxydatie van aluminium) of dat de con
densator zelf inwendig een los contact ver
toont.
De weerstand is dan niet meer door een
capaciteit overbrugd, waardoor z.g. tegen-
koppeling in den roosterkring van de eind
lamp ontstaat, met geluidverzwakking als
gevolg, doch tevens worden via den weer
stand alle gloeidraden onderling gekop
peld, waardoor allerlei genereermogelijkhe-
den ontstaan. De remedie is natuurlijk: De
condensator door een andere vervangen, in
dien het een defect betreft en anders voor
goede verbindingen zorgen.
Een eenigszins hierop gelijkende en ook
niet gemakkelijk te vinden storing treedt op,
wanneer in plaats van don condensator de
weerstand verbroken wordt. De spanning
oyer den condensator loopt dan op tot door
slag volgt, waardoor de condensator plotse
ling in een weerstand verandert, zij het
dan een weerstand met een zeer onstand
vastige waarde.
Het toestel blijft doorwerken, maar geeft
minder geluid en meestal treedt vervorming
op. Uitgezonderd het geval, waarin de door
geslagen condensator precies de waarde van
den weerstand aanneemt, zal de plaatstroom
van de betreffende lamp een abnormale
waarde vertoonen. Na het vernieuwen van
den weerstand herstelt de condensator zich
gewoonlijk weer, doch wie 100 pet. zeker
heid wenscht, doet beter beide te vernieu
wen.
Ter herdenking van den 75sten jaardag
der vrijverklaring van de slaven in Suri
name worden van 1 Juni tot 31 Decem
ber in Suriname zgn. Eimancipatieher-
denkingspostzegels uitgegeven.
Rumoerige volume regelaars.
In veel toestellen wordt de versterking
en daarmede de geluidsterkte geregeld
met behulp van een potentiometer in de ka
thodeleiding van de hoogfrequentlamp. Zoo
lang de weerstand van den potentiometer
bij het draaien geleidelijk toe of afneemt,
geeft dit systeem zeer goede resultaten, spe
ciaal wanneer de lamp van het type met
veranderlijke steilheid is.
Als gevolg van een minder goede construc
tie of van slijtage kan de weerstandsvaria
tie echter minder soepel gaan geschieden en
ontstaan hinderlijke kraakgeluiden bij het
instellen van den potentiometer. Zelfs bij
zeer goede fabrikaten treden nog bijgelui
den op, die vooral door de groote electro-
dynamische luidsprekers weergegeven wor
den.
Zoowel het kraken als de bijgeluiden ver
dwijnen, wanneer de volumeregelaar over
brugd wordt door een grooten electrolyti-
schen condensator. De reeds aanwezige con
densator tusschen kathode en aarde blijft
bestaan en de electrolytische condensator
kan daaraan parallel geschakeld worden,
met de positieve aansluiting aan de kathode.
Zeer geschikt voor dit doel is een electroliet
van 25 mfd. met een werkspanning van 25
Volt (B.v. Dubilier.) De werkspanning is
voldoende voor lampen als de AJ1 2, E 462
of E 446.
Bij de E447 en AP3 komen hoogere span
ningen tusschen kathode en aarde, zoodat
men hier een type met een doorslag-span
ning van 50 Volt dient te gebruiken.
Vragen.
J. de M. te G. Uw toestel is waarschijnlijk
van het jaar 1935. Wij geven u dat nog
nader op.
Het verbruik is ongeveer 40 Watt, zoodat
u 25 uur van een K.W. kunt stoken.
L. M. te Gr. Gaarne zenden wij u een
schema voor een korte golf-toestel. Wilt u
ons echter meedeelen of dit een schema voor
totale wisselstroom-voeding, of voor accu
en anodebatterij moet zijn.
I mlion u nog oenige onderdeiden bezit,
wilt 11 o us dan deze ook even opgeven, dan
kunnen wij u een schema zenden, wat voor
u de minste kosten met zich meebrengt.
A. v. d. S. te St. U had gaarne een hy
permodern apparaat, maar u hebt op uw
plaats geen electriciteit. Als wij in uw plaats
stonden, zouden wij een toestel koopen het
geen geheel uit een 6 Volts-accu kan wor
den gevoed.
Wij kennen b.v. Philips nr 697 BV. De
geheele voeding voor dit toestel is te betrek
ken uit een 6 Volt-accu. Het stroomverbruik
is gering. (Preciese gegevens willen wij u na
aanvraag nog wel verschaffen, maar wij
zouden deze zelf dan nog even moeten op
vragen). Het toestel heeft een golfbereik van
16,550,5 M., 198—585 M. en 740—2000
M. Het heeft een continu-variabele toonrege
ling, automatische sluieringscompensatie, 'n
Utroombesparende schaalverlichtingsmetho-
de, stationsnamenschaal en een eindtrap met
twee in balans geschakelde eindpenthoden.
Dan is er nog een ingebouwde antenne voor
sterke zenders, maar wij raden u aan gewoon
een buitenantenne te gebruiken. Dit toestel
heeft dezelfde voordeelen als een modern
wisselstroomtoestel en hoeft daar zeker niet
voor onder te doen.
Ook andere fabrikaten zullen een derge
lijk toestel hebben en uw handelaar zal u
daar wel over kunnen inlichten. Mocht u
meerdere inlichtingen wenschen, dan zijn wij
zeer gaarne bereid deze te geven.
door H. ZEEBERG.
34)
Ina hoorde daarna het verhaal, dat haar
reeds lang bekend was. Grootmoeder vertelde
het precies, zooals haar vader het haar had
meegedeeld. Tot het tijdstip, waarop hij de
boerderij verlaten had. Het andere, al be-
teekende het niet veel, was nieuw voor haar.
„We hoorden niets meer van Piet. En we
mochten niet over nem praten. Stien en ik
deden het nog wel, maar zij was toen paa
twaalf jaar, zoodat zij het rechte niet wist.
Ferst later heb ik haar alles verteld. Zes
jaar later, 'k weet het nog precies, want
'k heb de courant bewaard, las ik, dat hij in
Delft was geslaagd. Ook de boer heeft het
vast gelezen, maar heeft er niet over ge
sproken. Wil je de bovenste lade van het ka
binet eens open doen?" vroeg zij plotseling.
Ina, iets begrijpend, voldeed aan dien
wensch.
„In de rechthoek staat een doosje. Ja,
dat is het."
Er lagen eenige papieren in en verbleekte
porti etten.
„Dat is Piet, toen hij achttien was."
Ina, te vol om een woord te uiten, boog
zich over de foto van haar vader, een ste
vige, gezonde boy, die vrij en frank de we
reld inkeek. Wat was zijn uitdrukking later
veranderd! Maar toen was het leed nog niet
over hem gekomen
,,'tls het eenige portret, dat ik van hem
bezit. En dan heb ik hier nog een paar brie
ven. Die heeft hij in Rotterdam geschreven,
toen hij daar in de vacantie logeerde. Je
moogt ze gerust lezen. Hij was zoo'n goeie
jongen. Wat driftig. Maar hij was zijn drift
zóó vergeten. De boer is ook zoo. Piet is het
evenbeeld van zijn vader. Als die karakters
maar niet gelijk waren geweest, dan was
het nooit zoo ver gekomen."
Ina las de briefjes: jongensachtige uitin
gen over de drukte in de groote stad Rotter
dam, maar ook de verklaring: ,,'k Zal blij
zijn, als ik weer bij moeder ben." En een
jaar later werd hij van de boerderij ge
jaagd
,,'k Had altijd gehoopt, dat hij nog wel
eens geschreven zou hebben. Die jongen kan
toch zijn moeder niet vergeten," klaagde de
boerin. „Maar er kwam niets. En toen heb
ik alle hoop opgegeven. Ik meende, dat Piet
dood was. Op een middag heb ik, het kwam
zoo plotseling, alles aan dominé West woud
verteld. Hij zou eens informeeren naar een
ingenieur Mieras, maar de ambtenaren
konden hem niet inlichten. En nu mag ik
door jou gewaar worden, dat mijn jongen
nog leeft! Ik zal hem schrijven. En de Heere
moge zijn hart vermurwen, dat hij antwoord
JEZUS OVERWINT.
Hij overwint
dit staat voor eeuwig vast
des vijands groot geweldl
De wereld is,
nadat Hij droeg haar last,
in Zijne hand gesteld!
Die zich voor haar ten dood kon geven,
is van het kruis ten troon verheven:
Hij overwint!
geeft. Zijn moeder heeft hij niets te verwij
ten. Ja, ik ben zwak geweest. Maar de boer
was niet gemakkelijk. Later is de baas veel
veranderd."
,,'k Moet u eerlijk verklaren, dat de boer
mij niet iemand toelijkt, om zóó te hande
len," zei Ina.
„Meen je dat?" vroeg de boerin haastig.
Blijkbaar deed dat oordeel haar goed.
„Ja, dat rneen ik natuurlijk. De boer is
over het algemeen wat stug, maar dat zal
zijn karakter wel zijn. I k heb er trouwens
geen last van."
„Neen, tegen jou is de baas altijd spraak
zaam. 'k Heb mij: er over verbaasd. Vóór dat
met Piet was hij' het ook. Maar daarna is hij
veranderd."
„D'at is wel te verklaren," zei Ina boud
en op den man af. „De boer is natuurlijk on
rustig over het gebeurde."
„Zou je dat denken?"
„Dat weet ik wel zeker. Veel wordt mij nu
duidelijk. Hebt u hem daar nooit naar ge
vraagd? Vergeef me" want zij zag het
gelaat van haar grootmoeder betrekken
„ik wil mij er niet in mengen, maar het komt
mij zoo vreemd voor, dat u er nooit met uw
man over sprak! De verhouding is anders
toch zoo hartelijk."
„Het is alles goed. Maar over Piet mocht
ik niet spreken. En je kent den boer niet
goed. Als hijl dat verbiedt, dan moet het ook
afgeloopen zijn. Maar" de oude vtouw
aarzelde even „wat zeg je nu van dat
doen van mijn man?"
„Van toen, bedoelt u?"
„tTa, dat hij! zijn jongen wegjoeg."
„Wat u er van denkt, vond Ina.
„Ik? 'kHeb er niets van gezegd."
„Maar het spreekt toch vanzelf, dat het
verkeerd was? Zóó mag een vader toch
niet handelen? Ik kan dat niet anders zien
als zonde voor God. En ik houd vol, of
ik moet me al sterk vergissen, dat de boer
het ook zóó ziet."
„Dat geloof ik niet", zei de ander lang
zaam. „De baas meende, dat hij zóó moest
handelen."
„Praat u er dan eens met hem over",
Ina begreep, dat zij nu alles op haren
en snaren zetten moest „en vertel hem,
dat uw zoon leeft, in Arnhem woont en dat
ik hem ken."
Het oude gelaat vertoonde één en al
schrik bij het vernemen dezer woorden.
„O, dat kkn ik niet. Dat wordt mij zeer
kwalijk genomen. Dat zou de goede ver
houding juist bederven."
„Maar moet het dan zóó blijven? Dit is
toch verkeerd? Wie weet, of het op uw
ouden dag weer niet goed kan komen?"
„Dan moet ik toch eerst weten, hoe
mijn zoon er over denkt?"
Ina zag het redelijke en scherpzinnige
van deze vraag in.
„Daar hebt u gelijk in", zeide zij. „Maar
dat komt u spoedig te weten, als u schrijft.
Wie weet, hoe gauw er antwoord is! Houd
u maar moed." j
„Ik kan toch zien, dat je nog jong bent
en weinig ervaring hebt. 't Is niet zoo een
voudig na al wat er gebeurd is. Piet heeft
nooit geschreven. Ik vrees, dat er ook nu
geen antwoord komt. En Als het eens
komt, hoe moet het dan? De boer mag het
niet weten."
Wéér dien angst voor den boer. Wat
vreemd was dat toch van Grootmoeder!
Zij kon overigens alles van haar man ge
daan krijgen!
Tóch wilde Ina niet foroearen.
„0, dat is eenvoudig genoeg", zeide zij
luchtig. „Dan schrijft u maar, dat de brief
aan mjj moet worden geadresseerd. Dan
is het immers in orde?"
„Ja, ja, zóó zou het kunnen."
„Ka iIujv zal ik. or wol 001 klein briefje
bij schrijven -en uw zoon inlichten. Anders
begrijpt hij het niet goed. 't is best mogelijk,
dat iii) deukt, dat ik nog steeds in Am
sterdam zit."
SPEL MET DEN DOOD.
Over dit onderwerp schreef onlangs „Op
den Uitkijk", uitgave van Gebr. Zomer en
Keuning te "Wageningen:
Bijna geen beroep, of het brengt bijzon
dere gevaren mee.
Maar de filmhelden, die de gevaarlijkste
dingen moeten uitvoeren, b.v. een auto-bot
sing, een val uit een vliegmachine enz., heb
ben wel een beroep, dat buitengewoon rijk
is aan gevaren.
Gelukkig is het allerminst noodzakelijk
en wie het uitoefent, kan zich zelfs met de
grootste fantasie niet inbeelden, een waarlijk
nuttig beroep gekozen te hebben, 't Is enkel
jacht naar geld, dat hen er toe brengt.
Als b.v. op een film een autobotsing zal
voorkomen, dan waagt de eigenlijke film
speler zich niet aan dat geval. Daar zijln
aparte menschen voor, die zulke zaakjes
opknappen. In Engeland bestaat voor de
filmopnamen met gevaarlijke situaties een
kleine groep menschen, die ze tegen bepaald
tarief uitvoeren. Eenige jaren geleden be
stond die groep uit zes man. Er is slechts
één van over. De andere vijf zijn in hun
„beroep" omgekomen. Maar de troep is tel
kens weer aangevuld, zoodat de zaak op
denzelfden voet wordt voortgezet.
Die ééne overlevende is thans 29 jaar
oud. Hij' hoopt op 35-jarigen leeftijd te kun
nen rentenieren. „Als ik dan nog leef", zegt
hij er voorzichtigheidshalve bij.
Hij beroemt zich er op, dat hij aan auto's
vliegmachines, motorfietsen, motorbooten
enz. voor meer dan een millioen gulden ver
nield heeft met zijn gevaarlijke experimen
ten.
Sommigen meenen, dat b.v. een auto
botsing op de film door een truc wordt weer
gegeven. Dat b.v. de botsing plaats heeft
met geringe snelheid, maar dat door het
terugdraaien de indruk gewekt wordt, dat
het ongeluk bij: groote snelheid plaats heeft.
Niets is minder waar dan dat. De botsingen
hebben bij een vaart van 100 en meer kilo
meter plaats.
Voor de diverse ondernemingen bestaat
een vast tarief.
Het goedkoopst is, het in de lucht verwis
selen van vliegmachine; dus van het eene
vliegtuig in het andere springen. Dit kost
ongeveer 800 gulden.
Het duurst is een botsing tusschen twee
vliegmachines in de lucht, waarbij beide
naar beneden moeten storten. Hiervoor
wordt een kleine drie duizend gulden be
rekend. Het grootste gevaar bij dit sen
satiestuk is, dat de motoren bij de botsing
de piloten plat drukken.
Eenige maanden geleden is zulk een bra-
vourstukje nog uitgevoerd. De botsing moest
op ongeveer 600 m. hoogte plaats vinden.
Uit de kajuiten was alles verwijderd, wat
uitstak. In de benzinetank was slechts vol
doende benzine voor de vlucht van een paar
minuten, zoodat het brandgevaar beperkt
bleef.
De botsing kwam hevig aan: propeller op
propeller.
De hevige schok maakte de „piloten" bijna
bewusteloos. Maar met de grootste inspan
ning bleven zij bij hun positieven.
Zij wachtten eenige oogenblikken, tot de
brokstukken ver genoeg gedaald waren om
geen gevaar meer voor hen te kunnen
opleveren. En dan stortten zij zich met een
valscherm naar beneden. De vliegmachines
kwamen een eind van hen met geweldig
geraas op den grond terecht.
Wat een dwaasheid, om zijn leven in ge
vaar te brengen voor een film. Denken de
bioscoopbezoekers, die „genieten" van de
griezelige situaties, er wel eens aan, dat voor
het opnemen van die sensationeele films
menschenlevens in gevaar worden gebracht?
Dat zij ook werkelijk menschenlevens kos
ten?
Wij leven in een prachtig geordende maat
schappij! Maar in die geordende maatschap^
pij geschiedt straffeloos nog heel wat onge
rechtigheid.
Onder redactie van Jur. Schroder, Sta
dionstraat 29, Amsterdam-Z. Alles deze ru
briek betreffende te richten aan dit adres.
Een eindspel.
In een partij' tusschen N.N. (wit) en J. de
Jong (zwart) kwam het tot dezen stand:
1 2 3 4 5
48 49 50
Zwart 1 dam op 18 en 3 schijven op 7, 8
en 13.
Wit 1 dam op 32 en 1 schijf op 21.
Zwart is hier aan zet. Het is duidelijk
dat op 1827 en 1812, wit als een haas
remise gaat maken door een 1 tegen 3 te
forceeren. Op 1827 volgt toch: 3223 en
op 1812 zou wit 3227 spelen. Beide
spelers hebben een schijf veroverd; voor wit
beteekent die overwinning de remise. Zwart
zag dit, was bevreesd voor het oprukken
van de witte schijf en speelde 1822. Hij
bad berekend dat dit hem kansen, zou geven.
Op 3223 b.v. kon hij met 812 dekken
en trachten een vangstelling te formeeren
aan den rand van het bord.
Ook het offer 2117 was overwogen.
Zwart had in zijn brein de navolgende va
rianten uitgewerkt:
A.
Als ik na 2117 van wit naar 11 sla, dan
kan wit niet remise maken door 32—27,
want dan ik: 1319 en op 2713 zou 11
16 volgen met winst. MaarWit kan
inplaats van 3227, spelen: 3221, ik
moet dan 712, wit 2127, ik 1218, (op
1319 volgt 2713, remise!) wit 2721 en
het is remise. Dus sla ik na 2117, als
eersten zet van wit, niet 22X11, maar 22
X6, want dan wordt de remisevariant van
biervoor opgeheven, zie maar:
B. Wit: Zwart:
1. 21—17 22X6
2. 32—21 7—12
3. 21—27
en nu niet 1218, maar:
3.
6—1
813 wint
Zwart speelde
4. 27X9
Zoo gezegd, zoo gedaan.
1822, maar overzag, dat Wit nu remise
maakte door deze variant:
Wit: Zwart:
1. 21—17 22X6
2. 32—27 13—19
3. 27—13!! fr—11
4. 13X2
op 13X35 zou zwart winnen door 1116.
4. 11—16
5. 2X24! remise.
Een leerzame variant! Aardig dal zwart
ondanks zijn vangstelling, waarin wit als
'tware Teeds „zit", toch niet kan winnen.
Correspondentie.
Aangevraagde reglementen en damboekjes
gaan in de komende week naar de aanvra
gers toe.
Beste Nichtjes en Neefjes!
Het is toch nog wel wat laat geworden
om de prijsjes uit te zoeken, en daarom
zal ik die de volgende week bekend' maken.
En nu heb ik eerst nog iets anders te
vertellen, n.l. dit, dat mijn postzegeldoos
leeg is. Of beter gezegd, leeg geweest, want
er liggen er alweer enkele op den bodem,
een nieuw begin.