- %-*
si
iS
ill
Rondgang door den Dam-doolhof.
Wenken op electrisch gebied
DE BOERDERIJ AAN DE VAL
z
s
S
ao a
a -g
:^:f®
S
a §^M
§1.11
aj4 a
1
:&fl
a
I I a
a
&"a 13 a
S fl
a.2
3 '3
WW
Q
fc
w
EJ3 T
M f
ÜJ
o
tj
2 3
5 H
be
c
"5
o
3
CQ
WP
■a
o
2
i -5
5 ->"
T
o
o
E
Xi
H
8
8
9
OU
*-»
lil
L4
ui
W
i
CO
CO
CO
I 4 s
xr -e
fll?
a s-
'258'
i -
w n TÏ
■3 3*! 2 9
J O O
CQ a ÖS
®t-3 5 3
5 .9 5
a g
q> -
O.TS
CO
I - - 3
-**
•zj g g-2
we -*-» rl M
OS
^-4 t-4
tO CÖ
d
cj
B-9
2 a ©-^
cd
s
VI
d
d. m o a
a
fH
Jd aj
"fl <D
*-«
43 S1
T3 O -«-»
d
.3 d
2 S
a t
<3)
-"d d
m rd éh a) bo
-ï? 2 d
IS ai
H o "m
3 o -2 g
aa d t?
;l-l!
s§2^
i£ a
ph,§-3S
- CO ft
.gaS1"®
■3d®®®
fl "3
j_ dH d g
m CÖ
Ti CQ
9*^3
-*-»
'2 fn m
Ja 2^
®'0®
ï?I
M C3'd
3.3
O -
J%-
2^:3
'S. +j
5*3
CÖ *3
So
s>" I
ft
d
o'^ S
cd
cd-g d
I!*
o d-d
d «H
d O
o
Xir9
03
H^-S
8 "d
5wö
rd Ü0
-"Ö
d 63 1
o g n
d
- d
a^-d
Xi
d a
sas?
!W
t3
3 O
W d
w
O
v v-» m
d
g
d >-g
H.2
a®»
O
tH t!
rj d ?-l
j-J
MTj P>3 fl fl
gS-g
a-d 2
-
i bo
U
5 d-
;3
d
d
bog
A
-d'0
d
,d
2^
s®^
U 'o
g"P
N
d
Q. 1
to
d
3
M
d T-t o
iJTl N
rö "d
ri d d
o d
d 2
d
M
dS-g
0r§
d d
-rH
d 2
n d
d
.Js.a
■d
a_
s
-d 3d
t,
XI i d
S? -
d
n .d
i-i
Wi-
s"5
sa s
xi
d d
d °.-d"d
•S M d
0) d 3
f—H
bo-.-;
d
h rd
M
-H
d g_|
:3
dP""
0
S1
a
.a
fl®.
as>
H d d' ®ïz;
a d^1
«s
'd
d d
-d P>
d
d sJ
P
■i-s
&'3
bO
"-<
N -4-.
a bo--
3 -d
h d'H
bO fn
rQ m m +J 9 2
bo d-2 ö-§ 2
d ö-d
r-i f-J
T3 W
-fl
-d
2 d
I cn •>->
1 -« r, a
os d fl
^3 b0>"5
d
Tfl
W -
'f£a
i g
o d d
d
d
■2 00
S-S
'3
S rP
r-j
N
'9f
- 1 y
d Kj
d
d ijj
,2 m tfl»H
m .2 d d fl g
g d" a :g
-r-t
I g°
-n
-d
.2 J3
A
a
bo O
33 fl
-o -»_>
fcO fl
d -d
■rj •-
AS "O-
d -s -2
d 73 A
2
oog»
xi -d 33 n>
™S
co w
t-t O
13 a
.3 -s
iS
cö"0^
p d
5 d ft.
t3 T3
-S d d
fl
w
■gs s
d
44
d.2
SW^
i d
|.a
bo
g.s
fl 5
S
d
rH
bo
>:g
a
22
d
'3 KJ o
O
p
p bo^
ö'0
d
- :?7
d M N
:p» p
N
O rS f-*
g - A
N bo "dl
22 .a ~t <u
d bo d
Ti
d d
d d
Tj
J 1 2
d dj
rP -rH O
•S *2
s
1
a l "2
d
rp O
dernisecrde Germaansche godsdienst van
dondergoden, en gepersonifieerde natuur
krachten.
De politieke consequentie dezer wereld
beschouwing is 'het nationaal-socialisme.
De belangrijkste begrippen dezer levensleer
zijn: Blut und Boden '(bloed en bodem).
Men moet met de rasgenooten en volksge-
nooten vormen één stevige vast gesloten
macht ter verdediging van 'het eigen land,
de eigen cultuur, het eigen volksbestaan.
Het recht van den sterkste geldt in zoo
verre dit het belang van het geheele volk
verlangt. Jden strijdt voor ras-zuiverheid,
voor autarkie, d.w.z. economische onafhan
kelijkheid van anderen» terwijl in één
mensch de groote leider wordt ge
zien, die vereerd wordt, die met boven-
menschelijke krachten 'bezield schijnt en
dien men dan ook blindelings gehoorzaamt.
Vandaar de uitdrukkingder Führer ist
Deutschland.
Zooals met alle, in wezen heidensche
systemen, is ook dit systeem meedogenloos
tegenover andersdenkenden. Het verlangt
geen innerlijke, vrije, gewetensvolle over
gave, zooals het Christendom, maar blinde
ondoordachte gehoorzaamheid.
Het is een schandaal, dat deze mensch-
vergodende, het ware offer en de ware lief
de afwijzende wereldbeschouwing binnen
sluipt in het Christendom In wezen is de
biologisch, naturalistische levensleer niet
verschillend van de materialistische en het
is geen wonder, dat het nationaal-socialis
me en het communisme in de practijk aüs
twee druppels water op elkander gelijken.
Beide zijn op dit tijdelijke leven uitslui
tend gericht en van „de aarde aardsch".
Nu kan men principieel deze wereldbe
schouwing: „de mensch is slechts een brok
natuur" afwijzen en toch in de practijk een
oppervlakkig materialistisch eigenwijs ego
ïstisch mensch zijn. De reden waarom men
dan geen communist of nationaal-socialist
is, is minder omdat men principieel
deze richtingen afwijst, als wel omdat men
te laf, te dom, of te pietjes" is, er een
radicale wereldbeschouwing op na te hou
den.
Zulke fatsoenlijke, brave mensehen zijn
wel geen communisten of nationaal-socia-
listen» maar ze zijn ook geen christenen, al
zeggen ze van wel. De christelijke wereld
beschouwing is echter minstens even radi
caal. Zij is evenwel niet eenzijdig op dit
tijdelijk aardsche leven gericht, maar boven
al op het bovenaardsche. Zij vraagt ook
voor de aardsche verhoudingen niet in de
eerste plaats: „Hoe komt de mensch tot
geluk en eer?", maar: „Hoe komt God tot
Zijn eer?"
De eere Gods zal dan inderdaad blijken
in te 'houden, 's menschen ware geluk, al
kan men dit in dit leven op aarde niet
altijd zien.
Botterdam. P. W. J. S.
RADIO TECHNISCHE VRAAGBAAK.
We zullen ons deze week de vraag stellen,
waarom bij de moderne radio-apparaten
toch zooveel zorg besteed wordt aan afscher
ming. Spoelen zonder afscherming kunnen
we niet meer gebruiken, lampen zijn met een
metaallaag bespoten en gebruikt men tegen
woordig ook geen afgeschermd snoer?
Eh als wij nu een toestel opbouwden, zon
der afscherming, wat zou dan het gevolg
zijn? D5t is niet zoo heel lastig te raden.
Er zullen ongewensebte koppelingen ont
staan. Het toestel zal uit zichzelf een heel
sterke, niet te onderdrukken, genereernei-
ging vertoonen. Wie kent niet van vroeger
het z.g. handeffect, waardoor het soms on
mogelijk werd een toestel goed af te stem
men. Hoort u, nog wel eens moderne toestel
len, die last hebben van microfonisch ef
fect, d.wjt. waar de luidspreker niet te dicht
bij het toestel mag staan. Integendeel, bij
voorkeur wordt de luidspreker in dezelfde
kast van het toestel geplaatst, al zijn wij
daar, om andere reden, geen voorstander
van, zooals wij al meerdere keeren lieten
blijken.
HET DOUGLAS VLIEGTUIG IN FEITEN
EN CIJFERS.
Wist U,...
dat dagelijks 6 maal den omtrek van
de aarde wordt gevlogen met Douglasvlieg-
tuigen?
dat in alle vijf de werelddeelen de
Douglas eiken dag vliegt en wel onder de
vlag van 24 verschillende nationaliteiten?
dat de Douglasfabrieken in Santa Mo
nica in 1937 rond 300 verkeersvliegtuigen
afleverden?
dat United Airlines, die de meeste pas
sagiers, vracht en post ter wereld vervoeren,
elke nacht het Amerikaansche vasteland drie
keer in beide richtingen overkluist met Dou-
glas-slaapvliegtuigen (model DC-3)?
dat een der grootste Amerikaansche
luchtvaartmaatschappijen, American Air
lines, in October 1937 over een vloot be
schikte, welke voor 98 uit Douglas matc-
riëel bestond?
dat ook de K T.M. reeds jaren des nachts
met Douglas vliegt en wel met den nacht
postdienst van Amsterdam en Rotterdam
naar Keulen en terug?
dat alleen in Amerika per dag met
Douglasvliegtuigen 156.000 kilometers wor
den afgelegd, of ruim 400 maal den afstand
Amsterdam-Londen, en wel voor een groot
deel des nachts, wanneer de bestuurder al
leen op zijn instrumenten, zqn radio en de
vliegveldbebakening is aangewezen?
en dat de Douglasvliegtuigen van de
KT.M per jaar een afstand van 8500.000
kilometer afleggen, hetgeen overeenkomt met
212 maal den omtrek der aarde of 600 maal
den afstand AmsterdamBatavia?
Al deze kleine euvels, die de radio vroeger
vertoonde, zijn verdwenen en dit is voorna
melijk gekomen door afscherming van di
verse onderdeelen.
De afscherming heeft een tweeledige func
tie. Het gaat nJ. een z.g. inductieve en een
capacitieve koppeling tegen.
De inductieve koppeling is een gevolg van
stroomveranderingen. Brengt men b.v. tus-
schen twee spoelen een metalen scherm aan,
dan is de inductie verdwenen. Dit komt
doordat er een tegengesteld electrisch veld
ontstaat, maar het zou in dit bestek te ver
voeren, hier dieper op in te gaan.
De capacitieve koppeling, dat is de kop
peling die b.v. ontstaat tusscfeen rooster en
plaat in een lamp, kan men tegengaan door
het metalen scherm te aarden. Nu heeft de
lam'penfabrikant er voor gezorgd dat deze
koppeling in de lamp bijna te niet wordt
gedaan, zoodat het zaak is, ook buiten de
lamp deze koppeling klein te houden. Daar
om is het noodig dat een metalen afscher
ming goed omsluit, niet te groote gaten ver
toont. Daarom maakt men de doorvoeren
op chassis e.d. tegenwoordig zeer klein (er
zijn speciale doorvoeren in den handel).
Nu wordt chassisbouw tegenwoordig veel
toegepast en wij moeten hierbij' voor iets
waarschuwen, waarvan we weten, dat nie
mand daar bijna rekening mee houdt.
Heeft men eenmaal een chassis, dan rede
neert men vaak: nu heb ik overal waar ik
maar wil aarde. En inderdaad is dat zoo,
maar hoeveel toestellen, die op deze manier
gebouwd zijn, vertoonen kraakeffecten. Het
zijn er zeer vele. Dit komt omdat het alumi
nium meestal een klein beetje geoxydeerd is,
waardoor geen goed contact wordt verkre
gen. Nu kan men wel een goede overgang
verkrijgen door de draad of onderdeelen die
daarvoor in aanmerking komen, aan het
chassis vast te soldeeren. Hiervoor kan men
geen gewone soldeer gebruiken, maar daar
is z.g. alum in i um soldeer voor in den han
del. Er zijn menschen, die hiermee kunnen
soldeeren, maar wü hebben er nooit een
bijzonder resultaat mee gehad, terwijl we
toch het gewone soldeeren onder de knie
hebben. Lezers, die dns niet goed met ge
wone soldeer kunnen omgaan, raden we aan
niet met alumininm-soldeer te beginnen.
(We zouden het apprecïeeren, ook eens het
oordeel te hooren van degenen, die het alu-
minium-soldeer ook eens probeerden.)
We kunnen echter onder het chassis ge
makkelijk een dikke koperdraad laten loo-
pen en deze als aarde gebruiken. U zult be
merken, dat deze aarding veel succes zal ge
ven. Want al maken we de afscherming nog
zoo goed, als we niet zorg dragen voor een
goede aarde, dan zijn we nog niet verder
gekomen.
Vragen. A. M. te R. De plaat van de
eindlamp kan een spanning hebben van 250
Volt, terwijl u als plaatspanning op den
transformator aan ca. 100 Volt zeker ge
noeg zult hebben.
Vraagt u een schema voor een superhe
terodyne met accuvoeding eens aan bij
Bulgin.
A. K. te G. Wij kennen de Amerikaansche
dubbeltriode lamp voor accuvoeding, type
19. Deze bevat twee triode's in één lampbal
lon. De resultaten met deze lamp zijn heel
goed. De gloeidraad mag echter maar twee
Volt spanning hebben. Wilt u hieraan den
ken.
De verkoop van Amerikaansche lampen
in Nederland is verboden. Inderdaad zijn
deze lampen veel goedkooper dan de beken
de standaardmerken.
door H. ZEEBERG.
27.)
HOOFDSTUK XII.
„Ina is eenvoudig een zot. En daarmee
uit!"
Gretha Neerlandt Mieras smeet den pas
uit Zuidstad gearriveerden brief op de tafel
en zag haar moeder met fonkelende oogen
aan.
„Het lijkt mij ook volslagen dwaas,"
meende mevrouw Neerlandt.
„Dwaas? Het is krankzinnig. Die gaat
naar dat gat, om een rustkuur te onderne
men, die zij hard noodig heeft en zij komt
als verpleegster op een afgelegen boerderij
terecht; bij een paar afgeleefde menschen.
Wedden, dat die dominé daarin ook de hand
heeft? Hij zal aan dien boer wel de een of
andere verplichting hebben en nu heeft hij
Ina bewerkt, dat oude, zieke mensch te
gaan verplegen! En Ina doet het maar
weer. Wie heeft ooit zoo iets zots belecfdl"
,,'t Is bespottelijk, Gretha,"
Mevrouw Neerlandt nam den korten brief
van de tafel en herlas dien.
In enkele woorden deelde Ina mede, dat
haar adres was veranderd. In de buurt van
Zuidstad was een boerderij, waarop twee
oude menschen woonden. Zij was er meer
malen geweest. De boerin was ziekelijk.
Eigenlijk meer hulpbehoevend. Maar nu was
er plotseling een verergering in haar toe
stand ingetreden, die het noodzakelijk
maakte, dat er steeds iemand bij haar was.
De wïjkveripleegster van Zuidstad kon wel
eens een enkele maal per dag komen, maar
dat was niet voldoende. En toen had zij zich
aangeboden. En dat aanbod was dankbaar
aanvaard. Zij kon het best doen, want zij
voelde zich in die enkele weken al uitge
rust. Bovendien was het werk niet zwaar.
Zij had alleen de boerin gezelschap te hou
den. Zij had er met den predikant en diens
vrouw over gepraat en die hadden het zeer
goed gevonden. Zij moesten brieven nu
adresseeren: Boerderij a. d. Val bij Zuid
stad en niet meer naar de pastorie. Na
tuurlijk kwam zij daar nog wel. Maar haar
intrek had zij op de boerderij genomen.
„Natuurlijk schrijft Ina, dat de idee van
haar uitgegaan is, maar ik geloof er geen
lor van. Die dominé zit er achter. Die zal
haar wel voorgekauwd hebben, dat zij er
een zeer goed werk mee doet. Misschien
heeft hij wel gezegd, dat zij er den hemel
mee kan verdienen," spotte Gretha. „Die
lui zijin tot alles in staat. Nu zal papa er
toch wel spijt van hebben, dat hij tenslotte
toch gezwicht is en Ina naar dat gat heeft
laten gaan. Maar nuj is het te laat."
„Te laat, volstrekt nog niet. Als je vader
schrijft, dat zij naar huis moet komen, doet
Ina het. We zullen het eens probeeren. Want
dit kan je vader toch niet goedkeuren.
Anders begrijp ik er niets meer van."
Gretha haalde de schouders op.
„Och, papa is al net zoo ais Ina. Als hij
dat schrijft en er komt een roerende smeek
brief van. Ina, aan zwicht hij weer. Neen,
toen had papa voet bij stuk moeten hou
den. Hij wilde het niet. Dat staat vast. Ook
nog niet, toen hij uit Amsterdam kwam.
Welke machten er gewerkt hebben, om hem
van zijn standpunt terug te brengen, dat
zal wel een raadsel blijven. Nu Ina daar
eenmaal is, krijgt papa haar de eerste maan
den met geen stok terug."
,,'k Weet het nog niet. 'k Moet er eens met
hem over praten. Maar doe me nu een
genoegen en blijf er buiten. Je bederft meer
dan je goed maakt."
„Dank u," zei Gretha gepiqueerd.
„Zeker. Je bent meestal veel te scherp. En
dan bereik je bij je vader precies het om
gekeerde van wat je bedoelt."
„Met zachte woorden ook. Tenminste als
'het Ina betreft, 'k Moet er niet aan denken,
dat papa het goed vindt, dat het schepseltje
daar onder de hoede van een dominé is,
die haar hoofd vol pompt met alle mogelijke
dwaze en bekrompen ideeën."
„Och, je vader komt oorspronkelijk uit
zoo'n omgeving. Dat verklaart alles."
„Dat hebt u wel eens meer gezegd. Weet
u bijzonderheden?"
„Bijzonderheden)? Nee, 'k heb me er niet
veel aan gelegen laten liggen. Ik ken de fa
milie van je vader niet eens. Nooit gekend.
Als jongen van negentien, twintig jaar kreeg
hij ruzie met zijn vader, die niet wilde dat
zijn zoon studeerde. Grootvader was, geloof
ik ergens boer. 'k Weet niet meer waar. 't Is
al zoo lang geleden. Nou, toen is je vader
geloof ik, het huis uitgeloopen en terecht
gekomen bij zijn oom Neerlandt. Die heeft
hem als kind aangenomen en laten studee-
ren. Daar heb ik je vader leeren kennen.
Hij heeft mij toen het een en ander verteld.
Veel kon het mij niet schelen. Maar van
oom Neerlandt heb ik toen gehoord, dat je
grootouders godsdienstige menschen waren.
Ze zullen nu wel dood zijn. 't Is al zoo lang
geleden. 'kWil maar zeggen, dat je vader
oorspronkelijk uit zoo'n bekrompen omge
ving komt en daaruit verklaar ik zijln soms
wonderlijke opvattingen en zajn goedkeuring,
dat Ina in die omgeving vertoeft, 't Is verve
lend en wij zitten er mee. Maar verander er
eens wat aan."
„Nu, een pretje is 'het Wel. Bij de Van
Santhovens gaat papa soms verbazend over
de tong. Men vindt hem bekrompen, eigen
lijk een man, die in de vorige eeuw had
moeten leven."
„De Van Santhovens bekletsen iedereen,"
zei mevrouw Neerlandt scherp.
„Dat moet u niet zeggen. D'aar komen nu
eenmaal veel menschen. En dan wordt er
vanzelf gepraat. Ze maken volgende week
een autotocht langs den Rijn. Tot Bonn."
„Hoe weet je dat?"
„Louis vertelde het mijj. Ik ben ook ge-
inviteerd. Vóór dien tijd moeten we nog
gaan winkelen, mama."
„Ja, ja, dat moet dan zeker. „Heb je de
invitatie al aangenomen? Waarom vertel
je me dat niet eerder."
Gretha haalde onverschillig de schouders
op. ,,'k Weet het pas sinds gister.
„Gaat alleen de familie?" informeerde
mevrouw Neerlandt, zeer geïnteresseerd.
„Voorzoover ik weet wel. Louis heeft al
thans geen andere namen genoemd. Behalve
de mijtne dan."
„Wat leuk, zeg. Heeft Louis dat bewerkt?"
„Dat zal wel."
„Wat zeg je dat verbazend onverschillig!
Tientallen jonge meisjes benijden je, dat je
met Louis op zulk een goeden voet verkeert."
,,'k Heb soms het gevoel, dat hij mij voor
den gek houdt. Als ik dat toch bemerk!"
Gretha's oogen fonkelden.
„Kom, kom. Dat verwacht ik van een Van
Santhoven niet. Maar 't is waar, hij had
zich al lang dienen te verklaren. Jullie na
men worden steeds in één adem genoemd.
Je moet hem dwingen, zich te verklaren."
Gretha was niet meer tot antwoorden in
staat, want de deur van het vertrek werd ge
opend en de ingenieur Neerlandt trad bin
nen.
„Een brief van Ina?" vroeg hij onmiddel
lijk, op het op de tafel liggend epistel wij
zend.
„Ja, een brief van Ina", antwoordde Gre
tha op een toon van hoon. „Zij heeft weer
eens een krankzinnige daad gedaan."
Mevrouw Neerlandt hield haar hart vast:
haar man had wel niet op een meer onge
legen tijdstip kunnen binnenkomen. Het ge
drag van Louis van Santhoven zat Gretha
dwars. Haar moeder zag graag, dat zij en
Iouis een paar zouden worden en zelf wilde
zij het niet minder gaarne. De Van Sant
hovens waren schatrijk. Zij kenden hun ver
mogen niet eens.
Louis van Santhoven was al eenige maan
den vol attentie, maar verder kwam hij niet.
En dat verdroot Gretha geducht. Haar ijdel-
heid was er in hooge mate door gekwetst.
En op het oogenblik, dat haar moeder er
met 'haar over sprak, kwam de ingenieur
binnen en had opeens volle belangstelling
voor Ina's brief. Waarmee de maat bij Gre
tha vol was.
Gelukkig nam haar man het Gretha niet
bepaald kwalijk, althans hij liet dat niet
merken. Integendeel, hij lachte vroolijk.
„Ina een krankzinnige daad gedaan? Dat
zal zoo'n vaart niet loopen."
„Nu lees u dan. En roep die dwaas naar
huis!" beet Gretha terng, zich niet storend
aan den waarschuwenden, ja vernietigenden
blik van haar moeder.
Ingenieur Neerlandt was reeds verdiept
in den brief. En de beiden, die zijn gelaat
bestudeerden, hadden toch deze voldoening,
dat er meer en meer verwondering op ver
scheen. Gekomen bij het einde, begon hij zelfs
opnieuw te lezen.
„Vindt u dit nu nog geen dwaasheid van
Ina?!" barstte Gretha los. „Dat is er nu een,
die een rustkuur moet ondergaan. En ze
gaat mij notabene een zieke boerin verple
gen! Let op, als een schim komt ze straks
terug. Maak daar nu toch een eind aan en
schrijf, dat zij naar huis moet komen.
Onder Redactie van Jur. Schroder, Sta
dionstraat 29, Amsterdam-Z. Alles deze ru
briek betreffende te richten aan dit adres.
Probleem 9.
Stand. Zwart 7 schijven: 8, 11, 16, 18,
30, 31 en 35.
Wit 9 schijven: 25, 26, 28, 29, 34, 37, 38,
39 en 50.
Oplossing: 1. 28—22, 31X44 (A); 2.
22X2, 30X39; 3. 26—21, 16X27; 4. 2X301,
35X33; 5. 50X28!
A. 131X24; 2. 22X2!
Er zijn eenige inzenders, die moeite heb
ben met den overblijvenden stand. Zij kun
nen het niet verder brengen dan remise
voor wit. Het kan niet in mijn bedoeling
liggen om alle varianten nu aan te geven.
Ter leering en tot staving van de stelling
„wit is gewonnen", laat ik enkele varian
ten volgen. Vooral beginners kunnen hier
uit veel leeren. Die spelen dus nu met mij
mee, nietwaar? Dus vanuit den diagram
stand is gespeeld:
Wit: Zwart:
1. 28—22. 31X24
2. 22X2
nu gaan we verder:
235—40 B
3. 34X 45 30—35
4. 2X30 35X24
5. 39—33 11—17 G
6. 33—28 16—21
7. 5044 24—29
8. 44—40 29—33 D
9. 28X39 21—27
10. 2520 27—32
11. 20—14 32—37
(op 3238 zou Wit vervolgen met: 3933,
40-34 en 45 X34)
12. 14-9 37—42
13. 9—3 17—22
14. 3—9 22—28
15. 9—'14 42—48
16. 14X37 48X25
17. 40—34 25X31
18. 26X37
B. op 1117 laat Wit 2520 volgen en
wint dan gemakkelijk.
G. verplicht!
D. 17—22; 28X17, 21X12; 25—20,
2933 verliest eveneens. De overmacht
gaat beslissen.
Bespreking.
Hoe zit het nn met Probleem 9? De
Auteur heeft mij er in doen loopen. Hij ver
zekerde mij, dat er geen bij-oplossingen ed.
in waren en ik accepteerde dankbaar zijn
compositie. M ij n fout was, dat ik hem zon
der meer geloofde. Ik had zelf moeten on
derzoeken. MaarVan Dijk behoort tot
de geliefde problemisten van de voornaam
ste damrubrieken in den lande. Daarom
ging ik op hem af. Het is mij tot leering
geweest. (Overigens heeft Piet van Dijk zich
met No. 11 gerevancheerd.) Ik heb toen
schijf 6 verwijderd en nu is de stand na
28—22, 31X24; 22X2 wèl gewonnen.
Als probleem nu van geen waarde. Om
den slagzet, het zoeken en naspelen waard.
Het doek valt! Einde van tragedie Pro
bleem 91
Slagzet J. Schwarz.
No. 10.
Stand Zwart 15 schijven: 1, 2, 3, 6/9, 12,
13, 15, 16, 18, 22/24.
Stand Wit 15 schijven: 25/27, 31, 33/36,
39, 44, 46/50.
Oplossing:
Wit: Zwart:
1. 35—30 24X 35
2. 26—20 15X24
3. 33-29 24X33
4. 39X19 13X24
5. 3429 24X33
6. 44—40 A 35X44
7. 50X17 12X32
8. 26—21 16X27
9. 31X4 en haalt dam.
A. 2721 en d a n 4440 is ook goed.
Bespreking.
In de partij uitgevoerd. Vele inzenders
brengen den heer Schwarz hulde. Wij slui
ten ons daar gaarne bij aan. Het is een
prestatie, zulk een slag in de partij geheel
te doorrekenen.
Probleem 11.
Auteur: Piet van Dijk.
Stand Zwart 8 schijven op: 6, 10, 12, 18,
20, 22, 24 en 28.
Stand Wit 8 schijven op: 29, 31, 33/36,
41 en 43.
Oplossing:
Zwart:
28X30
24X42
22X31
31X22
42X31
Bespreking.
Van Dijk heeft zich tegenover de lezers
van „De Zeeuw' willen rehabiliteeren. En
het is hem gelukt. Met weinig schijven heeft
hij iets aparts geschapen. Het is zooals een
inzender schrijft: „De zaak is nu weer „oké"
Van Dijk". Voor ons ookl
De uitslag.
In de volgende rubriek hoop ik die te
geven. Nog één weekje geduld dus.
Analyse Vraagstuk.
No. 12.
Hieronder laat ik een partijstand volgen.
Een kluif voor analysators. Voor dengene,
die de beste analyse inzendt, stel ik een
damboek (b.v. Matchboek Springer-Raichen-
bach) beschikbaar.
1 2 3 4 5
Wit:
i.
43—38
2.
31—27
3.
35X4
4.
4X27
5.
41—37
6.
36X71
16
26
36
46
15
26
35
45
47
48
49
50
Zwart 7 schijven op: 9, 12, 14, 15, 21, 22
en 27.
Wit 7 schijven op: 23, 24, 33, 35, 36, 37
en 38.
